The statue of the Happy Prince stood high above the city. It was cover การแปล - The statue of the Happy Prince stood high above the city. It was cover ไทย วิธีการพูด

The statue of the Happy Prince stoo


The statue of the Happy Prince stood high above the city. It was covered with gold, its eyes were bright blue jewels, and a red jewel hung from its waist. Everyone thought that it was very beautiful.

' Why aren't you like the Happy Prince?’ mothers said to their little boys when they cried.

Sad men looked at the statue and said,' I am glad that someone in the world is happy.'

One night a little bird flew alone over the city. The other birds were all in Egypt now.' Where can I stay tonight?’ he thought. Then he saw the statue.' I will stay there,' he thought.' It is high up, so there is plenty of fresh air.'

He landed between the feet of the Happy Prince. ' I have a golden bedroom!' he thought. But as he put his head under his wing, a large drop of water fell on him.

He looked up.' That is very strange!' he thought.' There is not a cloud in the sky, but it is raining!'

Then another drop fell.' I cannot stay on a statue that does not keep me dry’ he thought. ' I must find another place.' And he decided to fly away. But as he opened his wings, a third drop fell. He looked up and saw — Ah! What did he see?

The eyes of the Happy Prince were full of tears. Tears ran down his golden face. The face was very beautiful in the moonlight, and the bird felt sorry for him.

' Who are you?’ Asked the bird.

' I am the Happy Prince.'

'Then why are you crying? I am wet with your tears.’

' When I was alive,' said the prince,' I had a heart like every other man. But I did not know what tears were. I lived in a palace where there was no sadness. In the daytime I played with my friends in a beautiful garden, and in the evening I danced. There was a high wall round the garden. But I did not know what lay on the other side. So I was called the Happy Prince. I was pleased with my little world. Now I am dead, and they have put me up here. I can see all the unhappiness of my city. My heart now is made of a cheap metal. But even that poor heart can feel, and so I cry.'

' Oh,' said the bird to himself,' he is not all gold — he is only gold on the outside.'

' Far away from here,' said the Happy Prince in a low voice, 'there is a poor house in a little street. Through an open window, I can see a woman at a table. Her face is very thin and she has rough, red hands. She is making a dress for one of the queen's ladies, for a dance in the palace. Her little boy is lying on a bed in the corner of the room. He is very ill. He is crying because she can only give him water from the river. Little bird, will you take my red jewel to her? I cannot move from here.'

' My friends are waiting for me in Egypt,' said the bird.

' Little bird, little bird,' said the prince,' please stay with me for one night and do this for me. The boy is crying and his mother is so unhappy.'

The Happy Prince looked very sad, and the little bird was sorry for him.' It is very cold here,' he said,' but I will stay with you for one night. Tomorrow I will take the jewel.'

' Thank you, little bird,' said the prince.

So the bird took the great red jewel from the prince's waist and flew away with it over the roofs of the town. He passed the palace and heard the sound of dancing. A beautiful girl was at a window with her lover.' I hope my dress will be ready for the dance next week,' she said.' Those women are so lazy.'

The bird passed over the river and flew and flew. At last he came to the poor little house and looked inside. The boy was lying on the bed. The mother was asleep; she was so tired. He flew in and put the great red jewel on the table. Then he flew round the bed, moving the air around the boy’s face with his wings.

‘Oh’ said the boy’ my face does not feel so hot. I think I am getting better.’

And he fell asleep.

Then the bird flew back to the Happy Prince.' It is strange, the bird said,

It is very cold, but I feel quite warm.'

That is because you have done a good thing,' said the prince.

The little bird fell asleep.

When day came, the bird flew down to the river for a bath. A clever man saw him.' That is very unusual!' he said.' That kind of bird, here in winter! I must write that down ‘I will go to Egypt tonight’ thought the bird. When the moon came up, he flew back to the Happy Prince. ‘Can I do anything for you in Egypt?’ he said.

‘Little bird, little bird,' said the prince, 'please will you stay me one more night?’

‘My friends are waiting for me,' answered the bird.



‘Far away across the city,' said the prince, ' I can see a young writer in a little room at the top of a house. He is sitting at a table that is covered with papers. At his side there are some dead flowers. He is trying to finish a story. But he is very cold and he cannot write. There is no fire in the room, and he is weak and hungry.

‘I will wait with you for one more night,' said the bird kindly. What shall I take to him?'

‘Take him one of my eyes,' said the prince. 'They are made of beautiful blue stones from India. The young man can sell it and buy wood and food. He can finish his story.'

‘Take out your eye, dear prince?' said the bird.' I cannot do that.’ and he began to cry.

‘Do it!’ said the prince.

So the bird took out the prince's eye and flew away to the young man's room. It was easy to get in because there was a hole in the roof. The young man was sitting with his head in his hands, so he did not hear the bird's wings. When he looked up, a beautiful blue jewel was lying on the dead flowers.

' Someone likes my stories!' he cried happily. ' This is a gift from someone who has read my books. Now I can finish writing this story!'

On the next day the bird flew down to the river. He watched the seamen working on the ships. 'I am going to Egypt!' he cried, but no one listened to him.

When the moon came up, he flew back to the Happy Prince. ' I have come to say goodbye to you,' he said.

'Little bird, little bird,' said the prince, 'please will you stay with me for one more night?'

' It is winter,' answered the bird.' The snow will soon come. In Egypt the sun is warm and the trees are green. Dear prince, I must leave you; but I will never forget you.'

' A little girl is standing there in the square below. She is selling eggs. Her eggs have fallen on the ground and they are broken. She has no money to take home. Her father will hit her. Take out my other eye and give it to her.'

' I will stay with you for one more night,' said the bird,' but I cannot take out your other eye. You will not be able to see!'

' Do it!' said the prince.

So the bird took out the prince's other eye and flew down with it. He flew to the girl and put the jewel in her hand.

'This is a beautiful piece of glass!' cried the little girl. She ran home, laughing.

Then the bird flew back to the prince.' You cannot see now,' he said,' so I will stay with you.'

