During the Olympics, we watched the

During the Olympics, we watched the incredible talent of young athletes from around the world strut their stuff. The cameras repeatedly panned to the eager parents, watching intently from the sidelines, no doubt riding a roller coaster of emotion. What parent watching hasn’t wondered: What do they know that I don’t? What is the special sauce for raising that kind of child—a successful one?

I contend that this thinking—endemic among modern-day educated, affluent parents—has led to a kind of parenting horse race that is making us all miserable. The pressure to get your child involved in every possible form of enrichment, so that they can be successful and get that competitive edge, is palpable in cities and towns across the country. Kids as young as 3 or 4 have already begun the slog with T-ball on Tuesday, violin on Thursday, and swimming on Saturday. All this is in preparation for the full onslaught during the elementary school years which continues unabated for many children straight through to high school graduation.

Now don’t get me wrong. I am all for hard work, dedication, and achievement. I greatly admire those who strive for their dreams and probably would be characterized as a striver by those who know me. And I think that exposing children to many activities while they are young, to discover what they enjoy and where their talents lie, is certainly a good thing. But the reality is a large majority of parents and children experience the full crush of activities as just plain too much—too much time, too much money, too much coordination, just plain too much. Where’s the common sense? Where’s the joy?

Our son played in an in-town soccer league in fourth grade and the coach was required to rank all the players on the team from top to bottom. Our son got amongst the highest rankings and the coach was surprised to hear that we weren’t planning on moving him to the cross-town league the following year. A friend in town, who was a soccer coach for the league, told my husband and me that the prevailing wisdom is a child still playing “in-town” by the time they are 9 or 10 couldn’t possibly have much talent. Talent dismissed before reaching double digits? Is it just me or is this madness? Our son did play another season in town but the following year there were so few kids that we succumbed and he joined a traveling team. Subsequently, Saturdays were spent navigating to find obscure fields in towns near and far. I continue to ponder: Is this necessary?

