Welsh romantics certainly seem to b

Welsh romantics certainly seem to be well catered for in the first few months of 2012. On Wendesday 25 January it is St Dwynwen's Day, a far more significant day for the Welsh than St Valentine's Day. The Welsh patron saint of lovers lived in the fifth century and, at her convent on Llanddwyn off the coast of Anglesey, it was said that the eels in her fish ponds could foretell whether or not lovers would live long, happy and mutually rewarding lives.

As if that was not enough, 2012 is a leap year and that, of course, means that there is an extra day in our calendar - 29 February. A centuries-old tradition says that, for the course of that extra day, many of society's norms and traditions could be happily ignored. Chief amongst these changes was the belief that, for one day at least, women could ask men to marry them.

Love spoons

Such a belief was not a uniquely Welsh custom but there are many more old traditions relating to the courting and marriage process that clearly do have their origins in rural Wales. They come from times long before the relentless industrialisation of the country, with its huge social and geographical mobilisation, destroyed much of the ancient Welsh culture and belief systems.

In pre-industrial Wales courting was an important and, often, lengthy process. The tradition of a man carving love spoons for his beloved is well known but its origins remain unclear.

Possibly it might have begun with sailors, far away from loved ones on long sea voyages. Such an activity, like the art of carving and decorating whale bones, would at the very least have helped to pass the time. An alternative explanation might be young men, sitting - fully chaperoned - in front of the farm house fire with their future wife and her family, passing the long evenings by carving and whittling at pieces of wood.

The intricate spoons, decorated with keys (symbolising the key to the man's heart), wheels (I'll work hard for you) and beads (showing the number of children he would like) have become famous and are now synonymous with Welsh courting customs.

Rhamanta

The Welsh tradition of rhamanta was a way of trying to see into the future - in particular the romantic future. Rhamanta took many different forms.

In Glamorgan a young couple would place a shovel on top of the fire and put on it two grains of wheat. As the shovel grew hotter the grains would edge towards each other, swell and grow. Eventually they would pop off the shovel - if they jumped off together the boy and girl could expect to jump into matrimony. Jump separately and they would go off in different directions to lead different lives.

Mutton

In Pembrokeshire a shoulder of mutton, pierced by nine bore holes, would be placed under a girl's pillow - not the most romantic or hygienic arrangement and certainly not very comfortable. With her shoes arranged in a T shape at the foot of her bed - but only after an incantation had been said above them - the girl would duly expect to see her future lover in her dreams.


Pembrokeshire girls would place a shoulder of mutton under their pillow to dream of her future lover

The Maid's Trick

The Maid's Trick was performed on Christmas Eve or on one of three designated Fairy Nights. The fire was made up and a feast of food was left on the table while the girl washed her undergarments in fresh spring water. The underwear would then be left to dry on the back of a chair in front of the fire and, with the door unlocked, the girl would retire to bed.

Her future husband would then supposedly come and eat the feast. It is tempting to ask how many cats, dogs and even tramps from the neighbourhood availed themselves of the warm fire and the food - not to mention the illicit pleasure of being in the same room as the young girls' clean underclothes!


Undergarments were washed in fresh spring water as part of the Maid's Trick to attract a husband

Everything in these pre-industrial days was geared towards marriage and, eventually, to the procreation of children. They were, after all, the future of the farm and the village. For a long time it was customary to plant rue, with its bad scent, or even nettles and thistles on the graves of old, confirmed bachelors as a way of discouraging celibacy. The practice was also extended to unmarried women - hardly the most caring of things to do.

Jumping the broomstick

The custom of jumping the broomstick - now taken to mean eloping or running away to get married - originated with newly wed Romany couples in Wales leaping over flowering broom, again as a fertility rite. The custom gradually spread beyond the gypsy families, developing into the Welsh tradition known as priodas coes ysgub. Here the couple used an actual broomstick that was wedged into an angle of the doorway.

Birdsong

Some of the more simple traditions on the wedding day included the throwing of confetti as the happy couple left the church. This developed from a pagan ritual where grain was tossed at a newly married couple in order to ensure a fruitful union. All Welsh brides believed that it was lucky to be woken by birdsong on the morning of their wedding while no Welsh bride wanted to receive first congratulations from another woman - wishes of good fortune from a man were much luckier.

Welsh brides also believed that if, by some chance, their wedding dress was torn on the wedding day then it denoted a bright and happy future. The wedding dress, incidentally, was not white. Brides traditionally wore their "best" dress for the wedding and it was not until Anne of Burgundy was married to Louis XII of France in 1499, clad in a white dress, that the colour became popular.

One peculiarly Welsh tradition was that of kidnapping the bride on her wedding day. This was done by the bride's family, just before the ceremony took place. The groom and his family would set off in hot pursuit and, obviously, rescue the bride. One version of this custom declared that whoever actually freed the bride would themselves be married within the year.

The bridal bouquet usually contained a cutting of myrtle, a traditional symbol of love. This bouquet would be given to the bridesmaid to carry and if she then planted the myrtle (and if it bloomed) it indicated that she would soon marry. Welsh brides also carried a pin in their wedding gown. At some stage the pin would be thrown over her shoulder. Whoever found it would soon marry - at best a dangerous practice, at worst a deadly one.

In times of economic distress or hardship the Welsh custom of marriage by contribution was often practised, although it was frowned on by the higher echelons of society.

