Source: Reader’s Digest (shortened

Source: Reader’s Digest (shortened article)

Spiker is only a year old, but he’s already done time on death row. Abandoned by his owners, he landed in an animal shelter with a policy of destroying dogs that were passed over for adoption.
Now, though, he’s gotten a reprieve. “Come on, Spiker. You can do it,” his trainer urges. “Shake, boy, shake!”

Spiker, a mix of German shorthaired pointer and Labrador retriever, gazes at the young woman, perplexed. Then he remembers: Last time he obeyed Marcy, a biscuit magically appeared. Slowly he raises his right paw. “Good boy,” Marcy says, ruffling the dog’s spotted coat and offering a treat.

Spiker is changing Marcy’s life as surely as Marcy is changing his. The 18-year-old has lived at Echo Glen Children’s Center, a state-operated juvenile correctional facility in Snoqualmie, Washington, for nine months. While she’s there, she’s participating in Canine Connections, a program that brings unwanted dogs and incarcerated kids together.

“I’ve never been attached to a dog before, because things always move away from me,” Marcy says. “It’s like with my family. They die or they leave me.” Marcy never knew her father; her mother died of a drug overdose when Marcy was eight. After that, she began shuttling from one foster home to another-more than 50 in all. Unable to get along with any of her host families, she ended up on the streets selling crack. She was a regular in juvenile court until a judge ordered her to spend a year at Echo Glen.

“I was real angry that I got sent up,” Marcy says. “I didn’t want to cooperate with anybody.” But a few days after she arrived, she saw a group of other teenagers walking dogs outside her dorm. She learned that if her behavior improved, she could join the program. “Those dogs were in trouble like I was,” says Marcy. “I knew I could give one a second chance.”

Ringed by tall pines, Echo Glen resembles a summer camp, with cottages, fields, and an indoor swimming pool. But the 160 kids who live there-some wearing orange jumpsuits indicating they’re a security or flight risk-have staff members with them wherever they go. The residents (boys ages 10 to 16; girls, 10 to 21) have committed serious, often violent, crimes, including robbery and murder. Most have a history of drug abuse, and 70 percent have been diagnosed with depression or other mental illnesses. Canine Connections takes on some of the toughest cases.

“These kids come in with the same kind of issues as the dogs do-abandonment, neglect, abuse,” says Jo Simpson, 56, a longtime supervisor at Echo Glen and a veteran dog trainer and 4-H leader who modeled Canine Connections on a similar program in Oregon.

Her eight-week course, which provides intensive training in dog handling and grooming, takes ten students at a time. The kids acquire skills they can use in the outside world. They also learn how to care. “Working with the dogs teaches the kids responsibility,” Simpson says. “And for many of them, it’s the first time they feel empathy for another living thing.”

Teal, 15, delivers dinner to dogs. “Be kind and gentle,” she says, “and they’ll love you for the rest of your life.

The program is as economical as it is effective. Simpson’s annual budget is $12,000, funded by private donors. An informal follow-up by Echo Glen found that only 10 percent of Canine Connections graduates were arrested again-less than one fifth the average rate for juvenile offenders. The statistics, however, tell only part of the story. “By making a difference to the dogs,” says Neil Kirkpatrick, PhD, a psychologist with the state’s Department of Social and Health Services, “the kids see that they can make positive changes in their own lives.”

When Simpson assigns a dog to a student, she also hands over the animal’s case file. The kids learn about each dog’s background and personality; in class, they discuss their dogs’ challenges and how to overcome them. “They have to analyze the dog’s behavior: Why is he doing that?” says Simpson. “And they also have to do that to themselves: What in my past is causing me to act this way?”

Eventually the dogs do leave. After two months, they’ve learned basic commands, corrected the worst of their behavior problems, and are ready for adoption. Each year, about 100 dogs come through the program and are advertised on websites like petfinder.org and dogfriendly.com. Simpson has no trouble placing the animals, which are ideal for people who want to adopt a rescued dog but lack the time or expertise to train one.

Marcy still has a few months to go before she’s released. But it’s time for her to say goodbye to Spiker. On graduation day, she leads him through several commands in front of a crowd of kids, instructors, and prospective owners. When the applause dies down, she puts on a brave face and gives her dog one last biscuit before crouching down and hugging him. Spiker’s new owners, Kerry Kellogg and Sean Eller, are here to take the dog home to Kellogg’s seven-year-old daughter.

