Fighting in Ice HockeyThe National

Fighting in Ice Hockey

The National Hockey League (NHL) is one of North America’s four major sporting products and is broadcast all around the world. Unfortunately, the image the sport projects is tarnished by the fact that many people associate ice hockey with violence – specifically the fights which often break out between rival players (espn.com, 2013). Although fighting has a long historical connection with the game, it is now the time for the NHL to stamp out this barbaric practice. When players drop their gloves and start throwing punches, the sport ceases to be about healthy, sporting competition. The brutal act sets a terrible example for young spectators, can result in severe long-lasting damage to combatants, and has no place in a modern civilized country.

Although rare in foreign ice hockey leagues (Koppikkeinna and Harpitaaskki, 2009), fighting has been commonplace throughout the long history of the NHL (espn.com, 2013). Teams typically employ one or more players who have limited hockey skills but who are proficient pugilists, and therefore known as “enforcers”. The role of these players is supposedly to protect their team’s star performers from physical harm by projecting an aura of menace. In theory, opposing players know that any act of aggression will result in swift retribution (Cherry, 2004). This notion is a fallacy, since the league’s rules allow minimal punishment for fighters (5 minute penalty) only on the condition that the fight has no clear instigator; i.e., the fighters agree to begin fighting simultaneously (nhl.com, 2014). For this reason, enforcers invariably only fight against each other, and often for no reason other than to prove their value to their team. They are paid to fight, and thus they stage fights whether or not the game itself offers any genuine cause to do so (Cherry, 2004; Hockeystats, 2011). These fights are therefore an irrelevant sideshow which serves no purpose other than to grant employment to players who are otherwise not good enough to play professional hockey.

While fights between enforcers rarely have any influence upon the game itself, the consequences for the players involved can be far more serious. As the medical profession’s understanding of concussion injuries increases, it is becoming perfectly clear that receiving punches to the unprotected head will have terrible results in the long term. As Cherry (2004) points out, impaired mental functions are one risk, while the NHL has already witnessed the suicides of two enforcers in recent years, with inferences being drawn that the players’ on-ice role was a significant factor behind their tragic decisions (Morgue, 2007). When the NHL does not take measures to eliminate fighting, the NHL must accept upon its conscience the fate of these two players, along with those who will surely follow in the future

