Thai Coins HistoryROMANTICS STEP AS

Thai Coins History

ROMANTICS STEP ASIDE, money makes the world go round (not love comes in second). Financial experts from all over the world are meeting in Chiang Mai at the 33rd Annual Meeting of the Asian Development Bank (ADB). The history of ancient money is fascinating and Thailand can be a coin collector's dream or nightmare, depending on how you look at it. Thai pig-mouth money, bracelet money and bullet coins are unique in world coinage, but the scarcity of old coins makes research and comparisons difficult for the collector.
Thai coinage, along with that of most of Southeast Asia, traces its origin to the Funan Kingdom, which lasted from the first to the sixth century, whose people were Buddhist with a strong Brahmin influence. The Kingdom ofFunan was established as a Hindu (Indian) kingdom in the Mekong delta area to foster trade between Hindu and parts of Asia, particularly China. It was at Oc-Eo, the port city of Funan, that coinage first appeared in Southeast Asia during the first few centuries of the Christian era. This coinage was based on the Hindu models of silver coins, and throughout the region's history, most coins have been local variations of this early Indian silver coinage.
The importance of Hindu India's role in the coinage of Southeast Asia is closely related to the reason Hindu ventured into the region to begin with. In the first century A.D., Rome, Hindu's (India's) supplier of gold and silver, suddenly cut off all exports of these metals because of trade deficits and the undermining of their own economy at home. Hindu, in great need of new sources of both metals, turned to Southeast Asia and began to build trade and exploration settlements that later evolved into kingdoms such as Funan. At the time of the Roman decision to stop exports of precious metals, India already had a long history of silver coinage. When the Hindu explorers found silver in Southeast Asia, this supplanted the earlier Roman supplies and the Hindu and Buddhist kingdoms that arose followed India's lead and began their own silver coinage.
The coinage of the Funan era was silver, molded and hammered in a method very similar to that of sixteenth-century England. One side of a Funan coin shows the sun; the reverse side shows Vishnu's hair, a drum, the sun and the moon. These coins, apparently divided to make small change, are sometimes found cut in pieces. They were widely distributed from present-day Burma to Vietnam.
By the sixth century, the Funan Kingdom was in decline and was succeeded in Thailand by the Dvaravat Kingdom which prospered from the sixth to the eleventh century, when it declined after an Angkoral Khmer invasion. The coinage from this period was also hammered, with more designs including conch shells, goats, rabbits, lotus blossoms and water jars. The Srivijaya Kingdom spread north from Sumatra through the Malay Peninsula to southern Thailand, existing from the eighth to the thirteenth century. Its coinage includes gold and silver coins with a sandalwood flower markand a namo (prayer) mark These three ancient kingdoms all contributed to coinage produced in Thailand.
The Kingdom of Laan Chang (Laos and northeast Thailand) used silver tiger-tongue money sometimes called "leech money" because it resembles a leech found in Thailand. However, the foreigners preferred to use the term of "bar money." Brass versions were changed for the silver version. Governors in southern provinces issued tin-based coins, similar to Chinese coins, with Chinese, Arabic and Thai inscriptions.
The northernLanna Kingdom , which lasted from 1239 to 1564, used leaf (or line) money made of brass and silver bubbles, which is called "pig-mouth" money . Nobody has been able to duplicate the technique of making pig-mouth money, and because the silver is very thin and breakable, good pieces are now very rare.Flower money , which is flat, round and small, is of better quality silver than other coins from this period. One side is decorated with flower like patterns, and the reverse face is dented or pitted. Bracelet money was also used in the Lanna Kingdom. Called this because of their shape, bracelet coins are actually too small to fit around a wrist, although some experts believe that this type of coinage originated in a larger size that was worn by mountain people around the wrist for easy transport. King Ramkhamhaeng (1279-1298) of Sukhothai is credited with introducing bullet coins. Some experts think they were developed to resemble cowry shells, which had been used as money from ancient times. Others believe they were only a more convenient form of bracelet money.
A bullet coinis shaped something like a signet ring. It was made from a short bar of silver, widest at the middle, with its ends bent around to form a complete circle. It was then stamped with various circular decorations which could indicate certain reigns or places of manufacture. The coins were solid silver, but since their weight varied, their value had to be assessed by weighing before a transaction could take place.
During the Kingdom of Ayudthaya (1569-1767) many high-quality bullet coins were produced, but because of the destruction of Ayudthaya's records during the Burmese sacking in 1767, it is difficult to attribute the marks on the bullet coins to the correct reign. Ayudthaya coins are well made and, aside from their markings, can be distinguished by their shape. Ayudthaya bullets have one hammer mark.
After the Ayudthaya era, King Taksin (1767-1782) reigned over a transitional kingdom at Thonburi(opposite the present day Bangkok). The most distinguishing feature of Rattanakosin (Bangkok) era coins is the mark of the chakra , the Buddhist Wheel of Law and symbol of the Chakri Dynasty. Ninety-five percent of Bangkok coins have the chakra as a dynastic mark, plus another personal mark. The stamping of the marks was done with the newly made bullet coin held in a mold in an elephant bone. Elephant bone was used because wood was too soft and would split, and iron was too hard and would flatten the coin.
The old Thai monetary units were complicated. The largest denomination was a chung , that was used only for accounting purposes. Twenty tamlueng equaled one chung, four baht equaled one tamlueng , four salueng equaled one baht and two feungsequaled one salueng with further breakdowns into seeg ziew or paiutt and solot This system prevailed until 1897, when it was replaced with the current system of baht and satang (one hundred satang equals one baht).
Cowry shells from the Mekong River had been used as currency for small amounts since the Sukhothai period. Rama III (1824-1851) was the first king to consider the use of a flat coin. He did so not for the convenience of traders, but because he was disturbed that the creatures living in the cowry shells were killed. When he learned of the use of flat copper coins in Singapore in 1835, he contacted a Scottish trader, who had two types of experimental coins struck in England. However, the king rejected both designs. The name of the country put on these first coins wasMuang Thai , not Siam.
