My Life's History by Silvia Rodrigu

My Life's History
by Silvia Rodriguez
Read other essays by Silvia Rodriguez
My name is Silvia Raquel Rodriguez Flores. I am 18 years old. I am from Honduras. I have in my family three brothers, one sister, and my mom. I am the third in my family. My birthday is on June 29th, 1981. In my life I have bad and good experiences, but a fantastic life overall. These experiences help me to be happy, and I learn from them every day of my life.

I started kindergarten when I was 4 years old and I finished it at 6 years old. In the kindergarten, I had very good times. There I made my first good friends in all my life, and I remember them for the games that we played together. Later, I started elementary school when I was 6 years old. I remember school very well, because at first I was so scared of the boys. They were bigger than I was. Also, I didn't know how to talk with them about soccer, their favorite topic. However, I made friends there and I liked to study, do my homework, play with my friends, and talk with them about cartoons on television. In fact, I really enjoyed this time in my childhood. I finished elementary school when I was 12 years old. I was ready to go to junior high school to learn new things and make new friends there.

After elementary school, I went to junior high school. It was bigger and had more students than elementary school. There I had more teachers than I had before. My new friends were very friendly and some of them were shy, especially the girls. In junior high, my favorite classes were Spanish and science. On the other hand, I didn't like math. As a result of that, I had to study this more to have good grades. Otherwise, I was not going to have vacations or enjoy future vacations. I could reach my goal by studying hard and not going out with my friends too much.

When I was studying in junior high school, I went to all the activities there. In particular, I liked most the dancing and games activities, because I could spend more time with my friends. I really like to remember these moments from junior high because I still have friends from my junior high school days. In other words, we are very good friends. I remember these happy moments with them and we laugh about it.

I finished junior high school and had to go to high school when I was 15 years old. I was not really excited, because I was afraid of the new experiences there, and I knew I wasn't going to have my friends from junior high. In fact, I was going to have more responsibility in high school. However, when I started high school, things were better than I thought. I remember I came and I went with my older brother, because he was my classmate in high school. We were together all the time. Some students came up to us and we began to talk with them. At that moment, I made new friends and we talked about our experiences at junior high.

It was during that time that I started to see guys with different eyes, because before they were only friends. Later, I liked them very much. I remember one of them in particular; he was a good friend. His name is Carlos. He was taller than me, with black hair, white skin, and gray eyes. He was so cute and sweet with me, but my brother didn't like him, so I didn't talk with him so much. At first I felt bad, but later I got to know more guys.

I enjoyed high school not only for my friends, but also because I learned many things there and the teachers were very good people. My experiences in high school are memorable moments for me. I made trips to parks, beaches, and important places of my country. My friends and I enjoyed these moments because we told jokes, played, told stories, and went to parties at my friends' houses. I won't forget these moments. When I remember these moments, I want to come back to the past to live it again. My friends and I were sad when the school year finished, because some of us were going to different universities. On the other hand, we were happy for our progress and our new, important steps in our lives.