Marcy watches as the couple lead Spiker out of the kennel, her sadness lightened by the knowledge that she’ll soon begin training another dog: a five-month-old German shepherd named Spunky. Beyond that, the future looks good.

“When I get out of here, I’m going to work with dogs, maybe become a groomer,” she says. “Then I can have them around me all the time.”

Source: Reader’s Digest (shortened article)

Spiker is only a year old, but he’s already done time on death row. Abandoned by his owners, he landed in an animal shelter with a policy of destroying dogs that were passed over for adoption. 
Now, though, he’s gotten a reprieve. “Come on, Spiker. You can do it,” his trainer urges. “Shake, boy, shake!”

Spiker, a mix of German shorthaired pointer and Labrador retriever, gazes at the young woman, perplexed. Then he remembers: Last time he obeyed Marcy, a biscuit magically appeared. Slowly he raises his right paw. “Good boy,” Marcy says, ruffling the dog’s spotted coat and offering a treat.

Spiker is changing Marcy’s life as surely as Marcy is changing his. The 18-year-old has lived at Echo Glen Children’s Center, a state-operated juvenile correctional facility in Snoqualmie, Washington, for nine months. While she’s there, she’s participating in Canine Connections, a program that brings unwanted dogs and incarcerated kids together.

“I’ve never been attached to a dog before, because things always move away from me,” Marcy says. “It’s like with my family. They die or they leave me.” Marcy never knew her father; her mother died of a drug overdose when Marcy was eight. After that, she began shuttling from one foster home to another-more than 50 in all. Unable to get along with any of her host families, she ended up on the streets selling crack. She was a regular in juvenile court until a judge ordered her to spend a year at Echo Glen.

“I was real angry that I got sent up,” Marcy says. “I didn’t want to cooperate with anybody.” But a few days after she arrived, she saw a group of other teenagers walking dogs outside her dorm. She learned that if her behavior improved, she could join the program. “Those dogs were in trouble like I was,” says Marcy. “I knew I could give one a second chance.”

Ringed by tall pines, Echo Glen resembles a summer camp, with cottages, fields, and an indoor swimming pool. But the 160 kids who live there-some wearing orange jumpsuits indicating they’re a security or flight risk-have staff members with them wherever they go. The residents (boys ages 10 to 16; girls, 10 to 21) have committed serious, often violent, crimes, including robbery and murder. Most have a history of drug abuse, and 70 percent have been diagnosed with depression or other mental illnesses. Canine Connections takes on some of the toughest cases.

“These kids come in with the same kind of issues as the dogs do-abandonment, neglect, abuse,” says Jo Simpson, 56, a longtime supervisor at Echo Glen and a veteran dog trainer and 4-H leader who modeled Canine Connections on a similar program in Oregon.

Her eight-week course, which provides intensive training in dog handling and grooming, takes ten students at a time. The kids acquire skills they can use in the outside world. They also learn how to care. “Working with the dogs teaches the kids responsibility,” Simpson says. “And for many of them, it’s the first time they feel empathy for another living thing.”

Teal, 15, delivers dinner to dogs. “Be kind and gentle,” she says, “and they’ll love you for the rest of your life.

The program is as economical as it is effective. Simpson’s annual budget is $12,000, funded by private donors. An informal follow-up by Echo Glen found that only 10 percent of Canine Connections graduates were arrested again-less than one fifth the average rate for juvenile offenders. The statistics, however, tell only part of the story. “By making a difference to the dogs,” says Neil Kirkpatrick, PhD, a psychologist with the state’s Department of Social and Health Services, “the kids see that they can make positive changes in their own lives.”

When Simpson assigns a dog to a student, she also hands over the animal’s case file. The kids learn about each dog’s background and personality; in class, they discuss their dogs’ challenges and how to overcome them. “They have to analyze the dog’s behavior: Why is he doing that?” says Simpson. “And they also have to do that to themselves: What in my past is causing me to act this way?”

Eventually the dogs do leave. After two months, they’ve learned basic commands, corrected the worst of their behavior problems, and are ready for adoption. Each year, about 100 dogs come through the program and are advertised on websites like petfinder.org and dogfriendly.com. Simpson has no trouble placing the animals, which are ideal for people who want to adopt a rescued dog but lack the time or expertise to train one.

