The concepts of Carrying Capacity,

The concepts of Carrying Capacity, the ROS, LAC, VIM, VAMP and the Tourism Optimization Management Model (TOMM) are examples of visitor planning and management frameworks. Each is intended to complement existing management and decision-making processes (Pigram and Jenkins, 2005).
Carrying Capacity is fundamental to environmental protection and sustainable development. It refers to the maximum use of any site without causing adverse impact upon the society, economy and culture of the area. Carrying capacity limits can sometimes be difficult to quantify, but they are essential to environmental planning for tourism and recreation.

Clark and Stankey (1979) initially proposed a series of four levels of development, or management classes under the ROS system:
 semi-modern
 modern
 semi-primitive
 primitive
Factors used to describe management classes were
 access
 other non-recreational resource uses
 on-site management
 social interaction
 acceptability of visitor impacts
 acceptable level of regimentation
More recently the ROC has been used to establish the classification criterion and framework for a local ecotourism venture in Taiwan. A number of opportunity classifications were identified including ‘specialized and middle adventure’, ‘specialized’, ‘middle and popular ecotourism experience’ and ‘cultural scanning’ (Huang and Lo, 2005).
Limitations of the ROS are related to its basis in recreational carrying capacity, which is seen as the product of technical assessments, as opposed to value judgments that weigh resource and social impacts, along with human needs and values (McCool, 1990).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

The concepts of Carrying Capacity, the ROS, LAC, VIM, VAMP and the Tourism Optimization Management Model (TOMM) are examples of visitor planning and management frameworks. Each is intended to complement existing Management processes and decision-Making (Pigram and Jenkins, 2005th). ความจุเป็นรากฐานของการพัฒนาและอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืน. จะหมายถึงการใช้งานสูงสุดของเว็บไซต์ใด ๆ โดยไม่ก่อให้เกิดกระทบสังคม เศรษฐกิจ และวัฒนธรรมของพื้นที่ ความจุจำกัดสามารถบางครั้งวัดปริมาณได้ยาก แต่จะเป็นการวางแผนสิ่งแวดล้อมสำหรับการท่องเที่ยวและพักผ่อนหย่อนใจ คลาร์กและ Stankey (1979th) เริ่มต้นนำเสนอชุดของ 4 ระดับของการพัฒนา หรือคลาจัดการภายใต้ระบบ ROS: o กึ่งทันสมัย. ทันสมัย o o กับขึ้นกึ่ง o ดั้งเดิม ปัจจัยที่ใช้อธิบายการจัดการชั้นเรียนได้ เข้า o o ใช้ทรัพยากรอื่น ๆ ที่ไม่ได้ออกกำลังกาย o จัดการอำนวย o สังคม acceptability o ผลกระทบต่อผู้เยี่ยมชม o ระดับที่ยอมรับของกองทหาร เมื่อเร็ว ๆ นี้ ROC ได้ใช้การกำหนดเกณฑ์การจัดประเภทและกรอบงานสำหรับกิจการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ท้องถิ่นในไต้หวัน ระบุจัดประเภท A หมายเลขของโอกาสทางการขายรวมถึง 'เฉพาะกลางผจญภัย และ' 'ความ', 'กลางและท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์นิยมประสบการณ์' และ 'วัฒนธรรมการสแกน' (หวงและหล่อ 2,005th) . ข้อจำกัดของ ROS เกี่ยวข้องกับพื้นฐานในด้านสันทนาการจุ ซึ่งถือเป็นผลิตภัณฑ์ของการประเมินผลทางเทคนิค ตรงข้ามกับคำพิพากษาค่าที่ชั่งน้ำหนักทรัพยากรและผลกระทบต่อสังคม ความต้องการมนุษย์และค่า (แมคคูล 1990) .

