2. OTHER ECCE PROGRAMS(Generally pr

2. OTHER ECCE PROGRAMS
(Generally preceding ISCED 0 programs)
2.1. National definition of other ECCE programs:
Not available
2.2. Normative age group(s) covered by other ECCE programs:
Not available
2.3. Estimate number of children covered by other ECCE programs:
Not available
B. BACKGROUND INFORMATION CONCERNING ECCE PROGRAMS
(INCLUDING ISCED 0)
3.1. Legislation concerning ECCE:
The Education Law 2005 defines early childhood education as a part of the national
educational system. The objectives of early childhood education are to help children
develop physically, emotionally, intellectually and aesthetically, in order to shape the
initial elements of personality as well as to prepare children for the first grade (of
primary education). However, early childhood education is not compulsory nor a prerequisite
for entry into primary school. Rather, the government tries to create demand
among parents and promotes children’s participation in early childhood education
through the parent education programmes and the use of various media for raising
awareness.
3.2. Official body/bodies in charge of supervision or coordination:
In principle, the Ministry of Health is responsible for monitoring the quality of health
care in childcare centres, but there is no apparent co-ordination between the district
level education office and their colleagues in the health ministry. At the village level,
it is clear that the public health system is well utilized, and families assume
responsibility for bringing their children to health centres.
The Early Childhood Education Department of the MoET was established in
1991 and is now responsible for day-care centres and kindergarten schools. The ECE
Unit at the national level is responsible for overall supervision of these childcare and
education programmes (ECCE), and there is also an ECE Unit at the provincial and
district levels under the provincial service and district department for education and
training.
MOET is responsible for the development of programming strategies,
guidelines and standards for ECE. The Early Childhood Education Department at the
Ministry is the leading agency at the central level. The ECE Department shares
responsibility for national coordination of ECCE with the Ministry of Health, the
Committee for Population, Family and Children and the Viet Nam Women’s Union.
They are responsible for both state and non-state ECE programmes. The four central
level agencies divided responsibilities for the management of ECCE as follows: 1) the
MoET is responsible for developing programmes and standards, supervision,
monitoring of the implementation of Early Childhood Care and Education
programmes and for promoting parent education on ECCE; 2) the Ministry of Health
attends to the health and nutrition components including immunization for all children
under five, disease prevention, nutrition education, food supplementation and other
interventions to reduce malnutrition; 3) the Committee for Population, Family and
Children is responsible for overall child-focused policy which, of course, includes
national early childhood development policy; and 4) the Viet Nam Women’s Union is
responsible for parent education to enhance their knowledge of parenting practices.
Together with the MoET, they active advocate for promoting the importance of
children’s participation in ECCE programmes among parents. They also have a
special focus on children under 3 years who are presently underserved or in
programmes of poor quality compared to 3 to 5-year-olds.
3.3. Other entities involved in the provision (e.g. municipalities, local
governments) and main types of providers (e.g. public, private, mixed,
community-based, etc.):
According to official Ministry of Education and Training (MoET) documents, there
are basically three kinds of ECCE programmes through which children under six
years of age are provided with the appropriate early learning experiences, or through
which parents are supported as caregivers. These are: 1) childcare or day-care centres,
crèches and nurseries for infants up to three years; 2) kindergartens; 3) parent
education programmes. Kindergartens have always been defined in terms of both
education and childcare while the day-care programme is also expected to provide
early learning experiences. This direction has been sustained by the Ministry of
Education and Training’s Early Childhood Education Department and other lead
agencies since they assumed responsibility for coordinating both types of ECCE
services. Thus there are some programme aspects that are common to both in terms of
programming guidelines or standards prescribed by the MoET.
The rapid expansion of non-state service provision for childcare is a
significant development. MoET statistical data reveals that within a four-year period
(from 1994 to 1998) coverage by non-state childcare centres almost doubled from 33
per cent to 62.5 per cent. There are two main types of non-state ECCE programmes: 1)
community-owned and operated crèches and kindergartens usually in rural villages;
and 2) privately-owned crèches and kindergartens, often in urban and advantaged
areas. Some of these community-owned centres may receive subsidies from the
government and the communes, but the vast majority is now entirely communityowned
and supported mainly by parental contributions.
The first type of non-state ECCE programme is the community-owned crèches
or kindergarten, established by village residents and local leaders, in rural villages
where there were no state-run programmes. The MoET defines these communityowned
centres as those established, invested for infrastructure, covered financially for
operating costs by local community. Parents and communes provide all financial and
material resources needed to establish the crèches or kindergarten schools; they do not
receive funding from central government. The MoET ECE Department provides
guidelines while the Provincial and District Education Departments monitor the
implementation of their programmes.
The second type of childcare is provided by entrepreneurial individuals or
organizations from the private sector who set up home-based centres as well as preschools
in big cities or in urban areas. These private centres are established, invested
for infrastructure, covered financially for operating costs by social organizations,
social-professional organizations, economic organizations, or individuals with nonstate
budget funding. They cater to the children of more affluent families and rely
mainly on the fees paid by parents for their operations. They account for only 7.9 per
cent of service provision, which is understandable given the economic situation of
many Vietnamese families. Private service providers are required by the MoET to
register, apply for their licence and comply with the prescribed guidelines, and their
compliance is monitored by the local authorities. As provided by Education Law,
Chairman of the District People’s Committee has the authority of giving permission
for establishment of community-owned and private centres.
State-run kindergartens account for the largest percentage of children’s ECCE
participation rates, specifically for the four- and five-year-old age groups, and are
quite sufficiently established in most parts of the country, with the exception of
several rural areas, mostly in the south and central areas, as well as in the remote
mountain villages of the north. There are also more non-state ECCE programmes run
by local communities or private individuals in the Northern provinces compared to the
central and southern areas.
3.4. Type of personnel involved:
Not available
3.5. Type of staff training (requirements):
Basically, the number and structure of ECE teachers and management staff can meet
the current requirements of ECE network. In 2004, the country has 146,517 staff of
which 36,522 are crèches teachers and 109,995 are kindergarten teachers and about
23,000 management staff at all levels. Non-formal teachers and staff represent 63.33
per cent, who mainly based in rural areas.