Flat coins were finally introduced for use in the Kingdom during the reign of King Mongkut, Rama IV (1851-1868), although bullet coins were still produced during the early years of his reign. The manufacture of bullet coins was slow; only 240 coins in a day could be produced by a single group of craftsmen. But commerce and trade were on the increase, creating a great need for more coins. A lot of poorly stamped and hammered bullet money was made during this time because the artisans were under constant pressure to speed up their work. Two experimental series of flat coins were issued, but the production of these coins by hand was even slower. Large numbers of foreign coins were coming into the Kingdom at this time, and the normal practice was to melt them down and manufacture bullet coins. This procedure was time-consuming, so King Rama IV issued a decree legalizing the use of foreign coins.
Mexican coins were especially popular for international use because Mexico was the biggest silver producer in the world, and large numbers of coins were exported, especially to China.Many merchants in Thailand were reluctant to accept the foreign silver coins, even after the Royaldecree in November 1857 that made the foreign coins legal tender. Because of this lack of acceptance, the king issued another decree, this time ordering the counter-stamping of the chakra and the crown on the Mexican coins. These markings clearly made them Thai coins. They soon became so popular and desired as jewelry that another decree was issued to prohibit the use of foreign coins as children's ornaments.
Also in 1857, England's Queen Victoria became aware of the coin shortage in Thailand and sent King Rama IV a coining machine as a gift. This was used to produce the first machine-made Thai coins. The first series of coins in gold and silver have the chakra and elephant on one side and the crown on the other. Stars are used to show the denominations. Because the machine was a gift, these are known asbanagarn (royal gift) coins. The machine was hand operated, so only a small total of coins was actually issued. The king was impressed by the minting technology, so he ordered a new minting machine from England, which cost three thousand pounds, and included an engineer's services as part of the purchase agreement. The machine arrived in Bangkok in 1858, but the engineer unfortunately died on arrival. Two replacement engineers were sent; one drowned, but the other set the minting machine up before he also died. Fortunately he had time to train a Thai engineer who was able to carry on.
King Rama V continued the manufacture of flat coins and an occasional commemorative issue of bullet coins. In 1876 King Rama V introduced the first Thai coin with a king's portrait. This required special assurances to the people that they could handle the coins and put them in c

Thai Coins History

ROMANTICS STEP ASIDE, money makes the world go round (not love comes in second). Financial experts from all over the world are meeting in Chiang Mai at the 33rd Annual Meeting of the Asian Development Bank (ADB). The history of ancient money is fascinating and Thailand can be a coin collector's dream or nightmare, depending on how you look at it. Thai pig-mouth money, bracelet money and bullet coins are unique in world coinage, but the scarcity of old coins makes research and comparisons difficult for the collector. 
Thai coinage, along with that of most of Southeast Asia, traces its origin to the Funan Kingdom, which lasted from the first to the sixth century, whose people were Buddhist with a strong Brahmin influence. The Kingdom ofFunan was established as a Hindu (Indian) kingdom in the Mekong delta area to foster trade between Hindu and parts of Asia, particularly China. It was at Oc-Eo, the port city of Funan, that coinage first appeared in Southeast Asia during the first few centuries of the Christian era. This coinage was based on the Hindu models of silver coins, and throughout the region's history, most coins have been local variations of this early Indian silver coinage. 
The importance of Hindu India's role in the coinage of Southeast Asia is closely related to the reason Hindu ventured into the region to begin with. In the first century A.D., Rome, Hindu's (India's) supplier of gold and silver, suddenly cut off all exports of these metals because of trade deficits and the undermining of their own economy at home. Hindu, in great need of new sources of both metals, turned to Southeast Asia and began to build trade and exploration settlements that later evolved into kingdoms such as Funan. At the time of the Roman decision to stop exports of precious metals, India already had a long history of silver coinage. When the Hindu explorers found silver in Southeast Asia, this supplanted the earlier Roman supplies and the Hindu and Buddhist kingdoms that arose followed India's lead and began their own silver coinage. 
The coinage of the Funan era was silver, molded and hammered in a method very similar to that of sixteenth-century England. One side of a Funan coin shows the sun; the reverse side shows Vishnu's hair, a drum, the sun and the moon. These coins, apparently divided to make small change, are sometimes found cut in pieces. They were widely distributed from present-day Burma to Vietnam. 
By the sixth century, the Funan Kingdom was in decline and was succeeded in Thailand by the Dvaravat Kingdom which prospered from the sixth to the eleventh century, when it declined after an Angkoral Khmer invasion. The coinage from this period was also hammered, with more designs including conch shells, goats, rabbits, lotus blossoms and water jars. The Srivijaya Kingdom spread north from Sumatra through the Malay Peninsula to southern Thailand, existing from the eighth to the thirteenth century. Its coinage includes gold and silver coins with a sandalwood flower markand a namo (prayer) mark These three ancient kingdoms all contributed to coinage produced in Thailand. 
The Kingdom of Laan Chang (Laos and northeast Thailand) used silver tiger-tongue money sometimes called "leech money" because it resembles a leech found in Thailand. However, the foreigners preferred to use the term of "bar money." Brass versions were changed for the silver version. Governors in southern provinces issued tin-based coins, similar to Chinese coins, with Chinese, Arabic and Thai inscriptions.
