Once upon a time there was a dear l

Once upon a time there was a dear little girl who was loved by everyone who looked at her, but most of all by her grandmother, and there was nothing that she would not have given to the child. Once she gave her a little riding hood of red velvet, which suited her so well that she would never wear anything else; so she was always called 'Little Red Riding Hood.'

One day her mother said to her: 'Come, Little Red Riding Hood, here is a piece of cake and a bottle of wine; take them to your grandmother, she is ill and weak, and they will do her good. Set out before it gets hot, and when you are going, walk nicely and quietly and do not run off the path, or you may fall and break the bottle, and then your grandmother will get nothing; and when you go into her room, don't forget to say, "Good morning", and don't peep into every corner before you do it.'

'I will take great care,' said Little Red Riding Hood to her mother, and gave her hand on it.

The grandmother lived out in the wood, half a league from the village, and just as Little Red Riding Hood entered the wood, a wolf met her. Red Riding Hood did not know what a wicked creature he was, and was not at all afraid of him.

'Good day, Little Red Riding Hood,' said he.

'Thank you kindly, wolf.'

'Whither away so early, Little Red Riding Hood?'

'To my grandmother's.'

'What have you got in your apron?'

'Cake and wine; yesterday was baking-day, so poor sick grandmother is to have something good, to make her stronger.'

'Where does your grandmother live, Little Red Riding Hood?'

'A good quarter of a league farther on in the wood; her house stands under the three large oak-trees, the nut-trees are just below; you surely must know it,' replied Little Red Riding Hood.

< 2 >
The wolf thought to himself: 'What a tender young creature! what a nice plump mouthful - she will be better to eat than the old woman. I must act craftily, so as to catch both.'

So he walked for a short time by the side of Little Red Riding Hood, and then he said: 'See, Little Red Riding Hood, how pretty the flowers are about here - why do you not look round? I believe, too, that you do not hear how sweetly the little birds are singing; you walk gravely along as if you were going to school, while everything else out here in the wood is merry.'

Little Red Riding Hood raised her eyes, and when she saw the sunbeams dancing here and there through the trees, and pretty flowers growing everywhere, she thought: 'Suppose I take grandmother a fresh nosegay; that would please her too. It is so early in the day that I shall still get there in good time.'

So she ran from the path into the wood to look for flowers. And whenever she had picked one, she fancied that she saw a still prettier one farther on, and ran after it, and so got deeper and deeper into the wood.

Meanwhile the wolf ran straight to the grandmother's house and knocked at the door.

'Who is there?'

'Little Red Riding Hood,' replied the wolf. 'She is bringing cake and wine; open the door.'

'Lift the latch,' called out the grandmother, 'I am too weak, and cannot get up.'

The wolf lifted the latch, the door sprang open, and without saying a word he went straight to the grandmother's bed, and devoured her. Then he put on her clothes, dressed himself in her cap, laid himself in bed and drew the curtains.

Little Red Riding Hood, however, had been running about picking flowers, and when she had gathered so many that she could carry no more, she remembered her grandmother, and set out on the way to her.

< 3 >
She was surprised to find the cottage-door standing open, and when she went into the room, she had such a strange feeling that she said to herself: 'Oh dear! how uneasy I feel today, and at other times I like being with grandmother so much.' She called out: 'Good morning,' but received no answer; so she went to the bed and drew back the curtains. There lay her grandmother with her cap pulled far over her face, and looking very strange.

'Oh! grandmother,' she said, 'what big ears you have!'

'All the better to hear you with, my child,' was the reply.

'But, grandmother, what big eyes you have!' she said.

'All the better to see you with, my dear.'

'But, grandmother, what large hands you have!'

'All the better to hug you with.'

'Oh! but, grandmother, what a terrible big mouth you have!'

'All the better to eat you with!'

And scarcely had the wolf said this, than with one bound he was out of bed and swallowed up Red Riding Hood.

When the wolf had appeased his appetite, he lay down again in the bed, fell asleep and began to snore very loud.

