finished, isn't it? Poor Moriarty!

finished, isn't it? Poor Moriarty! Did you not realize that my snuffbox contains cocaine, not snuff?'
I felt sick and weak. Before my eyes Holmes was changing colour - red, then green, then blue. I shook my head to clear it, but he was still talking.
'And your letter, telling Lestrade that I was the Whitechapel murderer. What rubbish! How Scotland Yard would laugh! But I have the letter here - 1 saw it in your cook's hand and took it from her while you were calling the cab. You have failed, Moriarty. I have enjoyed making you run around Europe with me, but now you must die.'
He took out a long knife.
'Holmes!' I cried. 'I am Watson, your friend, Watson! I have tried to save you - save you from yourself and
from the police!' He held up the knife and stepped towards me.
'If you kill me,' I screamed, 'Moriarty will win! That is what he wants! Kill your only friend, and Moriarty has won!'
I closed my eyes and waited for the pain and the darkness. It did not come. I opened my eyes and saw that Holmes was looking at me. He had put the knife down. The look in his eyes was sadder than anything that I had ever seen. He seemed to see far into both the past and the future, and to find them sad beyond words.
'Never fear, old fellow,' he said. 'I shall not let him hurt you.' Then he stepped backwards off the path. 1 saw his body hit the rocks far below.
Conclusion
Two days later I woke up. I was in bed at the hotel. Someone had found me on the edge of the path, high above the Reichenbach Falls.
After a week I returned to London. I went immediately to the empty house, where I burned the papers and destroyed the jars. I wanted to be sure that nobody would ever know the evil things that Holmes had done. I wanted only the good that was in my friend to live on after his death.
I was lucky. ACD had been busy writing more stories about Holmes. These stories were an immediate success. ACD became a famous writer, and people who had never met Holmes the man, knew Holmes the story-book detective. As the years passed, people began to forget that Sherlock Holmes had ever been a real person.
After Holmes's death my life was difficult for a long time. It was two years before I could live without cocaine. I could not work, and my wife and I had little money.
My story is at an end. Since Holmes's death I have lived quietly. But sometimes, as I sit by the fire in the evening, I think of that day at the Reichenbach Falls. I hear again the gentleness of Holmes's last words, and see the light of understanding in his eyes during those last moments, when he seemed once again the best and wisest man I have ever known.