The northernLanna Kingdom , which lasted from 1239 to 1564, used leaf (or line) money made of brass and silver bubbles, which is called "pig-mouth" money . Nobody has been able to duplicate the technique of making pig-mouth money, and because the silver is very thin and breakable, good pieces are now very rare.Flower money , which is flat, round and small, is of better quality silver than other coins from this period. One side is decorated with flower like patterns, and the reverse face is dented or pitted. Bracelet money was also used in the Lanna Kingdom. Called this because of their shape, bracelet coins are actually too small to fit around a wrist, although some experts believe that this type of coinage originated in a larger size that was worn by mountain people around the wrist for easy transport. King Ramkhamhaeng (1279-1298) of Sukhothai is credited with introducing bullet coins. Some experts think they were developed to resemble cowry shells, which had been used as money from ancient times. Others believe they were only a more convenient form of bracelet money. 
A bullet coinis shaped something like a signet ring. It was made from a short bar of silver, widest at the middle, with its ends bent around to form a complete circle. It was then stamped with various circular decorations which could indicate certain reigns or places of manufacture. The coins were solid silver, but since their weight varied, their value had to be assessed by weighing before a transaction could take place.
During the Kingdom of Ayudthaya (1569-1767) many high-quality bullet coins were produced, but because of the destruction of Ayudthaya's records during the Burmese sacking in 1767, it is difficult to attribute the marks on the bullet coins to the correct reign. Ayudthaya coins are well made and, aside from their markings, can be distinguished by their shape. Ayudthaya bullets have one hammer mark.
After the Ayudthaya era, King Taksin (1767-1782) reigned over a transitional kingdom at Thonburi(opposite the present day Bangkok). The most distinguishing feature of Rattanakosin (Bangkok) era coins is the mark of the chakra , the Buddhist Wheel of Law and symbol of the Chakri Dynasty. Ninety-five percent of Bangkok coins have the chakra as a dynastic mark, plus another personal mark. The stamping of the marks was done with the newly made bullet coin held in a mold in an elephant bone. Elephant bone was used because wood was too soft and would split, and iron was too hard and would flatten the coin. 
The old Thai monetary units were complicated. The largest denomination was a chung , that was used only for accounting purposes. Twenty tamlueng equaled one chung, four baht equaled one tamlueng , four salueng equaled one baht and two feungsequaled one salueng with further breakdowns into seeg ziew or paiutt and solot This system prevailed until 1897, when it was replaced with the current system of baht and satang (one hundred satang equals one baht).
Cowry shells from the Mekong River had been used as currency for small amounts since the Sukhothai period. Rama III (1824-1851) was the first king to consider the use of a flat coin. He did so not for the convenience of traders, but because he was disturbed that the creatures living in the cowry shells were killed. When he learned of the use of flat copper coins in Singapore in 1835, he contacted a Scottish trader, who had two types of experimental coins struck in England. However, the king rejected both designs. The name of the country put on these first coins wasMuang Thai , not Siam.
Flat coins were finally introduced for use in the Kingdom during the reign of King Mongkut, Rama IV (1851-1868), although bullet coins were still produced during the early years of his reign. The manufacture of bullet coins was slow; only 240 coins in a day could be produced by a single group of craftsmen. But commerce and trade were on the increase, creating a great need for more coins. A lot of poorly stamped and hammered bullet money was made during this time because the artisans were under constant pressure to speed up their work. Two experimental series of flat coins were issued, but the production of these coins by hand was even slower. Large numbers of foreign coins were coming into the Kingdom at this time, and the normal practice was to melt them down and manufacture bullet coins. This procedure was time-consuming, so King Rama IV issued a decree legalizing the use of foreign coins. 
Mexican coins were especially popular for international use because Mexico was the biggest silver producer in the world, and large numbers of coins were exported, especially to China.Many merchants in Thailand were reluctant to accept the foreign silver coins, even after the Royaldecree in November 1857 that made the foreign coins legal tender. Because of this lack of acceptance, the king issued another decree, this time ordering the counter-stamping of the chakra and the crown on the Mexican coins. These markings clearly made them Thai coins. They soon became so popular and desired as jewelry that another decree was issued to prohibit the use of foreign coins as children's ornaments.
Also in 1857, England's Queen Victoria became aware of the coin shortage in Thailand and sent King Rama IV a coining machine as a gift. This was used to produce the first machine-made Thai coins. The first series of coins in gold and silver have the chakra and elephant on one side and the crown on the other. Stars are used to show the denominations. Because the machine was a gift, these are known asbanagarn (royal gift) coins. The machine was hand operated, so only a small total of coins was actually issued. The king was impressed by the minting technology, so he ordered a new minting machine from England, which cost three thousand pounds, and included an engineer's services as part of the purchase agreement. The machine arrived in Bangkok in 1858, but the engineer unfortunately died on arrival. Two replacement engineers were sent; one drowned, but the other set the minting machine up before he also died. Fortunately he had time to train a Thai engineer who was able to carry on. 
