--Paul's Perspective--When I woke u

--Paul's Perspective--

When I woke up, I had realized I was in the middle of a meadow in a grassland.

It was a grassland.
There was no other words to describe it other than 'grassland'.
It was nothing more than a completely ordinary piece of grassland with nothing particular about it, but strangely, it had about a sense of familiarity.
I spent a few minutes trying to figure out where this was.
I remembered.
This was the southern part of Asura Kingdom.
It's near the town I once stayed in.
During that time, I was learning the Water God Style swordsmanship in the town.
In other words, it was close to Lilia's home.

I thought this was a dream. It was only natural to think so.

Even so, it was quite the nostalgic place.
How many years did I live here? One year, or was it two?
I only remembered that it was not a very long time.

My memories mostly only included those of the dojo. I remembered the senior disciple.

He was a despicable guy.
A person who only knew how to run off his mouth.
He was a bastard who fiercely drummed the threat into my head that it was not my right to go beyond him once he saw my talent.

I hate those type of senior-junior and superior-inferior relationships.
I had run away from home because I had to hold my head down to my father as well.
Still, my father was better compared to him. How do I explain this, it was because he possessed power.

However, that senior of mine did not possess any power at all.
He was merely a small fry that had developed immense narcissism by running off his mouth.
When I had trained to reach the intermediate level, that guy was still hanging around at the end of the beginner level.
That was a guy of low caliber.

Even within the main dojo, that was their best of the senior Water God Style swordsmen.
They just kept coming up different excuses with how their lack of competence was caused by this or that.

I had thought that someday I will show the true strength of my power to those guys.

Although, at the very end, I wasn't able to show that guy my own strength at all.

There were many things I wasn't able to put up with. Like the crime I had committed against Lilia, so I ran away.
I had more or less aimed at this from the beginning, the fact that I had wanted to trample on what was considered precious to them.
Those guys started to look for me in a frenzy ever since I fled.
I left the country in order to ridicule them.

When I think back on it, I realized I was a kid back then.
How that senior disciple acted did not matter, the fact was that I did a bad thing to Lilia.

"......nn"

The wind blew.
Dust entered my eyes and I frowned.
Then, the side of the hem of my clothing was pulled.

"Dad...where, is this...?"

"Un?"

Looking closely, Norn was clinging tightly to my chest.
She was looking at me with an anxious face.

So finally, I let go of my house coat, and noticed I was standing on the prairie.
The soles of my feet were feeling the texture of the ground clearly.

The warmth of Norn.

This was not a dream.

"...What's with this?"

I do not understand why I was here.
If I was alone then I would have thought it was a dream to the end.
However, there was Norn clinging to my chest.
Norn born three years ago.
Tiny Norn.

My cute daughter.

I rarely come into contact with my daughters.
Since I was hoping to become a strict father, I usually avoid physical contact with them.

So why would I be embracing Norn...?

...Oh right.

I remember.

Just until awhile ago, I was talking to Zenith at home.
It was just a talk about nothing special.

"As our daughters grow bigger, they'll start to resist contact with their fathers, so it's alright for you to stop holding back, just for now."

"No, no, I am aiming to become a dignified father. Unlike Rudeus, Norn seems to be more mundane, so I'll have to be more aware of how I act as a father now."

"So it's not like you dislike her after all then."

"...Yeah, then I'll hug her after all... "

It was such a conversation.

Nearby, Lilia was teaching Aisha something.
Lilia was going to let Aisha go through specialized education.
I opposed her saying that we should let them grow more freely but I was strongly overpowered by Lilia.

Aisha was growing quickly.
Anything taught was memorized immediately, just as how she also learned how to walk quite fast.

So.

It was at that time that, abruptly, I was wrapped in a bright light.

Oh, I remembered.
The memory continued.

......That something seems to have happened, I instantaneously realized it.

"......Dad?"

Norn raised her anxious voice as she looks at my face.

"It's all right."

I gently stroked Norn's head.
Then I looked over my surroundings.
There were no signs of Lilia or Zenith.

Whether they were nearby, or if I was the only one blown away, Norn was together with me.

Why I wonder?

...I remember.

In the labyrinths, there was one time where I was caught in some atrocious trap.
It seems to have been some sort of teleportation magic that we had triggered.
It was lucky of me that I had been transported to somewhere close at that time.
Elinalize at that time had grabbed onto the hem of my clothes and was fuming.
It was the sort of trap that spells instant death if you were unlucky.
The monkey scout that had been caught up in the trap was never found... Such a story doesn't matter.

In summary, only the person that was in contact with you during that instant would get teleported with you.
This was why Norn was with me.

However, why?
Why has such a thing happened?

It's way too abrupt.
Whose handiwork was this?

There were many enemies around me.
It wouldn't be strange for whoever it was to do it.

However, this was teleportation.
Teleportation is another story.
There was no casting used for the teleportation magic.

Therefore, items imbued with magic or magic products were used.

Teleportation-imbued magic items were considered to be illegal no matter where in the world.
The magic for teleportation was designated as a forbidden technique and has become long lost.

In order to take revenge on me, a single person, why was there a need to go through such lengths, through such a dangerous path?
Also, how come the place I was transported to was such a barren field?

No way.
A disciple of the dojo was one of the culprits involved?
A thought suddenly surfaced in my mind.
In order to get to Lilia, they had me moved.
This place I was at was supposed to be a hint.
By the time I return home, Lilia and Zenith might have already been sullied by a vulgar man.
Damn it, it seems to be an idea they would come up with.

"Hey, father."

"Norn, it's alright. We'll return home immediately."

As I kept murmuring that to myself, we headed towards the town.

Fortunately, in case where something were to happen, Asura gold coins were concealed inside the sheathe of the sword.
The sword was to always be worn at all times, which was a habit formed from my time as an adventurer.
It was not to be removed even when sleeping.
The only time it could be allowed to be removed was when feeling up a woman.

The adventurers' card was also placed within the sheathe.
It was for times like these.