Every guest was expected to bring food to the wedding breakfast or, occasionally, a gift of money. It was also customary for the poorer members of the community to visit the homes of rich or better off farmers prior to their weddings in order to ask for a donation of cheese which was then added to the meal after the wedding.

Many of the Welsh courting and marriage customs disappeared once the Industrial Revolution changed the look and nature of the country. Some, however, have evolved and are still in use today. They remain a fascinating glimpse of a way of life that has gone forever and on 29 February they are at least worthy of being remembered.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เวลส์พร้อมดูเหมือนจะได้ดีได้รับการดูแลใน 3 เดือนแรกของปี 2012 อย่างแน่นอน ใน Wendesday 25 มกราคมเป็นวันเซนต์ Dwynwen วันสำคัญมากสำหรับชาวเวลส์ที่กว่าเซนต์วาเลนไทน์ เวลส์สมาชิกเซนต์ของคนรักที่อาศัยอยู่ในศตวรรษห้า และ ที่ของเธอคอนแวนต์ใน Llanddwyn ปิดฝั่ง Anglesey มันก็บอกว่า ปลาไหลในบ่อปลาของเธอสามารถทำนายทายทักหรือไม่รักจะอยู่ยาวนาน มีความสุขและชีวิตที่คุ้มค่าร่วมกันว่าที่ไม่เพียงพอ 2012 เป็นปีอธิกสุรทิน และ แน่นอน ว่า ที่ มีการเพิ่มวัน ในปฏิทินของเรา - 29 กุมภาพันธ์ ประเพณีศตวรรษกล่าวว่า สำหรับหลักสูตรของวันพิเศษ บรรทัดฐานและประเพณีของสังคมได้อย่างมีความสุขละเว้น ประธานท่ามกลางการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้มีความเชื่อว่า วันหนึ่ง น้อย ผู้หญิงสามารถขอผู้ชายแต่งงานกับพวกเขารักช้อนความเชื่อดังกล่าวไม่ใช่เฉพาะเวลส์เองแต่มีหลายอย่างเก่าประเพณีเกี่ยวข้องกับกระบวนการ courting และการแต่งงานที่ชัดเจนมีจุดเริ่มต้นของพวกเขาในชนบทเวลส์ พวกเขามาจากเวลานานก่อน industrialisation relentless ประเทศ มีของขนาดใหญ่ทางสังคม และภูมิศาสตร์เปลี่ยนแปลง ทำลายมากโบราณเวลส์วัฒนธรรมและเชื่อว่าระบบในเวลส์ courting อุตสาหกรรมสำคัญ และ มัก จะ นาน ประเพณีของคนแกะสลักรักช้อนสำหรับรักของเขาเป็นที่รู้จัก แต่กำเนิดยังไม่ชัดเจนอาจจะอาจได้เริ่ม มีชาวเรือ ห่างจากรักในทะเลยาววอเยจส์ เช่นกิจกรรม เช่นศิลปะการแกะสลัก และตกแต่งกระดูกปลาวาฬ จะอย่างน้อยได้ช่วยฆ่าเวลา คำอธิบายทางเลือกอาจเป็นชายหนุ่ม นั่ง - เต็ม chaperoned - หน้าไฟบ้านฟาร์มกับภรรยาในอนาคตของพวกเขาและครอบครัวของเธอ ผ่านเย็นนานมาแกะสลัก และ whittling ที่ชิ้นส่วนของไม้ช้อนที่ซับซ้อน ตกแต่ง ด้วยคีย์ (symbolising กุญแจสู่หัวใจของมนุษย์), ล้อ (จะทำงานสำหรับคุณ) และลูกปัด (แสดงจำนวนเด็กที่จะชอบ) มีขึ้นชื่อก็พ้องกับชาวเวลส์ courting ศุลกากรRhamantaประเพณีเวลส์ของ rhamanta วิธีการพยายามดูในอนาคต - โดยเฉพาะอย่างยิ่งอนาคตโรแมนติกได้ Rhamanta เอารูปแบบต่าง ๆ มากมายใน Glamorgan คู่หนุ่มสาวจะวางจอบบนไฟและใส่ในแป้งข้าวสาลีสอง ขุดก็เติบโตร้อนเกรนจะเอดจ์เอียง บวม และเติบโต ในที่สุดพวกเขาจะโผล่ออกพลั่ว - ถ้าจะไปปิดกันเด็กสาวอาจคาดว่าจะกระโดดลงไป matrimony ข้ามแยกต่างหาก และพวกเขาจะไปออกในทิศทางต่าง ๆ เพื่อนำชีวิตที่แตกต่างกันไปMuttonใน Pembrokeshire ไหล่ของ mutton, pierced โดยเก้าหลุมกระบอกสูบ จะวางใต้หมอนของผู้หญิง - ไม่สุดโรแมนติก หรือสุขอนามัยการจัด และแน่นอนไม่สบาย กับรองเท้าจัดเรียงในรูป T ที่เท้า เตียงเธอ - แต่หลัง จากมีการกล่าวบริกรรมด้าน - สาวคาดหวังว่าจะเห็นคนรักของเธอในอนาคตในฝันของเธอรับรองสำเนาถูกต้องหญิง Pembrokeshire สถานที่ไหล่ของ mutton ภายใต้หมอนความฝันของคนรักของเธอในอนาคตเคล็ดลับของแม่บ้านเคล็ดลับของแม่บ้านที่ดำเนินการ ในวันคริสมาสต์ หรือสามคืนนางฟ้ากำหนดอย่างใดอย่างหนึ่ง ทำไฟขึ้น และเลี้ยงอาหารถูกทิ้งบนโต๊ะขณะสาวล้างของเธอ undergarments ในฤดูใบไม้ผลิสดน้ำ ชุดชั้นในจะต้องถูกปล่อยให้แห้งบนด้านหลังของเก้าอี้หน้าไฟ และ กับประตูปลดล็อค สาวจะถอนนอนสามีในอนาคตต้องคาดคะเนมา แล้วกินฉลอง จึงดึงดูดการถามจำนวนแมว สุนัขและ tramps แม้จากไปใช้ไฟอบอุ่นและอาหาร - ไม่ผิดกฎหมายความสุขของการอยู่ในห้องเดียวกันเป็น underclothes ดีของหญิงสาวพูดถึงตัวเองUndergarments ถูกล้างในน้ำจืดสปริงเป็นส่วนหนึ่งของเคล็ดลับของแม่บ้านเพื่อดึงดูดสามีทุกอย่างในวันนี้อุตสาหกรรมที่มุ่ง ต่อการสมรส และ ในที่สุด procreation เด็ก พวกเขาได้ หลังจากที่ทุก อนาคตของฟาร์มและหมู่บ้าน เป็นเวลานานถูกจารีตประเพณีปลูก rue มี กลิ่นไม่ดี หรือแม้กระทั่ง nettles และ thistles บนหลุมฝังศพเก่า ยืนยันปริญญาตรีการ discouraging พรหมจรรย์ ยังได้เพิ่มการฝึกให้ผู้หญิงโสด - เสน่ห์แทบที่สุดของกิจกรรมกระโดดกวาดการกระโดดกวาด - ขณะนี้ นำจะหมายถึง eloping หรืออยู่ไปจะแต่งงาน - มาพร้อมใหม่พุธคู่ Romany ในเวลส์กระโจนผ่านไม้กวาดดอก เป็นพิธีกรรมความอุดมสมบูรณ์อีกครั้ง กำหนดเองค่อย ๆ แพร่กระจายเกินกว่าครอบครัวยิปซี พัฒนาเป็นประเพณีเวลส์ที่เรียกว่า priodas coes ysgub ที่นี่คู่ใช้กวาดตัวจริงที่มีครีมบัวหิมะในมุมของประตูBirdsongบางประเพณีง่าย ๆ ในวันแต่งงานรวมการขว้างปาของลายกระดาษโปรยเป็นคู่มีความสุขซ้ายคริสตจักร นี้พัฒนาจากพิธีกรรมที่ป่าเถื่อนที่ถูกเพราะที่ผึ้งเมล็ดเพื่อให้สหภาพแรงงานประสบ Brides เวลส์ทั้งหมดถือว่า เป็นโชคดีที่ได้ตื่น โดย birdsong ในช่วงเช้าของงานแต่งงานของพวกเขาในขณะที่เจ้าสาวเวลส์ไม่อยากรับแรกขอแสดงความยินดีจากหญิงอื่น - ปรารถนาโชคดีจากคนถูกมาก luckierBrides เวลส์ยัง เชื่อว่าถ้า โดยบางโอกาส ชุดแต่งงานของพวกเขาฉีกในวันแต่งงาน แล้วจะสามารถบุอนาคตสดใส และมีความสุข ชุดแต่งงาน บังเอิญ ไม่ขาว Brides ประเพณีสวมเครื่องแต่งกายของพวกเขา "ดี" สำหรับงานแต่งงาน และก็จนแอนน์เบอร์ได้แต่งงานกับ Louis XII ของฝรั่งเศสใน 1499 เป็นต้นมา ห่มในชุดสีขาว ไม่ว่า สีที่เป็นที่นิยมประเพณีศาสนาเวลส์หนึ่งถูกที่ลักพาตัวเจ้าสาวในวันแต่งงานของเธอ นี้ถูกทำ โดยครอบครัวของเจ้าสาว ก่อนทำพิธี เจ้าบ่าวและครอบครัวจะชดเชยในแสวงหาร้อน และ แน่นอน ช่วยเหลือเจ้าสาว รุ่นนี้เองประกาศว่า ใครจะรอดเจ้าสาวเองจะแต่งงานภายในปีช่อดอกไม้เจ้าสาวมักจะประกอบด้วยการตัดของไมร์เทิล สัญลักษณ์แบบดั้งเดิมของรัก ช่อนี้จะได้รับไปเพื่อเจ้าสาวเพื่อดำเนินการ และ ถ้าเธอแล้วปลูกในไมร์เทิล (และ ถ้ามันบัวบาน) ก็ระบุว่า เธอจะเร็วแต่งงาน Brides เวลส์ยังทำ pin ในชุดแต่งงานของพวกเขา ได้ pin จะถูกโยนไปบนไหล่ของเธอ ใครพบจะเร็วแต่ง งาน - ในส่วนปฏิบัติการอันตราย ที่ worst หนึ่งถึงตายในทุกข์ทางเศรษฐกิจหรือความยากลำบากชาวเวลส์กำหนดเองของงานแต่งงานโดยส่วนถูกมักปฏิบัติ แม้ว่าจะเป็น frowned บน โดยภักดีสูงของสังคมแขกทุกท่านคาดว่าจะนำอาหารไปเช้างานแต่งงาน บาง ของขวัญเงิน ได้นอกจากนี้จารีตประเพณีย่อมสมาชิกของชุมชนการเยี่ยมชมบ้านของคนรวย หรือดีกว่าเกษตรกรก่อนงานแต่งงานของพวกเขาเพื่อขอของชีที่ถูกเพิ่มเข้าไปหลังจากงานแต่งงานCourting ชาวเวลส์และประเพณีการแต่งงานหายไปหลังจากการปฏิวัติอุตสาหกรรมที่เปลี่ยนแปลงลักษณะและธรรมชาติของประเทศ นอกจากนี้บาง แต่ มีพัฒนา และมีใช้วันนี้ พวกเขายังคงเหลือบเสน่ห์ของวิถีชีวิตที่ได้ไปตลอด และ 29 กุมภาพันธ์ มีน้อยน่าจะจดจำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เวลส์โรแมนติกอย่างแน่นอนดูเหมือนจะรองรับได้ดีสำหรับในช่วงสองสามเดือนแรกของปี 2012 เมื่อวันที่ 25 มกราคม Wendesday มันเป็นวันเซนต์ Dwynwen ของวันที่มีความสำคัญมากขึ้นสำหรับเวลส์กว่าวันเซนต์วาเลนไทน์ นักบุญอุปถัมภ์เวลส์ของคนรักที่อาศัยอยู่ในศตวรรษที่สิบห้าและในคอนแวนต์ของเธอใน Llanddwyn