Tempo — An essential aspect to cons

Tempo — An essential aspect to consider throughout this composition is tempo. When
Creston visited Ithaca College in 1976, he heard a student of mine perform this work in a
master class. When I asked him about the tempo markings he said, “The person who put
the tempo markings on this piece was a fool! Yes, I’m talking about myself. The first
movement works well at the tempo 126, but the second and third are too fast. The second
movement should be played around 52-56 and the third around 144.” From that day on I
have used Creston’s amended tempos in performing and teaching this piece and suggest
other saxophonists do so as well.
The first movement has the greatest tempo fluctuation. While the exciting first section is
well suited to the 126 marking, the second (starting at measure 13) works best around
108-112. This theme is much freer than the first, especially due to the piano’s sixteenthnote
figurations. Bars 10-12 should be played in a calming and slowing manner to set up
this new tempo, with the in time in measure 13 interpreted merely as a return to a
constant tempo after the retard slightly of bar 12. This calmer and freer style remains
through the piano interlude, leading up to the climactic downbeat of bar 27. The
saxophonist’s entrance there marks the beginning of a quick accelerando to bring the
movement to its original tempo around bar 29. This tempo is maintained until the retard
slightly of measure 55, which returns the piece to the second theme and its 108-112
tempo. This marking continues until the in time - a shade slower of bar 72, where the
tempo works well at 100-104. From measure 79-84 the pace quickens to the original 126
and, after the one-bar retard, the piece remains at this tempo to the end.
In contrast to the tempo complexities of the first movement, the second retains its basic
tempo throughout. Since this is the slowest of the three movements, I prefer to play it at
a tempo of 48-52. This allows all of the sensuous harmonies in this gorgeous movement
to be fully heard. Although I suggest a rather constant beat, as determined by the quarternote
pulsations in the piano, be sure to use expressive rubato within the beat. The use of
tenutos, vibrato emphases, and creative pushing can give much hidden energy to an
otherwise metric interpretation. Take care to add three important tempo corrections to
the saxophone part. Bar 24 should read increase and accelerando, measure 26 is missing
the word retard, and bar 27 should include a little broad. These three omissions are
crucial to the movement’s climax, punctuated by the saxophone’s high F in measure 27.
Without them the busy piano rolls and arpeggios starting in bar 28 can be rushed. In the
second movement, always interpret the in time sections to mean a return to the original
tempo.
3
Movement three keeps its tempo constant. Only the words hold back slightly in measure
285 of the piano part interrupt an otherwise metronomic performance. Dynamics,
articulations, accents, and mordents serve to shape this movement, rather than tempo