Marcy still has a few months to go before she’s released. But it’s time for her to say goodbye to Spiker. On graduation day, she leads him through several commands in front of a crowd of kids, instructors, and prospective owners. When the applause dies down, she puts on a brave face and gives her dog one last biscuit before crouching down and hugging him. Spiker’s new owners, Kerry Kellogg and Sean Eller, are here to take the dog home to Kellogg’s seven-year-old daughter.

Marcy watches as the couple lead Spiker out of the kennel, her sadness lightened by the knowledge that she’ll soon begin training another dog: a five-month-old German shepherd named Spunky. Beyond that, the future looks good.

“When I get out of here, I’m going to work with dogs, maybe become a groomer,” she says. “Then I can have them around me all the time.”

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

ที่มา: ไดเจสท์ (บทย่อ) Spiker เท่าเป็นปี แต่เคยทำเวลาในการตาย เขาละทิ้งพระเจ้า ที่ดินในพิงสัตว์กับนโยบายทำลายสุนัขที่ถูกส่งผ่านการยอมรับ ขณะนี้ แม้ว่า เขาได้รับการ reprieve "โธ่ Spiker คุณสามารถทำมัน พระพี่เลี้ยงขอก่อนส่งกลับได้ "ปั่น บอย สั่น" Spiker ผสมเยอรมัน shorthaired ชี้และแลบราดอร์ริทรีฟเวอร์ gazes ที่หญิงสาว แกะ แล้วเขาจดจำ: ครั้งสุดท้ายที่เขาเชื่อฟัง Marcy ขนมที่ปรากฏทำให้แขก ช้าเขายกตีนของเขาขวา "เด็กดี Marcy กล่าวว่า ruffling ตราด่างของสุนัข และเสนอการรักษา Spiker จะเปลี่ยนชีวิตของ Marcy ย่อมเป็น Marcy มีการเปลี่ยนแปลงของเขา ใน 18 ปีมีชีวิตอยู่ที่ Echo เกล็นเด็ก การดำเนินการสถานะเยาวชนอาคารสิ่งอำนวยความสะดวกใน Snoqualmie วอชิงตัน เดือนเก้า ขณะเธอมี เธอจะเข้าร่วมในการเชื่อมต่อสุนัข โปรแกรมที่นำสุนัขที่ไม่พึงประสงค์ และลหุโทษเด็กกัน Marcy กล่าวว่า "ฉันเคยไม่ถูกกับสุนัขก่อน เพราะสิ่งที่ย้ายไปจากฉัน "มันเป็นเหมือนกับครอบครัวของฉัน พวกเขาตาย หรือพวกเขาทิ้งฉัน" Marcy ไม่เคยรู้ว่าพ่อของเธอ แม่ของเธอตายของการใช้ยาเกินขนาดยาเมื่อ Marcy แปด หลังจากนั้น เธอเริ่มจากเลี้ยง shuttling บ้านไปอีกมากกว่า 50 ในทั้งหมด ไม่สามารถเข้ากับครอบครัวของโฮสต์ใด ๆ เธอสิ้นสุดขึ้นบนท้องถนนที่ขายรอยแตก เธอเป็นขาประจำในศาลคดีเด็กและเยาวชนจนกระทั่งเป็นผู้พิพากษาสั่งเธอใช้จ่ายปีที่เกล็น Echo "ผมโกรธจริงที่ฉันมีส่งค่า Marcy กล่าวว่า "ไม่อยากร่วมมือกับใคร" แต่ไม่กี่วันหลังจากมาถึงเธอ เธอเห็นกลุ่มวัยรุ่นอื่น ๆ เดินสุนัขนอกหอพักของเธอ เธอได้เรียนรู้ว่า ถ้าปรับปรุงลักษณะการทำงานของเธอ เธอไม่สามารถเข้าร่วม "สุนัขที่มีปัญหาเหมือนผม Marcy กล่าวว่า "ฉันรู้ว่า ฉันสามารถทำโอกาสนั้น" ช่วย โดยไพน์สูง เกล็นสะท้อนคล้ายกับค่ายฤดูร้อน คอทเทจ ฟิลด์ และสระว่ายน้ำในร่ม แต่เด็ก 160 ที่สดใส่ jumpsuits ส้ม there-some บ่งชี้ว่า พวกเขากำลังการรักษาความปลอดภัยหรือพนักงานมีความเสี่ยงบินได้ทุกที่ที่ไป