- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Bewitched (Part 7)Posted on Decembe
Bewitched (Part 7)
Posted on December 4, 2013 by thedonkatsu
Double update!!! Since you guys are so nice and there was so much Taeny yday xD But this is as far as I’ve written so I will slow down a bit after this :) Thank you ^^
—-
They stayed up all night that Saturday night and continued working all through Sunday. Both took turns napping on the couch to recharge their energy as they pushed to get the dress done on time.
Tiffany told Key to go home when the clock struck five in the afternoon.
“And leave you stressing alone? No way,” said the young man.
“You look like a wreck.”
“So do you but we’re pretty people so our worst states are still better than some people’s bests.”
Tiffany laughed despite her exhaustion. “Wow. Such arrogance.”
“I’m sleep deprived, Noona. Humor me.”
“Okay okay. You’re a pretty wreck.”
“Thank you,” said Key.
“Thank you, too.”
“For what?”
“For staying and helping,” said Tiffany.
Key shrugged as he continued working. “It’s the least I can do.”
Tiffany smiled to herself and secretly thanked the witch for letting her see the error of her ways.
Luckily, it only took them another couple of hours to finish the dress.
“Oh my god,” Key threw himself on the couch when they were done. “That must be a record. A dress in 24 hours.” He closed his eyes and sighed. “I think I’ll just sleep here.”
“Don’t be crazy. Go home and get some proper sleep. Do you need a lift?”
Key shook his head. “Someone’s picking me up,” he said as he took out his phone and began typing.
“Okay then.” Tiffany started cleaning up but gave up halfway, feeling too exhausted to even pick up a scissor. She decided to let her staff clean up tomorrow and reward them with food or something. “I’m gonna get going. I should drive now before I fall asleep,” she told Key.
“Be careful, Noona. I’ll lock up here. He’s on his way over.”
“Alright then. Thanks again. I’ll see you Wednesday.”
“Sure. By the way,” Key stopped Tiffany from walking out the door. “Were you serious about meeting my friends?”
“Maybe. Why?”
“Well, I just thought… um…” He exhaled. “Never mind. Let’s talk about this when we’re both fully awake.”
“Good idea.” Tiffany waved goodbye. “Bye, Key. Thanks again.”
“You’re welcome, Noona.”
—-
Tiffany had texted her staff about Key’s leave and that she would come in a bit late for work that Monday. She also apologized for the mess, asked them to kindly clean it up and promised to reward them for it.
She arrived at the office shortly before lunch and treated everyone to boxes of pizza, chicken and drinks.
Some asked whether it was her birthday or whether there was something to celebrate. When she told them that it was simply their reward for helping her clean up the messy workshop, her staff began staring at her as if she wasn’t in her right mind. One actually, hesitantly, asked whether she was feeling okay.
Tiffany just smiled, told them to enjoy and went inside her office with mixed feelings. She was happy to see them happy but she also felt bad. Their astonishment at her gesture proved that the witch was indeed absolutely right. She wasn’t a bad boss but she definitely wasn’t a good one either.
I should do this more often, appreciating their hard work and listening to them too.
“Unnie?”
She looked up to see one of her staff standing at the doorway. “Yes?”
“A Miss Choi Sooyoung is here to pick up her dress.”
“Ah okay. Can you bring me the black dress from the workshop? And send her right in, please.”
The staff nodded and rushed away. She returned a short while later with the dress in hand and Sooyoung behind her.
Tiffany thanked the young woman and told her to close the office door.
“Well well… things are looking mighty chirpy around here,” commented Sooyoung with a smirk on her face. “And my dress is black! Hooray!”
“As you requested.” Tiffany took off the plastic cover and showed the dress to Sooyoung. “Wanna try it on?”
“No need. I trust you. Plus, I could easily adjust anything that seems a bit off.” Sooyoung took hold of the fabric and observed it in awe. “How long did it take you to redo this?”
“Approximately 24 hours nonstop with the help of my talented business partner.”
“I see.”
Tiffany leaned against her desk and crossed her arms. “So you really turned back time?”
“Maybe,” replied Sooyoung enigmatically.
“Yes or no, please.”
“I can’t mess with time,” said Sooyoung.
“Then how come I’m reliving the past week?”
“That’s for me to know and for you to never find out,” said the tall woman. “Just consider this a second chance.”
“You’ve told me that.”
“Well, I’m telling you that again.” Sooyoung placed the dress neatly inside the plastic cover and moved to leave. “Thank you for the hard work. I will surely be the star of the show tomorrow.” She winked, citing the words Tiffany had told her during their previous meeting.
“Wait!” Tiffany straightened up and rushed to the door to stop Sooyoung from leaving her office. “What about Taeyeon?” she lowered her voice. “Does she even exist? Was everything you said about her true? Is she really Key’s friend? Does she remember taking care of a black dog named Ginger?”
“Yes, yes, yes and no.”
Tiffany raised her eyebrows at Sooyoung who smiled at her.
“I answered your questions in perfect order. She’s real. She’s Key’s friend who has to learn to stop giving too much and start taking so people won’t take advantage of her. And no, she doesn’t remember a thing about Ginger the dog. Her last dog was named Cherry and it passed away nearly a year ago.”
“Oh.” Tiffany grew quiet, unsure what to make of the information.
“I will leave you now and I swear to never mess with your life again unless you really ask for it, Tiffany,” said Sooyoung in a soft voice. “As for Taeyeon, well… do what you have to do. Just know that Ginger only exists in your and my minds. No one else remembers her and no one else will.”
“Won’t that be… cheating?”
“What do you mean?”
“I already know so much about Taeyeon but she doesn’t know a thing about me.”
“Let’s just call it an advantage that will, in turn, benefit her too.”
“How so?”
“Oh come on. You’re the smart one around here. You figure it out.” Sooyoung extended her hand. “No hard feelings?”
Tiffany saw the friendly gesture and shook it. “None whatsoever. Thanks.”
“Most welcome.”
—-
Tiffany couldn’t stop thinking about Taeyeon that week and by the time Friday came, she had come up with a seemingly innocent plan to be able to see the woman again.
“Noona.”
She heard Key’s voice and looked up from her desk.
“You wanted to see me?” asked the young man.
“Yeah. Come in and close the door, please.”
Key did as he was told and sat down across from Tiffany. “What’s up? Did you ruin someone else’s dress again?”
Tiffany chuckled and shook her head. “I have a different request this time.”
“Shoot.”
“Are you free tonight?”
“Err… why?”
“I have tickets to a musical and I thought I’d turn myself into the prettiest third wheel in the universe and ask you and your boyfriend to come with me.” Tiffany showed Key the three tickets. “What do you say?”
“Gosh, I wish we could! But he’s out of town on business, just left this morning actually, and I have something I must do,” said Key regretfully.
“Oh.” Tiffany tried to act disappointed although she had been expecting exactly that answer from the man. “It’s okay. I can give the two tickets away.”
“And go see the musical alone?”
“Yeah. Why? Too pathetic?”
“I’m sorry, Noona, but yes. Very pathetic.”
“People do solo activities, you know. They’re not pathetic,” argued Tiffany.
“True but it’s pathetic in your case because you weren’t planning on going alone in the first place. Otherwise, you wouldn’t have asked me.”
“But I don’t mind going alone.”
“You do, Noona. You’re just too proud to say it.”
“Alright then, Dr. Freud. What do you suggest I do about it? My other friends already have plans of their own.”
“Do you really want to see the musical? Like really really really want to see it?”
“Not per se. These tickets were a gift from a happy client and I heard that it’s a good musical so-…”
“So you thought you’d ask me since it beats spending Friday night alone?” asked Key with a grin.
Tiffany pretended to frown at Key. “Just because you have a love life doesn’t mean that you’re better than me.” She pretended to throw the tickets down on the desk angrily. “Nobody likes a wiseass, Key.”
Key only laughed. “Yet you were one, Noona.”
“Touché. Now either help me or leave me alone.”
“I’ll help. Um… remember when I asked you about meeting my friends?”
Finally! But Tiffany kept her expression clueless. “Yes?”
“Wanna go meet them for real?”
And… she scores! Tiffany raised her eyebrows. “When?”
“Tonight.”
“What?”
“We have this weekly get-together at my place and you’re welcome to join us. I’m not playing matchmaker here, Noona, but there’s nothing wrong with making new friends, right?”
Tiffany pretended to take some time to think, tilting her head as her fingers slowly tapped the desk. “You’re not going to hold it against me if I don’t find your friends… interesting?”
Key shook his head. “Like I said, it’s not a matchmaking attempt. It’s just an alternative to your Friday night plan. If you like my friends then good. If you don’t, well, go find other new friends. I don’t mind.”
Tiffany couldn’t help but chuckle. “Oh sure. Why not? I have nothing to do tonight anyway.”
“Awesome! I’ll text you my address. We usually start at seven but you’re free to come by anytime you want,” said the young man as he stood up and grabbed the tickets from Tiffany’s desk. “I’ll make sure these are put to good use. Some of our team members could use a break.”
Posted on December 4, 2013 by thedonkatsu
Double update!!! Since you guys are so nice and there was so much Taeny yday xD But this is as far as I’ve written so I will slow down a bit after this :) Thank you ^^
—-
They stayed up all night that Saturday night and continued working all through Sunday. Both took turns napping on the couch to recharge their energy as they pushed to get the dress done on time.
Tiffany told Key to go home when the clock struck five in the afternoon.
“And leave you stressing alone? No way,” said the young man.
“You look like a wreck.”
“So do you but we’re pretty people so our worst states are still better than some people’s bests.”
Tiffany laughed despite her exhaustion. “Wow. Such arrogance.”
“I’m sleep deprived, Noona. Humor me.”
“Okay okay. You’re a pretty wreck.”
“Thank you,” said Key.
“Thank you, too.”
“For what?”
“For staying and helping,” said Tiffany.
Key shrugged as he continued working. “It’s the least I can do.”
Tiffany smiled to herself and secretly thanked the witch for letting her see the error of her ways.
Luckily, it only took them another couple of hours to finish the dress.
“Oh my god,” Key threw himself on the couch when they were done. “That must be a record. A dress in 24 hours.” He closed his eyes and sighed. “I think I’ll just sleep here.”
“Don’t be crazy. Go home and get some proper sleep. Do you need a lift?”
Key shook his head. “Someone’s picking me up,” he said as he took out his phone and began typing.
“Okay then.” Tiffany started cleaning up but gave up halfway, feeling too exhausted to even pick up a scissor. She decided to let her staff clean up tomorrow and reward them with food or something. “I’m gonna get going. I should drive now before I fall asleep,” she told Key.
“Be careful, Noona. I’ll lock up here. He’s on his way over.”
“Alright then. Thanks again. I’ll see you Wednesday.”
“Sure. By the way,” Key stopped Tiffany from walking out the door. “Were you serious about meeting my friends?”
“Maybe. Why?”
“Well, I just thought… um…” He exhaled. “Never mind. Let’s talk about this when we’re both fully awake.”
“Good idea.” Tiffany waved goodbye. “Bye, Key. Thanks again.”
“You’re welcome, Noona.”
—-
Tiffany had texted her staff about Key’s leave and that she would come in a bit late for work that Monday. She also apologized for the mess, asked them to kindly clean it up and promised to reward them for it.