Over two third of ECE teacher and management staff is working in non-public
ECE establishments. Specifically, non-public crèches teachers occupy 73 per cent and
non-public kindergarten teachers 60 per cent. In the mountainous and ethnic minority
areas, there are 7,500 ethnic minority teachers. ECE sector is trying to increase the
number of ethnic minority teachers via organising various forms of short term
teacher-training.
At present, 69.5 per cent of ECE teachers and management staff obtaining
professional standard, meaning that they have attended at least two-year of formal
pre-service ECE programmes or equivalent. 6.2 per cent of them are graduates from
three or four years of ECE formal training programmes. 24.2 per cent of teachers and
management staff are under-standardised or untrained, they are mainly in rural areas.
The majority of teacher and management staff in difficult areas got primary level and
short-term training. They attended nine-month training, even only three to six months,
or have had no pre-service training at all, and are literally learning on the job.
Four national ECE Teacher Training Colleges in three of the major cities,
namely Hanoi, Ho Chi Minh City and Nha Trang, have Early Childhood Care and
Education Faculties where teachers can enroll in the two- to three-year programmes.
In addition, there are intermediate pre-school teacher training schools in Hanoi and
Ho Chi Minh City that offer short courses as well as the two- to three-year
programmes. All provincial teacher training schools offer ECCE training programmes
as well, but at this stage there are evidently very few teachers who are able to enroll in
these training programmes. The rate of expansion due to the increased demand for
ECCE programmes has far outpaced the supply of teachers.
3.6. Recent national policies and reforms:
The seventh national delegation congress of the Party assigned

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2. อื่น ๆ โปรแกรม ECCE(โดยทั่วไปก่อนหน้า ISCED 0 โปรแกรม)2.1. นิยามชาติ ECCE โปรแกรมอื่น ๆ:ไม่พร้อมใช้งาน2.2. normative age group(s) ที่ครอบคลุม โดยโปรแกรมอื่น ECCE:ไม่พร้อมใช้งาน2.3 การประเมินเด็กที่ครอบคลุม โดยโปรแกรมอื่น ECCE:ไม่พร้อมใช้งานบีข้อมูลพื้นหลังเกี่ยวกับโปรแกรม ECCE(รวม ISCED 0)3.1. กฎหมายเกี่ยวกับ ECCE:2005 กฎหมายการศึกษากำหนดด้านการศึกษาปฐมวัยเป็นส่วนหนึ่งของชาติระบบการศึกษา วัตถุประสงค์ของการศึกษาปฐมวัยจะช่วยให้เด็กพัฒนาทางกายภาพ อารมณ์ สติปัญญา และตาม กาล การเพื่อรูปร่างเริ่มต้นองค์ประกอบของบุคลิกภาพรวมทั้งเป็นเตรียมเด็กสำหรับชั้นแรก (ของหลักการศึกษา) อย่างไรก็ตาม การศึกษาปฐมวัยไม่บังคับหรือมีข้อกำหนดเบื้องต้นการเข้าโรงเรียน ค่อนข้าง รัฐบาลพยายามสร้างความต้องการระหว่างผู้ปกครอง และส่งเสริมการมีส่วนร่วมของเด็กในด้านการศึกษาปฐมวัยโปรแกรมการศึกษาหลักและการใช้สื่อต่าง ๆ สำหรับการเลี้ยงรับรู้3.2 การทางร่างกาย/ร่างกายรับผิดชอบดูแลหรือประสานงาน:หลัก กระทรวงสุขภาพรับผิดชอบการตรวจสอบคุณภาพของสุขภาพดูแลในศูนย์ childcare แต่มีความสมดุลไม่ชัดเจนระหว่างอำเภอการศึกษาระดับสำนักงานและเพื่อนร่วมพันธกิจสุขภาพ ในระดับหมู่บ้านเป็นที่ชัดเจนว่า ระบบสาธารณสุขด้วยการใช้ประโยชน์ และครอบครัวถือว่ารับผิดชอบสำหรับการนำเด็กไปศูนย์สุขภาพแผนกการศึกษาเด็กล่วงหน้าของ MoET การก่อ1991 และขณะนี้ศูนย์ day-care และโรงเรียนอนุบาล ECEหน่วยระดับชาติรับผิดชอบควบคุมดูแลเด็กเหล่านี้โดยรวม และศึกษาโปรแกรม (ECCE), และมีหน่วย ECE ที่จังหวัดนี้ และอำเภอระดับใต้จังหวัดอำเภอและบริการภาคการศึกษา และฝึกอบรมMOET รับผิดชอบการพัฒนากลยุทธ์เขียนโปรแกรมแนวทางและมาตรฐาน ECE ฝ่ายการศึกษาเด็กก่อนที่จะกระทรวงเป็นหน่วยงานชั้นนำในระดับกลาง หุ้นฝ่าย ECEรับผิดชอบประสานงานแห่งชาติของ ECCE กับกระทรวงสุขภาพ การคณะกรรมการประชากร ครอบครัว และเด็ก และหญิงเวียดนามของสหภาพจะชอบรัฐและรัฐไม่ใช่โครงการ ECE กลาง 4ระดับหน่วยงานแบ่งความรับผิดชอบสำหรับการบริหารของ ECCE เป็นดังนี้: 1)รับผิดชอบพัฒนาโครงการ และมาตรฐาน ดูแล MoETตรวจสอบดูแลช่วงวัยเด็กและการศึกษาของโปรแกรม และส่งเสริมการศึกษาหลักบน ECCE 2 กระทรวงสุขภาพ)เข้าร่วมในองค์ประกอบสุขภาพและโภชนาการรวมทั้งการรับวัคซีนในเด็กทุกคนภายใต้ 5 ป้องกันโรค การศึกษาโภชนาการ อาหารแห้งเสริม และอื่น ๆการแทรกแซงเพื่อลดการขาดสารอาหาร 3)คณะกรรมการประชากร ครอบครัว และเด็กรับผิดชอบโดยรวมเด็กเน้นนโยบายที่ แน่นอนนโยบายการพัฒนาปฐมวัยแห่งชาติ และ 4) ของสตรีเวียดนามอยู่รับผิดชอบการศึกษาหลักการเพิ่มความรู้ของการปฏิบัติการเป็นตัวหลักร่วมกับ MoET พวกเขาใช้งานสนับสนุนสำหรับส่งเสริมความสำคัญของเด็กมีส่วนร่วมใน ECCE โปรแกรมระหว่างผู้ปกครอง นอกจากนี้ยังมีการความสำคัญเป็นพิเศษ ในเด็กต่ำกว่า 3 ปีซึ่งปัจจุบัน underserved หรือในโปรแกรมคุณภาพไม่ดีเมื่อเทียบกับ 3 ถึง 5 ปี3.3 การตีเกี่ยวข้องในการให้ (เช่นอำเภอ ท้องถิ่นรัฐบาล) และชนิดหลักของผู้ให้บริการ (เช่นสาธารณะ ส่วนตัว ผสมชุมชน ฯลฯ):ตามกระทรวงอย่างเป็นทางการศึกษาและฝึกอบรม (MoET) นั้นมีพื้นสามชนิด ECCE โปรแกรมผ่านเด็กที่อายุต่ำกว่า 6ปีมีประสบการณ์การเรียนรู้ช่วงที่เหมาะสม หรือผ่านผู้ปกครองที่ได้รับการสนับสนุนเป็นเรื้อรัง ได้แก่: 1) childcare หรือ day-care ศูนย์crèches และลอรี่สำหรับเด็กทารกจนถึง 3 ปี 2) kindergartens 3) หลักโครงการศึกษาการ Kindergartens มักจะกำหนดไว้ในทั้งสองศึกษาและดูแลเด็กในขณะที่โปรแกรม day-care คาดว่ายังมีประสบการณ์การเรียนรู้ก่อนการ ทิศทางนี้มีการยั่งยืน โดยกระทรวงศึกษา และฝึกอบรมของ กระทรวงศึกษาธิการของเด็กล่วงหน้า และเป้าหมายอื่น ๆหน่วยงานเนื่องจากพวกเขาถือว่าความรับผิดชอบในการประสานวิธี ECCE ทั้งสองชนิดบริการ จึง มีบางส่วนโปรแกรมทั่วไปทั้งในแง่ของแนวทางหรือมาตรฐานที่กำหนด โดย MoET การเขียนโปรแกรมการขยายตัวอย่างรวดเร็วของบริการของรัฐไม่ใช่ส่วนสำรองสำหรับการดูแลเด็กการพัฒนาอย่างมีนัยสำคัญ เปิดเผยข้อมูลสถิติ MoET ที่ภายในระยะเวลา 4 ปี(จากปี 1994 ถึง 1998) ความคุ้มครอง โดยรัฐไม่ใช่ศูนย์ childcare เกือบสองเท่าจาก 33ร้อยไปร้อยละ 62.5 มีสองประเภทหลักของโปรแกรมไม่ใช่รัฐ ECCE: 1)ชุมชนเป็นเจ้าของ และดำเนินการ crèches และ kindergartens มักจะอยู่ในหมู่บ้านชนบทและ 2) เอกชน crèches และ kindergartens บ่อยครั้งในเขตเมือง และพิจารณาเป็นพิเศษพื้นที่ ของศูนย์เหล่านี้เป็นเจ้าของชุมชนอาจได้รับเงินอุดหนุนจากการรัฐบาล และเทศบาลในการ แต่ส่วนใหญ่ขณะนี้ทั้งหมด communityownedและได้รับการสนับสนุน โดยการจัดสรรโดยผู้ปกครองชนิดแรกของโปรแกรม ECCE ไม่ใช่ของรัฐคือ crèches เป็นเจ้าของชุมชนโรงเรียน อนุบาล ก่อตั้ง โดยชาวบ้านและผู้นำท้องถิ่น ในหมู่บ้านชนบทมีโครงการรัฐไม่ MoET การกำหนดเหล่านี้ communityownedศูนย์เป็นผู้ก่อตั้ง การลงทุนในโครงสร้างพื้นฐาน การครอบคลุมถึงการเงินต้นทุนที่ดำเนินงาน โดยชุมชนท้องถิ่น ผู้ปกครองและเทศบาลในมีทั้งเงิน