When??I think about??happiness, it

When??I think about??happiness, it is not an image I see, though I know the ads that show perfectly matched children hugging their toys or an impeccable couple strolling on the beach at an exclusive resort or a silver-haired pair holding hands beside a golf cart. My happiness moves. Where I live in the west of Ireland, often in the evening a bar of golden light blazes along the horizon of the ocean. Then small clouds, ragged and wistful, drift across the radiance and obscure it and thicken, and that's how the dusk comes. There's nothing I can do to make the gold arrive, and of its nature it dissolves. After dusk departs, the dark is not just dark. It contains the memory of what it was. And that's what I think happiness is like--radiant like the last of the sun, but always in the process of disappearing.

In the afterglow I hurry across the grass to the shed to fill my basket with sods of turf for the fire. The dog throws herself in front of me, quivering at the amazing possibility that we're going for a walk--not one dog molecule of skepticism kept back to protect herself with. She lives entirely in the present moment. But happiness is conscious of the before and after--it is the brimming water in the bowl of a fountain that the slightest disturbance will spill. On my way to sleep I'll remember with satisfaction how high the turf was piled. If a rain shower spinning in from the ocean rattles the window, I'll feel how warm I am, and safe. I'll count the abundance of food and fuel and folded linen within my sturdy walls, and even though I'm on my own and my body is lonely--in the ads happy people are never alone--there are times when satisfaction grows to a state that is like a dense calm. The minute dot that is myself will be in balance for a while with the great universe.

This happiness was born back when I was small. It's the payback for years of want. If I had always had enough, what would it mean to me to have enough now?

Some pattern of light and shade was laid down, once upon a time, in that place that is both heart and mind where the state of happiness lurks, and the pattern comes with each person on the crooked path out of the past and is part of their unique being. And therefore what makes us happy can divide us from each other, though the myth insists that it unites us. One person has found completion in looking into the eyes of a partner across the head of their newborn child, but the partner wants to sing an aria as perfectly as it can be sung. Another person, exhausted with pleasure, prolongs a tender and grateful kiss to a lover; the lover is restlessly waiting to be released to check the stock market. Even the classic happy experiences--the letter that says the job is yours, the first crocus piercing the snow, an enemy routed, a candidate elected, a horse storming home to win by a neck at 10-1--have something solitary at their core. The admen pretend that happiness is a package, the better to sell it. But there is no warm, shared bath out there. Happiness is not cozy. It gleams most vividly against a background of black.


Because nobody can summon it up, nobody can say that it will never come again. But nobody can stop it from disappearing either. From one second to the next my rich balance abandons me. Rain streams down the window. I look up at the ceiling, my eyes imploring the dark. Is being happy like a current that disturbs the seabed? I was floating, and then anxiety swam up from underneath, and discontent, and regret. The old voice started crying again, Why am I not loved?

The waiting for the next time begins.

My great-grandfather told how during the Great Famine, when everyone around his part of the country was starving, a crow flew past with a potato in its beak, which meant it was a good potato, not diseased, and men, women and children set off after the crow, stumbling into ditches, falling, jostling each other to be the one to get the food if the bird dropped it. That's what the pursuit of happiness is like. This is one of life's mysteries there's no coming to terms with--that as long as we have breath we have no choice but to go running after happiness, our poor faces strained upward as if we cannot get enough of it, as if happy is what we were meant to be, as if without happiness we would starve.

