Figuring you should at least try as

Figuring you should at least try asking her to pipe down, you continue your approach. She finally takes notice of your footsteps crunching the snow beside her and goes still and silent for a moment as she looks up at you. Now that you’re closer, you can make out some more of her features against the snowy ground. She wears a light dress, almost as pale as her skin and the snow around her, thin enough that you can just see her perky nipples through its white fabric. A shiver of your own makes you wonder why she’s wearing something like that on a day like this. The thick, fluffy-looking feathers of her wings even manage to stand out as somehow even whiter than the frosty backdrop of the snow. A faint, silvery glow seems to radiate from her, but it’s probably just a trick of the light against the snowfall.

You watch her lie there quietly for a moment before she goes back to happily cooing as loudly as ever and flapping about on the ground. Fed up, you finally ask her what she thinks she’s doing out here. She looks up quizzically for a moment and tells you matter-of-factly that she’s making shapes in the snow, and returns to her task dutifully and noisily. You bury your face in your hands, unsure how to deal with this. You ask her why exactly she’s doing that.

The harpy looks up and opens her mouth for a moment, but stops herself to think. “Well, I was dancing in the snow because I was so happy to see it. Then I slipped and fell, so I started doing this instead.” Thinking again. “Oh! Right, I can’t get up. My wings won’t fold right for that. Too big.” Apparently expecting you to be satisfied, she gets back to it. Forced to yell over her resumed deafening shrieks of joy, you tell her you can help her up if she’ll quiet down. She contemplates your offer for a second, then extends a hand.

