n a November 1994 referendum, Norwe

n a November 1994 referendum, Norwegians decisively rejected (for the second time) EU membership simply because the net benefit of joining appeared to the majority dubious, considering Norway's petroleum wealth and strong ties with the EU through the EEA. The majority in 1994 was of the opinion that the country had more to lose than to win from a full EU membership that would, in their view, jeopardize the heavy subsidies for the Norwegian fishing industry, agriculture, rural regions, and welfare system. EU membership, however, is attractive for the Labor government in the long term, especially given the depletion of oil and gas fields, and the membership issue may be reviewed after the September 2001 election, particularly if the party stays in power. The population remains dramatically split, as is the Labor party itself, with the national leadership more in favor of joining the EU than the rank-and-file party members and the regional bodies. Norway has already had some negative political experiences arising from not being an EU member. As a member of NATO (a military alliance of several western European countries along with the United States and Canada), it has voiced concerns after the EU's decision taken at the summit in Nice, France, in 2000, to develop the much-debated European rapid reaction force. Norway requested to be consulted on equal terms with the rest of the EU members on the issue, fearing that it might not be properly integrated into the negotiations and troop deployment process and alienated from decision-making regarding the European force.

Norway's economy remains an essentially mixed one, with economic policies and, particularly, income distribution patterns strongly influenced by government intervention. There is still a very significant state ownership component in petroleum, telecommunications, and commercial banking.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

n การลงประชามติ๑.๒ นอร์เวย์เป็นสมาชิกสหภาพยุโรปปฏิเสธอย่างเด็ดขาด (สำหรับครั้งสอง) เพียง เพราะผลประโยชน์สุทธิเข้าร่วมปรากฏส่วนใหญ่น่าสงสัย พิจารณาของนอร์เวย์ปิโตรเลียมความมั่งคั่งและความแข็งแรงสัมพันธ์กับสหภาพยุโรปผ่าน EEA ส่วนใหญ่ในปี 1994 มีความเห็นว่า ประเทศมีการสูญเสียมากกว่าการชนะจากการเป็นสมาชิกสหภาพยุโรปที่จะ ในมุมมองของพวกเขา อันตรายต่อปรุงหนักอุตสาหกรรมประมงนอร์เวย์ เกษตร ภูมิภาคชนบท และระบบสวัสดิการ เป็นสมาชิกสหภาพยุโรป อย่างไรก็ตาม เป็นที่น่าสนใจรัฐบาลแรงงานในระยะยาว โดยเฉพาะอย่างยิ่งได้รับการสูญเสียของน้ำมันและก๊าซ และปัญหาของสมาชิกอาจพิจารณาหลังการเลือกตั้ง 2001 กันยายน โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าบุคคลอยู่ในอำนาจไป ประชากรยังคงแบ่งอย่างมาก เป็นแรงงานของตัวเอง ด้วยการนำชาติในความโปรดปรานของการเข้าร่วมสหภาพยุโรปกว่าสมาชิกพรรค rank-and-file และหน่วยงานในภูมิภาคมากขึ้น นอร์เวย์แล้วมีประสบการณ์ทางการเมืองบางอย่างเชิงลบเกิดขึ้นจากการเป็นสมาชิกสหภาพยุโรป เป็นสมาชิกของนาโต (พันธมิตรทางทหารของหลายประเทศในยุโรปตะวันตกกับสหรัฐอเมริกาและแคนาดา), มันมีเสียงความกังวลหลังการตัดสินใจของสหภาพยุโรปที่ซัมมิทในนีซ ฝรั่งเศส ถ่ายใน 2000 พัฒนาถกเถียงกันมากในทวีปยุโรปอย่างรวดเร็วปฏิกิริยาแรง นอร์เวย์ต้องจะปรึกษาตามส่วนที่เหลือของสมาชิกสหภาพยุโรปในประเด็น กลัวว่า มันอาจไม่ได้ถูกรวมเข้าในการเจรจาต่อรองและกระบวนการปรับใช้กองทหาร และ alienated จากการตัดสินใจเกี่ยวกับกองทัพยุโรปเศรษฐกิจของนอร์เวย์ยังคง เป็นหลักผสมส่วนหนึ่ง กับนโยบายเศรษฐกิจและ โดยเฉพาะ รายได้การกระจายรูปแบบอิทธิพลจากการแทรกแซงของรัฐบาล ยังคงมีส่วนประกอบเป็นเจ้ารัฐสำคัญมาก โทรคมนาคม และธนาคารพาณิชย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

na พฤศจิกายน 1994 ประชามติชาวนอร์เวย์ปฏิเสธอย่างเด็ดขาด (ครั้งที่สอง) เป็นสมาชิกสหภาพยุโรปเพียงเพราะผลประโยชน์สุทธิของการเข้าร่วมปรากฏว่าส่วนใหญ่พิรุธพิจารณาความมั่งคั่งปิโตรเลียมของนอร์เวย์และความสัมพันธ์ที่ดีกับสหภาพยุโรปผ่านอี ส่วนใหญ่ในปี 1994 มีความเห็นว่าประเทศที่มีมากขึ้นที่จะสูญเสียมากกว่าที่จะชนะจากการเป็นสมาชิกของสหภาพยุโรปเต็มรูปแบบที่จะในมุมมองของพวกเขาเป็นอันตรายต่อเงินอุดหนุนหนักสำหรับอุตสาหกรรมการประมงนอร์เวย์, การเกษตร, ภูมิภาคชนบทและระบบสวัสดิการ เป็นสมาชิกสหภาพยุโรป แต่เป็นที่น่าสนใจสำหรับรัฐบาลแรงงานในระยะยาวโดยเฉพาะอย่างยิ่งการพร่องของแหล่งน้ำมันและก๊าซและปัญหาการเป็นสมาชิกอาจถูกตรวจสอบหลังการเลือกตั้งกันยายน 2001 โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าบุคคลที่อยู่ในอำนาจ ประชากรยังคงแยกออกอย่างรวดเร็วเช่นเดียวกับพรรคแรงงานของตัวเองด้วยการเป็นผู้นำชาติอื่น ๆ ในความโปรดปรานของการเข้าร่วมสหภาพยุโรปกว่าสมาชิกพรรคยศและไฟล์และหน่วยงานในระดับภูมิภาค นอร์เวย์ได้แล้วบางประสบการณ์ทางการเมืองที่เกิดขึ้นในเชิงลบจากการไม่เป็นสมาชิกสหภาพยุโรป ในฐานะสมาชิกของนาโต (เป็นพันธมิตรทางทหารของหลายประเทศในยุโรปตะวันตกพร้อมกับประเทศสหรัฐอเมริกาและแคนาดา) แต่ก็มีกังวลหลังจากที่การตัดสินใจของสหภาพยุโรปนำมาในการประชุมสุดยอดในนีซประเทศฝรั่งเศสในปี 2000 เพื่อพัฒนาถกเถียงกันมากในยุโรป แรงปฏิกิริยาอย่างรวดเร็ว นอร์เวย์ขอให้คำปรึกษาเกี่ยวกับเท่าเทียมกันกับส่วนที่เหลือของสมาชิกสหภาพยุโรปเกี่ยวกับปัญหาที่กลัวว่ามันอาจจะไม่ได้บูรณาการเข้ากับการเจรจาและการใช้งานทหารในกระบวนการและแปลกไปจากการตัดสินใจเกี่ยวกับการมีผลบังคับใช้ในยุโรป.

เศรษฐกิจของนอร์เวย์ยังคงเป็นหลัก หนึ่งผสมกับนโยบายทางเศรษฐกิจและโดยเฉพาะอย่างยิ่งรูปแบบการกระจายรายได้ที่ได้รับอิทธิพลจากการแทรกแซงของรัฐบาล ยังมีองค์ประกอบที่รัฐเป็นเจ้าของมีความสำคัญมากในอุตสาหกรรมปิโตรเลียม, การสื่อสารโทรคมนาคมและธนาคารพาณิชย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

N a พฤศจิกายน 2537 ประชามติ , นอร์เวย์และปฏิเสธ ( เป็นครั้งที่สอง ) ของสหภาพยุโรปเป็นสมาชิกเพียงเพราะผลประโยชน์สุทธิจะปรากฏส่วนใหญ่ไม่แน่นอน , พิจารณานอร์เวย์ปิโตรเลียมความมั่งคั่งและความผูกพันกับสหภาพยุโรปโดยชาวยุโรป ส่วนใหญ่ในปี 1994 ก็มีความเห็นว่าประเทศมีแพ้มากกว่าชนะจากสหภาพยุโรปสมาชิกเต็มที่ ในมุมมองของพวกเขาเป็นอันตรายต่อเงินอุดหนุนหนักสำหรับอุตสาหกรรมประมง นอร์เวย์ เกษตร ภาคชนบท และระบบสวัสดิการ สมาชิกของสหภาพยุโรป อย่างไรก็ตาม เป็นที่น่าสนใจสำหรับแรงงานของรัฐบาลในระยะยาว โดยเฉพาะอย่างยิ่งได้รับการพร่องของน้ำมันและก๊าซ และสมาชิก ปัญหาอาจจะตรวจทานหลังจากกันยายน 2544 การเลือกตั้ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าบุคคลที่อยู่ในอำนาจ ประชากรยังคงสามารถแบ่งเป็นพรรคแรงงานตัวเองกับชาติผู้นำมากขึ้นในความโปรดปรานของการเข้าร่วมสหภาพยุโรปกว่ายศและไฟล์สมาชิกพรรคและหน่วยงานภูมิภาค นอร์เวย์ได้ลบบางประสบการณ์ทางการเมืองที่เกิดจากการไม่ได้เป็นสมาชิกสหภาพยุโรป . ในฐานะสมาชิกของนาโต ( พันธมิตรทางการทหารของประเทศยุโรปตะวันตกหลาย พร้อมกับ สหรัฐอเมริกา และแคนาดา ) ได้แสดงความเป็นห่วง หลังจากสหภาพยุโรปตัดสินใจถ่ายในการประชุมสุดยอดในนีซ , ฝรั่งเศส ในปี 2000 เพื่อพัฒนาการถกเถียงมากในยุโรปอย่างรวดเร็ว ปฏิกิริยาที่แรง นอร์เวย์ขอปรึกษาที่เท่าเทียมกันกับส่วนที่เหลือของสหภาพยุโรปสมาชิกเกี่ยวกับปัญหา กลัวว่ามันอาจจะไม่ถูกรวมอยู่ในการเจรจา และใช้กระบวนการกลุ่มและแปลกแยกจากการตัดสินใจเกี่ยวกับการบังคับในยุโรปเศรษฐกิจของนอร์เวย์ยังคงเป็นผสมเป็นหลัก มีนโยบายเศรษฐกิจและโดยเฉพาะอย่างยิ่งรูปแบบการกระจายรายได้มีมาจากการแทรกแซงของรัฐบาล ยังมี ที่สำคัญรัฐเป็นเจ้าของในองค์ประกอบของปิโตรเลียม โทรคมนาคม และธนาคารพาณิชย์