She arrived at the office shortly before lunch and treated everyone to boxes of pizza, chicken and drinks.
Some asked whether it was her birthday or whether there was something to celebrate. When she told them that it was simply their reward for helping her clean up the messy workshop, her staff began staring at her as if she wasn’t in her right mind. One actually, hesitantly, asked whether she was feeling okay.
Tiffany just smiled, told them to enjoy and went inside her office with mixed feelings. She was happy to see them happy but she also felt bad. Their astonishment at her gesture proved that the witch was indeed absolutely right. She wasn’t a bad boss but she definitely wasn’t a good one either.
I should do this more often, appreciating their hard work and listening to them too.
“Unnie?”
She looked up to see one of her staff standing at the doorway. “Yes?”
“A Miss Choi Sooyoung is here to pick up her dress.”
“Ah okay. Can you bring me the black dress from the workshop? And send her right in, please.”
The staff nodded and rushed away. She returned a short while later with the dress in hand and Sooyoung behind her.
Tiffany thanked the young woman and told her to close the office door.
“Well well… things are looking mighty chirpy around here,” commented Sooyoung with a smirk on her face. “And my dress is black! Hooray!”
“As you requested.” Tiffany took off the plastic cover and showed the dress to Sooyoung. “Wanna try it on?”
“No need. I trust you. Plus, I could easily adjust anything that seems a bit off.” Sooyoung took hold of the fabric and observed it in awe. “How long did it take you to redo this?”
“Approximately 24 hours nonstop with the help of my talented business partner.”
“I see.”
Tiffany leaned against her desk and crossed her arms. “So you really turned back time?”
“Maybe,” replied Sooyoung enigmatically.
“Yes or no, please.”
“I can’t mess with time,” said Sooyoung.
“Then how come I’m reliving the past week?”
“That’s for me to know and for you to never find out,” said the tall woman. “Just consider this a second chance.”
“You’ve told me that.”
“Well, I’m telling you that again.” Sooyoung placed the dress neatly inside the plastic cover and moved to leave. “Thank you for the hard work. I will surely be the star of the show tomorrow.” She winked, citing the words Tiffany had told her during their previous meeting.
“Wait!” Tiffany straightened up and rushed to the door to stop Sooyoung from leaving her office. “What about Taeyeon?” she lowered her voice. “Does she even exist? Was everything you said about her true? Is she really Key’s friend? Does she remember taking care of a black dog named Ginger?”
“Yes, yes, yes and no.”
Tiffany raised her eyebrows at Sooyoung who smiled at her.
“I answered your questions in perfect order. She’s real. She’s Key’s friend who has to learn to stop giving too much and start taking so people won’t take advantage of her. And no, she doesn’t remember a thing about Ginger the dog. Her last dog was named Cherry and it passed away nearly a year ago.”
“Oh.” Tiffany grew quiet, unsure what to make of the information.
“I will leave you now and I swear to never mess with your life again unless you really ask for it, Tiffany,” said Sooyoung in a soft voice. “As for Taeyeon, well… do what you have to do. Just know that Ginger only exists in your and my minds. No one else remembers her and no one else will.”
“Won’t that be… cheating?”
“What do you mean?”
“I already know so much about Taeyeon but she doesn’t know a thing about me.”
“Let’s just call it an advantage that will, in turn, benefit her too.”
“How so?”
“Oh come on. You’re the smart one around here. You figure it out.” Sooyoung extended her hand. “No hard feelings?”
Tiffany saw the friendly gesture and shook it. “None whatsoever. Thanks.”
“Most welcome.”
—-
Tiffany couldn’t stop thinking about Taeyeon that week and by the time Friday came, she had come up with a seemingly innocent plan to be able to see the woman again.
“Noona.”
She heard Key’s voice and looked up from her desk.
“You wanted to see me?” asked the young man.
“Yeah. Come in and close the door, please.”
Key did as he was told and sat down across from Tiffany. “What’s up? Did you ruin someone else’s dress again?”
Tiffany chuckled and shook her head. “I have a different request this time.”
“Shoot.”
“Are you free tonight?”
“Err… why?”
“I have tickets to a musical and I thought I’d turn myself into the prettiest third wheel in the universe and ask you and your boyfriend to come with me.” Tiffany showed Key the three tickets. “What do you say?”
“Gosh, I wish we could! But he’s out of town on business, just left this morning actually, and I have something I must do,” said Key regretfully.
“Oh.” Tiffany tried to act disappointed although she had been expecting exactly that answer from the man. “It’s okay. I can give the two tickets away.”
“And go see the musical alone?”
“Yeah. Why? Too pathetic?”
“I’m sorry, Noona, but yes. Very pathetic.”
“People do solo activities, you know. They’re not pathetic,” argued Tiffany.
“True but it’s pathetic in your case because you weren’t planning on going alone in the first place. Otherwise, you wouldn’t have asked me.”
“But I don’t mind going alone.”
“You do, Noona. You’re just too proud to say it.”
“Alright then, Dr. Freud. What do you suggest I do about it? My other friends already have plans of their own.”
“Do you really want to see the musical? Like really really really want to see it?”
“Not per se. These tickets were a gift from a happy client and I heard that it’s a good musical so-…”
“So you thought you’d ask me since it beats spending Friday night alone?” asked Key with a grin.
Tiffany pretended to frown at Key. “Just because you have a love life doesn’t mean that you’re better than me.” She pretended to throw the tickets down on the desk angrily. “Nobody likes a wiseass, Key.”
Key only laughed. “Yet you were one, Noona.”
“Touché. Now either help me or leave me alone.”
“I’ll help. Um… remember when I asked you about meeting my friends?”
Finally! But Tiffany kept her expression clueless. “Yes?”
“Wanna go meet them for real?”
And… she scores! Tiffany raised her eyebrows. “When?”
“Tonight.”
“What?”
“We have this weekly get-together at my place and you’re welcome to join us. I’m not playing matchmaker here, Noona, but there’s nothing wrong with making new friends, right?”
Tiffany pretended to take some time to think, tilting her head as her fingers slowly tapped the desk. “You’re not going to hold it against me if I don’t find your friends… interesting?”
Key shook his head. “Like I said, it’s not a matchmaking attempt. It’s just an alternative to your Friday night plan. If you like my friends then good. If you don’t, well, go find other new friends. I don’t mind.”
Tiffany couldn’t help but chuckle. “Oh sure. Why not? I have nothing to do tonight anyway.”
“Awesome! I’ll text you my address. We usually start at seven but you’re free to come by anytime you want,” said the young man as he stood up and grabbed the tickets from Tiffany’s desk. “I’ll make sure these are put to good use. Some of our team members could use a break.”
0/5000
หลัง (ตอนที่ 7)โพสต์เมื่อ 4 ธันวาคม 2013 โดย thedonkatsuปรับปรุงคู่!!! เนื่องจากพวกคุณจะสะอาด และมี yday Taeny มาก xD แต่นี้เท่าที่ผมได้เขียนเพื่อฉันจะชะลอตัวลงเล็กน้อยหลังนี้:) ขอบคุณ^^—-พวกเขาดีขึ้นทั้งคืนคืนวันเสาร์ และยังคงทำงานหัวใจวันอาทิตย์ ทั้งสองจึงเปิดนอนนกบนโซฟาเพื่อชาร์จพลังงานของพวกเขาเป็นพวกเขาดันไปแต่งตัวที่ทำในเวลาทิฟฟานี่บอกว่า คีย์จะกลับบ้านเมื่อนาฬิกาหลงห้าในตอนบ่าย"และคุณย้ำคนเดียว วิธี ชายหนุ่มกล่าว"คุณดูเหมือนความพินาศ""ให้ คุณ แต่เราคนสวยเพื่ออเมริกาเลวร้ายที่สุดของเรายังดีกว่าบางคน bests "ทิฟฟานี่หัวเราะแม้ว่าจุดประสงค์ของเธอ "ว้าว เช่นหยิ่ง""ฉันนอนหลับปราศจาก Noona เรื่องตลกฉัน""ไรดี คุณพินาศสวย""ขอบคุณ กล่าวว่า คีย์"ขอบคุณคุณ เกินไป""สำหรับอะไรบ้าง""สำหรับการเข้าพักและช่วย กล่าวว่า ทิฟฟานี่คีย์ยักไหล่เป็นที่เขายังคงทำงาน "เป็นอย่างน้อยสามารถทำ"ทิฟฟานี่ยิ้มกับตัวเอง และแอบขอบคุณแม่มดสำหรับให้เธอเห็นข้อผิดพลาดของวิธีการของเธอโชคดี แพ้นั้นอีกสองชั่วโมงการแต่งกาย"โอ้ พระเจ้าของฉัน, " คีย์โยนตัวเองบนโซฟาเมื่อพวกเขาทำ "ที่ต้องเป็นเรกคอร์ด การแต่งกายใน 24 ชั่วโมง" เขาปิดตา และถอนหายใจ "ฉันคิดว่า ฉันจะเพียงแค่นอนที่นี่""ไม่ได้บ้า กลับบ้าน และได้พักเหมาะสม คุณต้องการยกหรือไม่"คีย์จับศีรษะของเขา "คนเป็นรับฉัน เขาว่า เขาเอาออกจากโทรศัพท์ของเขา และเริ่มพิมพ์"โอเควันนั้น" ทิฟฟานี่เริ่มล้าง แต่ให้ค่า halfway รู้สึกเหนื่อยเกินไปที่จะได้รับสุนัข เธอตัดสินใจที่จะให้พนักงานของเธอล้างพรุ่งนี้ และมอบรางวัลกับอาหารหรือสิ่งที่ "ฉันจะได้รับไป ฉันควรขับตอนนี้ก่อนหลับลง เธอบอกคีย์"ระวัง Noona ผมจะล็อคค่าที่นี่ เขาอยู่ของเขามากกว่า""แล้วครับ ขอบคุณอีกครั้ง เจอวันพุธ""แน่ใจ โดยวิธี คีย์หยุดทิฟฟานี่จากเดินออกจากประตู "ก็คุณร้ายแรงเกี่ยวกับการประชุมเพื่อน""บางที ทำไม""ดี ฉันคิดว่า...