Histopathology examination of esoph

Histopathology examination of esophageal tissues

Histopathological changes of H&E-stained tissues of the esophageal mucosa were examined. Squamous epithelium of all control untreated rats showed esophageal mucosa with hyperkeratosis and squamous hyperplasia (Figure 2A). The squamous epithelium from all rats treated with carcinogen showed hyperkeratosis and patchy areas of mild squamous dysplasia (Figure 2B) and severe squamous dysplasia (Figure 2C). In addition, well-differentiated keratinizing squamous cell carcinoma was detected (Figures 2D & E).

Histopathology examination of gastric tissues

The gastric mucosa from the body and the antrum of all control untreated rats was within normal limits (Figures 2F & G, respectively). Squamous hyperplasia, dysplasia, or carcinoma was not observed in the control tissues. In contrast, gastric mucosa from carcinogen-treated rats showed hyperplastic mucinous glands and mild squamous dysplasia (Figure 2H). In addition, invasive adenocarcinoma was detected (Figure 2I). Conversely, the tissues from carcinogen plus MRN-100-treated rats showed patchy and small areas of mild squamous dysplasia in only 7/20 tissues. Thus, it appeared that MRN-100 decreased the extent of esophageal dysplasia and squamous cell carcinoma. Similar findings were also noted for gastric dysplasia and adenocarcinoma.

