growth and survival of freshwater c

growth and survival of freshwater crayfish (King, 1994; Jones, 1997;
Verhoef and Austin, 1999; Zhao et al., 2000;García-Guerrero et al., 2003;
Carmona-Osalde et al., 2004; Hammond et al., 2006; Harlioglu, 2009),
and penaeid shrimps (Bartlett et al., 1990; Lester and Pante, 1991; Bray
et al., 1985;Wyban et al., 1995; Ponce-Palafox et al., 1997). Temperature
is considered to be one of the most important physical factors
influencing metabolic activity (García-Guerrero et al., 2003), food
intake (Whitmore, 1997) and growth (Ponce-Palafox et al., 1997). In
order to improve yields in production systems, many of the studies
mentioned above focused on determining the upper and lower limits of
the optimal temperature range that includes the water temperature at
which growth parameters and survival are optimum(King, 1994; Jones,
1997; Ponce-Palafox et al., 1997;Zhao et al., 2000;García-Guerrero et al.,
2003; Carmona-Osalde et al., 2004; Hammond et al., 2006). However,
there is a general lack of information on the possible effect of
temperature on reproductive parameters; in particular no analysis has
ever been made of the effect of temperature on both female and male
reproductive systems from a histological point of view.
Temperature was found to affect sperm quality in penaeid shrimps
(Bray et al., 1985; Pascual et al., 1998; Perez Velazquez et al., 2001),
and to significantly reduce sperm production in C. quadricarinatus
males (Bugnot and López Greco, 2009). On the other hand, ovarian
development in Procambarus llamasi and C. quadricarinatus seems to
be positively influenced by increasing temperature (Carmona-Osalde
et al., 2004; Sánchez de Bock and López Greco, 2009, respectively), a
tendency also seen in the spawning rate of C. quadricarinatus females
(Yeh and Rouse, 1995).
The biology of C. quadricarinatus is modulated by temperature in
many other aspects. King (1994) and Jones (1997) studied the effect
of different water temperatures on the growth and survival of
hatchlings and juveniles, respectively. Growth of juveniles was best
between 24 and 28 °C and strongly reduced below 20 °C and above
34 °C, while their survival was significantly lower at 34 °C (Jones,
1997). Hatchlings reached a maximum growth rate at about 30 °C,
while 15 °C was lethal (King, 1994). The effect of temperature on
survival and duration of development from egg extrusion to juvenile
stage was also investigated, with both parameters decreasing with
increasing temperature (García-Guerrero et al., 2003). All these
studies analyzed the effect of temperature on certain stages of the
species life cycle.
Based on the considerations mentioned above the objective of the
present researchwas to investigate the effect of long-termexposure (one
year) to a temperature higher than the one commonly used in culture, on
survival, growth and gonad development of C. quadricarinatus. This was
investigated along male and female ontogeny, namely, from a stage of
early sexual differentiation to the sexual maturity stage.
2. Materials and methods
2.1. Animals
Juveniles were obtained under laboratory conditions, from a
reproductive stock supplied by the Farm Las Golondrinas, Entre
Ríos, Argentina. Each ovigerous female was maintained in an
individual glass aquarium of 60×40×30 cm containing 20 L of
dechlorinated tap water and under continuous aeration. The total
number of aquaria used for these females was 6. The temperature was
held constant at 26–27 °C by ALTMAN water heaters (100 W,
precision 1 °C), and the photoperiod was 14:10 (L:D). Each aquarium
was provided with a PVC tube (10 cm in diameter and 25 cm long) as
shelter (Jones, 1995a). Females were fed daily ad libitum with Elodea
sp. and commercial Tetradiskus granules (approximate composition:
min. crude protein 47.5%, min. crude fat 6.5%, max. crude fiber 2.0%,
max. moisture 6.0%, min. phosphorus 1.5% and min. ascorbic acid
100 mg Kg−1). When juveniles became independent at stage 3 (Levi
et al., 1999), they were separated from their mothers. After reaching
approximately 0.200 g, they were sexed by manual examination for
the presence of genital openings at the bases of the third (females),
fifth (males) or both (intersex specimens) pairs of walking legs.
Intersex specimens were discarded, while 72 males and 72 females
were selected for the experiment. There was no significant difference
(pN0.05) in the average initial weight between male (0.211±0.018 g)
and female (0.216±0.007 g) juveniles.
2.2. Experimental design
Male and female juveniles were treated in separate aquaria and
randomly assigned to each of the following treatments:
- Normal culture temperature (C): water temperature maintained at
27±1 °C
- High temperature (HT): water temperature maintained at 30±
1 °C
Each experimental group was run in triplicate (3 aquaria per
treatment and per sex), with a total of 12 crayfish per aquarium (50
animals/m2) and a total number of 12 aquaria. Organisms were
maintained in a 60×40×30 cm glass aquarium filled with 20 L of
dechlorinated tap water with continuous aeration. PVC tubes (10 cm
in diameter and 25 cm long) and onion bag mesh were used as shelter.
The experiment was performed under constant conditions of
photoperiod (14:10 (L:D)) and temperature (100 W ALTMAN
aquarium heater, precision 1 °C). The temperature was monitored
daily to ensure a maximum oscillation of 1 °C around the treatment
values. The juveniles were fed daily ad libitum with commercial
Tetradiskus granules and Elodea sp. All aquaria were cleaned and
water was completely replaced once a week. The experimental period
comprised 360 days, during which animals were sexed, weighed
(precision 0.01 mg) and their mortality recorded every 2 weeks. The
presence of ovigerous females and the differentiation of the “red
patch” in males were also recorded.
2.3. Morphological and histological examination
At the end of the experiment, all animals were weighed (precision:
0.1 mg) and the following morphometric variables were measured
(precision: 0.01 mm): cephalothorax length (CL), from the tip of the
rostrum to the end of the cephalothorax; post-orbital cephalothorax
length (POL), from behind the eye to the end of the cephalothorax;
pleon width (PWi), measured in the second abdominal segment;
length, width and height of the chelae (LC, WC and HC, respectively);
and length of the red patch (LRP), when present. The weight of the
chelae (CWe) and pleon (PWe) of each animal were also recorded.
