When Scrooge awoke, it was still ve

When Scrooge awoke, it was still very foggy and extremely cold, and there was no noise of people in the streets.

Marley’s ghost bothered him. He didn’t know whether it was a dream or not. Then he remembered that a spirit should visit him at one o’clock. So Scrooge decided to lie awake and wait what happens.

Suddenly, the clock struck one. Light flashed up in the room and a small hand drew back the curtains of his bed. Then Scrooge found himself face to face with the visitor. It was a strange figure – like a child: yet not so like a child as like an old man. Its hair, which hung about its neck and down its back, was white as if with age; and yet the face had not a wrinkle in it.

“Who, and what are you?” Scrooge asked the ghost.

“I am the Ghost of Christmas Past. Rise and come with me.”

The ghost took Scrooge back in time, to a place where Scrooge was a boy. There Scrooge could see his younger self playing with other children. They were cheerfully running around the Christmas tree; and although they were poor, they had lots of fun.

The spirit also took Scrooge to a warehouse, where Scrooge was an apprentice. Scrooge saw the merry Christmas Eve they spent in the office with their boss Mr Fezziwig and his family. There was food and music and dancing and everybody was happy.

Then the spirit took Scrooge to yet another place. Scrooge was older now. He was not alone, but sat by the side of a beautiful young girl, Belle. There were tears in her eyes.

“It is sad to see,” she said, softly. “that another love has displaced me – the love of gold. Your heart was full of love once, but now …? I think it is better for us to part. May you be happy in the life you have chosen.”

“Spirit,” said Scrooge, “show me no more. Take me home. Why do you torture me?”

“One shadow more,” said the ghost.

They were in another scene and place; a room, not very large or handsome, but full of comfort. There was a happy family celebrating Christmas with all their warmth and heartiness. Scrooge recognised Belle, his former girlfriend. She was married now and had children.

“Belle,” said her husband with a smile, “I saw an old friend of yours this afternoon. Mr Scrooge it was. I passed his office window; and as it was not shut up, and he had a candle inside, I could see him there. His partner is dying, I hear; and there he sat alone. Quite alone in the world, I do believe.”

“Spirit,” said Scrooge in a broken voice, “Take me back! I cannot bear it any longer.”

