Rhetoric is one of the arts of usin

Rhetoric is one of the arts of using language as a means to persuade. Along with grammar and logic or dialectic, rhetoric is one of the three ancient arts of discourse From ancient Greece to the late 19th Century, it was a central part of Western education, filling the need to train public speakers and writers to move audiences to action with arguments. The very act of defining has itself been a central part of rhetoric, appearing among Aristotle's Topics. The word is derived from the Greek (rhetorikós), "oratorical", from "public speaker", related to "that which is said or spoken, word, saying", and ultimately derived from the verb "to speak, say". In its broadest sense, rhetoric concerns human discourse.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำนวนเป็นศิลปะการใช้ภาษาเป็นวิธีการโน้มน้าวใจอย่างใดอย่างหนึ่ง ไวยากรณ์ และตรรกะ หรือแห่ง สำนวนเป็นหนึ่งในศิลปะโบราณสามของวาทกรรมจากกรีซโบราณไปปลายศตวรรษ มันเป็นส่วนกลางของการศึกษาตะวันตก กรอกข้อมูลต้องประชาชนลำโพงและนักเขียนเพื่อไปชมที่กระทำกับอาร์กิวเมนต์ กระทำมากการกำหนดตัวเองได้เป็นส่วนหนึ่งกลางของสำนวน ปรากฏในหัวข้อของอริสโตเติล คำเป็นมาจากที่กรีก (rhetorikós), "oratorical" "ลำโพงสาธารณะ" จาก ที่เกี่ยวข้องกับ "ที่ซึ่งมีกล่าว หรือพูด คำ พูด" และในที่สุด มาจากคำกริยา "ในการพูด พูด" ในความรู้สึกที่กว้างที่สุด สำนวนเกี่ยวกับวาทกรรมที่มนุษย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำนวนเป็นหนึ่งในศิลปะของการใช้ภาษาเป็นวิธีที่จะชักชวน พร้อมกับไวยากรณ์และตรรกะหรือตรรกวิทยาสำนวนเป็นหนึ่งในสามของศิลปะโบราณของวาทกรรมจากกรีซโบราณจนถึงปลายศตวรรษที่ 19 มันก็เป็นส่วนสำคัญของการศึกษาของเวสเทิร์เติมความจำเป็นในการฝึกอบรมสาธารณะลำโพงและนักเขียนที่จะย้ายผู้ชมที่จะดำเนินการ มีข้อโต้แย้ง การกระทำมากของการกำหนดตัวเองได้รับการภาคกลางของสำนวนที่ปรากฏในหัวข้อของอริสโตเติล คำที่มาจากภาษากรีก (rhetorikós), "โวหาร" จาก "พูดในที่สาธารณะ" ที่เกี่ยวข้องกับ "สิ่งที่ถูกพูดหรือพูดคำพูด" และในที่สุดได้มาจากคำกริยา "ที่จะพูดให้พูดว่า" ในความหมายกว้างสำนวนกังวลวาทกรรมของมนุษย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วาทศิลป์เป็นหนึ่งในศิลปะของการใช้ภาษาเป็นเครื่องมือในการชักชวน ไวยากรณ์และตรรกะหรือตรรกวิทยา , วาทศิลป์เป็นหนึ่งในสามของศิลปะโบราณของวาทกรรมจากสมัยกรีกโบราณถึงปลายศตวรรษที่ 19 เป็นส่วนหนึ่งกลางของตะวันตกการศึกษา การกรอกต้องฝึกลำโพงสาธารณะและนักเขียนที่จะย้ายผู้ชมการกระทำด้วยเหตุผล การกระทำของการกำหนดได้เองเป็นส่วนที่ภาคกลางของวาทศิลป์ ปรากฏของอริสโตเติล คือหัวข้อ เป็นคำที่มาจากภาษากรีก ( rhetorik ó ) " เกี่ยวกับศิลปะในการพูดสุนทรพจน์ " จาก " ในที่สาธารณะ " เกี่ยวข้องกับ " สิ่งที่พูดหรือพูดคำว่า " และในที่สุดได้มาจากคำกริยา " ที่จะพูด พูด " ในการเพิ่มความรู้สึก ความกังวลเรื่องมนุษย์