อึม..." เขา exhaled "Never mind พูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้เมื่อเราทั้งตื่นเต็ม""คิดดี" ทิฟฟานี่ waved ลา "ลาก่อน คีย์ ขอบคุณอีกครั้ง""ไม่เป็นไร Noona "—-ทิฟฟานี่ได้ texted ชอบเกี่ยวกับของคีย์ออก และว่าเธอจะมาในบิตสายการทำงานวันจันทร์ เธอยังอุ้มสำหรับระเบียบ ขอให้กรุณาทำความสะอาดขึ้น และสัญญาว่า จะมอบรางวัลสำหรับเธอมาถึงที่สำนักงานในเร็ว ๆ นี้ก่อนอาหารกลางวัน และถือว่าทุกคนจะกล่องพิซซ่า ไก่ และเครื่องดื่มบางคนถามว่า มันเป็นวันเกิดของเธอหรือ ว่ามีบางสิ่งบางอย่างเพื่อเฉลิมฉลองการ เมื่อเธอบอกพวกเขาว่า มันเป็นเพียงของสะสมช่วยเธอล้างเชิงยุ่ง เจ้าหน้าที่ของเธอเริ่มจ้องเธอว่าเธอไม่ได้ในใจเธอขวา หนึ่งจริง hesitantly ถามว่า เธอรู้สึกไรทิฟฟานี่เพียงยิ้ม บอกให้พัก และไปภายในสำนักงานของเธอ ด้วยความรู้สึกที่ผสม เธอยินดีที่จะดูมีความสุข แต่เธอยังรู้สึกไม่ดี Astonishment ของพวกเขาในรูปแบบของเธอพิสูจน์ว่า แม่มดเป็นจริงอย่างเหมาะสม เธอไม่ได้เป็นเจ้านายไม่ดี แต่เธอแน่นอนไม่หนึ่งดีอย่างใดอย่างหนึ่งฉันควรทำมากกว่านี้มัก ชอบทำงานหนักของพวกเขา และฟังพวกเขาเกินไป"Unnie"เธอมองขึ้นเห็นเธอยืนดีที่ประตูหนึ่ง "ใช่หรือไม่""เป็นนางสาว Choi Sooyoung ไว้รับเครื่องแต่งกายของเธอ""อา โอเควันนั้น สามารถคุณนำฉันแต่งตัวสีดำจากเวิร์กช็อป และส่งของเธออยู่ กรุณา"พนักงานพยักหน้า และวิ่งไป ก็กลับมาพักหลังจากที่ มีการแต่งกายในมือและ Sooyoung เธอทิฟฟานีขอบคุณหญิงสาว และบอกว่า เธอปิดประตูสำนักงาน"ดีดี...สิ่งต้อง chirpy เถอะเดิน, " ความเห็น Sooyoung เกเรบนใบหน้าของเธอ "และชุดของฉันเป็นสีดำ Hooray ""ตามที่คุณร้องขอ" ทิฟฟานี่เอาปิดฝาพลาสติก และพบเสื้อ Sooyoung "อยากลองมัน""ไม่ต้องการ ฉันเชื่อคุณ พลัส ฉันสามารถปรับได้ง่ายสิ่งที่ดูเหมือนว่าบิตออก" Sooyoung เอาค้างของผ้า และสังเกตในความกลัว "ระยะใช้เวลาคุณจะทำซ้ำนี้""ประมาณ 24 ชั่วโมง nonstop ช่วยพันธมิตรทางธุรกิจที่มีความสามารถของฉัน""อืมม"ทิฟฟานีพิงกับโต๊ะของเธอ และข้ามแขนของเธอ "เพื่อคุณจริง ๆ เปิดกลับเวลา""ที ตอบกลับ Sooyoung enigmatically"ใช่หรือไม่ กรุณา""ฉันไม่ยุ่งกับเวลา กล่าวว่า Sooyoung"แล้วว่าฉันกำลัง reliving ในสัปดาห์ที่ผ่านมา""ที่ฉันรู้ และคุณไม่ค้นหา " กล่าวว่า ผู้หญิงสูง "เพียงถือโอกาส""คุณเคยบอกว่า""ดี ฉันบอกคุณที่อีก" Sooyoung ไว้แต่งตัวอย่างภายในฝาครอบพลาสติก และย้ายไป "ขอบคุณสำหรับการทำงานหนักขึ้น ผมจะดาวรายการพรุ่งนี้" เธอ winked อ้างถึงคำว่าทิฟฟานี่ได้บอกเธอในระหว่างการประชุมก่อนหน้านั้น"รอ" ทิฟฟานี่ straightened ขึ้น และวิ่งไปประตูเพื่อหยุด Sooyoung ออกจากสำนักของเธอ "สิ่งที่เกี่ยวกับ Taeyeon " เธอลดลงเสียงของเธอ "เธอจะอยู่หรือไม่ มีทุกอย่างที่คุณพูดเกี่ยวกับความจริงของเธอ คือเธอจริง ๆ เพื่อนของคีย์ ไม่เธอจำของขิงชื่อสุนัขตัวสีดำหรือไม่""ใช่ ใช่ ใช่ แล้วไม่มี"ทิฟฟานี่ยกคิ้วของเธอที่ Sooyoung ที่ยิ้มที่เธอ"ฉันตอบคำถามของคุณผ้าพับไว้ เธอมีจริง เธอเป็นเพื่อนของคีย์ที่มีการเรียนรู้ที่จะหยุดให้มากเกินไป และเริ่มใช้เพื่อคนจะไม่ใช้ประโยชน์จากเธอ และไม่มี เธอไม่จำเป็นสิ่งที่เกี่ยวกับขิงสุนัข สุนัขของเธอล่าสุดชื่อว่าเชอร์รี่ และผ่านไปเกือบปี""โอ้" ทิฟฟานี่โตเงียบ แน่ใจจะให้ข้อมูล“I will leave you now and I swear to never mess with your life again unless you really ask for it, Tiffany,” said Sooyoung in a soft voice. “As for Taeyeon, well… do what you have to do. Just know that Ginger only exists in your and my minds. No one else remembers her and no one else will.”“Won’t that be… cheating?”“What do you mean?”“I already know so much about Taeyeon but she doesn’t know a thing about me.”“Let’s just call it an advantage that will, in turn, benefit her too.”“How so?”“Oh come on. You’re the smart one around here. You figure it out.” Sooyoung extended her hand. “No hard feelings?”Tiffany saw the friendly gesture and shook it. “None whatsoever. Thanks.”“Most welcome.”—-Tiffany couldn’t stop thinking about Taeyeon that week and by the time Friday came, she had come up with a seemingly innocent plan to be able to see the woman again.“Noona.”She heard Key’s voice and looked up from her desk.“You wanted to see me?” asked the young man.“Yeah. Come in and close the door, please.”Key did as he was told and sat down across from Tiffany. “What’s up? Did you ruin someone else’s dress again?”Tiffany chuckled and shook her head. “I have a different request this time.”“Shoot.”“Are you free tonight?”“Err… why?”“I have tickets to a musical and I thought I’d turn myself into the prettiest third wheel in the universe and ask you and your boyfriend to come with me.” Tiffany showed Key the three tickets. “What do you say?”
“Gosh, I wish we could! But he’s out of town on business, just left this morning actually, and I have something I must do,” said Key regretfully.
“Oh.” Tiffany tried to act disappointed although she had been expecting exactly that answer from the man. “It’s okay. I can give the two tickets away.”
“And go see the musical alone?”
“Yeah. Why? Too pathetic?”
“I’m sorry, Noona, but yes. Very pathetic.”
“People do solo activities, you know. They’re not pathetic,” argued Tiffany.
“True but it’s pathetic in your case because you weren’t planning on going alone in the first place. Otherwise, you wouldn’t have asked me.”
“But I don’t mind going alone.”
“You do, Noona. You’re just too proud to say it.”
“Alright then, Dr. Freud. What do you suggest I do about it? My other friends already have plans of their own.”
“Do you really want to see the musical? Like really really really want to see it?”
“Not per se. These tickets were a gift from a happy client and I heard that it’s a good musical so-…”
“So you thought you’d ask me since it beats spending Friday night alone?” asked Key with a grin.
Tiffany pretended to frown at Key. “Just because you have a love life doesn’t mean that you’re better than me.” She pretended to throw the tickets down on the desk angrily. “Nobody likes a wiseass, Key.”
Key only laughed. “Yet you were one, Noona.”
“Touché. Now either help me or leave me alone.”
“I’ll help. Um… remember when I asked you about meeting my friends?”
Finally! But Tiffany kept her expression clueless. “Yes?”
“Wanna go meet them for real?”
And… she scores! Tiffany raised her eyebrows. “When?”
“Tonight.”
“What?”
“We have this weekly get-together at my place and you’re welcome to join us. I’m not playing matchmaker here, Noona, but there’s nothing wrong with making new friends, right?”
Tiffany pretended to take some time to think, tilting her head as her fingers slowly tapped the desk. “You’re not going to hold it against me if I don’t find your friends… interesting?”
Key shook his head. “Like I said, it’s not a matchmaking attempt. It’s just an alternative to your Friday night plan. If you like my friends then good. If you don’t, well, go find other new friends. I don’t mind.”
Tiffany couldn’t help but chuckle. “Oh sure. Why not? I have nothing to do tonight anyway.”
“Awesome! I’ll text you my address. We usually start at seven but you’re free to come by anytime you want,” said the young man as he stood up and grabbed the tickets from Tiffany’s desk. “I’ll make sure these are put to good use. Some of our team members could use a break.”
“Gosh, I wish we could! But he’s out of town on business, just left this morning actually, and I have something I must do,” said Key regretfully.
“Oh.” Tiffany tried to act disappointed although she had been expecting exactly that answer from the man. “It’s okay. I can give the two tickets away.”
“And go see the musical alone?”
“Yeah. Why? Too pathetic?”
“I’m sorry, Noona, but yes. Very pathetic.”
“People do solo activities, you know. They’re not pathetic,” argued Tiffany.
“True but it’s pathetic in your case because you weren’t planning on going alone in the first place. Otherwise, you wouldn’t have asked me.”
“But I don’t mind going alone.”
“You do, Noona. You’re just too proud to say it.”
“Alright then, Dr. Freud. What do you suggest I do about it? My other friends already have plans of their own.”
“Do you really want to see the musical? Like really really really want to see it?”
“Not per se. These tickets were a gift from a happy client and I heard that it’s a good musical so-…”
“So you thought you’d ask me since it beats spending Friday night alone?” asked Key with a grin.
Tiffany pretended to frown at Key. “Just because you have a love life doesn’t mean that you’re better than me.” She pretended to throw the tickets down on the desk angrily. “Nobody likes a wiseass, Key.”
Key only laughed. “Yet you were one, Noona.”
“Touché. Now either help me or leave me alone.”
“I’ll help. Um… remember when I asked you about meeting my friends?”
Finally! But Tiffany kept her expression clueless. “Yes?”
“Wanna go meet them for real?”
And… she scores! Tiffany raised her eyebrows. “When?”
“Tonight.”
“What?”
“We have this weekly get-together at my place and you’re welcome to join us. I’m not playing matchmaker here, Noona, but there’s nothing wrong with making new friends, right?”
Tiffany pretended to take some time to think, tilting her head as her fingers slowly tapped the desk. “You’re not going to hold it against me if I don’t find your friends… interesting?”
Key shook his head. “Like I said, it’s not a matchmaking attempt. It’s just an alternative to your Friday night plan. If you like my friends then good. If you don’t, well, go find other new friends. I don’t mind.”
Tiffany couldn’t help but chuckle. “Oh sure. Why not? I have nothing to do tonight anyway.”
“Awesome! I’ll text you my address. We usually start at seven but you’re free to come by anytime you want,” said the young man as he stood up and grabbed the tickets from Tiffany’s desk. “I’ll make sure these are put to good use. Some of our team members could use a break.”
การแปล กรุณารอสักครู่..
