SVT is less frequent than AF. Its p

SVT is less frequent than AF. Its prevalence
was reported as 2.25/1,000 persons and the
incidence was 35/100,000 person-years (95% CI,
23–47/100,000).12 The links between SVT and
AF are well known. According to Hamer et al.,2
12% of patients with SVT developed AF in the
next year. Among patients with paroxysmal SVT,
6.5% had AF recorded at the next symptomatic
arrhythmia; among patients with paroxysmal AF,
11.8% had a regular tachycardia recorded at the
next symptomatic arrhythmia.13 The occurrence of
AF in patients with paroxysmal supraventriculartachycardia had been well documented when
SVT was secondary to atrioventricular reentry,
but less frequently when SVT was secondary to
atrioventricular nodal reentry. Hurwitz et al.14
reported higher incidence of AF in patients with
AVNRT than for the general population. Among 18
patients, three (18%) had AF. Our group reported
recently an AF prevalence of 5% among patients
with SVT. The risk of AF was correlated with the
classical risk factors of AF and atrial vulnerability
during EPS.4 A strong association between AV
node reentrant tachycardia and inducible atrial
flutter was also reported, suggesting that there
may be a common area of perinodal atrium
participating in the two tachycardia circuits;
however, radiofrequency ablation of the slow
pathway of the AVNRT circuit did not influence
the inducibility of atrial flutter

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

SVT เป็นน้อยบ่อยกว่า AF ความชุกของรายงานเป็น 2.25/1,000 คนและอุบัติการณ์เป็น 35/100000 person-years (95% CI23–47/100,000) .12 ความเชื่อมโยงระหว่าง SVT และAF เป็นที่รู้จักกัน ตาม Hamer et al. 212% ของผู้ป่วยที่มี SVT พัฒนา AF ในตัวปีถัดไป ในผู้ป่วยที่มี paroxysmal SVT6.5% มี AF ถัดไปตามอาการเต้นผิดปกติ ผู้ป่วยด้วย paroxysmal AF11.8% มีหัวใจเต้นเร็วเป็นปกติการarrhythmia.13 อาการถัดไปการเกิดขึ้นของในผู้ป่วย paroxysmal supraventriculartachycardia AF ได้ดีได้รับการบันทึกเมื่อSVT คือสัญลักษณ์ atrioventricular รองแต่ไม่บ่อยเมื่อ SVT เป็นรองatrioventricular สัญลักษณ์ดังนี้ Hurwitz et al.14รายงานอุบัติการณ์ที่สูงขึ้นของ AF ในผู้ป่วยAVNRT กว่าสำหรับประชากรทั่วไป หมู่ 18ผู้ป่วย สาม (18%) มี AF กลุ่มของเรารายงานเมื่อเร็ว ๆ นี้ที่ชุก AF 5% ผู้ป่วยกับ SVT ความเสี่ยงของ AF มีความสัมพันธ์กับการปัจจัยเสี่ยงที่คลาสสิกของ AF และช่องโหว่ที่หัวใจเต้นระหว่าง EPS.4 A สมาคมที่แข็งแกร่งระหว่าง AVหัวใจเต้นเร็ว reentrant โหน และ inducible หัวใจเต้นกระพือยังรายงาน แนะนำที่มีอาจเป็นพื้นที่ส่วนกลางของโถง perinodalเข้าร่วมในวงจรหัวใจเต้นเร็วที่สองอย่างไรก็ตาม ผ่าตัด radiofrequency ของช้าจึงไม่มีผลต่อทางเดินของวงจร AVNRTinducibility ของกระพือหัวใจเต้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

SVT บ่อยน้อยกว่า AF ความชุกของตน
ได้รับรายงานว่า 2.25 / 1,000 คนและ
อุบัติการณ์เป็น 35 / 100,000 คนปี (95% CI,
23-47 / 100,000) 0.12 การเชื่อมโยงระหว่างเอสและ
เอเอฟเป็นที่รู้จักกันดี ตามที่ Hamer et al., 2
12% ของผู้ป่วยที่มีการพัฒนาเอสเอเอฟใน
ปีถัดไป ในผู้ป่วยที่มี paroxysmal SVT,
6.5% มี AF บันทึกที่มีอาการต่อไป
เต้นผิดปกติ; ในผู้ป่วยที่มี paroxysmal AF,
11.8% มีอิศวรปกติบันทึกที่
มีอาการต่อไป arrhythmia.13 การเกิดขึ้นของ
AF ในผู้ป่วยที่มี supraventriculartachycardia paroxysmal ได้รับเอกสารอย่างดีเมื่อ
SVT เป็นรองย้อน atrioventricular,
แต่ไม่บ่อยครั้งเมื่อเอสเป็นรอง
atrioventricular ย้อนสำคัญ Hurwitz et al.14
รายงานอุบัติการณ์สูงขึ้นของ AF ในผู้ป่วยที่มี
AVNRT กว่าสำหรับประชาชนทั่วไป ในบรรดา 18
ผู้ป่วยที่สาม (18%) มีระบบออโต้โฟกัส กลุ่มของเรารายงาน
เมื่อเร็ว ๆ นี้ความชุก AF 5% ของผู้ป่วย
ที่มีเอส ความเสี่ยงของการ AF มีความสัมพันธ์กับ
ปัจจัยเสี่ยงที่คลาสสิกของ AF และความเสี่ยงหัวใจเต้น
ระหว่าง EPS.4 สมาคมที่แข็งแกร่งระหว่าง AV
อิศวรโหนด reentrant และ atrial inducible
กระพือยังได้รับรายงานบอกว่ามี
อาจจะเป็นพื้นที่ที่พบบ่อยของห้องโถง perinodal
มีส่วนร่วมใน สองวงจรอิศวร;
แต่ผ่าตัดด้วยคลื่นความถี่วิทยุของช้า
ทางเดินของวงจร AVNRT ไม่ได้มีอิทธิพลต่อ
inducibility ของ atrial flutter ที่