The sky was shrouded by darkness.Da

The sky was shrouded by darkness.
Dawn has not arrived from the eastern skies, the dividing line between night and day was still extremely ambiguous.
(The city’s surrounding walls, it is my first time coming……)
After waking up unusually early, I headed to the surrounding walls of the Labyrinth City (Orario).
The current location was the outer section of North West direction. In the huge surrounding walls, the inside of the city could be seen in one glance and my attention was stolen by the majority of the scene.
The Pantheon, the Coliseum, there were probably even headquarters of famous . The huge buildings with the height approaching the walls could be said to have their own characteristics. Towards the beautiful shape that could be clearly recognized from afar, I could not even issue a single sigh.
Especially the that stood in the center of the city, the height that surpasses even the city wall brings forth a more powerful presence and pressure. Place among the dazzling areas, the bean-like homes were also quite interesting and it was never tiring to look at it.
The city, that was roughly divided into 8 Main Street Areas, had just finally bid farewell to the bustling noises. Right now, the Magic Stone Lamps’ glows disappeared one by one, Orario is quietly entering its slumber.
The thought of me living in this great city caused indescribable feelings and excitement and began to stimulate my back and heart.
50
“Are you … prepared?”
“Ah, Y…Yes!”
Turning around to the wind chimes-like voice, I, once again, faced Wallenstein-san.
The reason why I came to the city walls was in order to accept her guidance about fighting methods.
Since her seems to be planning an in the near future, so the amount of time for guidance does not seem to be much. This was the reason that we began the training the day after yesterday and at the same time, the training period will end when the begins.
“Sorry, calling you out at this time……”
“N…Not at all, it’s not a problem!”
Wallenstein-san, who was part of the , should not even be doing this kind of thing. If it was known that she was teaching another faction’s member, it would be an even greater problem.
Specially heading over to the top of the walls to train was also to avoid people’s eyes and ears.
Considering from her position, having deadlines and restrictions was taken for granted.
By the way, the reason we picked such an early time period was because she considered my situation of having to earn my living fees and had to enter the Dungeon.
“T…Then, Wallenstein-san, what…what do you want me to do……”
“……Aizu.”
“Ha?”
“It’s fine …To call me Aizu.”
I, who noticed that I was being criticized by how I called her name, almost instantly flopped to the ground.
51
“Everybody calls me that……Or…Are you unwilling?”
“W…Wait a minute!? ………No, it’s not that I’m unwilling”
It was impossible to refuse.
Listening to the slightly depressed voice from that person, I covered my mouth and thought.
My cheeks turned red. Shouldn’t I say, Wallenstein-san……In front of Aizu-san, my cheeks have always turned red, there was not even a second that it didn’t……
Once again, I had a realization of how strange the current situation was.
“……A…Aizu…san. Then what should I do next?”
“…….What should you do…Okay.”
“Eh.”
Towards Aizu-san’s slightly dull voice, I could not help but let out a natural response.
She huddled her slender chin and stood there, frowned as she desperately tried to think of something.
“Although I have been thinking……about it since yesterday.”
She quietly moved her line of sight, as if she was a scolded child. It gave me the feeling that Aizu-san had become smaller.
The sense of sacredness and mystery that she had revealed so far had completely vanished without a trace.
Ara, so strange.
The Aizu-san in front of me was slightly different than the one I longed for.
“……Try…to swing in the air.”
“Ah……O…Okay.”
52
I let out a bit of sweat as I listened to Aizu-san’s instruction.
Taking out the , while I felt slightly embarrassed due to the close proximity of her gaze, I swung once, twice and three times.
Aizu-san was seriously observing my movements.
“You…only use Dagger?”
“Eh……?”
“The Dagger users that I know will also use kicks and Taijutsu.”
Indeed, when I was fighting against Monsters, I would rely on the weapon’s overwhelming attacks most of the time. The acts of punching and kicking were extremely rare.
While I looked at my own body, Aizu-san said, “lend it to me”, and took the Dagger.
Looks like she wanted to demonstrate an example of Taijutsu.
“……Like this”
Her right hand held the dagger in reverse grip and her knee were slightly lifted vertically.
She lifted her knee vertically by a bit……she tilted her head.
She lowered her leg and once again raised it straight up……Then once again, she tilted her head.
“……?”
“……”
She repeated the lifting and lowering of her left knee. Each time, Aizu-san would tilt her head.
To this point, even I could not hide my sweat. I do not know why the side watching would also become speechless, I could only keep looking at Aizu-san’s next move.
53
Could it be …Aizu-san…is a natural airhead……
“——Ah.”
Just when I was thinking this kind of thing.
As if she captured some amazing sense, Aizu-san swayed her lower body.
“——Eh?”
Using her right foot as the axis for her center of gravity, she let out an intense friction, causing the stone floor to cry out, and rotated her body around.
Ignoring me, who let out a dumb noise, her left leg depicted an arc.
Her miniskirt rolled forward, revealing the blue tights she was wearing underneath.
Following, the snow white thighs broke into my vision—— I…was blown away.
“Ah.”
A high speed…roundhouse kick.
The attack of the First-Class Adventurers that entered my sight, captured me, who was standing next to her, at a frightening speed. After a violent blow, I was blown towards the opposite wall.
Whether if it was reacting or defending, I could not even let out a cry. With a tragic momentum, I smashed against the stone wall and finally collapsed to the ground.
What …This kind of damage.
My consciousness was blown away.
I could not use any strength and quaveringly raised my head. Aizu-san, who lacked emotions on her face, could only stand there with her eyes widened.
……Aizu-san…is really a natural airhead.
The second before I lost consciousness, I finally understood this point. I tried to turn my head.
54
“Sorry……”
Aizu-san apologized with a sad expression to me, who woke up shortly afterwards.
Although I forcibly placed a smile and desperately tried to encourage her, my chest that got hit was still in pain, I do not know if I could conceal it properly.
Afterwards, Aizu-san attempted to test out various things, but it still did not seem to work.