King Rama V continued the manufacture of flat coins and an occasional commemorative issue of bullet coins. In 1876 King Rama V introduced the first Thai coin with a king's portrait. This required special assurances to the people that they could handle the coins and put them in c

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

Thai Coins HistoryROMANTICS STEP ASIDE, money makes the world go round (not love comes in second). Financial experts from all over the world are meeting in Chiang Mai at the 33rd Annual Meeting of the Asian Development Bank (ADB). The history of ancient money is fascinating and Thailand can be a coin collector's dream or nightmare, depending on how you look at it. Thai pig-mouth money, bracelet money and bullet coins are unique in world coinage, but the scarcity of old coins makes research and comparisons difficult for the collector. Thai coinage, along with that of most of Southeast Asia, traces its origin to the Funan Kingdom, which lasted from the first to the sixth century, whose people were Buddhist with a strong Brahmin influence. The Kingdom ofFunan was established as a Hindu (Indian) kingdom in the Mekong delta area to foster trade between Hindu and parts of Asia, particularly China. It was at Oc-Eo, the port city of Funan, that coinage first appeared in Southeast Asia during the first few centuries of the Christian era. This coinage was based on the Hindu models of silver coins, and throughout the region's history, most coins have been local variations of this early Indian silver coinage. The importance of Hindu India's role in the coinage of Southeast Asia is closely related to the reason Hindu ventured into the region to begin with. In the first century A.D., Rome, Hindu's (India's) supplier of gold and silver, suddenly cut off all exports of these metals because of trade deficits and the undermining of their own economy at home. Hindu, in great need of new sources of both metals, turned to Southeast Asia and began to build trade and exploration settlements that later evolved into kingdoms such as Funan. At the time of the Roman decision to stop exports of precious metals, India already had a long history of silver coinage. When the Hindu explorers found silver in Southeast Asia, this supplanted the earlier Roman supplies and the Hindu and Buddhist kingdoms that arose followed India's lead and began their own silver coinage. The coinage of the Funan era was silver, molded and hammered in a method very similar to that of sixteenth-century England. One side of a Funan coin shows the sun; the reverse side shows Vishnu's hair, a drum, the sun and the moon. These coins, apparently divided to make small change, are sometimes found cut in pieces. They were widely distributed from present-day Burma to Vietnam. By the sixth century, the Funan Kingdom was in decline and was succeeded in Thailand by the Dvaravat Kingdom which prospered from the sixth to the eleventh century, when it declined after an Angkoral Khmer invasion. The coinage from this period was also hammered, with more designs including conch shells, goats, rabbits, lotus blossoms and water jars. The Srivijaya Kingdom spread north from Sumatra through the Malay Peninsula to southern Thailand, existing from the eighth to the thirteenth century. Its coinage includes gold and silver coins with a sandalwood flower markand a namo (prayer) mark These three ancient kingdoms all contributed to coinage produced in Thailand. The Kingdom of Laan Chang (Laos and northeast Thailand) used silver tiger-tongue money sometimes called "leech money" because it resembles a leech found in Thailand. However, the foreigners preferred to use the term of "bar money." Brass versions were changed for the silver version. Governors in southern provinces issued tin-based coins, similar to Chinese coins, with Chinese, Arabic and Thai inscriptions.The northernLanna Kingdom , which lasted from 1239 to 1564, used leaf (or line) money made of brass and silver bubbles, which is called "pig-mouth" money . Nobody has been able to duplicate the technique of making pig-mouth money, and because the silver is very thin and breakable, good pieces are now very rare.Flower money , which is flat, round and small, is of better quality silver than other coins from this period. One side is decorated with flower like patterns, and the reverse face is dented or pitted. Bracelet money was also used in the Lanna Kingdom. Called this because of their shape, bracelet coins are actually too small to fit around a wrist, although some experts believe that this type of coinage originated in a larger size that was worn by mountain people around the wrist for easy transport. King Ramkhamhaeng (1279-1298) of Sukhothai is credited with introducing bullet coins. Some experts think they were developed to resemble cowry shells, which had been used as money from ancient times. Others believe they were only a more convenient form of bracelet money. A bullet coinis shaped something like a signet ring. It was made from a short bar of silver, widest at the middle, with its ends bent around to form a complete circle. It was then stamped with various circular decorations which could indicate certain reigns or places of manufacture. The coins were solid silver, but since their weight varied, their value had to be assessed by weighing before a transaction could take place.During the Kingdom of Ayudthaya (1569-1767) many high-quality bullet coins were produced, but because of the destruction of Ayudthaya's records during the Burmese sacking in 1767, it is difficult to attribute the marks on the bullet coins to the correct reign. Ayudthaya coins are well made and, aside from their markings, can be distinguished by their shape. Ayudthaya bullets have one hammer mark.After the Ayudthaya era, King Taksin (1767-1782) reigned over a transitional kingdom at Thonburi(opposite the present day Bangkok). The most distinguishing feature of Rattanakosin (Bangkok) era coins is the mark of the chakra , the Buddhist Wheel of Law and symbol of the Chakri Dynasty. Ninety-five percent of Bangkok coins have the chakra as a dynastic mark, plus another personal mark. The stamping of the marks was done with the newly made bullet coin held in a mold in an elephant bone. Elephant bone was used because wood was too soft and would split, and iron was too hard and would flatten the coin. The old Thai monetary units were complicated. The largest denomination was a chung , that was used only for accounting purposes. Twenty tamlueng equaled one chung, four baht equaled one tamlueng , four salueng equaled one baht and two feungsequaled one salueng with further breakdowns into seeg ziew or paiutt and solot This system prevailed until 1897, when it was replaced with the current system of baht and satang (one hundred satang equals one baht).Cowry shells from the Mekong River had been used as currency for small amounts since the Sukhothai period. Rama III (1824-1851) was the first king to consider the use of a flat coin. He did so not for the convenience of traders, but because he was disturbed that the creatures living in the cowry shells were killed. When he learned of the use of flat copper coins in Singapore in 1835, he contacted a Scottish trader, who had two types of experimental coins struck in England. However, the king rejected both designs. The name of the country put on these first coins wasMuang Thai , not Siam.
Flat coins were finally introduced for use in the Kingdom during the reign of King Mongkut, Rama IV (1851-1868), although bullet coins were still produced during the early years of his reign. The manufacture of bullet coins was slow; only 240 coins in a day could be produced by a single group of craftsmen. But commerce and trade were on the increase, creating a great need for more coins. A lot of poorly stamped and hammered bullet money was made during this time because the artisans were under constant pressure to speed up their work. Two experimental series of flat coins were issued, but the production of these coins by hand was even slower. Large numbers of foreign coins were coming into the Kingdom at this time, and the normal practice was to melt them down and manufacture bullet coins. This procedure was time-consuming, so King Rama IV issued a decree legalizing the use of foreign coins.
Mexican coins were especially popular for international use because Mexico was the biggest silver producer in the world, and large numbers of coins were exported, especially to China.Many merchants in Thailand were reluctant to accept the foreign silver coins, even after the Royaldecree in November 1857 that made the foreign coins legal tender. Because of this lack of acceptance, the king issued another decree, this time ordering the counter-stamping of the chakra and the crown on the Mexican coins. These markings clearly made them Thai coins. They soon became so popular and desired as jewelry that another decree was issued to prohibit the use of foreign coins as children's ornaments.
