nine resistance patterns were deter

nine resistance patterns were determined, ranging from
susceptibility to all antimicrobials to resistance to four
antimicrobials. In S. Braenderup, 7 resistance patterns (S,
R2, R4 to R8) were found, and significant differences were
observed between cluster A (patterns R2, R4-R8) and B
(patterns S and R2) for AMP (77.3% vs 0%), STR (63.6%
vs 13%) and TET (54.5% vs 13%). In addition, most isolates
in cluster A were MDR (73.7%) while most isolates
in cluster B were susceptible (84%). In cluster A, pattern
R6 (AMP, TET, and STR) was the predominant and was
found in four genotypes (A3, A5, A6, and A7). In S.
Bareilly, most isolates were either susceptible (S pattern;
52.9%) or resistant to one (pattern R1 and R2; 31.4% and
9.8%, respectively) or two (pattern R3; 5.9%) antimicrobials.
NAL resistant isolates were found in S. Bareilly (patterns
R2 and R3) but not in S. Braenderup. Since there
were susceptible to levofloxacin (LEV) and moxifloxacin
(MOX), NAL resistance may result from a mutation in the
gyrA gene, which encodes a subunit of the enzyme DNA
gyrase.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รูปแบบ 9 ต้านทานถูกกำหนด ตั้งแต่ง่าย antimicrobials ทั้งหมดเพื่อต้านทานสี่antimicrobials ใน s ได้ Braenderup ต้านทาน 7 รูปแบบ (Sพบ R2, R4 กับ R8) และความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญได้สังเกตระหว่างคลัสเตอร์การ (รูปแบบ R2, R4 R8) และ B(รูปแบบ S และ R2) สำหรับแอมป์ (77.3% กับ 0%), STR (63.6%เทียบกับ 13%) และ TET (54.5% vs 13%) นอกจากนี้ ส่วนใหญ่แยกในคลัสเตอร์ A มี MDR (73.7%) ในขณะที่ส่วนใหญ่ที่แยกได้ในคลัสเตอร์ B ถูกไวต่อ (84%) ในคลัสเตอร์ A รูปแบบR6 (แอมป์ TET และ STR) ที่กันได้ และเป็นพบในการศึกษาจีโนไทป์สี่ (A3, A5, A6 และ A7) ใน s ได้แบร์ไรล์ลี่ ส่วนใหญ่แยกได้ทั้งไวต่อ (S รูปแบบ52.9%) หรือทนไป (รูปแบบ R1 และ R2; 31.4% และ9.8% ตามลำดับ) หรือ 2 (รูปแบบ R3; 5.9%) antimicrobialsแยก NAL ทนพบใน s ได้แบร์ไรล์ลี่ (รูปแบบR2 และ R3) แต่ไม่ใช่ ใน Braenderup s ได้ด้วย ตั้งแต่มีมีความไวต่อการ levofloxacin (ลิฟเย) และ moxifloxacin(MOX), ต้านทาน NAL อาจเกิดจากการกลายพันธุ์ในยีน gyrA ซึ่งจแมปย่อยของเอนไซม์ดีเอ็นเอgyrase

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เก้ารูปแบบความต้านทานมีความมุ่งมั่นตั้งแต่ความไวต่อยาต้านจุลชีพทุกคนที่จะต้านทานสี่ยาต้านจุลชีพ ในเอส Braenderup 7 รูปแบบความต้านทาน (S, R2, R4 เพื่อ R8) พบและความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญที่สังเกตได้ระหว่างกลุ่มA (รูปแบบ R2, R4-R8) และ B (รูปแบบ S และ R2) สำหรับแอมป์ (77.3% เทียบกับ 0%) STR (63.6% เทียบกับ 13%) และ TET (54.5% เทียบกับ 13%) นอกจากนี้ยังมีสายพันธุ์มากที่สุดในคลัสเตอร์เป็น MDR (73.7%) ในขณะที่สายพันธุ์มากที่สุดในกลุ่มB มีความไว (84%) ในกลุ่ม A, รูปแบบR6 (แอมป์ TET และ STR) เป็นที่โดดเด่นและได้รับการพบในสี่จีโนไทป์ (A3, A5, A6 และ A7) ในเอสBareilly, สายพันธุ์ส่วนใหญ่มีทั้งความอ่อนไหว (รูปแบบ S; 52.9%) หรือทนต่อหนึ่ง (รูปแบบ R1 และ R2; 31.4% และ9.8% ตามลำดับ) หรือสอง (รูปแบบ R3; 5.9%). ยาต้านจุลชีพสายพันธุ์ทนNAL อยู่ พบในเอส Bareilly (รูปแบบR2 และ R3) แต่ไม่ได้อยู่ในเอส Braenderup เนื่องจากมีมีความไวต่อ levofloxacin (LEV) และ moxifloxacin (MOX) ต้านทาน NAL อาจเกิดจากการกลายพันธุ์ในที่ยีนGyra ซึ่ง encodes subunit ของเอนไซม์ดีเอ็นเอgyrase

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เก้ารูปแบบการดื้อยาเป็นตั้งแต่เกิดเลย

ต่อไปจะต้านทานสี่ต่อไป ในสหรัฐอเมริกา braenderup 7 รูปแบบความต้านทาน ( S ,
R5 r4 กับ R8 ) ถูกพบและแตกต่างกัน
สังเกตระหว่างกลุ่มหนึ่ง ( รูปแบบอาร์ทู r4-r8 ) และ B
( รูปแบบและ R2 ) สำหรับแอมป์ ( 77.3 vs 0 % ) , STR ( 63.6 %
vs 13 % ) และ เทต ( 54.5 % vs 13 % ) นอกจากนี้ที่สุดจากในกลุ่ม 2547
1 ( 73.7% ) ในขณะที่ที่สุดจากในกลุ่ม b
อ่อนแอ ( 84% ) ในกลุ่มมีรูปแบบ
R6 ( แอมป์ เทต และ STR ) เป็นโดด และถูกพบใน 4 สายพันธุ์ ( A3
, A5 , A6 และ A7 ) ใน S .
แบร์ไรล์ลี่ ส่วนใหญ่ไอโซเลทให้ไว ( ด้วยรูปแบบ ;
52.9 % ) หรือป้องกัน ( R1 R2 และรูปแบบ ; 31.4 %
9.8% ตามลำดับ ) หรือ 2 ( ลาย R3 ; 59 % ) ยาต้านเชื้อ
นาลพบใน S . แบร์ไรล์ลี่ ( รูปแบบ
R2 R3 และ ) แต่ไม่ได้อยู่ในสหรัฐอเมริกา braenderup . เนื่องจากมี
มีความไวต่อลีโวฟลอกซาซิน ( เลฟ ) และบัณฑิตวิทยาลัย
( MOX ) นัล ความต้านทานอาจเป็นผลมาจากการกลายพันธุ์ในยีน encodes
Gyra ซึ่งหน่วยของเอนไซม์ดีเอ็นเอ
gyrase .