Looking at the figure, who was desperately thinking, I do not know whether if I should interrupt or not.
Under the dark sky, where the morning glow still haven’t appeared yet, a restless atmosphere was filling it up.
“……As expected, we should just fight.”
“Eh?”
Aizu-san, who was silent for some time, raised her head and said this to me.
Standing up, she placed her hand on the sword handle.
I widened my eyes and hurriedly stood up, she pulled out her sword and placed it on a corner of the wall, then she faced this side while holding the sheath.
“Because I am not good at teaching others like Riveria……So… this is the best way.”
Following this, the atmosphere around Aizu-san changed.
Her right hand held onto the sword sheath that had nearly the same attack range as a normal single-handed sword, and she quietly placed up her stance.
Just by standing, my skin sensitively reacted.
I immediately pulled out the hanging at the waist and entered a stance.
“Yes……That is enough.”
“……!?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ท้องฟ้าถูกหุ้มไว้ ด้วยความมืดรุ่งอรุณไม่ได้มาจากฟากฟ้าตะวันออก เส้นแบ่งระหว่างกลางวันและกลางคืนยังไม่ชัดเจนมาก(กำแพงรอบเมือง เป็นครั้งแรกของผมมา...)หลังจากตื่นเช้าผิดปกติ ผมหัวกับผนังโดยรอบของเมืองเขาวงกต (Orario)ปัจจุบันตั้งอยู่ส่วนนอกของทิศทางตะวันตกเฉียงเหนือ ในผนังโดยรอบมาก ภายในห้องสามารถเห็นได้ในชำเลืองมอง และผมถูกขโมย โดยส่วนใหญ่ของฉากองการ โคลิเซียม มีสำนักงานใหญ่อาจได้ของมีชื่อเสียง . อาคารขนาดใหญ่ มีความสูงใกล้ผนังได้ว่า มีลักษณะของตนเอง ต่อรูปร่างสวยงามที่อาจจะชัดเจนรับรู้จากระยะไกล ฉันไม่สามารถแม้ออกแยกกันเดี่ยวโดยเฉพาะอย่างยิ่งการ ที่อยู่ในศูนย์กลางของเมือง สูงสำหรับกำแพงเมืองแม้นำมาแสดงมีประสิทธิภาพมากขึ้นและความดัน ทำในพื้นที่จำกัด บ้านถั่วเหมือนยังน่าสนใจทีเดียว และก็ไม่เคยเหนื่อยที่จะเมือง ที่ถูกแบ่งคร่าว ๆ ได้เป็นพื้นที่ถนนหลัก 8 มีเพียงสุดท้ายประมูลเพื่อเสียงคึกคัก ตอนนี้ glows โคมไฟหินวิเศษหายไปหนึ่ง Orario กำลังเงียบ ๆ เข้าสมที่สุดของความคิดของฉันอาศัยอยู่ในเมืองนี้เกิดความรู้สึกยากและตื่นเต้น และเริ่มที่จะกระตุ้นการหลังของฉัน และหัวใจ50"มีคุณ...พร้อมหรือไม่""อา Y. ...ใช่"อีกครั้ง เปิดรอบให้เสียงเหมือนลมตีระฆัง ประสบ Wallenstein ซังเหตุผลที่ทำไมผมมากำแพงเมืองเพื่อ รับคำแนะนำของเธอเกี่ยวกับวิธีการต่อสู้ได้ตั้งแต่เธอ ดูเหมือน จะวางแผนการ ในอนาคตอันใกล้ ดังนั้นเวลาสำหรับคำแนะนำดูเหมือน จะมากขึ้น นี่คือเหตุผลที่เราเริ่มฝึกวันหลัง จากเมื่อวานนี้ และ ใน เวลาเดียวกัน ระยะเวลาการฝึกอบรมจะสิ้นสุดเมื่อการ เริ่มต้น"ขออภัย คุณโทรออกในเวลานี้...""N. ..ไม่เลย ไม่มีปัญหา"Wallenstein ซัง ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการ ไม่ควรแม้กระทั่งจะทำชนิดของสิ่งนี้ ถ้าถูกเรียกได้ว่า เธอได้สอนอีกฝ่ายหนึ่ง มันจะมีปัญหายิ่งหัวข้อพิเศษผ่านด้านบนของผนังการฝึกได้ยังโยนประชาชนตาและหูพิจารณาจากตำแหน่งของเธอ มีกำหนดเวลาและข้อจำกัดถูกนำมาได้รับการโดยวิธีการ เหตุผลที่เราเลือกดังกล่าวเป็นช่วงเวลาเพราะเธอถือว่าสถานการณ์ของฉันต้องได้รับค่าธรรมเนียมชีวิตของฉัน และต้องใส่ดันเจี้ยน"ต....แล้ว Wallenstein ซัง ...อะไรบ้างต้องฉันจะทำ... "“……ซุ""หา""ก็ดี...โทรหาผมซุ"ฉัน ผู้สังเกตเห็นว่า ผมได้ถูกวิจารณ์ว่าฉันเรียกว่าเธอ เกือบจะทันที flopped ไปพื้นดิน51"ทุกคนเรียกผมที่...หรือ...คุณยอมไหม ""W. ..รอสักครู่หนึ่ง! ………ไม่ มันไม่ใช่ว่า ฉันไม่ยอม"ไม่สามารถปฏิเสธได้ฉันฟังเสียงตกเล็กน้อยจากบุคคล ครอบคลุมปากของฉัน และคิดว่าแก้มของฉันเปิดสีแดง ไม่ควรฉันพูด Wallenstein ซัง...หน้าซุซัง แก้มของฉันได้เสมอเปิดแดง ยังไม่มีแม้แต่วินาทีที่ไม่ได้...อีกครั้ง ฉันได้ตระหนักถึงสถานการณ์ปัจจุบันมีวิธีแปลก ๆ“……อ....ซุ...ซาน แล้ว ไรต่อไป""... ควรคุณ...สิ่งที่คุณทำ...ดี""เอ๊ะ"ต่อซุซานน่าเบื่อเล็กน้อยเสียง ฉันอาจไม่ได้แต่ให้ออกแบบตอบสนองตามธรรมชาติเธอต้องชินสเลนเดอร์ของเธอ และยืน frowned ที่เธอพยายามจะคิดว่า ของบางอย่างหมด"แม้ว่าฉันได้คิด...เลยตั้งแต่เมื่อวาน"เธอเงียบ ๆ ย้ายสายตาเธอของบรรทัด ว่าเธอเด็กบ ๆ มันให้ฉันรู้สึกว่า ซุซังมีเป็นขนาดเล็กความ sacredness และความลึกลับที่เธอได้เปิดเผยจนได้สมบูรณ์ศาสดาเป็นร่องAra แปลกดังนั้นการซานซุหน้าฉันมีเล็กน้อยต่างฉันปรารถนาสำหรับ“……ลอง...แกว่งในอากาศ""อา...O. ...ดี"52ฉันให้ออกของเหงื่อเป็นฉันฟังคำซุซานการออกแบบ ในขณะที่ฉันรู้สึกอายเล็กน้อยเนื่องจากใกล้ของสายตาของเธอ ฉัน swung หนึ่ง สอง และสามครั้งซานซุอย่างจริงจังได้สังเกตความเคลื่อนไหวของฉัน"คุณ...ใช้กริช? ""เอ๊ะ...? ""ผู้ใช้กริชที่ฉันรู้ว่าจะยังใช้เตะและ Taijutsu"แน่นอน เมื่อฉันได้ต่อสู้กับมอนสเตอร์ ฉันจะพึ่งโจมตีการกระทำของอาวุธส่วนใหญ่เวลา ทำหน้าที่เจาะ และเตะได้น้อยมากในขณะที่ฉันมองร่างกายของฉันเอง ซุซังกล่าวว่า "มันให้ยืมฉัน" และเอากริชดูเหมือนเธอต้องการแสดงตัวอย่างของ Taijutsu“……เช่นนี้"เธอมือขวาถือกริชจับกลับ และเข่าของเธอถูกยกขึ้นเล็กน้อยในแนวตั้งเธอยกหัวเข่าของเธอในแนวตั้ง โดยบิต...เธอยืดศีรษะของเธอเธอลดลงขาของเธอ และอีกยกมันซื่อ...แล้วอีกครั้ง เธอยืดศีรษะของเธอ“……?”“……”เธอซ้ำการยกและลดของเข่าซ้ายของเธอ กัน ซุซังจะเอียงศีรษะของเธอจุดนี้ แม้ฉันอาจไม่ซ่อนเหงื่อของฉัน ไม่รู้ทำไมดูด้านข้างจะกลายเป็นพูด ฉันสามารถเท่านั้นให้มองที่ซุซานถัดไปได้53มันอาจเป็น...ซุซัง...เป็นหัวหาดอากาศธรรมชาติ..." — — Ah "เพียงเมื่อผมคิดสิ่งชนิดนี้ถ้าเขาจับความรู้สึกบางอย่างตื่นตาตื่นใจ ซุซัง swayed ร่างกายต่ำ" — — เอ๊ะ? "เธอใช้เท้าขวาเธอเป็นแกนของศูนย์กลางของแรงโน้มถ่วง ให้ออกแรงเสียดทานความรุนแรง ทำให้ชั้นหินการร้อง และหมุนร่างกายของเธอทั่วละเว้นฉัน ที่ให้ออกเสียงใบ้ ขาซ้ายเธอแสดงส่วนโค้งMiniskirt เธอย้อนไปข้างหน้า เผยให้เห็นเสื้อสีฟ้าที่เธอกำลังสวมใส่ภายใต้ต่อไปนี้ หิมะสีขาวต้นขายากจนเป็นวิสัยทัศน์ของฉัน — — I. .. พัดไป"อา"มีความเร็วสูง...เตะราวนด์เฮาส์การโจมตีของ Adventurers ชั้นที่ใส่สายตาของฉัน จับฉัน ที่ยืนข้างเธอ ที่ความเร็วน่ากลัว หลังจากชะลอตัวรุนแรง ฉันถูกเป่าไปทางผนังตรงกันข้ามว่า ถ้ามีปฏิกิริยา หรือป้องกัน ฉันอาจไม่ได้ให้ออกเป็นร้องไห้ มีโมเมนตัมน่าเศร้า ฉันซึ่งได้ถูกทุบกำแพงหิน และสุดท้าย ยุบไปพื้นดินอะไรนะชนิดของความเสียหายสติของฉันถูกเป่าออกไปไม่สามารถใช้ความแข็งแรงใด ๆ และ quaveringly ยกศีรษะ ซุซัง ที่ขาดอารมณ์บนใบหน้าของเธอ อาจเฉพาะยืนมี ด้วยตาของเธอ widened……ซุซัง...เป็นหัวหาดอากาศธรรมชาติวินาทีก่อนหายไปสติ ฉันก็เข้าใจจุดนี้ ฉันพยายามเปิดหัวของฉัน54"ขออภัย..."ซานซุอุ้ม ด้วยเศร้าให้ฉัน ผู้ตื่นในไม่ช้าหลังจากนั้นแม้ว่าฉันบังคับให้วางยิ้ม และหมดพยายามส่งเสริมให้หน้าอกของเธอ ฉันที่ได้ ตีได้ยังอยู่ในอาการปวด ฉันไม่รู้ถ้าฉันไม่สามารถปิดมันได้อย่างถูกต้องภายหลัง ซุซังพยายามทดสอบออกสิ่งต่าง ๆ แต่มันยังไม่ได้ดูเหมือนไม่ได้ทำงานมองที่ตัวเลข ที่หมดคิด ฉันไม่รู้ว่าถ้าฉันควรหยุด หรือไม่ภายใต้ท้องฟ้าสีเข้ม ที่เรืองแสงตอนเช้ายังไม่ปรากฏยัง บรรยากาศเหมาะลงมันขึ้น“……ตามที่คาดไว้ เราควรเพียงต่อสู้""เอ๊ะ"ซุซัง เจ้าเงียบบางครั้ง ยกศีรษะของเธอ และพูดกับฉันยืนขึ้น เธอไว้มือของเธอจับดาบฉัน widened ตา และรีบยืนขึ้น เธอดึงดาบของเธอ และวางอยู่บนมุมของผนัง นั้นเธอต้องเผชิญกับด้านนี้ยึดถือการ sheath"เพราะฉันไม่ดีที่สอนคนอื่นเช่นริเวอร์เรีย...ดังนั้น... นี่คือวิธีดีที่สุด"บรรยากาศรอบ ๆ ซุซานดังกล่าว เปลี่ยนแปลงขวามือของเธอจับไว้ sheath ดาบที่มีเกือบเดียวกันโจมตีช่วงเป็นดาบ single-handed ปกติ และเธอวางค่าท่าทางของเธออย่างเงียบ ๆเพียงแค่ยืน ผิวของฉัน sensitively ปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นผมดึงออกทันที แขวนที่พุง และท่าทางการป้อน"ใช่...ที่ก็พอ"“……!?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ท้องฟ้าถูกปกคลุมด้วยความมืด.
