Northeastern Thailand[edit]Main art

Northeastern Thailand[edit]
Main article: Isan
The northeast, with its poor soils, is not favoured agriculturally. However, sticky rice, the staple food of the region, which requires flooded, poorly drained paddy fields, thrives and where fields can be flooded from nearby streams, rivers and ponds, often two harvests are possible each year. Cash crops such as sugar cane and manioc are cultivated on a vast scale, and to a lesser extent, rubber. Silk production is an important cottage industry and contributes significantly to the economy.

The region consists mainly of the dry Khorat Plateau which in some parts is extremely flat, and a few low but rugged and rocky hills, the Phu Phan Mountains. The short monsoon season brings heavy flooding in the river valleys. Unlike the more fertile areas of Thailand, the northeast has a long dry season, and much of the land is covered by sparse grasses. Mountains ring the plateau on the west and the south, and the Mekong delineates much of the northern and eastern rim. Some varieties of traditional medicinal herbs, particularly of the Genus Curcuma, family Zingiberaceae, are indigenous to the region.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาคอีสาน [แก้]บทความหลัก: อีสานภาคอีสาน พร้อมของดินที่ไม่ดี ไม่โปรดปรานเกษตรกรรม อย่างไรก็ตาม ข้าวเหนียว อาหารหลักของภูมิภาค ซึ่งจำเป็นต้องระบายได้ไม่ดี น้ำท่วมทุ่งนา ปลูกสร้าง และที่เขตข้อมูลสามารถถูกน้ำท่วมจากบริเวณใกล้เคียงลำธาร แม่น้ำ และ บ่อ พ.ศ.สองมักจะเป็นไปได้ในแต่ละปี พืชเงินสดเช่นอ้อยและ manioc เป็นปลูกขนาดใหญ่ และใน ระดับน้อย ยาง การผลิตผ้าไหมเป็นแบบคอทเทจอุตสาหกรรมสำคัญ และมีส่วนสำคัญต่อเศรษฐกิจภูมิภาคประกอบด้วยส่วนใหญ่ของราบสูงโคราชแห้งซึ่งในบางส่วนเป็นแบนมาก และกี่ต่ำ แต่ทนทาน และหินภูเขา เทือกเขาภูพาน ฤดูมรสุมสั้น ๆ นำน้ำท่วมหนักในหุบเขาแม่น้ำ ซึ่งแตกต่างจากพื้นที่ที่อุดมสมบูรณ์มากขึ้นของประเทศไทย ภาคอีสานมีแล้งยาวนาน และของแผ่นดินถูกปกคลุม ด้วยหญ้าห่าง ภูเขาราบสูงตะวันตกและใต้แหวน และแม่น้ำโขง delineates มากของริมเหนือ และตะวันออก บางสายพันธุ์ดั้งเดิมสมุนไพร โดยเฉพาะอย่างยิ่งของสกุลขมิ้น วงศ์ขิง ครอบครัวพื้นเมืองในภูมิภาคได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ [แก้ไข]
บทความหลัก: อีสาน
ภาคตะวันออกเฉียงเหนือกับดินที่ไม่ดีของตนไม่ชอบอู่ข้าวอู่น้ำ แต่ข้าวเหนียวอาหารหลักของภูมิภาคซึ่งจะต้องมีน้ำท่วมการระบายน้ำไม่ดีนาข้าวปลูกสร้างและสถานที่ที่เขตข้อมูลสามารถถูกน้ำท่วมจากลำธารอยู่ใกล้แม่น้ำและบ่อมักจะเก็บเกี่ยวสองที่เป็นไปได้ในแต่ละปี พืชเศรษฐกิจเช่นอ้อยและมันสำปะหลังที่ปลูกในขนาดใหญ่และในระดับน้อยยาง การผลิตผ้าไหมเป็นอุตสาหกรรมในครัวเรือนที่สำคัญและมีส่วนสำคัญต่อเศรษฐกิจ. ภูมิภาคส่วนใหญ่ประกอบด้วยแห้งที่ราบสูงโคราชซึ่งในบางส่วนเป็นที่ราบมากและไม่กี่เนินเขาเตี้ย ๆ แต่ขรุขระและหินที่เทือกเขาภูพาน ฤดูมรสุมสั้นนำน้ำท่วมหนักในหุบเขาแม่น้ำ ซึ่งแตกต่างจากพื้นที่ที่อุดมสมบูรณ์มากแห่งประเทศไทยภาคตะวันออกเฉียงเหนือมีฤดูแล้งที่ยาวนานและมากของที่ดินที่ถูกปกคลุมด้วยหญ้าเบาบาง เทือกเขาแหวนที่ราบสูงทางทิศตะวันตกและทิศใต้และแม่น้ำโขงให้สัตยาบันมากขอบภาคเหนือและภาคตะวันออก บางพันธุ์ของสมุนไพรแบบดั้งเดิมโดยเฉพาะอย่างยิ่งของพืชสกุล Curcuma ครอบครัวพืชวงศ์ขิง, เป็นชนพื้นเมืองไปยังภูมิภาค

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ [ แก้ไข ]บทความหลัก : อีสานภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ด้วยความยากจน ดิน ไม่ใช่ชอบการเกษตร . อย่างไรก็ตาม ข้าวเหนียว อาหารหลักของภูมิภาค ซึ่งต้องใช้งานระบายน้ำท่วม นาข้าว , thrives และที่ช่องสามารถน้ำท่วมจากลำน้ำ , แม่น้ำและบ่อ 2 ครั้ง มักจะเป็นไปได้ในแต่ละปี พืชเศรษฐกิจ เช่น อ้อย และมันสำปะหลังที่ปลูกในระดับมาก และในระดับน้อย , ยาง การผลิตผ้าไหมเป็นอุตสาหกรรมกระท่อมที่สำคัญและมีส่วนช่วยอย่างมากเพื่อเศรษฐกิจภูมิภาคประกอบด้วยส่วนใหญ่ของบริการที่ราบสูงโคราช ซึ่งในบางส่วนก็แบนมาก และไม่ต่ำ แต่คดเคี้ยวและหินภูเขา , เทือกเขาภูพาน . ฤดูมรสุมสั้นทำให้น้ำท่วมหนักในแม่น้ำหุบเขา ซึ่งแตกต่างจากพื้นที่ที่อุดมสมบูรณ์กว่าไทย ภาคตะวันออกเฉียงเหนือได้นานฤดูแล้งและมากของที่ดินที่ถูกปกคลุมด้วยป่าโปร่งหญ้า แหวนที่ราบสูงบนภูเขาทางทิศตะวันตกและทิศใต้ และโขงอธิบายมากของภาคเหนือและภาคตะวันออก ริม บางพันธุ์ดั้งเดิมของสมุนไพรโดยเฉพาะสกุลขมิ้น วงศ์ ZINGIBERACEAE เป็นชนพื้นเมืองไปยังภูมิภาค