 Figure 2 
H&E histopathology staining from esophageal and gastric tissues. The foci of dysplasia and carcinoma are patchy and involved 1 to 2 mm of the tissue sections. (A) Section of a control rat's esophageal tissue, there is hyperkeratosis (down arrow) and squamous hyperplasia (up arrow) (2X). (B-E) Sections from esophageal mucosa from carcinogen-treated rats. (B) Section of esophagus showing a focus of mild squamous dysplasia (up arrow) (10X). (C) Section of esophagus showing severe squamous dysplasia (10X). (D) Section of esophagus showing a focus of mild, moderate, and severe squamous dysplasia (down arrow) and a focus of squamous cell carcinoma (up arrow) (4X). (E) Section of esophagus showing invasive well-differentiated keratinizing squamous cell carcinoma (10X). (F) Section of the stomach body of a control rat (4X). (G) Section of the antrum of the stomach of a control rat (4X). (H,I) Sections from gastric tissues of carcinogen-treated rats. (H) Section of antrum area showing mild dysplasia of glands (up arrow) and hyperplastic mucinous glands (down arrow) (4X). (I) Section of the body showing high-grade glandular dysplasia (down arrow) and invasive adenocarcinoma (up arrow) (4X).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตรวจจุลพยาธิวิทยาของเนื้อเยื่อในหลอดอาหารการเปลี่ยนแปลง histopathological ของ H และ E สีเนื้อเยื่อของ mucosa หลอดอาหารถูกตรวจสอบ Squamous epithelium ของตัวควบคุมทั้งหมดไม่ถูกรักษาหนูแสดงหลอดอาหาร mucosa hyperkeratosis และ squamous เจริญเกิน (รูปที่ 2A) Epithelium squamous จากหนูทั้งหมดถือว่า มีสารก่อมะเร็งพบ hyperkeratosis และรำลึกพื้นที่แบบไม่สามารถ squamous อ่อน (รูปที่ 2B) และแบบไม่สามารถ squamous รุนแรง (รูปที่ 2C) ค้นพบเซลล์ squamous สังเกตห้องพัก keratinizing carcinoma (ตัวเลข 2D & E)ตรวจจุลพยาธิวิทยาของเนื้อเยื่อในกระเพาะอาหารMucosa ในกระเพาะอาหารจากร่างกายและ antrum ควบคุมทั้งหมดที่หนูไม่ถูกรักษาได้ภายในวงเงินปกติ (ตัวเลข 2F และ G ตามลำดับ) การเจริญเกิน squamous แบบไม่สามารถ หรือ carcinoma ได้สังเกตในเนื้อเยื่อควบคุม ในทางตรงกันข้าม mucosa ในกระเพาะอาหารจากหนูถือว่าสารก่อมะเร็งพบต่อม mucinous hyperplastic และแบบไม่สามารถ squamous อ่อน (รูปที่ 2 H) นอกจากนี้ มะเร็งชนิดต่อมรุกรานถูกตรวจพบ (รูป 2I) ในทางกลับกัน เนื้อเยื่อจากสารก่อมะเร็งบวก MRN-100-ถือว่าหนูพบพื้นที่รำลึก และขนาดเล็กแบบไม่สามารถ squamous อ่อนในเนื้อเยื่อเฉพาะ 7/20 ดังนั้น มันปรากฏว่า MRN-100 ลดขอบเขตของแบบไม่สามารถโรคหลอดอาหารตีบและ squamous เซลล์ carcinoma พบคล้ายถูกตั้งข้อสังเกตแบบไม่สามารถในกระเพาะอาหารและมะเร็งชนิดต่อม รูปที่ 2 H และ E จุลพยาธิวิทยาย้อมสีจากเนื้อเยื่อในกระเพาะอาหาร และหลอดอาหาร Foci แบบไม่สามารถและ carcinoma ได้รำลึก และเกี่ยวข้อง 1-2 มิลลิเมตรส่วนเนื้อเยื่อ (A) ส่วนของเนื้อเยื่อหลอดอาหารของหนูควบคุม มี hyperkeratosis (ลงลูกศร) และ squamous เจริญเกิน (ค่าลูกศร) (2 X) (B-E) ส่วนจาก mucosa หลอดอาหารจากหนูถือว่าสารก่อมะเร็ง (ข) ส่วนของหลอดอาหารที่แสดงจุดเน้นของแบบไม่สามารถ squamous อ่อน (ลูกศร) ขึ้น (10 X) (ค) ส่วนของหลอดอาหารที่แสดงแบบไม่สามารถ squamous รุนแรง (10 X) (D) ส่วนของหลอดอาหารที่แสดงจุดเน้นของอ่อน ปานกลาง และรุนแรง