Two experiments were conducted to 1

Two experiments were conducted to 1) enumerate the effect of tannin supplementation on ADG, bloat frequency, in vitro gas, and biofilm and foam production, and 2) quantify the influence of tannin supplementation on ruminal bacterial populations of heifers grazing wheat forage. Twenty-six heifers (286 ± 26 kg) were randomly allocated to 1 of 3 treatments that included a control (nontannin group) and 2 types of tannins (mimosa and chestnut tannins). Plant tannins (1.5% of DMI) were supplemented once daily mixed with a textured feed (500 g/animal). Heifers were visually monitored daily for bloat score (0 = no bloat, 3 = severe bloat). In Exp. 1, supplementation of tannins reduced the rate of frothy foam and biofilm production with chestnut being more efficacious than mimosa tannins. There was no treatment × time interaction (P > 0.1) for ADG and bloat measurement. Chestnut tannin supplementation increased ADG (P < 0.05) with time (P < 0.01). Mean bloat score and bloat day were greater (P < 0.01) for the control diet than for tannin-supplemented treatment groups. In Exp. 2, Fibrobacter succinogenes, Streptococcus bovis, and Prevotella ruminicola strains were relatively stable with time (d 0, 10, and 25) in the rumen of animals not receiving tannin supplementation. However, with supplementation of chestnut and mimosa tannins, populations of P. ruminicola and strains of both F. succinogenes and Ruminococcus flavefaciens were increased, respectively. Results show that daily supplementing mimosa and chestnut tannins to heifers grazing wheat forage improved beef production and minimized bloat frequency with minimum impact to the microbial populations studied.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทดลองได้ดำเนิน การ 1) ระบุผลของแทนนินแห้งเสริม ADG ความถี่บวม ก๊าซในหลอด และผลิต biofilm และโฟม 2) อิทธิพลของแทนนินแห้งเสริมในประชากรแบคทีเรีย ruminal ของ heifers grazing ข้าวสาลีอาหารสัตว์กำหนดปริมาณ ยี่สิบหก heifers (286 ± 26 กิโลกรัม) ถูกปันส่วนไป 1 จาก 3 ทรีทเมนต์ที่รวมตัวควบคุม (กลุ่ม nontannin) และชนิดที่ 2 ของ tannins (มิโมซ่าและเกาลัด tannins) สุ่ม พืช tannins (1.5% ของ DMI) ได้เสริมผสมครั้งเดียวทุกวันกับอาหารผิว (500 g/สัตว์) Heifers ได้เห็นตรวจสอบทุกวันคะแนนบวม (0 =ไม่บวม 3 =รุนแรงบวม) ใน 1 exp. แห้งเสริมของ tannins ลดลงอัตราการผลิตโฟมและ biofilm น้ำกับเกาลัดเป็นบ็อชมากกว่า tannins มิโมซ่า มีการโต้ตอบเวลาลอกไม่รักษา (P > 0.1) สำหรับวัด ADG และบวม แทนนิน chestnut แห้งเสริมเพิ่ม ADG (P < 0.05) กับเวลา (P < 0.01) หมายถึง คะแนนบวมและบวมวันได้มากขึ้น (P < 0.01) สำหรับอาหารควบคุมกว่าสำหรับกลุ่มแทนนินเสริมการรักษา Exp. 2, Fibrobacter succinogenes บริษัทอุณหภูมิ Prevotella ruminicola และ สายพันธุ์ค่อนข้างมีเสถียรภาพกับเวลา (d 0, 10 และ 25) ต่อสัตว์ที่ไม่ได้รับแห้งเสริมแทนนิน อย่างไรก็ตาม ด้วยแห้งเสริมของ tannins เกาลัดและมิโมซ่า ประชากรของ P. ruminicola และสายพันธุ์ของ F. succinogenes และ Ruminococcus flavefaciens ถูกเพิ่มขึ้น ตามลำดับ ผลลัพธ์แสดงว่า ทุกวันใช้ tannins มิโมซ่าและเกาลัดไป heifers grazing ข้าวสาลีอาหารสัตว์ผลิตเนื้อดีขึ้น และลดบวมความถี่ มีผลกระทบต่อประชากรจุลินทรีย์ที่เรียนขั้นต่ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สองการทดลองได้ดำเนินการ 1) ระบุผลของการเสริมสารแทนนินใน ADG ความถี่ขยายตัวในหลอดทดลองก๊าซและไบโอฟิล์มและการผลิตโฟมและ 2) ปริมาณอิทธิพลของการเสริมสารแทนนินในประชากรแบคทีเรียในกระเพาะรูเมนของโคแทะเล็มหญ้าข้าวสาลี สาวยี่สิบหก (286 ± 26 กก.) ได้รับการจัดสรรแบบสุ่มถึง 1 จาก 3 การรักษารวมถึงการควบคุม (nontannin กลุ่ม) และ 2 ประเภทของแทนนิน (ผักกระเฉดและแทนนินเกาลัด) แทนนินพืช (1.5% ของ DMI) ได้รับการเสริมวันละครั้งผสมกับอาหารที่มีพื้นผิว (500 กรัม / สัตว์) สาวถูกตรวจสอบรายวันสำหรับสายตาคะแนนขยายตัว (0 = ไม่มีบวม, 3 = บวมอย่างรุนแรง) ในประสบการณ์ 1, การเสริมแทนนินลดอัตราการเป็นฟองโฟมและการผลิตไบโอฟิล์มที่มีประสิทธิภาพเกาลัดเป็นแทนนินมากกว่าผักกระเฉด มีการรักษา×ปฏิสัมพันธ์เวลาไม่เป็น (P> 0.1) สำหรับ ADG และการวัดการขยายตัว อาหารเสริมแทนนินลูกเกาลัด ADG เพิ่มขึ้น (P <0.05) กับเวลา (P <0.01) ค่าเฉลี่ยการขยายตัวและขยายตัวเป็นวันที่ยิ่งใหญ่ (P <0.01) สำหรับการควบคุมอาหารกว่ากลุ่มการรักษาแทนนิน-เสริม ในประสบการณ์ 2 Fibrobacter succinogenes, Streptococcus bovis และ Prevotella สายพันธุ์ ruminicola ค่อนข้างมั่นคงกับเวลา (ง 0, 10, และ 25) ในกระเพาะรูเมนของสัตว์ที่ไม่ได้รับการเสริมสารแทนนิน แต่ด้วยการเสริมเกาลัดและแทนนินผักกระเฉดประชากรของ ruminicola พีและสายพันธุ์ของทั้งสองเอฟ succinogenes และ flavefaciens Ruminococcus เพิ่มขึ้นตามลำดับ ผลปรากฏว่าในชีวิตประจำวันการเสริมผักกระเฉดและแทนนินเกาลัดเพื่อสาวปศุสัตว์การผลิตเนื้อวัวที่ดีขึ้นอาหารสัตว์ข้าวสาลีและลดความถี่ในการขยายตัวต่ำสุดที่มีผลกระทบต่อประชากรจุลินทรีย์ศึกษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

해결방안을기다리겠다