We went to the National University of Honduras to study hard and have fun there. I started in the university in 1998, but I couldn't finish it because I came to the United States to study English. I was so excited! In fact, it is a great idea to come here to know about different countries and customs and to enter at Brigham Young University. That is where I want to study to be a lawyer or maybe a nurse. I am not sure yet. Also, I want to travel around this country to know more about it and have fun. I am excited for the many opportunities I have here and I will have. I will study hard to be better every day. In other words, I will be happy every day in my life.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประวัติชีวิตของฉัน โดยแพรเกซ อ่านบทความอื่น ๆ โดย Silvia เกซชื่อของฉันคือ Silvia Raquel เกซฟลอเรส ผมอายุ 18 ปี ผมจากฮอนดูรัส ในครอบครัวของฉันสามพี่ชาย น้องสาวคนหนึ่ง และแม่ของฉันได้ ฉันที่สามในครอบครัว วันเกิดของฉันอยู่ที่ 29 มิถุนายน 1981 ในชีวิต ได้ดี และไม่ดีประสบการณ์ แต่ชีวิตยอดเยี่ยมโดยรวม ประสบการณ์เหล่านี้ช่วยให้ฉันมีความสุข และฉันได้เรียนรู้จากพวกเขาทุกวันในชีวิตของฉันผมเริ่มอนุบาลเมื่อผมอายุ 4 ปี และผมจบใน 6 ปี ในโรงเรียนอนุบาล ฉันมีเวลาดีมาก มีทำเพื่อนดีครั้งแรกในชีวิตของฉัน และฉันจำได้สำหรับเกมที่เราเล่นด้วยกัน ในภายหลัง ผมเริ่มประถมเมื่อผมอายุ 6 ปี ผมจำโรงเรียนดี เพราะตอนแรก ผมก็กลัวของเด็กชายดังนั้น พวกเขาก็ใหญ่กว่าผม ด้วย ฉันไม่ทราบวิธีการพูดคุยกับพวกเขาเกี่ยวกับฟุตบอล หัวข้อของพวกเขาชื่นชอบ อย่างไรก็ตาม ทำมีเพื่อน และผมชอบการเรียน ทำการบ้านของฉัน เล่นกับเพื่อนของฉัน และพูดคุยกับพวกเขาเกี่ยวกับการ์ตูนในโทรทัศน์ ในความเป็นจริง ผมชอบเวลานี้ในวัยเด็กของฉัน ผมจบประถมเมื่อผมอายุ 12 ปี พร้อมที่จะไปถึงมัธยมศึกษาตอนต้นเพื่อเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ และได้เพื่อนใหม่มีมากหลังโรงเรียนประถม ฉันไปที่โรงเรียนมัธยม มันใหญ่ และมีนักเรียนมากขึ้นกว่าระดับประถมศึกษา มีฉันมีครูเพิ่มเติมกว่าผมก่อน เพื่อนใหม่ของฉันมาก และบางคนมีขี้อาย โดยเฉพาะสาว ๆ ชั้นเรียนของฉันชื่นชอบได้ในสูงจูเนียร์ สเปนและวิทยาศาสตร์ บนมืออื่น ๆ ฉันไม่ชอบคณิตศาสตร์ จากนั้น ผมมีการศึกษาเพิ่มเติมนี้จะมีผลการเรียนดี มิฉะนั้น ผมกำลังจะไม่มีวันหยุดพักผ่อน หรือเพลิดเพลินกับวันหยุดในอนาคต ฉันสามารถบรรลุเป้าหมาย โดยการศึกษาอย่างหนัก และไม่ออกไปกับเพื่อนมากเกินไปเมื่อช่วงที่เรียนในโรงเรียนมัธยม