Also in 1857, England's Queen Victoria became aware of the coin shortage in Thailand and sent King Rama IV a coining machine as a gift. This was used to produce the first machine-made Thai coins. The first series of coins in gold and silver have the chakra and elephant on one side and the crown on the other. Stars are used to show the denominations. Because the machine was a gift, these are known asbanagarn (royal gift) coins. The machine was hand operated, so only a small total of coins was actually issued. The king was impressed by the minting technology, so he ordered a new minting machine from England, which cost three thousand pounds, and included an engineer's services as part of the purchase agreement. The machine arrived in Bangkok in 1858, but the engineer unfortunately died on arrival. Two replacement engineers were sent; one drowned, but the other set the minting machine up before he also died. Fortunately he had time to train a Thai engineer who was able to carry on.
King Rama V continued the manufacture of flat coins and an occasional commemorative issue of bullet coins. In 1876 King Rama V introduced the first Thai coin with a king's portrait. This required special assurances to the people that they could handle the coins and put them in c

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

ประวัติเหรียญไทยโรแมนติกหลีกเงินทำให้โลกหมุนไป (ไม่ได้ความรักมาในวินาที) ผู้เชี่ยวชาญด้านการเงินจากทั่วทุกมุมโลกที่มีการประชุมในเชียงใหม่ที่ 33 การประชุมประจำปีของธนาคารเพื่อการพัฒนาเอเชีย (ADB) ประวัติความเป็นมาของเงินโบราณเป็นที่น่าสนใจและไทยสามารถเป็นฝันเก็บเหรียญหรือฝันร้ายขึ้นอยู่กับวิธีการที่คุณมองไปที่มัน เงินหมูปากไทย, สร้อยข้อมือเงินและเหรียญกระสุนจะไม่ซ้ำกันในการสร้างโลก แต่ความขาดแคลนของเหรียญเก่าทำให้การวิจัยและการเปรียบเทียบเรื่องยากสำหรับนักสะสม. เหรียญไทยพร้อมกับที่มากที่สุดของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ร่องรอยกำเนิดในฟูนัน ราชอาณาจักรซึ่งกินเวลาตั้งแต่แรกที่จะศตวรรษที่หกที่มีคนนับถือศาสนาพุทธที่มีอิทธิพลพราหมณ์ที่แข็งแกร่ง ราชอาณาจักร ofFunan จัดตั้งเป็นฮินดู (อินเดีย) ราชอาณาจักรในพื้นที่สามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขงเพื่อส่งเสริมการค้าระหว่างชาวฮินดูและบางส่วนของเอเชียโดยเฉพาะจีน มันเป็นช่วง OC-EO, ท่าเรือเมืองฟู, เหรียญที่ปรากฏตัวครั้งแรกในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในช่วงสองสามศตวรรษแรกของคริสตศักราช เหรียญนี้ขึ้นอยู่กับรูปแบบของชาวฮินดูเหรียญเงินและตลอดประวัติศาสตร์ของภูมิภาค, เหรียญส่วนใหญ่ได้รับการเปลี่ยนแปลงในท้องถิ่นของเงินเหรียญอินเดียต้นนี้. ความสำคัญของบทบาทของศาสนาฮินดูของอินเดียในการสร้างของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับเหตุผลในศาสนาฮินดู เข้าไปในภูมิภาคนี้จะเริ่มต้นด้วย ในศตวรรษแรก, โรม, ฮินดู (อินเดีย) ผู้ผลิตทองคำและเงินก็ตัดการส่งออกทั้งหมดของโลหะเหล่านี้เพราะของการขาดดุลทางการค้าและบั่นทอนเศรษฐกิจของตัวเองที่บ้าน ฮินดูในความต้องการที่ดีของแหล่งใหม่ของโลหะทั้งสองหันไปเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และเริ่มที่จะสร้างการค้าและการตั้งถิ่นฐานการสำรวจที่พัฒนามาเป็นราชอาณาจักรเช่นฟูนัน ในช่วงเวลาของการตัดสินใจของโรมันที่จะหยุดการส่งออกของโลหะมีค่า, อินเดียแล้วมีประวัติศาสตร์อันยาวนานของเงินเหรียญ เมื่อนักสำรวจชาวฮินดูพบเงินในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้นี้แทนที่อุปกรณ์โรมันก่อนหน้านี้และราชอาณาจักรฮินดูและพุทธศาสนาที่เกิดขึ้นตามที่นำของอินเดียและเริ่มสร้างเงินของตัวเอง. เหรียญของยุคฟูนันได้รับเงินแม่พิมพ์และใช้ค้อนทุบในวิธีการมาก