และวัสดุทรัพยากรที่จำเป็นในการสร้างโรงเรียนอนุบาลหรือ crèches ไม่ได้รับทุนจากรัฐบาลกลาง แสดงแผนก ECE MoETจังหวัดและเขตการศึกษาแผนกจอภาพในขณะที่แนวทางการดำเนินการโครงการชนิดที่สองของการดูแลเด็กโดยบุคคลกิจการ หรือองค์กรจากภาคเอกชนที่ตั้งอยู่บ้านศูนย์รวม preschoolsในเมืองใหญ่ หรือในเขตเมือง ศูนย์ส่วนตัวเหล่านี้จะก่อตั้งขึ้น การลงทุนสำหรับโครงสร้างพื้นฐาน ครอบคลุมถึงเงินค่าใช้จ่ายโดยองค์กรทางสังคมองค์กรมืออาชีพสังคม องค์กรทางเศรษฐกิจ หรือบุคคลที่ มี nonstateงบประมาณเงินทุน พวกเขาสามารถรองรับเด็กเพิ่มเติมแต่ละตระกูล และอาศัยส่วนใหญ่ในค่าธรรมเนียมการชำระเงินจากผู้ปกครองสำหรับการดำเนินงาน พวกเขาบัญชี 7.9 ต่อร้อยละของบริการสำรอง ซึ่งเข้าใจให้สถานการณ์ทางเศรษฐกิจของหลายครอบครัวเวียดนาม จำเป็น โดย MoET การบริการส่วนตัวลงทะเบียน ยื่นขอใบอนุญาตของตน และสอดคล้องกับแนวทางที่กำหนด และการปฏิบัติตามกฎระเบียบถูกตรวจสอบ โดยหน่วยงานท้องถิ่น ทั้งนี้ตามกฎหมายการศึกษาประธานคณะกรรมการประชาชนอำเภอมีอำนาจอนุญาตให้สำหรับการก่อตั้งชุมชนเป็นเจ้าของ และส่วนตัวรัฐ kindergartens บัญชีสำหรับเปอร์เซ็นต์ที่ใหญ่ที่สุดของเด็ก ECCEราคา พิเศษ โดยเฉพาะในกลุ่มวัยสี่ และห้าปี มีส่วนร่วม และมีค่อนข้างแก่ก่อตั้งขึ้นในส่วนใหญ่ของประเทศ ยกเว้นหลายพื้นที่ชนบท ส่วนใหญ่ ในใต้และพื้นที่ส่วนกลาง รวม ทั้ง ในระยะไกลหมู่บ้านภูเขาของภาคเหนือ นอกจากนี้ยังมีโปรแกรม ECCE ไม่ใช่รัฐเพิ่มมากขึ้นทำงานโดยชุมชนท้องถิ่นหรือบุคคลส่วนตัวในจังหวัดภาคเหนือเมื่อเทียบกับการพื้นที่ภาคกลาง และภาคใต้3.4 ประเภทของบุคลากรที่เกี่ยวข้อง:ไม่พร้อมใช้งาน3.5 ประเภทพนักงานฝึกอบรม (ความต้องการ):โดยทั่วไป จำนวนและโครงสร้างของ ECE ครูและฝ่ายจัดการสามารถตอบสนองความต้องการปัจจุบันของเครือข่าย ECE ในปี 2004 ประเทศมีพนักงาน 146,51736,522 ครู crèches และ 109,995 เป็นครูอนุบาล และเกี่ยวกับระดับฝ่ายจัดการ 23,000 เลย เป็นทางการไม่ใช่ครูและพนักงานแทน 63.33ร้อยละ ซึ่งส่วนใหญ่อยู่ในชนบทกว่าสองในสามของ ECE ครูและการจัดการพนักงานทำงานในสาธารณชนECE สถานประกอบการ โดยเฉพาะ ครู crèches ไม่ใช่ประชาชนครอบครองร้อยละ 73 และสาธารณชนอนุบาลครูร้อยละ 60 ในภูเขา และกลุ่มชาติพันธุ์ชนกลุ่มน้อยพื้นที่ มีครูชนก 7,500 ภาค ECE พยายามเพิ่มการจำนวนชนกลุ่มน้อยครูผ่านการจัดเตรียมแบบฟอร์มต่าง ๆ ของระยะสั้นครูฝึกปัจจุบัน ร้อยละ 69.5 ของ ECE ครูและการจัดการพนักงานรับมาตรฐานมืออาชีพ หมายความ ว่า พวกเขาได้เข้าร่วมอย่างน้อย 2 ปีของการเป็นทางการล่วงหน้าบริการโครงการ ECE หรือเทียบเท่า 6.2 ร้อยละของพวกเขาเป็นบัณฑิตจากสาม หรือสี่ปีของ ECE เป็นโปรแกรมการฝึกอบรม 24.2 ร้อยละของครู และฝ่ายจัดการจะฝึกฝน หรือใต้แบบ พวกเขาเป็นส่วนใหญ่ในชนบทส่วนใหญ่ของครูและการจัดการพนักงานในพื้นที่ที่ยากได้ราคาระดับหลัก และการฝึกอบรมระยะสั้น ร่วมฝึกอบรมเดือนเก้า แม้เพียงสามถึงหกเดือนหรือมีนิสิตไม่ฝึกเลย และเรียนรู้งานอย่างแท้จริงสี่ชาติ ECE ครูฝึกอบรมวิทยาลัยในสามเมืองสำคัญได้แก่ฮานอย โฮจิมินห์ซิตี้ และญา จาง มีช่วงวัยเด็กดูแล และคณะศึกษาที่ครูสามารถลงทะเบียนในโครงการ 2 ไปสามปีนอกจากนี้ มีโรงเรียนฝึกอบรมครูระดับกลางก่อนโรงเรียนในฮานอย และโฮจิมินห์ซิตี้ที่มีหลักสูตรระยะสั้นเป็น 2 ไปสามปีโปรแกรม โรงเรียนฝึกหัดครูจังหวัดทั้งหมดนำเสนอโปรแกรมการฝึกอบรม ECCEเช่นกัน แต่ ในขั้นตอนนี้มีกรีซครูน้อยมากที่จะลงทะเบียนในโปรแกรมการฝึกอบรมเหล่านี้ อัตราการขยายตัวเนื่องจากความต้องการเพิ่มโปรแกรม ECCE ได้ไกล outpaced จัดหาครู3.6 การล่าสุดแห่งชาตินโยบายและปฏิรูป:สภาแห่งชาติการมอบหมายเจ็ดพรรคกำหนด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2. อื่น ๆ ECCE โปรแกรม
