The image of the citizen as a prosp

The image of the citizen as a prospective or potential absolute ruler emerges clearly from the following thought-experiment. It takes us to a modern Western-style democracy in which the legislative power is both formally sovereign and for all practical purposes absolute. Moreover, it is a regime in which the parties of the parliamentary majority also, by custom or law, form the government while still retaining all the rights of a parliamentary party (including voting rights in plenary sessions and commissions). The same party (or coalition of parties) controls the government and the parliament. In other words, the so-called separation of powers is reduced to a sham, at least where the legislative and the executive powers are concerned. Here is the thought-experiment: Suppose an election is held but that every voter but one stays at home. The one voter who does show up at the ballot box and casts his vote ex hypothesi determines which party will occupy all the seats in parliament and therefore form and control the government. His vote, and his vote alone, is decisive. He is in the same position as an absolute king, who would have been able to pick his own ministers and council. Obviously

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาพของประชาชนเป็นอนาคต หรือศักยภาพเจ้าแน่นอนชัดเจนขึ้นจากต่อไปนี้คิดทดลอง ก็เราทันสมัยสไตล์ตะวันตกประชาธิปไตยซึ่งอำนาจสภามีอธิปไตยอย่างเป็นกิจจะลักษณะ และ การปฏิบัติวัตถุประสงค์ทั้งหมดแน่นอน นอกจากนี้ จึงเป็นระบอบการปกครองที่ฝ่ายรัฐสภาส่วนใหญ่ยัง โดยกำหนดเอง หรือกฎหมาย แบบฟอร์มรัฐบาลในขณะที่ยังคง รักษาสิทธิ์ทั้งหมดของฝ่ายรัฐสภาที่ (รวมถึงสิทธิการออกเสียงลงคะแนนในทุกรและค่าคอมมิชชั่น) ฝ่ายเดียวกัน (หรือรัฐบาลพรรค) ควบคุมรัฐบาลและรัฐสภา ในคำอื่น ๆ การแบ่งแยกอำนาจที่เรียกว่าจะลดลงเป็นซัมซุยโป น้อยที่กังวลการนิติบัญญัติและอำนาจบริหาร นี่คือความคิดทดลอง: สมมติว่าการเลือกตั้งจัดขึ้นแต่ที่ตั้งฯ ทุก แต่หนึ่งอยู่ที่บ้าน ขอหนึ่งที่แสดงในกล่องลงคะแนน และความรู้สึกของเขาคะแนนอดีต hypothesi กำหนดบุคคลที่จะครอบครองทุกที่นั่งในรัฐสภาดังนั้น แบบฟอร์ม และควบคุมรัฐบาล เสียงของเขา และเสียงของเขาคนเดียว ได้เด็ดขาด เขาอยู่ในตำแหน่งเดียวกับสมบูรณ์กษัตริย์ จะได้สามารถรับรัฐมนตรีและคณะของเขาเอง เห็นได้ชัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาพของประชาชนในฐานะที่เป็นผู้ปกครองที่แน่นอนในอนาคตหรือศักยภาพที่โผล่ออกมาอย่างเห็นได้ชัดจากความคิดการทดลองต่อไปนี้ มันต้องใช้เวลาเราไปสู่​​การปกครองระบอบประชาธิปไตยแบบตะวันตกที่ทันสมัย​​ซึ่งอำนาจนิติบัญญัติอำนาจอธิปไตยเป็นทั้งอย่างเป็นทางการและเพื่อประโยชน์ทั้งหมดแน่นอน นอกจากนี้ยังเป็นระบอบการปกครองที่ฝ่ายของรัฐสภาส่วนใหญ่ยังโดยกำหนดเองหรือกฎหมายจัดตั้งรัฐบาลในขณะที่ยังคงรักษาสิทธิของบุคคลที่รัฐสภา (รวมถึงสิทธิในการออกเสียงในการประชุมครบและค่าคอมมิชชั่น) พรรคเดียวกัน (หรือกลุ่มบุคคล) ควบคุมรัฐบาลและรัฐสภา ในคำอื่น ๆ แยกที่เรียกว่าอำนาจจะลดลงไปหลอกลวงอย่างน้อยที่สภานิติบัญญัติและอำนาจบริหารที่มีความกังวล นี่คือความคิดการทดลอง: สมมติว่าการเลือกตั้งที่จะจัดขึ้น แต่ที่ผู้มีสิทธิเลือกตั้งทุกคน แต่ไม่มีใครอยู่ที่บ้าน หนึ่งที่ผู้มีสิทธิเลือกตั้งที่ไม่แสดงขึ้นในกล่องลงคะแนนและบรรยากาศการลงคะแนนเสียงของเขาอดีต hypothesi กำหนดบุคคลที่จะครอบครองทุกที่นั่งในรัฐสภาและดังนั้นจึงรูปแบบและการควบคุมของรัฐบาล การลงคะแนนเสียงของเขาและออกเสียงลงคะแนนของเขาเพียงอย่างเดียวเป็นเด็ดขาด เขาอยู่ในตำแหน่งเดียวกับกษัตริย์แน่นอนที่จะได้รับสามารถที่จะเลือกรัฐมนตรีของเขาเองและสภา เห็นได้ชัดว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปภาพของพลเมืองที่เป็นอนาคต หรือศักยภาพผู้ปกครองแน่นอนโผล่ออกมาอย่างชัดเจนจากการทดลอง คิดว่าต่อไปนี้ มันใช้เวลาเราทันสมัยสไตล์ตะวันตกประชาธิปไตยซึ่งอำนาจนิติบัญญัติทั้งอย่างเป็นทางการและอธิปไตยทั้งหมดในทางปฏิบัติวัตถุประสงค์แน่นอน ยิ่งไปกว่านั้น มันเป็นระบอบที่ฝ่ายของส่วนใหญ่ของรัฐสภาด้วย โดยกฎหมายเองหรือรูปแบบของรัฐบาลในขณะที่ยังคงรักษาสิทธิทั้งหมดของพรรครัฐสภา ( รวมทั้งสิทธิในการออกเสียงในการประชุมใหญ่ และค่าคอมมิชชั่น ) พรรคเดียวกัน ( หรือกลุ่มของบุคคล ) การควบคุมรัฐบาลและรัฐสภา ในคำอื่น ๆที่แยกที่เรียกว่า พลังจะลดลงเหลือกำมะลอ ที่กฎหมายและการบริหารอำนาจมีความกังวล นี่คือความคิดการทดลอง : คิดว่าการเลือกตั้งจะจัดขึ้น แต่ทุกๆ ผู้มีสิทธิเลือกตั้งแต่หนึ่งอยู่ที่บ้าน หนึ่งในผู้ที่ไม่แสดงในกล่องลงคะแนนและปลดเปลื้องลงคะแนนเสียงแฟนเก่า hypothesi กำหนดบุคคลที่จะครอบครองทั้งหมดที่นั่งในรัฐสภา และดังนั้นจึง สร้างและควบคุมรัฐบาล โหวต และโหวตของเขาคนเดียว เป็นเด็ดขาด เขาอยู่ในตำแหน่งเดียวกันเป็นกษัตริย์แน่นอน ใครที่ได้รับสามารถที่จะเลือกของเขาเองและรัฐมนตรีที่ปรึกษา อย่างเห็นได้ชัด