รุ่งอรุณยังไม่ได้มาจากฟากฟ้าตะวันออกเส้นแบ่งระหว่างกลางวันและกลางคืนก็ยังคงคลุมเครือมาก.
(กำแพงล้อมรอบเมืองของมันเป็นครั้งแรกที่ผมมา ...... )
หลังจากตื่นขึ้นผิดปกติในช่วงต้นของฉัน มุ่งหน้าไปยังผนังโดยรอบของเขาวงกตซิตี (Orario).
สถานที่ตั้งในปัจจุบันเป็นส่วนนอกของทิศทางตะวันตกเฉียงเหนือ ในผนังโดยรอบขนาดใหญ่ภายในของเมืองอาจจะเห็นในหนึ่งอย่างรวดเร็วและความสนใจของฉันถูกขโมยไปจากเสียงส่วนใหญ่ของฉาก.
Pantheon, โคลิเซียมอาจจะมีสำนักงานใหญ่แม้แต่ของที่มีชื่อเสียง. อาคารขนาดใหญ่ที่มีความสูงใกล้ผนังอาจจะกล่าวจะมีลักษณะของตัวเอง ต่อรูปทรงที่สวยงามที่สามารถรับรู้ได้อย่างชัดเจนจากระยะไกล, ฉันจะไม่ได้ออกซิงเกิ้ลถอนหายใจ.
โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ยืนอยู่ในใจกลางของเมืองความสูงที่เกินกว่าแม้กำแพงเมืองนำมาแสดงตนที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นและความดัน สถานที่หนึ่งในพื้นที่พราวบ้านถั่วเหมือนก็มีความน่าสนใจมากและมันก็ไม่เคยเหนื่อยที่จะมองมัน.
เมืองที่ถูกแบ่งออกเป็น 8 พื้นที่ถนนสายหลักเพิ่งเสนอราคาสุดท้ายอำลาเสียงที่คึกคัก ตอนนี้หินวิเศษโคมไฟ 'เรืองแสงหายไปทีละคน Orario เป็นเงียบเข้าสู่นิทรา.
ความคิดของฉันที่อาศัยอยู่ในเมืองใหญ่ที่เกิดจากความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบายได้และความตื่นเต้นและเริ่มที่จะกระตุ้นให้เกิดการกลับและหัวใจของฉัน.
50
"คุณ ... เตรียม ? "
"อา Y ... ใช่!"
เปิดรอบเพื่อเสียงลมเสียงกังวานเหมือนผมอีกครั้งหนึ่งที่ต้องเผชิญกับ Wallenstein ซัง.
เหตุผลที่ผมมาถึงกำแพงเมืองก็เพื่อที่จะยอมรับคำแนะนำของเธอเกี่ยวกับวิธีการต่อสู้
ตั้งแต่เธอ ดูเหมือนว่าจะมีการวางแผน ในอนาคตอันใกล้ดังนั้นระยะเวลาเพื่อขอคำแนะนำไม่ได้ดูเหมือนจะมีมาก นี่คือเหตุผลที่เราเริ่มฝึกวันหลังจากที่เมื่อวานนี้และในเวลาเดียวกันระยะเวลาการฝึกอบรมจะสิ้นสุดเมื่อเริ่มต้น.
"ขออภัยคุณโทรออกในเวลานี้ ...... "
"ไม่มี... ไม่ได้ทั้งหมดก็ไม่เป็นปัญหา"
Wallenstein ซังซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของไม่ควรแม้แต่จะทำชนิดของสิ่งนี้ ถ้ามันเป็นที่รู้จักกันว่าเธอได้รับการเรียนการสอนสมาชิกฝ่ายอื่นก็จะเป็นปัญหาที่ยิ่งใหญ่กว่า.
มาเป็นพิเศษที่จะมุ่งหน้าไปยังด้านบนของผนังในการฝึกอบรมเป็นยังเพื่อหลีกเลี่ยงสายตาของผู้คนและหู.
พิจารณาจากตำแหน่งของเธอมีกำหนดเวลาและข้อ จำกัด คือ สำหรับรับ.
โดยวิธีการเหตุผลที่เราเลือกเช่นช่วงเวลาต้นเป็นเพราะเธอคิดว่าสถานการณ์ของฉันของการมีที่จะได้รับค่าใช้จ่ายที่อยู่อาศัยของฉันและมีที่จะเข้าสู่ดันเจี้ยน.
"T ... จากนั้น Wallenstein ซังอะไร ... สิ่งที่ทำ คุณต้องการให้ผมทำ ...... "
"...... Aizu."
"ฮะ?"
"มันเป็นเรื่องที่ดี ... เพื่อโทรหาฉัน Aizu."