I went to the Adventurers Guild in order to exchanged the money.
Eight large copper coins and nine pieces of silver.
The commission fee was raised before I knew it.
Although this amount was plenty enough.

A quick check around the Adventurers Guild request board was made, and since there was a request for an urgent delivery, I immediately accepted it.

The lady at the reception desk updated the magical power to the adventurer card along with the accepted request.
After realizing the rank written on the card was S, she showed a surprised face.
The reason as to why she was shocked was not because S rank adventurers were rare but rather the fact that I had accepted such a quest.
Usually, such delivery quests can be accepted regardless of rank because of the urgency but it's still commonly considered as an E rank request.
Usually, I would not bother hiding the reason behind it but explaining it was troublesome so I didn't.

I readily held out one silver coin.
How many years had it been since I prepared for traveling?
It's been a long time but I still remembered clearly what was needed.
The preparations were finished in no time.

I had also rented out a horse from the Adventurers Guild.
I'm glad that there was a request for urgent delivery.
Of the many benefits of the S rank, renting out a free horse on such a request was one of them.
Of course, that didn't necessarily mean that I was going to return it immediately once the request was finished.

This time, I headed out in a different direction from the delivery.
I feel bad for the client, but I'm also in an emergency.

These horses that have been bought were definitely good ones for sure.
My luck was good.
This just goes to show how much of an emergency it was.
There could possibly be a chance of having my adventurer's status revoked for taking advantage of its benefits, but so be it.
I had not intended to continue living on as an adventurer in the first place.

Norn was placed on top of the horse and I jumped onto its back.
Immediately, we set off from the town.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