เสก (ตอนที่ 7)
โพสเมื่อ 4 ธันวาคม 2013 โดย thedonkatsu
ปรับปรุงคู่ !!! ตั้งแต่ที่พวกคุณจะดีมากและมีมาก yday xD แทนี่ แต่ตอนนี้เท่าที่ผมเคยเขียนดังนั้นฉันจะชะลอตัวลงเล็กน้อยหลังจากนี้ :) ขอบคุณ ^^ - พวกเขาอยู่ทั้งคืนในคืนวันเสาร์และ ยังคงทำงานทั้งหมดจนถึงวันอาทิตย์ ทั้งสองผลัดกันงีบหลับบนโซฟาในการชาร์จพลังงานของพวกเขาขณะที่พวกเขาผลักดันที่จะได้รับการแต่งกายที่ทำในเวลาทิฟฟานี่บอกว่ากุญแจสำคัญในการกลับบ้านเมื่อนาฬิกาตีห้าในช่วงบ่าย"และปล่อยให้คุณเน้นหนักคนเดียว? ไม่มีทาง "กล่าวว่าชายหนุ่มคนนั้น"คุณมีลักษณะเหมือนการก่อวินาศกรรม." "ดังนั้นคุณจะทำ แต่เราเป็นคนสวยมากรัฐที่เลวร้ายที่สุดของเรายังดีกว่า bests ของคนบางคน." ทิฟฟานี่หัวเราะแม้จะมีความอ่อนล้าของเธอ "ว้าว ความเย่อหยิ่งดังกล่าว. " "ฉันนอนหลับที่ถูกลิดรอน Noona อารมณ์ขันฉัน. " "โอเคโอเค คุณเป็นซากสวย. " "ขอบคุณ" กล่าวว่าที่สำคัญ"ขอบคุณมากเกินไป." "เพื่ออะไร" "สำหรับการเข้าพักและช่วยให้" กล่าวว่าทิฟฟานี่ที่สำคัญยักไหล่ในขณะที่เขายังคงทำงาน "มันเป็นอย่างน้อยฉันจะทำ." ทิฟฟานี่ยิ้มให้กับตัวเองและแอบขอบคุณแม่มดเพื่อให้เธอเห็นข้อผิดพลาดของวิธีการของเธอโชคดีที่มันพาพวกเขาสองสามชั่วโมงอีกจนจบชุด"โอ้พระเจ้าของฉัน" กุญแจ ทิ้งตัวลงบนโซฟาเมื่อพวกเขาได้ทำ "นั่นจะต้องมีการบันทึก การแต่งกายใน 24 ชั่วโมง. "เขาปิดตาของเขาและถอนหายใจ "ฉันคิดว่าฉันจะนอนที่นี่." "อย่าบ้า ไปที่บ้านและได้รับบางนอนหลับที่เหมาะสม คุณไม่จำเป็นต้องยก? " คีย์ส่ายหัว "ใครบางคนมารับฉันขึ้น" เขากล่าวว่าในขณะที่เขาหยิบเอาโทรศัพท์มือถือของเขาและเริ่มพิมพ์"โอเคแล้ว." ทิฟฟานี่เริ่มต้นการทำความสะอาด แต่ให้ขึ้นครึ่งหนึ่งรู้สึกเหนื่อยล้าเกินไปที่จะได้รับขากรรไกร เธอตัดสินใจที่จะให้พนักงานของเธอทำความสะอาดในวันพรุ่งนี้และตอบแทนพวกเขาด้วยอาหารหรือสิ่งที่ "ฉันจะได้รับไป ฉันควรขับรถในขณะนี้ก่อนที่ผมจะหลับไป "เธอบอกที่สำคัญ"ระวัง Noona ฉันจะล็อคขึ้นที่นี่ เขาเป็นในทางของเขาไป. " "Alright แล้ว ขอขอบคุณอีกครั้ง ฉันจะเห็นคุณพุธ. " "แน่นอนว่า โดยวิธีการที่ "กุญแจหยุดทิฟฟานี่จากการเดินออกจากประตู "มีคุณร้ายแรงเกี่ยวกับการพบปะเพื่อนของฉัน" "บางที ทำไม? " "ดีฉันเพียงแค่คิดว่า ... อืม ... " เขาหายใจออก "ใจไม่เคย ขอพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้เมื่อเราทั้งสองตื่นขึ้นมาอย่างเต็มที่. " "ความคิดที่ดี." ทิฟฟานี่โบกมือลา "ลาคีย์ ขอขอบคุณอีกครั้ง ". "คุณยินดีต้อนรับคุณ, Noona." - ทิฟฟานี่ได้ texted พนักงานของเธอเกี่ยวกับการลากุญแจและบอกว่าเธอจะมาในสายไปนิดสำหรับการทำงานที่จันทร์ นอกจากนี้เธอยังกล่าวขอโทษสำหรับระเบียบที่ขอให้พวกเขากรุณาทำความสะอาดขึ้นและสัญญาว่าจะตอบแทนพวกเขาสำหรับมันที่เธอไปถึงที่สำนักงานไม่นานก่อนอาหารกลางวันและได้รับการรักษาทุกคนกล่องพิซซ่าไก่และเครื่องดื่มบางคนถามว่ามันเป็นวันเกิดของเธอหรือ ไม่ว่าจะมีอะไรบางอย่างเพื่อเฉลิมฉลอง เมื่อเธอบอกพวกเขาว่ามันเป็นเพียงแค่รางวัลของพวกเขาเพื่อช่วยให้เธอทำความสะอาดการประชุมเชิงปฏิบัติการยุ่งพนักงานของเธอเริ่มจ้องมองที่เธอราวกับว่าเธอไม่ได้อยู่ในใจขวาของเธอ หนึ่งจริงลังเลถามว่าเธอรู้สึกโอเคทิฟฟานี่เพียงแค่ยิ้มบอกให้พวกเขาเพลิดเพลินและเดินเข้าไปในห้องทำงานของเธอด้วยความรู้สึกผสม เธอมีความสุขที่จะเห็นพวกเขามีความสุข แต่เธอก็ยังรู้สึกว่าไม่ดี ความประหลาดใจของพวกเขาที่ท่าทางของเธอพิสูจน์ให้เห็นว่าแม่มดเป็นจริงที่ถูกต้องอย่างแน่นอน เธอไม่ได้เป็นเจ้านายที่ไม่ดี แต่ที่แน่ ๆ เธอไม่ดีอย่างหนึ่งอย่างใดอย่างหนึ่งที่ฉันควรจะทำเช่นนี้บ่อยขึ้นเห็นคุณค่าของการทำงานอย่างหนักของพวกเขาและฟังพวกเขาเกินไป"พี่?" เธอมองขึ้นไปดูหนึ่งในพนักงานของเธอยืนอยู่ที่ ประตู "ใช่" "นางสาวชอยซูยองอยู่ที่นี่ที่จะรับชุดของเธอ." "อาโอเค คุณสามารถนำฉันชุดสีดำจากการประชุมเชิงปฏิบัติการหรือไม่ และส่งเธอที่เหมาะสมในการโปรด. " พนักงานพยักหน้าและรีบวิ่งออกไป เธอกลับมาในขณะที่ระยะสั้นต่อมากับการแต่งกายในมือและซูยองอยู่ข้างหลังเธอทิฟฟานี่ขอบคุณหญิงสาวและบอกเธอจะปิดประตูสำนักงาน"ดีดี ... สิ่งที่กำลังมองร่าเริงอันยิ่งใหญ่รอบ ๆ ที่นี่" นายซูยองกับรอยยิ้มที่เธอ ใบหน้า "และการแต่งกายของฉันคือสีดำ! ไชโย! " "ในฐานะที่คุณร้องขอ." ทิฟฟานี่ถอดฝาครอบพลาสติกและแสดงให้เห็นถึงการแต่งกายซูยอง "อยากลอง?" "ไม่ต้อง ผมเชื่อคุณ นอกจากนี้ผมได้อย่างง่ายดายสามารถปรับอะไรที่ดูเหมือนว่าบิตออก. "ซูยองก็จับผ้าและสังเกตเห็นมันในความหวาดกลัว "นานแค่ไหนมันใช้เวลาที่จะทำซ้ำเช่นนี้?" "ประมาณ 24 ชั่วโมงดุ๊กดิ๊กด้วยความช่วยเหลือของพันธมิตรทางธุรกิจที่มีความสามารถของฉัน." "ผมเห็น." ทิฟฟานี่ยืนพิงโต๊ะทำงานของเธอและข้ามแขนของเธอ "ดังนั้นคุณจริงๆเปิดย้อนเวลากลับไป?" "อาจจะ" ตอบซูยอง enigmatically "ใช่หรือไม่โปรด." "ฉันไม่สามารถกินอาหารที่มีเวลา" ซูยองกล่าวว่า"แล้วทำไมฉันโหดร้ายสัปดาห์ที่ผ่านมา? " "นั่นคือสำหรับผมที่จะรู้และสำหรับคุณที่จะไม่หา" หญิงสูงกล่าวว่า "แค่พิจารณานี้โอกาสครั้งที่สอง." "คุณบอกผมว่า." "ดีฉันบอกคุณอีกครั้ง." ซูยองวางชุดเรียบร้อยภายในฝาครอบพลาสติกและย้ายออกจาก "ขอบคุณสำหรับการทำงานอย่างหนัก ฉันก็จะเป็นดาวของการแสดงในวันพรุ่งนี้. "เธอขยิบตาอ้างคำพูดของทิฟฟานี่เคยบอกเธอในระหว่างการประชุมครั้งก่อนของพวกเขา"รอ!" ทิฟฟานี่ยืดขึ้นและรีบวิ่งไปที่ประตูจะหยุดซูยองออกจากสำนักงานของเธอจาก "สิ่งที่เกี่ยวกับแทยอน?" เธอลดเสียงของเธอ "เธอไม่ได้อยู่? เป็นทุกสิ่งที่คุณกล่าวว่าเกี่ยวกับเธอจริงหรือไม่? เธอเป็นเพื่อนจริงๆกุญแจ? เธอก็จำได้ว่าการดูแลสุนัขสีดำชื่อขิง? " "ใช่ใช่ใช่และไม่ใช่." ทิฟฟานี่เลิกคิ้วของเธอที่ซูยองที่ยิ้มที่เธอ"ฉันตอบคำถามของคุณในลำดับที่สมบูรณ์แบบ เธอเป็นจริง เธอเป็นเพื่อนของคีย์ที่มีการเรียนรู้ที่จะหยุดให้มากเกินไปและเริ่มต้นการใช้เพื่อคนจะได้ใช้ประโยชน์จากเธอ และไม่มีเธอจำไม่ได้ว่าสิ่งที่เกี่ยวกับขิงสุนัข สุนัขสุดท้ายของเธอถูกเสนอชื่อเชอร์รี่และมันผ่านไปเกือบหนึ่งปีที่ผ่านมา. " "โอ้." ทิฟฟานี่เติบโตที่เงียบสงบไม่แน่ใจว่าสิ่งที่จะทำให้ข้อมูล"ฉันจะทำให้คุณตอนนี้และผมสาบานว่าจะไม่ยุ่งกับชีวิตของคุณอีกครั้งจนกว่าคุณจะ จริงๆถามว่าทิฟฟานี่ "ซูยองกล่าวในเสียงนุ่ม "สำหรับแทยอนดี ... ทำสิ่งที่คุณต้องทำ เพิ่งรู้ว่าขิงมีอยู่ในจิตใจของฉันและของคุณ ไม่มีใครจำได้ว่าเธอและไม่มีใครจะ. " "จะไม่ว่าจะ... โกง?" "คุณหมายถึงอะไร?" "ผมรู้อยู่แล้วว่ามากเกี่ยวกับแทยอน แต่เธอไม่ทราบว่าสิ่งที่เกี่ยวกับฉัน." " ขอเพียงเรียกว่าประโยชน์ที่จะหันประโยชน์ของเธอเกินไป. " "วิธีการเพื่อ?" "โอ้มา คุณเป็นหนึ่งในสมาร์ทรอบที่นี่ คุณคิดออก. "ซูยองขยายมือของเธอ "ไม่มีความรู้สึกที่ยาก?" ทิฟฟานี่เห็นท่าทางที่เป็นมิตรและจับมัน "ไม่มีสิ่งใด ๆ ขอบคุณ ". "ยินดีมากที่สุด." - ทิฟฟานี่ไม่สามารถหยุดคิดเกี่ยวกับแทยอนสัปดาห์และเมื่อถึงเวลาศุกร์มาเธอก็มากับแผนดูเหมือนจะไร้เดียงสาที่จะสามารถที่จะเห็นผู้หญิงคนนั้นอีกครั้ง"Noona." เธอ ได้ยินเสียงกุญแจและเงยหน้าขึ้นจากโต๊ะทำงานของเธอ"คุณต้องการที่จะเห็นฉัน?" ถามชายหนุ่มคนนั้น"ใช่ เข้ามาและปิดประตูกรุณา. " ที่สำคัญทำตามที่เขาบอกและนั่งลงตรงข้ามกับทิฟฟานี่ "เกิดอะไรขึ้น? คุณทำลายการแต่งกายของคนอื่นอีกครั้งหรือไม่ " ทิฟฟานี่หัวเราะและส่ายหัวของเธอ "ผมมีความต้องการที่แตกต่างกันในเวลานี้." "ยิง". "คุณคืนนี้ฟรีหรือเปล่า?" "เอ่อ ... ทำไม?" "ผมมีตั๋วไปดนตรีและฉันคิดว่าฉันเปิดตัวเองเป็นล้อที่สามที่สวยที่สุดในจักรวาล และขอให้คุณและแฟนของคุณมากับฉัน. "ทิฟฟานี่แสดงให้เห็นความสำคัญสามตั๋ว "สิ่งที่คุณพูด?" "เอ้ยฉันหวังว่าเราจะทำได้! แต่เขาก็ออกจากเมืองในธุรกิจเพียงซ้ายเช้านี้จริงและฉันมีสิ่งที่ฉันต้องทำ "กล่าวว่าที่สำคัญเศร้า"โอ้." ทิฟฟานี่พยายามที่จะทำหน้าที่ผิดหวังแม้ว่าเธอจะได้รับการคาดหวังว่าคำตอบจากคนที่ "มันไม่เป็นไร ฉันจะให้ตั๋วสองใบไป. " "และไปดูดนตรีคนเดียว?" "ใช่ ทำไม? น่าสงสารเกินไป? " "ฉันขอโทษ, Noona แต่ใช่ น่าสงสารมาก. " "คนที่ทำกิจกรรมเดี่ยวของคุณรู้ว่า พวกเขาไม่ได้น่าสงสาร "เป็นที่ถกเถียงกันทิฟฟานี่"ทรู แต่ก็น่าสงสารในกรณีของคุณเพราะคุณไม่ได้วางแผนในการที่จะอยู่คนเดียวในสถานที่แรก มิฉะนั้นคุณจะไม่ได้ถามฉัน. " "แต่ฉันไม่คิดที่จะอยู่คนเดียว." "คุณทำ Noona คุณเพียงแค่ความภาคภูมิใจเกินไปที่จะบอกว่ามัน. " "Alright นั้นดร. ฟรอยด์ สิ่งที่คุณแนะนำให้ผมทำอะไรเกี่ยวกับมันได้หรือไม่ เพื่อน ๆ ของฉันมีแผนของตัวเอง. " "คุณต้องการที่จะเห็นดนตรี? ชอบจริงๆต้องการที่จะเห็นมันได้หรือไม่ " "ไม่ต่อ ตั๋วเหล่านี้เป็นของขวัญจากลูกค้ามีความสุขและผมได้ยินมาว่ามันเป็นดนตรีทีเราดี ... " "ดังนั้นคุณคิดว่าคุณจะถามฉันเพราะมันเต้นการใช้จ่ายคืนวันศุกร์อยู่คนเดียว?" ถามพร้อมกับรอยยิ้มที่สำคัญทิฟฟานี่แกล้งทำเป็นขมวดคิ้วที่ สำคัญ "เพียงเพราะคุณมีชีวิตรักไม่ได้หมายความว่าคุณดีกว่าฉัน." เธอแกล้งโยนตั๋วลงบนโต๊ะด้วยความโกรธ "ไม่มีใครชอบ wiseass คีย์." ที่สำคัญเพียงหัวเราะ "แต่คุณเป็นหนึ่ง Noona." "Touch? ตอนนี้ทั้งช่วยให้ผมหรือปล่อยให้ฉันอยู่คนเดียว. " "ฉันจะช่วยให้ อืม ... จำได้ว่าเมื่อผมถามคุณเกี่ยวกับการประชุมเพื่อนของฉัน " ที่สุด! แต่ทิฟฟานี่เก็บไว้ clueless การแสดงออกของเธอ "ใช่" "อยากไปพบกับพวกเขาสำหรับจริง?" และ ... คะแนนเธอ! ทิฟฟานี่เลิกคิ้วของเธอ "เมื่อไหร่?" "คืนนี้." "อะไร?" "เรามีนี้ได้รับร่วมกันทุกสัปดาห์ที่สถานที่ของฉันและคุณยินดีที่จะเข้าร่วมกับเรา ผมไม่ได้เล่นสตอรี่ที่นี่ Noona แต่มีอะไรผิดปกติกับทำให้เพื่อนใหม่ใช่มั้ย? เป็น " ทิฟฟานี่แกล้งใช้เวลาในการคิดว่าการเอียงศีรษะของเธอในขณะที่นิ้วของเธอค่อย ๆ เคาะโต๊ะ "คุณจะไม่ถือมันกับฉันถ้าฉันไม่ได้หาเพื่อนของคุณ ... ที่น่าสนใจ?" คีย์ส่ายหัว "เช่นเดียวกับที่ผมกล่าวว่ามันไม่ได้เป็นความพยายามที่จับคู่ มันเป็นเพียงทางเลือกที่จะแผนของคุณในคืนวันศุกร์ หากคุณต้องการเพื่อนที่ดีของฉันแล้ว ถ้าคุณทำไม่ได้ดีไปหาเพื่อนใหม่ ๆ ฉันไม่คิด. " ทิฟฟานี่ไม่สามารถช่วย แต่หัวเราะ "โอ้แน่ใจว่า ทำไมไม่? ฉันไม่มีอะไรจะทำคืนนี้ต่อไป. " "Awesome! ผมจะส่งข้อความหาคุณที่อยู่ของฉัน เรามักจะเริ่มต้นที่เจ็ด แต่คุณมีอิสระที่จะมาโดยตลอดเวลาที่คุณต้องการ "ชายหนุ่มกล่าวว่าในขณะที่เขายืนขึ้นและคว้าตั๋วจากโต๊ะทำงานของทิฟฟานี่ "ฉันจะให้แน่ใจว่าเหล่านี้จะนำไปใช้งานที่ดี บางส่วนของสมาชิกในทีมของเราสามารถใช้พัก. "
โพสเมื่อ 4 ธันวาคม 2013 โดย thedonkatsu
ปรับปรุงคู่ !!! ตั้งแต่ที่พวกคุณจะดีมากและมีมาก yday xD แทนี่ แต่ตอนนี้เท่าที่ผมเคยเขียนดังนั้นฉันจะชะลอตัวลงเล็กน้อยหลังจากนี้ :) ขอบคุณ ^^ - พวกเขาอยู่ทั้งคืนในคืนวันเสาร์และ ยังคงทำงานทั้งหมดจนถึงวันอาทิตย์ ทั้งสองผลัดกันงีบหลับบนโซฟาในการชาร์จพลังงานของพวกเขาขณะที่พวกเขาผลักดันที่จะได้รับการแต่งกายที่ทำในเวลาทิฟฟานี่บอกว่ากุญแจสำคัญในการกลับบ้านเมื่อนาฬิกาตีห้าในช่วงบ่าย"และปล่อยให้คุณเน้นหนักคนเดียว? ไม่มีทาง "กล่าวว่าชายหนุ่มคนนั้น"คุณมีลักษณะเหมือนการก่อวินาศกรรม." "ดังนั้นคุณจะทำ แต่เราเป็นคนสวยมากรัฐที่เลวร้ายที่สุดของเรายังดีกว่า bests ของคนบางคน." ทิฟฟานี่หัวเราะแม้จะมีความอ่อนล้าของเธอ "ว้าว ความเย่อหยิ่งดังกล่าว. " "ฉันนอนหลับที่ถูกลิดรอน Noona อารมณ์ขันฉัน. " "โอเคโอเค คุณเป็นซากสวย. " "ขอบคุณ" กล่าวว่าที่สำคัญ"ขอบคุณมากเกินไป." "เพื่ออะไร" "สำหรับการเข้าพักและช่วยให้" กล่าวว่าทิฟฟานี่ที่สำคัญยักไหล่ในขณะที่เขายังคงทำงาน "มันเป็นอย่างน้อยฉันจะทำ." ทิฟฟานี่ยิ้มให้กับตัวเองและแอบขอบคุณแม่มดเพื่อให้เธอเห็นข้อผิดพลาดของวิธีการของเธอโชคดีที่มันพาพวกเขาสองสามชั่วโมงอีกจนจบชุด"โอ้พระเจ้าของฉัน" กุญแจ ทิ้งตัวลงบนโซฟาเมื่อพวกเขาได้ทำ "นั่นจะต้องมีการบันทึก การแต่งกายใน 24 ชั่วโมง. "เขาปิดตาของเขาและถอนหายใจ "ฉันคิดว่าฉันจะนอนที่นี่." "อย่าบ้า ไปที่บ้านและได้รับบางนอนหลับที่เหมาะสม คุณไม่จำเป็นต้องยก? " คีย์ส่ายหัว "ใครบางคนมารับฉันขึ้น" เขากล่าวว่าในขณะที่เขาหยิบเอาโทรศัพท์มือถือของเขาและเริ่มพิมพ์"โอเคแล้ว." ทิฟฟานี่เริ่มต้นการทำความสะอาด แต่ให้ขึ้นครึ่งหนึ่งรู้สึกเหนื่อยล้าเกินไปที่จะได้รับขากรรไกร