Using the subtextUsing QDO is a str

Using the subtext
Using QDO is a straightforward example of being proactive. It creates a purposeful atmosphere. Not only does everyone know what’s happening, but the subtext of the lesson places you in charge, rather than the pupils. Children don’t know what subtext is and they can’t see it explicitly (that’s why it’s called subtext)-, but it matters very much. Compare the two possibilities. You set a task; you don’t QDO. They listen, they start to work, then find
they don’t understand. They start asking questions. Apart from interrupting the lesson momentum, this creates a subtext which is saying, ‘You haven’t explained this properly. You haven’t thought it through. Your planning is inadequate. We are having to make sense of your failure to explain. We’re not overly impressed.’ The children probably aren’t thinking this; but they’re almost certainly feeling it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใช้ข้อความย่อยที่Q จำเป็นใช้อย่างตรงไปตรงมาเป็นเชิงรุก สร้างบรรยากาศเด็ดเดี่ยว ไม่เพียงแต่ไม่ทุกคนรู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้น แต่ข้อความย่อยของบทเรียนคุณในค่าธรรมเนียม นักเรียน เด็กไม่รู้ว่าเป็นข้อความย่อยอะไร และไม่สามารถเห็นได้อย่างชัดเจน (จึงเรียกว่าข้อความย่อย) -, แต่สำคัญมาก เปรียบเทียบ 2 วิธี คุณตั้งค่างาน q จำเป็นไม่ พวกเขาฟัง พวกเขาเริ่มการทำงาน ค้นหาจากนั้นพวกเขาไม่เข้าใจ พวกเขาเริ่มถามคำถาม นอกจากขัดโมเมนตัมบทเรียน สร้างข้อความย่อยที่บอกว่า, ' คุณไม่ได้อธิบายอย่างถูกต้อง คุณยังไม่ได้คิดว่า มันได้ผ่าน การวางแผนของคุณไม่เพียงพอ เราจะต้องทำความเข้าใจในความล้มเหลวของการอธิบาย เราไม่ประทับใจมากเกินไป.' เด็กอาจจะไม่คิดนี้ แต่พวกเขาเกือบจะแน่นอนได้รู้สึก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใช้นัย
ใช้ QDO เป็นตัวอย่างที่ตรงไปตรงมาเป็นเชิงรุก มันจะสร้างบรรยากาศที่เด็ดเดี่ยว ไม่เพียง แต่ทุกคนรู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้น แต่นัยของบทเรียนสถานที่ที่คุณอยู่ในความดูแลมากกว่านักเรียน เด็กไม่ทราบว่าสิ่งนัยและพวกเขาไม่สามารถดูได้อย่างชัดเจน (ที่ว่าทำไมมันเรียกว่านัย) - แต่มันเป็นเรื่องสำคัญมาก เปรียบเทียบทั้งสองเป็นไปได้ คุณตั้งค่างาน; คุณไม่ QDO พวกเขาฟังพวกเขาเริ่มทำงานแล้วพบว่า
พวกเขาไม่เข้าใจ พวกเขาเริ่มต้นการถามคำถาม นอกเหนือจากการรบกวนโมเมนตัมบทเรียนนี้จะสร้างความนัยซึ่งเป็นที่พูดว่า 'คุณยังไม่ได้อธิบายเรื่องนี้อย่างถูกต้อง คุณยังไม่ได้คิดว่ามันผ่าน การวางแผนของคุณไม่เพียงพอ เรามีเพื่อให้ความรู้สึกของความล้มเหลวของคุณเพื่ออธิบาย เราไม่ได้ประทับใจมากเกินไป. เด็กอาจจะไม่ได้คิดนี้ แต่พวกเขากำลังเกือบจะแน่นอนความรู้สึกมัน