-มุมมอง Paul-เมื่อตื่นขึ้น ฉันได้รับรู้ผมกลางโดว์ในกราสแลนด์เป็นก็เป็นกราสแลนด์มีคำอื่น ๆ ไม่อธิบายไม่ใช่ 'กราสแลนด์'มันเป็นอะไรมากไปกว่าตัวธรรมดาทั้งหมดของกราสแลนด์มีอะไรโดยเฉพาะเกี่ยวกับเรื่อง แต่แพงกว่า มันมีเกี่ยวกับความรู้สึกคุ้นเคยผมใช้เวลากี่นาทีพยายามคิดออกที่นี้ได้ฉันจำนี่คือตอนใต้ของราชอาณาจักรอสุราตั้งอยู่ใกล้เมืองเมื่อเช้าในช่วงเวลานั้น ผมเรียนรู้ swordsmanship น้ำพระลักษณะในเมืองในคำอื่น ๆ มันเป็นบ้านของ Liliaฉันคิดว่า นี่คือความฝัน มันเป็นเพียงธรรมชาตินะถึงกระนั้น ก็ค่อนข้างจะคิดกี่ปีได้ผมอยู่ที่นี่ ปีหนึ่ง หรือเป็นสองฉันเพียงจำว่า ไม่ใช่เวลานานมากความทรงจำของฉันส่วนใหญ่เท่านั้นรวมของโดโจ ฉันจำสาวกอาวุโสเขาเป็นผู้ชายน่าชังคนที่รู้วิธีการใช้ปิดปากของเขาเท่านั้นเขาเป็นลูกครึ่งที่ถึงพริกถึงขิง drummed คุกคามเข้าไปในหัวของฉันก็ไม่ฉันขวาไปนอกเหนือจากเขาเมื่อเขาเห็นความสามารถของฉันฉันเกลียดที่ชนิดของความสัมพันธ์อาวุโสห้อง และห้องซูพีเรียเป็นรองฉันได้ทำงานจากบ้านได้เนื่องจากผมกุมหัวของฉันเพื่อพ่อด้วยยัง คุณพ่อได้ดีเมื่อเทียบกับเขา วิธีทำฉันอธิบายนี้ เพราะเขาต้องใช้พลังงานอย่างไรก็ตาม ที่อาวุโสของฉันไม่มีอำนาจใด ๆ เลยเขาเพียงทอดขนาดเล็กที่ได้พัฒนาขึ้น narcissism เวิ้งว้าง โดยปิดปากเมื่อฉันได้รับการฝึกอบรมระดับกลางถึง ผู้ชายที่ถูกยังรอบ ๆ จบระดับเริ่มต้นที่ผู้ชายของ caliber ต่ำได้แม้ภายในโดโจหลัก ที่ดีที่สุดของ swordsmen ลักษณะน้ำพระอาวุโสนอกจากนี้พวกเขาเพียงแค่เก็บไว้มาถึงข้อแก้ตัวต่าง ๆ ด้วยวิธีการขาดความสามารถที่เกิดจากการนี้หรือที่ฉันมีความคิดว่า สักวันหนึ่งฉันจะแสดงแรงจริงของกำลังคนเหล่านั้นแม้ว่า ที่สุด ฉันไม่สามารถที่จะแสดงความแรงของตัวเองนั้นทั้งหมดมีหลายสิ่งที่ฉันไม่สามารถที่จะทน เช่นอาชญากรรมฉันได้มุ่งมั่นกับ Lilia ดังนั้นฉันวิ่งหนีไปผมได้มาที่นี้น้อยตั้งแต่เริ่มต้น ความจริงที่ฉันมีอยากบาทาสามัคคีบนสิ่งถือว่าล้ำค่าไปคนเหล่านั้นเริ่มที่จะมองฉันเมามันตั้งแต่ที่ฉันหนีผมออกจากประเทศเพื่อล้อเลียนได้เมื่อคิดว่า การกลับมา ฉันรู้ฉันถูกเด็กกลับมาแล้ววิธีไม่ได้เรื่อง สาวกอาวุโสที่ได้ปฏิบัติจริงได้ว่า ฉันไม่ได้หว่ย Lilia"......nn"ลมพัดฝุ่นใส่ตาของฉัน และฉัน frownedแล้ว ด้านของเฮ็มเสื้อผ้าของฉันถูกทำลาย"พ่อ... นี้...? ""สหประชาชาติหรือไม่"มองอย่างใกล้ชิด นอนติดแน่นกับหน้าอกของฉันเธอถูกมองทีหน้าเป็นกังวลสุดท้าย ฉันปล่อยเสื้อบ้านของฉัน และยืนบนทุ่งหญ้าที่พบพื้นของเท้าของฉันกำลังรู้สึกพื้นผิวของพื้นดินได้อย่างชัดเจนความอบอุ่นของการนอนนี่ไม่ใช่ความฝัน"...สิ่งนี้หรือไม่"ผมไม่เข้าใจทำไมผมที่นี่ถ้าผมอยู่คนเดียว แล้วจะได้คิดแล้วก็ความฝันจะสิ้นสุดอย่างไรก็ตาม มีนอนติดหน้าอกของฉันนอนเกิดเมื่อสามปีที่ผ่านมานอนขนาดเล็กสาวที่น่ารักของฉันฉันไม่ค่อยมาไปยังฝั่งลูกสาวของฉันตั้งแต่ฉันหวังที่จะเป็น พ่อเข้มงวด ฉันมักจะหลีกเลี่ยงการติดต่อกับพวกเขาทางกายภาพดังนั้น ทำไมจะฉันจะกอดนอน......โอ้ ขวาฉันจำได้เพียงชั่วขณะหนึ่งผ่านมา ผมพูดกับซีนิทที่บ้านมันเป็นเพียงการพูดคุยเกี่ยวกับอะไรพิเศษ"เป็นลูกสาวของเราเติบโตใหญ่ พวกเขาจะเริ่มต้นเพื่อต่อต้านการติดต่อกับบิดาของพวกเขา จึงครับให้หยุดกดกลับ สำหรับตอนนี้""ไม่ ไม่ ฉันกำลังหมายใจเป็น พ่อที ซึ่งแตกต่างจาก Rudeus นอนน่าจะเพิ่มเติมโลกีย์ เพื่อฉันจะได้ตระหนักมากขึ้นถึงวิธีผมทำหน้าที่เป็นพ่อตอนนี้""ก็ไม่เหมือนคุณไม่ชอบเธอจากนั้น""...ใช่ แล้วฉันจะกอดเธอจาก... "การสนทนาได้, Lilia ได้สอนอาอิชะหฺบางสิ่งบางอย่างLilia กำลังให้อาอิชะหฺที่ผ่านการศึกษาเฉพาะฉันข้ามเธอพูดว่า เราควรปล่อยให้พวกเขาเติบโตขึ้นได้อย่างอิสระ แต่ผมขอเป็นกำ โดย Liliaอาอิชะหฺเติบโตอย่างรวดเร็วสิ่งที่สอนได้ภาพทันที เพียงเป็นอย่างไรเธอยังได้เรียนรู้วิธีการเดินค่อนข้างเร็วดังนั้นมันเป็นที่เวลาที่ กะทันหัน ฉันถูกห่อในแสงสว่างนั้นโอ้ ฉันจำหน่วยความจำอย่างต่อเนื่อง......สิ่งที่น่าจะเกิดขึ้น ฉันรู้ instantaneously มัน"......พ่อ"นอนยกเสียงกังวลของเธอขณะที่เธอมองที่ใบหน้าของฉัน"มันเป็นนายก"ฉันเบา ๆ แบบขีดลงหัวนอนของแล้ว ผมมองผ่านสภาพแวดล้อมของฉันไม่มีร่องรอยของ Lilia หรือสุดยอดได้ว่าพวกเขาใกล้เคียง หรือถ้าไม่เดียวพัดไป ได้นอนกับฉันทำไมไม่ทราบ...