Despite the apparent thickness of her plumage, she’s rather light, and you easily pull her to her feet. Err, talons. She seems grateful, beaming a smile at you. You’re just happy that she’s shut up. “Thanks! I guess I should repay you somehow. How about I eat you out?” You raise an eyebrow, not entirely sure what to make of her suddenly lascivious nature. It’s certainly quite a change. She giggles. “Oh, don’t be surprised. Where do you think we are?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณหาคุณน้อยควรลองถามเธอท่อลง ต่อวิธีการของคุณ เธอก็จะสังเกตเท้าของคุณถูกกระทืบหิมะข้างเธอ และไปนิ่ง และเงียบครู่ขณะที่เธอมองคุณ หลังจากที่คุณใกล้ชิด คุณสามารถทำให้ออกบางอย่างเพิ่มเติมของเธอกับพื้นหิมะ เธอสวมเสื้อแสง เกือบจะเป็นซีดเป็นผิวของเธอและหิมะรอบเธอ บางพอเพียงเห็นหัวนมของเธอทะลึ่งผ่านผ้ามันสีขาว เป็นศิวะของตัวเองทำให้คุณสงสัยว่า ทำไมเธอสวมใส่สิ่งที่ชอบในวันเช่นนี้ แม้จัดการขนหนา นุ่มมองของปีกของเธอจะโดดเด่นเป็นอย่างใดแม้ขึ้นขาวขึ้นกว่าฉากหลังหนาวของหิมะ เรืองแสงจาง ๆ เงินดูเหมือนจะ แผ่จากเธอ แต่ก็คงแค่เคล็ดลับของแสงกับ snowfallคุณดูเธอโกหกมีเงียบ ๆ ครู่ก่อนที่เธอจะกลับไปอย่างมีความสุข cooing ดังเช่นเคย และ flapping เกี่ยวกับบนพื้นดิน เบื่อ คุณก็ถามเธอว่าเธอคิดว่า เธอจะทำที่นี่ เธอค้นหา quizzically สำหรับครู่ และบอกคุณธรรมดา ๆ ว่า เธอจะทำให้รูปร่างในหิมะ และกลับไปที่งานของเธอ dutifully และฟ้าลั่นครืน คุณฝังใบหน้าของคุณในมือ แน่ใจว่าเรื่องนี้ คุณถามว่า ทำไมเธอว่าเธอจะทำHarpy ค้นหา และเปิดปากของเธอครู่ ได้หยุดตัวเองคิด "ดี ฉันได้เต้นรำในหิมะเนื่องจากผมมีความสุขดังนั้นจะเห็น แล้วฉันเล็ดรอด และ ตก ดังนั้นฉันเริ่มต้นทำเช่นนี้แทน" คิดอีกครั้ง "โอ้ ขวา ฉันไม่สามารถได้รับค่า ปีกของฉันจะไม่พับขวาที่ ใหญ่เกินไป" เห็นได้ชัดว่าคาดหวังว่าคุณจะพอใจ เธอได้รับกลับไป บังคับให้ร้องมากกว่า เธอดำเนินต่อหนวกหู shrieks ของความสุข คุณบอกเธอคุณสามารถช่วยเธอขึ้นเธอจะเงียบลง เธอใคร่นำเสนอแป๊บ แล้วขยายมือแม้ มีความหนาชัดเจน plumage ของเธอ เธอเป็นแต่แสง และดึงเธอให้เท้าของเธอ ผิดพลาด talons เธอดูเหมือนว่าขอบคุณ beaming ยิ้มที่คุณ คุณเพียงแค่มีความสุขที่เธอจะปิดค่า "ขอบคุณ ฉันเดาฉันควรชำระคุณอย่างใด วิธีการเกี่ยวกับฉันกินคุณออกหรือไม่" คุณยกคิ้ว ไม่แน่ใจสิ่งที่ทำให้ธรรมชาติของเธอทันที lascivious ค่อนข้างแน่นอนการเปลี่ยนแปลงได้ เธอ giggles "โอ้ ไม่ได้ประหลาดใจ คุณคิดว่า เราเป็นหรือไม่"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หาอย่างน้อยคุณควรพยายามขอให้เธอท่อลงคุณยังคงวิธีการของคุณ ในที่สุดเธอก็จะใช้เวลาแจ้งให้ทราบล่วงหน้าของรอยเท้าของคุณกระทืบหิมะข้างเธอและไปและยังคงเงียบอยู่ครู่หนึ่งขณะที่เธอเงยหน้าขึ้นมองคุณ ตอนนี้คุณอยู่ใกล้ชิดคุณสามารถทำให้การเพิ่มเติมบางส่วนของคุณสมบัติของเธอกับพื้นดินเต็มไปด้วยหิมะ เธอสวมชุดแสงเกือบจะเป็นสีซีดเป็นผิวของเธอและหิมะรอบตัวเธอบางพอที่คุณก็สามารถเห็นหัวนมทะลึ่งของเธอผ่านผ้าสีขาว สั่นของตัวเองทำให้คุณสงสัยว่าทำไมเธอสวมใส่สิ่งที่ต้องการที่ในวันเช่นนี้ หนาขนปุยมองของปีกของเธอแม้จะจัดการให้โดดเด่นเป็นอย่างใดแม้จะขาวกว่าฉากหลังที่หนาวของหิมะ ลมเรืองแสงสีเงินที่ดูเหมือนว่าจะแผ่จากเธอ แต่มันก็อาจจะเพียงแค่เคล็ดลับของแสงกับหิมะ. นำท่านชมโกหกเธอที่นั่นอย่างเงียบ ๆ สักครู่ก่อนที่เธอจะกลับไปอย่างมีความสุขอ้อแอ้เป็นดังเช่นเคยและกระพือเกี่ยวกับการอยู่บนพื้นดิน . เบื่อคุณจนขอให้เธอสิ่งที่เธอคิดว่าเธอกำลังทำอะไรออกจากที่นี่ เธอเงยหน้าขึ้นมองอย่างแปลกสักครู่และบอกคุณเรื่องของความจริงที่ว่าเธอทำให้รูปร่างในหิมะและผลตอบแทนให้กับงานของเธอตามหน้าที่และดัง คุณฝังใบหน้าของคุณในมือของคุณไม่แน่ใจว่าจะจัดการกับเรื่องนี้ คุณถามเธอว่าทำไมเธอทำอย่างนั้น. ตะกละเงยหน้าขึ้นและเปิดปากของเธอสำหรับช่วงเวลาที่ตัวเอง แต่หยุดที่จะคิด "ดีฉันกำลังเต้นในหิมะเพราะผมมีความสุขมากที่จะเห็นมัน จากนั้นผมลื่นล้มดังนั้นผมเริ่มทำนี้แทน. "คิดอีกครั้ง "โอ้! ขวาฉันไม่สามารถรับได้ ปีกของฉันจะไม่เหมาะสมสำหรับการพับที่ ใหญ่เกินไป. "เห็นได้ชัดว่าคาดหวังว่าคุณจะได้รับความพึงพอใจเธอได้รับกลับไป บังคับให้ตะโกนเธอกลับกรีดร้องอึกทึกของความสุขที่คุณบอกเธอคุณสามารถช่วยเธอขึ้นถ้าเธอจะเงียบลง เธอพิจารณาข้อเสนอของท่านเป็นครั้งที่สองแล้วขยายมือ. แม้จะมีความหนาชัดเจนของขนของเธอเธอเบาค่อนข้างและคุณสามารถดึงเธอไปที่เท้าของเธอ เอ่อกรงเล็บ เธอดูเหมือนขอบคุณยิ้มแย้มแจ่มใสรอยยิ้มที่คุณ คุณกำลังมีความสุขเพียงแค่ว่าเธอหุบปาก "ขอบคุณ! ผมคิดว่าผมควรจะตอบแทนคุณอย่างใด วิธีการเกี่ยวกับฉันกินคุณออกมา? "คุณยกคิ้วไม่แน่ใจว่าสิ่งที่จะทำให้เธอมีความใคร่ธรรมชาติอย่างกระทันหัน ก็แน่นอนค่อนข้างเปลี่ยนแปลง เธอ giggles "โอ้ไม่ต้องแปลกใจ คุณไม่คิดว่าเราอยู่ที่ไหน? "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คิดว่าคุณน่าจะลองถามเธอเบาๆ เธอยังคงวิธีการของคุณ ในที่สุด เธอก็สังเกตุของเท้ากระทืบหิมะข้างๆเธอและไป นิ่งและเงียบสักพัก เธอมองไปที่คุณ ตอนนี้คุณกำลังใกล้ คุณสามารถออกจากบางมากขึ้นคุณสมบัติของเธอกับพื้นหิมะ เธอสวมชุด แสง เป็น เกือบเป็น ซีด ผิวหนังของเธอและหิมะรอบๆตัวเธอบางพอที่คุณสามารถมองเห็นหัวนมทะลึ่งของเธอผ่านผ้าขาวของ สั่นของคุณเองทำให้คุณสงสัยว่าทำไมเธอถึงใส่ชุดแบบนั้นในวันแบบนี้ หนานุ่มมองขนนกของปีกของเธอยังจัดการโดดเด่นเป็นอย่างใด จะขาวกว่าฉากหลังหนาวของหิมะ เป็นลม , สีเงินเรืองแสงดูเหมือนว่าจะแผ่ออกจากตัวเธอแต่มันอาจเป็นแค่กลแสงกับหิมะ