(โดยทั่วไปก่อน ISCED 0 โปรแกรม)
2.1 นิยามแห่งชาติของโปรแกรม ECCE อื่น ๆ
ไม่สามารถใช้ได้
2.2 กลุ่มอายุกฎเกณฑ์ (s) ปกคลุมด้วยโปรแกรม ECCE อื่น ๆ
ไม่สามารถใช้ได้
2.3 ประมาณการจำนวนของเด็กที่ได้รับการคุ้มครองโดยโปรแกรม ECCE อื่น ๆไม่สามารถใช้ได้บี ข้อมูลพื้นฐานเกี่ยวกับโปรแกรม ECCE (รวมถึง ISCED 0) 3.1 กฎหมายเกี่ยวกับการ ECCE: กฎหมายการศึกษา 2005 กำหนดการศึกษาปฐมวัยเป็นส่วนหนึ่งของชาติระบบการศึกษา วัตถุประสงค์ของการศึกษาปฐมวัยที่มีเพื่อช่วยให้เด็กพัฒนาร่างกายอารมณ์สติปัญญาและความสุนทรีย์ในการสั่งซื้อเพื่อรูปร่างองค์ประกอบแรกของบุคลิกภาพเช่นเดียวกับการเตรียมความพร้อมสำหรับเด็กชั้นประถมศึกษาปีแรก(จากการศึกษาประถมศึกษา) อย่างไรก็ตามการศึกษาปฐมวัยไม่บังคับหรือจำเป็นสำหรับการเข้าสู่โรงเรียนประถมศึกษา แต่รัฐบาลพยายามที่จะสร้างความต้องการในหมู่ผู้ปกครองและส่งเสริมการมีส่วนร่วมของเด็ก ๆ ในวัยเด็กการศึกษาผ่านโปรแกรมการศึกษาผู้ปกครองและการใช้สื่อต่างๆสำหรับการเพิ่มการรับรู้. 3.2 ร่างกายอย่างเป็นทางการ / หน่วยงานที่รับผิดชอบในการกำกับดูแลหรือการประสานงาน: ในหลักการกระทรวงสาธารณสุขเป็นผู้รับผิดชอบในการตรวจสอบคุณภาพของสุขภาพการดูแลในศูนย์ดูแลเด็กแต่ไม่มีชัดเจนประสานงานระหว่างอำเภอระดับสำนักงานการศึกษาและเพื่อนร่วมงานของพวกเขาในกระทรวงสาธารณสุข ในระดับหมู่บ้านเป็นที่ชัดเจนว่าระบบสุขภาพของประชาชนถูกนำมาใช้อย่างดีและครอบครัวถือว่าความรับผิดชอบในการที่จะนำบุตรหลานของตนไปยังศูนย์สุขภาพ. กระทรวงการศึกษาปฐมวัยของ Moet ก่อตั้งขึ้นในปี1991 และตอนนี้ก็คือความรับผิดชอบสำหรับศูนย์ดูแล และโรงเรียนอนุบาล ECE หน่วยในระดับชาติเป็นผู้รับผิดชอบในการกำกับดูแลโดยรวมของการดูแลเด็กเหล่านี้และโปรแกรมการศึกษา (ECCE) และนอกจากนี้ยังมีหน่วย ECE ที่จังหวัดและระดับอำเภอภายใต้การบริการที่จังหวัดและอำเภอสรรพสินค้าเพื่อการศึกษาและการฝึกอบรม. MOET เป็นผู้รับผิดชอบ สำหรับการพัฒนากลยุทธ์การเขียนโปรแกรมแนวทางและมาตรฐานECE กระทรวงการศึกษาปฐมวัยที่กระทรวงเป็นหน่วยงานชั้นนำในระดับกลาง ECE หุ้นกรมรับผิดชอบในการประสานงานระดับชาติของECCE กับกระทรวงสาธารณสุขที่คณะกรรมการประชากรครอบครัวและเด็กและเวียดนามสตรียูเนี่ยน. พวกเขามีความรับผิดชอบทั้งของรัฐและของรัฐที่ไม่ใช่โปรแกรม ECE กลางสี่หน่วยงานระดับแบ่งความรับผิดชอบสำหรับการจัดการของ ECCE ดังต่อไปนี้ 1) Moet เป็นผู้รับผิดชอบในการพัฒนาโปรแกรมและมาตรฐานการกำกับดูแลการตรวจสอบการดำเนินงานของการดูแลต้นในวัยเด็กและการศึกษาโปรแกรมและการส่งเสริมการศึกษาของผู้ปกครองในECCE; 2) กระทรวงสาธารณสุขเข้าร่วมต่อสุขภาพและโภชนาการส่วนประกอบรวมทั้งการฉีดวัคซีนสำหรับเด็กทุกคนอายุต่ำกว่าห้าการป้องกันโรค, การศึกษาโภชนาการเสริมอาหารและอื่น ๆ ที่การแทรกแซงเพื่อลดการขาดสารอาหาร; 3) คณะกรรมการประชากรครอบครัวและเด็กจะเป็นผู้รับผิดชอบในการกำหนดนโยบายที่มุ่งเน้นเด็กโดยรวมซึ่งแน่นอนรวมถึงนโยบายการพัฒนาเด็กปฐมวัยแห่งชาติ และ 4) เวียดนามสหภาพสตรีเป็นผู้รับผิดชอบในการศึกษาผู้ปกครองเพื่อเสริมสร้างความรู้ของการปฏิบัติเลี้ยงดู. ร่วมกับ Moet พวกเขาสนับสนุนให้มีการใช้งานในการส่งเสริมความสำคัญของการมีส่วนร่วมของเด็กในโปรแกรมECCE ในหมู่ผู้ปกครอง พวกเขายังมีความสำคัญเป็นพิเศษกับเด็กอายุต่ำกว่า 3 ปีที่ผ่านมาที่มีความด้อยโอกาสในปัจจุบันหรือในโปรแกรมของคุณภาพไม่ดีเมื่อเทียบกับ3-5 ปี olds. 3.3 หน่วยงานอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องในการให้ (เช่นเทศบาลท้องถิ่นรัฐบาล) และประเภทหลักของผู้ให้บริการ (เช่นรัฐเอกชนผสมชุมชนตามฯลฯ ): ตามที่อย่างเป็นทางการของกระทรวงศึกษาธิการและฝึกอบรม (Moet) เอกสารที่มีอยู่โดยทั่วไปสามชนิดของโปรแกรม ECCE ผ่านที่เด็กอายุต่ำกว่าหกปีมีให้กับประสบการณ์การเรียนรู้ที่เหมาะสมในช่วงต้นหรือผ่านการที่พ่อแม่ได้รับการสนับสนุนเป็นผู้ดูแลผู้ป่วย เหล่านี้คือ 1) การดูแลเด็กหรือศูนย์ดูแล, Cr? Ches และสถานรับเลี้ยงเด็กสำหรับเด็กทารกถึงสามปี 2) โรงเรียนอนุบาล; 3) ผู้ปกครองโปรแกรมการศึกษา โรงเรียนอนุบาลได้รับเสมอที่กำหนดไว้ทั้งในแง่ของการศึกษาและการดูแลเด็กในขณะที่โปรแกรมการดูแลวันยังคาดว่าจะให้ประสบการณ์การเรียนรู้ในช่วงต้น ทิศทางนี้ได้รับการอย่างต่อเนื่องโดยกระทรวงการศึกษาและการฝึกอบรมของกรมการศึกษาปฐมวัยและนำอื่น ๆ ที่หน่วยงานเนื่องจากพวกเขารับผิดชอบในการประสานงานทั้งสองประเภทของECCE บริการ จึงมีลักษณะบางโปรแกรมที่ต้องใช้ทั้งในแง่ของแนวทางการเขียนโปรแกรมหรือมาตรฐานที่กำหนดโดย Moet. การขยายตัวที่รวดเร็วของการให้บริการของรัฐที่ไม่ใช่สำหรับเด็กเล็กคือการพัฒนาอย่างมีนัยสำคัญ ข้อมูล Moet สถิติแสดงให้เห็นว่าภายในระยะเวลาสี่ปี(1994-1998) ความคุ้มครองโดยรัฐที่ไม่ใช่ศูนย์ดูแลเด็กเกือบสองเท่าจาก 33 ร้อยละร้อยละ 62.5 มีสองประเภทหลักของรัฐที่ไม่ใช่โปรแกรม ECCE คือ 1) ชุมชนที่เป็นเจ้าของและดำเนินการ Cr? Ches และโรงเรียนอนุบาลมักจะอยู่ในหมู่บ้านชนบทและ2) Cr? Ches เอกชนที่เป็นเจ้าของและโรงเรียนอนุบาลมักจะอยู่ในเมืองและพิจารณาเป็นพิเศษพื้นที่ บางส่วนของเหล่าศูนย์ชุมชนที่เป็นเจ้าของอาจได้รับเงินอุดหนุนจากรัฐบาลและ communes แต่ส่วนใหญ่อยู่ในขณะนี้ communityowned ทั้งหมดและได้รับการสนับสนุนหลักมาจากการมีส่วนร่วมของผู้ปกครอง. ชนิดแรกของโปรแกรม ECCE ของรัฐที่ไม่ใช่เป็น Cr? Ches ชุมชนที่เป็นเจ้าของหรือโรงเรียนอนุบาลที่จัดตั้งขึ้นโดยอาศัยอยู่ในหมู่บ้านและผู้นำท้องถิ่นในหมู่บ้านชนบทที่ไม่มีโปรแกรมรัฐทำงาน Moet กำหนดเหล่านี้ communityowned ศูนย์ที่จัดตั้งขึ้นเป็นผู้ลงทุนโครงสร้างพื้นฐานที่ปกคลุมทางการเงินสำหรับค่าใช้จ่ายในการดำเนินงานโดยชุมชนท้องถิ่น ผู้ปกครองและ communes ให้ทุกทางการเงินและทรัพยากรวัสดุที่จำเป็นในการสร้างCr? Ches หรือโรงเรียนอนุบาล; พวกเขาไม่ได้รับเงินทุนจากรัฐบาลกลาง Moet ECE กรมมีแนวทางในขณะที่จังหวัดและอำเภอหน่วยงานการศึกษาตรวจสอบการดำเนินงานของโปรแกรมของพวกเขา. ประเภทที่สองของการดูแลเด็กที่มีให้โดยบุคคลที่เป็นผู้ประกอบการหรือองค์กรจากภาคเอกชนที่ตั้งศูนย์ตามบ้านเช่นเดียวกับโรงเรียนอนุบาลในเมืองใหญ่หรือในพื้นที่เขตเมือง ศูนย์เหล่านี้ภาคเอกชนมีการจัดตั้งการลงทุนโครงสร้างพื้นฐานที่ปกคลุมทางการเงินสำหรับต้นทุนการดำเนินงานโดยองค์กรทางสังคมองค์กรทางสังคมมืออาชีพองค์กรทางเศรษฐกิจหรือบุคคลที่มีnonstate เงินทุนงบประมาณ พวกเขาให้ความสำคัญกับเด็กของครอบครัวที่ร่ำรวยมากขึ้นและพึ่งพาส่วนใหญ่เกี่ยวกับค่าธรรมเนียมที่จ่ายโดยผู้ปกครองสำหรับการดำเนินงานของพวกเขา พวกเขาบัญชีเพียง 7.9 ต่อร้อยละของการให้บริการซึ่งเป็นที่เข้าใจให้สถานการณ์ทางเศรษฐกิจของครอบครัวชาวเวียดนามจำนวนมาก ผู้ให้บริการภาคเอกชนจะต้องตาม Moet เพื่อลงทะเบียนขอรับใบอนุญาตของพวกเขาและสอดคล้องกับหลักเกณฑ์ที่กำหนดของพวกเขาและการปฏิบัติตามถูกตรวจสอบโดยหน่วยงานท้องถิ่น ให้เป็นไปตามกฎหมายการศึกษา, ประธานคณะกรรมการคนท้องถิ่นมีอำนาจในการให้สิทธิ์ในการจัดตั้งชุมชนที่เป็นเจ้าของและศูนย์ส่วนตัว. โรงเรียนอนุบาลของรัฐเรียกใช้บัญชีสำหรับร้อยละที่ใหญ่ที่สุดของเด็ก ECCE อัตราการมีส่วนร่วมโดยเฉพาะสำหรับสี่และห้า กลุ่มอายุที่ทุบทุกสถิติเก่าและได้รับการจัดตั้งขึ้นค่อนข้างเพียงพอในพื้นที่ส่วนใหญ่ของประเทศที่มีข้อยกเว้นของพื้นที่ชนบทหลายส่วนใหญ่ในภาคใต้และพื้นที่ภาคกลางเช่นเดียวกับในระยะไกลหมู่บ้านบนภูเขาของภาคเหนือ นอกจากนี้ยังมีอื่น ๆ ของรัฐที่ไม่ใช่โปรแกรม ECCE ทำงานโดยชุมชนท้องถิ่นหรือภาคเอกชนในจังหวัดภาคเหนือเมื่อเทียบกับพื้นที่กลางและภาคใต้. 