เธอตัดสินใจที่จะให้พนักงานของเธอทำความสะอาดในวันพรุ่งนี้และตอบแทนพวกเขาด้วยอาหารหรือสิ่งที่ "ฉันจะได้รับไป ฉันควรขับรถในขณะนี้ก่อนที่ผมจะหลับไป "เธอบอกที่สำคัญ"ระวัง Noona ฉันจะล็อคขึ้นที่นี่ เขาเป็นในทางของเขาไป. " "Alright แล้ว ขอขอบคุณอีกครั้ง ฉันจะเห็นคุณพุธ. " "แน่นอนว่า โดยวิธีการที่ "กุญแจหยุดทิฟฟานี่จากการเดินออกจากประตู "มีคุณร้ายแรงเกี่ยวกับการพบปะเพื่อนของฉัน" "บางที ทำไม? " "ดีฉันเพียงแค่คิดว่า ... อืม ... " เขาหายใจออก "ใจไม่เคย ขอพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้เมื่อเราทั้งสองตื่นขึ้นมาอย่างเต็มที่. " "ความคิดที่ดี." ทิฟฟานี่โบกมือลา "ลาคีย์ ขอขอบคุณอีกครั้ง ". "คุณยินดีต้อนรับคุณ, Noona." - ทิฟฟานี่ได้ texted พนักงานของเธอเกี่ยวกับการลากุญแจและบอกว่าเธอจะมาในสายไปนิดสำหรับการทำงานที่จันทร์ นอกจากนี้เธอยังกล่าวขอโทษสำหรับระเบียบที่ขอให้พวกเขากรุณาทำความสะอาดขึ้นและสัญญาว่าจะตอบแทนพวกเขาสำหรับมันที่เธอไปถึงที่สำนักงานไม่นานก่อนอาหารกลางวันและได้รับการรักษาทุกคนกล่องพิซซ่าไก่และเครื่องดื่มบางคนถามว่ามันเป็นวันเกิดของเธอหรือ ไม่ว่าจะมีอะไรบางอย่างเพื่อเฉลิมฉลอง เมื่อเธอบอกพวกเขาว่ามันเป็นเพียงแค่รางวัลของพวกเขาเพื่อช่วยให้เธอทำความสะอาดการประชุมเชิงปฏิบัติการยุ่งพนักงานของเธอเริ่มจ้องมองที่เธอราวกับว่าเธอไม่ได้อยู่ในใจขวาของเธอ หนึ่งจริงลังเลถามว่าเธอรู้สึกโอเคทิฟฟานี่เพียงแค่ยิ้มบอกให้พวกเขาเพลิดเพลินและเดินเข้าไปในห้องทำงานของเธอด้วยความรู้สึกผสม เธอมีความสุขที่จะเห็นพวกเขามีความสุข แต่เธอก็ยังรู้สึกว่าไม่ดี ความประหลาดใจของพวกเขาที่ท่าทางของเธอพิสูจน์ให้เห็นว่าแม่มดเป็นจริงที่ถูกต้องอย่างแน่นอน เธอไม่ได้เป็นเจ้านายที่ไม่ดี แต่ที่แน่ ๆ เธอไม่ดีอย่างหนึ่งอย่างใดอย่างหนึ่งที่ฉันควรจะทำเช่นนี้บ่อยขึ้นเห็นคุณค่าของการทำงานอย่างหนักของพวกเขาและฟังพวกเขาเกินไป"พี่?" เธอมองขึ้นไปดูหนึ่งในพนักงานของเธอยืนอยู่ที่ ประตู "ใช่" "นางสาวชอยซูยองอยู่ที่นี่ที่จะรับชุดของเธอ." "อาโอเค คุณสามารถนำฉันชุดสีดำจากการประชุมเชิงปฏิบัติการหรือไม่ และส่งเธอที่เหมาะสมในการโปรด. " พนักงานพยักหน้าและรีบวิ่งออกไป เธอกลับมาในขณะที่ระยะสั้นต่อมากับการแต่งกายในมือและซูยองอยู่ข้างหลังเธอทิฟฟานี่ขอบคุณหญิงสาวและบอกเธอจะปิดประตูสำนักงาน"ดีดี ... สิ่งที่กำลังมองร่าเริงอันยิ่งใหญ่รอบ ๆ ที่นี่" นายซูยองกับรอยยิ้มที่เธอ ใบหน้า "และการแต่งกายของฉันคือสีดำ! ไชโย! " "ในฐานะที่คุณร้องขอ." ทิฟฟานี่ถอดฝาครอบพลาสติกและแสดงให้เห็นถึงการแต่งกายซูยอง "อยากลอง?" "ไม่ต้อง ผมเชื่อคุณ นอกจากนี้ผมได้อย่างง่ายดายสามารถปรับอะไรที่ดูเหมือนว่าบิตออก. "ซูยองก็จับผ้าและสังเกตเห็นมันในความหวาดกลัว "นานแค่ไหนมันใช้เวลาที่จะทำซ้ำเช่นนี้?" "ประมาณ 24 ชั่วโมงดุ๊กดิ๊กด้วยความช่วยเหลือของพันธมิตรทางธุรกิจที่มีความสามารถของฉัน." "ผมเห็น." ทิฟฟานี่ยืนพิงโต๊ะทำงานของเธอและข้ามแขนของเธอ "ดังนั้นคุณจริงๆเปิดย้อนเวลากลับไป?" "อาจจะ" ตอบซูยอง enigmatically "ใช่หรือไม่โปรด." "ฉันไม่สามารถกินอาหารที่มีเวลา" ซูยองกล่าวว่า"แล้วทำไมฉันโหดร้ายสัปดาห์ที่ผ่านมา? " "นั่นคือสำหรับผมที่จะรู้และสำหรับคุณที่จะไม่หา" หญิงสูงกล่าวว่า "แค่พิจารณานี้โอกาสครั้งที่สอง." "คุณบอกผมว่า." "ดีฉันบอกคุณอีกครั้ง." ซูยองวางชุดเรียบร้อยภายในฝาครอบพลาสติกและย้ายออกจาก "ขอบคุณสำหรับการทำงานอย่างหนัก ฉันก็จะเป็นดาวของการแสดงในวันพรุ่งนี้. "เธอขยิบตาอ้างคำพูดของทิฟฟานี่เคยบอกเธอในระหว่างการประชุมครั้งก่อนของพวกเขา"รอ!" ทิฟฟานี่ยืดขึ้นและรีบวิ่งไปที่ประตูจะหยุดซูยองออกจากสำนักงานของเธอจาก "สิ่งที่เกี่ยวกับแทยอน?" เธอลดเสียงของเธอ "เธอไม่ได้อยู่? เป็นทุกสิ่งที่คุณกล่าวว่าเกี่ยวกับเธอจริงหรือไม่? เธอเป็นเพื่อนจริงๆกุญแจ? เธอก็จำได้ว่าการดูแลสุนัขสีดำชื่อขิง? " "ใช่ใช่ใช่และไม่ใช่." ทิฟฟานี่เลิกคิ้วของเธอที่ซูยองที่ยิ้มที่เธอ"ฉันตอบคำถามของคุณในลำดับที่สมบูรณ์แบบ เธอเป็นจริง เธอเป็นเพื่อนของคีย์ที่มีการเรียนรู้ที่จะหยุดให้มากเกินไปและเริ่มต้นการใช้เพื่อคนจะได้ใช้ประโยชน์จากเธอ และไม่มีเธอจำไม่ได้ว่าสิ่งที่เกี่ยวกับขิงสุนัข สุนัขสุดท้ายของเธอถูกเสนอชื่อเชอร์รี่และมันผ่านไปเกือบหนึ่งปีที่ผ่านมา. " "โอ้." ทิฟฟานี่เติบโตที่เงียบสงบไม่แน่ใจว่าสิ่งที่จะทำให้ข้อมูล"ฉันจะทำให้คุณตอนนี้และผมสาบานว่าจะไม่ยุ่งกับชีวิตของคุณอีกครั้งจนกว่าคุณจะ จริงๆถามว่าทิฟฟานี่ "ซูยองกล่าวในเสียงนุ่ม "สำหรับแทยอนดี ... ทำสิ่งที่คุณต้องทำ เพิ่งรู้ว่าขิงมีอยู่ในจิตใจของฉันและของคุณ ไม่มีใครจำได้ว่าเธอและไม่มีใครจะ. " "จะไม่ว่าจะ... โกง?" "คุณหมายถึงอะไร?" "ผมรู้อยู่แล้วว่ามากเกี่ยวกับแทยอน แต่เธอไม่ทราบว่าสิ่งที่เกี่ยวกับฉัน." " ขอเพียงเรียกว่าประโยชน์ที่จะหันประโยชน์ของเธอเกินไป. " "วิธีการเพื่อ?" "โอ้มา คุณเป็นหนึ่งในสมาร์ทรอบที่นี่ คุณคิดออก. "ซูยองขยายมือของเธอ "ไม่มีความรู้สึกที่ยาก?" ทิฟฟานี่เห็นท่าทางที่เป็นมิตรและจับมัน "ไม่มีสิ่งใด ๆ ขอบคุณ ". "ยินดีมากที่สุด." - ทิฟฟานี่ไม่สามารถหยุดคิดเกี่ยวกับแทยอนสัปดาห์และเมื่อถึงเวลาศุกร์มาเธอก็มากับแผนดูเหมือนจะไร้เดียงสาที่จะสามารถที่จะเห็นผู้หญิงคนนั้นอีกครั้ง"Noona." เธอ ได้ยินเสียงกุญแจและเงยหน้าขึ้นจากโต๊ะทำงานของเธอ"คุณต้องการที่จะเห็นฉัน?" ถามชายหนุ่มคนนั้น"ใช่ เข้ามาและปิดประตูกรุณา. " ที่สำคัญทำตามที่เขาบอกและนั่งลงตรงข้ามกับทิฟฟานี่ "เกิดอะไรขึ้น? คุณทำลายการแต่งกายของคนอื่นอีกครั้งหรือไม่ " ทิฟฟานี่หัวเราะและส่ายหัวของเธอ "ผมมีความต้องการที่แตกต่างกันในเวลานี้." "ยิง". "คุณคืนนี้ฟรีหรือเปล่า?" "เอ่อ ... ทำไม?" "ผมมีตั๋วไปดนตรีและฉันคิดว่าฉันเปิดตัวเองเป็นล้อที่สามที่สวยที่สุดในจักรวาล และขอให้คุณและแฟนของคุณมากับฉัน. "ทิฟฟานี่แสดงให้เห็นความสำคัญสามตั๋ว "สิ่งที่คุณพูด?" "เอ้ยฉันหวังว่าเราจะทำได้! แต่เขาก็ออกจากเมืองในธุรกิจเพียงซ้ายเช้านี้จริงและฉันมีสิ่งที่ฉันต้องทำ "กล่าวว่าที่สำคัญเศร้า"โอ้." ทิฟฟานี่พยายามที่จะทำหน้าที่ผิดหวังแม้ว่าเธอจะได้รับการคาดหวังว่าคำตอบจากคนที่ "มันไม่เป็นไร ฉันจะให้ตั๋วสองใบไป. " "และไปดูดนตรีคนเดียว?" "ใช่ ทำไม? น่าสงสารเกินไป? " "ฉันขอโทษ, Noona แต่ใช่ น่าสงสารมาก. " "คนที่ทำกิจกรรมเดี่ยวของคุณรู้ว่า พวกเขาไม่ได้น่าสงสาร "เป็นที่ถกเถียงกันทิฟฟานี่"ทรู แต่ก็น่าสงสารในกรณีของคุณเพราะคุณไม่ได้วางแผนในการที่จะอยู่คนเดียวในสถานที่แรก มิฉะนั้นคุณจะไม่ได้ถามฉัน. " "แต่ฉันไม่คิดที่จะอยู่คนเดียว." "คุณทำ Noona คุณเพียงแค่ความภาคภูมิใจเกินไปที่จะบอกว่ามัน. " "Alright นั้นดร. ฟรอยด์ สิ่งที่คุณแนะนำให้ผมทำอะไรเกี่ยวกับมันได้หรือไม่ เพื่อน ๆ ของฉันมีแผนของตัวเอง. " "คุณต้องการที่จะเห็นดนตรี? ชอบจริงๆต้องการที่จะเห็นมันได้หรือไม่ " "ไม่ต่อ ตั๋วเหล่านี้เป็นของขวัญจากลูกค้ามีความสุขและผมได้ยินมาว่ามันเป็นดนตรีทีเราดี ... " "ดังนั้นคุณคิดว่าคุณจะถามฉันเพราะมันเต้นการใช้จ่ายคืนวันศุกร์อยู่คนเดียว?" ถามพร้อมกับรอยยิ้มที่สำคัญทิฟฟานี่แกล้งทำเป็นขมวดคิ้วที่ สำคัญ "เพียงเพราะคุณมีชีวิตรักไม่ได้หมายความว่าคุณดีกว่าฉัน." เธอแกล้งโยนตั๋วลงบนโต๊ะด้วยความโกรธ "ไม่มีใครชอบ wiseass คีย์." ที่สำคัญเพียงหัวเราะ "แต่คุณเป็นหนึ่ง Noona." "Touch? ตอนนี้ทั้งช่วยให้ผมหรือปล่อยให้ฉันอยู่คนเดียว. " "ฉันจะช่วยให้ อืม ... จำได้ว่าเมื่อผมถามคุณเกี่ยวกับการประชุมเพื่อนของฉัน " ที่สุด! แต่ทิฟฟานี่เก็บไว้ clueless การแสดงออกของเธอ "ใช่" "อยากไปพบกับพวกเขาสำหรับจริง?" และ ... คะแนนเธอ! ทิฟฟานี่เลิกคิ้วของเธอ "เมื่อไหร่?" "คืนนี้." "อะไร?" "เรามีนี้ได้รับร่วมกันทุกสัปดาห์ที่สถานที่ของฉันและคุณยินดีที่จะเข้าร่วมกับเรา ผมไม่ได้เล่นสตอรี่ที่นี่ Noona แต่มีอะไรผิดปกติกับทำให้เพื่อนใหม่ใช่มั้ย? เป็น " ทิฟฟานี่แกล้งใช้เวลาในการคิดว่าการเอียงศีรษะของเธอในขณะที่นิ้วของเธอค่อย ๆ เคาะโต๊ะ "คุณจะไม่ถือมันกับฉันถ้าฉันไม่ได้หาเพื่อนของคุณ ... ที่น่าสนใจ?" คีย์ส่ายหัว "เช่นเดียวกับที่ผมกล่าวว่ามันไม่ได้เป็นความพยายามที่จับคู่ มันเป็นเพียงทางเลือกที่จะแผนของคุณในคืนวันศุกร์ หากคุณต้องการเพื่อนที่ดีของฉันแล้ว ถ้าคุณทำไม่ได้ดีไปหาเพื่อนใหม่ ๆ ฉันไม่คิด. " ทิฟฟานี่ไม่สามารถช่วย แต่หัวเราะ "โอ้แน่ใจว่า ทำไมไม่? ฉันไม่มีอะไรจะทำคืนนี้ต่อไป. " "Awesome! ผมจะส่งข้อความหาคุณที่อยู่ของฉัน เรามักจะเริ่มต้นที่เจ็ด แต่คุณมีอิสระที่จะมาโดยตลอดเวลาที่คุณต้องการ "ชายหนุ่มกล่าวว่าในขณะที่เขายืนขึ้นและคว้าตั๋วจากโต๊ะทำงานของทิฟฟานี่ "ฉันจะให้แน่ใจว่าเหล่านี้จะนำไปใช้งานที่ดี บางส่วนของสมาชิกในทีมของเราสามารถใช้พัก. "
การแปล กรุณารอสักครู่..
อาคม ( ตอนที่ 7 )
โพสต์เมื่อ 4 ธันวาคม 2556 โดย thedonkatsu
คู่ล่าสุด ! ! ! ! ! ! ! ! เพราะคุณเป็นคนดีและมีมาก taeny yday XD แต่นี่คือเท่าที่ผมเขียนผมจะชะลอตัวลงเล็กน้อยตามนี้ : ) ขอบคุณค่ะ
--
เค้าอยู่ทั้งคืนว่าคืนวันเสาร์และยังคงทำงานตลอดอาทิตย์ทั้งสองผลัดกันหลับบนโซฟาเพื่อชาร์จพลังงานของพวกเขาที่พวกเขาผลักดันให้แต่งตัวเสร็จในเวลา
ทิฟฟานี่บอกคีย์กลับบ้านเมื่อนาฬิกาตี 5 ตอนบ่าย
" และปล่อยให้คุณเครียดคนเดียว ไม่มีทางหรอก " ชายหนุ่มกล่าวว่า
" คุณดูเหมือนการก่อวินาศกรรม . "
" แล้วคุณ แต่เราเป็นคนค่อนข้างดังนั้นสภาพที่เลวร้ายที่สุดของเราจะยังคงดีกว่าบางคนที่สุด
"ทิฟฟานี่หัวเราะแม้จะอ่อนเพลียของเธอ " ว้าว ช่างยะโส "
" ชั้นไม่ได้นอนเลยพี่ ช่วยหน่อยสิ "
" โอเค โอเค คุณเป็นซากสวย "
" ขอบคุณ " คีย์
" ขอบคุณนะ "
" อะไร ? "
" อยู่ และช่วยให้ " ทิฟฟานี่
คีย์ยักไหล่ขณะที่เขายังคงทำงาน " มันเป็นสิ่งที่ผมทำได้นะ
"ทิฟฟานี่ยิ้มให้ตัวเอง และแอบขอบคุณแม่มดเพื่อให้เธอเห็นความผิดพลาดของตัวเอง
โชคดี มันเอาไว้อีกคู่ของชั่วโมงเพื่อเสร็จสิ้นการแต่งตัว
" โอ้พระเจ้า " คีย์ทิ้งตัวลงนอนบนโซฟาเมื่อพวกเขาทำ " ที่ต้องบันทึก ชุดใน 24 ชั่วโมง . " เขาหลับตาลงแล้วถอนใจ " ฉันคิดว่า ฉันจะนอนที่นี่นะ "
" อย่าบ้าไปหน่อยเลยกลับบ้านแล้วไปนอนที่เหมาะสม . ต้องการคนช่วยไหม "
คีย์ส่ายหัว . " ใครบางคนมารับฉัน , " เขากล่าวว่า เขาเอาโทรศัพท์ของเขาและเริ่มพิมพ์
" โอเคแล้ว " ทิฟฟานี่เริ่มทำความสะอาดแต่เลิกกลางคัน รู้สึกเหนื่อยเกินไปที่จะหยิบกรรไกร เธอตัดสินใจที่จะให้เจ้าหน้าที่ทำความสะอาดพรุ่งนี้ และให้รางวัลด้วยอาหารหรืออะไร " ผมกำลังจะไปแล้วฉันควรขับเดี๋ยวนี้เลย ก่อนที่ฉันจะหลับไป " เธอบอกกุญแจ
" ระวังหน่อยนะพี่ ฉันจะปิดที่นี่ เขาในทางของเขามากกว่า "
" แล้ว ขอบคุณ อีกครั้ง แล้วเจอกันวันพุธ "
" แน่นอน โดยทาง " คีย์หยุด ทิฟฟานี่เดินออกมาจากประตู " คุณร้ายแรงเกี่ยวกับเพื่อนของฉัน "
" อาจจะ ทำไม ? "
" เอ่อ ฉันแค่คิดว่า . . . . . . . . . . . . . . " เขาหายใจออก . " ช่างมันเถอะเรามาคุยกันเกี่ยวกับเรื่องนี้เมื่อเราสองคนตื่น "
" ความคิดที่ดี " ทิฟฟานี่โบกมือลา . " ลาก่อน คีย์ ขอบคุณอีกแล้ว "
" ยินดีต้อนรับครับ "
--
ทิฟฟานี่ได้ส่งข้อความไปหาพนักงานเกี่ยวกับคีย์เถอะ และเธอก็มาช้าไปหน่อยสำหรับงานวันจันทร์ เธอขอโทษที่วุ่นวาย ขอให้กรุณาทำความสะอาดและสัญญาว่าจะตอบแทนพวกมัน
เธอมาถึงที่ทำงานเร็ว ก่อนมื้อเที่ยง และถือว่าทุกคนกล่องพิซซ่า , ไก่และเครื่องดื่ม
บางคนถามว่ามันเป็นวันเกิดเธอ หรือ ว่ามีบางอย่างต้องฉลอง ถ้าบอกเธอว่า มันเป็นเพียงรางวัลของพวกเขาที่ช่วยทำความสะอาดห้องทำงานรก เจ้าหน้าที่เริ่มจ้องเธอราวกับเธอไม่ได้อยู่ในความคิดของเธอ หนึ่งที่จริงการเลื่อนตำแหน่ง ,ถามว่าเธอยังรู้สึกโอเค
ทิฟฟานี่ก็ยิ้ม บอกให้พวกเขาสนุกและเข้าไปในสำนักงานของเธอกับความรู้สึกผสม เธอมีความสุขที่เห็นพวกเขามีความสุข แต่เธอก็ยังรู้สึกไม่ดี ความประหลาดใจของพวกเขาในท่าทางของเธอพิสูจน์แล้วว่าแม่มดมีจริงอย่างแน่นอน เธอไม่ใช่เจ้านายไม่ดี แต่เธอก็ไม่ได้ดีด้วย
ผมก็ทำบ่อยชื่นชมการทำงานอย่างหนักและฟังเหมือนกัน
" พี่ "
เธอมองไปเห็นพนักงานคนหนึ่ง เธอยืนอยู่ที่ประตู " ครับ ? ? ? ? ? ? "
" คุณชเว ซูยอง มาเลือกชุดของเธอขึ้น "
" เอ่อ โอเค คุณสามารถเอาชุดสีดำจากการประชุมเชิงปฏิบัติการ ? และส่งขวา เธอนะ "
พนักงานพยักหน้าและรีบวิ่งออกไปเธอกลับมาในขณะที่ระยะสั้นในภายหลังกับเสื้อในมือ และ ซูยอง ทิฟฟานี่ ข้างหลัง
ขอบคุณหญิงสาว และบอกเธอว่า ต้องปิดสำนักงาน ประตู . . .
