Channels can vary from one another

Channels can vary from one another in many ways. In strategic terms,
one of the most crucial is probably the degree to which they engage the
audience member in the actual processing of the information they transmit.
As early landmark research by Herbert Krugman (much of it compiled in
an anthology by his son, Edward P. Krugman, 2008) demonstrated, some
channels permit, or even require, the active psychological involvement of
the audience member in the communication process, while others rely on
audience passivity. Krugman was a researcher with General Electric who
had an interest in advertising. In a series of experiments in the 1960s and
1970s, he measured human responses to communication using such indicators
as brain wave activity and galvanic skin response (changes in the level
of electrical resistance of the skin), interpreting greater volatility in each
instance as indicative of a higher order of psychological involvement in the
processing of incoming information. The 1960s being the age of Marshall
McLuhan, who argued that media varied in their “temperature”—with
so-called “hot” media being more intensely interactive than so-called “cool”
media—Krugman set about the systematic comparison of television
viewing and reading. He found consistently that television viewing, then

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ช่องจะแตกต่างจากกันมากมาย ในแง่ยุทธศาสตร์หนึ่งในสิ่งสำคัญที่สุดอาจเป็นระดับที่พวกเขามีส่วนร่วมในผู้ชมสมาชิกในการประมวลผลของข้อมูลที่จะส่งเป็นต้นงานวิจัยมาร์ค Krugman เฮอร์เบิร์ต (มากของมันคอมไพล์ในเทนนิส โดยบุตร เอ็ดเวิร์ด P. Krugman, 2008) แสดง บางช่องใบอนุญาต หรือแม้กระทั่ง ต้องการ งานจิตใจมีส่วนร่วมสมาชิกผู้ชมในกระบวนการสื่อสาร ในขณะที่ผู้อื่นอาศัยผู้ชมเฉย ๆ Krugman เป็นนักวิจัยกับไฟฟ้าทั่วไปที่มีความสนใจในการโฆษณา ในชุดการทดลองในปี 1960 และทศวรรษ 1970 เขาวัดมนุษย์ตอบสนองการสื่อสารที่ใช้ตัวบ่งชี้ดังกล่าวเป็นกิจกรรมของคลื่นสมองและการตอบสนองของผิวกัลวานิก (การเปลี่ยนแปลงในระดับของความต้านทานไฟฟ้าของผิวหนัง), การตีความผันผวนมากขึ้นในแต่ละอินสแตนซ์เป็นส่อขั้นสูงของจิตใจมีส่วนร่วมในการการประมวลผลของข้อมูลขาเข้า ช่วงปี 1960 เป็นยุคมาร์แชลล์McLuhan ที่โต้เถียงว่า สื่อที่แตกต่างกันของพวกเขา "อุณหภูมิ" โดยมีสื่อ "ร้อน" ที่เรียกว่าการโต้ตอบมากเจี๊ยบกว่าเรียกว่า "เย็น"สื่อ — Krugman