ดูเธอนอนเงียบ ๆครู่หนึ่ง ก่อนที่เธอจะกลับอย่างมีความสุข เสียงเหมือนดังเคยเป็น และกระพือเกี่ยวกับบนพื้นดิน ระอา คุณก็ถามเธอว่า เธอคิดว่า เธอมาทำอะไรที่นี่ เธอดูดีขึ้นโดยสอบถามสักพัก และบอกเรื่องที่เธอทำให้ factly รูปร่างในหิมะและกลับไปที่งานของเธอตามหน้าที่และครืน . คุณฝังใบหน้าของคุณในมือของคุณ มั่นใจจะรับมือกับเรื่องนี้ยังไง คุณถามเธอว่าทำไม เธอถึงทำแบบนั้น

ส่วนฮาร์ปี้ขึ้นดู และเปิดปากเธอสักครู่ แต่จะหยุดตัวเองให้คิด " อืม ฉันกำลังเต้นรำอยู่ในหิมะ เพราะผมมีความสุขที่ได้เห็นมัน ฉันลื่นและล้ม ผมเริ่มทำแบบนี้แทน " คิดอีกครั้ง " โอ้ ! ใช่ฉันลุกไม่ขึ้นเลย ปีกของฉันจะไม่พับสิทธิ ขนาดใหญ่เกินไป . " เห็นได้ชัดว่า คาดหวังว่าคุณจะต้องพอใจ เธอกลับมาได้ บังคับให้ตะโกน เธอกลับมาอึกทึกกรีดร้องของความสุข คุณบอกเธอคุณสามารถช่วยเธอ ถ้าเธอจะเงียบลง เธอ contemplates ข้อเสนอของคุณเป็นครั้งที่สอง แล้วยืดมือ

แม้จะมีความชัดเจนของขนนก เธอค่อนข้างเบาและคุณสามารถดึงเธอให้เท้าของเธอ เอ่อ กรงเล็บ . ดูเหมือนเธอจะดีใจ เผยรอยยิ้มที่คุณ เธอมีความสุขที่เธอหุบปาก " ขอบคุณ ! ฉันเดาว่าฉันควรตอบแทนบ้าง ฉันกินเหรอ " เธอยกคิ้ว ไม่มั่นใจว่าจะทำให้เธอก็มีความใคร่ธรรมชาติ แน่นอนว่ามันค่อนข้างเปลี่ยนไป เธอหัวเราะ . " อ้อ ไม่ต้องแปลกใจ เธอคิดว่าพวกเราอยู่ที่ไหน "