The huntsman was just passing the house, and thought to himself: 'How the old woman is snoring! I must just see if she wants anything.' So he went into the room, and when he came to the bed, he saw that the wolf was lying in it

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กาลครั้งหนึ่งมีสาวน้อยที่รักคนที่รักของทุกคนที่มองเธอ แต่ส่วนมากของทั้งหมดโดยยายของเธอ และไม่มีอะไรที่เธอจะไม่ได้กำหนดให้เด็ก เมื่อเธอให้เธอหมวกตัวน้อยของกำมะหยี่สีแดง ที่เหมาะกับเธอดีที่เธอจะไม่สวมใส่อะไร ดังนั้นเธอจะถูกเรียกว่า 'น้อยแดงขี่ฮูด' วันหนึ่งแม่ของเธอกล่าวว่า เธอ: ' มา น้อยแดงขี่ฮูด ปอกและขวดไวน์ พาไปของคุณยาย เธอจะอ่อนแอ และป่วย และพวกเขาจะทำดีของเธอ กำหนดก่อนที่จะได้รับความร้อน และเมื่อคุณกำลัง เดินอย่างดี และอย่างเงียบ ๆ และไม่ใช้ปิดเส้นทาง หรือคุณอาจตกแบ่งขวด แล้ว คุณยายจะได้รับอะไร และเมื่อคุณไปที่ห้องของเธอ ไม่ลืม "ดี เช้า" และไม่แอบดูในทุกมุมก่อนที่จะทำ " 'ฉันจะดูแลที่ดี กล่าวว่า สีแดงเล็ก ๆ ขี่ฮูดกับแม่ของเธอ และให้มือของเธอไว้ ยายอาศัยอยู่ออกไม้ ครึ่งลีจากวิลเลจ และเหมือนสีแดงเล็ก ๆ ขี่ฮูดใส่ไม้ หมาป่าได้พบเธอ แดงขี่ฮูดไม่รู้ว่าเป็นคนชั่วสัตว์เขาอยู่ และไม่ถูกกลัวเขา 'วันดี น้อยแดงขี่ฮูด กล่าวว่า เขา 'การขอขอบคุณคุณหมาป่าที่กรุณา 'เก็บ whither ดังนั้นต้น แดงน้อยหมวก' การฉันยายของการ' 'ที่คุณมีในเรือของคุณ" ' เค้กและไวน์ เมื่อวานนี้เคยอบวัน ยายป่วยจนไม่มีอะไรดี ทำให้เธอแข็งแกร่งขึ้น " 'ที่คุณยาย สีแดงเล็ก ๆ ขี่ฮูด' ' ช่วงที่ดีของลีกที่อยู่ห่างในไม้ บ้านอยู่ใต้สามใหญ่โอ๊คต้น ต้นถั่วอยู่เพียงด้านล่าง คุณย่อมต้องรู้ว่า ตอบสีแดงเล็ก ๆ ขี่ฮูด< 2 > หมาป่าคิดไปเอง: ' ใดชำระเงินหนุ่มสัตว์ สิ่งดีอวบถูกปาก - เธอจะดีกว่ากินกว่าหญิงชรา ฉันต้องทำ craftily เพื่อจับทั้งนั้น ' เพื่อให้เขาเดินเป็นเวลาสั้น ๆ ริมสีแดงเล็ก ๆ ขี่ฮูด และจากนั้น เขากล่าวว่า: ' ดู น้อยแดงขี่ฮูด สวยดอกไม้กำลังนี่ - ทำไมคุณไม่ดูกลม ผมเชื่อว่า เกินไป ที่คุณไม่ได้ยินเพราะว่านกน้อยกำลังร้องเพลง เดินใกล้ก็ตามถ้าคุณได้ไปโรงเรียน ในขณะที่ทุกอย่างที่นี่ในไม้ร่าเริง ' สีแดงเล็ก ๆ ขี่ฮูดขึ้นดวงตาของเธอ และ เมื่อเธอเห็น