It is the eve of St. George's Day.

It is the eve of St. George's Day. Do you not know that to-night, when
the clock strikes midnight, all the evil things in the world will have
full sway? Do you know where you are going, and what you are going to?"
She was in such evident distress that I tried to comfort her, but
without effect. Finally she went down on her knees and implored me not
to go; at least to wait a day or two before starting. It was all very
ridiculous but I did not feel comfortable. However, there was business
to be done, and I could allow nothing to interfere with it. I therefore
tried to raise her up, and said, as gravely as I could, that I thanked
her, but my duty was imperative, and that I must go. She then rose and
dried her eyes, and taking a crucifix from her neck offered it to me. I
did not know what to do, for, as an English Churchman, I have been
taught to regard such things as in some measure idolatrous, and yet it
seemed so ungracious to refuse an old lady meaning so well and in such a
state of mind. She saw, I suppose, the doubt in my face, for she put the
rosary round my neck, and said, "For your mother's sake," and went out
of the room. I am writing up this part of the diary whilst I am waiting
for the coach, which is, of course, late; and the crucifix is still
round my neck. Whether it is the old lady's fear, or the many ghostly
traditions of this place, or the crucifix itself, I do not know, but I
am not feeling nearly as easy in my mind as usual. If this book should
ever reach Mina before I do, let it bring my good-bye. Here comes the
coach!

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นวันของวันเซนต์จอร์จ คุณไม่ทราบว่าจะคืนเมื่อ
เวลานัดเที่ยงคืนทุกสิ่งที่ชั่วร้ายที่สุดในโลกจะมีการ
แกว่งไปแกว่งมาเต็ม คุณรู้หรือไม่ว่าคุณจะไปและสิ่งที่คุณจะไป "
เธอเป็นคนที่อยู่ในความทุกข์ที่เห็นได้ชัดเช่นที่ผมพยายามที่จะปลอบเธอ แต่
ไม่มีผลในที่สุดเธอก็เดินลงบนหัวเข่าของเธอและฉันไม่ได้อ้อนวอน.
ที่จะไป; อย่างน้อย รอวันหรือสองวันก่อนที่จะเริ่ม. มันเป็นทุกอย่าง
ที่ไร้สาระ แต่ผมไม่ได้รู้สึกสะดวกสบาย. แต่มีธุรกิจ
ที่จะทำและฉันจะช่วยให้อะไรที่จะยุ่งเกี่ยวกับมัน. ฉันจึง
พยายามที่จะพยุงเธอขึ้นและกล่าวว่า เป็นหนักเท่าที่จะทำได้ที่ฉันขอบคุณ
เธอ แต่หน้าที่ของผมเป็นสิ่งจำเป็นและที่ฉันจะต้องไป. จากนั้นเธอก็ลุกขึ้นและ
แห้งดวงตาของเธอและการไม้กางเขนจากคอของเธอเสนอให้ฉัน. ฉัน
ไม่ทราบว่าจะทำอย่างไร สำหรับเป็นภาษาอังกฤษพระฉันได้รับการ
สอนให้คิดว่าสิ่งต่างๆเช่นในวัดบางบูชาและยัง
ดูเหมือนจะไม่สุภาพที่จะปฏิเสธหญิงชรามีความหมายเป็นอย่างดีและใน
สภาวะของจิตใจ. เธอเห็นผมว่า ข้อสงสัยในใบหน้าของฉันเพราะเธอใส่
ลูกประคำรอบคอของฉันและกล่าวว่า "เพื่อเห็นแก่แม่ของคุณ" และเดินออกไป
จากห้อง. ผมเขียนขึ้นเป็นส่วนหนึ่งของไดอารี่ขณะที่ฉันกำลังนี้ที่รอคอย
สำหรับโค้ชที่ เป็นของหลักสูตรสาย; และไม้กางเขนยังคงเป็น
รอบคอของฉัน ไม่ว่าจะเป็นหญิงชรากลัวหรือน่ากลัวหลาย
ขนบธรรมเนียมประเพณีของสถานที่แห่งนี้หรือไม้กางเขนของตัวเองผมไม่ทราบ แต่ผม
กำลังรู้สึกไม่เกือบเป็นเรื่องง่ายในใจของฉันตามปกติ หากหนังสือเล่มนี้ควรจะ
มาถึงน่าก่อนที่ฉันจะทำอย่างไรให้มันนำดีลาก่อนของฉัน ที่นี่มา
โค้ช!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันคือวันของเซนต์ จอร์จ วัน คุณไม่รู้เหรอว่า จะคืนเมื่อ
นาฬิกานัดเที่ยงคืน เหล่าสิ่งในโลกจะมี
เต็มแกว่ง ? คุณรู้มั้ยว่าคุณจะไปและสิ่งที่คุณจะ ?
เธอเช่นเห็นความทุกข์ที่ผมพยายามปลอบเธอ แต่
ไม่มีผล สุดท้ายเธอก็ไปคุกเข่าอ้อนวอนฉัน
ไปอย่างน้อยต้องรออีกวันหรือสองวัน ก่อนที่จะเริ่ม มันมาก
ไร้สาระแต่ผมไม่ได้รู้สึกสะดวกสบาย อย่างไรก็ตาม ยังมีธุรกิจ
ที่ต้องทำ และผมจะให้อะไรที่จะไปยุ่งกับมัน ฉันจึง
พยายามยกเธอขึ้นและกล่าวอย่างเคร่งขรึม ตามที่ฉันสามารถ ฉันขอบคุณ
ของเธอ แต่หน้าที่ของข้าคือขวาง และที่ฉันต้องไป เธอจึงเพิ่มขึ้นและ
ตาแห้งเอาไม้กางเขนจากคอเธอให้มันกับผม ผม
ไม่รู้จะทำยังไง เพราะเป็นพระที่โบสถ์ ภาษาอังกฤษ , ฉันได้รับ
สอนเกี่ยวกับสิ่งต่างๆเช่นในบางวัดใหญ่ และยัง
ดูเหมือนไม่สุภาพที่จะปฏิเสธความหมายเก่าได้ดีมาก เช่น
สภาพของจิตใจ เธอเห็นฉันคิดว่า สงสัยหน้าผม เธอวางรอบ
ลูกประคำคอของฉันและกล่าวว่า " สำหรับแม่ของคุณเอง
" และออกไปจากห้อง ที่ผมเขียนขึ้นนี้ส่วนหนึ่งของไดอารี่ในขณะที่ฉันรอ
สำหรับโค้ช ซึ่ง แน่นอน ช้า และไม้กางเขนยัง
รอบคอของฉัน ไม่ว่าจะเป็น กลัว หญิงชรา หรือหลายน่ากลัว
ประเพณีของที่นี่ หรือไม้กางเขนนั่นเอง ผมไม่รู้แต่ผม
สึกเกือบเป็นเรื่องง่ายในจิตใจเป็นปกติ ถ้าหนังสือเล่มนี้ควร
มาถึงมินาก่อนฉันให้มันเอาลาของฉัน มาที่นี่
โค้ช