ฉันที่สังเกตเห็นว่าผมได้รับการวิพากษ์วิจารณ์จากวิธีการที่ฉันเรียกชื่อของเธอเกือบจะทันทีล้มลงไปที่พื้น .
51
"ทุกคนเรียกผมว่า ...... หรือ ... คุณไม่เต็มใจที่? " "
W ... รอสักครู่ !? ......... ไม่มีก็ไม่ได้ว่าฉันไม่เต็มใจ "
มันเป็นไปไม่ได้ที่จะปฏิเสธ.
ฟังเสียงหดหู่เล็กน้อยจากคนที่ฉันปกคลุมปากและความคิดของฉัน.
แก้มของฉันกลายเป็นสีแดง ไม่ควรพูดว่า Wallenstein ซัง ...... ในด้านหน้าของ Aizu ซังแก้มของฉันได้หันเสมอสีแดงมีไม่ได้แม้แต่ที่สองที่มันไม่ได้ ......
อีกครั้งหนึ่งที่ผมมีความตระหนักถึงวิธีการที่แปลกปัจจุบัน สถานการณ์.
"...... ... Aizu ... ซัง แล้วสิ่งที่ฉันควรจะทำอย่างไรต่อไป? "
"...... งั้นคุณควรทำ ... โอเค."
"เอ๊ะ."
ต่อ Aizu ซังเสียงที่น่าเบื่อเล็กน้อยฉันไม่สามารถช่วย แต่ขอให้ออกมาตอบสนองตามธรรมชาติ.
เธอ huddled คางเรียวของเธอและยืนอยู่ มีขมวดคิ้วขณะที่เธอหมดท่าพยายามที่จะคิดว่าสิ่งที่.
"ถึงแม้ว่าผมจะได้รับความคิดเกี่ยวกับมัน ...... ตั้งแต่เมื่อวาน."
อย่างเงียบ ๆ เธอย้ายสายของเธอจากสายตาราวกับว่าเธอเป็นเด็กที่โดนดุ มันทำให้ผมรู้สึกว่า Aizu ซังได้กลายเป็นขนาดเล็ก.
ความรู้สึกของความศักดิ์สิทธิ์และความลึกลับที่เธอได้เปิดเผยว่าจนถึงขณะนี้ก็หายไปอย่างสมบูรณ์ไร้ร่องรอย.
Ara แปลกดังนั้น.
Aizu ซังในด้านหน้าของฉันก็แตกต่างกันเล็กน้อยกว่า หนึ่งที่ผมอยากให้.
"...... ลอง ... จะแกว่งอยู่ในอากาศ."
"อา ...... โอ ... โอเค."
52
ผมให้ออกบิตของเหงื่อในขณะที่ฉันได้ฟังการเรียนการสอน Aizu ซัง.
การออกในขณะที่ฉันรู้สึกอายเล็กน้อยเนื่องจากความใกล้ชิดของการจ้องมองเธอฉันเหวี่ยงครั้งเดียวสองครั้งและสามครั้ง.
Aizu ซานได้รับการอย่างจริงจังการสังเกตการเคลื่อนไหวของฉัน.
"คุณ ... เพียงใช้กริช?"
"เอ๊ะ ...... ?"
"กริช ผู้ใช้ที่ฉันรู้ว่าจะใช้เตะและ Taijutsu. "
อันที่จริงตอนที่ฉันกำลังต่อสู้กับมอนสเตอร์ที่ผมจะพึ่งพาอาวุธโจมตีล้นหลามมากที่สุดของเวลา การกระทำของเจาะและเตะก็หายากมาก.
ในขณะที่ฉันมองไปที่ร่างกายของตัวเอง Aizu ซังกล่าวว่า "ให้ยืมมันมาให้ฉัน" และเอากริช.
ดูเหมือนว่าเธอต้องการที่จะแสดงให้เห็นถึงตัวอย่างของ Taijutsu.
"...... เช่นเดียวกับ นี้ "
ทางด้านขวามือของเธอถือดาบอยู่ในมือกลับและเข่าของเธอได้รับการยกระดับขึ้นเล็กน้อยแนวตั้ง.
เธอยกเข่าของเธอในแนวตั้งโดยบิต ...... เธอเอียงศีรษะของเธอ.
เธอลดลงขาของเธอและเมื่อยกขึ้นอีกครั้งมันตรงขึ้น ...... จากนั้นอีกครั้ง เธอเอียงศีรษะของเธอ.
"......
?" "...... "
เธอซ้ำแล้วซ้ำอีกยกและลดเข่าซ้ายของเธอ ทุกครั้งที่ Aizu ซังจะเอียงศีรษะของเธอ.
ถึงจุดนี้ผมเองก็ไม่สามารถซ่อนเหงื่อของฉัน ผมไม่ทราบว่าทำไมดูด้านข้างก็จะกลายเป็นพูดไม่ได้ แต่ให้มองที่การย้ายไปของ Aizu ซัง.
53
มันอาจจะเป็น ... Aizu ซัง ... เป็นธรรมชาติโง่ ......
"--Ah."
เพียงเมื่อฉันเป็น คิดชนิดของสิ่งนี้.
ถ้าเป็นเธอจับความรู้สึกบางอย่างที่น่าตื่นตาตื่นใจ Aizu ซังแกว่งร่างกายส่วนล่างของเธอ.
"--Eh?"
ใช้เท้าขวาของเธอในฐานะแกนสำหรับศูนย์ของแรงโน้มถ่วงของเธอที่เธอให้ออกแรงเสียดทานที่รุนแรงก่อให้เกิด ชั้นหินที่จะร้องไห้ออกมาและหมุนไปรอบ ๆ ร่างกายของเธอ.
ไม่สนใจผมที่ให้ออกเสียงใบ้ขาซ้ายของเธอปรากฎอาร์.
กระโปรงสั้นของเธอกลิ้งไปข้างหน้าเผยให้เห็นถุงน่องสีฟ้าเธอสวมอยู่ใต้.
หลังจากที่ต้นขาขาวหิมะยากจน เป็น vision-- ของฉัน ... ฉันถูกเป่าออกไป.