ตั้งเกี่ยวกับการเปรียบเทียบระบบโทรทัศน์ดู และอ่าน เขาพบโทรทัศน์ที่ดู แล้วอย่างสม่ำเสมอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ช่องจะแตกต่างจากคนอื่นในหลาย ๆ ในแง่เชิงกลยุทธ์หนึ่งในที่สำคัญที่สุดน่าจะเป็นระดับที่พวกเขามีส่วนร่วมสมาชิกผู้ชมในการประมวลผลที่เกิดขึ้นจริงของข้อมูลที่พวกเขาส่ง. เป็นงานวิจัยสถานที่สำคัญในช่วงต้นโดยเฮอร์เบิร์ครุกแมน (มากของมันไว้ด้วยกันในบทลูกชายของเขาเอ็ดเวิร์ดพีครุกแมน, 2008) แสดงให้เห็นถึงบางใบอนุญาตช่องหรือแม้กระทั่งต้องการการมีส่วนร่วมทางจิตวิทยาที่ใช้งานของสมาชิกผู้ชมในการสื่อสารขณะที่คนอื่นพึ่งพาดุษณีผู้ชม ครุกแมนเป็นนักวิจัยที่มีไฟฟ้าทั่วไปที่มีความสนใจในการโฆษณา ในชุดการทดลองในปี 1960 และปี1970 เขาวัดการตอบสนองของมนุษย์ในการสื่อสารโดยใช้ตัวชี้วัดดังกล่าวเป็นกิจกรรมคลื่นสมองและการตอบสนองผิวไฟฟ้า(การเปลี่ยนแปลงในระดับของความต้านทานไฟฟ้าของผิวหนัง) แปลความผันผวนมากขึ้นในแต่ละตัวอย่างเป็นตัวบ่งชี้ของการสั่งซื้อที่สูงขึ้นของการมีส่วนร่วมทางจิตวิทยาในการประมวลผลของข้อมูลที่เข้ามา 1960 เป็นอายุมาร์แชลล์McLuhan ที่ถกเถียงกันอยู่ว่าสื่อที่แตกต่างกันใน "อุณหภูมิ" ของพวกเขา -with ที่เรียกว่า "ร้อน" เป็นสื่อโต้ตอบอย่างเข้มข้นมากขึ้นกว่าที่เรียกว่า "เย็น" สื่อครุกแมนตั้งค่าเกี่ยวกับการเปรียบเทียบระบบโทรทัศน์รับชมและการอ่าน เขาพบว่าการดูโทรทัศน์อย่างต่อเนื่องที่แล้ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ช่องทางที่สามารถแตกต่างจากอีกหนึ่งใน หลายวิธี ในแง่ยุทธศาสตร์
หนึ่งสําคัญที่สุดคงเป็นระดับที่พวกเขามีส่วนร่วม
ผู้ชมสมาชิกในการประมวลผลที่เกิดขึ้นจริงของข้อมูลที่ส่ง เป็นสถานที่วิจัยก่อน โดยเฮอร์เบิร์
ครุกแมน ( มากของมันไว้ใน
กวีนิพนธ์โดยลูกชายของเขา เอ็ดเวิร์ด พี. ครุกแมน , 2008 ) แสดงให้เห็นบาง
ช่อง อนุญาตให้ หรือแม้แต่ต้องการงานด้านการมีส่วนร่วมของ
ผู้ชมสมาชิกในกระบวนการสื่อสาร ในขณะที่คนอื่นต้องพึ่งพา
เองผู้ชม ครุกแมนเป็นนักวิจัยที่มีไฟฟ้าทั่วไปที่
มีความสนใจในการโฆษณา ในชุดของการทดลองในทศวรรษที่ 1960 และ 1970
, เขาวัดการตอบสนองของมนุษย์เพื่อการสื่อสารโดยใช้ตัวบ่งชี้
เป็นคลื่นสมองและการตอบสนองของผิวกระตุ้น ( การเปลี่ยนแปลงในระดับ
ความต้านทานไฟฟ้าของผิวหนัง ) , การตีความความผันผวนมากขึ้นในแต่ละ
อินสแตนซ์เป็นแสดงของระดับสูงของการมีส่วนร่วมทางจิตวิทยา
การประมวลผลของข้อมูลขาเข้า 1960 เป็นยุคของมาร์แชล แม็คลูฮาน
, ที่ถกเถียงกันอยู่ว่าสื่อหลากหลายใน " อุณหภูมิ " -
เรียกว่า " ร้อน " สื่อเป็นมากขึ้นอย่างเข้มข้นโต้ตอบกว่าเรียกว่า " เย็น "
สื่อ ครุกแมนตั้งค่าเกี่ยวกับระบบการเปรียบเทียบโทรทัศน์
ดูและอ่าน เขาพบว่า การดูโทรทัศน์อย่างต่อเนื่องแล้ว