' No,' said the poor prince,' you must go to Egypt.'

'I will stay with you,' repeated the bird, and he slept at the prince's feet.

The next day he stayed with the prince. He told the prince stories about the strange lands that he knew.

'Dear little bird,' said the prince, 'you are telling me about strange and wonderful things, but the suffering of men and women is stranger than anything. Fly over my city, little bird. Tell me what you see there.'

So the swallow flew over the great city. He saw the rich eating and drinking in their beautiful houses. He saw the poor people sitting at the gate. He flew into the dark streets and saw the white faces of hungry children with sad eyes. Under a bridge, two little boys were lying close together to keep warm. 'We are so hungry!' they said. 'You cannot lie there!' shouted a guard.

Then the bird flew back and told the prince.

'I am covered with fine gold,' said the prince. 'Take it off, piece by piece, and give it to my poor people.'

The bird pulled off the gold, until the Happy Prince looked grey and ugly. The bird took the gold to the poor, and the children's faces became brighter. ' We have bread now!' they cried.

Then the snow came. Ice followed the snow, and hung down from the roofs of the houses. Everyone wore thick coats.

The little bird became colder. He did not leave the prince, because he loved him too much. But he was dying.

' Goodbye, dear prince!' he said.' Can I kiss you?'

' I am glad that you are going to Egypt,' said the prince.' You have stayed too long. Kiss me, because I love you.'

' I am not going to Egypt,' said the bird.' I am going to the House of Death.' He kissed the prince, and fell down dead at his feet. Then there was a strange sound inside the statue. CRACK — the metal heart broke into two pieces.

Early next morning, an important man in the city was walking below with two of his friends. He looked up at the statue.' The Happy Prince does not look very bright!' he said. 'The red stone has disappeared, his eyes are not there, and he is not golden. He looks like a beggar.'

'Yes he does!' said the man's friends.

' Here is a dead bird at his feet!' said the officer. ' We must make an order that birds cannot die here.'

They pulled down the statue of the Happy Prince and put it in the fire. A stream of bright metal ran out.

' This is strange!' said the workmen.' This broken piece in the middle of the statue has stayed hard. We must throw it away.' So they threw it away with the dead bird.

God said to his servants,' Bring me the two best things in the city.' They brought Him the broken heart and the dead bird.

' Yes, you have brought the right things,' God said.' This little bird will sing for ever in my garden, and the Happy Prince will stand in my city of gold.'



0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
รูปปั้นของเจ้ามีความสุขอยู่เหนือเมือง มันถูกปกคลุมไป ด้วยทอง ตามีอัญมณีสีฟ้าสดใส และอัญมณีสีแดงแขวนจากเอวของ ทุกคนคิดว่า มันสวยงามมาก'ทำไมไม่ได้คุณเหมือนเจ้าชายมีความสุข "แม่พูดกับเด็กชายตัวเล็ก ๆ ของพวกเขาเมื่อพวกเขาร้องคนเศร้ามองรูปปั้น และกล่าว ว่า, "ฉันดีใจที่มีคนในโลกมีความสุข 'คืนหนึ่งที่เป็นนกขนาดเล็กบินเดี่ยวผ่านเมือง นกอื่น ๆ ได้ทั้งหมดในอียิปต์ตอนนี้ ' ที่สามารถเข้าพักคืนนี้? "เขาคิดได้ แล้วเห็นรูป ' บริการ ' เขาคิด ' ความสูง จึงมีอากาศบริสุทธิ์มากมาย 'เขาที่ดินระหว่างเท้าของเจ้ามีความสุข 'มีห้องนอนทอง ' เขาคิดว่า แต่เขาใส่หัวของเขาภายใต้ปีกของเขา น้ำหยดขนาดใหญ่ตกบนเขาเขาหา ' ก็แปลกมาก!' เขาคิด ' ไม่มีเมฆในท้องฟ้า แต่ฝน!'แล้วตกหล่นอีก ' ฉันไม่สามารถอยู่ในรูปปั้นที่ไม่ทำให้ผมแห้ง ' เขาคิดได้ 'ฉันต้องหาอื่น' และเขาตัดสินใจที่จะบินหนี แต่เขาเปิดปีก ที่สามปล่อยลดลงมือ เขามองขึ้น และเห็น — Ah เขาไม่เห็นอะไรสายตาของเจ้ามีความสุขเต็มไปด้วยน้ำตา น้ำตาวิ่งลงหน้าทอง หน้าสวยในแสงจันทร์ และนกรู้สึกเสียใจสำหรับเขา"คุณเป็นใคร' ถามนก'ฉันเป็นเจ้าชายมีความสุข'"แล้ว ทำไมคุณร้องไห้ ผมเปียก ด้วยน้ำตาของคุณ ''เมื่อมีชีวิตอยู่ กล่าวว่า เจ้าชาย ฉันมีหัวใจเช่นทุกคน แต่ผมไม่รู้น้ำตาได้ ในวังมีความโศกเศร้าไม่ ผมเล่นกับเพื่อนในสวนที่สวยงามในเวลากลางวัน และในตอนเย็น ฉันเต้น มีกำแพงสูงรอบสวน แต่ผมไม่รู้ว่าวางในด้านอื่น ๆ ดังนั้น ฉันถูกเรียกว่าเจ้าชายมีความสุข ผมพอใจกับโลกเล็ก ๆ ของฉัน ตอนนี้ ผมตาย และพวกเขาได้ใส่ฉันที่นี่ ฉันสามารถเห็นทุกข์ทั้งหมดของฉัน หัวใจของฉันตอนนี้จะได้โลหะราคาถูก แต่แม้ว่า จะรู้สึกใจไม่ดี และดังนั้น ฉันร้องไห้ "'โอ้ กล่าวว่า นกตัวเอง เขาไม่ใช่ทั้งหมดทองซึ่งเป็นทองเฉพาะด้านนอก ''ห่างไกลจากที่นี่ กล่าวว่า เจ้ามีความสุขในเสียงต่ำ, ' มีบ้านยากจนอยู่ในถนนเล็ก ๆ ผ่านหน้าต่างเปิดอยู่ ฉันสามารถเห็นผู้หญิงที่ตาราง ใบหน้าของเธอมีมาก และเธอมีมือหยาบ สีแดง เธอจะทำให้เครื่องแต่งกายสำหรับผู้หญิงของพระราชินี การเต้นรำในวังอย่างใดอย่างหนึ่ง ชายของเธอจะนอนอยู่บนเตียงมุมห้อง เขามีอาการป่วยมาก เขาจะร้องไห้ เพราะเธอสามารถเท่านั้นให้เขาน้ำจากแม่น้ำ นกน้อย คุณจะใช้อัญมณีสีแดงของฉันกับเธอหรือไม่ ไม่สามารถย้ายจากที่นี่ได้ "'เพื่อนของฉันจะรอฉันในอียิปต์ กล่าวว่า นก'นกน้อย นกน้อย กล่าวว่า เจ้าชาย โปรดอยู่กับฉันในคืนหนึ่ง และทำให้ฉัน เด็กจะร้องไห้ และแม่ของเขาไม่สบายดังนั้น 'เจ้าชายมีความสุขดูเศร้ามาก และนกน้อยก็ขอเขา ' มันจะหนาวมากที่นี่ เขากล่าวว่า แต่ฉันจะอยู่กับคุณในคืนหนึ่ง พรุ่งนี้จะพาอัญมณี 'ขอบคุณ นกน้อย กล่าวว่า เจ้าชายดังนั้นนกเอาอัญมณีสีแดงดีจากเอวของเจ้าชาย และบินไปกับบนหลังคาเมือง เขาผ่านวัง และได้ยินเสียงเต้นรำ สาวสวยได้ที่หน้าต่างกับคนรักของเธอ.' ฉันหวังว่า ฉันแต่งตัวจะเต้นในสัปดาห์ถัดไป ก็ ' ผู้หญิงคือขี้เกียจนั้น 'นกส่งผ่านน้ำ และบิน และบิน ในที่สุดเขามาบ้านน้อยไม่ดี และดูภายใน เด็กนอนอยู่บนเตียง แม่ไม่หลับ เธอเหนื่อยมาก เขาใน และใส่เครื่องหมายสีแดงที่ดีบนโต๊ะ แล้ว เขาบินรอบเตียง ย้ายอากาศรอบ ๆ ใบหน้าของเด็กผู้ชาย มีปีก'โอ้' เด็กว่า ' ใบหน้าของฉันไม่รู้สึกร้อนมาก ฉันคิดว่า ฉันได้รับดีขึ้น 'และเขาตกหลับ แล้วนกบินไปเจ้าชายมีความสุข " ก็แปลก นกกล่าวหนาวมาก แต่รู้สึกอบอุ่นมากขึ้น 'เนื่องจากคุณได้ทำสิ่งที่ดี กล่าวว่า เจ้าชายนกน้อยตกสลีเมื่อวันที่ นกบินลงมายังแม่น้ำสำหรับอาบน้ำ คนฉลาดเห็นเขา ' ที่มีมากผิดปกติ!' พูด ' ที่ชนิดของนก ที่นี่ในฤดูหนาว ต้องเขียนว่า ลง 'จะไปอียิปต์คืนนี้' คิดว่า ที่นก เมื่อดวงจันทร์ขึ้นมา เขาบินไปเจ้าชายมีความสุข "ฉันสามารถทำอะไรคุณในอียิปต์บ้าง' เขากล่าวว่า'น้อยนก นกน้อย กล่าวว่า เจ้าชาย 'กรุณาจะคุณพักฉันหนึ่งเพิ่มเติมคืน''เพื่อนฉันรอฉัน ตอบนก 'ไกลทั่วเมือง กล่าวว่า เจ้าชาย, ' ฉันเห็นนักเขียนหนุ่มในห้องเล็ก ๆ ด้านบนของบ้านได้ เขานั่งที่ตารางที่ปกคลุม ด้วยกระดาษ ที่ด้านข้างของเขา มีดอกไม้บางคนตาย เขากำลังจะจบเรื่อง แต่เขามีอากาศหนาวมาก และไม่สามารถเขียน มีไม่มีไฟในห้อง และเขาจะอ่อนแอ และหิว'ฉันจะรอคุณคืนมากกว่าหนึ่ง กล่าวว่า นกกรุณา อะไรฉันจะให้เขา? "'อย่าเขาของตา กล่าวว่า เจ้าชาย ' พวกเขาที่ทำจากหินสีสวยงามจากอินเดีย ชายหนุ่มสามารถขาย และซื้อไม้และอาหาร เขาสามารถจบเรื่องราวของเขาได้ ' 'จะออกจากตาของคุณ เจ้าชายรัก ' กล่าวว่า นก ' ฉันทำไม่ได้ ' และเริ่มร้องไห้ได้'ทำมัน ' กล่าวว่า เจ้าชายดังนั้นนกเอาออกตาของเจ้าชาย และบินหนีไปที่ห้องของชายหนุ่ม จะได้รับเนื่องจากมีรูในหลังคาได้ ชายหนุ่มนั่งกับศีรษะของเขาในมือของเขา เพื่อเขาไม่ได้ยินปีกของนก เมื่อเขามองขึ้น อัญมณีสีน้ำเงินที่สวยงามนอนอยู่บนดอกไม้ตาย'คนชอบเรื่องราวของฉัน ' เขาก็ร้องอย่างมีความสุข ' นี้เป็นของขวัญจากคนที่ได้อ่านหนังสือของฉัน ตอนนี้สามารถจบเขียนเรื่องนี้!'ในวันนกบินลงแม่น้ำ เขาเฝ้าดูชาวที่ทำงานบนเรือ 'ฉันจะไปอียิปต์ ' เขาก็ร้อง แต่ไม่มีใครฟังเขา เมื่อดวงจันทร์ขึ้นมา เขาบินไปเจ้าชายมีความสุข 'ฉันมาเพื่อบอกลาคุณ เขากล่าวว่า'น้อยนก นกน้อย กล่าวว่า เจ้าชาย 'กรุณาจะคุณอยู่กับฉันในคืนหนึ่งเพิ่มเติม''จะเป็นฤดูหนาว ตอบนก ' เร็ว ๆ นี้จะมาหิมะ ในอียิปต์ อาทิตย์เป็นอบอุ่น และต้นไม้เป็นสีเขียว เจ้าชายรัก ต้องฝากคุณ แต่ฉันจะไม่ลืมคุณ '' สาวน้อยยืนมีในตารางด้านล่าง เธอจะขายไข่ ไข่ของเธอได้ลดลงบนพื้นดิน และจะแตก เธอไม่มีเงินเข้าบ้านได้ พ่อของเธอจะตีเธอ จะออกจากตาของฉัน และให้เธอ ''ฉันจะอยู่กับคุณคืนมากกว่าหนึ่ง กล่าวว่า นก แต่ฉันไม่สามารถที่จะออกจากตาของคุณ คุณจะไม่สามารถดู!''ทำมัน ' กล่าวว่า เจ้าชายเพื่อเอานกออก เจ้าของตาอื่น ๆ และบินลงด้วย เขาบินไปสาว และใส่เครื่องหมายในมือของเธอ'นี้เป็นชิ้นที่สวยงามของแก้ว ' ร้องเรียกสาวน้อย เธอขับรถบ้าน หัวเราะแล้วนกบินไปเจ้าชาย ' คุณไม่สามารถมองเห็นตอนนี้ เขากล่าวว่า ดังนั้นฉันจะอยู่กับคุณได้ ''ไม่ กล่าวว่า เทพบุตร ต้องไปอียิปต์ ''ฉันจะอยู่กับคุณ ซ้ำนก และเขานอนที่เท้าของเจ้าชายวันที่เขาอยู่กับเจ้าชาย เขาบอกเจ้าชายเรื่องเกี่ยวกับดินแดนประหลาดที่เขารู้ 'รักนกน้อย กล่าวว่า เจ้าชาย, ' คุณกำลังบอกฉันเกี่ยวกับสิ่งแปลก และมหัศจรรย์ แต่ทุกข์ของชายและหญิงเป็นคนแปลกหน้าออก บินผ่านเมืองของฉัน นกน้อย บอกสิ่งที่คุณเห็นมีการ 'ดังนั้น สวอลโล่บินผ่านเมือง เขาเห็นคนรวยกิน และดื่มในบ้านของพวกเขาสวยงาม เขาเห็นคนจนที่นั่งที่ประตู เขาเป็นถนนมืด และเห็นใบหน้าสีขาวของเด็กหิวตาเศร้า ภายใต้สะพาน เด็กชายตัวเล็ก ๆ สองได้อยู่ใกล้กันเพื่อทำให้อบอุ่น "เราหิวมาก ' พวกเขากล่าวว่า 'คุณไม่โกหกมี ' ตะโกนเป็นแล้วนกบินกลับ และบอกว่า เจ้าชาย'ฉันกำลังปกคลุมไป ด้วยทองดี กล่าวว่า เจ้าชาย 'จะปิด ชิ้นต่อชิ้น และให้กับคนของฉันจน'นกดึงปิดทอง จนกว่าเจ้าชายมีความสุขดูน่าเกลียด และสีเทา นกเอาทองยากจน และใบหน้าของเด็กกลายเป็นสว่าง 'เรามีขนมปังตอนนี้ ' พวกเขาร้องเรียกแล้ว หิมะมา น้ำแข็งตามหิมะ และแขวนลงจากหลังคาของบ้าน ทุกคนสวมเสื้อโค้ทหนานกน้อยกลายเป็นหนาว เขาไม่ได้ทิ้งเจ้าชาย เพราะรักเขามากเกินไป แต่เขากำลังตาย'ลา เจ้าชายที่รัก ' พูด ' จูบคุณได้ไหม '"ผมดีใจที่คุณจะไปอียิปต์ กล่าวว่า เจ้าชาย ' คุณอยู่นาน จูบฉัน เพราะรักคุณ ''ฉันไม่ไปสู่อียิปต์ กล่าวว่า นก ' ฉันจะไปบ้านตาย.' เขารั้งเจ้าชาย และล้มลงที่เท้าของเขาตาย แล้ว มีเสียงผิดปกติภายในรูปปั้น แตก – หัวใจโลหะขาดเป็นสองท่อน ช่วงเช้าถัดไป คนสำคัญในเมืองเดินด้านล่างกับสองเพื่อนของเขา เขาดูที่รูป ' เจ้าชายมีความสุขไม่ได้ดูสดใสมาก!' เขากล่าวว่า ' หินสีแดงหาย ตาไม่มี และเขาไม่ใช่ทอง เขาเหมือนขอทาน "'ใช่เขาไม่ ' กล่าวว่า เพื่อนชายคนนั้น'ที่นี่มีนกตายที่เท้าของเขา ' กล่าวว่า เจ้าหน้าที่ที่ 'เราต้องทำใบสั่งที่นกไม่ตายที่นี่"พวกเขาดึงลงรูปปั้นของเจ้ามีความสุข และใส่ไว้ในไฟ กระแสโลหะใสวิ่งออก'นี้แปลก ' ว่า สบู่ ' ชิ้นนี้หักตรงกลางรูปปั้นได้ดียาก เราต้องทิ้งมันไป ' ดังนั้น พวกเขาก็ได้โยนไป ด้วยนกตายพระเจ้ากล่าวว่า ราชการ นำสองสิ่งที่ดีที่สุดในเมืองผม ' พวกเขานำเขาอกหักและนกตาย'ใช่ คุณได้นำสิ่งที่เหมาะสม กล่าวว่า พระเจ้า " นกน้อยนี้จะร้องเพลงเคยตัวในสวน และเจ้าชายยินดีที่จะยืนในเมืองทองของฉัน.'
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!

The statue of the Happy Prince stood high above the city. It was covered with gold, its eyes were bright blue jewels, and a red jewel hung from its waist. Everyone thought that it was very beautiful.

' Why aren't you like the Happy Prince?’ mothers said to their little boys when they cried.

Sad men looked at the statue and said,' I am glad that someone in the world is happy.'

One night a little bird flew alone over the city. The other birds were all in Egypt now.' Where can I stay tonight?’ he thought. Then he saw the statue.' I will stay there,' he thought.' It is high up, so there is plenty of fresh air.'

He landed between the feet of the Happy Prince. ' I have a golden bedroom!' he thought. But as he put his head under his wing, a large drop of water fell on him.

He looked up.' That is very strange!' he thought.' There is not a cloud in the sky, but it is raining!'

Then another drop fell.' I cannot stay on a statue that does not keep me dry’ he thought. ' I must find another place.' And he decided to fly away. But as he opened his wings, a third drop fell. He looked up and saw — Ah! What did he see?

The eyes of the Happy Prince were full of tears. Tears ran down his golden face. The face was very beautiful in the moonlight, and the bird felt sorry for him.

' Who are you?’ Asked the bird.

' I am the Happy Prince.'

'Then why are you crying? I am wet with your tears.’

' When I was alive,' said the prince,' I had a heart like every other man. But I did not know what tears were. I lived in a palace where there was no sadness. In the daytime I played with my friends in a beautiful garden, and in the evening I danced. There was a high wall round the garden. But I did not know what lay on the other side. So I was called the Happy Prince. I was pleased with my little world. Now I am dead, and they have put me up here. I can see all the unhappiness of my city. My heart now is made of a cheap metal. But even that poor heart can feel, and so I cry.'

' Oh,' said the bird to himself,' he is not all gold — he is only gold on the outside.'

' Far away from here,' said the Happy Prince in a low voice, 'there is a poor house in a little street. Through an open window, I can see a woman at a table. Her face is very thin and she has rough, red hands. She is making a dress for one of the queen's ladies, for a dance in the palace. Her little boy is lying on a bed in the corner of the room. He is very ill. He is crying because she can only give him water from the river. Little bird, will you take my red jewel to her? I cannot move from here.'

' My friends are waiting for me in Egypt,' said the bird.

' Little bird, little bird,' said the prince,' please stay with me for one night and do this for me. The boy is crying and his mother is so unhappy.'

The Happy Prince looked very sad, and the little bird was sorry for him.' It is very cold here,' he said,' but I will stay with you for one night. Tomorrow I will take the jewel.'

' Thank you, little bird,' said the prince.

So the bird took the great red jewel from the prince's waist and flew away with it over the roofs of the town. He passed the palace and heard the sound of dancing. A beautiful girl was at a window with her lover.' I hope my dress will be ready for the dance next week,' she said.' Those women are so lazy.'

The bird passed over the river and flew and flew. At last he came to the poor little house and looked inside. The boy was lying on the bed. The mother was asleep; she was so tired. He flew in and put the great red jewel on the table. Then he flew round the bed, moving the air around the boy’s face with his wings.

‘Oh’ said the boy’ my face does not feel so hot. I think I am getting better.’

And he fell asleep.

Then the bird flew back to the Happy Prince.' It is strange, the bird said,

It is very cold, but I feel quite warm.'

That is because you have done a good thing,' said the prince.

The little bird fell asleep.

When day came, the bird flew down to the river for a bath. A clever man saw him.' That is very unusual!' he said.' That kind of bird, here in winter! I must write that down ‘I will go to Egypt tonight’ thought the bird. When the moon came up, he flew back to the Happy Prince. ‘Can I do anything for you in Egypt?’ he said.

‘Little bird, little bird,' said the prince, 'please will you stay me one more night?’

‘My friends are waiting for me,' answered the bird.



‘Far away across the city,' said the prince, ' I can see a young writer in a little room at the top of a house. He is sitting at a table that is covered with papers. At his side there are some dead flowers. He is trying to finish a story. But he is very cold and he cannot write. There is no fire in the room, and he is weak and hungry.

‘I will wait with you for one more night,' said the bird kindly. What shall I take to him?'

‘Take him one of my eyes,' said the prince. 'They are made of beautiful blue stones from India. The young man can sell it and buy wood and food. He can finish his story.'

‘Take out your eye, dear prince?' said the bird.' I cannot do that.’ and he began to cry.

‘Do it!’ said the prince.

So the bird took out the prince's eye and flew away to the young man's room. It was easy to get in because there was a hole in the roof. The young man was sitting with his head in his hands, so he did not hear the bird's wings. When he looked up, a beautiful blue jewel was lying on the dead flowers.

' Someone likes my stories!' he cried happily. ' This is a gift from someone who has read my books. Now I can finish writing this story!'

On the next day the bird flew down to the river. He watched the seamen working on the ships. 'I am going to Egypt!' he cried, but no one listened to him.

When the moon came up, he flew back to the Happy Prince. ' I have come to say goodbye to you,' he said.

'Little bird, little bird,' said the prince, 'please will you stay with me for one more night?'

' It is winter,' answered the bird.' The snow will soon come. In Egypt the sun is warm and the trees are green. Dear prince, I must leave you; but I will never forget you.'

' A little girl is standing there in the square below. She is selling eggs. Her eggs have fallen on the ground and they are broken. She has no money to take home. Her father will hit her. Take out my other eye and give it to her.'

' I will stay with you for one more night,' said the bird,' but I cannot take out your other eye. You will not be able to see!'

' Do it!' said the prince.

So the bird took out the prince's other eye and flew down with it. He flew to the girl and put the jewel in her hand.

'This is a beautiful piece of glass!' cried the little girl. She ran home, laughing.

Then the bird flew back to the prince.' You cannot see now,' he said,' so I will stay with you.'

' No,' said the poor prince,' you must go to Egypt.'

'I will stay with you,' repeated the bird, and he slept at the prince's feet.

The next day he stayed with the prince. He told the prince stories about the strange lands that he knew.

'Dear little bird,' said the prince, 'you are telling me about strange and wonderful things, but the suffering of men and women is stranger than anything. Fly over my city, little bird. Tell me what you see there.'