"อา."
ความเร็วสูง ... เตะวงกว้าง.
การโจมตีของนักผจญภัย First-Class ที่เข้ามาสายตาของเราจับผมที่กำลังยืนอยู่ต่อไปกับเธอด้วยความเร็วที่น่ากลัว หลังจากที่มีการระเบิดรุนแรงฉันถูกพัดไปทางผนังด้านตรงข้าม.
ไม่ว่าถ้ามันเป็นปฏิกิริยาหรือปกป้องผมไม่สามารถที่จะให้ออกร้องไห้ ด้วยแรงผลักดันที่น่าเศร้าผมทุบกำแพงหินและในที่สุดก็ทรุดตัวลงกับพื้น.
อะไร ... ชนิดของความเสียหายนี้.
สติของฉันถูกเป่าออกไป.
ฉันไม่สามารถใช้ความแข็งแรงและยก quaveringly หัวของฉัน Aizu ซังที่ขาดอารมณ์บนใบหน้าของเธอเท่านั้นที่จะยืนอยู่พร้อมกับดวงตาของเธอกว้างขึ้น.
...... Aizu ซัง ... เป็นจริงโง่ธรรมชาติ.
ที่สองก่อนที่จะหมดสติไปในที่สุดผมก็เข้าใจจุดนี้ ฉันพยายามที่จะหันหัวของฉัน.
54
"ขอโทษ ...... "
Aizu ซังขอโทษด้วยสีหน้าเศร้าที่ฉันที่ตื่นขึ้นมาหลังจากนั้นไม่นาน.
ถึงแม้ว่าผมจะบังคับให้วางรอยยิ้มและพยายามอย่างยิ่งที่จะสนับสนุนให้เธอหน้าอกของฉันที่ได้ตียังคง ในความเจ็บปวดผมไม่ทราบว่าผมสามารถปกปิดได้อย่างถูกต้อง.
หลังจากนั้น Aizu ซังพยายามที่จะทดสอบสิ่งต่างๆ แต่ก็ยังไม่ได้ดูเหมือนจะทำงาน.
มองไปที่ร่างที่หมดความคิดผมไม่ทราบว่า ว่าผมควรจะขัดขวางหรือไม่.
ภายใต้ท้องฟ้ามืดที่เรืองแสงตอนเช้ายังไม่ปรากฏ แต่บรรยากาศไม่สงบได้รับการเติมขึ้น.
"...... เป็นที่คาดหวังเราก็ควรจะต่อสู้."
"เอ๊ะ?"
Aizu ซัง ใครจะเป็นคนเงียบบางครั้งยกศีรษะของเธอและพูดกับฉัน.
ยืนขึ้นเธอวางอยู่บนมือของเธอจับดาบ.
ฉันเบิกตากว้างของฉันและรีบลุกขึ้นยืนเธอดึงดาบออกมาไล่เธอและวางมันลงบนมุมของ ผนังแล้วเธอเผชิญหน้ากับด้านนี้ในขณะที่ถือฝัก.
"เพราะผมไม่ได้เป็นสิ่งที่ดีที่การเรียนการสอนอื่น ๆ เช่น Riveria ...... ดังนั้น ... นี้เป็นวิธีที่ดีที่สุด."
ต่อไปนี้บรรยากาศรอบ Aizu ซังเปลี่ยน.
มือข้างขวาของเธอจัดขึ้น บนฝักดาบที่มีเกือบระยะการโจมตีเช่นเดียวกับดาบมือเดียวปกติและเธอวางขึ้นอย่างเงียบ ๆ ท่าทางของเธอ.
เพียงแค่ยืนผิวของฉันละม่อมปฏิกิริยา.
ฉันทันทีดึงออกมาที่แขวนอยู่ที่เอวและเข้าท่าทาง.
"ใช่ ...... นั่นคือพอ."
"...... !?"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ท้องฟ้าถูกปกคลุมโดยความมืด
อรุณไม่ได้มาจากฟากฟ้าตะวันออก , เส้นแบ่งระหว่างกลางวันและกลางคืนยังแสนคลุมเครือ .
( ของเมืองโดยรอบผนัง มันเป็นครั้งแรกที่ฉันมา . . . . . . . )
หลังจากตื่นเช้าผิดปกติ ผมมุ่งหน้าไปที่ผนังโดยรอบเขาวงกต ( ชั่วโมงเมือง )
ตำแหน่งปัจจุบัน คือ ส่วนนอกของทิศทางตะวันตกเฉียงเหนือในขนาดใหญ่โดยรอบผนังด้านในของเมืองอาจจะเห็นในแวบเดียว และความสนใจของฉันถูกขโมยไป โดยส่วนใหญ่ของฉาก
Pantheon , โคลีเซียม มีแม้อาจจะสำนักงานใหญ่ของครอบครัวที่มีชื่อเสียง > < อาคารขนาดใหญ่ที่มีความสูงถึงผนังอาจจะกล่าวว่ามีลักษณะของตนเองต่อสวยรูปร่างที่อาจจะชัดเจนได้จากที่ไกลๆ ผมไม่สามารถแม้แต่จะออกถอนหายใจ เดียว
โดยเฉพาะ < บาเบลที่ยืนอยู่ในศูนย์กลางของเมือง ความสูงที่เกินแม้แต่เมืองกำแพงทำให้เกิดการแสดงที่ทรงพลังมากขึ้น และความดัน สถานที่ในพื้นที่พราว , ถั่วเช่นบ้านยังค่อนข้างน่าสนใจ และมันก็ไม่เคยเบื่อที่จะมอง
เมืองนั่นคือประมาณแบ่งออกเป็น 8 พื้นที่ถนนสายหลัก มีเพียงสุดท้ายอำลาเสียงคึกคัก ตอนนี้ , โคมไฟเรืองแสง ' หินเวทมนตร์หายไปหนึ่งโดยหนึ่งชั่วโมงจะเงียบเข้านิทรา .