variations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จังหวะ — ด้านจำเป็นต้องพิจารณาตลอดองค์ประกอบนี้เป็นจังหวะ เมื่อเครสเยี่ยมชมวิทยาลัย Ithaca 1976 เขาได้ยินเสียงนักเรียนของฉันทำงานนี้ในการชนชั้นหลัก เมื่อฉันถามเขาเกี่ยวกับจังหวะหมาย เขากล่าวว่า "ผู้นำหมายจังหวะบนชิ้นนี้เป็นคนโง่ ใช่ ฉันพูดคุยเกี่ยวกับตัวเอง ครั้งแรกการเคลื่อนไหวทำงานได้ดีที่จังหวะ 126 แต่สองและสามจะเร็วเกินไป ครั้งที่สองการเคลื่อนไหวควรเล่นรอบ 52-56 และสามรอบ 144. " จากวันนั้นที่ฉันใช้ของเครส tempos ที่แก้ไขในการปฏิบัติการ และการเรียนการสอนชิ้นนี้ และแนะนำนักแซกโซโฟนอื่น ๆ ทำเช่นนั้นเหมือนกันการเคลื่อนไหวแรกมีการเปลี่ยนแปลงของจังหวะมากที่สุด ในขณะที่ส่วนแรกน่าตื่นเต้นเหมาะกับ 126 ที่ทำเครื่องหมาย ที่สอง (เริ่มต้นที่วัด 13) ทำงานดีที่สุด108-112. ธีมนี้เป็นระเบียบมากกว่าครั้งแรก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากการ sixteenthnote ของเปียโนfigurations บาร์ 10-12 ควรเล่นในลักษณะสงบเงียบ และชะลอตัวการตั้งค่านี้ใหม่จังหวะ เวลาในในวัด 13 เพียงเป็นกลับไปเป็นจังหวะคงหลังจากชะลอเล็กน้อยของบาร์ 12 ยังคงสไตล์นี้สงบ และอิสระผ่านการเปียโนสเปรย์ นำไป downbeat เจิดจ้าของบาร์ 27 การทางเข้าของ saxophonist มีเครื่องหมายจุดเริ่มต้นอย่างรวดเร็ว accelerando นำการการเคลื่อนไหวของจังหวะเดิมรอบบาร์ 29 จังหวะนี้จะรักษาจนกระทั่งการชะลอเล็กน้อย 55 วัด ซึ่งส่งกลับชิ้นชุดสองและ 108-112จังหวะ ทำเครื่องหมายนี้ยังคงมีอยู่จนถึงเวลาใน - ช้านิดของบาร์ 72 ที่จังหวะการทำงานที่ 100-104 จากวัด 79-84 quickens ก้าวไป 126 เดิมและ หลังหนึ่งแถบเสือก ชิ้นยังคงอยู่ที่จังหวะนี้จะสิ้นสุด ตรงกันข้ามกับความซับซ้อนจังหวะของการเคลื่อนไหวแรก ที่สองยังคงพื้นฐานของจังหวะตลอด ตั้งแต่นี้เป็นช้าที่สุดของการเคลื่อนไหวสาม ฉันชอบที่จะเล่นที่จังหวะ 48-52 ซึ่งช่วยให้ทุกท่วงทำนองยานยนต์ในการเคลื่อนไหวที่งดงามนี้เสียงเต็ม แม้ว่าแนะนำดี ค่อนข้างคงที่ตามที่กำหนดโดย quarternoteจังหวะในเปียโน ให้แน่ใจว่าใช้ rubato ไวน์ภายในจังหวะ การใช้งานtenutos มงเน้น vibrato และผลักดันความคิดสร้างสรรค์สามารถให้พลังงานมากซ่อนอยู่จะมีมิฉะนั้นวัดตี ดูแลการเพิ่มการแก้ไขจังหวะสำคัญสามส่วนแซกโซโฟน 24 บาร์ควรอ่านเพิ่ม และ accelerando วัด 26 หายไปเสือก word และบาร์ 27 ควรมีความกว้างเล็กน้อย จะละเว้นเหล่านี้สามสำคัญของการเคลื่อนไหวจุด คาร์ของแซกโซโฟน F สูงในวัด 27โดยที่พวกเขา เปียโนว่างม้วน และสามารถวิ่งน้ำหนักเริ่มต้นในแถบ 28 ในสองการเคลื่อนไหว ตีเสมอเวลาในส่วนที่ต้องการหมายถึง กลับไปเดิมจังหวะ3การเคลื่อนไหวสามช่วยให้จังหวะคง เฉพาะคำถือกลับเล็กน้อยในวัด285 ของส่วนเปียโนรบกวนประสิทธิภาพการทำงานเป็น metronomic มิฉะนั้น Dynamicsโรคประสาท เน้น และ mordents ให้รูปนี้การเคลื่อนไหว มากกว่าจังหวะเปลี่ยนแปลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Tempo - ลักษณะสำคัญที่จะต้องพิจารณาตลอดทั้งองค์ประกอบนี้เป็นจังหวะ เมื่อ
เครสตันเข้าเยี่ยมชมวิทยาลัย Ithaca ในปี 1976 เขาได้ยินนักเรียนของฉันทำงานนี้ใน
ระดับปริญญาโท เมื่อผมถามเขาเกี่ยวกับเครื่องหมายจังหวะเขากล่าวว่า "คนที่ใส่
เครื่องหมายจังหวะในงานชิ้นนี้เป็นคนโง่! ใช่ฉันพูดคุยเกี่ยวกับตัวเอง เป็นครั้งแรกที่
การเคลื่อนไหวทำงานได้ดีที่จังหวะ 126 แต่ที่สองและสามจะเร็วเกินไป ประการที่สอง
การเคลื่อนไหวควรจะเล่นรอบ 52-56 และคนที่สามรอบ 144 "จากวันนั้นผม
ได้ใช้เครสตันของเทมโพแก้ไขเพิ่มเติมในการปฏิบัติและการสอนชิ้นนี้และแนะนำ
แซกโซโฟนอื่น ๆ ทำเช่นกัน.
