An act is a part of a play defined

An act is a part of a play defined by elements such as rising action, climax and resolution. A scene is a part of an act defined with the changing of characters.[2]

To be more specific, the elements that create the plot of a play or any story, and divide a play into acts include the exposition, which give information, setting up the rest of the story. Another is the inciting incident, which starts all of the action that will follow. Going along with the inciting incident, the major dramatic question is formed; this holds the rest of the play. The majority of the play is made up of complications. These are the things that change the action. These complications lead up to the crisis, this is the turning point. Most of the time, at this point, the major dramatic question has been answered. Finally, there is the resolution. This is the end of the play where everything comes together and the situation has been resolved. This leaves the audience satisfied with the play as a whole. These more specific elements of plot in a play are the main things used to divide a play up into acts and sometimes scenes.[3]

The Roman theatre was the first to divide plays into a number of acts separated by intervals. Acts may be further divided into scenes; in classical theater each regrouping between entrances and exits of actors is a scene, while later use describes a change of setting.

Modern plays often have only one level of structure, which can be referred to as either scenes or acts at the whim of the writer; and some writers dispense with firm divisions entirely. Successive scenes are normally separated from each other in either time or place; but the division between acts is more to do with the overall dramatic structure of the piece. The end of an act often coincides with one or more characters making an important decision, else having an important decision to make. A decision which has a profound impact on the story being told.

Many operettas and most musicals are divided into just two acts, so in practice the intermission is seen as dividing them, and the word "act" comes to be used for the two halves of a show whether or not the script divides it into acts.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