3.4 ประเภทของบุคลากรที่เกี่ยวข้อง: ไม่สามารถใช้ได้3.5 ประเภทของการฝึกอบรมพนักงาน (ความต้องการ): โดยทั่วไปจำนวนและโครงสร้างของครู ECE และเจ้าหน้าที่บริหารสามารถตอบสนองความต้องการในปัจจุบันของเครือข่ายอีซี ในปี 2004 ประเทศที่มี 146,517 พนักงานที่36,522 ครูและ Cr? Ches 109,995 เป็นครูอนุบาลและประมาณ23,000 เจ้าหน้าที่บริหารในทุกระดับ ครูนอกระบบและพนักงานเป็นตัวแทน 63.33 ร้อยละที่ส่วนใหญ่อยู่ในพื้นที่ชนบท. กว่าสองในสามของครู ECE และเจ้าหน้าที่บริหารคือการทำงานในที่ไม่ใช่แบบสาธารณะสถานประกอบการอีซี โดยเฉพาะครูผู้สอน Cr? Ches ที่ไม่ใช่แบบสาธารณะครอบครองร้อยละ 73 และครูอนุบาลที่ไม่ใช่แบบสาธารณะร้อยละ60 ในชนกลุ่มน้อยชาติพันธุ์ภูเขาและพื้นที่ที่มีครูผู้สอน 7,500 ชนกลุ่มน้อย ภาค ECE พยายามที่จะเพิ่มจำนวนครูชนกลุ่มน้อยผ่านการจัดรูปแบบต่างๆของสั้นฝึกอบรมครู. ในปัจจุบันร้อยละ 69.5 ของครู ECE และพนักงานการจัดการที่ได้รับมาตรฐานวิชาชีพหมายความว่าพวกเขาได้เข้าร่วมอย่างน้อยสองปีอย่างเป็นทางการให้บริการก่อนโปรแกรม ECE หรือเทียบเท่า 6.2 ร้อยละของพวกเขาเป็นผู้สำเร็จการศึกษาจากสามหรือสี่ปีของอีซีโปรแกรมการฝึกอบรมอย่างเป็นทางการ ร้อยละ 24.2 ของครูและเจ้าหน้าที่บริหารอยู่ภายใต้มาตรฐานหรือได้รับการฝึกฝนพวกเขาเป็นส่วนใหญ่ในพื้นที่ชนบท. ส่วนใหญ่ของครูและพนักงานการจัดการในพื้นที่ที่ยากลำบากได้ระดับประถมศึกษาและการฝึกอบรมระยะสั้น พวกเขาเข้าร่วมการฝึกอบรมเก้าเดือนแม้เพียง 3-6 เดือนหรือมีการฝึกอบรมก่อนการบริการที่ทุกคนและตัวอักษรการเรียนรู้ในงาน. สี่ชาติ ECE ครูวิทยาลัยการฝึกอบรมในสามเมืองใหญ่คือฮานอยโฮจิมินห์ซิตีและนาตรังมีต้นการดูแลเด็กและคณะการศึกษาที่ครูสามารถลงทะเบียนเรียนในโปรแกรมสองสามปี. นอกจากนี้ยังมีครูระดับกลางก่อนวัยเรียนโรงเรียนฝึกอบรมในฮานอยและโฮจิมินห์ซิตี้ที่นำเสนอสั้นหลักสูตรเช่นเดียวกับสองถึงสามปีโปรแกรม ทุกโรงเรียนการฝึกอบรมครูในต่างจังหวัดมีโปรแกรมการฝึกอบรม ECCE เช่นกัน แต่ในขั้นตอนนี้เห็นได้ชัดว่ามีครูน้อยมากที่จะสามารถที่จะลงทะเบียนเรียนในเหล่านี้โปรแกรมการฝึกอบรม อัตราการขยายตัวเนื่องจากความต้องการที่เพิ่มขึ้นสำหรับโปรแกรม ECCE ได้ไกลแซงหน้าอุปทานของครู. 3.6 นโยบายระดับชาติที่ผ่านมาและการปฏิรูป: ที่ประชุมคณะผู้แทนระดับชาติที่เจ็ดของพรรคที่ได้รับมอบหมาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 . โปรแกรมเก็บอื่น ๆ
( โดยทั่วไปที่ผ่านมา isced 0 รายการ )
3 . ความหมายของโปรแกรมเก็บแห่งชาติอื่น ๆ :

ไม่ใช้ 2.2 . กลุ่มอายุอ้างอิง ( s ) ปกคลุมด้วยโปรแกรมเก็บอื่น ๆ :

ไม่ใช้ 2.3 ประมาณการจำนวนเด็กที่ครอบคลุมโดยโปรแกรมเก็บอื่น ๆ :

B ไม่สามารถใช้ข้อมูลพื้นฐานเกี่ยวกับเก็บโปรแกรม ( รวมถึง isced
0
3.1 . กฎหมายเกี่ยวกับเก็บ :
การศึกษากฎหมาย 2005 กําหนดการศึกษาปฐมวัยเป็นส่วนหนึ่งของระบบการศึกษาแห่งชาติ
. วัตถุประสงค์ของการศึกษาปฐมวัย เพื่อให้เด็ก
พัฒนาทั้งด้านร่างกาย จิตใจ สติปัญญา และงดงาม เพื่อรูปร่าง
องค์ประกอบเริ่มต้นของบุคลิกภาพ รวมทั้งเตรียมเด็กสำหรับชั้นประถมศึกษาปีแรก (
ประถมศึกษา ) อย่างไรก็ตามการศึกษาปฐมวัย ไม่ได้บังคับหรือต้อง
เข้าโรงเรียนประถม แต่รัฐบาลพยายามที่จะสร้างและส่งเสริมการมีส่วนร่วมของผู้ปกครองต่อ

เด็กในปฐมวัยผ่านโปรแกรมการศึกษาผู้ปกครองและใช้สื่อต่างๆเพื่อยกระดับความตระหนัก
.
