Madame Loisel was conscious of some

Madame Loisel was conscious of some emotion. Should she speak to her? Yes, certainly. And now that she had paid, she would tell her all. Why not?

She went up to her.

"Good morning, Jeanne."

The other did not recognise her, and was surprised at being thus familiarly addressed by a poor woman.

"But . . . Madame . . ." she stammered. "I don't know . . . you must be making a mistake."

"No . . . I am Mathilde Loisel."

Her friend uttered a cry.

"Oh! . . . my poor Mathilde, how you have changed! . . ."

"Yes, I've had some hard times since I saw you last; and many sorrows . . . and all on your account."

"On my account! . . . How was that?"

"You remember the diamond necklace you lent me for the baltry?"

"Yes. Well?"

"Well, I lost it."

"How could you? Why, you brought it back."

"I brought you another one just like it. And for the last ten years we have been paying for it. You realise it wasn't easy for us; we had no money. . . . Well, it's paid for at last, and I'm glad indeed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Loisel มาดามแก้ไขจิตสำนึกของอารมณ์บาง เธอควรพูดคุยกับเธอ ใช่ แน่นอน และหลังจากที่เธอได้รับ เธอจะบอกเธอ ทำไมล่ะ เธอไปขึ้นกับเธอ "สวัสดีตอนเช้า Jeanne" อื่น ๆ ไม่รู้จักเธอ และรู้สึกประหลาดใจที่การจึงแก้ไขวงกตโดยผู้หญิงไม่ดี "แต่... มาดาม.. . "เธอ stammered ฉัน...คุณต้องทำผิดพลาด" "ไม่... ผมมาทิลด์ Loisel" เพื่อนของเธอพูดร้องไห้ "โอ้ ...ฉันมาทิลด์ไม่ดี วิธีการที่คุณได้เปลี่ยนแปลง . . ." "ใช่ ผมเคยมีบางครั้งหนักตั้งแต่ผมเห็นคุณสุดท้าย และทุกข์มาก...และทั้งหมดในบัญชีของคุณ" "ในบัญชีของฉัน . . . อย่างไรนะ" "สร้อยคอเพชรที่คุณยืมเงินฉันสำหรับการ baltry จำคุณ" "ใช่ กันมาก "ดี ฉันหายมัน" "วิธีที่คุณสามารถ ทำไม คุณนำมันกลับไป" "ผมนำคุณอีกคนหนึ่งเช่นเดียวกัน และสำหรับ 10 ปี เรามีการจ่ายเงินสำหรับมัน คุณรู้ว่ามันไม่ง่ายสำหรับเรา เรามีเงินไม่... ดี มันเป็นคนจ่ายในที่สุด และดีใจจริง ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มาดาม Loisel เป็นสติของอารมณ์ความรู้สึกบางอย่าง เธอควรจะพูดคุยกับเธอ? ใช่แน่นอน และตอนนี้ที่เธอได้จ่ายเงินให้เธอจะบอกเธอทั้งหมด ทำไมไม่

เธอก็ขึ้นไปของเธอ.

"ดีตอนเช้า Jeanne."

อื่น ๆ ที่ไม่รู้จักเธอและรู้สึกประหลาดใจที่ถูกจึงจ่าหน้ากันเองโดยผู้หญิงที่น่าสงสาร.

" แต่... มาดาม..." เธอตะกุกตะกัก "ผมไม่ทราบว่า... ที่คุณจะต้องทำผิดพลาด."

"ไม่... ฉันแมธิ Loisel."

เพื่อนของเธอเปล่งเสียงร้องไห้.

"โอ้!... น่าสงสารแมธิลด์ของฉันวิธีการที่คุณมีการเปลี่ยนแปลง! .. "

" ใช่ฉันเคยมีเวลาที่ยากลำบากตั้งแต่ผมเห็นครั้งล่าสุดที่คุณ.... และความทุกข์จำนวนมากและทั้งหมดในบัญชีของคุณ "

!...?" ในบัญชีของฉันคือการที่ "

" คุณจำเพชร สร้อยคอคุณยืมฉันสำหรับ baltry ได้หรือไม่ "

" ใช่. ดี? "

" ดีฉันมันหายไป. "

" วิธีการได้คุณทำไมคุณนำมันกลับ. "

" ผมพาคุณอีกคนหนึ่งเช่นเดียวกับมัน. และสำหรับที่ผ่านมา . สิบปีที่เราได้รับการจ่ายเงินสำหรับมันคุณรู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับเราเรามีเงินไม่ดีก็จ่ายเงินสำหรับที่ผ่านมาและฉันดีใจที่แน่นอน....

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มาดาม loisel อยู่บางอารมณ์ เธอควรพูดกับเธอ ใช่ แน่นอน และตอนนี้เธอได้จ่าย เธอจะบอกเธอทั้งหมด ทำไมจะไม่ล่ะเธอออกไปกับเธอ" อรุณสวัสดิ์ เจนนี่ " .อื่น ๆที่ไม่ได้รู้จักเธอ และรู้สึกประหลาดใจที่ถูกจึงวิสาสะเรียกโดยผู้หญิงที่น่าสงสาร" แต่ . . . . . . . . . . มาดาม . . . . . . . " เธอแค่พูดตะกุกตะกัก " . ฉันไม่รู้ . . . . . . . คุณคงเข้าใจผิด "" ไม่ . . . . . . . ผม loisel ล "เพื่อนของเธอเปล่งเสียงร้อง ." โอ้ ! . . . . . . . . ลที่น่าสงสารของฉัน คุณจะเปลี่ยนไป ! . . . . . . . " ." ใช่ ฉันมีเวลาที่ยากลำบากตั้งแต่ผมเจอคุณครั้งสุดท้าย และ มีความทุกข์ . . . . . . . และทั้งหมดในบัญชีของคุณ ." ในบัญชีของฉัน . . . . . . . . เป็นยังไง ? "" คุณจำเพชรสร้อยคอที่เธอให้ฉันยืมสำหรับบัลทรี”" ครับ สบายดีมั้ย ? "" อืม ฉันทำมันหาย "" คุณทำได้ยังไง ? ทำไม คุณนำมันกลับมา ." คุณพาฉันมาอีกหนึ่งอย่างแล้ว และสำหรับสิบปีที่ผ่านมาเราได้รับการจ่ายเงินสำหรับมัน คุณรู้ มันไม่ง่ายสำหรับเรา เราไม่มีเงิน . . . . . . . . ดีก็จ่ายแล้ว และผมดีใจจริงๆ