นอกชายฝั่งของแองเกิล, มันก็บอกว่าปลาไหลในบ่อปลาของเธอสามารถทำนายหรือไม่ว่าคนรักจะมีชีวิตอยู่นานชีวิตมีความสุขและคุ้มค่าร่วมกันราวกับว่าไม่เพียงพอ 2012 เป็นปีอธิกสุรทินและที่แน่นอนหมายความว่าจะมีวันพิเศษในปฏิทินของเรา - 29 กุมภาพันธ์ ประเพณีมีอายุหลายศตวรรษกล่าวว่าสำหรับหลักสูตรของวันที่พิเศษมากของบรรทัดฐานของสังคมและประเพณีอาจจะละเลยอย่างมีความสุข หัวหน้าหมู่การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้เป็นความเชื่อที่ว่าวันหนึ่งอย่างน้อยผู้หญิงสามารถขอผู้ชายที่จะแต่งงานกับพวกเขา. รักช้อนดังกล่าวเชื่อไม่ได้เป็นที่กำหนดเองเวลส์ไม่ซ้ำกัน แต่มีอื่น ๆ อีกมากมายประเพณีเก่าแก่ที่เกี่ยวข้องกับขั้นตอนการขอความรักและการแต่งงานที่ชัดเจน จะมีต้นกำเนิดของพวกเขาในชนบทของเวลส์ พวกเขามาตั้งแต่สมัยนานก่อนที่อุตสาหกรรมอย่างไม่หยุดยั้งของประเทศที่มีการชุมนุมใหญ่ของสังคมและทางภูมิศาสตร์ทำลายไปมากจากวัฒนธรรมเวลส์โบราณและระบบความเชื่อ. ในเวลส์ก่อนยุคอุตสาหกรรมติดพันเป็นสิ่งที่สำคัญและมักจะกระบวนการที่ยาว ประเพณีของคนแกะสลักช้อนสำหรับความรักที่รักของเขาเป็นที่รู้จักกันดี แต่ต้นกำเนิดของมันยังไม่ชัดเจน. อาจเป็นไปได้มันอาจจะเริ่มต้นด้วยกะลาสีห่างไกลจากคนที่รักในการเดินทางทะเลยาว กิจกรรมดังกล่าวเช่นเดียวกับศิลปะของการแกะสลักและกระดูกปลาวาฬตกแต่งจะอย่างน้อยที่สุดได้ช่วยให้เวลาผ่านไป คำอธิบายทางเลือกที่อาจจะมีชายหนุ่มนั่ง - ครูพี่เลี้ยงติดตามอย่างเต็มที่ -. ในด้านหน้าของบ้านไฟไหม้ฟาร์มกับภรรยาในอนาคตของพวกเขาและครอบครัวของเธอผ่านช่วงเย็นเป็นเวลานานโดยการแกะสลักและถากที่ชิ้นส่วนของไม้ช้อนซับซ้อนตกแต่งด้วยคีย์(สัญลักษณ์ กุญแจสำคัญในการเต้นของหัวใจของชายคนนั้น) ล้อ (ฉันจะทำงานอย่างหนักสำหรับคุณ) และลูกปัด (แสดงจำนวนของเด็กที่เขาต้องการ) ได้กลายเป็นที่มีชื่อเสียงและในขณะนี้มีความหมายเหมือนกันกับเวลส์ติดพันศุลกากร. Rhamanta เวลส์ประเพณีของ rhamanta เป็น วิธีการพยายามที่จะดูต่อไปในอนาคต - โดยเฉพาะในอนาคตที่โรแมนติก Rhamanta เอารูปแบบที่แตกต่างกัน. ในกลาคู่หนุ่มสาวจะวางจอบด้านบนของไฟและใส่มันสองเมล็ดของข้าวสาลี ในฐานะที่เป็นพลั่วเติบโตร้อนเมล็ดจะขอบต่อกันบวมและการเจริญเติบโต ในที่สุดพวกเขาก็จะปรากฏออกจอบ - ถ้าพวกเขากระโดดลงมาร่วมกันเด็กและหญิงสาวสามารถคาดหวังที่จะกระโดดลงไปในการแต่งงาน . ข้ามแยกจากกันและพวกเขาจะออกไปในทิศทางที่แตกต่างกันเพื่อนำไปสู่ชีวิตที่แตกต่างกันแกะใน Pembrokeshire ไหล่ของเนื้อแกะที่แทงด้วยเก้าหลุมเจาะจะถูกวางไว้ใต้หมอนของผู้หญิง - ไม่โรแมนติกที่สุดหรือการจัดเรียงที่ถูกสุขอนามัยและไม่แน่นอนที่สะดวกสบายมาก กับรองเท้าของเธอจัดให้อยู่ในรูปทรงเสื้อที่เท้าของเตียงของเธอ - แต่หลังจากคาถาที่ได้รับการกล่าวไว้ข้างต้นพวกเขา -. สาวรับรองสำเนาถูกต้องคาดว่าจะเห็นคนรักในอนาคตของเธอในความฝันของเธอสาวPembrokeshire จะวางไหล่แกะภายใต้ของพวกเขา หมอนที่จะฝันของคนรักในอนาคตของเธอTrick ที่แม่บ้านTrick ที่แม่บ้านได้ดำเนินการในวันคริสต์มาสอีฟหรือหนึ่งในสามที่กำหนดคืนนางฟ้า ไฟที่ถูกสร้างขึ้นและงานเลี้ยงอาหารถูกทิ้งไว้บนโต๊ะในขณะที่หญิงสาวล้างชุดชั้นในของเธอในน้ำฤดูใบไม้ผลิสด ชุดชั้นในก็จะถูกทิ้งไว้ให้แห้งที่ด้านหลังของเก้าอี้ในด้านหน้าของไฟและมีการปลดล็อคประตู, สาวจะออกไปนอน. สามีในอนาคตของเธอก็จะมาคาดคะเนและกินเลี้ยง เป็นที่ดึงดูดที่จะถามว่าหลายแมวสุนัขและแม้กระทั่งเร่ร่อนจากพื้นที่ใกล้เคียงความทรหดอดทนของตัวเองไฟที่อบอุ่นและอาหาร - ไม่ต้องพูดถึงความสุขที่ผิดกฎหมายของการอยู่ในห้องเดียวกับหญิงสาว 'สะอาดชุดชั้นในชั้นถูกล้างในน้ำฤดูใบไม้ผลิสดเป็นส่วนหนึ่งของเคล็ดลับของแม่บ้านที่จะดึงดูดสามีทุกอย่างในวันเหล่านี้ก่อนยุคอุตสาหกรรมได้รับการมุ่งสู่การแต่งงานและในที่สุดที่จะให้กำเนิดของเด็ก พวกเขาหลังจากทั้งหมดในอนาคตของฟาร์มและหมู่บ้าน