องค์เป็นส่วนหนึ่งของการเล่นที่กำหนด โดยองค์ประกอบดำเนินการไรซิ่ง จุดสุดยอด และความละเอียด ฉากเป็นส่วนหนึ่งของพระราชบัญญัติกำหนดให้ มีการเปลี่ยนแปลงของอักขระ[2]การมี องค์ประกอบที่สร้างแผนการเล่นหรือเรื่องราวใด ๆ และแบ่งการเล่นเป็นกิจการ รวมนิทรรศการ ซึ่งให้ข้อมูล การตั้งค่าส่วนเหลือของเรื่อง อีกเหตุการณ์ inciting ซึ่งเริ่มต้นทั้งหมดของการดำเนินการที่จะปฏิบัติตามได้ ไปพร้อมกับเหตุการณ์ inciting มีรูปแบบคำถามละครสำคัญแล้ว นี้เก็บส่วนเหลือของเล่น ส่วนใหญ่เล่นขึ้นเป็นภาวะแทรกซ้อน เหล่านี้เป็นสิ่งที่เปลี่ยนแปลงการดำเนินการ ภาวะแทรกซ้อนเหล่านี้ทำให้วิกฤต นี่คือจุดเปลี่ยน ส่วนใหญ่ของเวลา ณจุดนี้ สำคัญอย่างตอบคำถามได้ถูก ในที่สุด มีความละเอียด สิ้นสุดการเล่นทุกอย่างมาด้วยกัน และได้รับการแก้ไขสถานการณ์ที่อยู่ ใบนี้ผู้ชมพอใจกับการเล่นทั้งหมด องค์ประกอบเหล่านี้เฉพาะของแผนในการเล่นเป็นสิ่งที่สำคัญที่ใช้ในการแบ่งการเล่นเป็นการกระทำและบางฉาก[3]โรงละครโรมันแรกแบ่งเล่นเป็นกิจการที่แยกตามช่วง กิจการอาจมีแบ่งฉาก ในภาพยนตร์คลาสสิก แต่ละ regrouping ระหว่างทางเข้าและออกจากนักแสดงได้ฉาก ในขณะที่ใช้อธิบายการเปลี่ยนแปลงการตั้งค่าบทละครสมัยใหม่มักจะมีเพียงหนึ่งระดับของโครงสร้าง ซึ่งสามารถอ้างอิงถึงเป็นฉากหรือกระทำที่ราชประสงค์ผู้เขียน และนักเขียนบางป้ายสินค้ากับหน่วยงานของบริษัททั้งหมด ปกติจะแยกจากกันฉากต่อเนื่องในเวลาหรือสถานที่ แต่ฝ่ายระหว่างกระทำอยู่กับโครงสร้างโดยรวมละครของชิ้นส่วน จุดสิ้นสุดของการกระทำมักจะกรุณา มีอักขระอย่าง น้อยหนึ่งการตัดสินใจสำคัญ อื่น มีการตัดสินใจที่สำคัญเพื่อให้ การตัดสินใจที่มีผลกระทบอย่างลึกซึ้งในเรื่องที่จะบอกOperettas หลายและพัฒนาส่วนใหญ่จะแบ่งออกเป็นเพียงสองกระทำ ดังนั้นในทางปฏิบัติ พักถูกมองว่าเป็นการแบ่งพวกเขา และคำว่า "บัญญัติ" มาใช้สำหรับสองซีกแสดงว่าสคริปต์การแบ่งนั้นกระทำหรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การกระทำเป็นส่วนหนึ่งของการเล่นที่กำหนดโดยองค์ประกอบต่างๆเช่นการดำเนินการที่เพิ่มขึ้นจุดสุดยอดและความละเอียด ที่เกิดเหตุเป็นส่วนหนึ่งของการกระทำที่กำหนดไว้กับการเปลี่ยนแปลงของตัวละคร. [2] การจะมีความเฉพาะเจาะจงมากขึ้นองค์ประกอบที่สร้างพล็อตการเล่นหรือเรื่องใด ๆ และแบ่งการเล่นเป็นการกระทำรวมถึงการแสดงออกซึ่งให้ข้อมูล การตั้งค่าส่วนที่เหลือของเรื่อง อีกประการหนึ่งคือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเอาตัวรอดซึ่งเริ่มต้นทั้งหมดของการกระทำที่จะตามมา ไปพร้อมกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเอาตัวรอดจากคำถามที่สำคัญอย่างมากจะเกิดขึ้น; นี้ถือเป็นส่วนที่เหลือของการเล่น ส่วนใหญ่ของการเล่นถูกสร้างขึ้นจากภาวะแทรกซ้อน เหล่านี้เป็นสิ่งที่มีการเปลี่ยนแปลงการดำเนินการ ภาวะแทรกซ้อนเหล่านี้นำขึ้นไปสู่วิกฤตนี้เป็นจุดเปลี่ยน ส่วนใหญ่เวลาที่จุดนี้คำถามที่สำคัญอย่างมากที่ได้รับการตอบ สุดท้ายมีความละเอียด นี่คือจุดสิ้นสุดของการเล่นที่ทุกอย่างมารวมกันและสถานการณ์ที่ได้รับการแก้ไข ซึ่งจะทำให้ผู้ชมมีความพึงพอใจกับการเล่นโดยรวม องค์ประกอบเหล่านี้มากขึ้นโดยเฉพาะของพล็อตในการเล่นเป็นสิ่งสำคัญที่ใช้ในการแบ่งการเล่นขึ้นไปในการกระทำและบางครั้งฉาก. [3] โรงละครโรมันเป็นคนแรกที่จะแบ่งการเล่นเป็นจำนวนของการกระทำแยกจากกันโดยช่วงเวลา การกระทำที่อาจจะถูกแบ่งออกเป็นฉาก; ในโรงละครคลาสสิกแต่ละท่อนระหว่างทางเข้าและออกของนักแสดงเป็นฉากในขณะที่ต่อมาใช้อธิบายการเปลี่ยนแปลงของการตั้งค่า. โมเดิร์นเล่นมักจะมีเพียงหนึ่งระดับของโครงสร้างซึ่งสามารถเรียกว่าเป็นฉากหรือทำหน้าที่ที่ราชประสงค์ของผู้เขียน ; และนักเขียนบางคนจ่ายยาที่มีหน่วยงานของ บริษัท ทั้งหมด ฉากต่อเนื่องตามปกติจะถูกแยกออกจากกันในเวลาหรือสถานที่; แต่ส่วนระหว่างการกระทำที่มีมากขึ้นจะทำอย่างไรกับโครงสร้างที่น่าทึ่งโดยรวมของชิ้นส่วน ในตอนท้ายของการกระทำมักจะเกิดขึ้นพร้อมกับหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งตัวละครที่ทำให้การตัดสินใจที่สำคัญอื่นที่มีการตัดสินใจที่สำคัญที่จะทำให้ การตัดสินใจที่มีผลกระทบต่อเรื่องที่ได้รับการบอก. โอเปเรเทหลายเพลงส่วนใหญ่จะแบ่งออกเป็นเพียงสองกระทำดังนั้นในทางปฏิบัติชั่วคราวถูกมองว่าเป็นหารพวกเขาและคำว่า "หน้าที่" มาที่จะใช้สำหรับทั้งสองส่วน ของการแสดงหรือไม่ว่าสคริปต์แบ่งมันลงไปในการกระทำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทำหน้าที่เป็นส่วนหนึ่งของการเล่นที่กำหนดโดยองค์ประกอบต่างๆ เช่น ขึ้นเนิน จุดสุดยอด และความละเอียด ฉากที่เป็นส่วนหนึ่งของการกระทำที่กำหนดไว้มีการเปลี่ยนแปลงของตัวละคร [ 2 ]