sunbeams เต้นรำมาผ่านต้นไม้ และดอกไม้สวยขึ้นเลย เธอคิดว่า: "สมมติว่าผมใช้ยาย nosegay สด ที่จะกรุณาเธอเกินไป เป็นต้นดังนั้นในวันที่ฉันจะยังมีเวลาที่ดี ' ดังนั้น เธอวิ่งจากเส้นทางเป็นไม้หาดอกไม้ และเมื่อเธอได้รับหนึ่ง เธอ fancied ว่า เธอเห็นหนึ่งยังคงสวยอยู่ห่างบน วิ่งตามมา และดังนั้น ได้ลึก และลึกเข้าไปในไม้ ในขณะเดียวกันหมาป่าวิ่งตรงไปที่บ้านของยาย และโบว์ลิ่งที่ประตู 'ใครอยู่ที่นั่น' 'น้อยแดงขี่ฮูด ตอบหมาป่า ' เธอจะนำเค้กและไวน์ เปิดประตู ' 'ยกสลัก เรียกยาย 'ฉันอ่อนแอเกินไป และไม่สามารถลุกขึ้น' หมาป่ายกสลัก ประตู sprang เปิด และ โดยคำ เขาเดินตรงไปที่เตียงของยาย กลืนเธอ เขาใส่เสื้อผ้าของเธอ แต่งตัวเองหมวก วางเองเตียง แล้วดึงม่าน เล็ก ๆ สีแดงขี่ฮูด อย่างไรก็ตาม ได้ถูกเรียกใช้เกี่ยวกับรับดอกไม้ และเมื่อเธอได้รวบรวมมากว่า เธออาจดำเนินการไม่ได้ เธอจำยายของเธอ และตั้งค่าออกมาให้เธอ< 3 > เธอประหลาดใจที่พบคอทเทจประตูยืนเปิด และเมื่อเธอเดินเข้าไปในห้องพัก เธอมีเช่นความแปลกรู้สึกว่า เธอบอกกับตัวเอง: ' รัก Oh ไม่สบายใจว่าผมรู้สึกวันนี้ และบางครั้ง ชอบอยู่กับยายมากขึ้น ' เธอเรียก: 'สวัสดี แต่ไม่ได้คำตอบ เพื่อให้เธอกลัว และจัง มีวางยายกับหมวกของเธอลากไกลกว่าใบหน้าของเธอ และมองแปลก ๆ ' โอ้ ยาย เธอกล่าวว่า 'สิ่งใหญ่หูคุณได้ ' 'ทั้งหมดที่ดีฟังคุณ เด็ก ถูกการตอบ 'แต่ ยาย ตาใหญ่ใดที่คุณมี ' เธอบอกว่า 'ดีกว่าทั้งหมดเห็นคุณ รักของฉัน' 'แต่ ยาย มือขนาดใหญ่ใดที่คุณมี' 'ทั้งหมดยิ่งดีโอบรัดกับ' ' โอ้ แต่ ยาย สิ่งน่ากลัวใหญ่ปากคุณได้!' 'ทั้งหมดได้ยิ่งดีกินกับ ' และแทบมีหมาป่าพูด กว่ากับผูกหนึ่งเขาได้ออกจากเตียง และกลืนกินค่าสีแดงขี่ฮูด เมื่อหมาป่ามี appeased ความอยากอาหารของเขา เขาวางลงอีกครั้งในนอนหลับ และเริ่มกรนเสียงดังมาก เราจะได้แค่ผ่านบ้าน และคิดว่า ตนเอง: ' วิธีการนอนกรนหญิงชรา ฉันเพียงแค่ต้องเห็นถ้าเธอต้องการอะไรกัน ' ดังนั้น เขาเดินเข้าไปในห้องพัก และเมื่อเขามาที่เตียง เขาเห็นว่า หมาป่าที่กำลังนอนใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กาลครั้งหนึ่งมีสาวน้อยที่รักของผู้เป็นที่รักของทุกคนที่มองมาที่เธอ แต่ส่วนมากของทั้งหมดโดยคุณยายของเธอและมีอะไรที่เธอจะไม่ได้ให้แก่เด็ก เมื่อเธอให้เธอขี่เครื่องดูดควันเล็ก ๆ น้อย ๆ จากผ้ากำมะหยี่สีแดงซึ่งเหมาะกับเธอเป็นอย่างดีว่าเธอจะไม่สวมใส่สิ่งอื่น; ดังนั้นเธอจึงมักจะถูกเรียกว่า 'หนูน้อยหมวกแดง. วันหนึ่งแม่ของเธอกล่าวว่าเธอ:' มาหนูน้อยหมวกแดงนี่คือชิ้นส่วนของเค้กและขวดไวน์; พาพวกเขาไปคุณยายเธอป่วยและอ่อนแอและพวกเขาจะทำดีของเธอ ที่กำหนดไว้ก่อนที่จะได้รับความร้อนและเมื่อคุณกำลังจะเดินอย่างดีและอย่างเงียบ ๆ และไม่ได้ทำงานปิดเส้นทางหรือคุณอาจตกอยู่และทำลายขวดและจากนั้นคุณยายของคุณจะได้รับอะไร; และเมื่อคุณเข้าไปในห้องของเธอไม่ลืมที่จะพูดว่า "สวัสดี" และไม่ได้มองลอดเข้าไปในทุกซอกทุกมุมก่อนที่จะทำมัน. "ฉันจะดูแลที่ดีกล่าวว่าหนูน้อยหมวกแดงกับแม่ของเธอ และทำให้มือของเธอบน. คุณยายอาศัยอยู่ออกมาในไม้ครึ่งลีกจากหมู่บ้านและเช่นเดียวกับหนูน้อยหมวกแดงป้อนไม้หมาป่าได้พบกับเธอ หมวกแดงไม่ทราบว่าเป็นสิ่งมีชีวิตชั่วร้ายที่เขาเป็นและไม่ได้ที่ทุกคนกลัวเขา. 'วันดี, หนูน้อยหมวกแดง "กล่าวว่าเขา.' ขอบคุณกรุณาหมาป่า. '' ที่ไหนออกไปดังนั้นในช่วงต้นเล็ก ๆ น้อย ๆ หมวกแดง '?' เพื่อยายของฉัน. '' สิ่งที่คุณมีในผ้ากันเปื้อนของคุณ '?' เค้กและไวน์; เมื่อวานนี้ได้รับการอบวันจนคุณยายป่วยที่จะมีบางสิ่งบางอย่างที่ดีที่จะทำให้เธอแข็งแกร่ง'.' ที่ไม่คุณยายของคุณสดหนูน้อยหมวกแดง '' หนึ่งในสี่ที่ดีของลีกไกลออกไปในไม้; บ้านของเธอยืนอยู่ภายใต้สามโอ๊คขนาดใหญ่ต้นไม้ต้นถั่วเป็นเพียงดังต่อไปนี้ คุณก็ต้องรู้ว่ามัน 'ตอบหนูน้อยหมวกแดง. <2> หมาป่าคิดกับตัวเองว่า' ซื้อสิ่งมีชีวิตหนุ่มสาว! สิ่งที่คำอวบดี - เธอจะดีกว่าที่จะกินกว่าหญิงชรา ผมต้องทำหน้าที่ตลบตะแลงเพื่อที่จะจับทั้งสอง. ดังนั้นเขาจึงเดินเป็นเวลาสั้น ๆ โดยด้านข้างของหนูน้อยหมวกแดงและจากนั้นเขาก็กล่าวว่าเห็นหนูน้อยหมวกแดง, วิธีสวยดอกไม้ที่เกี่ยวกับที่นี่ - ทำไม ที่คุณได้ดูรอบ? ผมเชื่อเช่นกันว่าคุณไม่ได้ยินว่าหวานนกน้อยจะร้องเพลง; คุณเดินหนักพร้อมราวกับว่าคุณกำลังจะไปโรงเรียนในขณะที่ทุกอย่างอื่นออกจากที่นี่ในไม้ที่มีความสุข. หนูน้อยหมวกแดงยกดวงตาของเธอและเมื่อเธอเห็นพระอาทิตย์ตกเต้นที่นี่และมีผ่านต้นไม้และดอกไม้สวยที่กำลังเติบโต ทุกที่ที่เธอคิดว่า "สมมติว่าผมใช้เวลายายช่อดอกไม้สด