ฉันจำได้ในเขาวงกต มีเวลาหนึ่งที่ฉันได้ติดอยู่ในกับดักบางอย่างโหดร้ายเหมือนมีบางจัดเรียงของ teleportation ที่เรามีมันเป็นโชคดีของฉันว่า ฉันได้ถูกขนส่งไปบางปิดในขณะนั้นElinalize ที่ได้คว้าไปเฮ็มของเสื้อผ้าของฉัน และมีบริษัทฟูมิ่งประเภทของกับดักที่ตายทันทีก็ไปได้ไม่เคยพบลูกเสือลิงที่ได้จับขึ้นในกับดัก... ไม่ได้เรื่องเรื่องดังกล่าวในสรุป บุคคลที่ติดต่อกับคุณในทันทีที่จะรับวาร์ปกับคุณนี้ถูกทำไมไม่นอนกับฉันอย่างไรก็ตาม ทำไมทำไมสิ่งที่เกิดขึ้นหรือไม่มันเป็นไปอย่างทันทีทันใดเมืองลับแลถูกมีศัตรูมากมายรอบตัวมันจะไม่เป็นเรื่องแปลกสำหรับใครก็ตามก็จะทำอย่างไรก็ตาม นี้เป็น teleportationTeleportation เป็นเรื่องอื่นมีหล่อไม่ใช้มายากล teleportationดังนั้น ได้ใช้สินค้าพร้อมผลิตภัณฑ์วิเศษหรือเมจิกผม Teleportation สินค้ามายากลได้ถือเป็นผิดกฎหมายไม่ว่าในโลกมหัศจรรย์การ teleportation ถูกกำหนดเป็นเทคนิคที่ต้องห้าม และได้กลายเป็นหายไปนานใช้แก้แค้นกับฉัน คนเดียว ทำไมไม่มีต้องไปผ่านเช่นความยาว ผ่านเส้นอันตรายว่าฉันถูกส่งไปเป็นเขตแห้งแล้งหรือไม่ไม่มีทางสาวกของโดโจเป็นหนึ่ง culprits เกี่ยวข้องหรือไม่ก็แสดงความคิดในจิตใจของฉันเพื่อไป Lilia พวกเขาฉันย้ายสถานที่แห่งนี้ก็ควรให้ คำแนะนำโดยเวลาผมกลับบ้าน Lilia และสุดยอดอาจมีแล้วการทูตเป็นคนหยาบคายไอ้ มันดูเหมือนจะเป็นความคิดที่จะเกิดขึ้นกับ"Hey พ่อ""นอน ได้ครับ เราจะกลับบ้านทันที"เป็นผมเก็บ murmuring ให้ กับตัวเอง เรามุ่งหน้าไปทางเมืองโชคดี ในกรณีที่บางสิ่งบางอย่างได้เกิดขึ้น อสุราทองเหรียญถูกปกปิดอยู่ภายใน sheathe ของดาบดาบถูกสึกเสมอตลอดเวลา ซึ่งเป็นนิสัยที่เกิดจากเวลาของฉันเป็นนักผจญภัยก็ไม่ต้องถูกเอาออกเมื่อนอนหลับเวลาที่ไม่อนุญาตให้เอาออกได้เมื่อรู้สึกขึ้นผู้หญิงAdventurers' บัตรยังอยู่ภายใน sheatheได้เวลาดังนี้ฉันไปกับกิลด์ Adventurers เพื่อแลกเงินเหรียญทองแดงขนาดใหญ่แปดและเก้าชิ้นเงินค่าธรรมเนียมค่าคอมมิชชันขึ้นก่อนผมรู้แม้ยอดเงินนี้ถูกมากมายเพียงพอทำการตรวจสอบด่วนรอบคณะกรรมการสมาคม Adventurers ขอ และเนื่องจากมีการร้องขอสำหรับการจัดส่งสินค้าด่วน ฉันนั้นยอมรับมันผู้หญิงที่ปรับปรุงอำนาจเวทมนตร์บัตรนักผจญภัยที่พร้อมยอมรับคำขอหลังจากได้ตระหนักถึงลำดับที่เขียนในบัตร S เธอพบหน้าประหลาดใจเหตุผลว่าทำไมเธอตกใจได้ไม่ เพราะ S adventurers อันดับได้ยากแต่เป็นความจริงที่ฉันได้รับเควสดังกล่าวโดยปกติ ส่งเควสดังกล่าวสามารถยอมรับว่าอันดับเนื่องจากความเร่งด่วน แต่โดยทั่วไปยังถือว่าเป็นคำขออันดับ Eมักจะ ฉันจะไม่รบกวนซ่อนเหตุผลอยู่เบื้องหลังมัน แต่อธิบายได้ลำบากดังนั้นฉันไม่ผมพร้อมจัดหาเหรียญเงินกี่ปีได้ตั้งแต่เริ่มเตรียมการสำหรับการเดินทางหรือไม่จะได้รับเป็นเวลานาน แต่ฉันยังจำได้ชัดเจนสิ่งจำเป็นเตรียมการได้เสร็จในเวลาไม่นานฉันยังมีเช่าม้าออกจากกิลด์ Adventurersฉันดีใจที่มีการร้องขอสำหรับการจัดส่งด่วนประโยชน์มากมายของลำดับ S ปล่อยเช่าม้าฟรีเกี่ยวกับการร้องขอได้หนึ่งของพวกเขาแน่นอน ที่ไม่ได้หมายความ ว่า ผมไปคืนทันทีเมื่อเสร็จสิ้นการร้องขอเวลานี้ ฉันหัวออกในทิศทางที่แตกต่างจากการจัดส่งรู้สึกดีสำหรับไคลเอนต์ แต่ฉันยังในกรณีฉุกเฉินม้าเหล่านี้ถูกซื้อถูกคนดีแน่นอนแน่นอนฉันโชคดีนี้แค่ไปแสดงจำนวนฉุกเฉินก็อาจจะมีโอกาสมีสถานะของนักผจญภัยของฉันถูกยกเลิกการใช้ประโยชน์จากประโยชน์ ได้ดังนั้น ไม่ว่าจะเป็นฉันไม่ได้มีจุดประสงค์เพื่อเข้ามาอยู่อาศัยบนเป็นนักผจญภัยในสถานที่แรกมีวางนอนบนม้า และฉันไปบนหลังของมันทันที เราได้ออกจากเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Perspective-- --Paul ของเมื่อผมตื่นขึ้นมาผมได้ตระหนักว่าผมอยู่ในช่วงกลางของทุ่งหญ้าในทุ่งหญ้า. มันเป็นทุ่งหญ้า. ไม่มีคำอื่น ๆ ที่จะอธิบายมันเป็นอื่นที่ไม่ใช่ 'ทุ่งหญ้า'. มันเป็นอะไรมากไปกว่า ชิ้นสามัญอย่างสมบูรณ์ของทุ่งหญ้าที่มีอะไรโดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่แปลกมันก็เกี่ยวกับความรู้สึกของความคุ้นเคย. ผมใช้เวลาไม่กี่นาทีพยายามที่จะคิดออกว่านี่คือ. ผมจำได้. นี่เป็นส่วนหนึ่งทางตอนใต้ของเบนซีราชอาณาจักร. มันใกล้ เมืองที่ผมเคยอยู่ใน. ในช่วงเวลาที่ผมได้เรียนรู้พระเจ้าน้ำสไตล์ swordsmanship ในเมือง. ในคำอื่น ๆ มันก็อยู่ใกล้กับบ้านของ Lilia. ฉันคิดว่านี้เป็นความฝัน มันเป็นธรรมชาติเท่านั้นที่จะคิดอย่างนั้น. ดังนั้นแม้มันก็ค่อนข้างที่คิดถึง. กี่ปีผมอาศัยอยู่ที่นี่? หนึ่งปีหรือว่าเป็นเรื่องที่สอง? ผมจำได้เพียงว่ามันไม่ได้เป็นเวลานานมาก. ความทรงจำของฉันส่วนใหญ่รวมเฉพาะของโดโจ ผมจำศิษย์อาวุโส. เขาเป็นผู้ชายที่น่ารังเกียจ. คนที่เพียงรู้วิธีที่จะวิ่งออกจากปากของเขา. เขาเป็นลูกครึ่งที่รุนแรงเคาะภัยคุกคามเข้ามาในหัวของฉันว่ามันไม่ถูกต้องของฉันจะไปไกลกว่าเขาอีกครั้งที่เขาเห็นฉัน ความสามารถ. ฉันเกลียดชนิดเหล่านั้นของความสัมพันธ์อาวุโสจูเนียร์และดีกว่าด้อยกว่า. ฉันได้หนีออกจากบ้านเพราะผมมีที่จะถือหัวของฉันลงไปที่พ่อของฉันเป็นอย่างดี. ยังพ่อของฉันได้ดีขึ้นเมื่อเทียบกับเขา ฉันจะอธิบายนี้มันเป็นเพราะเขามีอำนาจได้อย่างไร. แต่ที่อาวุโสของฉันไม่ได้มีอำนาจใด ๆ เลย. เขาเป็นเพียงทอดขนาดเล็กที่มีการพัฒนาอันยิ่งใหญ่หลงตัวเองด้วยการวิ่งออกจากปากของเขา. เมื่อฉันได้รับการฝึกอบรมในการเข้าถึง ระดับกลาง, ผู้ชายคนนั้นก็ยังคงแขวนอยู่รอบ ๆ ในตอนท้ายของระดับเริ่มต้น. ที่เป็นผู้ชายที่มีความสามารถต่ำ. แม้จะอยู่ในโดโจหลักนั่นคือสิ่งที่ดีที่สุดของน้ำอาวุโสพระเจ้าสไตล์ด้อยของพวกเขา. พวกเขาเพียงแค่เก็บไว้ขึ้นมาที่แตกต่างกัน ข้อแก้ตัวกับวิธีการของพวกเขาขาดความสามารถที่เกิดจากนี้หรือว่า. ผมคิดว่าสักวันหนึ่งผมจะแสดงความแข็งแกร่งที่แท้จริงของอำนาจของฉันเพื่อคนเหล่านั้น. แม้ว่าในตอนท้ายมากผมก็ไม่สามารถที่จะแสดงให้เห็นว่าคนที่แต่งตัวประหลาดของตัวเอง ความแข็งแรงที่ทุกคน. มีหลายสิ่งที่ผมไม่สามารถที่จะนำขึ้นกับ เช่นเดียวกับความผิดทางอาญาที่ผมมีความมุ่งมั่นกับ Lilia ดังนั้นฉันวิ่งหนีไป. ฉันได้มากหรือน้อยกว่านี้มุ่งเป้าไปที่จุดเริ่มต้นจากความจริงที่ว่าผมอยากจะเหยียบย่ำอยู่กับสิ่งที่ได้รับการพิจารณาที่มีค่าให้กับพวกเขา. พวกนั้นเริ่มที่จะมองหาฉันใน บ้านับตั้งแต่ผมหนีไป. ผมออกจากประเทศเพื่อเยาะเย้ยพวกเขา. เมื่อผมกลับคิดว่าที่มันทำให้ผมตระหนักว่าเป็นเด็กกลับมาแล้ว. วิธีที่ศิษย์อาวุโสทำหน้าที่ไม่ได้เรื่องความจริงก็คือว่าผมทำไม่ดี สิ่งที่จะต้อง Lilia. "...... NN" ลมพัด. ฝุ่นเข้ามาที่ตาของฉันและฉันขมวดคิ้ว. จากนั้นที่ด้านข้างของหน้าหลักของเสื้อผ้าของฉันถูกดึง. "พ่อ ... ที่เป็นนี้ ... ? " "ไม่?" มองอย่างใกล้ชิดน้อมจิตถูกยึดติดแน่นกับหน้าอกของฉัน. เธอเป็นคนที่มองมาที่ฉันด้วยใบหน้ากังวล. ดังนั้นในที่สุดผมก็ปล่อยให้ไปของเสื้อที่บ้านของฉันและสังเกตเห็นผมกำลังยืนอยู่บนทุ่งหญ้า. พื้นของ เท้าของฉันมีความรู้สึกพื้นผิวของพื้นดินอย่างชัดเจน. ความอบอุ่นของน้อมจิต. นี้ไม่ได้ฝัน. "... มีอะไรกับเรื่องนี้?" ผมไม่เข้าใจว่าทำไมฉันอยู่ที่นี่. ถ้าฉันเป็นคนเดียวแล้วผมจะคิดว่ามัน เป็นความฝันที่สิ้นสุด. อย่างไรก็ตามมีการน้อมจิตยึดมั่นกับหน้าอกของฉัน. น้อมจิตเกิดสามปีที่ผ่านมา. เล็กน้อมจิต. ลูกสาวที่น่ารักของฉัน. ผมไม่ค่อยเข้ามาติดต่อกับลูกสาวของฉัน. ตั้งแต่ผมหวังที่จะกลายเป็นพ่อที่เข้มงวดฉัน มักจะหลีกเลี่ยงการสัมผัสกับพวกเขา. ดังนั้นทำไมฉันจะกอดน้อมจิต ... ? ... โอ้ขวา. ผมจำได้. เพียงแค่จนกระทั่งสักครู่ที่ผ่านมาผมได้พูดคุยกับ Zenith ที่บ้าน. มันเป็นเพียงการพูดคุยเกี่ยวกับการไม่มีอะไรพิเศษ. " ในฐานะที่เป็นลูกสาวของเราเติบโตใหญ่พวกเขาจะเริ่มต้นที่จะต่อต้านการติดต่อกับบรรพบุรุษของพวกเขาจึงไม่เป็นไรสำหรับคุณที่จะหยุดการถือกลับเพียงแค่ตอนนี้. " "ไม่ไม่ฉันกำลังเล็งที่จะกลายเป็นพ่อสง่างาม ซึ่งแตกต่างจาก Rudeus, น้อมจิตน่าจะเป็นทางโลกมากขึ้นดังนั้นฉันจะต้องมีมากขึ้นตระหนักถึงวิธีการที่ผมทำหน้าที่เป็นพ่อในขณะนี้. " "ดังนั้นมันไม่เหมือนที่คุณไม่ชอบของเธอหลังจากที่ทั้งหมดแล้ว." "... ใช่แล้วฉัน จะกอดเธอหลังจากทั้งหมด ... " มันเป็นเช่นการสนทนา. ใกล้เคียง Lilia ได้รับการเรียนการสอนบางสิ่งบางอย่าง Aisha. Lilia กำลังจะปล่อยให้ไอชาไปผ่านการศึกษาพิเศษ. ผมไม่เห็นด้วยที่เธอบอกว่าเราควรจะปล่อยให้พวกเขาเติบโตอย่างอิสระมากขึ้น แต่ผมก็ สู้อย่างมากโดย Lilia. ไอชากำลังเติบโตอย่างรวดเร็ว. สิ่งที่สอนได้รับการจดจำในทันทีเช่นเดียวกับวิธีการที่เธอยังได้เรียนรู้วิธีการเดิน. ค่อนข้างเร็วดังนั้นมันเป็นช่วงเวลาที่ว่าทันทีที่ฉันถูกห่อในแสงจ้า. โอ้ฉัน จำ. หน่วยความจำอย่างต่อเนื่อง. ...... บางสิ่งบางอย่างที่ดูเหมือนจะเกิดขึ้นผมรู้ว่ามันทันที. "...... พ่อ?" น้อมจิตขึ้นเสียงกังวลของเธอขณะที่เธอมองไปที่ใบหน้าของฉัน. "มันเป็นเรื่องที่ถูกต้องทั้งหมด . " ฉันเบา ๆ ลูบหัวของหนอน. แล้วฉันมองไปสภาพแวดล้อมของฉัน. ไม่มีร่องรอยของ Lilia หรือ Zenith มี. ไม่ว่าพวกเขาอยู่ใกล้ ๆ หรือถ้าผมเป็นคนเดียวที่ปลิวไป, น้อมจิตเป็นด้วยกันกับฉัน. ทำไมฉันสงสัย? อุ่น ๆ จำ. ในเขาวงกตที่มีเพียงครั้งเดียวที่ผมติดอยู่ในกับดักบางอย่างที่เลวร้าย. มันดูเหมือนว่าจะได้รับการจัดเรียงของบางอย่างวิเศษ teleportation ที่เราได้เรียก. มันเป็นโชคดีของฉันที่ฉันได้รับการเคลื่อนย้ายไปยังที่ใดที่หนึ่งใกล้ ในเวลานั้น. Elinalize ในเวลานั้นได้คว้าบนหน้าหลักของเสื้อผ้าของฉันและได้รับควัน. มันเป็นจัดเรียงของกับดักที่ spells ตายทันทีถ้าคุณโชคร้าย. ลูกเสือลิงที่ได้รับการติดอยู่ในกับดักก็ไม่เคยพบ .. ดังกล่าวเป็นเรื่องที่ไม่สำคัญ. ในการสรุปเพียงคนเดียวที่อยู่ในการติดต่อกับคุณในระหว่างการทันทีที่จะได้รับการเคลื่อนย้ายกับคุณ. นี้ถูกทำไมน้อมจิตอยู่กับฉัน. แต่ทำไม? ทำไมได้เช่นสิ่งที่เกิดขึ้น? มันเป็นวิธีฉับพลันเกินไป. ใครฝีมือเป็นแบบนี้? มีหลายศัตรูรอบ ๆ ตัวผมมี. มันจะไม่แปลกสำหรับใครก็ตามที่มันเป็นที่จะทำมัน. อย่างไรก็ตามนี่เป็น teleportation. Teleportation เป็นเรื่องอื่น. มีการหล่อไม่มีที่ใช้สำหรับการเคลื่อนย้ายเป็น มายากล. ดังนั้นรายการตื้นตันใจกับผลิตภัณฑ์มายากลหรือมายากลถูกนำมาใช้. Teleportation-ตื้นตันใจรายการมายากลได้รับการพิจารณาว่าผิดกฎหมายไม่ว่าที่ไหนในโลก. วิเศษสำหรับ teleportation ถูกกำหนดให้เป็นเทคนิคที่ต้องห้ามและได้กลายเป็นหายไปนาน. เพื่อที่จะ จะแก้แค้นฉันคนเดียวทำไมที่นั่นต้องผ่านความยาวดังกล่าวผ่านเส้นทางดังกล่าวเป็นอันตรายหรือไม่? นอกจากนี้วิธีการมาสถานที่ที่ฉันถูกส่งไปเป็นเช่นสนามหมันไม่มีทาง. ศิษย์ของโดโจ เป็นหนึ่งในต้นเหตุที่เกี่ยวข้อง? คิดว่าจู่ ๆ ก็โผล่ขึ้นมาในใจของฉัน. เพื่อที่จะได้รับไปยัง Lilia พวกเขามีฉันย้าย. สถานที่แห่งนี้ผมอยู่ที่ควรจะเป็นคำใบ้. โดยเวลาที่ฉันกลับบ้าน Lilia และ Zenith อาจ ได้รับการแปดเปื้อนโดยคนหยาบคาย. ประณามมันน่าจะเป็นความคิดที่พวกเขาจะมาพร้อมกับ. "เฮ้พ่อ." "น้อมจิตก็ไม่เป็นไร เราจะกลับบ้านทันที. " ขณะที่ผมเก็บไว้บ่นกับตัวเองว่าเรามุ่งหน้าไปยังเมือง. โชคดีในกรณีที่บางสิ่งบางอย่างที่ถูกที่จะเกิดขึ้น, เบนซีเหรียญทองที่ถูกซ่อนอยู่ภายในใส่ฝักดาบ. ดาบจะเป็นเสมอ สวมใส่ตลอดเวลาซึ่งเป็นนิสัยที่เกิดขึ้นจากเวลาของฉันเป็นนักผจญภัย. มันก็ไม่ได้ถูกกำจัดออกไปได้แม้ในขณะนอนหลับ. เพียงครั้งเดียวก็อาจจะได้รับอนุญาตจะถูกลบออกได้รับเมื่อรู้สึกได้ถึงผู้หญิงคนหนึ่ง. บัตรผจญภัย 'ก็ยังเป็น วางอยู่ภายในหุ้ม. มันเป็นเวลาเช่นนี้. ฉันไปที่สมาคมนักผจญภัยเพื่อการแลกเปลี่ยนเงิน. แปดเหรียญทองแดงขนาดใหญ่และเก้าชิ้นส่วนของเงิน. ค่าธรรมเนียมถูกยกขึ้นก่อนที่ผมจะรู้ว่ามัน. แม้ว่าเงินจำนวนนี้มากมาย พอ. ตรวจสอบอย่างรวดเร็วรอบผจญภัยคณะกรรมการสมาคมการร้องขอถูกสร้างขึ้นมาและตั้งแต่มีการร้องขอสำหรับการส่งมอบอย่างเร่งด่วนฉันทันทีที่ยอมรับมัน. ผู้หญิงได้ที่แผนกต้อนรับปรับปรุงพลังอำนาจวิเศษไปยังการ์ดผจญภัยไปตามที่มีการร้องขอรับการยอมรับหลังจากที่รู้ว่าอันดับที่เขียนบนบัตรเป็น S เธอแสดงให้เห็นใบหน้าประหลาดใจ. เหตุผลว่าทำไมเธอตกใจไม่ได้เพราะ S อันดับนักผจญภัยที่เป็นสัตว์หายาก แต่ความจริงที่ว่าผมได้รับการยอมรับเช่นการแสวงหา. โดยปกติแล้วเควสส่งมอบดังกล่าว สามารถเป็นที่ยอมรับโดยไม่คำนึงถึงตำแหน่งเนื่องจากการเร่งด่วน แต่ยังคงพิจารณากันทั่วไปว่าเป็นคำขออันดับ E. โดยปกติผมจะไม่รบกวนการซ่อนเหตุผลที่อยู่เบื้องหลังมัน แต่มันก็อธิบายลำบากดังนั้นผมไม่ได้. ผมจัดพร้อมออกหนึ่งเหรียญเงิน . กี่ปีมันได้รับตั้งแต่ผมเตรียมพร้อมสำหรับการเดินทางหรือไม่มันเป็นเวลานาน แต่ฉันยังคงจำได้อย่างชัดเจนสิ่งที่ถูกต้อง. เตรียมเสร็จในเวลาไม่นาน. ฉันยังได้เช่าม้าจากสมาคมนักผจญภัย. ฉัน ดีใจที่มีการร้องขอสำหรับการส่งมอบอย่างเร่งด่วน. ของผลประโยชน์จำนวนมากของการจัดอันดับ S, ให้เช่าม้าฟรีในคำขอดังกล่าวเป็นหนึ่งในพวกเขา. แน่นอนที่ไม่ได้หมายความว่าผมจะกลับมาได้ทันที เมื่อคำขอเสร็จ. เวลานี้ผมมุ่งหน้าไปในทิศทางที่แตกต่างจากการส่งมอบ. ฉันรู้สึกไม่ดีสำหรับลูกค้า แต่ฉันยังอยู่ในกรณีฉุกเฉิน. ม้าเหล่านี้ที่ได้รับการซื้อแน่นอนเป็นคนดีแน่นอน. ของฉัน โชคดี. นี้เพียงแค่ไปแสดงว่าเกิดเหตุฉุกเฉินมันเป็น. มีอาจจะเป็นโอกาสของการมีสถานะผจญภัยของฉันเพิกถอนสำหรับการใช้ประโยชน์จากผลประโยชน์ของตน แต่ไม่ว่าจะเป็น. ผมไม่ได้ตั้งใจที่จะดำเนินการมีชีวิตอยู่ในฐานะ ผจญภัยในสถานที่แรก. น้อมจิตถูกวางไว้ที่ด้านบนของม้าและกระโดดขึ้นบนหลังของมัน. ทันทีที่เราออกเดินทางจากเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