เป็นเวลานานมันเป็นธรรมเนียมที่จะต้องปลูกรูมีกลิ่นไม่ดีหรือแม้กระทั่งตำแยและหนามบนหลุมฝังศพของเดิมได้รับการยืนยันตรีเป็นวิธีการท้อใจพรหมจรรย์ การปฏิบัติที่ได้รับการขยายไปยังหญิงโสด -. แทบจะไม่ดูแลมากที่สุดของสิ่งที่ต้องทำกระโดดไม้กวาดกำหนดเองของการกระโดดไม้กวาด- การดำเนินการในขณะนี้จะหมายถึงหนีหรือวิ่งหนีจะแต่งงาน - เกิดขึ้นกับคู่ยิปซีแต่งงานใหม่ในเวลส์กระโดดข้าม ดอกไม้กวาดอีกครั้งในฐานะพระราชพิธีอุดมสมบูรณ์ กำหนดเองค่อยๆแพร่กระจายเกินกว่าครอบครัวยิปซีพัฒนาเป็นประเพณีเวลส์ที่รู้จักกันเป็น priodas coes ysgub ที่นี่ทั้งคู่ใช้ด้ามไม้กวาดที่เกิดขึ้นจริงที่แทรกเข้ามาในมุมของประตูที่. นกบางส่วนของประเพณีที่ง่ายขึ้นในวันแต่งงานรวมถึงการขว้างปาของปาเป็นคู่ความสุขออกจากโบสถ์ ซึ่งพัฒนามาจากพิธีกรรมศาสนาที่ถูกโยนข้าวที่คู่แต่งงานใหม่ในการสั่งซื้อเพื่อให้แน่ใจว่าสหภาพมีผล เจ้าสาวทุกเวลส์เชื่อว่ามันเป็นโชคดีที่จะตื่นโดยเสียงนกร้องในตอนเช้าของวันแต่งงานของพวกเขาขณะที่ไม่มีเจ้าสาวเวลส์ต้องการที่จะได้รับการแสดงความยินดีครั้งแรกจากผู้หญิงอีกคนหนึ่ง -. ความปรารถนาของความโชคดีจากคนที่มีมากโชคดีเวลส์เจ้าสาวยังเชื่อว่าถ้าโดยมีโอกาสบางชุดแต่งงานของพวกเขาถูกฉีกในวันแต่งงานแล้วมันแสดงอนาคตที่สดใสและมีความสุข ชุดแต่งงานที่บังเอิญไม่ได้เป็นสีขาว เจ้าสาวแบบดั้งเดิมสวมของพวกเขา "ดีที่สุด" ชุดสำหรับงานแต่งงานและมันไม่ได้จนกว่าแอนน์แห่งเบอร์กันดีได้แต่งงานกับหลุยส์สิบของประเทศฝรั่งเศสใน 1499 แต่งกายในชุดสีขาวที่สีกลายเป็นที่นิยม. หนึ่งประเพณีเวลส์อย่างยิ่งเป็นที่ของการลักพาตัว เจ้าสาวในวันแต่งงานของเธอ นี้ทำโดยครอบครัวของเจ้าสาวก่อนพิธีที่เกิดขึ้น เจ้าบ่าวและครอบครัวของเขาจะออกเดินทางในการแสวงหาร้อนและเห็นได้ชัดว่าช่วยเจ้าสาว รุ่นหนึ่งของประเพณีนี้ประกาศว่าใครก็ตามที่เป็นอิสระจริงเจ้าสาวตัวเองจะได้รับการแต่งงานภายในปี. ช่อเจ้าสาวมักจะประกอบด้วยการตัดไมร์เทิลเป็นสัญลักษณ์ของความรักแบบดั้งเดิม ช่อนี้จะได้รับการเพื่อนเจ้าสาวที่จะดำเนินการและถ้าปลูกแล้วเธอไมร์เทิล (และถ้ามันดอก) มันแสดงให้เห็นว่าเธอจะแต่งงานเร็ว ๆ นี้ เจ้าสาวเวลส์ยังดำเนินขาในชุดแต่งงานของพวกเขา ในขั้นตอนบางส่วนขาจะถูกโยนข้ามไหล่ของเธอ ใครก็ตามที่พบว่ามันเร็ว ๆ นี้จะแต่งงาน -. ที่ดีที่สุดวิธีที่อันตรายที่เลวร้ายที่สุดอย่างใดอย่างหนึ่งที่ร้ายแรงในช่วงเวลาของความทุกข์ทางเศรษฐกิจหรือความยากลำบากที่กำหนดเองเวลส์ของการแต่งงานโดยผลงานที่ได้รับการฝึกฝนบ่อยๆ แต่มันก็ขมวดคิ้วโดยผู้ใหญ่ที่สูงขึ้นของสังคม. ทุกคน ของผู้เข้าพักที่คาดว่าจะนำอาหารที่จะรับประทานอาหารเช้าที่จัดงานแต่งงานหรือบางครั้งของขวัญของเงิน มันก็ยังเป็นประเพณีสำหรับสมาชิกที่ยากจนของชุมชนในการเยี่ยมชมบ้านของคนรวยหรือดีกว่าเกษตรกรก่อนที่จะมีการจัดงานแต่งงานของพวกเขาเพื่อที่จะขอบริจาคของชีสที่ถูกเพิ่มเข้ามาแล้วอาหารหลังจากที่เราแต่งงานได้. หลายเกี้ยวพาราสีเวลส์ และประเพณีการแต่งงานหายไปเมื่อการปฏิวัติอุตสาหกรรมการเปลี่ยนแปลงลักษณะและธรรมชาติของประเทศ บาง แต่มีการพัฒนาและยังคงใช้อยู่ในปัจจุบัน พวกเขายังคงเหลือบที่น่าสนใจของวิถีชีวิตที่ได้ไปตลอดไปและในวันที่ 29 กุมภาพันธ์ที่พวกเขาเป็นอย่างน้อยที่คุ้มค่าของการถูกจำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โรแมนติกชาวเวลส์แน่นอนดูเหมือนจะ catered สำหรับในไม่กี่เดือนแรกของ 2012 ใน wendesday 25 มกราคมเป็นเซนต์ dwynwen วัน ไกลมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญสำหรับเวลส์กว่าเซนต์วาเลนไทน์วัน เวลส์เป็นนักบุญอุปถัมภ์ของคนรักอยู่ในศตวรรษที่ห้าและที่คอนแวนต์ของเธอใน llanddwyn Anglesey ชายฝั่ง ,มันถูกกล่าวว่า ปลาไหลในบ่อเลี้ยงปลาเธอจะประสบผลสำเร็จหรือไม่คนรักจะมีชีวิตที่ยาวนานและมีความสุข และคุ้มค่าแก่กันและกัน