So the swallow flew over the great city. He saw the rich eating and drinking in their beautiful houses. He saw the poor people sitting at the gate. He flew into the dark streets and saw the white faces of hungry children with sad eyes. Under a bridge, two little boys were lying close together to keep warm. 'We are so hungry!' they said. 'You cannot lie there!' shouted a guard.

Then the bird flew back and told the prince.

'I am covered with fine gold,' said the prince. 'Take it off, piece by piece, and give it to my poor people.'

The bird pulled off the gold, until the Happy Prince looked grey and ugly. The bird took the gold to the poor, and the children's faces became brighter. ' We have bread now!' they cried.

Then the snow came. Ice followed the snow, and hung down from the roofs of the houses. Everyone wore thick coats.

The little bird became colder. He did not leave the prince, because he loved him too much. But he was dying.

' Goodbye, dear prince!' he said.' Can I kiss you?'

' I am glad that you are going to Egypt,' said the prince.' You have stayed too long. Kiss me, because I love you.'

' I am not going to Egypt,' said the bird.' I am going to the House of Death.' He kissed the prince, and fell down dead at his feet. Then there was a strange sound inside the statue. CRACK — the metal heart broke into two pieces.

Early next morning, an important man in the city was walking below with two of his friends. He looked up at the statue.' The Happy Prince does not look very bright!' he said. 'The red stone has disappeared, his eyes are not there, and he is not golden. He looks like a beggar.'

'Yes he does!' said the man's friends.

' Here is a dead bird at his feet!' said the officer. ' We must make an order that birds cannot die here.'

They pulled down the statue of the Happy Prince and put it in the fire. A stream of bright metal ran out.

' This is strange!' said the workmen.' This broken piece in the middle of the statue has stayed hard. We must throw it away.' So they threw it away with the dead bird.

God said to his servants,' Bring me the two best things in the city.' They brought Him the broken heart and the dead bird.

' Yes, you have brought the right things,' God said.' This little bird will sing for ever in my garden, and the Happy Prince will stand in my city of gold.'



การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!

รูปปั้นของเจ้าชายมีความสุขอยู่สูงเหนือเมือง มันถูกปกคลุมด้วยทอง ดวงตาเป็นอัญมณีสีฟ้าสดใส และอัญมณีสีแดงพาดจากเอวของตน ทุกคนคิดว่ามันสวยมาก

' ทำไมคุณไม่เหมือนเจ้าชายมีความสุข ' แม่บอกเด็กของพวกเขาเมื่อพวกเขาร้องไห้

เศร้าผู้ชายมองรูปปั้นและพูดว่า ' ผมดีใจที่คนในโลก '

มีความสุขคืนหนึ่ง นกน้อยบินคนเดียวผ่านเมือง นกอื่น ๆทั้งหมดในอียิปต์แล้ว ว่าผมอยู่คืนนี้ ' เขาคิด แล้วเขาก็เห็นรูปปั้น ผมจะอยู่ที่นั่น ' เขาคิด ' มันขึ้นสูง จึงมีความอุดมสมบูรณ์ของอากาศสดชื่น . . . "

เขาที่ดินระหว่างเท้าของมีความสุข เจ้าชาย . . . ผมมีห้องนอนสีทอง ! เขาคิด แต่เขาใส่หัวของเขาภายใต้ปีกของเขาหยดขนาดใหญ่ของน้ำตกเขา

เขาเงยหน้าขึ้นมอง ที่แปลกมาก ! เขาคิดว่า ' มีไม่เมฆในท้องฟ้า แต่ฝนตก !

แล้วปล่อยอีกคนล้มลง ผมไม่สามารถอยู่ในรูปปั้นที่ไม่ทำให้ผมแห้ง ' ' เขาคิด ฉันต้องไปหาที่อื่น . ' และเขาตัดสินใจที่จะบินไป แต่เมื่อเขาเปิดปีกของมัน หยดที่สามลดลง เขาเงยหน้าขึ้นและเห็นอ่า เขาเห็นอะไร ?

สายตาของเจ้าชายมีความสุขเต็มไปด้วยน้ำตาน้ำตาวิ่งลงหน้าทองของเขา หน้าสวยมากท่ามกลางแสงจันทร์ และนกก็รู้สึกเสียใจกับเขา

" แกเป็นใคร ? ' ถามนก

' ฉันมีความสุขกับเจ้าชาย '

งั้น ทำไมเธอถึงร้องไห้ ? ฉันเปียกไปด้วยน้ำตา . . .

" เมื่อฉันยังมีชีวิตอยู่ ' เจ้าชาย ' ฉันมีหัวใจที่ชอบทุก ๆคน แต่ข้าไม่รู้ว่าน้ำตา . ฉันอาศัยอยู่ในพระราชวังที่ไม่มีความเศร้าในเวลากลางวันฉันเล่นกับเพื่อนในสวนสวย และในตอนเย็น ผมเต้นได้ มีกำแพงสูงรอบสวน แต่ผมไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่วางอยู่บนด้านอื่น ๆ ดังนั้นผมจึงถูกเรียกว่าเจ้าชายแสนสุข ผมยินดีกับโลกเล็กๆของฉัน ตอนนี้ฉันกำลังตาย และเขาต้องให้ฉันมาที่นี่ ฉันสามารถดูทั้งหมดทุกข์จากเมืองของฉัน หัวใจของฉันตอนนี้คือ ผลิตจากโลหะราคาถูกแต่หัวใจจนรู้สึกได้ ฉันร้องไห้ . . .

