Notes 1. Some recent titles indicat

Notes
1. Some recent titles indicative of this trend are: Nancy L. Rosenblum, ed. , Liberalism
and the Moral Life, Cambridge, Mass. 1989; R. B. Douglass, G. Mara and H. Richardson
eds, Liberalism and the Good, New York 1990; Stephen Macedo, Liberal Virtues. Citizensh
Virtue and Community in Liberal Constitutionalism, Oxford 1991; William A. Galston,
Liberal Purposes. Goods, Virtues and Diversity in the Liberal State, Cambridge 1991.
2. William A. Galston, Liberal Purposes, p. 92.
3. John Rawls, Political Liberalism, New York 1993, p. 192.
4. Ronald Dworkin, 'Liberalism', in Stuart Hampshire, ed. , Public and Private
Morality, Cambridge 1978, p. 127.
5. Ibid., p. 142.
* 6. Bruce Ackerman, Social Justice and the Liberal State, New Haven 1989, p. 368.
7. There are significant differences between Rawls and Larmore, but both defend a
version of 'political liberalism' which has enough points in common to justify treating
them under the same rubric.
8. John Rawls, The Idea of an Overlapping Consensus', Oxford Journal of Lega
Studies, vol. 7, no. 1, p. 22.
9* Joseph Raz, The Morality of Freedom, Oxford 1986, p. 399.
10. Charles Larmore, 'Political Liberalism', Political Theory, vol. 18, no. 3, August 1990
p. 345.
11. Rawls, Political Liberalism, p. xviii.
12. Larmore, 'Political Liberalism', p. 341.
13. Rawls, Political Liberalism, p. 192.
14. Larmore, 'Political Liberalism,' p. 346.
15. Charles E. Larmore, Patterns of Moral Complexity, Cambridge 1987, p. 59.
16. Rawls, The Idea of an Overlapping Consensus', p. 5.
17. Carl Schmitt, The Concept of the Political, New Brunswick 1976, p. 71.
18. Ernesto Laclau, New Reflections on the Revolution of Our Time, London 1990, p. 172
19. This distinction was first formulated by Joshua Cohen in 'Moral Pluralism and
Political Consensus', in D. Copp and J. Hampton, The Idea of Democracy, Cambridge 1993
Rawls has since then made extensive use of it in his recent book Political Liberalism.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หมายเหตุ 1. บางชื่อล่าสุดที่ส่อแนวโน้มนี้จะ: Nancy L. Rosenblum อุตสาหกรรมมหาบัณฑิต เสรีนิยมและ ชีวิตทางศีลธรรม เคมบริดจ์ มวล. 1989 R. B. อริคดักลาส โรงแรมมา รา G. และ H. ริชาร์ดสันeds เสรีนิยมและดี 1990 นิวยอร์ก Stephen Macedo คุณค่าเสรี Citizenshคุณธรรมและชุมชนในรัฐธรรมนูญเสรีนิยม อ๊อกซฟอร์ดค.ศ. 1991 William A. Galstonวัตถุประสงค์เสรี สินค้า คุณค่า และความหลากหลายในรัฐเสรีนิยม เคมบริดจ์ 1991 2. William A. Galston วัตถุประสงค์เสรี p. 92 3. จอห์น Rawls เสรีนิยมทางการเมือง นิวยอร์ค 1993, p. 192 4. โรนัลด์ Dworkin 'เสรีนิยม' ในแฮมเชียร์สจวต อุตสาหกรรมมหาบัณฑิต รัฐและเอกชนศีลธรรม เคมบริดจ์ 1978, p. 127 5. Ibid. p. 142 * 6 บรูซ Ackerman สังคมยุติธรรม และเสรี รัฐ นิวเฮ 1989, p. 368 7. มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่าง Rawls Larmore แต่ทั้งปกป้องการรุ่นของ 