ครั้งแรกที่ขบวนการมีความผันผวนจังหวะที่ยิ่งใหญ่ที่สุด . ในขณะที่ส่วนแรกเป็นที่น่าตื่นเต้น
ดีเหมาะแก่การ 126 การทำเครื่องหมายที่สอง (เริ่มต้นที่วัด 13) ทำงานได้ดีที่สุดในรอบ
108-112 ธีมนี้เป็นอิสระมากกว่าครั้งแรกโดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจาก sixteenthnote เปียโนของ
figurations บาร์ 10-12 ควรจะเล่นในลักษณะที่สงบเงียบและการชะลอตัวในการตั้งค่า
จังหวะใหม่นี้ด้วยในเวลาในการวัด 13 ตีความเป็นเพียงการกลับไปเป็น
จังหวะต่อเนื่องหลังจากที่ชะลอเล็กน้อยจากบาร์ 12. นี้เงียบสงบและเป็นอิสระยังคงสไตล์
ผ่านสลับฉากเปียโนนำไปสู่การกระพือยอดของบาร์ 27.
ทางเข้าแซ็กโซโฟนของมีจุดเริ่มต้นของ accelerando อย่างรวดเร็วที่จะนำ
การเคลื่อนไหวจังหวะเดิมรอบบาร์ 29. จังหวะนี้จะยังคงจนกว่าชะลอ
เล็กน้อยของการวัด 55, ซึ่งผลตอบแทนชิ้นส่วนรูปแบบที่สองและ 108-112 ของ
จังหวะ นี้ต่อไปจนกว่าจะทำเครื่องหมายในเวลา - ร่มช้าลงของแถบ 72 ซึ่งเป็น
จังหวะที่ทำงานได้ดีที่ 100-104 จากวัด 79-84 ก้าว quickens ไปที่เดิม 126
และหลังจากหนึ่งบาร์ชะลอชิ้นยังคงอยู่ที่จังหวะนี้จะสิ้นสุด.
ในทางตรงกันข้ามกับความซับซ้อนจังหวะของการเคลื่อนไหวครั้งแรกที่สองยังคงมีพื้นฐานของ
จังหวะตลอด ตั้งแต่นี้เป็นที่ช้าที่สุดในสามของการเคลื่อนไหวของฉันชอบที่จะเล่นใน
จังหวะของ 48-52 นี้จะช่วยให้ทั้งหมดของพระพุทธศาสนาที่หอมรัญจวนใจในการเคลื่อนไหวนี้งดงาม
ที่จะได้ยินอย่างเต็มที่ ถึงแม้ว่าผมจะชี้ให้เห็นจังหวะที่ค่อนข้างคงที่ตามที่กำหนดโดย quarternote
pulsations ในเปียโนให้แน่ใจว่าจะใช้ Rubato แสดงออกภายในจังหวะ การใช้
tenutos, ปิ vibrato และความคิดสร้างสรรค์ผลักดันสามารถให้พลังงานที่ซ่อนอยู่มากไปสู่การ
ตีความตัวชี้วัดอย่างอื่น ดูแลเพื่อเพิ่มสามแก้ไขจังหวะสำคัญที่จะ
เป็นส่วนหนึ่งแซ็กโซโฟน บาร์ 24 ควรอ่านเพิ่มขึ้นและ accelerando วัด 26 จะหายไป
ชะลอคำและบาร์ 27 ควรจะมีเล็ก ๆ น้อย ๆ ในวงกว้าง ทั้งสามการละเว้นการกระทำเป็น
สิ่งสำคัญที่จะจุดสุดยอดของการเคลื่อนไหว, คั่นด้วยแซกโซโฟนที่สูง F ในวัด 27
โดยพวกเขาม้วนเปียโนไม่ว่างและอ่อนหวานเริ่มต้นในบาร์ 28 สามารถรีบ ใน
การเคลื่อนไหวที่สองมักจะตีความในส่วนเวลาที่จะหมายถึงการกลับไปที่เดิม
จังหวะ.