คิดว่าฉันอาศัยอยู่ในเมืองที่ยอดเยี่ยมนี้เกิดจากความรู้สึกคลุมเครือและความตื่นเต้นและเริ่มที่จะกระตุ้นหลังของฉัน และหัวใจ

50 " คุณ . . . . . . . เตรียม ? "
" อ่า . . เอ่อ . . . ค่ะ "
หันไปลมตีระฆังเป็นเสียงฉันอีกครั้ง เจอวอลลั้นสไตน์ซาน
เหตุผลที่ฉันมาถึงกำแพงเมืองเพื่อยอมรับคำแนะนำของเธอเกี่ยวกับวิธีการต่อสู้ .
ตั้งแต่เธอดูเหมือนว่าจะมีการวางแผนครอบครัว > < การเดินทาง > ในอนาคตอันใกล้ ดังนั้นปริมาณของเวลาสำหรับ คำแนะนำที่ดูเหมือนจะเป็นเท่าไหร่นี้คือเหตุผลที่เราเริ่มฝึก เมื่อวานซืน และในเวลาเดียวกัน ระยะเวลาการฝึกจะสิ้นสุดเมื่อ < การเดินทาง > เริ่มต้น .
" ขอโทษนะ ที่เรียกเธอออกมาในเวลาแบบนี้ . . . . . . . "
" มะ . . ไม่ มันไม่ใช่ปัญหา "
วอลลั้นสไตน์สัน ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว > < โลกิก็ไม่ควรแม้แต่จะทำเรื่องแบบนี้ถ้ามันรู้ว่าเธอสอนฝ่ายของสมาชิกอื่น มันจะเป็นปัญหาที่ยิ่งใหญ่กว่า .
พิเศษมุ่งหน้าไปยังด้านบนของผนังเพื่อฝึก ก็เพื่อหลีกเลี่ยงสายตาและหูของประชาชน .
เมื่อพิจารณาจากตำแหน่งของเธอ มีกำหนดเวลาและข้อ จำกัด ถูกมองข้าม
โดยวิธีเหตุผลที่เราเลือกช่วงเวลาดังกล่าวก่อน เพราะเธอถือว่าสถานการณ์ของฉันมีที่จะได้รับค่าธรรมเนียมในชีวิตของฉัน และต้องเข้าคุก .
" T . . . . . . . . งั้น วอลลั้นสไตน์สัน อะไร . . . . . . . เธออยากให้ฉันทำอะไร . . . . . . . "
" . . . . . . . ไอสึ "
" ฮา "
" ไม่เป็นไร . . . . . . . เรียกฉันว่าไอสึ "
ผมที่สังเกตเห็นว่า ผมถูกวิจารณ์โดยวิธีการที่ฉันเรียกชื่อเธอ เกือบจะทันทีล้มกับพื้น
0
" ทุกคนเรียกฉันว่า . . . . . . . หรือ . . . . . . . ท่านจะไม่ทำใช่มั้ย ? "
" W . . . . . . . . รอเดี๋ยว ! ? . . . ไม่ มันไม่ใช่ที่ผมไม่เต็มใจ "
มันเป็นไปไม่ได้ที่จะปฏิเสธ
ฟังเพลงหวังเล็กน้อย เสียงจากคนๆนั้น ผมครอบปากและความคิด .
แก้มของฉันกลายเป็นสีแดง ผมไม่ควรพูด , วอลลั้นสไตน์สัน . . . . . . . ต่อหน้าไอสึซัง แก้มของฉันก็กลายเป็นสีแดงไม่มีแม้แต่วินาทีเดียวก็ไม่ได้ . . . . . . .
อีกครั้งฉันก็คิดได้ว่าแปลกสถานการณ์ในปัจจุบัน .
" . . . . . . . . . . . . . . ไอสึ . . . . . . . ซาน แล้วฉันควรทำอย่างไรต่อไป ? "
" . . . . . . . สิ่งที่คุณควรทำ . . . . . . . ค่ะ "

" เอ๊ะ " ต่อเสียงทึบของเล็กน้อยไอสึซัง ผมไม่สามารถช่วย แต่ให้มีการตอบสนองตามธรรมชาติ .
เธอ huddled คางเรียวของเธอและยืนอยู่ตรงนั้นขมวดคิ้วขณะที่เธอพยายามที่จะคิดว่าสิ่งที่ .
" แม้ว่าฉันได้รับการคิดเกี่ยวกับมันตั้งแต่เมื่อวาน . . . . . . . "
เธอก็เงียบย้ายแนวสายตา ถ้าเธอยังด่าเด็ก มันทำให้ผมรู้สึกว่าไอสึซังได้กลายเป็นขนาดเล็ก
ความรู้สึกของศักดิ์สิทธิ์และความลึกลับที่เธอได้พบเพื่อให้ห่างไกลได้หายไปแล้วอย่างไร้ร่องรอย

อ๊ะ แปลกมากส่วนไอสึซัง ตรงหน้าฉันคือแตกต่างกันเล็กน้อยกว่าหนึ่งฉันเฝ้ารอ .
" . . . . . . . ลอง . . . . . . . แกว่งในอากาศ . "
" เอ่อ . . . . . . . . . . . . . . . โอเค "

ฉันไป 52 ออกบิตของเหงื่อที่ผมรับฟังคำสั่งของไอสึซัง
เอา > < กริช ในขณะที่ผมรู้สึกอายเล็กน้อยเนื่องจากความใกล้ชิดสนิทจ้องมองเธอ ผมเหวี่ยง หนึ่งครั้ง สองครั้ง สามครั้ง
ไอสึซังอย่างจริงจังของฉัน
สังเกตความเคลื่อนไหว" คุณ . . . . . . . ใช้กริช "
" เอ๊ะ . . . . . . . ? "
" กริช ผู้ใช้ที่รู้ก็จะใช้เตะและไทจุตสุ "
แน่นอน เมื่อฉันกำลังต่อสู้กับมอนสเตอร์ ผมก็พึ่งเป็นอาวุธเข้าโจมตีมากที่สุดของเวลา การกระทำของการชกและเตะถูกหายากมาก .