After being cold-anaesthetized at −20 °C for 15 min the carapace
was removed and the gonads were inspected to determine their
relative size, form and color. In females, the stage of ovarian
development was assessed using a four-stage ovary color pattern as
follows: transparent (stage I), cream to pale orange (stage II), orange
with some olive green oocytes (stage III), and fully olive green (stage
IV) (Vazquez et al., 2008). The ovaries, testes and vasa deferentia were
quickly dissected, weighed, and fixed in Bouin's solution for 4 h at
room temperature. The tissues were then dehydrated, embedded in
Glycol Methacrylate (Leica Historesin, Leica Microsystems), sectioned
at 4 μm thick, and stained with Toluidine blue. At least three slides
from each crayfish were inspected under light microscope. The oocyte
diameters in each female were measured with an 8X Zeiss
microscopic ocular lens, calibrated against a Leitz Wetzlar plate with
10-μm spacing on a representative section of each ovary. Only those
oocytes with visible nuclei were measured. In males, the number of
mature (containing spermatozoa) and immature testicular lobes were
determined under light microscope. The structure of the vas deferens
(VD) epithelium, the relative amount of secretion and the components
of the primary and secondary layers of the spermatophore, including

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เจริญเติบโตและการรอดตายของปลาเครย์ฟิช (กษัตริย์ 1994 โจนส์ 1997Verhoef และ Austin, 1999 เส้า et al., 2000 รัฐเกร์เรโร García et al., 2003Carmona Osalde et al., 2004 แฮมมอนด์และ al., 2006 Harlioglu, 2009),penaeid กุ้ง (ในบาร์ตเลต et al., 1990 และ รอนโต้และ Pante, 1991 Brayและ al., 1985 Wyban และ al., 1995 Ponce-Palafox และ al., 1997) อุณหภูมิถือเป็นปัจจัยทางกายภาพสำคัญที่สุดอย่างใดอย่างหนึ่งมีอิทธิพลต่อการเผาผลาญกิจกรรม (García โรและ al., 2003), อาหารบริโภค (Whitmore, 1997) และเจริญเติบโต (ปอน Palafox และ al., 1997) ในสั่งปรับปรุงอัตราผลตอบแทนในระบบการผลิต การศึกษามากมายดังกล่าวข้างต้นมุ่งเน้นกำหนดขีดจำกัดบน และล่างของช่วงอุณหภูมิที่เหมาะสมที่สุดที่มีอุณหภูมิน้ำที่พารามิเตอร์การเจริญเติบโตและอยู่รอดที่จะเหมาะสม (กษัตริย์ 1994 โจนส์1997 ปอน Palafox และ al., 1997 เส้า et al., 2000 รัฐเกร์เรโร García et al.,2003 Carmona Osalde et al., 2004 แฮมมอนด์และ al., 2006) อย่างไรก็ตามมีข้อมูลเกี่ยวกับผลกระทบเป็นไปได้ของการขาดทั่วไปอุณหภูมิบนพารามิเตอร์สืบพันธุ์ โดยเฉพาะ การวิเคราะห์ไม่ได้เคยทำของผลของอุณหภูมิทั้งเพศหญิงและเพศชายระบบสืบพันธุ์จากจุดมุมมองที่สรีรวิทยาพบอุณหภูมิมีผลต่อคุณภาพของอสุจิในกุ้ง penaeid(Bray และ al., 1985 Pascual และ al., 1998 เปเรซ Velazquez et al., 2001),และลดการผลิตสเปิร์มในซีเรนโบว์ชาย (Bugnot และ López Greco, 2009) ในทางกลับกัน รังไข่พัฒนาซีเรนโบว์และกุ้ง llamasi ดูเหมือนว่าเป็นผลบวก โดยการเพิ่มอุณหภูมิ (Carmona-Osaldeร้อยเอ็ด al., 2004 Bock เด Sánchez และ López Greco ปี 2009 ตามลำดับ), การแนวโน้มที่เห็นในอัตรา spawning เรนโบว์ซีหญิง(Yeh และปลุกอารมณ์ 1995)ชีววิทยาของเรนโบว์ซีเป็นสันทัด โดยอุณหภูมิในด้านอื่น ๆ มากขึ้น คิง (1994) และ Jones (1997) ได้ศึกษาผลของอุณหภูมิน้ำต่าง ๆ เจริญเติบโตและอยู่รอดของhatchlings และ juveniles ตามลำดับ เจริญเติบโตของ juveniles ถูกสุดระหว่าง 24 และ 28 ° C และ° C 20 ขอลงด้านล่าง และด้านบน34 ° C ขณะการอยู่รอดต่ำที่ 34 ° C (Jonesปี 1997) . hatchlings ถึงมีอัตราการเติบโตสูงสุดที่ประมาณ 30 องศา Cในขณะที่ 15 ° C มียุทธภัณฑ์ (คิง 1994) ผลของอุณหภูมิในอยู่รอดและระยะเวลาของการพัฒนาจากไข่ไหลออกมาให้เยาวชนระยะยังตรวจสอบ กับพารามิเตอร์ทั้งสองลดลงด้วยเพิ่มอุณหภูมิ (García โรและ al., 2003) ทั้งหมดนี้ศึกษาวิเคราะห์ผลของอุณหภูมิในบางขั้นตอนของการวงจรชีวิตของสปีชีส์ขึ้นอยู่กับการพิจารณากล่าววัตถุประสงค์ของการresearchwas มีการตรวจสอบผลของ termexposure ลอง(ปี) อุณหภูมิที่สูงกว่าหนึ่งมักใช้ในวัฒนธรรมการอยู่รอด การเจริญเติบโต และ gonad พัฒนาของซีเรนโบว์ นี้สอบสวนตามเพศชาย และเพศหญิง ontogeny ได้แก่ จากขั้นตอนของต้นทางเพศสร้างความแตกต่างกับระยะครบกำหนดทางเพศ2. วัสดุและวิธีการ2.1 การสัตว์Juveniles ได้รับสภาวะ ห้องปฏิบัติการจากการหุ้นที่สืบพันธุ์โดยฟาร์มลา Golondrinas, EntreRíos อาร์เจนติน่า หญิงแต่ละ ovigerous ถูกเก็บรักษาไว้ในการพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำแต่ละแก้วของ 60 × 40 × 30 ซม.ประกอบด้วย 20 Lน้ำประปา dechlorinated aeration อย่างต่อเนื่องและ ผลรวม6 จำนวนอควาเรียใช้สำหรับหญิงเหล่านี้ได้ อุณหภูมิชอบคงที่ 26-27 ° C โดย ALTMAN เครื่องทำน้ำอุ่น (100 Wความแม่นยำ 1 ° C), และชั่วโมง 14:10 (L:D) พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำแต่ละให้กับหลอดพีวีซี (10 ซม.เส้นผ่านศูนย์กลาง และยาว 25 ซม.) เป็นพักอาศัย (Jones, 1995a) หญิงที่เลี้ยงทุกวัน ad libitum กับ Elodeasp.และพาณิชย์ Tetradiskus เม็ด (ประมาณองค์ประกอบ:ลดโปรตีนหยาบ 47.5% ส่วนลดน้ำมันไขมัน 6.5% สูงสุด เส้นใยหยาบ 2.0%สูงสุด ความชื้น 6.0% ฟอสฟอรัสต่ำสุด 1.5% และกรดแอสคอร์บิคนาที100 mg Kg−1) เมื่อ juveniles กลายเป็นอิสระในขั้นตอนที่ 3 (Leviร้อยเอ็ด al., 1999), พวกเขาถูกแยกจากมารดาของพวกเขา หลังจากการเข้าถึงประมาณ 0.200 g พวกเขาถูก sexed โดยตรวจสอบด้วยตนเองสำหรับของอวัยวะเพศช่องที่ฐานของบุคคลที่สาม (หญิง),ห้า (ชาย) หรือทั้งคู่ (ภาวะเพศกำกวม specimens) ของขาเดินภาวะเพศกำกวมไว้เป็นตัวอย่างได้ถูกยกเลิก 72 ชายและหญิง 72ถูกเลือกสำหรับการทดลอง มีไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ(pN0.05) น้ำหนักเริ่มต้นเฉลี่ยระหว่างเพศชาย (0.211±0.018 g)และเพศหญิง (0.216±0.007 g) juveniles2.2. ทดลองออกแบบJuveniles ชาย และหญิงได้รับการรักษาในอควาเรียแยก และได้กำหนดให้แต่ละทรีทเมนต์ต่อไปนี้:-วัฒนธรรมปกติอุณหภูมิ (C): เก็บรักษาที่อุณหภูมิของน้ำ27±1 ° C-อุณหภูมิ (เอชที): น้ำอุณหภูมิคงที่ 30±1 ° Cแต่ละกลุ่มทดลองถูกเรียกใช้ใน triplicate (3 อควาเรียต่อรักษาและแต่ ละเพศ), มีทั้งหมด 12 เครย์ฟิชต่อพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ (50สัตว์/m2) และจำนวนของอควาเรีย 12 สิ่งมีชีวิตได้เก็บรักษาใน 60 × 40 × 30 ซม.กระจกด้วย 20 Lน้ำประปา dechlorinated กับ aeration อย่างต่อเนื่อง ท่อ PVC (10 ซม.ยาว 25 ซม.และเส้นผ่าศูนย์กลาง) และหอมถุงตาข่ายถูกใช้เป็นกำบังทำการทดลองที่สภาวะคงที่ของชั่วโมง (14:10 (L:D)) และอุณหภูมิ (100 W ALTMANพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำฮีตเตอร์ ความแม่นยำ 1 ° C) มีการตรวจสอบอุณหภูมิทุกวันใจสั่นสูงสุด 1 องศาเซลเซียสรอบการรักษาค่า Juveniles ได้รับประจำวัน ad libitum กับพาณิชย์เม็ด Tetradiskus และ Elodea sp อควาเรียทั้งหมดได้ถูกล้างไวรัส และน้ำถูกแทนสัปดาห์ละหนึ่งครั้ง ระยะเวลาทดลองประกอบด้วย 360 วัน ในระหว่างที่สัตว์ถูก sexed น้ำหนัก(ความแม่นยำ 0.01 มิลลิกรัม) และการตายของพวกเขาบันทึกทุก 2 สัปดาห์ ที่สถานะของฉัน ovigerous และสร้างความแตกต่างของสีแดง"นอกจากนี้ยังได้รับการบันทึกปรับปรุง"ในเพศชาย2.3. สัณฐาน และสรีรวิทยาสอบเมื่อสิ้นสุดการทดลอง สัตว์ทั้งหมดมีน้ำหนัก (ความแม่นยำ:0.1 มิลลิกรัม) และมีวัดตัวแปร morphometric ดังต่อไปนี้(ความแม่นยำ: 0.01 mm): ยาว cephalothorax (CL), จากคำแนะนำของrostrum ของ cephalothorax หลังโคจร cephalothoraxความยาว (POL), พอตาของ cephalothoraxความกว้าง pleon (PWi), วัดในเซ็กเมนต์ที่สองท้องความยาว ความกว้าง และความสูงของ chelae (LC สุขา และ HC ตามลำดับ);และความยาวของแพทช์สีแดง (LRP), ท้อง น้ำหนักของการchelae (CWe) และ pleon (PWe) ของสัตว์แต่ละถูกบันทึกหลังจากเย็น-anaesthetized ที่ −20 ° C สำหรับ 15 นาทีการ carapaceถูกเอาออก และต่อมบ่งเพศถูกตรวจสอบเพื่อพิจารณาความขนาดญาติ แบบฟอร์ม และสี ในเพศหญิง ระยะของรังไข่การพัฒนาถูกประเมินโดยใช้รูปแบบสีรังไข่ 4 ขั้นเป็นดังต่อไปนี้: โปร่งใส (เวทีฉัน), ครีมส้มอ่อน (stage II), สีส้มแช่สารละลายสีเขียวมะกอก (stage III), และเขียวมะกอกเต็ม (ขั้นIV) (Vazquez et al., 2008) รังไข่ ลิ้ม และ vasa deferentiaอย่างรวดเร็ว dissected ชั่งน้ำหนัก และถาวรในโซลูชันของ Bouin สำหรับ h 4 ที่ที่อุณหภูมิห้อง เนื้อเยื่อได้แล้วอบแห้ง ฝังอยู่ในGlycol กลุ่ม (Historesin ไล ไล Microsystems), จัดแบ่งเป็นส่วน ๆที่ μm 4 หนา และทิ้งคราบ ด้วยสีฟ้า Toluidine ภาพนิ่งที่ 3จากแต่ละเครย์ฟิชถูกตรวจภายใต้กล้องจุลทรรศน์แสง Oocyteปัจจุบันในแต่ละเพศหญิงถูกวัดกับ Zeiss มี X 8กล้องจุลทรรศน์เลนส์แนว ปรับเทียบกับจาน Leitz Wetzlar ด้วยระยะห่าง 10-μm ส่วนตัวแทนของแต่ละรังไข่ เฉพาะแช่สารละลายกับแอลฟาเห็นได้วัด ในชาย จำนวนผู้ใหญ่ (ที่มี spermatozoa) และกลีบ immature testicularกำหนดภายใต้กล้องจุลทรรศน์แสง โครงสร้างของ vas deferensEpithelium (VD) จำนวนหลั่งสัมพันธ์ และส่วนประกอบชั้นหลัก และรองของ spermatophore รวมทั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเจริญเติบโตและความอยู่รอดของกุ้งน้ำจืด (King, 1994; โจนส์ 1997;
Verhoef และออสติน 1999; Zhao et al, 2000;. García-เกร์เรโร, et al, 2003;.
คาร์โมนา-Osalde et al, 2004;. แฮมมอนด์, et al 2006; Harlioglu 2009),
และกลุ่มพีเนียดกุ้ง (บาร์ตเลตต์, et al, 1990;. เลสเตอร์และ Pante 1991;
เบรย์, et al, 1985;. Wyban, et al, 1995;.. เซ-Palafox, et al, 1997) อุณหภูมิจะถือเป็นหนึ่งในปัจจัยทางกายภาพที่สำคัญที่สุดที่มีอิทธิพลต่อกิจกรรมการเผาผลาญ(เกร์เรโรGarcía-et al., 2003), อาหารการบริโภค(วิตมอร์, 1997) และการเจริญเติบโต (เซ-Palafox et al., 1997) ในเพื่อที่จะปรับปรุงอัตราผลตอบแทนในระบบการผลิตจำนวนมากของการศึกษาดังกล่าวข้างต้นมุ่งเน้นไปที่การกำหนดขีดจำกัดบนและล่างของช่วงอุณหภูมิที่เหมาะสมที่มีอุณหภูมิของน้ำที่ซึ่งพารามิเตอร์การเจริญเติบโตและการอยู่รอดที่ดีที่สุด (King, 1994; โจนส์ 1997; เซ-Palafox, et al, 1997;. Zhao et al, 2000;. García-เกร์เรโร, et al. 2003; คาร์โมนา-Osalde et al, 2004;.. แฮมมอนด์, et al, 2006) อย่างไรก็ตามมีการขาดทั่วไปของข้อมูลเกี่ยวกับผลกระทบที่เป็นไปได้ของอุณหภูมิในพารามิเตอร์เจริญพันธุ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการวิเคราะห์ไม่ได้เคยทำมาจากผลกระทบของอุณหภูมิที่มีทั้งหญิงและชาย. ระบบสืบพันธุ์จากจุดเนื้อเยื่อในมุมมองของอุณหภูมิพบว่าส่งผลกระทบต่อคุณภาพของตัวอสุจิในกุ้ง penaeid (เบรย์, et al, 1985;.. ปาส, et al, 1998; เปเรซ Velazquez, et al, 2001). และจะมีการลดการผลิตสเปิร์มใน C. quadricarinatus เพศ (Bugnot และLópezกรีก 2009) ในทางกลับกันรังไข่พัฒนา llamasi Procambarus และ C quadricarinatus ดูเหมือนว่าจะได้รับผลกระทบในแง่บวกโดยอุณหภูมิที่เพิ่มขึ้น(คาร์โมนา-Osalde et al, 2004;. Sánchezเดอเบียร์และLópezกรีก, 2009 ตามลำดับ) ซึ่งเป็นแนวโน้มที่ยังเห็นได้ในอัตราการวางไข่ของซี quadricarinatus หญิง(Yeh และปลุก, 1995). ชีววิทยาซี quadricarinatus จะปรับอุณหภูมิในด้านอื่นๆ คิง (1994) และโจนส์ (1997) ศึกษาผลของอุณหภูมิของน้ำที่แตกต่างกันต่อการเจริญเติบโตและความอยู่รอดของhatchlings และเยาวชนตามลำดับ การเจริญเติบโตของเด็กและเยาวชนที่ดีที่สุดระหว่างวันที่ 24 และ 28 องศาเซลเซียสและลดลงอย่างมากต่ำกว่า 20 องศาเซลเซียสและสูงกว่า 34 องศาเซลเซียสในขณะที่มีชีวิตอยู่รอดของพวกเขาอย่างมีนัยสำคัญต่ำกว่าที่ 34 ° C (โจนส์, 1997) hatchlings ถึงอัตราการเติบโตสูงสุดอยู่ที่ประมาณ 30 องศาเซลเซียสในขณะที่อุณหภูมิ15 องศาเซลเซียสเป็นตาย (King, 