A credential is a physical/tangible

A credential is a physical/tangible object, a piece of knowledge, or a facet of a person's physical being, that enables an individual access to a given physical facility or computer-based information system. Typically, credentials can be something a person knows (such as a number or PIN), something they have (such as an access badge), something they are (such as a biometric feature) or some combination of these items. This is known as multi-factor authentication. The typical credential is an access card or key-fob, and newer software can also turn users' smartphones into access devices.[3]

There are many card technologies including magnetic stripe, bar code, Wiegand, 125 kHz proximity, 26-bit card-swipe, contact smart cards, and contactless smart cards. Also available are key-fobs, which are more compact than ID cards, and attach to a key ring. Biometric technologies include fingerprint, facial recognition, iris recognition, retinal scan, voice, and hand geometry.[4] The built-in biometric technologies found on newer smartphones can also be used as credentials in conjunction with access software running on mobile devices.[5] In addition to older more traditional card access technologies, newer technologies such as Near field communication (NFC) and Bluetooth low energy also have potential to communicate user credentials to readers for system or building access.[6][7][8]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อมูลประจำตัวที่เป็นวัตถุกายภาพ/มีตัวตน ชิ้นส่วนของความรู้ หรือแง่ของบุคคลในทางกายภาพการ ที่ช่วยให้เข้าถึงสิ่งอำนวยความสะดวกทางกายภาพกำหนดหรือระบบคอมพิวเตอร์แต่ละ โดยทั่วไป ข้อมูลประจำตัวได้บางสิ่งบางอย่างที่ผู้รู้ (เช่นหมายเลขหรือรหัส PIN), สิ่งที่พวกเขามี (เช่นการเข้าป้าย), สิ่งที่มี (เช่นคุณสมบัติทางชีวภาพ) หรือรวมกันของรายการเหล่านี้ นี้เรียกว่าการรับรองความถูกต้องหลายปัจจัย ข้อมูลประจำตัวทั่วไปมีบัตรเข้า หรือ fob คีย์ และใหม่กว่าซอฟต์แวร์ยังสามารถเปิดผู้ใช้สมาร์ทโฟนในการเข้าถึงอุปกรณ์ [3]มีเทคโนโลยีบัตรต่าง ๆ รวมถึงแถบแม่เหล็ก บาร์โค้ด Wiegand, 125 kHz ใกล้ 26 บิต รูดบัตร ติดต่อสมาร์ทการ์ด และสมาร์ตสมาร์ทการ์ด อีกทั้งยัง มีคีย์-fobs ที่มีขนาดกะทัดรัดมากขึ้นกว่าบัตร และแนบกับพวงกุญแจ เทคโนโลยีชีวภาพได้แก่ลายนิ้วมือ จดจำใบหน้า รู้จำม่านตา จอประสาทตา แกน เสียง และมือเรขาคณิต [4 เทคโนโลยีชีวภาพ]ในตัวพบบนสมาร์ทโฟนรุ่นใหม่ยังสามารถใช้เป็นข้อมูลประจำตัวร่วมกับซอฟต์แวร์การเข้าถึงที่ทำงานบนอุปกรณ์มือถือ [5] นอกเหนือไปจากการ์ดแบบดั้งเดิมเก่า เทคโนโลยี เทคโนโลยีใหม่ ๆ เช่นการสื่อสาร (NFC) และบลูทูธพลังงานต่ำยังมีศักยภาพในการสื่อสารข้อมูลประจำตัวของผู้ใช้ผู้อ่านระบบหรือการเข้าถึงอาคาร [6] [7] [8]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อมูลประจำตัวที่เป็นทางกายภาพ / วัตถุที่จับต้องได้ชิ้นส่วนของความรู้หรือแง่มุมของความเป็นอยู่ทางกายภาพของบุคคลที่ช่วยให้เข้าถึงบุคคลที่สิ่งอำนวยความสะดวกทางกายภาพที่กำหนดหรือระบบข้อมูลคอมพิวเตอร์ตาม โดยปกติข้อมูลประจำตัวสามารถเป็นสิ่งที่คนที่รู้ (เช่นตัวเลขหรือ PIN) บางสิ่งบางอย่างที่พวกเขามี (เช่นป้าย Access) เป็นสิ่งที่พวกเขา (เช่นคุณสมบัติไบโอเมตริกซ์) หรือการรวมกันของรายการเหล่านี้บางส่วน นี้เรียกว่าการตรวจสอบปัจจัยหลาย ข้อมูลประจำตัวโดยทั่วไปคือบัตรการเข้าถึงหรือคีย์ FOB และซอฟต์แวร์ใหม่ยังสามารถเปิดมาร์ทโฟนของผู้ใช้เป็นอุปกรณ์การเข้าถึง. [3] มีเทคโนโลยีบัตรจำนวนมากรวมทั้งแถบแม่เหล็กบาร์โค้ด Wiegand มี 125 ใกล้ชิดเฮิร์ทซ์, การ์ด 26 บิต งาบติดต่อมาร์ทการ์ดและสัมผัสมาร์ทการ์ด นอกจากนี้ยังมีคีย์ fobs ซึ่งมีขนาดเล็กกว่าบัตรประจำตัวประชาชนและแนบไปกับพวงกุญแจ เทคโนโลยีไบโอเมตริกซ์รวมถึงลายนิ้วมือจดจำใบหน้าได้รับการยอมรับม่านตาม่านตาสแกนเสียงและมือเรขาคณิต. [4] ในตัวเทคโนโลยีไบโอเมตริกซ์ที่พบในมาร์ทโฟนรุ่นใหม่นอกจากนี้ยังสามารถนำมาใช้เป็นข้อมูลประจำตัวร่วมกับซอฟต์แวร์การเข้าถึงการทำงานบนอุปกรณ์มือถือ. [ 5] นอกเหนือไปจากเทคโนโลยีเก่าแบบดั้งเดิมมากขึ้นเข้าถึงการ์ดเทคโนโลยีใหม่เช่นการสื่อสารข้อมูลที่อยู่ใกล้ (NFC) และบลูทู ธ ที่ใช้พลังงานต่ำนอกจากนี้ยังมีศักยภาพในการสื่อสารข้อมูลประจำตัวของผู้ใช้ให้กับผู้อ่านในระบบหรือการเข้าถึงอาคาร. [6] [7] [8]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อมูลเป็นวัตถุทางกายภาพที่จับต้องได้ ชิ้นส่วนของความรู้ หรือในแง่ของร่างกายของคน ที่ช่วยให้บุคคลเพื่อให้เข้าถึงสิ่งอำนวยความสะดวกทางกายภาพหรือข้อมูลระบบคอมพิวเตอร์ที่ใช้ โดยปกติแล้ว ข้อมูลที่สามารถเป็นสิ่งที่บุคคลควรรู้ ( เช่นเบอร์หรือ pin ) , สิ่งที่พวกเขาได้ ( เช่นการเข้าถึงป้าย ) , สิ่งที่พวกเขาจะ ( เช่น คุณสมบัติทางชีวภาพ ) หรือบางชุดของรายการเหล่านี้ นี้เรียกว่าการตรวจสอบปัจจัยหลาย ข้อมูลทั่วไปคือการใช้บัตรหรือกุญแจ FOB และซอฟแวร์ใหม่สามารถเปิดมาร์ทโฟนของผู้ใช้ในอุปกรณ์การเข้าถึง [ 2 ]มีหลายเทคโนโลยี ได้แก่ แถบแม่เหล็ก บัตร , บาร์โค้ด , วีเกิ่นด์ 125 kHz , ความใกล้ชิด , 26 บิตบัตรรูด ติดต่อสมาร์ทการ์ดและสมาร์ตสมาร์ทการ์ด . นอกจากนี้ยังมีเป็น fobs กุญแจซึ่งจะกระชับกว่าบัตรประชาชน และแนบกับพวงกุญแจ เทคโนโลยีการจดจำใบหน้า Biometric รวมถึงลายนิ้วมือ , ม่านตาการสแกนม่านตา , เสียง , และเรขาคณิตมือ [ 4 ] ในตัวเทคโนโลยีไบโอเมตริกที่พบในมาร์ทโฟนรุ่นใหม่ ยังสามารถใช้เป็นข้อมูลในการใช้ร่วมกับซอฟต์แวร์บนโทรศัพท์มือถือ . [ 5 ] นอกจากเก่าดั้งเดิมการ์ดเทคโนโลยี เทคโนโลยีใหม่ เช่น การสื่อสารข้อมูลที่อยู่ใกล้ ( NFC ) และบลูทูธพลังงานต่ำมีศักยภาพในการสื่อสารข้อมูลประจำตัวผู้ใช้ผู้อ่านสำหรับระบบอาคาร หรือการเข้าถึง [ 6 ] [ 7 ] [ 8 ]