' โอ้ ' นกพูดกับตัวเอง ' เขาไม่ใช่ทอง - เขาเป็นสีทองเฉพาะภายนอก '

' ไกลจากที่นี่ ' เจ้าชายมีความสุขในเสียงต่ำ มันเป็น บ้านยากจนในถนนเล็ก ๆน้อย ๆ ผ่านทางหน้าต่าง ผมเห็นผู้หญิงที่โต๊ะ ใบหน้าของเธอจะบางมาก และ เธอมี มือหยาบสีแดงเธอทำให้ชุดหนึ่งของสุภาพสตรี ของพระราชินีสำหรับเต้นรำในพระราชวัง ลูกชายเธอกำลังนอนอยู่บนเตียงในมุมของห้อง เขาป่วยมาก เขาร้องไห้เพราะเขาสามารถเอาน้ำจากแม่น้ำ นก น้อย เธอจะนำอัญมณีสีแดงของผมกับเธอ ผมไม่สามารถไปจากที่นี่ . . .

' เพื่อนของฉันกำลังรอฉันอยู่ในอียิปต์ ' นก

' เล็ก นก นก น้อย' เจ้าชาย ' ได้โปรดอยู่กับผม 1 คืน และทำอย่างนี้กับผม เด็กร้องไห้ และแม่ของเขาก็ไม่มีความสุข '

มีความสุข เจ้าชายดูเศร้ามาก และนกเล็ก ๆ ก็สงสารเขา มันหนาวมากนะ ' เขาพูด ' แต่ฉันจะอยู่กับคุณคืนนี้ พรุ่งนี้ผมจะเอาอัญมณี '

" ขอบคุณนกน้อย ' เจ้าชาย

ดังนั้นนกเอาอัญมณีสีแดงดีจากเอวของเจ้าชาย และ บิน ไป พร้อมกับ มัน อยู่บนหลังคาของเมือง เขาผ่านพระราชวัง และได้ยินเสียงเต้น สาวสวยที่หน้าต่างกับคนรักของเธอ . ' ฉันหวังว่าชุดของฉันจะพร้อมสำหรับการเต้นรำของสัปดาห์ถัดไป , ' เธอกล่าว . ' ผู้หญิงพวกนั้นก็เลยขี้เกียจ '

นกข้ามแม่น้ำและบินและบินได้ในที่สุดก็มาถึงบ้านที่น่าสงสารและมองเข้าไปข้างใน เด็กชายนอนอยู่บนเตียง แม่หลับอยู่ เธอเหนื่อย เขามาและใส่อัญมณีสีแดงบนโต๊ะ เขาได้บินรอบเตียง ย้ายอากาศรอบๆ ใบหน้าของเด็กชายด้วยปีกของมัน

' โอ ' บอย ' ใบหน้าของฉันไม่ได้รู้สึกร้อนมาก ฉันคิดว่าฉันได้รับที่ดีกว่า '



เขาเผลอหลับไปแล้วนกบินกลับมาให้เจ้าชายมีความสุข มันแปลกนะ นกบอกว่า

มันหนาวมาก แต่ผมรู้สึกอบอุ่นมาก . . .

นั่นเป็นเพราะคุณได้ทำในสิ่งที่ดี ' เจ้าชาย

นกน้อยหลับ

เมื่อวันมาแล้ว นกบินไปตามแม่น้ำเพื่ออาบน้ำ คนฉลาดเห็นเขา . ' นั่นคือผิดปกติมาก ! เขากล่าวว่าชนิดของนกที่นี่ในฤดูหนาว !ฉันต้องเขียนมันลงผมจะไปอียิปต์คืนนี้ ' คิดว่านก เมื่อพระจันทร์ขึ้นมา เขากลับไปเจ้าชายแสนสุข ' ฉันสามารถทำอะไรเพื่อท่านในอียิปต์ ? ' เขาบอกว่า

'little นกเล็กนก ' เจ้าชาย ' โปรดคุณจะอยู่ต่ออีกคืน '

' ของฉันเพื่อนรอฉัน " ตอบ . . .



'far ออกไปในเมือง ' เจ้าชาย' ผมเห็นนักเขียนหนุ่มในห้องเล็ก ๆน้อย ๆที่ด้านบนของบ้าน เขานั่งอยู่ที่โต๊ะที่เต็มไปด้วยเอกสาร ที่ด้านข้างของเขามีบางตายดอกไม้ เขาพยายามที่จะเสร็จเรื่อง แต่เขาจะเย็นชามาก และเขาไม่สามารถเขียนได้ ไม่มีไฟในห้อง และเขาเป็นคนอ่อนแอและหิว

" จะรอคุณอีกคืน ' นกด้วยนะคะ แล้วผมจะเอาให้เขา ?

' พาเขาดวงตาของฉัน ' เจ้าชาย ' พวกเขาจะทำจากพลอยสีฟ้าสวยจากอินเดีย ชายหนุ่มที่สามารถขายและซื้อไม้และอาหาร เขาจะได้จัดการเรื่องของเขา '

'take ออกจากตาของท่าน เจ้าชายที่รัก ? นกพูด ฉันทำอย่างนั้นไม่ได้ และเขาก็เริ่มร้องไห้

' ! ' เจ้าชาย

ดังนั้น นกก็ออก สายตาของเจ้าชาย และบินออกไปที่ห้องของชายหนุ่มมันเป็นเรื่องง่ายที่จะได้รับในเพราะมีหลุมในหลังคา ชายหนุ่มนั่งอยู่ในหัวของเขาในมือของเขา เขาไม่ได้ยินเสียงปีกของนก เมื่อเขาเงยหน้าดูฟ้าสวยงามอัญมณีที่ถูกโกหกบนดอกไม้ตาย

' ใครชอบเรื่องราวของฉัน ! เขาร้องไห้อย่างมีความสุข . . . นี่คือของขวัญจากคนที่ได้อ่านหนังสือ ตอนนี้ผมสามารถเขียนเสร็จเรื่องนี้ !

ในวันถัดไป นกบิน ลงสู่แม่น้ำ เขามองดูชาวประมงทำงานบนเรือ . ฉันไปอียิปต์ ! เขาร้องไห้ แต่ไม่มีใครฟังเขา

เมื่อพระจันทร์ขึ้นมา เขากลับไปมีความสุขกับเจ้าชาย . ฉันมาเพื่อบอกลาคุณ ' เขาพูด

'little นกเล็กนก ' เจ้าชาย ' ได้โปรดอยู่กับฉันอีกคืน ?