squamous แบบไม่สามารถ (ลงลูกศร) และเน้นของ carcinoma เซลล์ squamous (ค่าลูกศร) (4 X) (จ) ส่วนของหลอดอาหารที่แสดงรุกรานต่าง ๆ ห้องพัก keratinizing squamous เซลล์ carcinoma (10 X) (F) ส่วนของร่างกายกระเพาะอาหารของหนูควบคุม (4 X) (G) ส่วน antrum ในกระเพาะอาหารของหนูควบคุม (4 X) (H ฉัน) ส่วนจากเนื้อเยื่อในกระเพาะอาหารของหนูถือว่าสารก่อมะเร็ง (H) ส่วนบริเวณ antrum แสดงแบบไม่สามารถอ่อนต่อม (ค่าลูกศร) และต่อม mucinous hyperplastic (ลงลูกศร) (4 X) (I) ส่วนของร่างกายที่แสดงแบบไม่สามารถต่อมคุณภาพสูง (ลงลูกศร) และมะเร็งชนิดต่อมรุกราน (ค่าลูกศร) (4 X)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การตรวจพยาธิสภาพของเนื้อเยื่อหลอดอาหารการเปลี่ยนแปลงทางพยาธิสภาพของเนื้อเยื่อ H & E เปื้อนของเยื่อบุหลอดอาหารมีการตรวจสอบ เยื่อบุผิว Squamous ของการควบคุมหนูได้รับการรักษาทั้งหมดแสดงให้เห็นว่าเยื่อบุหลอดอาหารกับ hyperkeratosis และ hyperplasia squamous (รูปที่ 2A) เยื่อบุผิว squamous จากหนูทั้งหมดรับการรักษาด้วยสารก่อมะเร็งที่พบว่ามีตุ่มพองและพื้นที่เป็นหย่อมของ dysplasia squamous อ่อน (รูปที่ 2B) และ dysplasia squamous รุนแรง (รูปที่ 2C) นอกจากนี้ยังมีดีแตกต่าง keratinizing squamous เซลล์ที่ตรวจพบ (รูป 2D & E). การตรวจพยาธิสภาพของเนื้อเยื่อในกระเพาะอาหารเยื่อบุกระเพาะอาหารจากร่างกายและ antrum ของการควบคุมหนูได้รับการรักษาทั้งหมดอยู่ในขอบเขตปกติ (รูป 2F & G ตามลำดับ) . hyperplasia squamous, dysplasia หรือมะเร็งก็ไม่ได้สังเกตในเนื้อเยื่อควบคุม ในทางตรงกันข้ามเยื่อบุกระเพาะอาหารจากสารก่อมะเร็งในหนูที่ได้รับแสดงให้เห็นว่าต่อม mucinous ของ hyperplasia และ dysplasia squamous อ่อน (รูป 2H) นอกจากนี้มะเร็งที่ตรวจพบการบุกรุก (รูปที่ 2I) ตรงกันข้ามเนื้อเยื่อจากสารก่อมะเร็งบวกหนู MRN-100 ที่ได้รับแสดงให้เห็นว่าพื้นที่เป็นหย่อมและขนาดเล็กของ dysplasia squamous อ่อนเพียง 7/20 เนื้อเยื่อ ดังนั้นจึงปรากฏว่า MRN-100 ลดลงขอบเขตของ dysplasia หลอดอาหารและเซลล์มะเร็ง squamous การค้นพบที่คล้ายกันนอกจากนี้ยังได้ตั้งข้อสังเกตสำหรับ dysplasia ในกระเพาะอาหารและมะเร็งของต่อม.  รูปที่ 2  การย้อมสี H & E จากพยาธิสภาพของหลอดอาหารและเนื้อเยื่อในกระเพาะอาหาร จุดคงที่ของ dysplasia และมะเร็งเป็นหย่อมและมีส่วนร่วม 1-2 มิลลิเมตรส่วนเนื้อเยื่อ (A) ส่วนของเนื้อเยื่อหลอดอาหารหนูควบคุมมีตุ่มพอง (ลูกศรชี้ลง) และ hyperplasia squamous (ลูกศรขึ้น) (2X) (BE) ส่วนจากเยื่อบุหลอดอาหารจากหนูที่ได้รับสารก่อมะเร็ง (B) มาตราของหลอดอาหารแสดงจุดเน้นของ dysplasia squamous อ่อน (ลูกศรขึ้น) (10X) (C) มาตราของหลอดอาหารแสดง dysplasia squamous รุนแรง (10X) (D) มาตราของหลอดอาหารแสดงจุดเน้นของการอ่อนปานกลางและรุนแรง dysplasia squamous (ลูกศรชี้ลง) และความสำคัญของเซลล์มะเร็ง squamous (ลูกศรขึ้น) (4X) (E) มาตราของหลอดอาหารแสดง keratinizing รุกรานดีแตกต่าง squamous เซลล์ (10X) (F) มาตราของร่างกายในกระเพาะอาหารของหนูควบคุม (4X) (G) ของมาตรา antrum ของกระเพาะอาหารของหนูควบคุม (4X) (H, I) ส่วนจากเนื้อเยื่อในกระเพาะอาหารของหนูที่ได้รับสารก่อมะเร็ง (H) ส่วนพื้นที่ antrum แสดง dysplasia อ่อนของต่อม (ลูกศรขึ้น) และต่อม mucinous ของ hyperplasia (ลูกศรชี้ลง) (4X) (I) มาตราของร่างกายแสดงเกรดสูง dysplasia ต่อม (ลูกศรชี้ลง) และมะเร็งที่แพร่กระจาย (ลูกศรขึ้น) (4X)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเปลี่ยนแปลงของเนื้อเยื่อหลอดอาหาร