เป็นหากที่ไม่เพียงพอ , 2012 เป็นปีอธิกสุรทิน และแน่นอน นั่นหมายถึงว่าเป็นอีกหนึ่งวันในปฏิทินของเรา - 29 กุมภาพันธ์ ศตวรรษเก่าประเพณีกล่าวว่า สำหรับหลักสูตรของวันที่พิเศษหลายบรรทัดฐานสังคมและประเพณีของอาจจะไม่สนใจ อย่างมีความสุข หัวหน้าหมู่การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้คือความเชื่อว่า วันนึงอย่างน้อย ผู้หญิงสามารถขอผู้ชายแต่งงาน ช้อน

ความรัก

ความเชื่ออย่างนี้ ไม่ใช่เฉพาะ เวลเอง แต่มีประเพณีเก่าแก่มากมายที่เกี่ยวข้องกับการเกี้ยวพาราสีและการแต่งงานกระบวนการที่ชัดเจน มีต้นกำเนิดของพวกเขาในเวลส์ในชนบทพวกเขามาตั้งแต่ครั้งนานก่อนที่อุตสาหกรรมอย่างไม่หยุดยั้งของประเทศกับการสังคมและภูมิศาสตร์ของขนาดใหญ่ที่ถูกทำลายมากของโบราณวัฒนธรรมเวลส์และระบบความเชื่อ

