If carbon dioxide fertilization is

If carbon dioxide fertilization is not practical on a field scale, crop producers may have to rely on CO2 replenishment by air currents. Based on diffusion theory, Waggoner, Moss, and Hesketh (1963) predicted an increase in photosynthesis by increasing the turbulence of air and hence of CO2 movement, even though they observed that according to previous reports still air was not a common phenomenon outdoors. On a macro or large-scale basis at a 50-cm (20 in) height above a forage crop, calm air occurred less than l%of all daylight hours, and half of the hours had wind speeds in excess of 133 cm per sec (3 mph). On a micro basis, air turbulence around the leaf also affects the rate at which CO2 diffuses into a leaf by modifying leaf resistance to Co movement. A sugarcane leaf in very still air at CO2 concentrations of 200 and 300 ppm showed differences in the rates of photosynthesis (Figure 9-4) Stirring the air containing 200 ppm increased photosynthesis to a level equal to that of the upper curve, i.e., as fast as increasing CO2 levels to 300 ppm in the quiet air

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถ้าไม่ได้ใช้ในฟิลด์ระดับคาร์บอนไดออกไซด์ปฏิสนธิ ผู้ผลิตพืชอาจต้องพึ่งเติม CO2 ตามกระแสลม ตามทฤษฎีการกระจาย Waggoner มอส และ Hesketh (1963) คาดการณ์การเพิ่มขึ้นในการสังเคราะห์แสง โดยการเพิ่มความปั่นป่วนของอากาศ และดังนั้น CO2 การเคลื่อนไหว แม้ว่าพวกเขาสังเกตเห็นว่า ตามรายงานก่อนหน้ายังคงอากาศ ไม่ได้แจ้งเป็นปรากฏการณ์ทั่วไป บนแมโครหรือพื้นฐานขนาดใหญ่ที่สูง 50 ซม. (20 นิ้ว) เหนือพืชพืชอาหารสัตว์ อากาศสงบเกิดขึ้นน้อยกว่า l %ของเวลากลางวันทั้งหมด และครึ่งหนึ่งของเวลาที่มีความเร็วลมเกินซม.ต่อวินาที (3 ไมล์) บนพื้นฐานไมโคร ความปั่นป่วนของอากาศรอบ ๆ ใบมีผลต่ออัตราการที่ CO2 แพร่เข้าสู่ใบ โดยการปรับเปลี่ยนใบความต้านทานการเคลื่อนไหวของบริษัท ใบอ้อยในอากาศนิ่งมากที่ความเข้มข้นของ CO2 ของ 200 และ 300 ppm พบว่าความแตกต่างในอัตราการสังเคราะห์ด้วยแสง (รูปที่ 9-4) กวนอากาศที่ประกอบด้วยการสังเคราะห์แสง 200 ppm ขึ้นไปเป็นระดับที่เท่ากับที่โค้งด้านบน เช่น เป็นการเพิ่มระดับ CO2 ถึง 300 ppm ในอากาศเงียบสงบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หากก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ปฏิสนธิไม่ปฏิบัติโยฟิลด์ผลิตพืชอาจจะต้องพึ่งพาการเติมเต็ม CO2 โดยกระแสอากาศ บนพื้นฐานของทฤษฎีการแพร่กระจาย Waggoner มอสและเก ธ (1963) คาดการณ์การเพิ่มขึ้นในการสังเคราะห์แสงโดยการเพิ่มความปั่นป่วนของอากาศและด้วยเหตุนี้การเคลื่อนไหวของ CO2 ถึงแม้ว่าพวกเขาตั้งข้อสังเกตว่าตามที่รายงานก่อนหน้านี้ยังคงอากาศไม่ได้เป็นปรากฏการณ์ที่พบบ่อยกลางแจ้ง ในแมโครหรือพื้นฐานขนาดใหญ่ที่ 50 ซม. (20) ความสูงดังกล่าวข้างต้นเป็นพืชอาหารสัตว์, เครื่องสงบที่เกิดขึ้นน้อยกว่า L% ของเวลากลางวันทั้งหมดและครึ่งชั่วโมงมีความเร็วลมเกิน 133 ซม. ต่อวินาที (3 ไมล์ต่อชั่วโมง) บนพื้นฐานไมโครอากาศแปรปรวนทั่วใบยังมีผลต่ออัตราที่กระจาย CO2 ลงไปในใบโดยการปรับเปลี่ยนความต้านทานต่อใบเพื่อร่วมขบวนการสหกรณ์ ใบอ้อยในอากาศยังคงเป็นอย่างที่ระดับความเข้มข้นของ CO2 200 และ 300 ppm แสดงให้เห็นความแตกต่างในอัตราการสังเคราะห์แสง (รูปที่ 9-4) กวนอากาศที่มี 200 ppm สังเคราะห์เพิ่มขึ้นถึงระดับเท่ากับว่าของเส้นโค้งบนคือเป็น เร็วที่สุดเท่าที่เพิ่มระดับ CO2 300 ppm ในอากาศที่เงียบสงบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถ้าคาร์บอนไดออกไซด์ การไม่ปฏิบัติในระดับเขต , ผู้ผลิตพืชอาจต้องพึ่งพาการเติม CO2 โดยกระแสอากาศ ตามทฤษฎีการแพร่ Waggoner , มอส และ เกธ ( 1963 ) คาดการณ์เพิ่มขึ้นในการสังเคราะห์แสงโดยเพิ่มความปั่นป่วนของอากาศและดังนั้นการเคลื่อนไหวของ CO2 , แม้ว่าพวกเขาจะสังเกตว่าตามรายงานก่อนหน้านี้อากาศยังคงเป็นปรากฏการณ์ทั่วไปกลางแจ้ง ในแมโครหรือพื้นฐานขนาดใหญ่ที่ 50 ซม. ( 20 ) ความสูงเหนือเป็นพืชอาหารสัตว์ สงบ อากาศเกิดขึ้นเกิน 1 % ของเวลากลางวันทั้งหมดและครึ่งหนึ่งของชั่วโมงมีความเร็วลมเกิน 133 เซนติเมตรต่อวินาที ( 3 ไมล์ ) บนพื้นฐานไมโคร อากาศแปรปรวนรอบใบยังมีผลต่ออัตราคาร์บอนไดออกไซด์ กระจายเป็นใบโดยการปรับเปลี่ยนใบต้านทานที่จะร่วมเคลื่อนไหว ใบอ้อยยังมีอากาศที่ความเข้มข้น CO2 200 และ 300 ppm พบความแตกต่างในอัตราการสังเคราะห์แสง ( รูป 9-4 ) กวนอากาศมี 200 ppm เพิ่มการสังเคราะห์แสงในระดับเท่ากับส่วนบนโค้ง คือ เร็ว เพิ่ม CO2 ระดับ 300 ppm ในอากาศที่เงียบสงบ