ศึกษาการเปลี่ยนแปลงของ H & e-stained เนื้อเยื่อของเยื่อบุหลอดอาหาร ตรวจร่างกาย เยื่อบุผิวเซลล์ของเยื่อบุหลอดอาหาร และหนูมีการควบคุมด้วย hyperkeratosis และ squamous hyperplasia ( รูปที่ 2A )เยื่อบุผิวเซลล์จากหนูที่ได้รับสารก่อมะเร็งพบ hyperkeratosis และพื้นที่เป็นหย่อมๆอ่อน squamous dysplasia ( รูปที่ 2B ) และรุนแรง squamous dysplasia ( รูปที่ 2 ) นอกจากนี้ พัฒนาตัวเองได้ดี keratinizing squamous เซลล์ที่ตรวจพบ ( ตัวเลข 2D & E )

จุลพยาธิวิทยาตรวจเนื้อเยื่อกระเพาะ

เยื่อบุกระเพาะอาหารจากร่างกายและโพรงกระดูกของหนู คือ การควบคุมรักษาภายในขอบเขตปกติ ( ตัวเลขห้อง 2F &กรัม ตามลำดับ ) กล้ามเนื้ออักเสบ หรือมะเร็งชนิด squamous , ไม่พบในเนื้อเยื่อของการควบคุม ในทางตรงกันข้าม , เยื่อบุกระเพาะอาหารจากสารก่อมะเร็งถือว่าหนูพบต่อม mucinous hyperplastic และอ่อน squamous dysplasia ตัวเลข ( 2H ) นอกจากนี้invasive carcinoma พบตัวเลข ( 2i ) ในทางกลับกัน เนื้อเยื่อจากสารก่อมะเร็งและหนู mrn-100-treated พบพื้นที่เป็นหย่อม เล็กอ่อน squamous dysplasia เพียง 7 / 20 เนื้อเยื่อ ดังนั้น จึงปรากฏว่า mrn-100 ลดลง ขอบเขตหลอดอาหาร dysplasia และ squamous เซลล์ . ผลที่คล้ายกันยังตั้งข้อสังเกตสำหรับกระเพาะอาหารและ dysplasia ภายหลัง


รูปที่ 2   H & E จุลพยาธิวิทยา staining จากหลอดอาหารกระเพาะอาหารและเนื้อเยื่อ ในบันทึกของ dysplasia และโรคมะเร็งมีเป็นหย่อมๆ และเกี่ยวข้องกับ 1 มม. จากเนื้อเยื่อส่วน ( ก ) ส่วนของการควบคุมหนูเนื้อเยื่อหลอดอาหาร มี hyperkeratosis ( ลูกศรชี้ลง ) และ squamous hyperplasia ( ลูกศรขึ้น ) ( 2x ) ( b-e ) ส่วนจากเยื่อบุหลอดอาหารจากสารก่อมะเร็งทำกับหนู( ข ) ส่วนของหลอดอาหารที่แสดงความสำคัญของอ่อน squamous dysplasia ( ลูกศรขึ้น ) ( บาท ) ( C ) ส่วนของหลอดอาหารแสดงรุนแรง squamous dysplasia ( บาท ) ( d ) ส่วนของหลอดอาหารที่แสดงความสำคัญของอ่อนปานกลางและรุนแรง squamous dysplasia ( ลูกศรชี้ลง ) และโฟกัสของ squamous เซลล์ ( ลูกศรขึ้น ) ( 4x )( E ) ส่วนของหลอดอาหารที่แตกต่างแสดงดี keratinizing squamous เซลล์ ( บาท ) ( ฉ ) ส่วนของท้องร่างกายของการควบคุมหนู ( 4x ) ( G ) ส่วนของโพรงกระดูกของกระเพาะอาหารของการควบคุมหนู ( 4x ) ( H , i ) ส่วนเนื้อเยื่อจากกระเพาะของสารก่อมะเร็งทำกับหนู( H ) ส่วนของโพรงกระดูกอ่อนบริเวณแสดง dysplasia ต่อม ( ลูกศรขึ้น ) และ hyperplastic mucinous ต่อม ( ลูกศรชี้ลง ) ( 4x ) ( ผม ) ส่วนของร่างกายที่แสดงคุณภาพสูงต่อม dysplasia ( ลูกศรชี้ลง ) และ invasive carcinoma ( ลูกศรขึ้น ) ( 4x )