ก่อนอุตสาหกรรมเวลส์จีบเป็นสำคัญและมักยาวกระบวนการ ประเพณีของคนแกะสลักช้อนรักที่รักของเขาเป็นที่รู้จักกันดี แต่ต้นกำเนิดของมันยังคงไม่ชัดเจน .

มันอาจจะเริ่มกับชาวเรือ ห่างจากคนที่รัก ในการเดินทางทะเลยาว กิจกรรมดังกล่าว เช่น ศิลปะการแกะสลักและตกแต่งกระดูกปลาวาฬ ก็อย่างน้อยได้ช่วยให้ผ่านเวลา คำอธิบายทางเลือกอาจจะมีชายหนุ่มนั่ง chaperoned - ครบ - หน้าฟาร์มไฟบ้านกับภรรยาในอนาคตของตนเองและครอบครัวผ่านตอนเย็นนานโดยแกะสลักและเหลาในชิ้นส่วนของไม้

ช้อน ประณีต ประดับด้วยกุญแจ ( สัญลักษณ์กุญแจหัวใจของผู้ชาย ) , ล้อ ( ผมจะทำงานหนักสำหรับคุณ ) และลูกปัด ( แสดงหมายเลขของเด็ก เขาต้องการ ) ได้กลายเป็นที่มีชื่อเสียงและเป็นตรงกันกับการติดพันชาวเวลส์



rhamanta ศุลกากรประเพณีชาวเวลส์ ของ rhamanta เป็นวิธีการพยายามที่จะมองเห็นอนาคต - โดยเฉพาะอนาคตที่โรแมนติก rhamanta ได้หลายรูปแบบ . .

ในกลาคู่หนุ่มสาวจะวางพลั่วด้านบนของไฟและใส่มันสองเมล็ดของข้าวสาลี เป็นพลั่วเติบโต hotter ธัญพืชจะขอบที่มีต่อแต่ละอื่น ๆ , บวมและเติบโตในที่สุดพวกเขาจะ pop ออกจากพลั่ว - ถ้าพวกเขากระโดดลงมาด้วยกันเด็กและผู้หญิงสามารถคาดหวังที่จะกระโดดลง . กระโดดแยกต่างหาก และพวกเขาจะออกไปในทิศทางที่แตกต่างกันเพื่อนำไปสู่ชีวิตที่แตกต่างกัน .



ในเพมโบรกเชอร์ไหล่เนื้อแกะเนื้อแกะ , เจาะโดยเก้าเจาะหลุมจะถูกวางไว้ใต้หมอน ไม่ใช่สาวโรแมนติกที่สุด หรือการจัดอนามัยและแน่นอน สะดวกสบายมาก กับรองเท้าของเธอจัดอยู่ในรูปร่างของ T ที่เท้าของเตียงของเธอ - แต่หลังจากคาถาได้กล่าวข้างต้นพวกเขา - ผู้หญิงจะผมคาดหวังที่จะเห็นคนรักของเธอในอนาคต

ในความฝันของเธอเพมโบรคเชียร์สาวๆที่ไหล่เนื้อแกะใต้หมอนของพวกเขาฝันของคนใช้หลอก
คนรัก
ของเธอในอนาคตของแม่บ้านหลอก

แสดงในวันคริสต์มาสอีฟ หรือ หนึ่งในสามเขตนางฟ้าคืน ไฟขึ้น และเลี้ยงอาหารทิ้งไว้บนโต๊ะในขณะที่หญิงสาวซักชุดชั้นในในน้ำฤดูใบไม้ผลิบริสุทธิ์ชุดชั้นในจะถูกทิ้งให้แห้งบนเก้าอี้ในด้านหน้าของไฟ และ กับประตูปลดล็อค ผู้หญิงต้องไปนอน

สามีในอนาคตของเธอก็น่าจะเข้ามากินงานเลี้ยง มันเป็นที่ดึงดูดเพื่อถามว่าหลายแมวสุนัข และแม้แต่พวกเร่ร่อนจากบ้านประโยชน์ตัวเองของไฟที่อบอุ่นและอาหาร - ไม่ต้องพูดถึงความสุขผิดกฎหมายอยู่ในห้องเดียวกับสาวๆทำความสะอาดชุดชั้นใน !