The word “success” as applied to children disturbs me. A quick Internet search on the definition of success focuses on achievement, prosperity, popularity. Now that is a certain aspect of success but certainly not my emphasis as a parent. To me the job of a parent is to help children discover their strengths and passions, to learn the value of hard work and, yes, accomplishment, to instill in them compassion and respect for others, and to figure out how they can be a contributing member of society. I’ve found that our modern focus on raising “successful” children seems to have transformed parents from guides or mentors to talent agents, continuously looking for the next angle to best position the child.

More disturbing, the focus on success gives the false impression that parenting is an input and output scenario, like creating a blueprint or programming a computer. The thinking seems to be that if you fine-tune all the details, the end product (your child) will be just as you had envisioned—successful and happy. If only it were that straightforward. And frankly it’s way to much pressure. In reality parents can mostly get it right and still their child may struggle mightily or they can make a whole lot of mistakes and their child’s greatest strengths may come from those learnings.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระหว่างโอลิมปิก เราดูพรสวรรค์น่าทึ่งของนักกีฬาเยาวชนจากทั่วโลกที่เสาค้ำสิ่ง กล้อง panned ซ้ำ ๆ การกระตือรือร้นผู้ปกครอง ดู intently จาก sidelines ไม่มีขี่เหาะของอารมณ์ หลักใดดูไม่ได้สงสัยว่า: อะไรพวกเขารู้ว่า ฉันไม่ได้หรือไม่ น้ำจิ้มพิเศษสำหรับเลี้ยงแบบเด็กคืออะไร — หนึ่งที่ประสบความสำเร็จหรือไม่ขับเคี่ยวที่คิดนี้ — วี่ระหว่างสมัยศึกษา ผู้ปกครองแต่ละตัวได้นำไปแบบไปแข่งที่เราเองทั้งหมด กดดันให้เด็กได้รับเกี่ยวข้องในทุกรูปแบบได้โดดเด่น เพื่อให้พวกเขาสามารถประสบความสำเร็จ และได้รับการแข่งขัน เห็นได้ชัดในเมืองทั่วประเทศ เด็กหนุ่มเป็น 3 หรือ 4 ได้เริ่มหวดลูก T อังคาร ไวโอลินพฤหัสบดี และว่ายน้ำในวันเสาร์ ทั้งหมดนี้ถูกเตรียมพร้อมสำหรับการโจมตีเต็มรูปแบบในช่วงประถมศึกษาปีที่ยังคงคงเด็กมากตรงผ่านการมัธยมศึกษา ตอนนี้ ตื้นขึ้น ฉันทั้งหมดสำหรับงานหนัก ความทุ่มเท และความสำเร็จ ผมอย่างชื่นชมผู้ ที่มุ่งมั่นในความฝันอาจจะเป็นลักษณะเป็น striver เป็นผู้ที่รู้ว่าฉัน และคิดว่า เปิดเผยเด็กพักขณะหนุ่ม สัมผัสกับอะไรและที่พรสวรรค์ของพวกเขาอยู่ เป็นสิ่งที่ดี แต่ความเป็นจริงเป็นใหญ่ของพ่อแม่ และเด็กประสบการณ์ความสนใจเต็มรูปแบบของกิจกรรมเป็นเพียงธรรมดามากเกินไปคือเกินเวลา เงินมากเกินไป ประสานงานมากเกินไป เพียงธรรมดามากเกินไป ความรู้สึกทั่วไปอยู่ที่ไหน ความสุขอยู่ที่ไหนบุตรของเราเล่นในลีกเป็นฟุตบอลในเมืองในชั้นประถมศึกษาปีที่สี่ และโค้ชถูกต้องเพื่อจัดอันดับผู้เล่นในทีมจากบนลงล่าง บุตรของเราได้อยู่อันดับสูงสุด และการโค้ชมากฟังว่า เราไม่ได้วางแผนในการย้ายเขาไปลี cross-town ปีต่อไปนี้ เพื่อนในเมือง