ผมไปทุกกิจกรรมที่มี โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ฉันชอบการเต้นรำและเกมกิจกรรม เพราะผมสามารถใช้เวลากับเพื่อน ผมชอบที่จะจดจำช่วงเวลาเหล่านี้จากจูเนียร์ เพราะฉันยังมีเพื่อนจากโรงเรียนมัธยมของฉัน ในคำอื่น ๆ เราเป็นเพื่อนที่ดีมาก ผมจำช่วงเวลาเหล่านี้มีความสุขกับพวกเขา และเราหัวเราะเกี่ยวกับมันผมจบมัธยมศึกษาตอนต้น และมีการไปโรงเรียนเมื่อผมอายุ 15 ปี ผมไม่ตื่นเต้นจริง ๆ เพราะกลัวประสบการณ์ใหม่มี และฉันรู้ว่า ฉันไม่ได้ไปมีเพื่อน ๆ จูเนียร์ ในความเป็นจริง ฉันจะมีความรับผิดชอบในโรงเรียนมัธยม อย่างไรก็ตาม เมื่อผมเริ่มมัธยม สิ่งที่ถูกดีกว่าที่ผมคิด ผมจำได้ว่า ผมมา และผมกับพี่ เพราะเขาเป็นเพื่อนร่วมชั้นของฉันในโรงเรียนมัธยม เราอยู่ด้วยกันตลอดเวลา นักเรียนบางคนขึ้นมาให้เรา และเราเริ่มพูดคุยกับพวกเขา ในช่วงเวลานั้น ทำเพื่อนใหม่ และเราพูดคุยเกี่ยวกับประสบการณ์ของเราที่สูงจูเนียร์มันเป็นช่วงเวลาที่ผมเริ่มที่จะเห็นคนที่ มีสายตาแตกต่างกัน เพราะก่อนเพื่อนเท่านั้น ในภายหลัง ฉันชอบพวกเขามาก ผมจำได้ว่า หนึ่งในนั้นโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เขาเป็นเพื่อนที่ดี ชื่อของเขาคือ คาร์ลอส เขาก็สูงกว่าฉัน ผมดำ ผิวขาว และดวงตาสีเทา เขาหวานกับผม น่ารัก แต่พี่ไม่ชอบเขา ดังนั้นฉันไม่ได้พูดคุยกับเขามากขึ้น ตอนแรก ผมรู้สึกไม่ดี แต่ภายหลังได้รับรู้เพิ่มเติมฉันมัธยมไม่เพียงแต่เพื่อนของฉัน แต่เนื่องจากผมได้เรียนรู้หลายสิ่งหลายอย่างมี และครูคนดี ประสบการณ์ของฉันในโรงเรียนมัธยมเป็นช่วงเวลาที่น่าจดจำสำหรับฉัน ฉันทำเดินทางไปสวนสาธารณะ ชายหาด และสถานสำคัญของประเทศ ฉันกับเพื่อนความสุขช่วงเวลาเหล่านี้ เพราะเราบอกเรื่องตลก เล่น บอกเรื่องราว และไปปาร์ตี้ที่บ้านเพื่อนของฉัน ฉันจะไม่ลืมช่วงเวลาเหล่านี้ เมื่อผมจำได้ว่า ช่วงเวลาเหล่านี้ อยากให้กลับมาอยู่อีก ฉันกับเพื่อนได้เศร้าเมื่อประจำปีเสร็จแล้ว เพราะบางส่วนของเรากำลังจะไปมหาวิทยาลัยแตกต่างกัน บนมืออื่น ๆ เรามีความสุขสำหรับความคืบหน้าและขั้นตอนของเราใหม่ สิ่งสำคัญในชีวิตของเราเราไปมหาวิทยาลัยแห่งชาติของฮอนดูรัสเรียนอย่างหนัก และมีความสุขมี ผมเริ่มในมหาวิทยาลัยในปี 1998 แต่ผมไม่จบ เพราะผมมาถึงสหรัฐอเมริกาเพื่อเรียนภาษาอังกฤษ ตื่นเต้นมากมาก ในความเป็นจริง มันเป็นความคิดดีมาที่นี่ ต้องรู้เกี่ยวกับประเทศต่าง ๆ และศุลกากร และที่มหาวิทยาลัยบริกแฮมยัง นั่นคือต้องการเรียนเป็น ทนายความหรืออาจจะมีพยาบาล ไม่แน่ใจยัง ด้วย ฉันต้องการเดินทางทั่วประเทศเพื่อทราบข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับมัน และสนุก ฉันตื่นเต้นสำหรับโอกาสมากมายมีที่นี่ และจะมี ผมจะเรียนหนักจะดีขึ้นทุกวัน ในคำอื่น ๆ ฉันจะมีความสุขทุกวันในชีวิตของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประวัติชีวิตของฉัน
โดยซิลเวีย Rodriguez
อ่านเรียงความอื่น ๆ โดยซิลเวีย Rodriguez
ชื่อของฉันคือซิลเวียราเคลโรดริเกฟลอเรส ฉันอายุ 18 ปี. ฉันมาจากฮอนดูรัส ฉันมีในพี่น้องของครอบครัวสามน้องสาวคนหนึ่งและแม่ของฉัน ผมที่สามในครอบครัวของฉัน วันเกิดของฉันคือในวันที่ 29 มิถุนายน 1981 ในชีวิตของฉันฉันมีประสบการณ์เลวร้ายและดี แต่ชีวิตที่ยอดเยี่ยมโดยรวม ประสบการณ์เหล่านี้ช่วยให้ผมมีความสุขและผมได้เรียนรู้จากพวกเขาทุกวันของชีวิตของฉัน. ผมเริ่มอนุบาลเมื่อผมอายุ 4 ปีและผมเสร็จใน 6 ปี ในโรงเรียนอนุบาลผมก็มีช่วงเวลาที่ดีมาก มีฉันทำเพื่อนที่ดีครั้งแรกของฉันในทุกชีวิตของฉันและผมจำได้ว่าพวกเขาสำหรับเกมที่เราเล่นด้วยกัน หลังจากนั้นผมก็เริ่มที่โรงเรียนประถมศึกษาเมื่ออายุ 6 ปี ผมจำได้ว่าโรงเรียนได้เป็นอย่างดีเพราะตอนแรกผมก็กลัวดังนั้นเด็กชาย พวกเขามีขนาดใหญ่กว่าที่ฉันเป็น นอกจากนี้ผมไม่ทราบวิธีที่จะพูดคุยกับพวกเขาเกี่ยวกับฟุตบอลหัวข้อโปรดของพวกเขา แต่ผมมีเพื่อนที่นั่นและผมชอบที่จะศึกษาทำการบ้านเล่นกับเพื่อน ๆ ของฉันและพูดคุยกับพวกเขาเกี่ยวกับการ์ตูนในโทรทัศน์ ในความเป็นจริงผมมีความสุขจริงๆเวลาในวัยเด็กของฉัน ฉันเสร็จโรงเรียนประถมศึกษาเมื่อผมอายุ 12 ปี ผมก็พร้อมที่จะไปโรงเรียนมัธยมที่จะเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ และได้เพื่อนใหม่มี. หลังจากที่โรงเรียนประถมฉันไปโรงเรียนมัธยม มันเป็นที่ใหญ่กว่าและมีนักเรียนมากกว่าโรงเรียนประถมศึกษา มีฉันมีครูมากกว่าที่ผมเคยมีมาก่อน เพื่อนใหม่ของฉันมีความเป็นมิตรมากและบางคนขี้อายโดยเฉพาะอย่างยิ่งสาว ๆ ในระดับมัธยมศึกษาตอนต้นเรียนที่ชื่นชอบเป็นภาษาสเปนและวิทยาศาสตร์ บนมืออื่น ๆ ที่ฉันไม่ชอบคณิตศาสตร์ ในฐานะที่เป็นผลจากการที่ผมต้องศึกษานี้ที่จะมีผลการเรียนดี มิฉะนั้นผมจะไม่ให้มีวันหยุดพักผ่อนหรือเพลิดเพลินกับวันหยุดพักผ่อนในอนาคต ฉันจะไปถึงเป้าหมายของฉันโดยการศึกษาอย่างหนักและไม่ได้ออกไปกับเพื่อนของฉันมากเกินไป. เมื่อผมกำลังศึกษาอยู่ในระดับมัธยมศึกษาตอนต้นผมไปทุกกิจกรรมที่มี โดยเฉพาะอย่างยิ่งผมชอบมากที่สุดในการเต้นและเกมกิจกรรมเพราะผมอาจจะใช้เวลามากขึ้นกับเพื่อนของฉัน ผมชอบที่จะจำช่วงเวลาเหล่านี้จากมัธยมเพราะผมยังมีเพื่อนตั้งแต่สมัยมัธยมของฉัน ในคำอื่น ๆ เราเป็นเพื่อนที่ดีมาก ผมจำได้ว่าช่วงเวลาที่มีความสุขเหล่านี้กับพวกเขาและเราหัวเราะเกี่ยวกับเรื่องนี้. ฉันเรียนจบระดับมัธยมศึกษาตอนต้นและต้องไปโรงเรียนมัธยมเมื่อผมอายุ 15 ปี ฉันไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นจริงๆเพราะผมกลัวของประสบการณ์ใหม่ ๆ ที่นั่นและผมรู้ว่าผมไม่ได้ไปมีเพื่อนของฉันจากมัธยม ในความเป็นจริงผมก็จะมีความรับผิดชอบมากขึ้นในโรงเรียนมัธยม แต่เมื่อผมเริ่มโรงเรียนมัธยมสิ่งที่ดีกว่าที่ผมคิดว่า ผมจำได้ว่าผมมาและผมไปกับพี่ชายของฉันเพราะเขาเป็นเพื่อนร่วมชั้นของฉันในโรงเรียนมัธยม เราอยู่ด้วยกันตลอดเวลา นักเรียนบางคนขึ้นมาให้เราและเราก็เริ่มที่จะพูดคุยกับพวกเขา ในขณะที่ผมทำกับเพื่อนใหม่และเราได้พูดคุยเกี่ยวกับประสบการณ์ของเราที่ระดับมัธยมศึกษาตอนต้น. มันเป็นช่วงเวลาที่ผมเริ่มที่จะเห็นพวกด้วยดวงตาที่แตกต่างกันเพราะก่อนที่พวกเขาเป็นเพื่อนเท่านั้น ต่อมาผมชอบพวกเขามาก ผมจำได้ว่าหนึ่งในพวกเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่ง; เขาเป็นเพื่อนที่ดี ชื่อของเขาคือคาร์ลอ เขาเป็นคนที่สูงกว่าฉันมีผมสีดำผิวขาวและตาสี เขาเป็นคนที่น่ารักมาก ๆ และหวานกับฉัน แต่พี่ชายของฉันไม่ชอบเขาดังนั้นผมไม่ได้พูดคุยกับเขามาก ตอนแรกผมรู้สึกไม่ดี แต่ต่อมาผมได้รู้ว่าคนอื่น ๆ . ผมมีความสุขโรงเรียนมัธยมไม่เพียง แต่สำหรับเพื่อนของฉัน แต่ยังเพราะผมได้เรียนรู้หลายสิ่งหลายอย่างและมีครูเป็นคนดีมาก ประสบการณ์ของฉันในโรงเรียนมัธยมเป็นช่วงเวลาที่น่าจดจำสำหรับฉัน ฉันทำการเดินทางไปยังสวนสาธารณะชายหาดและสถานที่สำคัญของประเทศของฉัน เพื่อนของฉันและฉันมีความสุขกับช่วงเวลาเหล่านี้เพราะเราบอกเรื่องตลกเล่นบอกเรื่องราวและไปงานปาร์ตี้ที่บ้านเพื่อนของฉัน ' ฉันจะไม่ลืมช่วงเวลาเหล่านี้ ผมจำได้ว่าเมื่อช่วงเวลาเหล่านี้ผมต้องการที่จะกลับมาที่ผ่านมาจะมีชีวิตอยู่อีกครั้ง เพื่อนของฉันและฉันก็เศร้าเมื่อปีที่โรงเรียนเสร็จเพราะบางส่วนของเรากำลังจะไปมหาวิทยาลัยต่างๆ บนมืออื่น ๆ ที่เรามีความสุขสำหรับความคืบหน้าใหม่และขั้นตอนที่สำคัญของเราในชีวิตของเรา. เราเดินไปที่มหาวิทยาลัยแห่งชาติฮอนดูรัสเรียนอย่างหนักและมีความสนุกสนานมี ฉันเริ่มต้นในมหาวิทยาลัยในปี 1998 แต่ผมไม่สามารถทำมันเพราะผมมาถึงประเทศสหรัฐอเมริกาเพื่อเรียนภาษาอังกฤษ ผมตื่นเต้นมาก! ในความเป็นจริงมันเป็นความคิดที่ดีที่จะมาที่นี่เพื่อทราบเกี่ยวกับต่างประเทศและศุลกากรและเพื่อเข้าสู่มหาวิทยาลัยบริกแฮม นั่นเป็นที่ที่ฉันต้องการที่จะศึกษาจะเป็นทนายความหรือบางทีพยาบาล ผมยังไม่แน่ใจ นอกจากนี้ผมต้องการที่จะเดินทางไปทั่วประเทศนี้จะทราบข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเรื่องนี้และมีความสนุกสนาน ผมรู้สึกตื่นเต้นสำหรับโอกาสมากมายที่ฉันมีที่นี่และผมจะมี ผมจะตั้งใจเรียนให้ดีขึ้นทุกวัน ในคำอื่น ๆ ที่ฉันจะมีความสุขทุกวันในชีวิตของฉัน