1994) ผลของอุณหภูมิที่มีต่อความอยู่รอดและระยะเวลาของการพัฒนาจากการอัดขึ้นรูปไข่เพื่อเด็กและเยาวชนในขั้นตอนการตรวจสอบนอกจากนี้ยังมีพารามิเตอร์ทั้งสองลดลงด้วยอุณหภูมิที่เพิ่มขึ้น(เกร์เรโรGarcía-et al., 2003) ทั้งหมดเหล่านี้การศึกษาวิเคราะห์ผลกระทบของอุณหภูมิที่มีขั้นตอนบางอย่างของวงจรชีวิตสายพันธุ์. ขึ้นอยู่กับการพิจารณาดังกล่าวข้างต้นวัตถุประสงค์ของresearchwas ปัจจุบันเพื่อศึกษาผลของระยะ termexposure (หนึ่งปี) ที่อุณหภูมิสูงกว่าที่ใช้กันทั่วไปนั้น ในวัฒนธรรมในการอยู่รอดการเจริญเติบโตและการพัฒนาอวัยวะสืบพันธุ์ของซีquadricarinatus นี้ได้รับการตรวจสอบตามแนวชายและเพศหญิง ontogeny คือจากขั้นตอนของความแตกต่างทางเพศก่อนที่จะขั้นตอนที่วุฒิภาวะทางเพศ. 2 วัสดุและวิธีการ2.1 สัตว์หนุ่มสาวที่ได้รับภายใต้เงื่อนไขการทดลองจากหุ้นสืบพันธุ์ที่จัดทำโดยฟาร์มลาGolondrinas, Entre Ríosอาร์เจนตินา แต่ละหญิง ovigerous ถูกเก็บรักษาไว้ในพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำแก้วแต่ละ60 × 40 × 30 ซม. ที่มี 20 ลิตรน้ำประปาฆ่าเชื้อด้วยคลอรีนและอยู่ภายใต้การเติมอากาศอย่างต่อเนื่อง รวมจำนวนตู้ที่ใช้สำหรับสตรีเหล่านี้ 6. อุณหภูมิที่ถูกจัดขึ้นอย่างต่อเนื่องในวันที่26-27 องศาเซลเซียสโดย Altman เครื่องทำน้ำอุ่น (100 วัตต์, ความแม่นยำ 1 ° C) และแสงเป็น 14:10 (L: D) พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำแต่ละคนให้กับพีวีซีท่อ (10 ซม. และมีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 25 ซม. ยาว) เป็นที่พักพิง(โจนส์, 1995a) ผู้หญิงได้รับการเลี้ยงดูโฆษณา libitum ทุกวันด้วย Elodea SP และเม็ด Tetradiskus เชิงพาณิชย์ (องค์ประกอบโดยประมาณ:. นาทีโปรตีน 47.5% นาทีไขมันดิบ 6.5% สูงสุดเยื่อใย 2.0%.. สูงสุดความชื้น 6.0% นาทีฟอสฟอรัส 1.5% และต่ำสุดวิตามินซี... 100 mg Kg-1 ) เมื่อหนุ่มสาวกลายเป็นอิสระในขั้นตอนที่ 3 (ลีวายส์et al., 1999) พวกเขาถูกแยกออกจากแม่ของพวกเขา หลังจากที่ไปถึงประมาณ 0.200 กรัมที่พวกเขากำลังบ้าเซ็กส์โดยการตรวจด้วยตนเองสำหรับการปรากฏตัวของการเปิดอวัยวะเพศที่ฐานที่สาม(หญิง) ที่ห้า(เพศชาย) หรือทั้งสองอย่าง (ตัวอย่าง Intersex) ขาคู่เดิน. ตัวอย่าง Intersex ถูกโยนทิ้งในขณะที่ 72 เพศชายและเพศหญิง 72 ถูกเลือกสำหรับการทดลอง ไม่มีความแตกต่างกันคือ(pN0.05) ในน้ำหนักเริ่มต้นเฉลี่ยระหว่างชาย (0.211 ± 0.018 กรัม) และเพศหญิง (0.216 ± 0.007 กรัม) หนุ่มสาว. 2.2 การออกแบบการทดลองชายและเยาวชนหญิงได้รับการรักษาในตู้แยกต่างหากและสุ่มให้แต่ละของการรักษาต่อไปนี้: - อุณหภูมิวัฒนธรรมปกติ (C): อุณหภูมิของน้ำที่เก็บรักษาไว้ที่27 ± 1 ° C - อุณหภูมิสูง (HT): อุณหภูมิของน้ำที่เก็บรักษาไว้ ณ วันที่ 30 ± 1 ° C แต่ละกลุ่มทดลองทำงานในเพิ่มขึ้นสามเท่า (3 ตู้ต่อการรักษาและการต่อเพศ) มีทั้งหมด 12 ตู้ปลากั้งต่อ (50 สัตว์ / m2) และจำนวนทั้งหมด 12 ตู้ สิ่งมีชีวิตที่ได้รับการเก็บรักษาไว้ใน 60 × 40 × 30 ซมพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำแก้วที่เต็มไปด้วย 20 ลิตรน้ำประปาฆ่าเชื้อด้วยคลอรีนกับอากาศอย่างต่อเนื่อง ท่อพีวีซี (10 ซม. และมีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 25 ซม. ยาว) และถุงตาข่ายหอมถูกนำมาใช้เป็นที่พักพิง. การทดลองได้ดำเนินการภายใต้เงื่อนไขที่คงที่ของแสง (14:10 (L: D)) และอุณหภูมิ (100 W Altman เครื่องทำพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำที่มีความแม่นยำ 1 ° C) อุณหภูมิที่ได้รับการตรวจสอบเป็นประจำทุกวันเพื่อให้แน่ใจว่าการสั่นไม่เกิน 1 องศาเซลเซียสรอบการรักษาค่า หนุ่มสาวได้รับการเลี้ยงดูโฆษณา libitum ทุกวันด้วยการค้าเม็ดTetradiskus และ Elodea SP ตู้ทั้งหมดได้รับการทำความสะอาดและน้ำก็ถูกแทนที่สมบูรณ์สัปดาห์ละครั้ง ระยะเวลาการทดลองประกอบด้วย 360 วันในระหว่างที่สัตว์มีเพศชั่งน้ำหนัก (ความแม่นยำ 0.01 มก.) และการเสียชีวิตของพวกเขาบันทึกทุก 2 สัปดาห์ การปรากฏตัวของหญิง ovigerous และความแตกต่างของ "สีแดงแพทช์" ในเพศชายที่ถูกบันทึกไว้ยัง. 2.3 การตรวจสอบทางสัณฐานวิทยาและเนื้อเยื่อในตอนท้ายของการทดลองสัตว์ทั้งหมดถูกชั่งน้ำหนัก (ความแม่นยำ: 0.1 มก.) และตัวแปรเมตริกต่อไปนี้ถูกวัด(ความแม่นยำ: 0.01 มม): ความยาว cephalothorax (CL) จากปลายของพลับพลาที่สิ้นสุดของ cephalothorax นั้น cephalothorax โพสต์โคจรระยะเวลา(POL) จากด้านหลังตาที่ส่วนท้ายของ cephalothorax ที่; กว้าง Pleon (PWI) วัดในส่วนท้องสองมีความยาวความกว้างและความสูงของChelae (LC, สุขาและ HC ตามลำดับ) ; และความยาวของแพทช์สีแดง (LRP) เมื่อมีการแสดง น้ำหนักของChelae (CWE) และ Pleon (PWE) ของสัตว์แต่ละถูกบันทึกไว้ยัง. หลังจากที่เย็นอสัญญีที่อุณหภูมิ -20 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 15 นาทีกระดองจะถูกลบออกและอวัยวะเพศได้รับการตรวจสอบเพื่อตรวจสอบของพวกเขาขนาดญาติรูปแบบและสี ในเพศหญิง, ขั้นตอนของรังไข่พัฒนาได้รับการประเมินโดยใช้รูปแบบสี่สีขั้นรังไข่เป็นดังนี้โปร่งใส(เวที I) ครีมสีส้ม (ขั้นตอนที่สอง), สีส้มกับเซลล์ไข่สีเขียวมะกอก(ขั้นตอนที่สาม) และมะกอกอย่างเต็มที่ สีเขียว (ขั้นตอนที่สี่) (Vazquez et al., 2008) รังไข่, อัณฑะและ deferentia แวถูกชำแหละอย่างรวดเร็วชั่งน้ำหนักและการแก้ไขในการแก้ปัญหาBouin สำหรับ 4 ชั่วโมงที่อุณหภูมิห้อง เนื้อเยื่อก็แห้งแล้วฝังตัวอยู่ในGlycol Methacrylate (Leica Historesin ไมโคร Leica) แบ่ง4 ไมครอนหนาและย้อมด้วยสีฟ้า toluidine อย่างน้อยสามภาพนิ่งจากกุ้งแต่ละตรวจสอบภายใต้กล้องจุลทรรศน์แสง ไข่ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางในแต่ละเพศหญิงถูกวัดด้วย 8X Zeiss กล้องจุลทรรศน์เลนส์ตาเทียบกับแผ่น Leitz Wetzlar มีระยะห่าง10 ไมครอนในส่วนที่เป็นตัวแทนของแต่ละรังไข่ เฉพาะผู้ไข่กับนิวเคลียสที่มองเห็นวัด ในเพศชายจำนวนผู้ใหญ่ (ที่มีตัวอสุจิ) และกลีบอัณฑะที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะถูกกำหนดภายใต้กล้องจุลทรรศน์แสง โครงสร้างของผืนผ้า deferens (VD) เยื่อบุผิวจำนวนเงินที่ญาติของการหลั่งและส่วนประกอบของชั้นประถมศึกษาและมัธยมศึกษาของspermatophore รวมทั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเจริญเติบโตและอัตรารอดของกุ้งน้ำจืด ( กษัตริย์ , 1994 ; โจนส์ , 1997 ;
verhoef และออสติน , 1999 ; Zhao et al . , 2000 ; garc í a-guerrero et al . , 2003 ;
Carmona osalde et al . , 2004 ; แฮมมอนด์ et al . , 2006 ; harlioglu , 2009 ) ,
( ฟักและกุ้ง Bartlett et al . , 1990 ; เลสเตอร์ และ pante , 1991 ; เบรย์
et al . , 1985 ; wyban et al . , 1995 ; พอน Palafox et al . , 1997 )
อุณหภูมิถือว่าเป็นหนึ่งในที่สำคัญที่สุดปัจจัยทางกายภาพที่มีผลต่อกิจกรรมการสลาย
( garc í a-guerrero et al . , 2003 ) การบริโภคอาหาร
( วิทมอร์ , 1997 ) และการเจริญเติบโต ( พอน Palafox et al . , 1997 ) ในการเพิ่มผลผลิต
ในระบบการผลิตจำนวนมากของการศึกษา
ดังกล่าวข้างต้นเน้นบนและขอบเขตล่างของการกําหนด
ช่วงอุณหภูมิที่เหมาะสม รวมถึงอุณหภูมิของน้ำ
ซึ่งการเจริญเติบโตพารามิเตอร์และการอยู่รอดสูงสุด ( กษัตริย์ , 1994 ; โจนส์
1997 ; พอน Palafox et al . , 1997 ; Zhao et al . , 2000 ; garc í a-guerrero et al . ,
2003 ; Carmona osalde et al . , et al 2004 ; แฮมมอนด์ . , 2006 ) อย่างไรก็ตาม
มีการขาดทั่วไปของข้อมูลเกี่ยวกับผลกระทบที่เป็นไปได้ของ
อุณหภูมิในพารามิเตอร์การสืบพันธุ์ ;โดยเฉพาะไม่มีการวิเคราะห์ได้
เคยทำมาจากผลของอุณหภูมิต่อทั้งหญิงและชาย
ระบบสืบพันธุ์จากจุดที่พบมุมมอง
อุณหภูมิส่งผลกระทบต่อคุณภาพของอสุจิในฟักกุ้ง
( Bray et al . , 1985 ; Pascual et al . , 1998 ; เปเรซเวลาสเควซ et al . , 2001 )
, และลดการผลิตอสุจิใน C quadricarinatus
เพศชาย ( และ bugnot โลเปซเกรโก , 2009 )บนมืออื่น ๆการพัฒนารังไข่ใน procambarus llamasi . quadricarinatus ดูเหมือนว่า
ได้รับอิทธิพลในการเพิ่มอุณหภูมิ ( Carmona osalde
et al . , 2004 ; และซันเชซ เดอ บ็อค โลเปซ เกรโค ( ตามลำดับ ) ,
ยังเห็นแนวโน้มในการวางไข่อัตรา quadricarinatus เพศหญิง
( C ใช่และปลุก , 1995 ) .
ชีววิทยาของ C . quadricarinatus คือปรับอุณหภูมิใน
โดยด้านอื่น ๆ อีกมากมาย กษัตริย์ ( 2537 ) และ โจนส์ ( 2540 ) ศึกษาผลของอุณหภูมิของน้ำที่แตกต่างกัน

การอยู่รอดและการเจริญเติบโตของลูกและเยาวชน ตามลำดับ การเจริญเติบโตของเด็กและเยาวชนเป็นดีที่สุด
ระหว่าง 24 และ 28 ° C และมี 20 ° C และลดลงด้านล่างด้านบน
34 องศา C ในขณะที่การอยู่รอดของพวกเขาลดลงที่ 34 องศา C ( โจนส์
1997 ) ลูกถึงอัตราการเจริญเติบโตสูงสุดที่ประมาณ 30 ° C ,
ในขณะที่ 15 ° C ( กษัตริย์ตาย , 1994 ) ผลของอุณหภูมิต่อการอยู่รอดและระยะเวลาของการพัฒนาจาก

รีดไข่เวทีเยาวชนศึกษา ที่มีทั้งค่าลดลงด้วย
เพิ่มอุณหภูมิ ( garc í a-guerrero et al . , 2003 ) ทั้งหมดเหล่านี้
ศึกษาวิเคราะห์ผลของอุณหภูมิในบางระยะของวงจรชีวิต

ชนิด .ขึ้นอยู่กับการพิจารณาดังกล่าวข้างต้นวัตถุประสงค์ของ
ปัจจุบันที่มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของ termexposure ยาว ( หนึ่ง
ปี ) กับอุณหภูมิที่สูงกว่าหนึ่งที่ใช้กันทั่วไปในวัฒนธรรมบน
รอดตาย การเจริญเติบโตและการพัฒนาต่อมเพศของ C . quadricarinatus . นี้คือ
สอบสวนตาม ชายและหญิง ได้แก่ พัฒนาการจากขั้นของ
ความแตกต่างทางเพศเร็วถึงวุฒิภาวะทางเพศเวที .
2 วัสดุและวิธีการ
2.1 . เยาวชนสัตว์
ได้ภายใต้สภาวะห้องปฏิบัติการ จาก
การสืบพันธุ์หุ้นให้ โดยฟาร์ม golondrinas entre ลาส ,
r í os , อาร์เจนตินา แต่ละ ovigerous หญิงไว้ในตู้ปลาแต่ละแก้ว
60 × 40 × 30 ซม. บรรจุ 20 ลิตร
dechlorinated น้ำประปาและภายใต้อากาศอย่างต่อเนื่องจำนวนของสัตว์น้ำที่ใช้สำหรับผู้หญิงเหล่านี้
6 . อุณหภูมิคงที่ที่ 26 – 27
จัดองศา C โดย อัลท์แมนเครื่องทำน้ำอุ่น ( 100 W ,
แม่นยำ 1 ° C ) , และช่วงแสงคือ 14 : 10 ( L : D ) แต่ละตู้
ถูกให้กับท่อ PVC ( 10 เซนติเมตรยาว 25 เซนติเมตร )
พัก ( โจนส์ 1995a ) ตัวเมียที่เลี้ยงทุกวันอย่างเต็มที่กับ elodea
sp .และพาณิชย์ tetradiskus เม็ด ( โดยประมาณส่วนประกอบ : โปรตีน 47.5%
มินมิน ไขมัน 6.5 % สูงสุด เยื่อใย 2.0 %
แมกซ์ ความชื้น 6.0 , มิน ฟอสฟอรัส 1.5 % และนาที กรดแอสคอร์บิก
100 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม− 1 ) เมื่อถึงวัยเจริญพันธุ์ เป็นอิสระในขั้นตอนที่ 3 ( เลวี
et al . , 1999 ) พวกเขาแยกออกจากแม่ของพวกเขา หลังจากถึง
ประมาณ 0.200 กรัม มีเพศ โดยการตรวจสอบคู่มือ
สถานะเปิดของอวัยวะเพศที่ฐานที่สาม ( หญิง )
5 ( ชาย ) หรือทั้งสองอย่าง ( สัจนิยมตัวอย่าง ) คู่ของขาเดิน .
สัจนิยมทำการทิ้ง ในขณะที่ชายและหญิง 72 72
ถูกเลือกสำหรับการทดลอง มีความแตกต่าง
( pn0.05 ) น้ำหนักเริ่มต้นเฉลี่ยระหว่างชาย ( 0.211 ± 0.018 g )
และหญิงแล้ว± 0.007 กรัม ) เยาวชน .