คล้ายกับที่ของศตวรรษที่สิบหกประเทศอังกฤษ ด้านหนึ่งของเหรียญฟูนันแสดงให้เห็นดวงอาทิตย์ ด้านหลังแสดงให้เห็นว่าผมของพระวิษณุ, กลอง, ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ เหรียญเหล่านี้แบ่งออกได้ชัดเพื่อให้การเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ บางครั้งจะพบว่าตัดเป็นชิ้น พวกเขาได้รับการกระจายอย่างกว้างขวางจากพม่าวันปัจจุบันไปยังประเทศเวียดนาม. โดยศตวรรษที่หกฟูราชอาณาจักรเป็นลดลงและประสบความสำเร็จในประเทศไทยโดยราชอาณาจักรทวารวดีซึ่งประสบความสำเร็จจากหกศตวรรษที่สิบเอ็ดเมื่อมันลดลงหลังจากการบุกรุกเขมร Angkoral . เหรียญจากช่วงเวลานี้ได้รับการตอกยังมีการออกแบบมากขึ้นรวมทั้งเปลือกหอยสังข์แพะกระต่ายดอกบัวและขวดน้ำ ศรีวิชัยราชอาณาจักรกระจายเหนือจากเกาะสุมาตราผ่านคาบสมุทรมลายูที่ภาคใต้ของประเทศไทยที่มีอยู่จากแปดศตวรรษที่สิบสาม เหรียญประกอบด้วยเหรียญทองและสีเงินกับดอกไม้ไม้จันทน์ Markand Namo (สวดมนต์) ทำเครื่องหมายทั้งสามอาณาจักรโบราณทั้งหมดส่วนร่วมในการสร้างที่ผลิตในประเทศไทย. ราชอาณาจักรล้านช้าง (ลาวและภาคตะวันออกเฉียงเหนือประเทศไทย) ใช้เงินเงินเสือลิ้นบางครั้งเรียกว่า " เงินปลิง "เพราะมันมีลักษณะคล้ายปลิงที่พบในประเทศไทย แต่ชาวต่างชาติที่ต้องการจะใช้ระยะเวลาของ "เงินบาร์." รุ่นทองเหลืองมีการเปลี่ยนแปลงสำหรับรุ่นสีเงิน ผู้ว่าราชการจังหวัดในจังหวัดชายแดนภาคใต้ออกเหรียญดีบุกที่ใช้คล้ายกับเหรียญจีน, จีน, อาหรับและจารึกไทย. northernLanna ราชอาณาจักรซึ่งกินเวลา 1239-1564 ใบใช้ (หรือสาย) เงินทำจากทองเหลืองและฟองอากาศสีเงินซึ่งเป็น ที่เรียกว่า "หมูปาก" เงิน ไม่มีใครได้รับสามารถที่จะทำซ้ำเทคนิคของการทำเงินหมูปากและเพราะเงินเป็นอย่างมากบางและเปราะบางชิ้นที่ดีอยู่ในขณะนี้ rare.Flower มากเงินที่จะแบนกลมและขนาดเล็กเป็นเงินที่มีคุณภาพที่ดีขึ้นกว่าที่อื่น ๆ เหรียญจากช่วงเวลานี้ อีกด้านหนึ่งมีการตกแต่งด้วยดอกไม้เช่นรูปแบบและใบหน้ากลับมีการเว้าแหว่งหรือหลุม สร้อยข้อมือเงินยังถูกใช้ในอาณาจักรล้านนา นี้เรียกว่าเพราะรูปร่างของพวกเขา, เหรียญสร้อยข้อมือเป็นจริงขนาดเล็กเกินไปให้พอดีกับรอบข้อมือ แต่ผู้เชี่ยวชาญบางคนเชื่อว่าประเภทของเหรียญนี้มาในขนาดใหญ่ที่ได้รับการสวมใส่โดยคนภูเขารอบข้อมือสำหรับการขนส่งง่าย พ่อขุนรามคำแหง (1279-1298) สุโขทัยจะให้เครดิตกับการแนะนำเหรียญกระสุน ผู้เชี่ยวชาญบางคนคิดว่าพวกเขาได้รับการพัฒนาให้คล้ายกับเปลือกหอย CoWRY ซึ่งได้ถูกนำมาใช้เป็นเงินตั้งแต่สมัยโบราณ อื่น ๆ เชื่อว่าพวกเขาเป็นเพียงรูปแบบที่สะดวกมากขึ้นของเงินสร้อยข้อมือ. กระสุน coinis รูปบางอย่างเช่นแหวนตรา มันถูกสร้างขึ้นจากบาร์สั้นของเงินที่กว้างที่สุดอยู่ตรงกลางที่มีปลายของมันก้มรอบในรูปแบบวงกลมที่สมบูรณ์ มันได้รับการประทับตราแล้วกับการตกแต่งวงกลมต่างๆที่อาจบ่งชี้รัชกาลบางอย่างหรือสถานที่ผลิต เหรียญเงินเป็นของแข็ง แต่เนื่องจากน้ำหนักของพวกเขาแตกต่างกัน, ค่าของพวกเขาจะต้องได้รับการประเมินโดยการชั่งน้ำหนักก่อนการทำรายการที่อาจเกิดขึ้น. ระหว่างราชอาณาจักรอยุธยา (1569-1767) จำนวนมากที่มีคุณภาพสูงเหรียญกระสุนถูกผลิต แต่เป็นเพราะ การทำลายของบันทึกอยุธยาในช่วงชิงทรัพย์พม่าในปี 1767 มันเป็นเรื่องยากที่จะเชื่อเครื่องหมายบนเหรียญกระสุนที่จะขึ้นครองราชย์ที่ถูกต้อง เหรียญอยุธยาจะทำดีและนอกเหนือจากเครื่องหมายของพวกเขาสามารถโดดเด่นด้วยรูปร่างของพวกเขา กระสุนอยุธยามีเครื่องหมายค้อนหนึ่ง. หลังจากยุคอยุธยาสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช (1767-1782) ทรงปกครองเหนือราชอาณาจักรในช่วงการเปลี่ยนแปลงที่ธนบุรี (ตรงข้ามยุคปัจจุบันกทม.) ลักษณะเด่นที่สุดของกรุงรัตนโกสินทร์ (กรุงเทพฯ) เหรียญยุคเป็นเครื่องหมายของจักระ, ล้อพุทธกฎหมายและสัญลักษณ์ของราชวงศ์จักรี ร้อยละเก้าสิบห้าของเหรียญกรุงเทพฯมีจักระเป็นเครื่องหมายราชวงศ์รวมทั้งเครื่องหมายส่วนบุคคลอื่น ปั๊มของเครื่องหมายทำด้วยเหรียญกระสุนทำใหม่ที่จัดขึ้นในแม่พิมพ์ในกระดูกช้าง กระดูกช้างที่ถูกนำมาใช้เพราะเป็นไม้อ่อนเกินไปและจะแยกและเหล็กเป็นเรื่องยากเกินไปและจะแผ่เหรียญ. เก่าหน่วยเงินตราไทยมีความซับซ้อน นิกายที่ใหญ่ที่สุดเป็นจุงที่ถูกใช้เพียงเพื่อวัตถุประสงค์การบัญชี ยี่สิบตำลึงเท่ากับหนึ่ง Chung, สี่บาทเท่ากับหนึ่งตำลึงสี่สลึงเท่ากับหนึ่งบาทและสอง feungsequaled หนึ่งสลึงที่มีความผันผวนต่อไปใน Seeg ziew หรือ paiutt และ solot ระบบนี้เกลี้ยกล่อมจนกระทั่ง 1897 เมื่อมันถูกแทนที่ด้วยระบบปัจจุบันของเงินบาทและสตางค์ (หนึ่งร้อยสตางค์เท่ากับหนึ่งบาท). เปลือกหอย CoWRY จากแม่น้ำโขงได้ถูกนำมาใช้เป็นสกุลเงินสำหรับจำนวนเงินขนาดเล็กตั้งแต่สมัยสุโขทัย พระรามสาม (1824-1851) เป็นกษัตริย์องค์แรกที่จะต้องพิจารณาการใช้เหรียญแบน เขาทำเช่นนั้นไม่ได้เพื่อความสะดวกของผู้ค้า แต่เป็นเพราะเขารู้สึกไม่สบายใจว่าสิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่ในเปลือกหอย CoWRY ถูกฆ่าตาย เมื่อเขาได้เรียนรู้ในการใช้งานของเหรียญทองแดงแบนในประเทศสิงคโปร์ในปี 1835 เขาได้รับการติดต่อผู้ประกอบการสก็อตที่มีสองประเภทของเหรียญทดลองหลงในประเทศอังกฤษ แต่กษัตริย์ปฏิเสธการออกแบบทั้งสอง ชื่อของประเทศที่วางอยู่บนเหรียญแรกเหล่านี้ wasMuang ไทยไม่ได้สยาม. เหรียญแบนถูกนำมาใช้ในที่สุดสำหรับการใช้งานในราชอาณาจักรในช่วงรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าพระรามสี่ (1851-1868) แม้ว่าเหรียญกระสุนยังคงมีการผลิตในช่วงแรก ปีของการครองราชย์ของพระองค์ การผลิตเหรียญกระสุนช้า; เพียง 240 เหรียญในวันสามารถผลิตโดยกลุ่มเดียวของช่างฝีมือ แต่พาณิชย์และการค้าที่เพิ่มมากขึ้น, การสร้างความต้องการที่ดีสำหรับเหรียญมากขึ้น เงินจำนวนมากกระสุนประทับไม่ดีและใช้ค้อนทุบที่ถูกสร้างขึ้นในช่วงเวลานี้เพราะช่างฝีมืออยู่ภายใต้ความกดดันอย่างต่อเนื่องเพื่อเพิ่มความเร็วในการทำงานของพวกเขา สองชุดทดลองของเหรียญแบนออก แต่การผลิตของเหรียญเหล่านี้ด้วยมือก็ยิ่งช้าลง จำนวนมากของเหรียญต่างประเทศเข้ามาในราชอาณาจักรในเวลานี้และปฏิบัติตามปกติคือการละลายพวกเขาลงและการผลิตเหรียญกระสุน ขั้นตอนนี้เป็นเวลานานดังนั้นรัชกาลออกพระราชกฤษฎีกากฎหมายการใช้เหรียญต่างประเทศ. เหรียญเม็กซิกันเป็นที่นิยมโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการใช้งานในต่างประเทศเพราะเม็กซิโกเป็นผู้ผลิตเงินที่ใหญ่ที่สุดในโลกและเป็นจำนวนมากของเหรียญถูกส่งออกโดยเฉพาะอย่างยิ่ง พ่อค้า China.Many ในประเทศไทยไม่เต็มใจที่จะยอมรับเหรียญเงินต่างประเทศแม้หลังจาก Royaldecree ในพฤศจิกายน 1857 ที่ทำให้เหรียญต่างประเทศตามกฎหมาย เพราะขาดการยอมรับนี้กษัตริย์ออกคำสั่งอีกครั้งคราวนี้สั่งซื้อที่เคาน์เตอร์ประทับของจักระและสวมมงกุฎบนเหรียญเม็กซิกัน เครื่องหมายเหล่านี้อย่างชัดเจนทำให้พวกเขาเหรียญไทย ช้าพวกเขาก็กลายเป็นที่นิยมมากและต้องการเป็นเครื่องประดับที่พระราชกฤษฎีกาอื่นออกไปห้ามการใช้เหรียญต่างประเทศเป็นเครื่องประดับเด็ก. นอกจากนี้ใน 1857 ของอังกฤษสมเด็จพระราชินีวิกตอเรียเริ่มตระหนักถึงปัญหาการขาดแคลนเหรียญในประเทศไทยและส่งรัชกาลเครื่องบัญญัติศัพท์เป็น ของขวัญ นี้ถูกใช้ในการผลิตเครื่องทำเหรียญแรกของไทย ชุดแรกของเหรียญทองและสีเงินมีจักระและช้างด้านหนึ่งและพระมหากษัตริย์ในที่อื่น ๆ ดาวจะใช้ในการแสดง ได้แก่ เพราะเครื่องเป็นของขวัญเหล่านี้เป็นที่รู้จักกัน asbanagarn (พระของขวัญ) เหรียญ เครื่องมือเป็นผู้ดำเนินการเท่านั้นดังนั้นขนาดเล็กทั้งหมดของเหรียญออกจริง กษัตริย์รู้สึกประทับใจกับเทคโนโลยีการผลิตเหรียญดังนั้นเขาจึงสั่งเครื่องผลิตเหรียญใหม่จากประเทศอังกฤษซึ่งค่าใช้จ่าย£ 