This study aimed to determine wheth

This study aimed to determine whether background music genre can alter food perception and acceptance, but also to determine how the effect of background music can vary as a function of type of food (emotional versus non-emotional foods) and source of music performer (single versus multiple performers). The music piece was edited into four genres: classical, jazz, hip-hop, and rock, by either a single or multiple performers. Following consumption of emotional (milk chocolate) or non-emotional food (bell peppers) with the four musical stimuli, participants were asked to rate sensory perception and impression of food stimuli. Participants liked food stimuli significantly more while listening to the jazz stimulus than the hip-hop stimulus. Further, the influence of background music on overall impression was present in the emotional food, but not in the non-emotional food. In addition, flavor pleasantness and overall impression of food stimuli differed between music genres arranged by a single performer, but not between those by multiple performers. In conclusion, our findings demonstrate that music genre can alter flavor pleasantness and overall impression of food stimuli. Furthermore, the influence of music genre on food acceptance varies as a function of the type of served food and the source of music performer.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษานี้วัตถุประสงค์ เพื่อตรวจสอบว่า สามารถเปลี่ยนพื้นหลังเพลงประเภทอาหารรับรู้และยอมรับ แต่ยัง จะตรวจสอบว่าผลของดนตรีอาจแตกต่างกันเป็นฟังก์ชันชนิดของอาหาร (อารมณ์กับอาหารไม่ใช่อารมณ์) และแหล่งที่มาของเพลงนักแสดง (ที่เดียวกับนักแสดงหลาย) แก้ไขชิ้นส่วนดนตรีเป็น 4 ประเภท: คลาสสิก แจ๊ส ฮิปฮอป ร็อค และ โดยเดียวหรือหลายนักแสดง ต่อปริมาณการใช้อารมณ์ (นมช็อคโกแลต) หรืออาหารไม่ใช่อารมณ์ (พริก) กับสิ่งเร้าดนตรีสี่ ผู้เรียนถูกต้องอัตราประสาทรับรู้และความประทับใจของสิ่งเร้าอาหาร คนชอบอาหารสิ่งเร้ามากฟังกระตุ้นแจ๊สกว่ากระตุ้นกระแส เพิ่มเติม อิทธิพลของดนตรีในภาพรวมมีอาหารทางอารมณ์ แต่ ในอาหารไม่ใช่อารมณ์ไม่ นอกจากนี้ รส pleasantness และภาพรวมของสิ่งเร้าการอาหารที่แตกต่าง ระหว่างแนวเพลงที่จัดแสดงเดียว แต่ไม่ใช่ ระหว่างโดยนักแสดงหลายคน ในสรุป ผลการวิจัยของเราแสดงให้เห็นถึงแนวเพลงที่สามารถเปลี่ยนรส pleasantness และภาพรวมของสิ่งเร้าอาหาร นอกจากนี้ อิทธิพลของแนวเพลงในการยอมรับอาหารไปจนเป็นฟังก์ชันของชนิดของการบริการอาหารและแหล่งที่มาของเพลงนักแสดง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อตรวจสอบว่าแนวเพลงพื้นหลังสามารถปรับเปลี่ยนการรับรู้และการยอมรับอาหาร แต่ยังเพื่อกำหนดวิธีการที่ผลกระทบของเพลงพื้นหลังสามารถแตกต่างกันเป็นหน้าที่ของประเภทของอาหาร (ทางอารมณ์กับอาหารที่ไม่อารมณ์) และแหล่งที่มาของนักแสดงเพลง (เดี่ยว เมื่อเทียบกับนักแสดงหลาย) ชิ้นส่วนเพลงที่ได้รับการแก้ไขเป็นสี่ประเภท: คลาสสิก, แจ๊ส, ฮิปฮอปและร็อคโดยทั้งนักแสดงที่เดียวหรือหลาย ต่อไปนี้การบริโภคของอารมณ์ (ช็อกโกแลตนม) หรืออาหารที่ไม่อารมณ์ (พริก) กับสี่สิ่งเร้าดนตรีผู้เข้าร่วมถูกถามให้คะแนนการรับรู้ทางประสาทสัมผัสและการแสดงผลของสิ่งเร้าอาหาร ผู้เข้าร่วมกิจกรรมชอบสิ่งเร้าอาหารอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นในขณะที่ฟังดนตรีแจ๊สกระตุ้นเศรษฐกิจกว่ากระตุ้นฮิปฮอป นอกจากนี้อิทธิพลของเพลงพื้นหลังในการแสดงผลโดยรวมในปัจจุบันอาหารอารมณ์ แต่ไม่ได้อยู่ในอาหารที่ไม่อารมณ์ นอกจากนี้ความร่มรื่นรสชาติและความประทับใจโดยรวมของสิ่งเร้าอาหารแตกต่างกันระหว่างแนวเพลงที่จัดโดยนักแสดงที่เดียว แต่ไม่ได้ระหว่างคนโดยนักแสดงหลาย ในการสรุปผลการวิจัยของเราแสดงให้เห็นว่าแนวเพลงสามารถเปลี่ยนแปลงความร่มรื่นรสชาติและความประทับใจโดยรวมของสิ่งเร้าอาหาร นอกจากนี้อิทธิพลของแนวเพลงในการยอมรับอาหารแตกต่างกันไปเป็นหน้าที่ของประเภทของอาหารที่ทำหน้าที่และแหล่งที่มาของนักแสดงเพลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อตรวจสอบว่าประเภทเพลงพื้นหลังสามารถเปลี่ยนการรับรู้ของอาหารและการยอมรับ แต่ยังเพื่อตรวจสอบว่าผลของเพลงพื้นหลังสามารถเปลี่ยนเป็นฟังก์ชันของประเภทอาหาร ( ไม่ใช่อารมณ์ อารมณ์กับอาหาร ) และแหล่งที่มาของผลงานเพลงเดียว ( เมื่อเทียบกับนักแสดงหลาย ) ชิ้นดนตรีมีการแก้ไขออกเป็นสี่ประเภท : คลาสสิก , แจ๊ส , ฮิพฮอพ และหินโดยทั้งเดี่ยวหรือหลายแสดง ต่อไปนี้การใช้อารมณ์ ( ช็อกโกแลตนม ) หรือที่ไม่ใช่อาหารทางอารมณ์ ( พริก ) กับสี่ดนตรี กระตุ้น ผู้เข้าร่วมถูกขอให้คะแนนการรับรู้ทางประสาทสัมผัส และ ความประทับใจ โดยอาหาร ผู้ที่ชอบอาหารมาก โดยขณะฟังแจ๊สกระตุ้นมากกว่าฮิปฮอปเป็นสิ่งเร้า เพิ่มเติมอิทธิพลของเสียงดนตรีต่อความประทับใจโดยรวมอยู่ใน อาหาร อารมณ์ แต่ไม่ใช่ในทางที่ไม่ใช่อาหาร นอกจากนี้ รื่นรมย์รสชาติและความประทับใจโดยรวมของอาหารอาจแตกต่างกันระหว่างประเภทดนตรีที่จัดโดยนักแสดงเดี่ยว แต่ระหว่างนั้น โดยศิลปินหลาย สรุปผลการวิจัยของเราแสดงให้เห็นว่าแนวเพลง สามารถดัดแปลงรื่นรมย์รสชาติและความประทับใจโดยรวมของสิ่งเร้า อาหาร นอกจากนี้ อิทธิพลของดนตรีต่อการยอมรับอาหารประเภทที่แตกต่างกันเป็นส่วนหนึ่งของประเภทของบริการ อาหาร และแหล่งที่มาของผลงานเพลง