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เสร็จแล้ว ไม่ได้หรือไม่ Moriarty ดี ไม่ได้คุณคิดว่า snuffbox ของฉันประกอบด้วยโคเคน snuff ไม่?'ผมรู้สึกป่วย และอ่อนแอ ก่อนตาโฮลมส์ถูกเปลี่ยนสี - สีแดง สีเขียวแล้ว แล้วน้ำเงิน ผมจับหัวของฉันไปล้าง แต่เขายังพูด' จดหมาย Lestrade บอกว่า ผมเป็นฆาตกร Whitechapel และ ขยะสิ่ง วิธีสกอตแลนด์ยาร์ดจะหัวเราะ แต่ฉันมีจดหมายนี่ - 1 เห็นมือของคุก และเอาจากเธอในขณะที่คุณกำลังเรียกแท็กซี่ คุณล้มเหลว Moriarty มีชอบทำให้คุณเรียกใช้ทั่วยุโรปกับฉัน แต่ตอนนี้ คุณต้องตาย.'เขาเอาออกมีดยาว'โฮลมส์' ข้า ' ฉันเพื่อน วัตสัน วัตสัน ฉันได้พยายามบันทึกบันทึกคุณจากตัวเอง และจากตำรวจ!' เขาจัดขึ้นมีด และก้าวต่อฉัน"ถ้า คุณฆ่าฉัน ฉันกรีดร้อง, ' Moriarty จะชนะ นั่นคือสิ่งเขาต้องการ ฆ่าเพื่อนเท่านั้น และ Moriarty ได้ชัยชนะ!'ฉันปิดตา และรอความเจ็บปวดและความมืด มันไม่ได้เกิดขึ้น เปิดตา และเห็นว่า โฮลมส์ถูกมองที่ฉัน เขาก็วางมีดลง ดูตาของเขาถูก sadder กว่าสิ่งที่ฉันได้เคยเห็น เขาดูเหมือนดูในอดีตและอนาคตไกล การหาเศร้าเกินคำ'ไม่กลัว เพื่อนเก่า เขากล่าวว่า 'ฉันจะไม่ปล่อยให้เขาทำร้ายคุณ' จากนั้น เขาก้าวถอยหลังปิดเส้นทาง 1 เห็นร่างกายของเขาตีหินด้านล่างสุดบทสรุปสองวันต่อมาฉันตื่นขึ้น ผมอยู่ในห้อง บางคนได้พบฉันบนขอบของเส้นทาง เหนือน้ำตก Reichenbachหลังจากสัปดาห์ ที่ฉันกลับไปลอนดอน ผมไปทันทีบ้านว่าง ที่ฉันเขียนเอกสาร และทำลายขวด ฉันต้องแน่ใจว่า ไม่มีใครเคยจะรู้ในสิ่งที่ชั่วร้ายที่โฮลมส์ทำ ฉันต้องดีที่อยู่ในเพื่อนของฉันใช้ชีวิตอยู่หลังความตายของเขาผมโชคดี ACD ได้ว่างเขียนเรื่องราวเพิ่มเติมเกี่ยวกับโฮลมส์ เรื่องราวเหล่านี้ก็เป็นความสำเร็จทันที ACD เป็น นักเขียนที่มีชื่อเสียง และผู้ที่ไม่เคยได้พบโฮลมส์ผู้ชาย รู้ว่าโฮลมส์นักสืบหนังสือนิทาน เป็นปีที่ผ่านไป คนเริ่มลืมว่า เชอร์ล็อกโฮลมส์เคยได้ตัวจริงหลังความตายของโฮลมส์ ชีวิตได้ยากมาเป็นเวลานาน สองปีก่อนฉันอยู่ได้ โดยไม่มีโคเคนได้ ฉันไม่สามารถทำงาน และภรรยาของผมและผมมีเงินน้อยเรื่องของฉันเป็นที่สิ้นสุด ตั้งแต่การเสียชีวิตของโฮลมส์ ฉันเคยอาศัยอยู่อย่างเงียบ ๆ แต่บางครั้ง ฉันนั่ง โดยไฟเย็น คิดวันนั้นที่น้ำตก Reichenbach ฉันได้ยินอีกครั้งมนต์เสนห์ของคำสุดท้ายของโฮลมส์ และเห็นแสงของความเข้าใจในสายตาของเขาในระหว่างช่วงสุดท้ายเหล่านั้น เมื่อเขาดูเหมือนอีกคน wisest และดีที่สุดที่ฉันเคยรู้จัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เสร็จแล้วไม่ได้หรือไม่ แย่อริอาร์ตี้! คุณไม่ได้ตระหนักว่า snuffbox ของฉันมีโคเคนรสชาติไม่? '
ผมรู้สึกว่าป่วยและอ่อนแอ ก่อนที่ตาของฉันโฮล์มส์เปลี่ยนสี - สีแดงแล้วสีเขียว, สีฟ้าแล้ว ผมส่ายหัวของฉันที่จะล้างมัน แต่เขาก็ยังคงพูดคุย.
'และจดหมายของคุณบอกเลสเตรดว่าผมเป็นฆาตกรไวท์ อะไรขยะ! วิธีสกอตแลนด์ยาร์ดจะหัวเราะ! แต่ผมมีตัวอักษรที่นี่ - 1 เห็นว่ามันอยู่ในมือการปรุงอาหารของคุณและเอามันจากเธอขณะที่คุณกำลังเรียกรถแท็กซี่ คุณมีการล้มเหลวอริอาร์ตี้ ฉันมีความสุขทำให้คุณวิ่งไปรอบ ๆ ยุโรปกับฉัน แต่ตอนนี้คุณต้องตาย.
เขาเอามีดออกมานาน.
'โฮล์มส์' ฉันร้องไห้ 'ผมวัตสันเพื่อนของคุณวัตสัน! ผมได้พยายามที่จะช่วยให้คุณประหยัด - ประหยัดจากตัวเองและ
! จากตำรวจ ' เขาจัดขึ้นมีดและก้าวต่อฉัน.