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การต่อสู้ในฮอกกี้น้ำแข็งชาติฮอกกี้ลีก (สมัครสมาชิกเอ) เป็นหนึ่งในทวีปอเมริกาเหนือ 4 กีฬาผลิตภัณฑ์หลัก และออกอากาศทั่วโลก อับ ภาพโครงการกีฬาจะมัวหมองความจริงที่หลายคนเชื่อมโยงฮอกกี้น้ำแข็งกับความรุนแรงต่อสู้ซึ่งมักแตกออกระหว่างผู้เล่นคู่แข่ง-(espn.com, 2013) โดยเฉพาะ แม้ว่าการต่อสู้มีการเชื่อมต่อนานกับเกม ได้ทันทีเวลาสำหรับสมัครสมาชิกเอตีตราออกแบบฝึกหัดนี้ป่าเถื่อน เมื่อผู้เล่นทิ้งถุงมือของพวกเขา และเริ่มขว้างปาเจาะ กีฬายุติจะเกี่ยวกับการแข่งขันกีฬา สุขภาพ การกระทำที่โหดร้ายตั้งเป็นตัวอย่างที่น่ากลัวสำหรับผู้ชมหนุ่ม อาจส่งผลเสียหายอย่างรุนแรงยาวนานกับคู่ แล้วไม่มีอารยประเทศที่ทันสมัยแต่หายากในต่างประเทศแข่งลี (Koppikkeinna และ Harpitaaskki, 2009), ต่อสู้แล้วดาด ๆ ธรรมดาตลอดประวัติศาสตร์ที่ยาวนานของสมัครสมาชิกเอ-(espn.com, 2013) ทีมใช้ผู้เล่นอย่าง น้อยหนึ่งที่จำกัดทักษะฮอกกี้แต่ที่มีความเชี่ยวชาญ pugilists และดังนั้นจึง เรียกว่า เป็น "enforcers" โดยทั่วไป บทบาทของผู้เล่นเหล่านี้น่าจะเพื่อ ป้องกันนักแสดงดาวของทีมของพวกเขาทำร้ายร่างกาย โดย projecting มี aura ของภัยคุกคามต่อ ในทางทฤษฎี ผู้เล่นฝ่ายตรงข้ามรู้ว่า การกระทำใด ๆ ของการรุกรานจะทำภาวะ swift (เชอร์รี่ 2004) ความคิดนี้เป็นความเข้าใจผิด กฎของลีกให้ลงโทษน้อยที่สุดสำหรับนักรบ (โทษ 5 นาที) เท่านั้นให้การต่อสู้มี instigator ไม่ชัดเจน เช่น คู่ต่อสู้ตกลงที่จะเริ่มต่อสู้กัน-(nhl.com, 2014) ด้วยเหตุนี้ enforcers ต่อสู้เกิดเฉพาะ กับแต่ละอื่น ๆ และมักจะไม่มีเหตุผลอื่นที่ไม่ใช่การพิสูจน์ค่าของทีมของพวกเขา ได้รับค่าจ้างในการต่อสู้ และดังนั้น พวกเขาระยะต่อสู้หรือไม่เกมตัวเองมีสาเหตุใด ๆ แท้ดัง (เชอร์รี่ 2004 Hockeystats, 2011) ต่อสู้เหล่านี้ดัง sideshow มีความเกี่ยวข้องซึ่งทำหน้าที่วัตถุประสงค์ไม่ใช่ให้จ้างไปเล่นที่อื่นไม่ดีพอที่จะเล่นฮอกกี้มืออาชีพในขณะต่อสู้ระหว่าง enforcers แทบไม่มีอิทธิพลใด ๆ ตามเกมเอง ผลที่ตามมาสำหรับผู้เล่นที่เกี่ยวข้องได้อย่างจริงจังมากขึ้น เมื่อเข้าใจการแพทย์ของสั่นสะเทือนบาดเจ็บมากขึ้น มันเป็นสมบูรณ์ชัดเจนว่า รับเจาะที่ศีรษะไม่มีการป้องกันจะมีผลที่น่ากลัวในระยะยาว เป็นเชอร์รี่ (2004) จุดออก ฟังก์ชันผู้พิการทางจิตเป็นความเสี่ยงหนึ่ง ในขณะที่การสมัครสมาชิกเอมีแล้วเห็นอัตวินิบาตกรรมของ enforcers สองปีที่ผ่านมา กับ inferences การวาดว่า บทบาทของผู้เล่นบนน้ำแข็งเป็นปัจจัยสำคัญเบื้องหลังโศกนาฏกรรมของการตัดสินใจ (Morgue, 2007) เมื่อสมัครสมาชิกเอยังไม่ใช้มาตรการต่อสู้ สมัครสมาชิกเอที่ต้องยอมรับตามสามัญสำนึกของชะตากรรมของเหล่าผู้เล่นทั้งสอง พร้อมที่จะทำตามแน่นอนในอนาคต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สู้ๆในฮ็อกกี้น้ำแข็งลีกฮอกกี้แห่งชาติ ( NHL ) เป็นหนึ่งในทวีปอเมริกาเหนือคือสี่หลักผลิตภัณฑ์กีฬาและถ่ายทอดสดทั่วโลก ขออภัย ภาพกีฬาโครงการมัวหมองโดยความจริงที่ว่าหลายคนเชื่อมโยงฮอกกี้กับความรุนแรง ( โดยเฉพาะการต่อสู้ซึ่งมักจะแตกออกระหว่างผู้เล่นคู่แข่ง ( espn.com 2013 )แม้ว่าการต่อสู้มีความเชื่อมโยงทางประวัติศาสตร์ที่ยาวนานกับเกม มันคือตอนนี้เวลาสำหรับเอชแอลเพื่อประทับตราออกจากป่าเถื่อนนี้ เมื่อผู้เล่นวางถุงมือของพวกเขาและเริ่มต้นการขว้างปาเจาะกีฬาไม่ได้เป็นเกี่ยวกับสุขภาพ กีฬาการแข่งขัน การกระทำที่โหดร้ายชุดตัวอย่างที่แย่มากสำหรับหนุ่ม ผู้ชม สามารถส่งผลให้เกิดความเสียหายที่จะรบได้นานและไม่มีสถานที่ในอารยะประเทศสมัยใหม่