3,000 และรวมถึงการให้บริการของวิศวกรเป็นส่วนหนึ่งของข้อตกลงซื้อ เครื่องมาถึงในกรุงเทพฯในปี 1858 แต่น่าเสียดายที่วิศวกรเสียชีวิตเมื่อเดินทางมาถึง วิศวกรเปลี่ยนสองถูกส่ง; หนึ่งจมน้ำ แต่อีกตั้งเครื่องผลิตเหรียญขึ้นก่อนที่เขาจะเสียชีวิต โชคดีที่เขามีเวลาในการฝึกอบรมวิศวกรไทยที่ก็สามารถที่จะดำเนินการเกี่ยวกับ. พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้ายังคงการผลิตเหรียญแบนและปัญหาที่ระลึกเป็นครั้งคราวของเหรียญกระสุน ในปี 1876 พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้านำเหรียญไทยคนแรกที่มีภาพของกษัตริย์ เรื่องนี้ต้องมีความมั่นใจเป็นพิเศษกับคนที่พวกเขาสามารถจัดการเหรียญและใส่ไว้ในค

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

ไทยเหรียญประวัติศาสตร์

โรแมนติคหลบไป แต่เงินทำให้โลกหมุน ( ไม่ใช่ความรักมาในวินาที ) ด้านผู้เชี่ยวชาญจากทั่วโลกได้มีการประชุมในเชียงใหม่ในการประชุมประจำปีครั้งที่ 33 ของธนาคารพัฒนาเอเชีย ( ADB ) ประวัติความเป็นมาของเงินโบราณ ถูกด่า และประเทศไทยสามารถเป็นเหรียญสะสมเป็นความฝันหรือฝันร้าย ขึ้นอยู่กับว่าคุณจะมองมัน อาหารไทยหมูปากเงินสร้อยข้อมือเหรียญเงินและกระสุนที่เป็นเอกลักษณ์ในโลกการบัญญัติศัพท์ แต่ความขาดแคลนของเหรียญเก่า ทำให้การวิจัยและการเปรียบเทียบยาก สำหรับนักสะสม
ไทยประดิษฐ์ พร้อมกับที่ของที่สุดของภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ร่องรอยที่มาของอาณาจักรฟูนันซึ่งกินเวลาตั้งแต่ศตวรรษที่ 6 ที่มีคนชาวพุทธ ด้วยอิทธิพลของพราหมณ์ที่แข็งแกร่งอาณาจักร offunan ก่อตั้งเป็นอาณาจักรฮินดู ( อินเดีย ) ในพื้นที่ดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขง เพื่อส่งเสริมการค้าระหว่างฮินดูและบางส่วนของเอเชีย โดยเฉพาะจีน มันคือที่ OC EO , พอร์ตเมืองของฟูนัน ซึ่งการปรากฏตัวครั้งแรกในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในช่วงไม่กี่ศตวรรษแรกของคริสต์ศักราช เหรียญนี้ขึ้นอยู่กับรุ่นของฮินดู เหรียญเงิน และตลอดประวัติศาสตร์ของภูมิภาคเหรียญส่วนใหญ่มีรูปแบบท้องถิ่นของอินเดีย เงินขนาดนี้ก็เพราะว่า .
ความสำคัญของบทบาทของฮินดูอินเดียในการบัญญัติศัพท์ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดเพื่อเหตุผลฮินดู ventured ลงในภาคต้น ในศตวรรษแรก AD , โรม , ฮินดู ( อินเดีย ) ซัพพลายเออร์ของทองและเงินก็ตัดการส่งออกทั้งหมดของโลหะเหล่านี้เพราะการขาดดุลทางการค้า และบ่อนทำลายเศรษฐกิจของตนเองที่บ้าน ฮินดูในความต้องการที่ดีของแหล่งใหม่ของโลหะทั้งสองหันไปเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และเริ่มที่จะสร้างการค้าและสำรวจการตั้งถิ่นฐานที่ต่อมาพัฒนาเป็นอาณาจักร เช่น ฟู . ในช่วงเวลาของโรมัน การตัดสินใจที่จะหยุดการส่งออกอัญมณี โลหะอินเดียมีประวัติศาสตร์ยาวนานของเหรียญเงินแล้ว เมื่อสำรวจพบเงินฮินดูในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้นี้แทนที่ก่อนหน้านี้ โรมัน วัสดุและ ฮินดู และพุทธ อาณาจักรที่เกิดขึ้นตามนำของอินเดีย และเริ่มต้นสร้างเงินของพวกเขาเอง
เหรียญของยุคฟูนันเป็นสีเงิน ใช้ตอกในวิธีการคล้ายกับที่ของศตวรรษที่ 16 อังกฤษด้านหนึ่งของฟูนันเหรียญแสดงแดด ด้านหลังโชว์พระนารายณ์ของผม , กลอง , ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ เหรียญเหล่านี้ เห็นได้ชัดว่าแบ่งให้เปลี่ยนแปลงขนาดเล็ก บางครั้งพบตัดในชิ้น มีการกระจายอย่างกว้างขวางจากปัจจุบันพม่าเวียดนาม
จากศตวรรษที่หกอาณาจักรฟูนันได้ลดลงและประสบความสำเร็จในไทย โดย dvaravat อาณาจักรที่ร่ำรวยขึ้นมาจากที่หกศตวรรษที่สิบเอ็ด เมื่อมันลดลงหลังจาก angkoral เขมรบุกรุก การบัญญัติศัพท์จากช่วงนี้ยังปลิ้น กับแบบมากขึ้น ได้แก่ หอยสังข์หอย , แพะ , กระต่าย , ดอกบัวและน้ำเหยือก

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.