ในขณะที่ผมมองร่างกายตัวเอง ไอสึซังพูดว่า " มานะ " เอากริช
ดูเหมือนเธอต้องการที่จะแสดงให้เห็นถึงตัวอย่างของไทจุตสุ .

" . . . . . . . แบบนี้ " มือขวาถือกริชในมือของเธอกลับและเข่าเล็กน้อย ยกขึ้นในแนวตั้ง .
เธอยกเข่าของเธอแนวตั้งนิดหน่อย . . . . . . . เธอเอียงหัว .
เธอลดขาและอีกครั้งที่เลี้ยงมัน . . . . . . . ตรงขึ้นแล้ว อีกครั้ง เธอเอียงหัว .
" . . . . . . . ? "

" . . . . . . . "เธอทวนคำยกและลดเข่าซ้ายของเธอ แต่ละครั้ง ไอสึซังจะเอียงศีรษะของเธอ
จุดนี้ ฉันก็ไม่อาจซ่อนเหงื่อของฉัน ไม่รู้ ทำไม อยู่ดูก็จะพูดไม่ออก ได้แต่มองก้าวต่อไปของไอสึซัง
53
. . หรือว่า . . . ไอสึซัง . . . เป็นคนโง่ ธรรมชาติ . . . . . . .
. . . " อา "
เพียงเมื่อฉันคิดเรื่องแบบนี้
ถ้าเธอจับที่น่าอัศจรรย์บางความรู้สึก ไอสึซังครอบงำร่างกายส่วนล่างของเธอ .
" เอ๋ ? "
โดยใช้เท้าขวาของเธอเป็นแกนของศูนย์ของแรงโน้มถ่วงของเธอ เธอปล่อยออกมาเสียดสีรุนแรง ทำให้ชั้นหินที่จะร้องไห้ออกมาและหมุนร่างของเธอรอบ ๆ
ไม่สนใจฉันที่ปล่อยออกมาเสียงโง่ เธอขาซ้ายวาดส่วนโค้ง .
กระโปรงสั้นของเธอกลิ้งไปข้างหน้า เผยให้เห็นเสื้อสีฟ้าเธอสวมทับ
ต่อไปนี้ , หิมะขาวต้นขายากจนในวิสัยทัศน์ของฉัน . . . ฉัน . . . ก็ปลิวไป

" อ่า . . . ความเร็วสูง . . . เตะ .
การโจมตีของเฟิร์สคลาสนักผจญภัยที่เข้ามาในสายตาของฉันจับฉัน ที่ยืนข้างๆเธอ ด้วยความเร็วที่น่ากลัว หลังจากที่พัดรุนแรง ผมอึ้งกับผนังตรงข้าม ไม่ว่าถ้ามันเป็นปฏิกิริยา
หรือตั้งรับ ผมไม่สามารถแม้แต่จะให้ร้อง .ด้วยแรงที่ฉันทุบกับกำแพงหิน และในที่สุดก็ล้มลงกับพื้น
อะไร . . . . . . . มันเสีย สติของฉันก็หายไปด้วย
.
ผมอาจไม่ใช้ ความแข็งแรง และหัวขึ้นมาอย่างสั่นสะเทือน . ไอสึซัง ที่ขาดอารมณ์บนใบหน้าของเธอ ได้แต่ยืนอยู่ตรงนั้น นัยน์ตาของเธอเบิกกว้าง .
. . . . . . . ไอสึซัง . . . . . . . ช่างเป็นคนโง่ที่เป็นธรรมชาติ
วินาทีก่อนที่ผมจะหมดสติในที่สุดผมก็เข้าใจในจุดนี้ ฉันพยายามที่จะเปลี่ยนหัว . .

" ขอโทษ . . . . . . . " 54
ไอสึ ซานขอโทษด้วยสีหน้าเศร้าที่ฉันตื่นขึ้นมา ไม่นานหลังจากนั้น แม้ว่าฉันจะบังคับให้วาง
ยิ้มและพยายามที่จะสนับสนุนเธอ หน้าอกที่โดนยังปวดอยู่ ผมไม่รู้ว่าผมจะสามารถปกปิดมัน ถูกต้อง .
หลังจากนั้น ไอสึซังพยายามที่จะทดสอบสิ่งต่างๆแต่มันก็ไม่ได้ดูเหมือนจะทำงาน .
ดูรูปที่สิ้นหวังและคิด ฉันไม่รู้ว่าถ้าฉันควรจะยุติหรือไม่
ภายใต้ท้องฟ้ามืดที่แสงเช้ายังไม่ปรากฏ แต่บรรยากาศไม่สงบก็กรอกขึ้น .
" . . . . . . . ตามที่คาดไว้ เราควร สู้แค่ . "
" เอ๋ ? "
ไอสึซัง คนที่เงียบ เวลายกหัวของเธอและพูดกับฉัน .
ยืนเธอวางมือบนดาบด้าม .
ฉันขยายตาและรีบลุกขึ้นยืน เธอดึงดาบออกมาและวางไว้ในมุมของกำแพง แล้วเธอก็เจอด้านนี้ในขณะที่ถือฝัก
" เพราะผมไม่เก่งเหมือน riveria สอนคนอื่น . . . . . . . . . นี่เป็นวิธีที่ดีที่สุด . "
ต่อไปนี้ บรรยากาศรอบๆไอสึซัง
เปลี่ยน .มือขวาจับดาบฝักดาบที่เกือบจะเหมือนกันเป็นปกติโจมตีช่วงเดียว ดาบสองมือ เธอค่อยๆวางขึ้น ท่าทางของเธอ .
แค่ยืนผิวคงที่ปฏิกิริยา .
ผมรีบดึงออก < กริช > ห้อยที่เอวเข้า stance .
" ค่ะ . . . . . . . นั่นคือ พอ "
" . . . . . . . ! ? "