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แนวความคิดของการดำเนินความจุ, ชมพู, LAC, เสียงเรียกเข้า, ปะติดปะต่อและการเพิ่มประสิทธิภาพการบริหารจัดการการท่องเที่ยวแบบจำลอง (tomm) เป็นตัวอย่างของการวางแผนของผู้เข้าชมและกรอบการบริหารจัดการ แต่ละคนมีจุดมุ่งหมายเพื่อเสริมการบริหารจัดการที่มีอยู่และกระบวนการตัดสินใจ (Pigram และเจนกินส์, 2005).
สมรรถนะเป็นพื้นฐานในการคุ้มครองสิ่งแวดล้อมและการพัฒนาที่ยั่งยืน มันหมายถึงการใช้งานสูงสุดของเว็บไซต์ใด ๆ โดยไม่ก่อให้เกิดผลกระทบร้ายแรงต่อเศรษฐกิจสังคมและวัฒนธรรมของพื้นที่ . การดำเนินการข้อ จำกัด กำลังการผลิตบางครั้งอาจเป็นเรื่องยากที่จะหาจำนวน แต่พวกเขามีความสำคัญต่อการวางแผนด้านสิ่งแวดล้อมเพื่อการท่องเที่ยวและการพักผ่อนหย่อนใจคลาร์กและ Stankey (1979) ครั้งแรกที่นำเสนอชุดของสี่ระดับของการพัฒนาหรือการเรียนการจัดการภายใต้ระบบ ROS: กึ่งทันสมัยทันสมัย​​กึ่งดั้งเดิมดั้งเดิมปัจจัยที่ใช้ในการอธิบายการจัดการเรียนการถูกเข้าถึง ทรัพยากรที่ไม่ใช่ด้านนันทนาการอื่น ๆ ใช้การบริหารจัดการในสถานการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมการยอมรับผลกระทบของผู้เข้าชมระดับที่ยอมรับได้ของกองทหารร็อคเมื่อเร็ว ๆ นี้ได้รับการใช้ในการ สร้างเกณฑ์การจำแนกประเภทและกรอบการทำงานสำหรับกิจการการท่องเที่ยวเชิงนิเวศในท้องถิ่นในไต้หวัน จำนวนการจำแนกประเภทโอกาสถูกระบุรวมทั้ง 'การผจญภัยเฉพาะและกลาง', 'พิเศษ', 'ประสบการณ์การท่องเที่ยวเชิงนิเวศและเป็นที่นิยมกลาง' และ 'วัฒนธรรมการสแกน (Huang และดูเถิด 2005). ข้อ จำกัด ของ ROS ที่เกี่ยวข้องกับพื้นฐานในการพักผ่อนหย่อนใจ ขีดความสามารถซึ่งถูกมองว่าเป็นผลิตภัณฑ์ของการประเมินทางเทคนิคเมื่อเทียบกับการตัดสินค่าที่มีน้ำหนักทรัพยากรและผลกระทบทางสังคมพร้อมกับความต้องการของมนุษย์และค่านิยม (แม็คคูล, 1990)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนวคิดของแบกความจุ , รอสครั่ง , วิม แวมไพร์และเพิ่มประสิทธิภาพการจัดการการท่องเที่ยวแบบ ( tomm ) เป็นตัวอย่างของการวางแผนและการจัดการของผู้เข้าชมกรอบ . แต่ละมีวัตถุประสงค์เพื่อเสริมกระบวนการการจัดการที่มีอยู่และการตัดสินใจ ( pigram และ เจนกิ้นส์ , 2005 ) .
แบกความจุเป็นพื้นฐานของการคุ้มครองสิ่งแวดล้อมและการพัฒนาอย่างยั่งยืนมันหมายถึงการใช้สูงสุดของเว็บไซต์ใด ๆ โดยไม่ก่อให้เกิดผลกระทบต่อสังคม เศรษฐกิจ และวัฒนธรรมของชุมชน แบกจำกัดความจุบางครั้งสามารถยากที่จะหา แต่พวกเขาจะสรุปการวางแผนสิ่งแวดล้อมเพื่อการท่องเที่ยวและนันทนาการ

คลาร์กและ stankey ( 1979 ) ตอนแรกเสนอชุดสี่ระดับของการพัฒนาหรือการจัดการเรียนภายใต้ระบบ :
รอสกึ่งโมเดิร์นกึ่งทันสมัย

ดั้งเดิม

ดั้งเดิมปัจจัยที่ใช้เพื่ออธิบายบทเรียนการจัดการอยู่

เข้าถึงทรัพยากรนันทนาการอื่น ๆไม่ใช้
การจัดการปฏิสัมพันธ์ในสังคม

การยอมรับของผู้เข้าชมจากระดับของกองทหาร

เมื่อเร็ว ๆ นี้ผลที่ได้ถูกใช้เพื่อสร้างเกณฑ์และกรอบสำหรับการลงทุน การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ ท้องถิ่นในไต้หวัน หมายเลขของโอกาสหมวดหมู่ระบุเฉพาะ และรวมถึง ' ผจญภัย ' กลาง ' พิเศษ ' ' กลางและประสบการณ์การท่องเที่ยวเชิงนิเวศวัฒนธรรมที่นิยมและ ' สแกน ' ( Huang และดูเถิด , 2005 ) .
ข้อจำกัดของ ROS เกี่ยวข้องกับพื้นฐานในนันทนาการแบกความจุ ซึ่งจะเห็นเป็นผลิตภัณฑ์ของการประเมินทางด้านเทคนิค ซึ่งตรงข้ามกับการตัดสินคุณค่าว่าชั่งทรัพยากรและผลกระทบทางสังคม พร้อมกับความต้องการของมนุษย์ และคุณค่า แมคคูล 1990 ) .