Table 6.3 indicates the lowest reco

Table 6.3 indicates the lowest recorded rainfall in the 38-year period 1953-1990 was 703 mm
(1958). Based on the records, one can expect that the rainfall during the coming season will be
more than 703 mm as it was the lowest amount ever recorded. Note that all 38 monsoon seasons
had at least 703 mm of rainfall. The second driest monsoon rainfall on record was 772 mm in
1977. Out of 38 years, 37 years had at least 772 mm of rainfall. If the expectation is more than
703 mm, the chance declines considerably.
The same is true for the wettest year. The highest amount of rainfall recorded in the 1953-1990
period was 2 120 mm (1984). The second wettest year had 1 896 mm (1956). Interpreting this
indicates that the chance (probability) of getting at least 1 896 mm is only 5 percent. In
50 percent of the years, the rainfall was at least 1 377 mm. This further indicates that there
is only a 50 percent chance to receive 1 377 mm and above.
Extension personnel and farmers understand and regularly employ a range of drought
preparedness strategies. Climate forecasts decrease the risk of drought impact only when
uncertainty associated with forecasts is communicated properly. Failure to communicate or
understand the uncertainty of forecasts exposes users to excessive risk.
Figure 6.2 indicates the summer monsoon rainfall recorded at Dhaka in the 38 year-period from
1953-1990. The curve indicates that there is an extremely high chance of receiving the lowest
amount of rainfall. In other words, the chance of receiving 1 100 mm of rainfall is 88 percent,
while the chance of receiving 1 500 mm is only 22 percent

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บ่งชี้ว่า ตาราง 6.3 มม. 703 ถูกสุดบันทึกปริมาณน้ำฝนในระยะเวลา 38 ปี 1953-1990(1958) ได้ตามเรกคอร์ด หนึ่งสามารถคาดหวังว่า จะมีปริมาณน้ำฝนระหว่างฤดูกาลมามากกว่า 703 มม.ตามยอดเงินต่ำสุดเคยบันทึก หมายเหตุว่า ฤดูมรสุม 38 ทั้งหมดมีปริมาณน้ำฝนน้อย 703 มม. ฝนมรสุมสอง driest ในระเบียน 772 มม.1977. จากปี 38, 37 ปีมีปริมาณน้ำฝนน้อย 772 มม. ถ้าความคาดหวังมากกว่ามม. 703 โอกาสปฏิเสธมากขึ้นเหมือนกันเป็นจริงสำหรับปี wettest บันทึกจำนวนปริมาณน้ำฝนสูงสุดในปีค.ศ. 1953-1990ระยะ 2 ขนาด 120 mm (1984) ปีที่สอง wettest มี 1 มม. 896 (1956) การตีความนี้หมายถึงโอกาส (ความน่าเป็น) ของการน้อย 1 มม. 896 มีเพียง 5 เปอร์เซ็นต์ ในร้อยละ 50 ของปี ปริมาณน้ำฝนมีน้อย 1 377 mm นี้เพิ่มเติมหมายถึงมีมีเพียง 50 เปอร์เซ็นต์โอกาสที่จะได้รับ 1 377 mm ขึ้นไปต่อบุคลากรและเกษตรกรเข้าใจ และจ้างช่วงภัยแล้งเป็นประจำกลยุทธ์การเตรียมความพร้อม สภาพภูมิอากาศคาดการณ์ลดความเสี่ยงของภัยแล้งผลกระทบเฉพาะเมื่อความไม่แน่นอนเกี่ยวข้องกับการคาดการณ์เป็นการสื่อสารได้อย่างถูกต้อง ความล้มเหลวในการสื่อสาร หรือเข้าใจความไม่แน่นอนของการคาดการณ์ให้เห็นถึงการความเสี่ยงมากเกินไปรูป 6.2 ระบุว่า ฝนมรสุมฤดูร้อนบันทึกที่ Dhaka ในรอบ 38 ปีระยะเวลาจาก1953-1990 เส้นโค้งบ่งชี้ว่า มีโอกาสสูงมากที่ได้รับต่ำที่สุดปริมาณน้ำฝน ในคำอื่น ๆ โอกาสรับ 1 100 มม.ปริมาณน้ำฝนเป็นร้อยละ 88ในขณะที่โอกาสรับ 1 500 มม.เป็นร้อยละ 22 เท่านั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตารางที่ 6.3 แสดงให้เห็นปริมาณน้ำฝนต่ำสุดที่บันทึกในช่วงเวลา 38 ปี 1953-1990 เป็น 703 มม
(1958) ขึ้นอยู่กับการบันทึกหนึ่งสามารถคาดหวังว่าปริมาณน้ำฝนในช่วงฤดูที่ผ่านมาจะมี
มากกว่า 703 มิลลิเมตรขณะที่มันกำลังจำนวนเงินต่ำสุดที่เคยบันทึกไว้ โปรดทราบว่าทั้งหมด 38 ฤดูกาลมรสุม
มีอย่างน้อย 703 มิลลิเมตรปริมาณน้ำฝน ปริมาณน้ำฝนมรสุมที่วิเศษสุดที่สองในการบันทึกเป็น 772 มม
1977 ออกไปจาก 38 ปีที่ผ่านมา 37 ปีมีอย่างน้อย 772 มิลลิเมตรปริมาณน้ำฝน ถ้าคาดหวังมากกว่า
703 มมมีโอกาสที่จะลดลงอย่างมาก.
เดียวกันเป็นจริงสำหรับปีที่ฝนตกชุก จำนวนเงินสูงสุดของปริมาณน้ำฝนที่บันทึกไว้ใน 1953-1990
ระยะเวลา 2 120 มิลลิเมตร (1984) ฝนตกชุกสองปีมี 1 896 มิลลิเมตร (1956) การตีความนี้
แสดงให้เห็นว่าโอกาสที่ (น่าจะ) ในการได้รับอย่างน้อย 1 896 มิลลิเมตรเป็นเพียงร้อยละ 5 ใน
ร้อยละ 50 ของปีที่ผ่านมาปริมาณน้ำฝนได้อย่างน้อย 1 377 มิลลิเมตร ต่อไปนี้จะแสดงให้เห็นว่ามี
เพียงร้อยละ 50 มีโอกาสที่จะได้รับ 1 377 มิลลิเมตรและสูงกว่า.
ขยายบุคลากรและเกษตรกรเข้าใจและสม่ำเสมอจ้างช่วงของภัยแล้ง
กลยุทธ์การเตรียมความพร้อม การคาดการณ์สภาพภูมิอากาศลดความเสี่ยงของผลกระทบภัยแล้งเฉพาะเมื่อ
ความไม่แน่นอนที่เกี่ยวข้องกับการคาดการณ์ที่มีการสื่อสารอย่างถูกต้อง ความล้มเหลวในการสื่อสารหรือ
เข้าใจความไม่แน่นอนของการคาดการณ์ exposes ผู้ใช้ที่มีความเสี่ยงมากเกินไป.
รูปที่ 6.2 แสดงให้เห็นปริมาณน้ำฝนในช่วงฤดูมรสุมที่บันทึกไว้ในที่ธากา 38 ปีระยะเวลาตั้งแต่
1953-1990 เส้นโค้งที่แสดงให้เห็นว่ามีโอกาสสูงมากที่จะได้รับต่ำสุด
ปริมาณของปริมาณน้ำฝน ในคำอื่น ๆ มีโอกาสที่จะได้รับ 1 100 มิลลิเมตรปริมาณน้ำฝนเป็นร้อยละ 88
ในขณะที่โอกาสที่จะได้รับ 1 500 มิลลิเมตรเป็นเพียงร้อยละ 22