'การเมืองเสรีนิยม' ซึ่งมีจุดร่วมในการรักษาพอพวกเขาภายใต้ rubric เดียวกัน 8. จอห์น Rawls ความคิดของการทับซ้อนกันมติของ สมุดรายวันในออกซ์ฟอร์ด Legaการศึกษา ปี 7, 1 หมายเลข p. 22 9 * เวลาโจเซฟ ศีลธรรมของเสรีภาพ ออกซ์ฟอร์ด 1986, p. 399 10. ชาร์ลส์ Larmore 'การเมืองเสรีนิยม' ทฤษฎีการเมือง ปี 18 หมายเลข 3, 1990 สิงหาคมพี 345 11. Rawls เสรีนิยมทางการเมือง p. 12. Larmore 'การเมืองเสรีนิยม' p. 341 13. Rawls เสรีนิยมทางการเมือง p. 192 14. Larmore 'การเมืองเสรีนิยม p. 346 15. ชาร์ลส์ E. Larmore รูปแบบของคุณธรรมความซับซ้อน เคมบริดจ์ 1987, p. 59 16. Rawls ความคิดของการทับซ้อนกันมติของ p. 5 17. Carl Schmitt แนวคิดการเมือง รัฐนิวบรันสวิก 1976, p. 71 18. Ernesto Laclau สะท้อนการปฏิวัติใหม่ของเวลาของเรา ลอนดอน 1990, p. 17219. ความแตกต่างก่อนถูกกำหนด โดยโคเฮนโยชูวาใน ' Pluralism คุณธรรม และทางการเมืองมติของ D. Copp และ J. ตั้น ความคิดของประชาธิปไตย เคมบริดจ์ 1993Rawls ได้ตั้งแต่ แล้วทำใช้ของมันในหนังสือของเขาล่าสุดเสรีนิยมทางการเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หมายเหตุ
1 บางเรื่องที่ผ่านมาแสดงให้เห็นถึงแนวโน้มนี้: แนนซี่แอล Rosenblum เอ็ด เสรีนิยม
และคุณธรรมชีวิตเคมบริดจ์, แมสซาชูเซต 1989. RB ดักลาส G. มารและริชาร์ดเอช
สหพันธ์เสรีนิยมและดี, นิวยอร์ก 1990; สตีเฟ่นโด, ทิเสรีนิยม Citizensh
คุณธรรมและชุมชนใน Liberal รัฐธรรมนูญฟอร์ด 1991; วิลเลียมเอ Galston,
วัตถุประสงค์เสรีนิยม สินค้าคุณค่าและความหลากหลายในรัฐเสรีนิยมเคมบริดจ์ 1991
2 วิลเลียมเอ Galston วัตถุประสงค์เสรีนิยมพี 92
3 จอห์นวล์, การเมืองเสรีนิยมนิวยอร์ก 1993 P 192
4 โรนัลด์ดวอร์คิ 'นิยม' ในจวร์ตนิวแฮมป์เชียร์เอ็ด ภาครัฐและเอกชน
คุณธรรมเคมบริดจ์ 1978 P 127
5 อ้าง. พี 142
* 6. บรูซเคอร์แมน, ความยุติธรรมทางสังคมและรัฐเสรีนิยมใหม่ยังปี 1989 P 368
7 มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างวล์และ LARMORE มี แต่ทั้งปกป้อง
รุ่นของ 'เสรีนิยมทางการเมือง' ที่มีคะแนนมากพอในการร่วมกันแสดงให้เห็นถึงการรักษา
ไว้ภายใต้กฎเดียวกัน
8 จอห์นวล์ความคิดของที่ทับซ้อนกันเป็นเอกฉันท์ ', ฟอร์ดวารสาร Lega
ศึกษาฉบับ 7 ไม่ 1 พี 22
9 * โจเซฟ Raz, คุณธรรมแห่งเสรีภาพ, ฟอร์ดปี 1986 P 399
10 ชาร์ลส์ LARMORE 'นิยมทางการเมือง', ทฤษฎีการเมืองฉบับ 18 ไม่มี 3 สิงหาคม 1990
P 345
11 วล์, การเมืองเสรีนิยมพี XVIII
12 LARMORE 'นิยมทางการเมือง' พี 341
13 วล์, การเมืองเสรีนิยมพี 192
14 LARMORE 'การเมืองเสรีนิยม' P 346
15 ชาร์ลส์อี LARMORE, รูปแบบของคุณธรรมความซับซ้อนเคมบริดจ์ 1987 P 59
16 วล์ความคิดของที่ทับซ้อนกันเป็นเอกฉันท์ ', P 5
17 คาร์ลซมิตแนวคิดของการเมืองนิวบรุน 1976 P 71
18 เออร์เนส Laclau, สะท้อนในการปฏิวัติของเวลาของเราใหม่ลอนดอน 1990 P 172
19. ความแตกต่างนี้เป็นสูตรแรกโดยโจชัวโคเฮนใน 'คุณธรรมและพหุนิยม
ทางการเมืองเอกฉันท์ 'ใน D. Copp เจ Hampton ความคิดของประชาธิปไตยเคมบริดจ์ 1993
วล์มีตั้งแต่นั้นมาทำให้ครอบคลุมการใช้ไว้ในหนังสือเล่มล่าสุดของเขาทางการเมือง เสรีนิยม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หมายเหตุ
1 บางล่าสุดชื่อดังของแนวโน้มนี้คือแนนซี่ลิตรโรเซิ่นบลูม เอ็ด เสรีนิยม
และจริยธรรมชีวิต , เคมบริดจ์ , มวล 1989 ; R . B . ดักลาส , G และ H .