3
ขบวนการสามช่วยให้คงที่จังหวะของมัน เพียงคำว่าถือกลับเล็กน้อยในการวัด
285 ส่วนเปียโนขัดขวางการทำงาน metronomic มิฉะนั้น Dynamics,
articulations สำเนียงและ mordents ให้บริการเพื่อสร้างรูปร่างของการเคลื่อนไหวนี้มากกว่าจังหวะ
รูปแบบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จังหวะ - มุมมองที่สำคัญที่จะต้องพิจารณาตลอดองค์ประกอบนี้เป็นจังหวะ . เมื่อเข้าเยี่ยมชมวิทยาลัย Ithaca เครสในปี 1976 เขาได้ยินนักเรียนของฉันแสดงงานนี้ในเจ้านายชั้นสูง เมื่อฉันถามเขาเกี่ยวกับจังหวะเครื่องหมาย เขากล่าวว่า " คนที่ใส่จังหวะเครื่องหมายบนชิ้นนี้มันโง่ ! ใช่ ฉันพูดกับตัวเอง ครั้งแรกการเคลื่อนไหวทำงานได้ดีในจังหวะแล้ว แต่ตัวที่สองและสามจะเร็วเกินไป สองการเคลื่อนไหวควรจะเล่นรอบ 52-56 และสามรอบ 144 " จากวันนั้นผมใช้ในการแสดงของเครสแก้ไขทั้งในการสอนและแนะนำชิ้นนี้เพลงอื่น ๆเช่นกันการเคลื่อนไหวแรกของจังหวะที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ในขณะที่ส่วนแรก ตื่นเต้น มีเหมาะกับพวกเครื่องหมายที่สอง ( เริ่มที่วัด 13 ) ได้ผลดีที่สุดรอบ ๆ108-112 . ธีมนี้มาก freer กว่าครั้งแรก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากของซิกทีนโน้ตเปียโนfigurations . บาร์ 10-12 ควรจะเล่นในการสยบการ และทำให้ลักษณะการตั้งค่าจังหวะใหม่นี้มีเวลาในการวัด 13 ตีความเพียงเป็น กลับ ไปจังหวะคงที่หลังจากชะลอเล็กน้อยของบาร์ 12 นี้เงียบสงบและจะมีสไตล์ที่ยังคงผ่านเปียโนสลับฉาก นําไปสู่ยอดของบาร์รอบ 27 ที่saxophonist ของทางเข้ามีจุดเริ่มต้นของแอ็คเซเลอะแรนนำอย่างรวดเร็วการเคลื่อนไหวของจังหวะเดิมรอบบาร์ 29 จังหวะนี้จะยังคงจนถึงปัญญาอ่อนเล็กน้อยวัด 55 ซึ่งผลตอบแทนชิ้นธีมที่สองและ 108-112เทมโป เครื่องหมายนี้อย่างต่อเนื่องจนในเวลา - เงาช้าลงของบาร์ 72 , ที่จังหวะดีที่ 100-104 . จากวัด 79-84 ก้าว quickens การเดิม 126และหลังหนึ่งแถบชะลอ ชิ้นยังคงอยู่ในจังหวะนี้ให้จบในทางตรงกันข้ามกับความซับซ้อนของการเคลื่อนไหวจังหวะแรกที่สองยังคงเป็นขั้นพื้นฐานจังหวะตลอด ตั้งแต่นี้เป็นช้าที่สุดของการเคลื่อนไหวทั้งสาม ผมชอบที่จะเล่นที่จังหวะของ 48-52 . นี้จะช่วยให้ทั้งหมดของ harmonies วิษณุในการเคลื่อนไหวที่งดงามนี้อย่างเต็มที่ที่จะได้ยิน แต่ผมแนะนำค่อนข้างคงที่ตามที่กำหนดโดยคว ตอร์โน้ตจังหวะชีพจรในเปียโน ให้แน่ใจว่าได้ใช้แสดงออกรูบาโตภายในจังหวะ ใช้ของtenutos , vibrato เน้นและสร้างสรรค์ผลักดันสามารถให้พลังงานกับมากที่ซ่อนอยู่มิฉะนั้น เมตริก การตีความ ดูแลแก้ไขเพิ่มสามจังหวะสำคัญส่วนแซกโซโฟน บาร์ 24 ควรอ่านเพิ่ม และแอ็คเซเลอะแรน วัด 26 หายไปคำว่าปัญญาอ่อน และบาร์ 27 ควรรวมเล็ก ๆน้อย ๆที่กว้าง เหล่านี้เป็นสาม /ที่สำคัญ ถึงจุดสุดยอดของการเคลื่อนไหว , punctuated โดยของแซกโซโฟนสูง F ขนาด 27โดยที่พวกเขาม้วนเปียโนที่วุ่นวายและ arpeggios เริ่มต้นในบาร์ 28 สามารถวิ่ง ในการเคลื่อนไหวที่สองมักจะตีความในส่วนเวลาหมายถึงกลับไปที่เดิมเทมโป3 .การเคลื่อนไหวที่สามเก็บจังหวะของมันคงที่ เพียงคำพูดไว้เล็กน้อยในวัด285 ของส่วนเปียโนขัดจังหวะการแสดงอย่างอื่นเกี่ยวกับเครื่องฝึกจังหวะ . พลศาสตร์การออกเสียง สำเนียง และ mordents ให้รูปร่าง การเคลื่อนไหวนี้ มากกว่าจังหวะรูปแบบ