ผู้อาศัย (เด็กชายอายุ 10-16 หญิง 10-21) มีความมุ่งมั่นที่อาชญากรรมมัก รุนแรง ร้ายแรง ปล้นและฆ่าคน ส่วนใหญ่มีประวัติเสพ และร้อยละ 70 ได้รับการวินิจฉัยกับโรคซึมเศร้าหรือโรคจิตอื่น ๆ เชื่อมต่อสุนัขใช้ในบางกรณีที่ยากที่สุด "เด็กเหล่านี้มา ด้วยปัญหาชนิดเดียวกันเป็นสุนัขโด abandonment ละเลย ละเมิด กล่าวว่า Jo ซิมป์สัน 56 ผู้ longtime ที่ เกล็น Echo และพี่เลี้ยงสุนัขทหารผ่านศึก และผู้นำ 4 H ที่จำลองการเชื่อมต่อสุนัขในโปรแกรมเหมือนในออริกอน เธอเรียนแปดสัปดาห์ ซึ่งช่วยให้การฝึกอบรมแบบเร่งรัดในสุนัขจัดการ และกรูมมิ่ง ใช้เวลาเรียน 10 ครั้ง เด็กได้รับทักษะที่สามารถใช้ในโลกภายนอก พวกเขายังเรียนรู้วิธีการดูแล "ทำกับสุนัขสอนเด็กความรับผิดชอบ, " ซิมป์สันกล่าวว่า "และจำนวนมากของพวกเขา มันเป็นครั้งแรกที่พวกเขารู้สึกเอาใจใส่ในสิ่งมีชีวิตอีก" เขียวหัวเป็ด 15 ส่งอาหารให้สุนัข "จะดี และอ่อนโยน เธอกล่าว "และพวกเขาจะรักคุณในส่วนเหลือของชีวิตของคุณ โปรแกรมประหยัดก็มีประสิทธิภาพได้ งบประมาณประจำปีของซิมป์สันเป็น $12000 ได้รับการสนับสนุน โดยผู้บริจาคส่วนตัว ติดตามอย่างไม่เป็นทางการ โดยเกล็น Echo พบว่า เพียงร้อยละ 10 ของบัณฑิตเชื่อมต่อสุนัขถูกจับกุมอีกน้อยกว่าห้าคนอัตราเฉลี่ยสำหรับเยาวชนผู้กระทำผิด สถิติ อย่างไรก็ตาม บอกส่วนเรื่อง "โดยการความแตกต่างกับสุนัข กล่าวว่า นีล Kirkpatrick ปริญญาเอก จิตวิทยากับภาคสังคมและบริการสุขภาพของรัฐ "เด็ก เห็นว่า พวกเขาสามารถเปลี่ยนแปลงค่าบวกในชีวิตของตนเอง" ซิมป์สันให้สุนัขเรียน เธอยังมือผ่านไฟล์กรณีของสัตว์ เด็กเรียนรู้เกี่ยวกับพื้นหลังของสุนัขแต่ละและบุคลิกภาพ ในชั้นเรียน พวกเขาหารือความท้าทายของสุนัขและวิธีการเอาชนะพวกเขา "พวกเขาจะต้องวิเคราะห์พฤติกรรมของสุนัข: ทำไมทำที่? " ว่า ซิมป์สัน " และพวกเขายังต้องทำเพื่อตัวเอง: ในอดีตของฉันสาเหตุผมทำวิธีนี้หรือไม่? " ในที่สุดปล่อยสุนัข หลังจากสองเดือน พวกเขาได้เรียนรู้คำสั่งพื้นฐาน แก้ไขร้ายของปัญหาพฤติกรรม มีเกม แต่ละปี สุนัข 100 มาผ่านโปรแกรม และมีโฆษณาในเว็บไซต์เช่น petfinder.org และ dogfriendly.com ซิมป์สันมีปัญหาไม่ทำสัตว์ ที่เหมาะสำหรับผู้ที่ต้องการนำสุนัขดู แต่ขาดความเชี่ยวชาญการฝึกหนึ่งหรือเวลา Marcy ยังคงมีกี่เดือนไปก่อนเธอออก แต่ถึงเวลาเธอพูดลากับ Spiker ในวันจบการศึกษา เธอนำเขาผ่านหลายคำสั่งชนเด็ก ผู้สอน และเจ้าของอนาคต เมื่อปรบมือตายลง เธอทำให้บนใบหน้าที่กล้า และให้ขนมของเธอล่าสุดสุนัขหนึ่ง crouching ลง และกอดเขา ของ spiker ใหม่เจ้า บี.เคอร์รี่และ Sean Eller อยู่ที่นี่จะ ใช้สุนัขบ้านเพื่อลูกสาวของบี.เจ็ดปี Marcy นาฬิกาเป็นคู่นำ Spiker จาก kennel ความโศกเศร้าของเธอ lightened โดยความรู้ที่ว่า เธอจะเร็ว ๆ นี้เริ่มฝึกสุนัขอื่น: มีอายุห้าเดือนเพิร์ดชื่อ Spunky นอกเหนือจากนั้น อนาคตดี "เมื่อฉันได้รับออกจากที่นี่ ฉันจะไปทำงานกับสุนัข บางทีกลายเป็น เป็น groomer เธอกล่าวว่า "แล้วฉันสามารถมีพวกเขารอบตัวตลอดเวลา"

