Step on the Stone, Enter the VoidMe

Step on the Stone, Enter the Void

Meng Hao’s vision blurred. As soon as everything became clear again, he sent out his Spiritual Sense as he looked around vigilantly.

“Is this the Realm of the Bridge Ruins?” He hesitated for a moment as he looked down at the Immortality Bridgestone he held in his hand. It was this object that had brought him to his current location.

He was surrounded by destruction. A variety of colors could be seen in the sky which was sometimes red and occasionally pitch black. Lightning danced about up above, leaving behind what seemed like cracks.

The land was in complete ruins. There were corpses lying about which had been there for who knew how many years. Vestiges of the passage of time could be seen everywhere. Where he stood now was apparently once a city.

An aura of death filled the air; this world seemed to be like a cage, a place where, if you got stuck too long, you would end up being entombed there just like the death aura.

Meng Hao frowned slightly as he put away the Immortality Bridgestone. He looked around as he carefully reviewed the events which had led up to him arriving here. After a long moment, his eyes glittered as he recalled the scene outside when the eight Immortals left, only to suddenly return.

Muttering to himself for a moment, Meng Hao proceeded forward carefully. This place seemed to make his Spiritual Sense much weaker. It was difficult to see very far in any direction. In fact, his range now seemed to be limited to about fifteen hundred meters. Looking up at the lightning in the sky, Meng Hao dispelled any notions of flying up.

Time passed. Soon it was a month later. During that time, Meng Hao had been able to explore about half of the entire location. He encountered no other life forms, including any of the other Cultivators from the Western Desert.

This world was very small, and did not seem to have a regular shape. Its borders were formed by jagged edges, beyond which was nothingness. Meng Hao currently was standing on one such border.

In front of him was pitch blackness, gloomy and cold. It seemed capable of swallowing up anything and everything as it surrounded this region. Muttering, Meng Hao lifted up his hand and made a grasping motion. A nearby rock immediately flew up into the air and landed into his hand. He tossed it out toward the blackness. As soon as it touched the blackness, it bounced back to land in Meng Hao’s hand. He looked down at the rock and noticed that the part that had touched the blackness looked as if it had been sliced with a knife. It was completely flat and smooth.

Meng Hao’s frown deepened as he slowly backed up. This black void gave him a sense of incredible danger. He could only imagine what would happen to his body if he happened to run into the blackness.

“Something’s not right. If this is the Realm of the Bridge Ruins, then why am I the only person here? Besides… this place seems too small. Furthermore, there is none of the Celestial Soil that the Crow Soldier Tribe Greatfather mentioned!

“Other than the ruins of that city, I haven’t seen any of the remains of the Bridge of Immortal Treading!” Meng Hao turned to once again continue his careful explorations of this world.

By the time another half month went by, Meng Hao’s face was grim. He stood in the very center of the world, looking at a stone stele.

The stele was cracked, but not broken apart. It was in relatively good condition, and on its surface could vaguely be made out some rather large characters.

“Harmony City….” said Meng Hao softly. A ponderous look appeared in his eyes. He suddenly thought back to the eight Immortals he had seen on his way here, as well as the woman, Demoness Zhixiang.

“Immortal Demon Sect. Masquerading as a puppet. Demoness Zhixiang, trying to evade a deadly chase….” Sinking into thought, Meng Hao sat down, crossing his legs.

“That Demoness Zhixiang comes from a Sect called the Immortal Demon Sect. She conned the Young Master of those eight Immortals out of his treasure. Then she turned herself into a puppet to evade their pursuit.

“After she fled, why would the eight of them pursue us again, looking flustered and exasperated…?” Suddenly, a look of concentration filled his eyes.

