Cellulose is the most abundant rene

Cellulose is the most abundant renewable organic materials and it will become one of basic chemical materials in future. However, the utilization of cellulose is limited because it is insoluble in most solvents and also does not melt until thermal degradation because of the strong intra- and inter-molecular hydrogen bonding (Fengel & Wegener, 1989). The polluting viscose route for producing regenerated cellulose fibers and films still dominates the current processing of cellulose for more than 100 years. It is attracted the attention of industry to search for less polluting, simple,
and less energy-consuming methods than the existing ones (Gavillon & Budtova, 2008). Several solvents have been used to dissolve cellulose, such as N-methylmorpholine-N-oxide (NMMO) monohydrate (Biganska & Navard, 2005; Zhao et al., 2007), NaOHadditive-
water solution (Cai et al., 2007; Mao, Zhou, Cai, & Zhang,2006; Zhang, Li, Yu, & Hsieh, 2010), DMAc/LiCl solution (Ass, Belgacem, & Frollini, 2006), and Brönsted Acidic Ionic Liquids (Amarasekara & Owereh, 2009)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เซลลูโลสเป็นวัสดุอินทรีย์ทดแทนมากที่สุด และมันจะกลายเป็นหนึ่งของเคมีภัณฑ์พื้นฐานในอนาคต อย่างไรก็ตาม ใช้เซลลูโลสถูกจำกัดเนื่องจากละลายในหรือสารทำละลายส่วนใหญ่ และยัง ไม่ละลายจนย่อยสลายความร้อนเนื่องจากแข็งแรงภายใน - และ inter - molecular ไฮโดรเจนยึด (Fengel & Wegener, 1989) กระบวนการผลิตที่ viscose polluting สำหรับผลิตสร้างเส้นใยเซลลูโลส และฟิล์มยังคงกุมอำนาจการประมวลผลปัจจุบันของเซลลูโลสมากกว่า 100 ปี เป็นการดึงดูดความสนใจของอุตสาหกรรมเพื่อหามล เรื่องและวิธีใช้พลังงานน้อยกว่าอยู่ (Gavillon & Budtova, 2008) หรือสารทำละลายต่าง ๆ มีการใช้ละลายเซลลูโลส เช่น monohydrate N-methylmorpholine-เอ็นออกไซด์ (NMMO) (Biganska & Navard, 2005 เส้า et al., 2007), NaOHadditive -แก้ปัญหาน้ำ (ไก et al., 2007 เหมา โจว ไก และ เตียว 2006 จาง หลี่ ยู และ Hsieh, 2010), โซลูชัน DMAc/LiCl (ตูด Belgacem, & Frollini, 2006), และ Brönsted เปรี้ยว Ionic ของเหลว (Amarasekara & Owereh, 2009)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เซลลูโลสเป็นมากที่สุดทดแทนวัสดุอินทรีย์และมันจะกลายเป็นหนึ่งในวัสดุเคมีพื้นฐานในอนาคต อย่างไรก็ตามการใช้ประโยชน์จากเซลลูโลสที่มี จำกัด เพราะมันเป็นที่ไม่ละลายในตัวทำละลายมากที่สุดและยังไม่ละลายจนสลายตัวเพราะ intra- ที่แข็งแกร่งและระหว่างโมเลกุลไฮโดรเจน (Fengel & Wegener, 1989) เส้นทางเหนียวก่อให้เกิดมลพิษในการผลิตเส้นใยเซลลูโลสสร้างใหม่และภาพยนตร์ยังคงกุมอำนาจการประมวลผลในปัจจุบันของเซลลูโลสมานานกว่า 100 ปี มันเป็นที่ดึงดูดความสนใจของอุตสาหกรรมที่จะค้นหามลพิษน้อยกว่าที่เรียบง่าย
และน้อยกว่าวิธีการใช้พลังงานที่มีอยู่กว่า (Gavillon และ Budtova 2008) ตัวทำละลายหลายคนได้ถูกนำมาใช้ในการละลายเซลลูโลสเช่น N-methylmorpholine-N-ออกไซด์ (NMMO) monohydrate (Biganska และ Navard 2005. Zhao et al, 2007), NaOHadditive-
แก้ปัญหาน้ำ (Cai et al, 2007;. เหมา โจว, Cai และวอชิงตันโพสต์, 2006; จางหลี่หยูและ Hsieh, 2010), DMAC / แก้ปัญหา LiCl (Ass, Belgacem และ Frollini 2006) และเป็นกรดBrønstedอิออนของเหลว (Amarasekara และ Owereh 2009)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เซลลูโลสเป็นปริมาณมากที่สุดทดแทนวัสดุอินทรีย์และจะกลายเป็นหนึ่งของวัสดุเคมีพื้นฐานในอนาคต อย่างไรก็ตาม การใช้เซลลูโลสจํากัด เพราะมันไม่ละลายในตัวทำละลายมากที่สุดและยังไม่ละลายจนกว่าจะเสื่อมเพราะความร้อนภายในที่แข็งแกร่งและพันธะไฮโดรเจนระหว่างโมเลกุล ( fengel &เวเกเนอร์ , 1989 )การก่อมลพิษ Viscose เส้นทางสำหรับการผลิตที่ได้เส้นใยเซลลูโลสและภาพยนตร์ยังคง dominates การประมวลผลในปัจจุบันที่มีมากกว่า 100 ปี มันดึงดูดความสนใจของอุตสาหกรรมเพื่อค้นหาน้อย สกปรกง่าย และใช้พลังงานน้อยลงกว่า
วิธีที่มีอยู่ ( gavillon & budtova , 2008 ) หลายตัวทำละลายจะถูกใช้เพื่อสลายเซลลูโลสเช่น n-methylmorpholine-n-oxide ( nmmo ) monohydrate ( biganska & navard , 2005 ; Zhao et al . , 2007 ) , naohadditive -
น้ำสารละลาย ( ไช่ et al . , 2007 ; เหมา โจว ไช่ & Zhang , 2006 ; Zhang Li Yu , & Hsieh , 2010 ) , dmac / 155 . ( ลาโซลูชั่น belgacem & , , frollini , 2006 ) , และ BR ö nsted เปรี้ยวไอโอนิกเหลว ( amarasekara & owereh 2009 )