ชั้นถูกล้างในน้ำฤดูใบไม้ผลิสดเป็นส่วนหนึ่งของเคล็ดลับของแม่บ้านที่จะดึงดูดสามี

ทุกอย่างในอุตสาหกรรมเหล่านี้ก่อนวัน มุ่งสู่การแต่งงาน และในที่สุดจะให้กำเนิดเด็ก มันเป็น , หลังจากทั้งหมด , อนาคตของฟาร์มและหมู่บ้าน เป็นเวลานานมันเป็นประเพณีเพื่อพืช Rue กับกลิ่นที่ไม่ดี หรือแม้แต่ต้นตำแยและบนหลุมฝังศพของเดิมยืนยันตรีเป็นวิธีการท้อใจโสด . การปฏิบัติยังขยายไปที่ผู้หญิงแทบจะใจดีที่สุดของสิ่งที่ทำ

กระโดดไม้กวาด

ธรรมเนียมของการกระโดดไม้กวาดไป - ไปหมายถึงการหนี หรือหนีแต่งงาน - ที่มากับคู่รักข้าวใหม่ปลามันชาวยิปซีในเวลส์กระโจนข้ามดอกไม้กวาดอีกครั้งในฐานะของพิธีกรรม ประเพณีที่ค่อย ๆแพร่กระจายเกินกว่ายิปซีครอบครัว การพัฒนาในเวลส์ประเพณีที่เรียกว่า priodas coes ysgub .ที่นี่คู่ที่ใช้จริง ด้ามไม้กวาดที่อยู่ในมุมของประตู เสียงนกร้อง .



บางมากง่ายประเพณีในวันแต่งงานพร้อมโยนของลูกปาเป็นคู่มีความสุขออกจากโบสถ์ นี้พัฒนามาจากพิธีกรรมนอกรีตที่เม็ดถูกโยนที่คู่แต่งงานใหม่เพื่อให้สหภาพมีผลทั้งหมดชาวเวลส์เจ้าสาวเชื่อว่ามันเป็นโชคดีที่ถูกปลุกด้วยเสียงนกร้องในยามเช้าของงานแต่งงานของพวกเขาในขณะที่เวลส์เจ้าสาวต้องการรับยินดีด้วยแรกจากผู้หญิงอีก - หวังความโชคดีจากผู้ชายโชคดีมาก

เจ้าสาวชาวเวลส์ ยังเชื่อว่า ถ้าหากว่าชุดแต่งงานของพวกเขาขาดในงานแต่งงาน วันแล้วมันแสดงอนาคตที่สดใสและมีความสุข ชุดแต่งงาน ,อนึ่ง ไม่ใช่สีขาว เจ้าสาวผ้าใส่ของพวกเขาที่ดีที่สุด " " ชุดสำหรับงานแต่งงานและมันไม่ได้จนกว่าแอนน์แห่งเบอร์กันดีแต่งงานกับพระเจ้าหลุยส์ที่ 12 แห่งฝรั่งเศสในเป็น ห่มในชุดสีขาว ซึ่งสีเป็นที่นิยม

หนึ่งแผลงชาวเวลส์ประเพณีที่ลักพาตัวเจ้าสาวในวันแต่งงานของเธอ นี้ถูกทำโดยครอบครัวของเจ้าสาว ก่อนพิธีจะเริ่มเจ้าบ่าวและครอบครัวของเขาจะตั้งปิดในการแสวงหาร้อนและแน่นอน ช่วยเจ้าสาว รุ่นหนึ่งของประเพณีนี้ประกาศว่า บุคคลจริง ๆ แล้วเจ้าสาวจะตัวเองจะแต่งงานภายในปีนี้

ช่อห้องมักจะมีการตัดเทิล , สัญลักษณ์แบบดั้งเดิมของความรักช่อดอกไม้นี้จะให้เจ้าสาวถือและถ้าเธอปลูก Myrtle ( และถ้ามันบาน ) พบว่าเธอจะแต่งงานเร็ว ๆ นี้ เจ้าสาวชาวเวลส์ยังแบกขาในชุดแต่งงานของพวกเขา ในบางขั้นตอน เข็มจะถูกโยนข้ามไหล่ของเธอ ใครก็ตามที่เจอมัน จะแต่งงานเร็ว ๆ นี้ - ดีที่สุดอันตรายการปฏิบัติที่เลวร้ายที่สุดร้ายแรงด้วย

ในเวลาที่ยากลำบากทางเศรษฐกิจหรือความยากลำบากชาวเวลส์ที่กำหนดเองของการแต่งงานโดยผลงานที่ได้เข้ามาฝึก แต่มันก็ขมวดคิ้วเมื่อโดย echelons สูงของสังคม

แขกทุกคนที่คาดว่าจะนำอาหารไปงานแต่งงานเช้าหรือ บางครั้งขวัญเงินมันเป็นวัฒนธรรมที่ยากจนในชุมชนเยี่ยมบ้านรวยหรือดีกว่าเกษตรกรก่อนแต่งงานของพวกเขาเพื่อขอบริจาคของชีสที่ถูกเพิ่มไปยังอาหารหลังจากแต่งงาน

หลายของชาวเวลส์การเกี้ยวพาราสีและประเพณีแต่งงานที่หายตัวไปเมื่อ การปฏิวัติอุตสาหกรรม การเปลี่ยนแปลงดู ธรรมชาติของประเทศ บาง , อย่างไรก็ตามมีการพัฒนา และยังคงใช้วันนี้ พวกเขายังคงเหลือบที่น่าสนใจของวิธีการของชีวิตที่ได้หายไปตลอดกาล และวันที่ 29 กุมภาพันธ์พวกเขาเป็นอย่างน้อย
น่าถูกจดจำ