-- พอล มุมมอง --

เมื่อฉันตื่นขึ้นมา ฉันก็คิดได้ว่าฉันอยู่กลางทุ่งหญ้าในทุ่งหญ้า


มันเป็นทุ่งหญ้า ไม่มีคำอื่น ๆที่จะอธิบายมันได้นอกจาก ' หญ้า ' .
มันไม่มีอะไรมากกว่าชิ้นส่วนทั้งหมดของทุ่งหญ้าธรรมดาไม่มีอะไรเป็นพิเศษเกี่ยวกับมัน แต่แปลก มันเกี่ยวกับความรู้สึกคุ้นเคย .
ผมใช้เวลาไม่กี่นาทีพยายามที่จะคิดออกที่นี้
.ผมจำได้
นี้ภาคใต้ของอสุราราชอาณาจักร .
มันใกล้เมืองที่ผมเคยอยู่ .
ในตอนนั้น ผมกำลังเรียนน้ำพระเจ้าเพลงกระบี่ในตัวเมือง
ในคำอื่น ๆมันใกล้ Lilia กลับมาแล้ว

ฉันคิดว่ามันเป็นความฝัน มันเป็นเพียงธรรมชาติที่คิดแล้ว

แต่มันค่อนข้างคิดถึงสถานที่ .
กี่ปีผมอาศัยอยู่ที่นี่ หนึ่งปีหรือว่าสอง ?
ผมจำได้ว่ามันไม่ได้นานมาก

ความทรงจำเท่านั้นส่วนใหญ่รวมอยู่ที่โดโจ ผมจำศิษย์รุ่นพี่

เขาเป็นคนที่น่ารังเกียจ
คนที่รู้วิธีที่จะวิ่งออกจากปากของเขา เขาเป็นลูกนอกสมรสที่ถึงพริกถึงขิง
เคาะคุกคามเข้ามาในหัวผม ว่า มัน ไม่ ใช่ ฉันต้องไปจากเขา เมื่อเขาเห็นความสามารถของฉัน