ผู้เป็นโค้ชฟุตบอลในลี บอกสามีของฉันและฉันว่า ภูมิปัญญาเป็นเป็นเด็กยังเล่น "ในเมือง" โดยเวลาจะ 9 หรือ 10 ไม่อาจมีความสามารถมาก ความสามารถพิเศษในการยกเลิกก่อนถึงเลขสองหลักหรือไม่ มันเป็นเพียงฉัน หรือนี้เป็นบ้า บุตรของเราเล่นฤดูกาลอื่นในเมืองแต่ปีต่อไปนี้ที่มีเด็กน้อยเพื่อให้เรายอมจำนนต่อ และร่วมงานกับทีมงานเดินทาง ในเวลาต่อมา วันเสาร์ได้ใช้นำทางในการค้นหาฟิลด์ปิดบังในเมืองใกล้ และไกล จะไตร่ตรอง: นี่คือจำเป็นหรือไม่คำว่า "ความสำเร็จ" เป็นกับเด็กม่น ค้นหาอินเทอร์เน็ตอย่างรวดเร็วในนิยามของความสำเร็จที่มุ่งเน้นในความสำเร็จ ความเจริญ ความนิยม ตอนนี้ ที่เป็นลักษณะของความสำเร็จแต่ไม่แน่นอนของฉันเน้นเป็นหลัก ผมงานของหลักการจะช่วยให้เด็กค้นพบจุดแข็งของพวกเขา และจิต ใจ การเรียนรู้ค่าของการทำงานหนัก ใช่ ความ สำเร็จ การปลูกฝังในความเมตตาและเคารพผู้อื่น และรูปออกพวกเขาจะสนับสนุนสมาชิกของสังคม ได้พบว่า ความทันสมัยของเราเลี้ยงเด็ก "สำเร็จ" น่าจะ มีเปลี่ยนผู้ปกครองจากการแนะนำ หรือ mentors ให้ตัวแทนของพรสวรรค์ อย่างต่อเนื่องหามุมถัดไปให้สุด ลูก รบกวนมากขึ้น เน้นความสำเร็จให้ความประทับใจไม่ว่าไปที่อินพุท และเอาท์พุทสถานการณ์ เช่นการสร้างแบบพิมพ์เขียว หรือการเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์ คิดน่าจะ ว่า หากคุณปรับแต่งรายละเอียดทั้งหมด ผลิตภัณฑ์สุดท้าย (ของเด็ก) จะเหมือนกับคุณมีจินตนาการซึ่งประสบความสำเร็จ และมีความสุข ถ้าเท่านั้นที่ตรงนั้น และตรงไปตรงมาของวิธีกดดันมาก ในความเป็นจริง ผู้ปกครองส่วนใหญ่ได้มันขวา และยัง ลูกอาจต่อสู้ mightily หรือพวกเขาสามารถทำมากทั้งของข้อผิดพลาด และจุดแข็งมากที่สุดของลูกอาจมาจาก learnings เหล่านั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกที่เราดูคนที่มีพรสวรรค์ที่น่าทึ่งของนักกีฬาเยาวชนจากทั่วโลกป๋อสิ่งที่พวกเขา กล้องซ้ำแพนอยากให้พ่อแม่ที่ดูอย่างตั้งใจจากสนามไม่มีข้อสงสัยขี่รถไฟเหาะของอารมณ์ สิ่งที่ผู้ปกครองยังไม่ได้ดูสงสัย: สิ่งที่พวกเขารู้ว่าฉันทำไม่ได้? เป็นซอสสูตรพิเศษสำหรับการเพิ่มชนิดของเด็กคนหนึ่งที่ประสบความสำเร็จอะไรผมยืนยันว่าการคิด-ถิ่นหมู่ที่ทันสมัยวันนี้การศึกษาพ่อแม่ที่ร่ำรวยได้นำไปสู่ชนิดของการแข่งม้าการอบรมเลี้ยงดูที่ทำให้เรามีความสุขทุกคน ความดันที่จะได้รับบุตรหลานของท่านมีส่วนร่วมในทุกรูปแบบที่เป็นไปได้ของการเพิ่มปริมาณเพื่อให้พวกเขาสามารถประสบความสำเร็จและได้รับการที่เปรียบในการแข่งขันจะเห็นได้ชัดในเมืองและเมืองทั่วประเทศ เด็กเป็นสาวเป็น 3 หรือ 4 ได้เริ่มแล้วหวดด้วย T ลูกในวันอังคารที่ไวโอลินในวันพฤหัสบดีและว่ายน้ำในวันเสาร์ที่ ทั้งหมดนี้อยู่ในการเตรียมการสำหรับการโจมตีเต็มรูปแบบในช่วงปีโรงเรียนประถมศึกษาที่ยังคงคงที่สำหรับเด็ก ๆ หลายคนตรงผ่านไปยังโรงเรียนมัธยมศึกษา. ตอนนี้ไม่ได้รับฉันผิด ฉันทั้งหมดสำหรับการทำงานหนักทุ่มเทและความสำเร็จ ฉันชื่นชมผู้ที่มุ่งมั่นเพื่อความฝันของพวกเขาและอาจจะจะมีลักษณะเป็น striver โดยผู้ที่รู้จักผม และผมคิดว่าเด็กที่จะเผยให้เห็นกิจกรรมต่างๆมากมายในขณะที่พวกเขาเป็นหนุ่มเป็นสาวที่จะค้นพบสิ่งที่พวกเขาสนุกและสถานที่ที่พวกเขาอยู่ความสามารถอย่างแน่นอนเป็นสิ่งที่ดี