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

ที่มา : รีดเดอร์ส ไดเจสท์ ( บทความสั้น ) รึเปล่า

สไปค์เกอร์ เพียง 1 ปี แต่เขาทำแล้วเวลาประหาร ถูกทิ้งโดยเจ้าของของเขาเขาที่ดินในศูนย์พักพิงสัตว์ที่มีนโยบายทำลายสุนัขที่ถูกส่งผ่านไปให้คนอื่นเลี้ยง ทำไม
ตอนนี้ แม้ว่า เขา ได้รับการบรรเทา " เอาน่า สไปค์เกอร์ คุณสามารถทำมันได้ " เทรนเนอร์ของเขาเรียกร้อง . " เขย่า , เด็ก , จับมือ " สไปค์เกอร์รึเปล่า

,ส่วนผสมของตัวชี้ shorthaired เยอรมันและลาบราดอร์ฟเวอร์ ต้องยืนมองผู้หญิงที่ยังงุนงง เขาจำได้ว่าครั้งที่แล้วเขาเชื่อฟังมาร์ , บิสกิต magically ปรากฏ อย่างช้าๆ เขายกเท้าขวาของเขา " เด็กดี " เธอกล่าว ruffling หมาด่างเสื้อคลุมและเสนอการรักษา รึเปล่า

สไปค์เกอร์คือการเปลี่ยนแปลงของเมอร์ซี่ ชีวิตย่อมมีการเปลี่ยนแปลงเป็นเมอร์ซี่ของเขา18 ปีได้อาศัยอยู่ที่ศูนย์ก้องหุบเขาเด็ก , สถานกักกันเยาวชนรัฐ- ใบอนุญาตทำงานในสโนว์ความี่ วอชิงตัน เก้าเดือน ในขณะที่เธอมี เธอเข้าร่วมในการเชื่อมต่อสุนัข , โปรแกรมที่นำสุนัขที่ไม่พึงประสงค์และขังเด็กด้วยกัน รึเปล่า

" ผมไม่เคยยึดติดกับหมาก่อน เพราะทุกอย่างจะต้องย้ายไปจากฉัน " เธอกล่าว" มันก็เหมือนกับครอบครัวของฉัน พวกเขาตาย หรือ เขาทิ้งฉันไป " เธอไม่เคยรู้ว่าพ่อของเธอ แม่ของเธอเสียชีวิตจากการเสพยาเกินขนาดเมื่อเธออายุแปดขวบ หลังจากนั้นเธอเริ่ม shuttling จากสถานเลี้ยงเด็กมากกว่า 50 ในทั้งหมด ไม่สามารถเข้ากันได้กับใด ๆของครอบครัวเธอ เธอสิ้นสุดขึ้นบนถนนขายร้าวเธอเป็นปกติในศาลเด็กและเยาวชน จนศาลสั่งให้เธอใช้จ่ายปีที่สะท้อนเกล็น รึเปล่า

" ผมโกรธมากที่ผมได้ส่งขึ้น " เธอกล่าว " ฉันไม่อยากร่วมมือกับใคร แต่ไม่กี่วันหลังจากที่เธอมาถึง เธอเห็นกลุ่มอื่น ๆวัยรุ่นเดินสุนัขหน้าหอพักของเธอ เธอได้เรียนรู้ว่าถ้าพฤติกรรมของเธอดีขึ้น เธอได้เข้าร่วมกับโปรแกรม" สุนัขเหล่านั้นมีปัญหาเหมือนผม กล่าวว่า มาร์ซี่ " ผมรู้ว่าผมจะให้ โอกาสครั้งที่สอง " รึเปล่า