As we would.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อ?? ผมคิดว่า เกี่ยวกับ?? ความสุข มันไม่ได้รูปภาพที่ฉันเห็น ฉันโฆษณาที่แสดงตรงกันอย่างสมบูรณ์แบบเด็กกอดของเล่นของพวกเขาหรือคู่เหนือกว่าการเดินเล่นบนชายหาดที่มีรีสอร์ท หรือคู่เงินผมจับมือข้างกอล์ฟ ความสุขของฉันย้าย ฉันอยู่ในตะวันตกของไอร์แลนด์ ในตอนเย็นมักจะ เป็นแถบของแสงสีทองโถมตามขอบฟ้ามหาสมุทร แล้วเมฆเล็ก wistful และ ragged ลอยข้ามที่กระจ่างใส และบดบังมัน และข้น และที่ว่าค่ำนี้มา มีอะไรสามารถทำอย่างไรให้เดินทอง และของธรรมชาติ ที่มันละลาย หลังจากออกเดินทางค่ำ มืดไม่มืดเพียง ประกอบด้วยหน่วยความจำของสิ่งที่มันเป็น และนั่นคือสิ่งที่ผมคิดว่า ความสุขเป็นเช่น - สดใสเช่นล่าสุด ของดวงอาทิตย์ แต่ใน กระบวนการหายไปในการระเรื่อ ผมรีบข้ามหญ้าไปโรงลงตะกร้าของฉันกับ sods ของสนามหญ้าสำหรับดับไฟ สุนัขพ่นตัวเองต่อหน้าฉัน สั่นที่ความตื่นตาตื่นใจที่เรากำลังเดินเล่น - ไม่สุนัขหนึ่งโมเลกุลของสงสัยเก็บกลับเพื่อป้องกันตัวเองด้วย เธออาศัยอยู่ทั้งในช่วงเวลาปัจจุบัน แต่ความสุขมีจิตสำนึกของการก่อน และ หลัง - ก็เต็มไปน้ำในชามของน้ำพุที่รบกวนน้อยจะหก ที่ฉันต้องนอน ฉันจะจำ ด้วยความพึงพอใจวิธีสูงมีการซ้อนอยู่สนามหญ้า ถ้าน้ำฝนปั่นในจากมหาสมุทร rattles หน้าต่าง จะรู้สึกอบอุ่นวิธีผม และปลอดภัย ฉันจะนับความอุดมสมบูรณ์ของอาหาร และน้ำมันเชื้อเพลิง และผ้าพับภายในผนังของฉันแข็งแรง และแม้ว่าฉันด้วยตัวเอง และร่างกายของฉันคือความเหงา - โฆษณาความสุขท่านจะไม่เคยอยู่คนเดียว - มีเวลาเมื่อความพึงพอใจที่เติบโตถึงสถานะที่เป็นเหมือนความสงบหนาแน่น จุดนาทีที่ตัวเองจะอยู่ในสมดุลในขณะกับจักรวาลดีความสุขเกิดเมื่อเด็ก มันเป็นคืนทุนปีที่ต้อง ถ้าได้เสมอผมพอ จะได้อะไรฉันพอกันตอนนี้บางรูปแบบของแสงและเงาถูกวางลง ครั้ง ในที่ทำที่เป็นทั้งหัวใจและจิตใจที่เดียวสถานะของความสุข และรูปแบบมาพร้อมกับแต่ละคนบนเส้นทางคดงอจากอดีต และเป็นส่วนหนึ่งของพวกเขาที่ไม่ซ้ำ และดังนั้น สิ่งที่ทำให้เรามีความสุขสามารถแบ่งเราจากกัน แม้ว่าตำนานยืนยันว่า มันร่วมกันเรา คนหนึ่งได้พบความสมบูรณ์ในมองเข้าไปในสายตาของคู่ค้าข้ามหัวของเด็กแรกเกิด แต่คู่ค้าต้องการเรียสมบูรณ์มันสามารถสูง บุคคลอื่น มีความสุข หมดยืดจูบอ่อนโยน และสำนึกรัก restlessly มีการรอคอยคนรักที่จะออกไปตรวจสอบที่ตลาดหลักทรัพย์ แม้ในคลาสสิกความสุขประสบการณ์ - ตัวอักษรที่ระบุว่า งานคือ คุณ ส้มแรกที่เจาะผู้สมัครรับการเลือกตั้ง หิมะ ศัตรูส่งม้าโจมตีบ้านชนะ โดยคอที่ 10-1-- มีบางสิ่งบางอย่างที่โดดเดี่ยวที่หลักของพวกเขา Admen แกล้งทำเป็นว่า ความสุขคือ แพคเกจ ที่ดีกว่าจะขายมัน แต่มีไม่อบอุ่น ห้องอาบน้ำออกมี ความสุขสบายไม่ได้ มันดูเสมือนสุดเต็มตากับพื้นหลังสีดำBecause nobody can summon it up, nobody can say that it will never come again. But nobody can stop it from disappearing either. From one second to the next my rich balance abandons me. Rain streams down the window. I look up at the ceiling, my eyes imploring the dark. Is being happy like a current that disturbs the seabed? I was floating, and then anxiety swam up from underneath, and discontent, and regret. The old voice started crying again, Why am I not loved?The waiting for the next time begins.My great-grandfather told how during the Great Famine, when everyone around his part of the country was starving, a crow flew past with a potato in its beak, which meant it was a good potato, not diseased, and men, women and children set off after the crow, stumbling into ditches, falling, jostling each other to be the one to get the food if the bird dropped it. That's what the pursuit of happiness is like. This is one of life's mysteries there's no coming to terms with--that as long as we have breath we have no choice but to go running after happiness, our poor faces strained upward as if we cannot get enough of it, as if happy is what we were meant to be, as if without happiness we would starve.As we would.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อ ?? ฉันคิดเกี่ยวกับ ?? ความสุขมันไม่ได้เป็นภาพที่ฉันเห็น แต่ฉันรู้ว่าโฆษณาที่จะแสดงเด็กจับคู่อย่างสมบูรณ์กอดของเล่นหรือคู่ไร้ที่ติเดินเล่นบนชายหาดที่รีสอร์ทที่พิเศษหรือเงินที่มีผมคู่โฮลดิ้งของพวกเขา มือข้างรถกอล์ฟ ย้ายความสุขของฉัน ที่ฉันอยู่ในทางตะวันตกของไอร์แลนด์มักจะอยู่ในช่วงเย็นบาร์ของเปลวไฟแสงสีทองพร้อมขอบฟ้าของมหาสมุทร แล้วเมฆขนาดเล็กมอมแมมและโหยหาล่องลอยข้ามความกระจ่างใสและปิดบังมันและข้นและที่ว่ามืดมา ไม่มีอะไรที่ฉันสามารถทำได้เพื่อให้ทองมาถึงเป็นและธรรมชาติของมันมันละลาย หลังจากที่มืดออกมืดไม่ได้เป็นเพียงความมืด มันมีหน่วยความจำในสิ่งที่มันเป็น และนั่นคือสิ่งที่ผมคิดว่ามีความสุขเหมือน - สดใสเหมือนคนสุดท้ายของดวงอาทิตย์ แต่มักจะอยู่ในขั้นตอนของการหายไป