จะเพิ่มเติมเฉพาะองค์ประกอบที่สร้างพล็อตของละครหรือเรื่องราวใด ๆและแบ่งเล่นเป็น การกระทำ รวมถึงการแสดงออกซึ่งให้ข้อมูลการตั้งค่าส่วนที่เหลือของเรื่องราว หนึ่งคือการเกิดเหตุการณ์ซึ่งจะเริ่มขึ้นในทั้งหมดของการกระทำที่จะตามมา ไปพร้อมกับการเกิด คำถามละครหลักจะเกิดขึ้น ; นี้ถือส่วนที่เหลือของการเล่น ส่วนใหญ่ของการเล่นที่สร้างขึ้นจากภาวะแทรกซ้อน เหล่านี้เป็นสิ่งที่เปลี่ยนการกระทำ ภาวะแทรกซ้อนเหล่านี้ เพื่อนำไปสู่วิกฤตนี้เป็นจุดเปลี่ยน ส่วนใหญ่ของเวลา ณจุดนี้คำถามละครหลักถูกตอบ ในที่สุด , มีความละเอียด นี่คือจุดสิ้นสุดของการเล่นที่ ทุกอย่างมาด้วยกันและสถานการณ์ได้คลี่คลายแล้ว ใบนี้ผู้ชมพอใจกับการเล่นโดยรวม โดยเฉพาะองค์ประกอบของแผนในการเล่นเป็นสิ่งที่หลักที่ใช้ในการแบ่ง การเล่นขึ้นลงในการกระทำและบางครั้งฉาก [ 3 ]

โรมันโรงละครเป็นครั้งแรกแบ่งเล่นเป็นหมายเลขของการกระทำแยกตามช่วงเวลา การกระทำอาจจะแบ่งเป็นฉากในละครคลาสสิกแต่ละนิดระหว่างทางเข้าออกของนักแสดงเป็นฉาก ในขณะที่ใช้ในภายหลัง อธิบาย เปลี่ยนการตั้งค่า เล่น

สมัยใหม่มักจะมีเพียงหนึ่งระดับของโครงสร้าง ซึ่งจะเรียกว่า เป็นทั้งฉากหรือการกระทำที่ราชประสงค์ของเขียนและนักเขียนบางอย่างให้กับ บริษัท หน่วยงานทั้งหมด ฉากต่อเนื่องเป็นปกติแยกจากแต่ละอื่น ๆทั้งในเวลาหรือสถานที่ แต่การแบ่งระหว่างการกระทำมากขึ้นจะทำอย่างไรกับโครงสร้างที่น่าทึ่งโดยรวมของชิ้น จุดสิ้นสุดของการกระทำมักจะเกิดขึ้นพร้อมกับหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งตัวอักษรทำเรื่องสำคัญ อื่น ต้องตัดสินใจครั้งสำคัญเพื่อให้การตัดสินใจซึ่งมีผลกระทบลึกซึ้งในเรื่องจะบอก

หลายละครเพลงและละครมากที่สุด แบ่งเป็นแค่สองฉาก ดังนั้นในทางปฏิบัติเป็นเห็นเป็นหารพวกเขา และคำว่า " กฎหมาย " มาใช้ในส่วนของการแสดงหรือไม่สคริปต์แบ่งมันออกเป็นการกระทำ .