แต่ความเป็นจริงส่วนใหญ่ของผู้ปกครองและเด็กได้สัมผัสกับความสนใจเต็มไปด้วยกิจกรรมที่เป็นเพียงธรรมดาเกินไปเวลามากเกินไปมากเงินมากเกินไป, การประสานงานมากเกินไปเพียงธรรมดามากเกินไป ในกรณีที่ความรู้สึกที่เหมือนกัน? ในกรณีที่มีความสุขหรือไม่ลูกชายของเราเล่นในลีกฟุตบอลในเมืองในชั้นประถมศึกษาปีที่สี่และโค้ชที่ถูกต้องในการจัดอันดับผู้เล่นทุกคนในทีมจากบนลงล่าง ลูกชายของเราได้รับการจัดอันดับในหมู่สูงสุดและโค้ชรู้สึกประหลาดใจที่ได้ทราบว่าเราไม่ได้วางแผนในการย้ายเขาไปลีกข้ามเมืองในปีต่อไป เพื่อนที่อยู่ในเมืองหนึ่งที่เป็นโค้ชฟุตบอลลีกบอกสามีของฉันและฉันว่าภูมิปัญญาแลกเปลี่ยนเป็นเด็กที่ยังคงเล่น "ในเมือง" โดยเวลาที่พวกเขามี 9 หรือ 10 ไม่อาจมีความสามารถมาก ความสามารถพิเศษออกก่อนที่จะถึงเลขสองหลัก? มันเป็นเพียงฉันหรือบ้านี้หรือไม่? ลูกชายของเราได้เล่นในฤดูกาลที่อยู่ในเมืองอื่น แต่ในปีต่อไปมีเด็กไม่กี่เพื่อให้เรายอมจำนนและเขาได้เข้าร่วมทีมเดินทาง ต่อมาวันเสาร์ที่ถูกใช้ในการนำทางที่จะหาสาขาที่คลุมเครือในเมืองใกล้และไกล ผมก็ยังคงที่จะไตร่ตรอง: นี้เป็นสิ่งจำเป็นคำว่า"ความสำเร็จ" ที่นำไปใช้กับเด็กรบกวนฉัน ค้นหาอินเทอร์เน็ตอย่างรวดเร็วในความหมายของความสำเร็จมุ่งเน้นไปที่ความสำเร็จความเจริญรุ่งเรืองความนิยม ตอนนี้ที่เป็นแง่มุมหนึ่งของความสำเร็จ แต่ก็ไม่เน้นของฉันเป็นผู้ปกครอง สำหรับผมแล้วการทำงานของพ่อแม่คือการช่วยให้เด็กค้นพบจุดแข็งและความสนใจของพวกเขาที่จะเรียนรู้คุณค่าของการทำงานอย่างหนักและใช่ความสำเร็จที่จะปลูกฝังในพวกเขาเห็นอกเห็นใจและความเคารพต่อผู้อื่นและจะคิดออกว่าพวกเขาสามารถบริจาค สมาชิกของสังคม ฉันพบว่าการมุ่งเน้นที่ทันสมัยของเราเกี่ยวกับการเลี้ยงดูเด็ก "ประสบความสำเร็จ" ดูเหมือนว่าจะได้เปลี่ยนจากคำแนะนำพ่อแม่หรือพี่เลี้ยงให้กับตัวแทนความสามารถอย่างต่อเนื่องมองหามุมที่ติดกับตำแหน่งที่ดีที่สุดเด็ก. รบกวนเพิ่มเติมมุ่งเน้นไปที่ความสำเร็จจะช่วยให้การแสดงผลที่ผิดพลาด การอบรมเลี้ยงดูที่สถานการณ์เข้าและส่งออกเช่นการสร้างพิมพ์เขียวหรือการเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์ คิดน่าจะเป็นว่าถ้าคุณปรับแต่งรายละเอียดทั้งหมดผลิตภัณฑ์สุดท้าย (บุตรหลานของคุณ) จะเป็นเช่นเดียวกับคุณได้มองเห็นภาพที่ประสบความสำเร็จและมีความสุข ถ้าเพียง แต่มันเป็นที่ตรงไปตรงมา และตรงไปตรงเป็นวิธีที่จะกดดันมาก ในความเป็นจริงผู้ปกครองส่วนใหญ่จะได้รับมันขวาและยังคงเด็กของพวกเขาอาจต่อสู้อย่างมากหรือพวกเขาสามารถทำให้จำนวนมากทั้งจากความผิดพลาดที่ยิ่งใหญ่ที่สุดและจุดแข็งของเด็กอาจมาจากการเรียนรู้เหล่านั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Coordination to the corrected.Coordination to the corrected.Coordination to the corrected.Coordination to the corrected.Coordination to the corrected.Coordination to the corrected.Coordination to the corrected.Coordination to the corrected.Coordination to the corrected.Coordination to the corrected.Coordination to the corrected.