'ถ้าคุณฆ่าฉัน "ฉันกรีดร้อง' อริอาร์ตี้จะชนะ! นั่นคือสิ่งที่เขาต้องการ! ฆ่าเพื่อนเพียงคนเดียวของคุณและได้รับรางวัลอริอาร์ตี้ '
ฉันปิดตาของฉันและรอสำหรับความเจ็บปวดและความมืด มันไม่ได้มา ผมลืมตาขึ้นและเห็นว่าโฮล์มส์ถูกมองมาที่ฉัน เขาได้วางมีดลง มองในสายตาของเขาเป็นอะไรที่เศร้ากว่าที่ผมเคยเห็น ดูเหมือนว่าเขาจะเห็นไกลในทั้งในอดีตและอนาคตและจะพบพวกเขาเศร้าเกินกว่าคำ.
'ไม่เคยกลัวเพื่อนเก่า "เขากล่าวว่า "ผมไม่ปล่อยให้เขาจะทำร้ายคุณ. จากนั้นเขาก็ก้าวไปข้างหลังปิดเส้นทาง 1 เห็นร่างกายของเขาตีหินต่ำกว่า.
สรุป
สองวันต่อมาฉันตื่นขึ้นมา ผมอยู่ในเตียงที่โรงแรม ใครบางคนได้พบฉันบนขอบของเส้นทางที่สูงเหนือน้ำตก.
หลังจากนั้นหนึ่งสัปดาห์ผมกลับไปที่ลอนดอน ผมไปทันทีเพื่อบ้านที่ว่างเปล่าที่ฉันเผาเอกสารและทำลายขวด ผมอยากจะให้แน่ใจว่าไม่มีใครเคยจะได้รู้ว่าสิ่งที่ชั่วร้ายที่โฮล์มส์ได้ทำ ฉันต้องการเพียงที่ดีที่เป็นเพื่อนของฉันในการที่จะอยู่บนหลังจากที่เขาตาย.
ผมโชคดี ACD ได้รับการว่างการเขียนเรื่องราวเพิ่มเติมเกี่ยวกับโฮล์มส์ เรื่องราวเหล่านี้เป็นความสำเร็จในทันที ACD กลายเป็นนักเขียนที่มีชื่อเสียงและผู้คนที่ไม่เคยได้พบกับโฮล์มส์คนที่รู้ว่าโฮล์มส์นักสืบเรื่องหนังสือ ในฐานะที่เป็นปีที่ผ่านมาผู้คนเริ่มที่จะลืมว่าเชอร์ล็อกโฮล์มส์เคยเป็นคนจริง.
หลังจากการตายของโฮล์มส์ของชีวิตของฉันเป็นเรื่องยากมาเป็นเวลานาน มันเป็นสองปีก่อนที่ฉันจะมีชีวิตอยู่ได้โดยไม่ต้องโคเคน ฉันไม่สามารถทำงานและภรรยาของฉันและฉันมีเงินเล็ก ๆ น้อย ๆ .
เรื่องราวของฉันเป็นที่สิ้นสุด หลังจากการตายของโฮล์มส์ของฉันมีชีวิตอยู่อย่างเงียบ ๆ แต่บางครั้งที่ผมนั่งด้วยไฟในตอนเย็นผมคิดว่าวันนั้นที่น้ำตก ฉันได้ยินอีกครั้งอ่อนโยนของคำพูดสุดท้ายของโฮล์มส์และเห็นแสงของความเข้าใจในสายตาของเขาในช่วงเวลาที่ผ่านมานั้นเมื่อเขาลำบากอีกครั้งคนที่ดีที่สุดและได้ทุกอย่างที่ผมเคยรู้จัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เสร็จแล้วใช่มั้ย มอริอาตี้น่าสงสาร ! คุณไม่ตระหนักว่ากระตั้วแทงเสือของผมมีโคเคน , ไม่แสดง ?
ผมรู้สึกป่วยและอ่อนแอ ก่อนที่ตาของฉัน Holmes ถูกเปลี่ยนสี - สีแดง , สีเขียว , สีฟ้า ผมสั่นหัวของฉันเพื่อล้างมัน แต่เขาก็ยังพูด .
และจดหมายของคุณบอกเลสตราด ว่าฉันเป็นฆาตกรฆาตกร ไร้สาระอะไร ว่าสกอตแลนด์ยาร์ดจะหัวเราะ !