I closed the diary with a bang. It'

I closed the diary with a bang.

It's painful to read. I don't want to read it anymore. Did I really have no choice but to read this? Why did I read such a thing?


"Ueh..."


I feel sick. I'm sure this is just a story that the old man came up with in his delusions. I don't want to think that this kind of future is possible.


"..."


But I have to read it. Knowledge will surely be power.

So I look at the diary... But I don't have the courage to open it. I feel sick. I wonder what other suffering is written in that diary. When I think about it, I start to feel nauseous.


"I'll take a little break..."


I got out of my chair and headed to the toilet.

I threw up. Tears came out. It might be because it was my own handwriting, but I was able to imagine what I was feeling at the time.

The sadness when Roxy died.

The anxiety and hopelessness when Sylphy left.

The feelings when he chased after them.

Then the feeling of loss when he saw the dead Sylphy.


"Oeee..."


With my face buried in the toilet, I just threw up. My stomach is completely empty, but I have no appetite. I'll probably be fine eating nothing today.

When I was rinsing out my mouth with water magic, I found that Sylphy was standing there worriedly.


"R-, Rudi. What's wrong? Are you okay?"


With white hair down to her shoulders, she was wearing casual wear, and felt a little unguarded.

With a wound down her face, missing an arm, killed, cold, and exposed to the public... Such a scene came to mind.


"Wah-, what?"


I embraced Sylphy without a word. Sylphy's body was soft, and warm.

"Rudi, were you that influenced by the fight with Atofe?"


"...Mn"

"Guess it can't be helped, huh... There, there. Whenever it gets tough, I'll be there to comfort you, okay? I know that you're not that strong after all, Rudi."


Whilst tiptoeing a little, Sylphy pat me on the back.

[Whenever it gets tough, I'll be there to comfort you, okay?]

The Future Me ignored these words.


"Mn. Sorry, Sylphy."

"It's fine."

"In the future when things get tough, I might not depend on you, or do or say bad things."

"Ehh..."

"But please don't leave me."

"Umm... If that happens, I might get a little irritated at you, treat you coldly, and fight with you... But we can make up, right?"

"Yeah. Of course we can. Mn, we can make up..."


Sylphy really is gentle. I'll betray this gentle girl.


"Um, Rudi. The way your hands are touching my butt is kind of perverted."

"...Do you not want me to touch you?"

"Well I don't lose anything, so it's fine but... Wah-"


Since I got permission, I picked Sylphy up. I headed to the bedroom. I'm not particularly thinking of doing anything perverted. I was just thinking of flirting together with her like this.

How do I say this? Is it a bit like regaining something I've lost? I don't really get it. Because of reading that diary, I've become sentimental.