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตารางที่ 6.3 แสดงสุดบันทึกปริมาณน้ำฝนใน 38 ปี 2496-2533 เป็น 703 มม.
( 1958 ) ตามประวัติ หนึ่งสามารถคาดหวังว่า ปริมาณน้ำฝนในช่วงฤดูกาลที่จะถึงนี้จะ
มากกว่า 703 มม. มันเป็นสุดยอดที่เคยบันทึกไว้ หมายเหตุ ทั้งหมด 38 มรสุมฤดูกาล
อย่างน้อย 703 มม. ตามลำดับ ฝนมรสุมที่แห้งที่สองในบันทึกผมมม
1977 อก 38 ปี37 ปี อย่างน้อย 772 มิลลิเมตรของปริมาณน้ำฝน . ถ้าความคาดหวังมากกว่า
703 มม. โอกาสลดลงอย่างมาก .
เดียวกันเป็นจริงสำหรับปีนี้ฝนตกชุก . ปริมาณฝนสูงสุดที่บันทึกไว้ใน 2496-2533
ระยะเวลา 2 120 มม. ( 1984 ) ปีนี้ฝนตกชุก กลุ่มที่สอง 1 834 มม. ( 1956 ) การตีความนี้
แสดงว่ามีโอกาส ( ความน่าจะเป็น ) ของการอย่างน้อย 1 834 มม. เพียง 5 เปอร์เซ็นต์ ใน
ร้อยละ 50 ของปี ปริมาณอย่างน้อย 1 377 มม. นี้ยังพบว่ามีเพียงร้อยละ 50
โอกาสที่จะได้รับ 1 377 มม. ขึ้นไป
เจ้าหน้าที่ส่งเสริมและเกษตรกรเข้าใจและเป็นประจำจ้างช่วงของกลยุทธ์การเตรียมความพร้อมแล้ง

การคาดการณ์การลดความเสี่ยงของผลกระทบภัยแล้งเมื่อ
ความไม่แน่นอนที่เกี่ยวข้องกับการคาดการณ์การติดต่อสื่อสารได้อย่างถูกต้องความล้มเหลวในการสื่อสารหรือ
เข้าใจความไม่แน่นอนของการคาดการณ์ exposes ผู้ใช้เสี่ยงมากเกินไป
รูป 6.2 บ่งชี้ฤดูร้อนมรสุมฝนที่บันทึกไว้ในกรุงธากาใน 38 ปีจาก
2496-2533 . กราฟแสดงให้เห็นว่ามีโอกาสสูงมากของการได้รับปริมาณต่ำสุด
ของปริมาณฝน ในคำอื่น ๆที่ได้รับ 1 100 มิลลิเมตร ปริมาณน้ำฝนเป็น 88 %
ในขณะที่โอกาสที่ได้รับ 1 500 มม. เพียง 22 เปอร์เซ็นต์