“Actually, she didn’t flee! She used some other method to trick her eight pursuers and lead them away. They quickly realized something fishy was going on and returned as quickly as they could. Although, if you look at it from that perspective… well, perhaps she did something completely different that I couldn’t possibly imagine. Or perhaps she came to the Realm of the Bridge Ruins on her own power, to explore it. The final possibility… is that she is actually among us Cultivators who came from the Western Desert!” Meng Hao sat there silent and unmoving. This Demoness was someone who was being chased by eight Immortals, and clearly had a sublime Cultivation base.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เหยียบหิน ระบุการเป็นโมฆะเหม็ง เฮาวิสัยทัศน์เบลอ ทันทีที่ทุกอย่างเป็นที่ชัดเจนอีกครั้ง เขาส่งความรู้สึกทางจิตวิญญาณของเขาขณะที่เขามองดูรอบๆอย่างลงโทษโดยพลการ" นี้คือดินแดนของสะพานพัง ? " เขาลังเลอยู่สักพัก เขาก้มลงมองอมตะบริดจสโตนที่เขาถืออยู่ในมือ มันเป็นวัตถุที่นำเขาไปยังตำแหน่งปัจจุบันของเขาเขาถูกล้อมรอบด้วยการทำลาย ความหลากหลายของสีที่สามารถมองเห็นได้ในท้องฟ้าซึ่งบางครั้งสีแดงและบางครั้งสีดำ สายฟ้าเต้นเรื่องข้างบน ทิ้งสิ่งที่ดูเหมือนมีรอยแตกร้าวที่ดินถูกทำลายอย่างสมบูรณ์ มีศพนอนอยู่ ซึ่งได้มีผู้ที่รู้วิธีการหลายปี ร่องรอยของกาลเวลาสามารถเห็นได้ทุกที่ ที่ที่เขายืนอยู่ตอนนี้คือเห็นได้ชัดว่าเมื่อเมืองกลิ่นอายของความตายที่เต็มไปอากาศ ; โลกนี้ดูเหมือนจะเป็นเหมือนกรง เป็นสถานที่ที่ถ้าคุณได้รับติดอยู่ ยาวเกินไป คุณอาจท้ายถูกฝังที่นั่นเหมือนความตายมีออร่าเมิ่งเฮ่าขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาใส่ไปอมตะบริดสโตน เขามองไปรอบๆ เหมือนเขาอย่างระมัดระวังตรวจสอบเหตุการณ์ซึ่งนำขึ้นเขามาถึงที่นี่ หลังจากช่วงเวลาที่ยาวนาน , ดวงตาของเขาแวววาวตามที่เขาเรียกฉากภายนอกเมื่อแปดเซียน ซ้าย เท่านั้นก็กลับพึมพำกับตัวเองครู่หนึ่ง เมิ่งฮ่าวเดินไปข้างหน้าอย่างระมัดระวัง สถานที่นี้ดูเหมือนจะทำให้ความรู้สึกทางจิตวิญญาณของเขาลดลงมาก . มันเป็นเรื่องยากที่จะมองไปไกลในทิศทางใด ในความเป็นจริง , ช่วงของเขาตอนนี้ดูเหมือนจะถูก จำกัด ไปประมาณสิบห้าร้อยเมตร เงยหน้าขึ้นมองสายฟ้าบนท้องฟ้า เมิ่งฮ่าวยกเลิกใด ๆความคิดของการบินขึ้นเวลาผ่านไป เร็ว ๆ นี้ ก็เป็นเดือน ระหว่างนั้น เมิ่งฮ่าวถูกค้นพบประมาณครึ่งหนึ่งของสถานที่ทั้งหมด เขาพบว่าไม่มีรูปแบบของชีวิตอื่น ๆรวมทั้งการใด ๆของเกษตรกรอื่น ๆจากทะเลทรายตะวันตกโลกนี้มีขนาดเล็กมากและดูเหมือนจะไม่ได้มีรูปร่างปกติ พรมแดนของตนขึ้นโดยขอบหยัก นอกเหนือจากที่ไม่มีอะไรเลย