ในสายัณห์ฉันรีบข้ามหญ้าที่จะหลั่งเพื่อเติมเต็มตะกร้าของฉันด้วยละเล็กละน้อยของสนามหญ้าสำหรับการเกิดไฟไหม้ สุนัขโยนตัวเองในด้านหน้าของฉันสั่นที่ความเป็นไปได้ที่น่าตื่นตาตื่นใจที่เรากำลังจะไปเดินเล่น - ไม่หนึ่งโมเลกุลสุนัขสงสัยเก็บกลับเพื่อป้องกันตัวเองด้วย เธออาศัยอยู่ทั้งหมดในขณะปัจจุบัน แต่ความสุขมีสติของก่อนและหลัง - มันเป็นน้ำที่เต็มไปในชามน้ำพุว่าการรบกวนน้อยที่สุดจะหกที่ ในทางของฉันไปนอนฉันจะจำกับความพึงพอใจในวิธีการที่สูงสนามหญ้าที่ถูกซ้อน หากฝักบัวอาบน้ำฝนในการปั่นจากมหาสมุทรเขย่าแล้วมีเสียงหน้าต่างผมจะรู้สึกว่าอบอุ่นผมและปลอดภัย ฉันจะนับความอุดมสมบูรณ์ของอาหารและเชื้อเพลิงและผ้าลินินพับอยู่ภายในกำแพงที่มีความทนทานของฉันและแม้ว่าฉันบนของตัวเองและร่างกายของฉันคือเหงา - ในโฆษณาที่คนมีความสุขไม่เคยอยู่คนเดียว - มีบางครั้งที่ความพึงพอใจของการเติบโต ไปยังรัฐที่เป็นเหมือนความสงบหนาแน่น จุดนาทีที่เป็นตัวเองจะอยู่ในความสมดุลในขณะที่กับจักรวาลอันยิ่งใหญ่

ความสุขนี้เกิดเมื่อฉันกลับมามีขนาดเล็ก มันเป็นคืนทุนสำหรับปีของการลง ถ้าฉันได้เคยมีพอสิ่งที่มันจะหมายถึงผมที่จะมีพอตอนนี้?