While thinking such things, I heal myself with Sylphy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไดอารี่โครมครามปิด มันเป็นความเจ็บปวดในการอ่าน ฉันไม่ต้องการอ่านได้อีกต่อไป จริง ๆ มีไปอ่านนี้ ทำไมไม่อ่านสิ่ง "Ueh..." รู้สึกป่วย ผมแน่ใจว่า นี้เป็นเพียงเรื่องราวที่คนมากับใน delusions ของเขา ฉันไม่ต้องการคิดชนิดนี้ในอนาคตได้ "..." แต่ต้องอ่าน ความรู้ก็จะเป็นพลังงาน ดังนั้น ผมดูที่ไดอารี่... แต่ไม่มีความกล้าที่จะเปิด รู้สึกป่วย ฉันสงสัยว่า ทุกข์อื่น ๆ เขียนในไดอารี่ที่ เมื่อฉันคิดเกี่ยวกับมัน ฉันเริ่มพะอืดพะอม "ฉันจะผ่อนน้อย..." ฉันได้ออกจากเก้าอี้ของฉัน และมุ่งหน้าไปห้องน้ำ ฉันโยนขึ้น น้ำตาออกมา อาจเป็น เพราะมันเป็นลายมือของฉันเอง แต่ฉันสามารถจินตนาการอะไรฉันรู้สึกในเวลานั้น ยังความโศกเศร้าเมื่อตายร็อก ความวิตกกังวลและสิ้นหวังเมื่อ Sylphy ความรู้สึกเมื่อเขาคนนั้นได้ไล่พวกเขา แล้วความรู้สึกของการสูญเสียเมื่อเขาเห็น Sylphy ตาย "Oeee..." หน้าของฉันฝังอยู่ในห้องน้ำ ฉันเพียงแค่โยนขึ้น ท้องของฉันเปล่า แต่ฉันมีความอยากอาหารไม่ คงจะดีกินอะไรวันนี้ เมื่อฉันถูกล้างออกปากของฉันกับน้ำวิเศษ พบว่า Sylphy ยืน worriedly "R- Rudi มีอะไรผิดปกติ รึเปล่าล่ะ" มีผมสีขาวลงไปที่ไหล่ของเธอ เธอสวมชุดลำลอง และรู้สึกเหมือน unguarded มีแผลลงใบหน้าของเธอ ไม่มีแขน ฆ่า เย็น และสัมผัสกับประชาชน... ฉากดังกล่าวมาถึงใจ "วา- อะไร? " ฉันกอด Sylphy โดยคำ ร่างกายของ Sylphy นุ่ม และอบอุ่น " Rudi คุณที่รับอิทธิพลจากการต่อสู้กับ Atofe ? " "... Mn" "คิดว่า จะไม่สามารถช่วยเหลือ ฮะ... มี มีการ เมื่อได้รับยาก จะมีเพื่อความสะดวกสบาย คุณล่ะ ฉันรู้ว่า คุณไม่แข็งแรงที่หลังทั้งหมด Rudi " ในขณะที่ tiptoeing พัฒน์ Sylphy น้อย ผมด้านหลัง [เมื่อใดก็ ตามที่ได้รับยาก จะมีเพื่อความสะดวกสบาย คุณล่ะ] อนาคตผมละเว้นคำเหล่านี้ "Mn. Sylphy ขอ" "ได้ดี" "ในอนาคตเมื่อสิ่งที่ได้ยาก ฉันอาจไม่ขึ้นอยู่กับคุณ ทำ หรือพูดสิ่งไม่ดี" "Ehh..." "ได้โปรดอย่าทิ้งฉัน" "อึม... เกิด ฉันอาจได้รับการระคายเคืองเล็กน้อยที่คุณ รักษา coldly และต่อสู้กับคุณ... แต่เราสามารถทำให้สูง ขวา" "ใช่ แน่นอนว่าเราสามารถ Mn เราสามารถทำขึ้นได้... " Sylphy จริง ๆ เป็นอ่อนโยน ฉันจะหักหลังนี้สาวอ่อนโยน "อึม Rudi วิธีมือจะสัมผัสก้นของฉันเป็นชนิดของ perverted " "... คุณไม่ต้องการสัมผัสคุณให้ฉัน" "ดีผมไม่เสีย อะไรจึงดี แต่... วา-" เนื่องจากผมได้รับอนุญาต ฉันเลือก Sylphy ค่า ฉันมุ่งหน้าไปห้องนอน ฉันไม่ได้โดยเฉพาะคิดทำอะไร perverted ผมเพียงคิดของเจ้าชู้กับเธอเช่นนี้ วิธีทำผมพูดหรือไม่ เป็นบิตเช่นกลับคืนสิ่งที่ฉันทำหายหรือไม่ ฉันจริง ๆ ไม่เห็นมัน เพราะอ่านที่ไดอารี่ ฉันได้เป็นอันอ่อนหวาน ในขณะที่คิดสิ่งต่าง ๆ ฉันรักษาตัวเอง ด้วย Sylphy