He struggled with the ghost to take him back. And finally Scrooge found himself in his own bed again. He was very exhausted and sank into a heavy sleep.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อคนขี่เหนียวตื่นขึ้นมา ก็ยังมีหมอกหนามาก และเย็นมาก และมีสำคัญ ๆ ของคนในท้องถนนผีของ Marley เอง เขาไม่รู้ว่า มันเป็นความฝัน หรือไม่ แล้ว เขาจำได้ว่า จิตวิญญาณควรชมเขาที่หนึ่งโมง ดังนั้น คนขี่เหนียวตัดสินใจนอนตื่น และรอเกิดอะไรขึ้นทันใดนั้น นาฬิกาหลงหนึ่ง แสงที่ถ่ายขึ้นในห้องและมือเล็กจังเตียงของเขา แล้ว คนขี่เหนียวพบว่าตัวเอง face to face with ผู้เข้าชม มันเป็นรูปแปลก – เช่นเด็ก: ยัง ไม่ได้เช่นเด็กเป็นเหมือนชายชรา ผมของ ที่แขวน เกี่ยวกับคอของมัน และ ลงหลังของมัน มีสีขาวเหมือนกับอายุ และได้ ใบหน้ามีริ้วรอยไม่มัน"ใคร และสิ่งที่เป็นคุณ" คนขี่เหนียวถามผี"ฉันเป็นผีคริสต์มาสอดีต เพิ่มขึ้น และมากับฉัน"ผีเอาคนขี่เหนียวในเวลา สถานที่ที่คนขี่เหนียวเป็นเด็กผู้ชาย มีคนขี่เหนียวสามารถดูเขาอายุน้อยกว่าตนเองเล่นกับเด็กอื่น ๆ ได้ พวกเขาเรียกใช้ cheerfully รอบ ๆ ต้นคริสต์มาส และแม้ว่าพวกเขาได้ดี มีความสนุกสนานมากมายวิญญาณยังเอาคนขี่เหนียวกับคลังสินค้า ที่คนขี่เหนียวมีการฝึกงาน คนขี่เหนียวเห็นสุขสันต์วันคริสมาสต์ที่ใช้ในสำนักงานที่ มีเจ้านายของนาย Fezziwig และครอบครัว มีอาหาร และดนตรี และการเต้นรำ และทุกคนมีความสุขแล้ว วิญญาณเอาคนขี่เหนียวไปอีกตำแหน่ง คนขี่เหนียวถูกเก่าตอนนี้ เขาไม่เพียงอย่างเดียว แต่นั่งเคียงข้างหนุ่มสาวสวย เบลล์ ยังมีน้ำตาในดวงตาของเธอ“It is sad to see,” she said, softly. “that another love has displaced me – the love of gold. Your heart was full of love once, but now …? I think it is better for us to part. May you be happy in the life you have chosen.”“Spirit,” said Scrooge, “show me no more. Take me home. Why do you torture me?”“One shadow more,” said the ghost.They were in another scene and place; a room, not very large or handsome, but full of comfort. There was a happy family celebrating Christmas with all their warmth and heartiness. Scrooge recognised Belle, his former girlfriend. She was married now and had children.“Belle,” said her husband with a smile, “I saw an old friend of yours this afternoon. Mr Scrooge it was. I passed his office window; and as it was not shut up, and he had a candle inside, I could see him there. His partner is dying, I hear; and there he sat alone. Quite alone in the world, I do believe.”“Spirit,” said Scrooge in a broken voice, “Take me back! I cannot bear it any longer.”He struggled with the ghost to take him back. And finally Scrooge found himself in his own bed again. He was very exhausted and sank into a heavy sleep.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อตื่นขึ้นมาสครูจ, มันก็ยังคงมีหมอกหนามากและเย็นมากและนั้นก็มีเสียงของผู้คนในถนน no. ผีมาร์เลย์ใส่ใจเขา เขาไม่ทราบว่ามันเป็นความฝันหรือไม่ จากนั้นเขาก็จำได้ว่าจิตวิญญาณที่ควรแวะชมเขาที่ 01:00 ดังนั้นครูจตัดสินใจที่จะนอนตื่นและรอสิ่งที่เกิดขึ้น. ทันใดนั้นเวลาตีหนึ่ง แสงประกายขึ้นมาในห้องและมือเล็ก ๆ ดึงกลับม่านของที่เตียงของเขา จากนั้นสครูจพบว่าตัวเองเผชิญหน้ากับผู้เข้าชม มันเป็นรูปแปลก - เหมือนเด็ก: ยังไม่ได้เหมือนเด็กเหมือนคนเก่า ผมซึ่งแขวนอยู่ที่คอและลงหลังของมันเป็นสีขาวเช่นถ้าอายุ; และยังใบหน้ามีริ้วรอยไม่ได้อยู่ในนั้น. "ใครและสิ่งที่เป็นคุณ?" สครูจถามผี. "ผมผีที่ผ่านมาคริสมาสต์ เพิ่มขึ้นและมาพร้อมกับฉัน. "ผีเอาสครูจกลับในเวลายังสถานที่ที่สครูจเป็นเด็กที่ มีสครูจได้เห็นตัวเองที่น้องเขาเล่นกับเด็กอื่น ๆ พวกเขาได้รับความสุขวิ่งไปรอบ ๆ ต้นคริสต์มาส; และแม้ว่าพวกเขาจะไม่ดีที่พวกเขามีความสนุกสนานมากมาย. จิตวิญญาณยังเอาสครูจไปยังคลังสินค้าซึ่งสครูจเป็นเด็กฝึกงาน สครูจได้เห็นความสุขวันคริสต์มาสอีฟที่พวกเขาใช้ในสำนักงานที่มีเจ้านายของพวกเขานาย Fezziwig และครอบครัวของเขา มีอาหารและดนตรีและการเต้นรำและทุกคนมีความสุข. พระวิญญาณจึงยกสครูจไปยังสถานที่อื่น สครูจอายุในขณะนี้ เขาไม่ได้เป็นคนเดียว แต่นั่งอยู่ด้านข้างของเด็กสาวที่สวยงาม, เบลล์ มีน้ำตาในดวงตาของเธอ. "มันเป็นเรื่องน่าเศร้าที่จะเห็น" เธอกล่าวเบา ๆ "ความรักที่อื่นได้ย้ายฉัน - ความรักของทอง หัวใจของคุณเต็มไปด้วยความรักครั้งเดียว แต่ตอนนี้ ... ? ฉันคิดว่ามันจะดีกว่าที่เราจะเป็นส่วนหนึ่ง คุณอาจจะมีความสุขในชีวิตที่คุณเลือก. "" จิตวิญญาณ "กล่าวว่าสครูจ" แสดงให้ฉันไม่มีอะไรมาก พาฉันกลับบ้าน. ทำไมคุณทรมานฉัน"?" หนึ่งในเงามากขึ้น "ผีกล่าว. พวกเขาอยู่ในที่เกิดเหตุและอีกที่หนึ่ง ห้องไม่ใหญ่มากหรือหล่อ แต่เต็มไปด้วยความสะดวกสบาย มีครอบครัวมีความสุขเฉลิมฉลองคริสมาสต์กับทุกความอบอุ่นของพวกเขาและความอบอุ่นใจเป็น สครูจได้รับการยอมรับเบลล์อดีตแฟนสาวของเขา เธอเป็นคนที่ตอนนี้แต่งงานและมีลูก. "เบลล์" กล่าวว่าสามีของเธอด้วยรอยยิ้ม "ผมเห็นเพื่อนเก่าของเธอช่วงบ่ายวันนี้ นายสครูจมันเป็น ฉันผ่านหน้าต่างห้องทำงานของเขา; และมันก็ไม่ได้ปิดอยู่และเขามีเทียนภายในฉันจะได้เห็นเขาที่นั่น หุ้นส่วนของเขากำลังจะตายฉันได้ยิน; และมีเขานั่งอยู่คนเดียว ค่อนข้างเป็นคนเดียวในโลกที่ฉันเชื่อ. "" จิตวิญญาณ "สครูจพูดด้วยเสียงที่แตกสลาย" พาฉันกลับมาแล้ว! ฉันไม่สามารถทนได้อีกต่อไป. "เขาต่อสู้กับผีที่จะพาเขากลับมา และในที่สุดก็พบว่าตัวเองสครูจในเตียงของตัวเองอีกครั้ง เขาเป็นคนที่เหนื่อยมากและจมลงไปในการนอนหลับหนัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Until the day 13 June 2554 police interview with the Bangkok Post newspaper to exile พวกเราไป government to the south.Until the day 13 June 2554 police interview with the Bangkok Post newspaper to exile พวกเราไป government to the south.Until the day 13 June 2554 police interview with the Bangkok Post newspaper to exile พวกเราไป government to the south.Until the day 13 June 2554 police interview with the Bangkok Post newspaper to exile พวกเราไป government to the south.Until the day 13 June 2554 police interview with the Bangkok Post newspaper to exile พวกเราไป government to the south.Until the day 13 June 2554 police interview with the Bangkok Post newspaper to exile พวกเราไป government to the south.Until the day 13 June 2554 police interview with the Bangkok Post newspaper to exile พวกเราไป government to the south.