รูปแบบบางส่วนของแสงและเงาถูกวางลง, กาลครั้งหนึ่งในสถานที่ที่มีทั้งหัวใจและจิตใจที่รัฐแห่งความสุขสิงสถิตอยู่และรูปแบบที่มาพร้อมกับแต่ละคนบนเส้นทางคดเคี้ยวจากอดีตที่ผ่านมาและเป็นส่วนหนึ่งของ ความเป็นอยู่ของพวกเขาที่ไม่ซ้ำกัน และดังนั้นจึงเป็นสิ่งที่ทำให้เรามีความสุขเราสามารถแบ่งออกจากกันแม้ว่าตำนานยืนยันว่ามันรวมกันเรา คนหนึ่งได้พบแล้วเสร็จในการมองเข้าไปในดวงตาของพันธมิตรทั่วหัวของเด็กทารกแรกเกิดของพวกเขา แต่พันธมิตรต้องการที่จะร้องเพลงเป็นเพลงได้อย่างสมบูรณ์แบบที่จะสามารถร้องเพลง คนอื่นมีความสุขหมดยืดอ่อนโยนและจูบขอบคุณที่รัก; คนรักจะพล่านรอคอยที่จะได้รับการปล่อยตัวในการตรวจสอบการลงทุนในตลาดหุ้น แม้ประสบการณ์ความสุขคลาสสิก - ตัวอักษรที่บอกว่างานที่เป็นของคุณที่ดอกดินแรกเจาะหิมะศัตรูถูกส่งผู้สมัครรับการเลือกตั้งม้าระดมบ้านที่จะชนะโดยคอที่ 10-1 - มีบางสิ่งบางอย่างที่โดดเดี่ยว หลักของพวกเขา admen หลอกว่ามีความสุขเป็นแพคเกจที่ดีกว่าที่จะขายมัน แต่ไม่มีอุ่นอาบน้ำร่วมกันออกมี ความสุขไม่ได้อยู่ที่สะดวกสบาย มันสะท้อนชัดที่สุดกับพื้นหลังของสีดำ


เพราะไม่มีใครสามารถเรียกมันขึ้นมาไม่มีใครสามารถพูดได้ว่ามันจะไม่กลับมาอีกครั้ง แต่ไม่มีใครสามารถหยุดมันจากการหายไปอย่างใดอย่างหนึ่ง จากที่หนึ่งไปยังอีกสองสมดุล rich ของฉันทิ้งฉัน ฝนลำธารลงหน้าต่าง ผมมองขึ้นไปบนเพดานตาของฉันวิงวอนที่มืด จะมีความสุขเหมือนปัจจุบันที่ขัดขวางก้นทะเล? ผมก็ลอยและจากนั้นความวิตกกังวลว่ายน้ำขึ้นมาจากใต้และความไม่พอใจและความเสียใจ เสียงเก่าเริ่มร้องไห้อีกครั้งผมทำไมไม่รัก?

รอครั้งต่อไปที่จะเริ่มต้น

ปู่ของฉันบอกว่าในช่วง Great อดอยากเมื่อทุกคนรอบตัวเขามีส่วนร่วมของประเทศกำลังหิวโหยอีกาบินผ่านกับมันฝรั่งจะงอยปากของมันซึ่งหมายความว่ามันเป็นมันฝรั่งที่ดีไม่เป็นโรคและผู้ชายผู้หญิงและเด็ก กำหนดปิดหลังจากอีกาสะดุดลงไปในท้องร่องล้มกระแทกแต่ละอื่น ๆ เพื่อเป็นหนึ่งที่จะได้รับอาหารถ้านกลดลง นั่นคือสิ่งที่แสวงหาความสุขเป็นเหมือน นี่คือหนึ่งในความลึกลับของชีวิตไม่มีมาถึงข้อตกลงกับ - ว่าตราบใดที่เรามีลมหายใจของเราไม่มีทางเลือก แต่จะไปทำงานหลังจากที่ความสุขของใบหน้าที่ไม่ดีของเราเครียดขึ้นเช่นถ้าเราไม่สามารถรับเพียงพอของมันเช่นถ้ามีความสุข สิ่งที่เรากำลังหมายถึงการเป็นเช่นถ้าได้โดยไม่ต้องมีความสุขเราจะอดมื้อกินมื้อ

ในฐานะที่เราจะ