เมิ่งฮ่าวกำลังยืนอยู่บนขอบหนึ่งเช่นตรงหน้าเขาคือความมืดมิด เศร้าหมอง และเย็น ดูเหมือนจะสามารถกลืนกินทุกสิ่งทุกอย่าง มันล้อมรอบ ภูมิภาคนี้ พึมพำ เม็ง Hao ยกมือของเขาและได้จับการเคลื่อนไหว หินใกล้เคียงทันทีบินขึ้นไปในอากาศและที่ดินในมือของเขา เขาโยนมันออกไปทางมืด ทันทีที่มันสัมผัสกับความมืด มันเด้งกลับมาในที่ดินของเมิงเมือ เค้ามองไปที่หินและสังเกตเห็นว่าส่วนที่โดนความมืดที่ดูราวกับว่ามันถูกหั่นด้วยมีด มันก็แบนสนิทและเรียบมินโฮขมวดคิ้วแนบแน่น เหม็งเขาถอยช้าๆหน่อย ช่องว่างสีดำก็ให้ความรู้สึกอันตราย อย่างไม่น่าเชื่อ เขาจะสามารถจินตนาการสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับร่างกายของเขา ถ้าเขาบังเอิญพบกับความมืด" มีบางอย่างไม่ถูกต้อง ถ้านี่เป็นดินแดนของสะพานพัง แล้วทำไมผมถึงเป็นคนเดียวที่นี่ อีกอย่าง . . . . . . . ที่นี่ดูเล็กเกินไป นอกจากนี้ ไม่มีของฟ้าดินที่อีกาทหารเผ่า greatfather กล่าวถึง !" นอกจากซากปรักหักพังของเมืองที่ ฉันไม่เห็นใด ๆของซากของสะพานอมตะอยู่ ! " เมิ่งเฮ่าหันไปอีกครั้งต่อการสำรวจของเขาระวังของโลกใบนี้โดยเวลาอีกครึ่งเดือนผ่านไป หน้าเมิงเฮาก็น่ากลัว เขายืนอยู่ในใจกลางของโลก ดูหินศิลาจารึก .จากศิลาจารึกก็แตก แต่ไม่แตกแยก มันอยู่ในสภาพที่ค่อนข้างดี และบนพื้นผิวของมันจะไม่ค่อยทำออกมาบางตัวใหญ่มากกว่า" เมืองสามัคคี . . . . . . . " กล่าวว่า เมิ่งฮ่าว เบาๆ ดูเทอะทะปรากฏในสายตาของเขา จู่ๆ เขาก็คิดว่ากลับไปแปดอมตะที่เขาได้เห็นในทางของเขาที่นี่ รวมทั้งผู้หญิง ปีศาจร้าย จี้เซียง ." ลัทธิปิศาจอมตะ ปลอมตัวมาเป็นหุ่นเชิด ปีศาจร้าย จี้เซียง พยายามหลบเลี่ยง . . . . " เชสตายจมอยู่ในความคิด เมิ่งเฮ่านั่งลงไขว้ขา" นังมารร้ายจี้เซียงมาจากนิกาย เรียกว่า นิกายอสูรอมตะ เธอชักจูงนายน้อยของบรรดาแปดอมตะจากสมบัติของเขา แล้วเธอก็ทำให้ตัวเองเป็นหุ่นเชิด เพื่อหลบเลี่ยงการแสวงหาของพวกเขา" หลังจากที่เธอหนีไป ทำไมแปดของพวกเขาไล่เราอีก ดูสับสนเลยโมโห . . . . . . . ? ทันใดนั้นเอง ดูของความเข้มข้นเต็มตา" จริงๆ แล้ว เธอไม่ได้หนี ! เธอใช้วิธีอื่นเพื่อหลอกลวงเธอแปด pursuers และนำพวกเขาออกไป พวกเขาได้อย่างรวดเร็วตระหนักบางสิ่งบางอย่างคาวที่เกิดขึ้น และกลับมาให้เร็วที่สุดเท่าที่พวกเขาสามารถ แม้ว่า ถ้าคุณมองมันจากมุมมองที่ . . . . . . . อืม บางที เธออาจจะทำบางสิ่งบางอย่างที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง ผมไม่อาจจินตนาการได้ หรือบางทีเธอมาสู่ดินแดนของสะพานซากปรักหักพังบนเอง สำรวจมัน ความเป็นไปได้ . . . . . . . สุดท้ายก็เป็นจริงในหมู่เกษตรกรที่มาจากทะเลทรายตะวันตก ! " เมิงเฮานั่งเงียบและไม่ขยับ . ปีศาจร้ายนี้คือคนที่ถูกไล่ล่าโดยแปดเซียน และชัดเจนมีฐานการเพาะปลูกประเสริฐ .