Koopmans did not, however, emphasiz

Koopmans did not, however, emphasize the wider issue of the use of stochastic models
in econometrics. It was Haavelmo who exploited the idea to the full, and argued for an
explicit probability approach to the estimation and testing of economic relations. In his
classic paper published as a supplement to Econometrica in 1944, Haavelmo defended the
probability approach on two grounds: firstly, he argued that the use of statistical measures
such as means, standard errors and correlation coefficients for inferential purposes is
justified only if the process generating the data can be cast in terms of a probability
model. Secondly, he argued that the probability approach, far from being limited in
its application to economic data, because of its generality is in fact particularly suited
for the analysis of ‘dependent’ and ‘non-homogeneous’ observations often encountered in
economic research.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Koopmans ได้ไม่ อย่างไรก็ตาม เน้นการใช้รูปแบบเฟ้นสุ่มออกกว้างใน econometrics มันเป็น Haavelmo ที่สามารถคิดเต็มที่ และโต้เถียงใน การชัดเจนน่าเป็นวิธีการประเมินและการทดสอบความสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจ ในเขากระดาษคลาสสิคประกาศอาหารเสริม Econometrica ในปี 1944, Haavelmo ปกป้องการวิธีความน่าเป็นในสนามสอง: ประการแรก เขาโต้เถียงที่ใช้วัดทางสถิติเช่นวิธี ข้อผิดพลาดมาตรฐานและค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพียงน้อยนิดเพื่อเป็นชิดถ้าสามารถโยนการสร้างข้อมูลในรูปแบบของความน่าเป็นแบบจำลอง ประการที่สอง เขาโต้เถียงที่วิธีความน่าเป็น จากการจำกัดโปรแกรมประยุกต์ของข้อมูลเศรษฐกิจ เพราะ generality ของเป็นจริงเหมาะอย่างยิ่งสำหรับการวิเคราะห์ของ 'อิสระ' และ 'ไม่ใช่เหมือน' สังเกตมักจะพบในวิจัยเศรษฐกิจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Koopmans ไม่ได้ แต่เน้นปัญหาที่กว้างขึ้นของการใช้รูปแบบการสุ่ม
ในเศรษฐ มันเป็น Haavelmo ที่ใช้ประโยชน์จากความคิดที่จะเต็มรูปแบบและเป็นที่ถกเถียงกันสำหรับ
ความน่าจะเป็นวิธีการที่ชัดเจนเพื่อการประมาณค่าและการทดสอบความสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจ ในของเขา
กระดาษคลาสสิกการตีพิมพ์เป็นอาหารเสริมเพื่อ Econometrica ในปี 1944, Haavelmo ปกป้อง
ความน่าจะเป็นวิธีการในสองสนาม: ตอนแรกเขาแย้งว่าการใช้มาตรการทางสถิติ
เช่นหมายถึงข้อผิดพลาดมาตรฐานและค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพื่อวัตถุประสงค์ในการอนุมานเป็น
ธรรมเฉพาะในกรณีที่กระบวนการ การสร้างข้อมูลที่สามารถโยนในแง่ของความน่าจะเป็น
รูปแบบ ประการที่สองเขาเป็นที่ถกเถียงกันว่าวิธีการน่าจะห่างไกลจากการถูก จำกัด ใน
การประยุกต์ใช้กับข้อมูลทางเศรษฐกิจเพราะของทั่วไปที่อยู่ในความเป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งเหมาะ
สำหรับการวิเคราะห์ของ 'ขึ้น' และ 'ที่ไม่เหมือนกัน' สังเกตมักจะพบใน
การวิจัยทางเศรษฐกิจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

koopmans ไม่ได้ แต่เน้นที่กว้างขึ้น ปัญหาของการใช้แบบจำลองทางเศรษฐมิติในการสุ่ม
. เป็นกวี เวลโมซึ่งใช้ความคิดให้เต็ม และเป็นที่ถกเถียงกันสำหรับ
ชัดเจนน่าจะเป็นวิธีการการประมาณค่าและการทดสอบความสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจ ในกระดาษเผยแพร่
คลาสสิกเป็นอาหารเสริมเพื่อ econometrica ใน 1944 , กวี เวลโมปกป้อง
ความน่าจะเป็นแบบสองบริเวณคือเขาแย้งว่า การใช้มาตรการทางสถิติ
เช่นหมายความว่าข้อผิดพลาดมาตรฐานและสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพื่อวัตถุประสงค์เชิงอนุมานคือ
ธรรมเท่านั้น ถ้ากระบวนการผลิตข้อมูลที่สามารถแสดงในแง่ของความน่าจะเป็น
นางแบบ ประการที่สอง เขาแย้งว่าน่าจะเป็นวิธีการห่างไกลจากการ จำกัด ในการประยุกต์ใช้งานกับข้อมูลทางเศรษฐกิจ
เพราะมีทั่วไปในความเป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งเหมาะ
สำหรับการวิเคราะห์ของ ' ' และ ' ' ตัวแปรสังเกต non-homogeneous มักจะพบใน
การวิจัยทางเศรษฐกิจ