2 . ร่างกาย / เจ้าหน้าที่รับผิดชอบในการร่างหรือการประสานงาน :
ในหลักการกระทรวงสาธารณสุข มีหน้าที่รับผิดชอบในการตรวจสอบคุณภาพของการดูแลสุขภาพ
ในศูนย์ดูแลเด็ก แต่ไม่มีการแจ้งการประสานงานระหว่างเขต
ระดับการศึกษาและเพื่อนร่วมงานของพวกเขาในกระทรวงสาธารณสุข ในระดับหมู่บ้าน
เป็นที่ชัดเจนว่าระบบสาธารณสุขเป็นอย่างดี ใช้ และครอบครัวสมมติ
รับผิดชอบพาลูกไปศูนย์สุขภาพ .
ปฐมวัยการศึกษาภาควิชาต้องก่อตั้งขึ้นในปี 1991 และตอนนี้
รับผิดชอบดูแลศูนย์และโรงเรียนอนุบาล ECE
หน่วยในระดับชาติรับผิดชอบการนิเทศโดยรวมของการดูแลเด็กเหล่านี้และ
โปรแกรมการศึกษา ( เก็บ ) และยังมีหน่วยอีซีที่จังหวัด
ระดับจังหวัดและอำเภอ สังกัดฝ่ายบริการการศึกษาและการฝึกอบรม
.
ต้องเป็นผู้รับผิดชอบในการพัฒนากลยุทธ์การเขียนโปรแกรม
แนวทางและมาตรฐาน ECE ปฐมวัยการศึกษาที่
กระทรวงเป็นผู้นำตัวแทนระดับภาคกลาง แผนก , หุ้น
รับผิดชอบประสานงานแห่งชาติของเก็บกับกระทรวงสาธารณสุข ,
คณะกรรมการประชากร ครอบครัว และเด็ก และสหภาพเวียดนามผู้หญิง
พวกเขารับผิดชอบทั้งของรัฐ และรายการ ECE รัฐ- ไม่ใช่ . สี่ระดับหน่วยงานกลาง
แบ่งความรับผิดชอบต่อการจัดการเก็บ ดังนี้ 1 )
ต้องเป็นผู้รับผิดชอบในการพัฒนาโปรแกรมและมาตรฐานการนิเทศ ติดตามการดำเนินงานการดูแล

เด็กปฐมวัยและการศึกษาโครงการ และเพื่อส่งเสริมความรู้ผู้ปกครองเกี่ยวกับเก็บ 2 ) กระทรวงสาธารณสุข
ดูแลสุขภาพและโภชนาการรวมทั้งคอมโพเนนต์การเด็ก
ภายใต้ห้า , ป้องกันโรค , การศึกษาโภชนาการเสริมอาหารและการแทรกแซงอื่น ๆเพื่อลดการขาดสารอาหาร
;3 ) คณะกรรมการประชากร ครอบครัว และเด็กๆ รับผิดชอบโดย
เด็กเน้นนโยบายที่แน่นอน รวมถึง
นโยบายพัฒนาเด็กปฐมวัยแห่งชาติ และ 4 ) สหภาพเวียดนามของผู้หญิง
รับผิดชอบให้ความรู้ผู้ปกครอง เพื่อเพิ่มพูนความรู้ในการปฏิบัติ parenting
พร้อมกับทำให้พวกเขาใช้งานสนับสนุนสำหรับ การส่งเสริมความสำคัญของ
การมีส่วนร่วมของเด็กในเก็บโปรแกรมของพ่อแม่ พวกเขายังมี
เน้นพิเศษในเด็กอายุ 3 ปี ที่ปัจจุบันหรือด้อยโอกาสในโครงการคุณภาพไม่ดีเมื่อเทียบกับ
3
เด็กห้าขวบ . . . หน่วยงานอื่นที่เกี่ยวข้องในการจัดการ เช่น เทศบาล องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
) และผู้ให้บริการประเภทหลัก ( เช่นสาธารณะ , ส่วนตัว , ผสม ,

ชุมชน ฯลฯ ) :ตามที่อย่างเป็นทางการของกระทรวงศึกษาและฝึกอบรม ( ต้อง ) เอกสารมี
โดยทั่วไปมี 3 ชนิด เก็บโปรแกรมที่เด็กอายุหก
อายุปีให้เหมาะสมกับการเรียนรู้เร็ว ประสบการณ์ หรือผ่าน
ซึ่งผู้ปกครองได้รับการสนับสนุนเป็นผู้ดูแล เหล่านี้คือ : 1 ) การดูแลเด็กหรือวันศูนย์ดูแล
เชษฐ์ . CR และสถานรับเลี้ยงเด็กสำหรับทารกแรกเกิดถึงสามปี2 ) อนุบาล 3 ) โปรแกรมการให้การศึกษาผู้ปกครอง

โรงเรียนอนุบาลได้เสมอที่กำหนดไว้ทั้งในแง่ของการศึกษาและการดูแลเด็กในขณะที่
วันการดูแลโครงการที่คาดว่าจะให้
ก่อนการเรียนรู้ประสบการณ์ ทิศนี้ได้รับการสนับสนุนจากกระทรวง
การศึกษาและการฝึกอบรมการศึกษาปฐมวัยและกรม
นำอื่น ๆหน่วยงาน เนื่องจากพวกเขาสันนิษฐานรับผิดชอบประสานงานทั้งสองประเภทของบริการเก็บ

จึงมีบางโครงการในลักษณะที่เป็นทั่วไปทั้งในแง่ของการกำหนดแนวทางหรือมาตรฐาน

ต้อง . การขยายตัวอย่างรวดเร็วของรัฐ- ไม่ใช่การให้บริการสำหรับเด็ก คือ การพัฒนาที่สำคัญ ต้องข้อมูลทางสถิติพบว่าภายในระยะเวลาสี่ปี