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันปิดไดอารี่โครมคราม. มันเจ็บปวดที่จะอ่าน ฉันไม่ต้องการที่จะอ่านมันอีกต่อไป ไม่ผมไม่มีทางเลือก แต่การอ่านนี้หรือไม่? ทำไมผมอ่านสิ่งดังกล่าวได้หรือไม่"Ueh ... " ฉันรู้สึกไม่สบาย ฉันแน่ใจว่านี้เป็นเพียงเรื่องที่ชายชราขึ้นมาในความหลงผิดของเขา ฉันไม่ต้องการที่จะคิดว่าจะมีในอนาคตนี้เป็นไปได้. "... " แต่ก็ต้องอ่านมัน ความรู้ก็จะเป็นพลังงาน. ดังนั้นผมจึงมองไปที่ไดอารี่ ... แต่ฉันไม่ได้มีความกล้าหาญที่จะเปิดมัน ฉันรู้สึกไม่สบาย ฉันสงสัยว่าความทุกข์อื่น ๆ ที่เขียนในสมุดบันทึกประจำวันที่ เมื่อฉันคิดเกี่ยวกับมันฉันเริ่มที่จะรู้สึกคลื่นไส้. "ฉันจะใช้เวลาพักน้อย ... " ฉันได้ออกจากเก้าอี้ของฉันและมุ่งหน้าไปเข้าห้องน้ำ. ฉันโยนขึ้น น้ำตาออกมา มันอาจจะเป็นเพราะมันเป็นลายมือของตัวเอง แต่ผมก็สามารถที่จะจินตนาการถึงสิ่งที่ผมรู้สึกในเวลา. ความโศกเศร้าเมื่อร็อกเสียชีวิต. ความวิตกกังวลและความสิ้นหวังเมื่อ Sylphy ซ้าย. ความรู้สึกเมื่อเขาไล่หลังจากที่พวกเขา. แล้วความรู้สึกของ การสูญเสียเมื่อเขาเห็น Sylphy ตาย. "Oeee ... " ด้วยใบหน้าของฉันฝังอยู่ในห้องน้ำผมก็โยนขึ้น ท้องของฉันคือว่างเปล่า แต่ฉันมีความอยากอาหารไม่มี ฉันอาจจะปรับการรับประทานอาหารที่ไม่มีอะไรในวันนี้. เมื่อฉันถูกล้างออกปากของฉันกับความมหัศจรรย์น้ำผมพบว่า Sylphy ก็ยืนอยู่ที่นั่นกังวล. "R- ฤดี. มีอะไรผิดปกติหรือไม่คุณโอเค?" ด้วยผมสีขาวลงไปที่เธอ ไหล่เธอสวมชุดลำลองและรู้สึกเผลอเล็ก ๆ น้อย ๆ . ด้วยแผลลงใบหน้าของเธอหายไปแขนฆ่าเย็นและสัมผัสกับประชาชน ... เช่นฉากที่มาถึงใจ. "Wah- อะไร " ฉันกอด Sylphy โดยไม่มีคำ ร่างกาย Sylphy เป็นนุ่มและอบอุ่น. "ฤดีเป็นคุณที่ได้รับอิทธิพลจากการต่อสู้กับ Atofe ได้หรือไม่" "... Mn" "เดามันช่วยไม่ได้เหรอ ... มีมี. เมื่อใดก็ตามที่ได้รับยาก ฉันจะมีเพื่อความสะดวกสบายที่คุณโอเคฉันรู้ว่าคุณไม่ได้ที่แข็งแกร่งหลังจากที่ทุกฤดี. " ขณะที่ย่องน้อย Sylphy ลูบผมด้านหลัง. [เมื่อใดก็ตามที่มันรับยากที่ฉันจะมีการ ความสะดวกสบายที่คุณโอเค?] อนาคตฉันไม่สนใจคำพูดเหล่านี้. "Mn. ขออภัย Sylphy." "มันเป็นเรื่องที่ดี." "ในอนาคตเมื่อได้รับสิ่งที่ยากลำบากผมอาจจะไม่ได้ขึ้นอยู่กับคุณหรือทำหรือพูดสิ่งที่ไม่ดี." "Ehh ... " "แต่โปรดอย่าทิ้งฉัน." "อืมม ... ถ้าเกิดว่าผมอาจจะได้รับการระคายเคืองเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่คุณปฏิบัติต่อคุณอย่างเย็นชาและต่อสู้กับคุณ ... แต่เราสามารถทำขึ้น ใช่มั้ย? " "ใช่. แน่นอนเราสามารถ. Mn ทำให้เราสามารถสร้างขึ้น ... " Sylphy จริงๆอ่อนโยน ฉันจะทรยศสาวอ่อนโยนนี้. "อืมฤดี. วิธีที่มือของคุณจะสัมผัสก้นของฉันเป็นชนิดของในทางที่ผิด." "... คุณไม่ต้องการให้ฉันไปสัมผัสคุณ?" "ดีฉันจะไม่สูญเสียอะไร ดังนั้นจึงเป็นเรื่องที่ดี แต่ ... Wah- " ตั้งแต่ผมได้รับอนุญาตฉันเลือก Sylphy ขึ้น ฉันมุ่งหน้าไปยังห้องนอน ฉันไม่ได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งความคิดของการทำอะไรในทางที่ผิด ฉันเป็นเพียงความคิดของความเจ้าชู้ด้วยกันกับเธอเช่นนี้. ฉันจะพูดแบบนี้ได้อย่างไร? มันเป็นบิตเช่นการฟื้นสิ่งที่ฉันได้หายไป? ฉันไม่ได้รับมัน เพราะการอ่านไดอารี่ที่ผมได้กลายเป็นอารมณ์. ขณะที่คิดสิ่งต่างๆที่ผมรักษาตัวเองด้วย Sylphy

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมปิดไดอารี่กับบาง

มันเจ็บปวดที่ต้องอ่าน ผมไม่อยากอ่านแล้ว ผมไม่มีทางเลือกแล้ว ต้องอ่านเรื่องนี้ ทำไมผมอ่านเรื่องแบบนี้


" ueh . . . . . . . "


ผมรู้สึกป่วย ฉันแน่ใจว่า นี่เป็นเพียงเรื่องราวที่ชายชราขึ้นมาในจินตนาการของเขา ฉันไม่อยากคิดว่าอนาคตแบบนี้ก็เป็นไปได้

" . . . . . . . "