แหวนด้วยต้นสนสูงก้องหุบเขาคล้ายกับค่ายฤดูร้อน กับกระท่อม เขตข้อมูลในร่มสระว่ายน้ำ แต่เป็นเด็กที่อาศัยอยู่ที่นั่นบางใส่สีส้มเหมือนกันที่ระบุว่า พวกเขากำลังมีความปลอดภัยหรือความเสี่ยงเที่ยวบินมีพนักงานกับพวกเขาทุกที่ที่พวกเขาไปที่อยู่ ( เด็กอายุ 10 ถึง 16 ; หญิง 10 21 ) มีความมุ่งมั่นจริงจัง มักจะใช้ความรุนแรง อาชญากรรม รวมทั้งโจรกรรมและฆาตกรรม ส่วนใหญ่มีประวัติของการใช้ยาเสพติด และร้อยละ 70 ได้รับการวินิจฉัยด้วยอาการซึมเศร้าหรืออาการทางจิตอื่น ๆ การเชื่อมต่อสุนัขใช้เวลาในบางกรณีที่ยากที่สุด รึเปล่า

" เด็กเหล่านี้เข้ามากับชนิดเดียวกันของปัญหา เช่น สุนัขจะทอดทิ้ง ละเลย ทารุณกล่าวว่า " โจ ซิมป์สัน , 56 , longtime ผู้จัดการที่ก้องหุบเขาและมีประสบการณ์สุนัขเทรนเนอร์และยุวเกษตรกรผู้นำที่มีการเชื่อมต่อแบบเขี้ยวบนโปรแกรมที่คล้ายกันในโอเรกอน ไหม

เธอแปดสัปดาห์หลักสูตรที่ให้บริการฝึกอบรมอย่างเข้มข้นในการจัดการกับสุนัขและกรูมมิ่ง , ใช้เวลาเรียน 10 ครั้ง เด็กๆได้เรียนรู้ทักษะที่พวกเขาสามารถใช้ในโลกภายนอก พวกเขายังได้เรียนรู้วิธีการดูแล" การทำงานกับสุนัขที่สอนให้เด็กมีความรับผิดชอบ " ซิมป์สันกล่าวว่า " และหลายของพวกเขาเป็นครั้งแรกที่พวกเขารู้สึกเห็นใจอีกสิ่งมีชีวิต " รึเปล่า

นกเป็ดน้ำ , 15 , ส่งอาหารให้สุนัข " อ่อนโยน " เธอกล่าว " และพวกเขาจะรักคุณไปตลอดชีวิต รึเปล่า

โปรแกรมจะประหยัดเป็นที่มีประสิทธิภาพ งบประมาณประจำปีของ $ 9 , ซิมป์สัน ,ได้รับทุนจากผู้บริจาคเอกชน การติดตามผลแบบไม่เป็นทางการโดยก้องหุบเขาพบว่ามีเพียงร้อยละ 10 ของการเชื่อมต่อสุนัขบัณฑิตถูกจับกุมอีกไม่ถึงหนึ่งในห้าอัตราเฉลี่ยสำหรับเยาวชนผู้ที่ สถิติ แต่บอกเพียงส่วนหนึ่งของเรื่อง " โดยการสร้างความแตกต่างให้กับสุนัขว่า " นีล Kirkpatrick , ปริญญาเอก , นักจิตวิทยากับรัฐของกรมบริการสังคมและสุขภาพ" เด็ก ๆเห็นว่าพวกเขาสามารถทำให้การเปลี่ยนแปลงในเชิงบวกในชีวิตของพวกเขาเอง . " รึเปล่า

เมื่อซิมป์สันาหมานักเรียน เธอยังเอามือมาของสัตว์กรณีไฟล์ เด็กๆเรียนรู้เกี่ยวกับภูมิหลังของสุนัขแต่ละคนและบุคลิกภาพ ในชั้นเรียนจะหารือเกี่ยวกับความท้าทายของสุนัขและวิธีการเอาชนะพวกเขา " พวกเขาต้องวิเคราะห์พฤติกรรมของสุนัข : ทำไมเขาทำแบบนั้นล่ะ " บอกว่า ซิมป์สัน

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.