แม้ว่าจะหายากในต่างประเทศฮอกกี้ลีก ( koppikkeinna และ harpitaaskki , 2009 ) , ต่อสู้ได้ธรรมดาตลอดประวัติศาสตร์อันยาวนานของ NHL ( espn.com 2013 ) ทีมมักจะจ้างหนึ่งหรือมากกว่าผู้เล่นที่มีทักษะฮอกกี้จำกัด แต่ที่มีความเชี่ยวชาญฝีมือ และจึง เรียกว่า " ผู้บังคับใช้กฎหมาย "บทบาทของผู้เล่นเหล่านี้เป็นที่คาดคะเนเพื่อปกป้องนักแสดงดาราของทีมของพวกเขาจากอันตรายทางกายภาพ โดยฉายกลิ่นอายแห่งความชั่วร้าย ในทฤษฎีของผู้เล่นทราบว่า การกระทำการรุกรานจะส่งผลวิบากกรรม Swift ( เชอร์รี่ , 2004 ) ความคิดนี้คือการเข้าใจผิด ,เนื่องจากกฎของลีกให้โทษน้อยที่สุดสำหรับนักสู้ ( โทษ 5 นาที ) แต่มีเงื่อนไขว่าสู้ได้ ไม่ยุยงให้ชัดเจน เช่น สู้ยอมรับเพื่อเริ่มต้นการต่อสู้พร้อมกัน ( nhl.com 2014 ) ด้วยเหตุผลนี้ ผู้บังคับใช้กฎหมายต้องเพียงต่อสู้กับแต่ละอื่น ๆและมักจะไม่มีเหตุผลอื่นนอกจากพิสูจน์คุณค่าของพวกเขาให้กับทีมงานของพวกเขา พวกเขาจะจ่ายให้กับการต่อสู้เวทีการต่อสู้และทำให้พวกเขาหรือไม่ เกมตัวเองมีสาเหตุของแท้ใด ๆที่จะทำเช่นนั้น ( เชอร์รี่ , 2004 ; hockeystats , 2011 ) การต่อสู้เหล่านี้จึงเป็นกลอุบายที่ให้บริการไม่มีวัตถุประสงค์อื่น ๆที่ไม่เกี่ยวข้องการจ้างงานกว่าให้กับผู้เล่นที่เป็นอย่างอื่นไม่เก่งพอที่จะเล่นฮอกกี้มืออาชีพ ในขณะที่การต่อสู้ระหว่างแก๊ง

แทบไม่มีอิทธิพลใด ๆตามเกมตัวเองผลที่ตามมาสำหรับผู้เล่นที่เกี่ยวข้องสามารถห่างไกลที่รุนแรงมากขึ้น เป็นแพทย์ในความเข้าใจของอาการบาดเจ็บเพิ่ม มันเป็นอย่างชัดเจนว่าได้รับหมัดกับหัวที่ไม่มีการป้องกันจะได้ผลที่น่ากลัวในระยะยาว เป็นเชอร์รี่ ( 2004 ) จุดบกพร่องทางจิตฟังก์ชั่นเป็นหนึ่งในความเสี่ยงขณะที่เอชแอลมีพยานแล้วฆ่าตัวตายสองแก๊งใน ปี ล่าสุด กับการวาดข้อสรุปว่าผู้เล่นในบทบาทน้ำแข็งเป็นปัจจัยที่สำคัญที่อยู่เบื้องหลังการตัดสินใจของพวกเขาที่น่าเศร้า ( ห้องเก็บศพ , 2007 ) เมื่อเอชแอลไม่ได้ใช้มาตรการเพื่อขจัดการต่อสู้ NHL ต้องยอมรับชะตากรรมของตนตามคุณธรรมเหล่านี้ผู้เล่นสองคน พร้อมกับคนที่จะตามมาในอนาคต