We use needn't have+past participle

We use needn't have+past participle when somebody did something unnecessary in the past, but they didn't know it was unnecessary at the time

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราใช้ไม่จำเป็นต้องมีคำคุณศัพท์เมื่อใครสักคนทำสิ่งที่ไม่จำเป็นในอดีต แต่พวกเขาไม่ทราบก็ไม่จำเป็นในเวลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราใช้ไม่จำเป็นต้องมีกริยา + เมื่อใครบางคนทำอะไรบางอย่างที่ไม่จำเป็นในอดีตที่ผ่านมา แต่พวกเขาไม่ได้รู้ว่ามันเป็นที่ไม่จำเป็นในช่วงเวลานั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราใช้ไม่จำเป็นต้อง past participle เมื่อใครบางคนทำบางอย่างที่ไม่จำเป็น ใน อดีต แต่พวกเขาไม่รู้ว่า มันไม่จำเป็นที่เวลา