' มันเป็นฤดูหนาว , ' ' นก' หิมะกำลังจะมา ในอียิปต์ดวงอาทิตย์ที่อบอุ่นและต้นไม้สีเขียว เจ้าชายที่รัก ฉันต้องทิ้งคุณไป แต่ผมจะไม่ลืมคุณเลย "

' สาวน้อยที่ยืนอยู่ตรงนั้นในตารางด้านล่างนี้ เธอขายไข่ ไข่ของเธอได้ลดลงบนพื้นดินและพวกเขาจะแตก เธอไม่มีเงินที่จะพากลับบ้าน พ่อของเธอจะตีเธอ ออกจากตาของฉันและให้มันกับเธอ . . .

ผมจะอยู่กับคุณอีกคืน ' นก ' แต่ผมไม่สามารถออกจากตาของคุณ คุณจะไม่สามารถที่จะเห็น !

' ทำ ' ! บอกว่าเจ้าชาย

ดังนั้น นกก็ออก ตาอีกข้างของเจ้าชายและ ลงไปด้วย บินไปถึงผู้หญิง และใส่อัญมณีในมือของเธอ . . . . .

นี่คือชิ้นที่สวยงามของแก้ว ! ร้องไห้เด็ก เธอวิ่งกลับบ้าน ขำ

แล้วนกบินกลับมาหาเจ้าชาย คุณไม่สามารถเห็น ' เขากล่าวว่า ' ผมจะอยู่กับคุณ . . .

' ไม่ ' เจ้าชายที่น่าสงสาร เธอต้องไปอียิปต์ '

" จะอยู่กับคุณ ' ซ้ำนกเขานอนที่ เจ้าชายเท้า

วันถัดไปเขาอยู่กับเจ้าชาย เขาบอกให้เจ้าชายเรื่องราวเกี่ยวกับดินแดนแปลกๆ ที่เขารู้

ถึงนกน้อย ' เจ้าชาย' คุณจะบอกฉันเกี่ยวกับสิ่งแปลกและมหัศจรรย์ แต่ทุกข์ของชายและหญิงแปลกกว่าอะไรทั้งนั้น บินผ่านเมือง นกตัวน้อยของฉัน บอกผมว่าคุณเห็นอะไรที่นั่น '

ดังนั้นนกนางแอ่นบินผ่านเมืองใหญ่ เขาเห็นคนรวยกินข้าวและดื่มในบ้านที่สวยงามของพวกเขา เขาเห็นคนยากจนนั่งอยู่ที่ประตูเขาบินเข้าไปในถนนที่มืดและเห็นใบหน้าขาวของเด็กหิวด้วยสายตาเศร้า ใต้สะพาน หนุ่มน้อยสองคน นอนใกล้ๆ กันเพื่อให้อบอุ่น . เรากำลังหิว ! พวกเขากล่าวว่า . คุณไม่สามารถโกหก ! ตะโกนบอกยาม

แล้วนกบินมาบอกว่าเจ้าชาย

" ก็ปกคลุมด้วยทอง ' เจ้าชาย ' ถอดทีละชิ้น แล้วเอามาให้คนจน ' ของผม

นกดึงปิดทองจนเจ้าชายมีความสุขดูเป็นสีเทา และน่าเกลียด นกเอาทองไปให้คนยากจน และใบหน้าของเด็กๆก็ยิ่ง . . . เรามีขนมปังตอนนี้ ! พวกเขาร้องไห้

แล้วหิมะมา น้ำแข็งตามหิมะ และแขวนลงมาจากหลังคาของบ้าน ทุกคนใส่เสื้อหนา

นกเล็ก ๆกลายเป็นเย็น เขาไม่ได้ทิ้งเจ้าชาย เพราะเขารักเขามากเกินไปแต่เขากำลังจะตาย

' ' ลาก่อน เจ้าชายที่รัก เขากล่าวว่า ' ฉันสามารถจูบคุณ ?

" ผมดีใจที่คุณจะไปอียิปต์ ' เจ้าชาย ' คุณต้องอยู่นานเกินไป จูบฉันเพราะฉัน รัก เธอ '

' ผมไม่ได้ไปอียิปต์ ' นก ' ฉันจะไปบ้านแห่งความตาย เขาจูบเจ้าชาย และล้มลงตายที่เท้าของเขา แล้วมันมีเสียงแปลกๆในรูปปั้นแตก - หัวใจโลหะแตกออกเป็นสองชิ้น

เช้ารุ่งขึ้น เป็นคนสำคัญในเมืองกำลังเดินอยู่ด้านล่างด้วยสองของเพื่อนของเขา เขาเงยหน้าขึ้นมองรูปปั้น ' เจ้าชายมีความสุขดูไม่สว่างมาก ! เขาบอกว่า . . . หินแดงหายไป ดวงตาของเขาไม่มี เขาไม่ได้เป็นสีทอง เขาดูเหมือนขอทาน '

" เขา " บอกว่าเพื่อน

ที่นี่คือ นก ตายที่เท้าของเขา ! กล่าวว่าเจ้าหน้าที่ . เราต้องสั่งว่า นกจะตายที่นี่ . '

พวกเขาดึงลงรูปปั้นของเจ้าชายมีความสุขและใส่ในกองไฟ กระแสสว่างโลหะหมด

' นี่มันแปลก ! กล่าวว่า กองทุนเงินทดแทน นี้เสียชิ้นตรงกลางของรูปปั้นได้โดยยาก เราต้องโยนมันทิ้ง ดังนั้นพวกเขาจึงทิ้งซากนก

พระเจ้าตรัสกับข้าราชการของพระองค์ว่า ' เอาสองสิ่งดีที่สุดในเมืองผม พวกเขาทำให้เขาอกหัก และนกที่ตาย

' ครับ คุณต้องนำสิ่งที่ถูกต้อง พระผู้เป็นเจ้ากล่าวว่า ' นกตัวนี้จะร้องตลอดสวนของฉันและมีความสุขกับเจ้าชายจะยืนใน เมืองของฉันทอง



. . .
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: