Abstract Palaeoanthropologists and

Abstract Palaeoanthropologists and archaeologists have advanced a wide range of explanatory
narratives for the various movements of Homo erectus/Homo ergaster, and the
first modern Homo sapiens, “Out of Africa”—or even back again. The application of
Occam’s razor—a parsimonious approach to causes—gives a more cautious approach. There
is nothing in the available evidence that would require the ability for a human water crossing
from Africa before the later Pleistocene, whether across the Strait of Gibraltar, the Sicilian
Channel or the southern Red Sea (Bab el-Mandab). A parsimonious narrative is consistent
with movements across the Sinai peninsula. The continuous arid zone from northern Africa
to western Asia allowed both occupation and transit during wet phases of the Pleistocene;
there is no requirement for a “sponge” model of absorption followed by expulsion of human
groups. The Nile Valley as a possible transit route from East Africa has a geological chronology
that could fit well much current evidence for the timing of human migration. The limited
spatial and temporal opportunities for movements “Out of Africa,” or back again, also puts
particular difficulties in the way of the gene flow required for the multiregional hypothesis
of the development of modern Homo sapiens.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Palaeoanthropologists และนักโบราณคดีนามธรรมมีขั้นสูงหลากหลายของอธิบาย
narratives สำหรับความเคลื่อนไหวต่าง ๆ ของกะเทย erectus/กะเทย ergaster และ
sapiens กะเทยสมัยแรก "จากแอฟริกา" — หรือแม้แต่กลับมาอีกครั้ง ของ
โกนอ็อกคัม — สาเหตุวิธีการ parsimonious — ให้วิธีที่ระมัดระวังมากขึ้น มี
ไม่มีหลักฐานที่จะต้องมีความสามารถในการข้ามน้ำมนุษย์ ใน
จากแอฟริกาก่อน Pleistocene หลัง ว่าผ่านช่องแคบยิบรอลตาร์ ซิซิลีที่
ช่องหรือทะเลแดงใต้ (แบบเอล-Mandab) เล่าเรื่อง parsimonious มีความสอดคล้อง
กับความเคลื่อนไหวในคาบสมุทรไซนาย เขตแห้งแล้งเนื่องจากแอฟริกาเหนือ
เอเชียตะวันตกที่ได้ยึดครองและส่งต่อในระหว่างขั้นตอนเปียกของ Pleistocene;
มีข้อกำหนดสำหรับรูปแบบ "ฟองน้ำ" ของดูดซึมตามขับไล่มนุษย์
กลุ่ม หุบเขาแม่น้ำไนล์เป็นเส้นทางขนส่งได้จากแอฟริกาตะวันออกมีลำดับธรณีวิทยา
ที่สามารถบรรจุหลักฐานดีมากปัจจุบันสำหรับระยะเวลาของการโยกย้ายบุคคลการ การจำกัด
ปริภูมิ และขมับโอกาสสำหรับความเคลื่อนไหว "จากแอฟริกา" หรือกลับมาอีกครั้ง ยังใส่
ปัญหาเฉพาะทางการไหลของยีนจำเป็นสำหรับสมมติฐานสกรีน
พัฒนาการของกะเทย sapiens สมัยใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

palaeoanthropologists นามธรรมและนักโบราณคดีได้ขั้นสูงหลากหลายเรื่องเล่าอธิบาย
สำหรับการเคลื่อนไหวต่าง ๆของมนุษย์โบราณ / โฮโม เ ร์ กสเตอร์และ
สมัยใหม่ โฮโม ซาเปียน " ออกจากแอฟริกา " - หรือแม้แต่กลับไปอีกครั้ง การประยุกต์ใช้
Occam ของ razor-a ตระหนี่วิธีการสาเหตุ ให้ระมัดระวังมากขึ้น มี
ไม่มีอะไรในหลักฐานที่มีอยู่นั้นจะต้องมีความสามารถในการเป็นมนุษย์ข้ามน้ำ
จากแอฟริกาก่อน Pleistocene ในภายหลัง ไม่ว่าข้ามช่องแคบยิบรอลต้า , ช่องซิซิลี
หรือทะเลแดงภาคใต้ ( Bab El mandab ) เรื่องเล่าความตระหนี่สอดคล้อง
ที่มีการเคลื่อนไหวข้ามคาบสมุทรซีนาย . ต่อเนื่องจากตอนเหนือของแอฟริกา
โซนแห้งแล้งตะวันตกของเอเชีย อนุญาตให้ทั้งอาชีพ และการขนส่งในช่วงระยะที่เปียกของไพลสโตซีน ;
ไม่มีความต้องการ " ฟองน้ำ " รูปแบบของการดูดซึมตามออกจากกลุ่มมนุษย์

แม่น้ําไนล์หุบเขาเป็นไปได้ผ่านเส้นทางจากแอฟริกาตะวันออกมีธรณีวิทยาเหตุการณ์
ที่พอดีมากปัจจุบันหลักฐานสำหรับระยะเวลาของการอพยพของมนุษย์
จำกัดโอกาสที่พื้นที่และเวลาการเคลื่อนไหว " ออกจากแอฟริกา " หรือกลับไปอีก ยังทำให้ปัญหาเฉพาะ
ขวางทางการไหลของยีนที่จำเป็นสำหรับพหุภูมิภาคสมมติฐาน
การพัฒนา โฮโมเซเปียนสมัยใหม่