" แหม . . . . . . . สิ่งที่ดูยิ่งใหญ่ร่าเริงแถวนี้ " เห็นซูยองกับรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ " ชุดของฉันเป็นสีดำ เย้ ! ! ! ! "
" คุณขอมา " ทิฟฟานี่ถอดฝาครอบพลาสติกและมีชุดให้ ซูยอง" จะลองใส่ดูไหม ? "
" ไม่ต้อง ฉันเชื่อใจคุณ Plus , ฉันได้อย่างง่ายดายสามารถปรับอะไรที่ดูเหมือนว่าบิตออก " ซูยองจับผ้า และสังเกตมันกลัว " คุณใช้เวลาเท่าไหร่ในการทำแบบนี้ "
" ประมาณ 24 ชั่วโมงไม่หยุดเลย ด้วยความช่วยเหลือของพันธมิตรทางธุรกิจที่มีความสามารถของฉัน "
" เห็น "
เธอและทิฟฟานี่ยืนพิงโต๊ะไขว้แขนของเธอ . " จริงๆแล้วคุณกลับมา ? "
" อาจจะ " ตอบซูยองอย่างยากที่จะเข้าใจ
" ใช่ หรือ ไม่ใช่ ครับ "
" ผมจะไม่ยุ่งกับเวลา " ซูยอง
" แล้วทำไมฉันหวนคิดถึงสัปดาห์ที่ผ่านมา ? "
" ที่ผมรู้ และคุณจะไม่เคยดู กล่าวว่า ผู้หญิงสูง " แค่คิดว่า โอกาสครั้งที่สอง "
" เธอบอกว่า "
" เอ่อ ฉันจะบอกคุณอีกครั้ง" ซูยองใส่ชุดเรียบร้อยภายในฝาครอบพลาสติกและย้ายไป " ขอบคุณสำหรับงานหนัก ผมจะเป็นดาวของการแสดงพรุ่งนี้ เธอขยิบตา อ้างคำที่ทิฟฟานี่เคยบอกเธอว่า ในระหว่างการประชุมของพวกเขาก่อนหน้านี้
" เดี๋ยว ! " ทิฟฟานี่ลุกขึ้นและรีบวิ่งไปที่ประตูเพื่อหยุดซูยองออกจากห้องทำงานของเธอ " แล้วแทยอน ? " เธอกระซิบเธอ
โพสต์เมื่อ 4 ธันวาคม 2556 โดย thedonkatsu
คู่ล่าสุด ! ! ! ! ! ! ! ! เพราะคุณเป็นคนดีและมีมาก taeny yday XD แต่นี่คือเท่าที่ผมเขียนผมจะชะลอตัวลงเล็กน้อยตามนี้ : ) ขอบคุณค่ะ
--
เค้าอยู่ทั้งคืนว่าคืนวันเสาร์และยังคงทำงานตลอดอาทิตย์ทั้งสองผลัดกันหลับบนโซฟาเพื่อชาร์จพลังงานของพวกเขาที่พวกเขาผลักดันให้แต่งตัวเสร็จในเวลา
ทิฟฟานี่บอกคีย์กลับบ้านเมื่อนาฬิกาตี 5 ตอนบ่าย
" และปล่อยให้คุณเครียดคนเดียว ไม่มีทางหรอก " ชายหนุ่มกล่าวว่า
" คุณดูเหมือนการก่อวินาศกรรม . "
" แล้วคุณ แต่เราเป็นคนค่อนข้างดังนั้นสภาพที่เลวร้ายที่สุดของเราจะยังคงดีกว่าบางคนที่สุด
"ทิฟฟานี่หัวเราะแม้จะอ่อนเพลียของเธอ " ว้าว ช่างยะโส "
" ชั้นไม่ได้นอนเลยพี่ ช่วยหน่อยสิ "
" โอเค โอเค คุณเป็นซากสวย "
" ขอบคุณ " คีย์
" ขอบคุณนะ "
" อะไร ? "
" อยู่ และช่วยให้ " ทิฟฟานี่
คีย์ยักไหล่ขณะที่เขายังคงทำงาน " มันเป็นสิ่งที่ผมทำได้นะ
"ทิฟฟานี่ยิ้มให้ตัวเอง และแอบขอบคุณแม่มดเพื่อให้เธอเห็นความผิดพลาดของตัวเอง
โชคดี มันเอาไว้อีกคู่ของชั่วโมงเพื่อเสร็จสิ้นการแต่งตัว
" โอ้พระเจ้า " คีย์ทิ้งตัวลงนอนบนโซฟาเมื่อพวกเขาทำ " ที่ต้องบันทึก ชุดใน 24 ชั่วโมง . " เขาหลับตาลงแล้วถอนใจ " ฉันคิดว่า ฉันจะนอนที่นี่นะ "
" อย่าบ้าไปหน่อยเลยกลับบ้านแล้วไปนอนที่เหมาะสม . ต้องการคนช่วยไหม "
คีย์ส่ายหัว . " ใครบางคนมารับฉัน , " เขากล่าวว่า เขาเอาโทรศัพท์ของเขาและเริ่มพิมพ์
" โอเคแล้ว " ทิฟฟานี่เริ่มทำความสะอาดแต่เลิกกลางคัน รู้สึกเหนื่อยเกินไปที่จะหยิบกรรไกร เธอตัดสินใจที่จะให้เจ้าหน้าที่ทำความสะอาดพรุ่งนี้ และให้รางวัลด้วยอาหารหรืออะไร " ผมกำลังจะไปแล้วฉันควรขับเดี๋ยวนี้เลย ก่อนที่ฉันจะหลับไป " เธอบอกกุญแจ
" ระวังหน่อยนะพี่ ฉันจะปิดที่นี่ เขาในทางของเขามากกว่า "
" แล้ว ขอบคุณ อีกครั้ง แล้วเจอกันวันพุธ "
" แน่นอน โดยทาง " คีย์หยุด ทิฟฟานี่เดินออกมาจากประตู " คุณร้ายแรงเกี่ยวกับเพื่อนของฉัน "
" อาจจะ ทำไม ? "
" เอ่อ ฉันแค่คิดว่า . . . . . . . . . . . . . . " เขาหายใจออก . " ช่างมันเถอะเรามาคุยกันเกี่ยวกับเรื่องนี้เมื่อเราสองคนตื่น "
" ความคิดที่ดี " ทิฟฟานี่โบกมือลา . " ลาก่อน คีย์ ขอบคุณอีกแล้ว "
" ยินดีต้อนรับครับ "
--
ทิฟฟานี่ได้ส่งข้อความไปหาพนักงานเกี่ยวกับคีย์เถอะ และเธอก็มาช้าไปหน่อยสำหรับงานวันจันทร์ เธอขอโทษที่วุ่นวาย ขอให้กรุณาทำความสะอาดและสัญญาว่าจะตอบแทนพวกมัน
เธอมาถึงที่ทำงานเร็ว ก่อนมื้อเที่ยง และถือว่าทุกคนกล่องพิซซ่า , ไก่และเครื่องดื่ม
บางคนถามว่ามันเป็นวันเกิดเธอ หรือ ว่ามีบางอย่างต้องฉลอง ถ้าบอกเธอว่า มันเป็นเพียงรางวัลของพวกเขาที่ช่วยทำความสะอาดห้องทำงานรก เจ้าหน้าที่เริ่มจ้องเธอราวกับเธอไม่ได้อยู่ในความคิดของเธอ หนึ่งที่จริงการเลื่อนตำแหน่ง ,ถามว่าเธอยังรู้สึกโอเค
ทิฟฟานี่ก็ยิ้ม บอกให้พวกเขาสนุกและเข้าไปในสำนักงานของเธอกับความรู้สึกผสม เธอมีความสุขที่เห็นพวกเขามีความสุข แต่เธอก็ยังรู้สึกไม่ดี ความประหลาดใจของพวกเขาในท่าทางของเธอพิสูจน์แล้วว่าแม่มดมีจริงอย่างแน่นอน เธอไม่ใช่เจ้านายไม่ดี แต่เธอก็ไม่ได้ดีด้วย
ผมก็ทำบ่อยชื่นชมการทำงานอย่างหนักและฟังเหมือนกัน
" พี่ "
เธอมองไปเห็นพนักงานคนหนึ่ง เธอยืนอยู่ที่ประตู " ครับ ? ? ? ? ? ? "
" คุณชเว ซูยอง มาเลือกชุดของเธอขึ้น "
" เอ่อ โอเค คุณสามารถเอาชุดสีดำจากการประชุมเชิงปฏิบัติการ ? และส่งขวา เธอนะ "
พนักงานพยักหน้าและรีบวิ่งออกไปเธอกลับมาในขณะที่ระยะสั้นในภายหลังกับเสื้อในมือ และ ซูยอง ทิฟฟานี่ ข้างหลัง
ขอบคุณหญิงสาว และบอกเธอว่า ต้องปิดสำนักงาน ประตู . . .
" แหม . . . . . . . สิ่งที่ดูยิ่งใหญ่ร่าเริงแถวนี้ " เห็นซูยองกับรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ " ชุดของฉันเป็นสีดำ เย้ ! ! ! ! "
" คุณขอมา " ทิฟฟานี่ถอดฝาครอบพลาสติกและมีชุดให้ ซูยอง" จะลองใส่ดูไหม ? "
" ไม่ต้อง ฉันเชื่อใจคุณ Plus , ฉันได้อย่างง่ายดายสามารถปรับอะไรที่ดูเหมือนว่าบิตออก " ซูยองจับผ้า และสังเกตมันกลัว " คุณใช้เวลาเท่าไหร่ในการทำแบบนี้ "
" ประมาณ 24 ชั่วโมงไม่หยุดเลย ด้วยความช่วยเหลือของพันธมิตรทางธุรกิจที่มีความสามารถของฉัน "
" เห็น "
เธอและทิฟฟานี่ยืนพิงโต๊ะไขว้แขนของเธอ . " จริงๆแล้วคุณกลับมา ? "
" อาจจะ " ตอบซูยองอย่างยากที่จะเข้าใจ
" ใช่ หรือ ไม่ใช่ ครับ "
" ผมจะไม่ยุ่งกับเวลา " ซูยอง
" แล้วทำไมฉันหวนคิดถึงสัปดาห์ที่ผ่านมา ? "
" ที่ผมรู้ และคุณจะไม่เคยดู กล่าวว่า ผู้หญิงสูง " แค่คิดว่า โอกาสครั้งที่สอง "
" เธอบอกว่า "
" เอ่อ ฉันจะบอกคุณอีกครั้ง" ซูยองใส่ชุดเรียบร้อยภายในฝาครอบพลาสติกและย้ายไป " ขอบคุณสำหรับงานหนัก ผมจะเป็นดาวของการแสดงพรุ่งนี้ เธอขยิบตา อ้างคำที่ทิฟฟานี่เคยบอกเธอว่า ในระหว่างการประชุมของพวกเขาก่อนหน้านี้
" เดี๋ยว ! " ทิฟฟานี่ลุกขึ้นและรีบวิ่งไปที่ประตูเพื่อหยุดซูยองออกจากห้องทำงานของเธอ " แล้วแทยอน ? " เธอกระซิบเธอ
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- เทย์เลอร์ สวิฟต์เป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงด
- anyway
- Today is another day I'm happy. Today I
- คุณเล่นกีฬาได้ไหม
- เฮ้! 555 คุณไม่คิดจะตอบรับฉันเป็นเพื่อน
- ในสังคมของแต่ละครอบครัวปัจจุบันนั้นแตกต่
- เพื่อเปิดโอกาสให้เด็กต่างจังหวัด
- Design. Descriptive comparative design
- ฉันชอบดูละครในทีวี
- พวกเราชอบไปทานข้าวด้วยกัน
- Really Great, I bought the album few mon
- ขโมย
- How many different nets of the matchbox
- recited
- ขาดเธอไม่ได้
- preventing
- เมื่อฉันโตขึ้นฉันต้องเจอผู้คนมากมาย แต่ล
- thermal
- ตอนนี้คุณพักอยู่ที่ไหน
- ง่วงนอน
- communities
- overlapping
- This estimation is based on the area occ
- Pharo is an open source implementation o
