The majority of modern philosophers

The majority of modern philosophers of science view it as a growing and
developing body of knowledge either detached from history (Popper, 1979) or
embedded in human history (Kuhn, Feyerabend, Lakatos, Toulmin and Laudan).
Educational thinkers have also stressed the processes and means of knowledge
acquisition, as a basis for the curriculum, including, most notably, Schwab (1975) and
Bruner (1960).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วนใหญ่ของนักปรัชญาที่ทันสมัย​​ของวิทยาศาสตร์ดูว่ามันเป็นที่เติบโตและ
ร่างกายพัฒนาความรู้อย่างใดอย่างหนึ่งออกมาจากประวัติศาสตร์ (popper, 1979) หรือ
ฝังอยู่ในประวัติศาสตร์ของมนุษย์ (คุห์น Feyerabend, Lakatos, Toulmin และ laudan).
นักการศึกษายังมี เน้นกระบวนการและวิธีการของความรู้การซื้อ
เป็นพื้นฐานสำหรับหลักสูตรรวมทั้งสะดุดตามากที่สุด, Schwab (1975) และ
บรูเนอร์ (1960)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส่วนใหญ่ของปรัชญาวิทยาศาสตร์สมัยใหม่ดูมันเป็นการเติบโต และ
พัฒนาองค์ความรู้อย่างใดอย่างหนึ่งแยกออกจากประวัติ (Popper, 1979) หรือ
ฝังในประวัติศาสตร์มนุษย์ (Kuhn, Feyerabend, Lakatos, Toulmin และ Laudan) .
thinkers ศึกษายังได้เน้นกระบวนการและวิธีการความรู้
ซื้อ เป็นพื้นฐานสำหรับหลักสูตร รวมทั้ง สุดยวด Schwab (1975) และ
Bruner (1960)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยส่วนใหญ่ของที่ทันสมัยนักปรัชญาของวิทยาศาสตร์ดูเป็นการเติบโตและ
ซึ่งจะช่วยพัฒนาองค์ความรู้ทั้งหลุดออกมาจากประวัติ( popper , 1979 )หรือ
ฝังอยู่ในประวัติศาสตร์ของมนุษย์(ความคิดของ, Feyerabend ซึ่งกล่าวถึงข้อโต้แย้ง, lakatos , Toulmin และ laudan )..
ทางการศึกษานักคิดและยังได้เน้นถึงกระบวนการและวิธีการของความรู้
การได้มาเป็นพื้นฐานสำหรับหลักสูตรซึ่งรวมถึงมีชื่อเสียงอย่างสูงสุด, schwab (. 1975 )และ
bruner ( 1960 )