Some of film history’s most memorab

Some of film history’s most memorable directors created films that were obviously autobiographical—for example, Woody Allen’s Annie Hall (1977), François Truffaut’s The Four Hundred Blows (1959), and Federico Fellini’s 8 ½ (1963). The heroes in these films often seem to be simply better-looking versions of the director (with the exception of Woody Allen, who plays himself). Chinatown, released in 1974 but set in 1937 Los Angeles and starring Jack Nicholson as a hapless private investigator battling real estate crooks, doesn’t seem at first glance to fit into this category. Director Roman Polanski didn’t come to L.A. until 1968, never worked as an investigator, and hardly resembles the brash, all-American Nicholson. Nonetheless, Chinatown does draw heavily on Polanski’s life and experiences. Though the main character, Nicholson’s Jake Gittes, is not a stand-in for Polanksi, the director’s biography is fragmented and refracted onto many separate elements and characters in the film, which both recalls his life’s tragedies and foreshadows the scandals that would subsequently befall him.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บางประวัติฟิล์มสุดกรรมการสร้างภาพยนตร์ที่อิงอัตชีวประวัติอย่างชัดเจน — เช่น Woody อัลเลนแอนนี่ฮอลล์ (1977), François Truffaut สี่ร้อยพัด (1959), และ Federico Fellini 8 ½ (1963) วีรบุรุษในภาพยนตร์เหล่านี้มักจะดูเหมือน จะรุ่นก็ดียิ่งขึ้นให้มองกรรมการ (ยกเว้น Woody อัลเลน ผู้เล่นเอง) ไชน่าทาวน์ ออกใน 1974 แต่ตั้งในปีค.ศ. 1937 ลอสแองเจลิส และนำแสดงโดย Jack Nicholson เป็นนักสืบเอกชน hapless ต่อสู้จาก crooks อสังหาริมทรัพย์ ไม่ดูเหมือนแรกเข้าประเภทนี้ ผู้กำกับโรมัน Polanski แอลเอไม่ได้มาจนถึงค.ศ. 1968 ไม่เคยทำงานเป็นการตรวจสอบ และแทบไม่มีลักษณะ Nicholson brash, all-American กระนั้น ไชน่าทาวน์วาดหนัก Polanski ของชีวิตและประสบการณ์ แม้ว่าตัวละครหลัก Nicholson ของ Jake Gittes ไม่ใช่ stand-in ใน Polanksi ประวัติผู้กำกับจะกระจัดกระจาย และ refracted แยกองค์ประกอบและตัวละครในภาพยนตร์ การเรียกคืนของชีวิต tragedies และ foreshadows scandals ที่จะมา befall เขา มาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บางส่วนของประวัติศาสตร์ภาพยนตร์ของกรรมการที่น่าจดจำที่สุดสร้างภาพยนตร์ที่เห็นได้ชัดว่าอัตชีวประวัติ-เช่นวู้ดดี้อัลเลนฮอลล์แอนนี่ (1977) François Truffaut ของสี่แสนพัด (1959) และ Federico Fellini 8 ½ (1963) วีรบุรุษในภาพยนตร์เหล่านี้มักจะดูเหมือนจะเพียงแค่รุ่นที่ดีกว่ามองของผู้อำนวยการ (ที่มีข้อยกเว้นของวู้ดดี้อัลเลนผู้เล่นเอง) ไชน่าทาวน์ได้รับการปล่อยตัวในปี 1974 แต่ในปี 1937 ตั้ง Los Angeles และนำแสดงโดยแจ็คนิโคลเป็นนักสืบเอกชนโชคร้ายที่ต้องต่อสู้กับโจรอสังหาริมทรัพย์ดูเหมือนจะไม่ได้อย่างรวดเร็วก่อนที่จะใส่ลงในหมวดหมู่นี้ ผู้อำนวยการฝ่ายโรมันโปลันสกี้ไม่ได้มาไป LA จนถึงปี 1968 ไม่เคยทำงานเป็นผู้ตรวจสอบและแทบจะไม่คล้ายไตร่ตรองทั้งหมดอเมริกันนิโคลสัน อย่างไรก็ตามไชน่าทาวน์ไม่วาดอย่างหนักในชีวิตของโปลันสกี้และประสบการณ์ แม้ว่าตัวละครหลักของนิโคลสันเจค Gittes ไม่ได้เป็นสแตนด์อินสำหรับ Polanksi ชีวประวัติของผู้อำนวยการมีการแยกส่วนและหักเหเข้าสู่แยกองค์ประกอบจำนวนมากและตัวละครในภาพยนตร์เรื่องนี้ซึ่งทั้งสองเล่าว่าโศกนาฏกรรมชีวิตของเขาและ foreshadows เรื่องอื้อฉาวที่ต่อมาจะเกิดขึ้นแก่เขา .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บางส่วนของภาพยนตร์ที่น่าจดจำมากที่สุดในประวัติศาสตร์ของผู้อำนวยการสร้างภาพยนตร์อัตชีวประวัติตัวอย่างที่เห็นได้ชัดของวู้ดดี้ อัลเลน แอนนี่ฮอลล์ ( 1977 ) , ฟรองซัวส์ทรุฟโฟต์เป็นสี่ร้อยพัด ( 1959 ) และโรเบิร์ต แพตตินสัน 8 ½ ( 1963 ) วีรบุรุษใน ภาพยนตร์เหล่านี้มักจะดูเหมือนจะเป็นเพียงแค่ดูดีกว่า รุ่นกรรมการ ( มีข้อยกเว้นของ วู้ดดี้ อัลเลน คนที่เล่นเอง ) ไชน่าทาวน์ที่ออกในปี 1974 แต่ตั้งใน 1937 Los Angeles และนำแสดงโดย แจ็ค นิโคลสัน เป็นโชคร้ายของนักสืบเอกชน battling อสังหาริมทรัพย์คด ไม่เหมือนครั้งแรกที่เห็นพอดีเข้าไปในประเภทนี้ ผู้กำกับ โรมัน โปลันสกี้ ไม่ได้ไปแอลเอ จนกระทั่ง 1968 เคยทำงานเป็นผู้ตรวจสอบ และแทบจะคล้ายกับหน้าด้านทั้งหมดอเมริกัน นิโคลสัน อย่างไรก็ตามไชน่าทาวน์จะวาดหนักในชีวิต โพลันสกี้ และ ประสบการณ์ แม้ตัวละครหลัก gittes นิโคลสันของเจค ไม่ได้ยืนอยู่ใน polanksi ชีวประวัติของ ผอ. การแยกส่วนและหักเหไปยังองค์ประกอบแยกมากมาย และตัวละครในภาพยนตร์ ซึ่งทั้งสองเล่าชีวิตของเขาเป็นโศกนาฏกรรม และ foreshadows อื้อฉาวที่ต่อมา เกิดขึ้นกับเขา