Karl Marx (1818-1883), the founder

Karl Marx (1818-1883), the founder of modern communism, provides us with a completely different perspective. Marx merges politics and economics. He contended that “the history of all hitherto existing society is the history of class struggles.” He argued that capitalism would produce internal tensions which would lead to its destruction. Just as capitalism replaced feudalism, Marx believed that socialism would in turn replace capitalism and lead to a stateless, classless society he referred to as pure communism. He theorized that this end result would emerge after a transitional period called the dictatorship of the proletariat; a period referred to as the “worker’s state, or the worker’s democracy.” As an historical materialist, Marx contended that society rises and falls in conjunction with how much it impedes human productive power. He believed in the labor theory of value which was determined by the socially necessary time for production. Surplus value went to the owners of production, and not to the workers. Marx asserted that workers should own part of production since they were an integral part of the means of production itself. In a sense, he foreshadowed profit sharing and, ultimately, worker safety standards. What about incentive, individual differences, and investment entitlements?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คาร์ล Marx (1818-1883), ผู้ก่อตั้งของลัทธิคอมมิวนิสต์สมัยใหม่ ทำให้เรา มีมุมมองที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง Marx ผสานการเมืองและเศรษฐศาสตร์ เขา contended ที่ "ประวัติศาสตร์ของสังคมทั้งหมดที่มีอยู่มาจนบัดเป็นประวัติของย่างคลาส" เขาโต้เถียงว่า ทุนนิยมจะก่อให้เกิดความตึงเครียดภายในที่จะนำไปสู่การทำลาย เหมือนทุนนิยมแทนระบบเจ้าขุนมูลนาย Marx เชื่อว่า สังคมนิยมจะแทนทุนนิยม และนำไปสู่สังคมรณรงค์ classless ที่เขาเรียกว่าคอมมิวนิสต์บริสุทธิ์ เขา theorized ว่า ผลลัพธ์นี้จะเกิดหลังจากระยะเวลาอีกรายการเรียกว่าเผด็จการของกรุงฯ รอบระยะเวลาที่เรียกว่าการ "สถานะของผู้ปฏิบัติงาน หรือประชาธิปไตยของผู้ปฏิบัติงาน" เป็นการ materialist ประวัติศาสตร์ Marx contended ที่ สังคมเพิ่มขึ้น และอยู่ร่วมกับจำนวนมัน impedes พลังงานมนุษย์ผลิต เขาเชื่อในทฤษฎีแรงงานของค่าที่ถูกกำหนด โดยสังคมระยะเวลาสำหรับการผลิต มูลค่าส่วนเกินไปเจ้าของการผลิต และ การปฏิบัติงาน Marx อ้างสิทธิที่ แรงงานควรเป็นเจ้าของส่วนหนึ่งของการผลิตเนื่องจากพวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของวิธีการผลิตเอง ในความรู้สึก เขา foreshadowed แบ่งปันผลกำไรและ สุด มาตรฐานความปลอดภัยของผู้ปฏิบัติงาน อะไรที่เกี่ยวกับการจูงใจ ความแตกต่างของแต่ละ และลงทุนให้หรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Karl Marx (1818-1883) ผู้ก่อตั้งลัทธิคอมมิวนิสต์ที่ทันสมัย​​ให้เรามีมุมมองที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิง มาร์กซ์ผสานการเมืองและเศรษฐศาสตร์ เขาเกี่ยงว่า "ประวัติศาสตร์ของสังคมทั้งหมดที่มีอยู่มาจนบัดนี้เป็นประวัติศาสตร์ของการต่อสู้ในชั้นเรียน." เขาแย้งว่าทุนนิยมจะผลิตความตึงเครียดภายในที่จะนำไปสู่​​การทำลายล้าง เช่นเดียวกับระบบศักดินาทุนนิยมแทนที่มาร์กซ์เชื่อว่าสังคมนิยมจะเปิดแทนที่ทุนนิยมและนำไปสู่​​การไร้สัญชาติสังคมไม่มีชั้นที่เขาเรียกว่าคอมมิวนิสต์บริสุทธิ์ เขามหาเศรษฐีที่สิ้นผลนี้จะโผล่ออกมาหลังจากช่วงเวลาที่เรียกว่าการปกครองแบบเผด็จการของชนชั้นแรงงานนั้น ช่วงเวลาที่เรียกว่า "รัฐของคนงานหรือประชาธิปไตยของคนงาน." ในฐานะที่เป็นวัตถุนิยมประวัติศาสตร์มาร์กซ์เกี่ยงว่าสังคมเพิ่มและลดลงร่วมกับเท่าใดก็ขัดขวางพลังการผลิตของมนุษย์ เขาเชื่อในทฤษฎีของค่าแรงงานที่ถูกกำหนดโดยเวลาที่จำเป็นสำหรับการผลิตเพื่อเข้าสังคม มูลค่าส่วนเกินไปให้กับเจ้าของของการผลิตและไม่ให้คนงาน มาร์กซ์ถูกกล่าวหาว่าเป็นคนงานควรเป็นเจ้าของส่วนหนึ่งของการผลิตตั้งแต่พวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของวิธีการของการผลิตของตัวเอง ในความรู้สึกที่เขาคาดเดาการแบ่งปันผลกำไรและในที่สุดมาตรฐานความปลอดภัยของผู้ปฏิบัติงาน สิ่งที่เกี่ยวกับแรงจูงใจที่แตกต่างระหว่างบุคคลและสิทธิการลงทุน?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คาร์ลมาร์กซ์ ( 1818-1883 ) , ผู้ก่อตั้งของลัทธิคอมมิวนิสต์สมัยใหม่ ให้เรามีมุมมองที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง มาร์กซ์ผสานการเมืองและเศรษฐศาสตร์ เขาเกี่ยงว่า " ประวัติศาสตร์ของสังคมทั้งหมดที่มีอยู่ นี้เป็นประวัติของระดับการต่อสู้ " เขาแย้งว่าทุนนิยมจะผลิตภายในกลุ่ม ซึ่งจะทำให้เกิดการทำลายของ เพียงแทนที่ศักดินาทุนนิยม ,มาร์กซเชื่อว่าระบบสังคมนิยมจะแทนที่ทุนนิยมและนำไปสู่การไร้สัญชาติที่ไม่มีการแบ่งชนชั้นในสังคม เขาเรียกว่าลัทธิคอมมิวนิสต์บริสุทธิ์ เขาจบนี้ผลจะออกมา theorized ที่หลังจากช่วงเปลี่ยนเรียกว่าการปกครองแบบเผด็จการของชนชั้นแรงงาน ; ระยะเวลาที่เรียกว่า " พนักงานของรัฐหรือพนักงานประชาธิปไตย " เป็นวัตถุนิยมประวัติศาสตร์มาร์คยืนยันมา และอยู่ในสังคมร่วมกับเท่าใดขัดขวางพลังการผลิตของมนุษย์ เขาเชื่อในทฤษฎีมูลค่าแรงงานซึ่งถูกกำหนดโดยสังคม เวลาที่จำเป็นสำหรับการผลิต มูลค่าส่วนเกินไปให้กับเจ้าของของการผลิต และไม่ให้คนงานมาร์กซ์อ้างว่าแรงงานควรเป็นเจ้าของส่วนหนึ่งของการผลิตตั้งแต่พวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของวิธีการของการผลิตเอง ในความรู้สึก เขา foreshadowed การแบ่งปันผลกำไร และ สุด มาตรฐานความปลอดภัยของคนงาน สิ่งที่เกี่ยวกับแรงจูงใจ ความแตกต่างระหว่างบุคคล และสิทธิที่จะลงทุนหรือไม่