2.2 .ทดลองออกแบบ
ชายและหญิงเด็กและเยาวชนได้รับการรักษาในห้องแยกสัตว์น้ำและ
แบบสุ่มของแต่ละการรักษาต่อไปนี้ :
- ปกติวัฒนธรรมอุณหภูมิ ( C ) : อุณหภูมิของน้ำไว้ที่ 27 ±
1 ° C
- อุณหภูมิสูง ( HT ) : อุณหภูมิของน้ำไว้ที่ 30 ±
1 ° C
แต่ละกลุ่มทดลอง ใช้ทั้งสามใบ ( 3 สัตว์น้ำต่อ
รักษาตามเพศ )มีทั้งหมด 12 กุ้งต่อตู้ปลา ( 50
สัตว์ / m2 ) และจำนวน 12 นุกูล . สิ่งมีชีวิตใน
รักษาใน 40 × 60 × 30 ซม. กระจกตู้ปลา เติม 20 ลิตร
dechlorinated น้ำกับอากาศอย่างต่อเนื่อง ท่อพีวีซี ( 10 ซม. ยาว 25 ซม. ในเส้นผ่าศูนย์กลางและ
) และตาข่ายถุงหอมที่ถูกใช้เป็นกำบัง
ทดสอบภายใต้สภาวะคงที่ของแสง ( ถ้ามี
( L :D ) และอุณหภูมิ ( 100 W ลแมน
ตู้ปลาฮีตเตอร์ แม่นยำ 1 ° C ) อุณหภูมิการตรวจสอบ
ทุกวันเพื่อให้แน่ใจว่ามีค่าสูงสุด 1 ° C รอบการรักษา
ค่า เด็กและเยาวชนได้รับทุกวันอย่างเต็มที่ด้วยค้า
tetradiskus แกรนูล elodea sp . ทั้งสัตว์น้ำสะอาด
น้ำได้อย่างสมบูรณ์เปลี่ยนอาทิตย์ละครั้ง ระยะเวลาทดลอง
ประกอบด้วย 360 วันในระหว่างที่สัตว์มีเพศ น้ำหนัก
( ความแม่นยำ 0.01 มิลลิกรัม ) และอัตราการตายของพวกเขาที่บันทึกไว้ทุก 2 สัปดาห์
สถานะของผู้หญิง ovigerous และความแตกต่างของ " แดง
แพทช์ " ในตัวผู้ถูกบันทึกไว้ด้วย .
2.3 ลักษณะทางสัณฐานวิทยาและครีบ
เมื่อสิ้นสุดการทดลอง สัตว์ทุกตัวมีน้ำหนัก ( ความแม่นยำ :
0.1 มก. ) และตามลักษณะตัวแปรวัด
( ความแม่นยำ : 0.01 มิลลิเมตร ) ความยาวซีฟาโลโทแรกซ์ ( CL ) จากปลาย
เวทีไปยังจุดสิ้นสุดของซีฟาโลโทแรกซ์ ; หลังโคจรซีฟาโลโทแรกซ์
ความยาว ( POL ) จากหลังตาไปยังจุดสิ้นสุดของซีฟาโลโทแรกซ์ ;
( ความกว้าง pleon เหตุใด ) , วัดในส่วนท้องสอง ;
, ความยาว ความกว้างและความสูงของ chelae ( LC , ห้องสุขาและ HC ตามลำดับ ) ;
และความยาวของแพทช์สีแดง ( LRP ) เมื่อปัจจุบันน้ำหนักของ
chelae ( cwe ) และ pleon ( ปแว ) ของสัตว์แต่ละตัวก็บันทึก .
หลังจากที่ถูกให้ยาสลบโดยเย็น 20 −° C เป็นเวลา 15 นาทีกระดอง
ถูกเอาออก และพัฒนาถูกตรวจสอบเพื่อตรวจสอบขนาดสัมพัทธ์
, รูปแบบและสี ในเพศหญิง ขั้นตอนการพัฒนารังไข่
คือการประเมินโดยใช้สี่เวทีรังไข่สีรูปแบบตามที่
ดังนี้ : โปร่งใส ( เวที )ครีมส้มอ่อน ( ระยะที่ 2 ) , ส้ม
กับไข่สีเขียวบางมะกอก ( ระยะที่ 1 ) และมีสีเขียวมะกอก ( เวที
4 ) ( เควซ et al . , 2008 ) รังไข่ อัณฑะและท่อนำอสุจิถูก
รีบผ่า , ชั่งน้ำหนัก และคงที่ Bouin ด้วยโซลูชั่นที่ 4 H
อุณหภูมิห้อง กระดาษทิชชู่ แล้วอบแห้ง , ฝังตัวอยู่ใน
ไกลคอลเลต ( Leica historesin , Leica Microsystems ) แบ่ง
ม หนา 4 μและย้อมด้วยโทลูอิดีนสีฟ้า อย่างน้อยสามภาพนิ่ง
จากแต่ละกุ้งถูกตรวจสอบภายใต้กล้องจุลทรรศน์ ส่วนโอพี
เส้นผ่าศูนย์กลางในแต่ละเพศเมียวัดที่มีการใช้งานด้วยเลนส์ Zeiss
จักษุ , สอบเทียบกับ leitz Wetzlar จาน
10 - μ M ระยะห่างบนตัวแทนแต่ละส่วนของรังไข่ มีแต่พวก
ไข่กับนิวเคลียสมองเห็นวัด . ในเพศชายจํานวน
ผู้ใหญ่ ( ที่มีอสุจิ ) และเด็กอัณฑะอันถูก
กำหนดภายใต้กล้องจุลทรรศน์ โครงสร้างของอสุจิ
( Vd ) เยื่อบุผิว ปริมาณสัมพัทธ์ของการหลั่งและส่วนประกอบ
ของชั้นประถมศึกษาและมัธยมศึกษาของ spermatophore รวมถึง