ฉันเกลียดรุ่นพี่ รุ่นน้อง และความสัมพันธ์ที่ด้อยกว่าห้อง Superior .
ผมเคยหนีออกจากบ้านเพราะต้องถือหัวของฉันลงไปพ่อเช่นกัน .
ยัง พ่อดีขึ้น เมื่อเทียบกับเขา จะอธิบายยังไงดี เพราะเขามีอำนาจ

แต่รุ่นพี่ของฉันไม่ได้มีอำนาจใดๆ ทั้งสิ้น
เขาเป็นเพียงตัวเล็กๆที่ได้พัฒนาตัวเองโดยการวิ่งออกจากปากของเขาเวิ้งว้าง .
เมื่อฝึกถึงระดับกลาง ผู้ชายคนนั้นก็ยังวนเวียนอยู่ที่ส่วนท้ายของระดับเริ่มต้น .
ที่เป็นผู้ชายไร้ความสามารถ

แม้ภายในโรงฝึกหลัก นั่นคือดีที่สุด พี่น้ำ
พระเจ้ารูปแบบดาบเขาก็มาแก้ตัวด้วยวิธีที่แตกต่างกันการขาดของความสามารถเกิดจากหรือ

ฉันคิดว่าสักวันหนึ่งข้าจะแสดงพลังที่แท้จริงของพลังพวกนั้น

แต่ตอนสุดท้าย ฉันไม่สามารถแสดงให้เห็นว่าผู้ชายของฉันเอง
แรงเลย
มีหลายสิ่งที่ฉันไม่สามารถวางด้วย เหมือนผมได้ก่ออาชญากรรมต่อต้านที่ผมวิ่งหนี
ฉันมีมากกว่าหรือน้อยกว่า มุ่งนี้ตั้งแต่ต้น ความจริงที่ฉันต้องเหยียบย่ำสิ่งที่มีค่ามากกับพวกเขา .
พวกนั้นเริ่มมองฉันด้วยความบ้าคลั่งตั้งแต่ฉันหนี .
ผมออกจากประเทศ เพื่อเยาะเย้ยพวกเขา .

เมื่อฉันคิดถึงมัน ฉันตระหนักว่าฉันเป็นเด็กในตอนนั้น ว่ารุ่นพี่ศิษย์ทำ
ไม่ได้ไม่เป็นไร ความจริงคือ ผมทำสิ่งไม่ดีที่

". . . . . nn "

ลมพัด .
ฝุ่นเข้าตาของฉันและฉันขมวดคิ้ว .
แล้วด้านข้างของขอบของเสื้อผ้าของฉันถูกดึงไป

" พ่อ . . . . . . . ที่เป็นแบบนี้ . . . . . . . ? "

" a " ?

ดูใกล้ๆ , หนอนถูกยึดติดแน่นกับหน้าอกของฉัน .
เธอกำลังมองฉันด้วยสีหน้ากังวล

ในที่สุด ผมปล่อยเสื้อที่บ้าน และเห็นฉันยืนอยู่บนทุ่งหญ้า .
พื้นของเท้าของฉันสัมผัสพื้นผิวของพื้นดินชัดเจน

ไอหนอน

นี้ไม่ได้ฝัน . .

" . . . . . . . อะไรกันเนี่ย ? "

ผมไม่เข้าใจว่าทำไมฉันถึงอยู่ที่นี่ .
ถ้าฉันอยู่คนเดียวฉันต้องคิดว่ามันเป็นความฝันที่จะสิ้นสุด .
แต่พบหนอนเกาะติดกับหน้าอกของฉัน .
หนอนเกิดเมื่อ 3 ปีก่อน ๆหนอน


ลูกสาวที่น่ารักของฉัน

ผมไม่ค่อยมาติดต่อ
กับลูกสาวของฉันฉันหวังว่าจะเป็นพ่อที่เข้มงวด ผมมักจะหลีกเลี่ยงการติดต่อทางกายภาพกับพวกเขา .

ดังนั้นทำไมฉันต้องกอดนอน . . . . . . . ?

. . . . . . . อ้อ

จำได้

จนเมื่อไม่นานนี้ ฉันคุยกับซีนิธที่บ้าน .
ก็คุยกันไม่มีอะไรพิเศษ . . .

" เป็นลูกสาวของเราโตขึ้น พวกเขาจะเริ่มที่จะต่อต้านการติดต่อกับบรรพบุรุษของพวกเขา ดังนั้นมันไม่เป็นไรสำหรับคุณที่จะหยุด ถือ กลับมา ตอนนี้ "
.
" ไม่ ไม่ ฉันมุ่งมั่นที่จะเป็นพ่อที่สง่างาม ซึ่งแตกต่างจาก rudeus norn , ดูเหมือนจะเป็นทางโลกมากขึ้น ดังนั้นผมจะต้องตระหนักถึงวิธีการที่ฉันทำตัวเป็นพ่อแล้ว "

" แล้วมันไม่เหมือนกับที่คุณไม่ชอบเธอทั้งหมดแล้ว "

" . . . . . . . ใช่ ฉันจะกอดเธอ หลังจากทั้งหมด . . . . . . . "

มันเป็นบทสนทนา

ใกล้เคียงที่สอนไอชาบางอย่าง .
ที่จะปล่อยไอชาไปผ่านการศึกษาเฉพาะ .
ฉันต่อต้านเธอพูดว่าเราควรจะให้พวกเขาเติบโตอย่างอิสระมากขึ้น แต่ผมขอสู้ความ Lilia

ไอชาได้เติบโตอย่างรวดเร็ว
อะไรสอนคือจำได้ทันที เหมือนกับว่าเธอยังเรียนรู้วิธีการเดินค่อนข้างเร็ว

.

มันคือเวลาที่ข้า ข้าถูกห่อ ในแสงที่สดใส

อ่อ ผมจำได้แล้ว ความทรงจำ


. . . . . . . ต่อ ที่ดูเหมือนจะเกิดขึ้น