ที่จะโปรดของเธอมากเกินไป มันเป็นดังนั้นในช่วงต้นในวันที่ฉันจะยังคงได้รับมีในช่วงเวลาที่ดี. ดังนั้นเธอจึงวิ่งออกจากเส้นทางเป็นไม้ที่จะมองหาดอกไม้ และเมื่อใดก็ตามที่เธอได้เลือกอย่างใดอย่างหนึ่งที่เธอจินตนาการว่าเธอเห็นยังคงสวยหนึ่งไกลออกไปบนและวิ่งหลังจากที่มันและเพื่อให้ได้ลึกและลึกเข้าไปในป่า. ในขณะเดียวกันหมาป่าวิ่งตรงไปยังบ้านของคุณยายและเคาะที่ประตู. ' มีใคร? '' หนูน้อยหมวกแดง 'ตอบหมาป่า เธอจะนำเค้กและไวน์; เปิดประตู. '' ยกสลัก 'เรียกยาย' ฉันอ่อนแอเกินไปและไม่สามารถได้รับการขึ้น. หมาป่ายกสลักประตูผุดเปิดและโดยไม่บอกคำที่เขาเดินตรงไปยังคุณยายที่ เตียงและกินของเธอ จากนั้นเขาก็ใส่เสื้อผ้าของเธอสวมใส่ตัวเองอยู่ในหมวกของเธอวางตัวเองในเตียงและดึงผ้าม่าน. หนูน้อยหมวกแดง แต่ได้รับการทำงานเกี่ยวกับการเลือกดอกไม้และเมื่อเธอมารวมตัวกันจำนวนมากเพื่อที่เธอจะได้ดำเนินการไม่มาก เธอจำได้ว่าคุณยายของเธอและที่กำหนดไว้ในวิธีการของเธอ. <3> เธอประหลาดใจที่พบกระท่อมประตูยืนเปิดและเมื่อเธอเดินเข้ามาในห้องเธอมีความรู้สึกแปลกที่เธอพูดกับตัวเอง " โอ้ที่รัก! วิธีการที่ฉันรู้สึกไม่สบายใจในวันนี้และในเวลาอื่น ๆ ที่ผมชอบอยู่กับคุณยายมาก. เธอเรียกออก: 'สวัสดี' แต่ไม่ได้รับการตอบ; ดังนั้นเธอจึงเดินไปที่เตียงและดึงกลับผ้าม่าน มีวางยายของเธอที่มีฝาดึงเธอห่างไกลทั่วใบหน้าของเธอและมองที่แปลกมาก. 'Oh! คุณยาย 'เธอกล่าวว่า "สิ่งที่หูขนาดใหญ่ที่คุณมี!' 'ทั้งหมดดีกว่าที่จะได้ยินคุณกับลูกของฉัน' เป็นคำตอบ." แต่ยายสิ่งที่ตาใหญ่คุณมี! เธอบอกว่า. 'ทั้งหมดที่ดีกว่าที่จะเห็นคุณกับที่รักของฉัน.' 'แต่คุณยายสิ่งที่มือใหญ่ที่คุณได้!' 'ทั้งหมดดีกว่าที่จะกอดคุณด้วย.' 'Oh! แต่คุณยายสิ่งที่ปากใหญ่ที่น่ากลัวที่คุณได้! '' ทั้งหมดดีกว่าที่จะกินคุณด้วย! 'และแทบจะไม่ได้มีหมาป่ากล่าวนี้กว่าหนึ่งผูกไว้เขาก็ออกจากเตียงและกลืนหมวกแดง. เมื่อหมาป่า ได้สำราญใจความอยากอาหารของเขาที่เขาล้มตัวลงนอนอีกครั้งในเตียงหลับและเริ่มที่จะกรนดังมาก. นายพรานก็แค่ผ่านบ้านและคิดกับตัวเอง: วิธีหญิงชราจะนอนกรน! ฉันเพียงแค่ต้องดูว่าเธอต้องการอะไร. ดังนั้นเขาจึงเดินเข้าไปในห้องและเมื่อเขามาถึงเตียงเขาเห็นว่าหมาป่ากำลังนอนอยู่ในนั้น