แต่ฉันต้องอ่านมันความรู้จะเป็นอำนาจ

ผมดูที่ไดอารี่ . . . . . . . แต่ฉันไม่กล้าพอที่จะเปิดมัน ฉันรู้สึกไม่สบาย ผมสงสัยว่า ทุกข์อื่น ๆที่เขียนในไดอารี่เล่มนั้น เมื่อฉันคิดถึงมัน ฉันเริ่มรู้สึกคลื่นไส้


" ขอพักหน่อย . . . . . . . "

ฉันลุกออกจากเก้าอี้ของฉันและมุ่งหน้าไปที่ห้องน้ำ

ผมโยนขึ้น น้ำตาก็ไหลออกมา อาจเป็นเพราะมันถูกเขียนด้วยลายมือของตัวเองแต่ฉันสามารถจินตนาการถึงสิ่งที่ฉันรู้สึกในตอนนั้น

เศร้าเมื่อ Roxy ตาย

ความสิ้นหวังเมื่อซิลฟี่แล้ว

ความรู้สึกเมื่อเขาไล่ตามพวกเขา

แล้วความรู้สึกของการสูญเสียเมื่อเขาเห็นซิลฟี่ตาย


" oeee . . . . . . . "


กับใบหน้าของฉันอยู่ในห้องน้ำ ฉันเพียงแค่โยนขึ้น ท้องของฉันมันว่างเปล่า แต่ฉันยังไม่หิวฉันอาจจะได้กินอะไรเลยวันนี้

เมื่อฉันล้างออกจากปากของฉันกับน้ำวิเศษ ผมพบว่าซิลฟี่ยืนอยู่ตรงนั้น worriedly .


" R - รูดี้ เกิดอะไรขึ้น ? คุณจะโอเค ?


สีขาวผมลงไปที่ไหล่ของเธอ เธอสวมชุดลำลองและรู้สึกเล็ก ๆน้อย ๆไม่ระวัง

ด้วยบาดแผลลงใบหน้าของเธอเสียแขน , ฆ่า , เย็น และเปิดเผยต่อสาธารณชน . . . . . . .ฉากแบบนี้ขึ้นมาได้


" ว้าว - อะไร ?


ผมกอดซิลฟี่โดยไม่พูดอะไรสักคำ ร่างกายซิลฟี คือนุ่มและอบอุ่น

" รูดี้ เป็นคุณที่ได้รับอิทธิพลจากการต่อสู้กับ atofe ? "

" . . . . . . . ) "

" มันช่วยไม่ได้ . . . . . . . . ที่นั่น , ตรงนั้น เมื่อใดก็ตามที่มันจะเหนียว ผมจะอยู่ดูแลคุณ โอเคมั้ย ผมรู้ว่าคุณไม่เข้มแข็ง หลังจากทั้งหมด รูดี้ "


ขณะที่เดินเขย่งเท่าด่วยนิดหน่อยซิลฟี่ลูบผมด้านหลัง

[ เมื่อใดก็ตามที่มันจะเหนียว ผมจะอยู่ดูแลคุณ โอเคมั้ย ]

อนาคตผมไม่สนใจคำเหล่านี้


" ) ขอโทษนะ ซิลฟี "

" ไม่เป็นไรหรอก "

" ในอนาคตเมื่อสิ่งที่ได้รับยาก ผมอาจจะไม่ได้ขึ้นอยู่กับคุณ หรือพูดหรือทำสิ่งไม่ดี . "

" เอ่อ . . . . . . . "

" แต่ได้โปรดอย่าทิ้งฉันไป "

" เอ่อ . . . . . . . ถ้าเกิดว่าฉันอาจจะอารมณ์เสียที่เธอเย็นชาใส่เธอ , ,และต่อสู้กับคุณ . . . . . . . แต่เราสามารถสร้าง " งั้นเหรอ ?

" ครับ แน่นอนเราทำได้ และ เราสามารถสร้างขึ้น . . . . . . . "


ซิลฟี่จริงๆอ่อนโยน ผมจะหักหลังผู้หญิงที่อ่อนโยนนี้


" เอ่อ รูดี้ ทางมือของคุณสัมผัสก้นมันเลย "

" . . . . . . . คุณไม่ได้ต้องการให้ผมสัมผัสคุณ ? "

" ผมไม่เสียอะไร มันก็ดี แต่ . . . . . . . ว้า - - "


ตั้งแต่ฉันได้รับอนุญาติ ผมเลือกซิลไฟขึ้นฉันมุ่งหน้าไปที่ห้องนอน ผมไม่คิดจะทำอะไรเลยล่ะ ผมก็คิดจะจีบกับเธอแบบนี้

จะบอกว่ายังไงดี มันเป็นบิตเช่นฟื้นสิ่งที่ฉันสูญเสียไป ผมไม่ค่อยเข้าใจ เพราะอ่านไดอารี่นั่น ฉันเป็นคนอ่อนไหว

ตอนที่คิดแบบนั้น ผมรักษาเองกับซิลฟี .