มารริชาร์ดสัน EDS เสรีนิยมและดี , นิวยอร์ก 1990 ; สตีเฟ่น macedo , เสรีนิยมด้วยคุณธรรม citizensh
คุณธรรมและชุมชนในรัฐธรรมนูญเสรีนิยม Oxford , 1991 ; William A . แกลสเติ้น
วัตถุประสงค์ , เสรีนิยม สินค้าคุณธรรมและความหลากหลายในรัฐเสรีนิยมเคมบริดจ์ 1991
2 . เอวิลแกลสเติ้น , เสรีนิยมวัตถุประสงค์ , หน้า 92
3 จอห์น รอลส์เสรีนิยมทางการเมืองนิวยอร์ก 2536 , หน้า 192 .
4 โรนัลด์ดอร์กิ้น " เสรีนิยม " ใน Stuart Hampshire , เอ็ด , ภาครัฐและเอกชน
ศีลธรรม , เคมบริดจ์ 2521 , หน้า 127
5 อ้างแล้ว , หน้า 142 .
6 บรูซ แอคเคอร์แมน ความเป็นธรรมในสังคม และรัฐเสรีนิยมใหม่ยัง 2532 , หน้า 368 .
7มีความแตกต่างระหว่างและนิยม larmore แต่ทั้งปกป้อง
รุ่น ' เสรีนิยมการเมือง ' ซึ่งมีคะแนนเพียงพอในทั่วไปเพื่อปรับการรักษา
พวกเขาภายใต้การบีบอัดเดียวกัน
8 จอห์น รอลส์ คิดกันฉันทามติอ๊อกซฟอร์ดวารสาร Lega
ศึกษา , ปีที่ 7 , ฉบับที่ 1 , หน้า 22 .
9 * โจเซฟ เรซ ศีลธรรมของเสรีภาพ , ออกซ์ฟอร์ด 2529 , หน้า 399 .
10 larmore ชาร์ลส์ ,' การเมือง ' ทฤษฎีเสรีนิยมทางการเมือง , ปีที่ 18 ฉบับที่ 3 สิงหาคม 1990
หน้า 345 .
11 นิยมลัทธิเสรีนิยม , การเมือง , หน้าสิบแปด
12 larmore ' การเมืองเสรีนิยม ' , หน้า 341 .
13 นิยมลัทธิเสรีนิยม , การเมือง , หน้า 192 .
14 larmore ' การเมืองเสรีนิยม ' p . 346 .
15 ชาร์ลส์อี. larmore รูปแบบของความซับซ้อนทางศีลธรรมเคมบริดจ์ 1987 , หน้า 59
16 Rawls , ความคิดของกันฉันทามติ , หน้า 5
17คาร์ล ชมิตต์ แนวคิดของการเมือง บรุนซ์ใหม่ 1976 , หน้า 71
18 เนสโต ลาเคลาใหม่ ภาพสะท้อนของการปฏิวัติของเวลาของเรา , ลอนดอน 1990 , หน้า 172
19 ความแตกต่างนี้เป็นสูตรแรกโดยโจชัว โคเฮนในพหุทางศีลธรรมและฉันทามติในทางการเมือง
, D . ทองแดงและ J . Hampton , ความคิดประชาธิปไตย เคมบริดจ์ 1993
2544 จากนั้นจึงทำให้การใช้ที่กว้างขวางของในหนังสือเล่มล่าสุดของเขาการเมืองเสรีนิยม