เพราะไม่รู้ว่าจะหาคำตอบได้ที่ไหน เบสบอลเป็นกีฬาประจำชาติของอเมริกาน่ะใช่ แต่ทำไมจึงคลั่งกันนักนี่.... หาคนอธิบายได้ยากจนได้อ่านวารสาร |เสรีภาพ| ของสำนักข่าวสารอเมริกันฉบับที่ ๒/๒๕๓๕ (ลำดับที่ ๑๘) จึงได้คำตอบนี้ในที่สุด
วิลเลียม เอ.เฮงกิน เขียนเกี่ยวกับเรื่องนี้ไว้ว่า คนอเมริกันชอบเล่นกีฬาชนิดนี้มาก มีทีมระดับอาชีพอยู่เป็นร้อย ๆ ทีม ในทุกเมืองทุกหมู่บ้านก็มีการแข่งขันระดับสมัครเล่น ซึ่งเด็ก วัยรุ่นผู้ใหญ่ทุกวัยมาแข่งขันกันโดยไม่ได้เงิน และยังมีการแข่งขันแบบเล่น ๆ ตามพื้นที่ว่างทั่ว ๆ ไปอีกนับครั้งไม่ถ้วนทุกวันในฤดูร้อนถ้าหากนับรวมกีฬาที่เรียกว่า ซอฟบอล (ซึ่งมีหลักการพื้นฐานอย่างเดียวกัน) ด้วยแล้ว ก็ประมาณได้ว่าในปีหนึ่ง ๆ มีคนอเมริกันเล่นเบสบอลกันกว่า ๓๕ ล้านคน
ในการแข่งขันเวิร์ลซีรีส์หรือการแข่งขันระดับโลก แฟน ๆเบสบอลจะซื้อตั๋วเข้าชมไปกว่า ๔๐ ล้านใบ เฉลี่ยแล้วมีผู้เข้าชมนัดละ ๒๐,๐๐๐ คน ส่วนคนที่ไม่ได้ออกไปดูถึงสนามแข่งก็จะเฝ้าติดตามการแข่งขันทางวิทยุและโทรทัศน์
ฌาคส์ บาร์ซัน นักประวัติศาสตร์อเมริกันเคยเขียนไว้ว่า "ใครก็ตามที่อยากรู้จักความคิดและจิตใจของอเมริกาควรจะต้องเรียนรู้กีฬาเบสบอล”
เหตุที่คนอเมริกันหลงใหลเบสบอล เป็นไปได้ไหมว่า เพราะกีฬาชนิดนี้เล่นกันโดยไม่ต้องผูกพันกับนาฬิกาอย่างอเมริกันฟุตบอลบาสเกตบอล หรือว่าฟุตบอล การแข่งขันเบสบอลจะไม่สิ้นสุดจนกว่าฝ่ายหนึ่งจะทำคะแนนได้มากกว่าอีกฝ่ายหนึ่ง ไม่ว่าจะต้องใช้เวลานานเท่าใด (การแข่งขันระดับอาชีพที่ใช้เวลานานที่สุดในประวัติศาสตร์ ใช้เวลาเล่นมากกว่า ๗ ชั่วโมง)
จะเป็นไปได้ไหมว่า เพราะกีฬานี้มีความเป็นประชาธิปไตยอย่างยิ่ง ใคร ๆ ก็หัดเล่นได้ คุณจะต้องตัวสูงจึงจะเล่นบาสเกตบอลได้ดี คุณจะต้องตัวใหญ่จึงจะเล่นฟุตบอลได้เก่งแต่ผู้เล่นที่ตัวเล็กตัวเตี้ย ตัวสูง อ้วน วิ่งเร็ว วิ่งช้า หรือผอมก็เป็นดารากันมาแล้วทั้งนั้นในสนามเบสบอล มีคนแขนเดียวคนหนึ่งเล่นเบสบอลอาชีพอยู่หลายปีในทศวรรษที่ ๔๐ บิลล์ วีค เจ้าของทีมเซ็นต์หลุยส์บราวน์ส เคยส่งคนแคระไปเป็นคนตีลูก ทำให้ผู้ขว้างลูกของฝ่ายตรงข้ามหัวปั่นเมื่อรู้ว่าจะต้องขว้างลูกไปยังเขตสไตรค์ที่มีขนาดเล็กกว่าธรรมดา