“Go. Quick. Go.” Liu Yue immediatel

“Go. Quick. Go.” Liu Yue immediately shrieked loudly and galloped her horse toward the location where the sound of the drums came from,appearing very worried.

Seeing this, Du Gu Ye furrowed his brows and moved his eyes slightly to stare deeply at Liu Yue who was shooting away as he followed her on his horse.

Liu Yue, Du Gu Ye, the Eighth Prince, and their party of people rode madly towards the direction of Xuan Yuan Yi at the speed of lightning.

At the same time, all the princes and military officers in the whole forest had also halted their hunting and hurried towards the area from where the drums sounded.

The glowing sunlight shone through the trees and sprinkled spots of golden rays over the beautiful grass and colorful flowers which seemed like fire. Everything was so beautiful that words were unable to describe it.

Meanwhile, the drumbeats were getting more rapid, sounding increasingly urgent. That mad sound of the drums seemed to almost tear through the sky.

The alarmed birds in the dense forest took off rapidly as the fluttering of their wings made extremely disordered noises.

Liu Yue rode her horse like she was galloping madly, but the horse she was on was specially selected by Xuan Yuan Che. It was the standard inferior quality horse that could only show an outward appearance and couldn’t run faster even if she begged it to be quicker.

As Liu Yue heard the frantic drumbeats, she unconsciously furrowed her brows slightly. The sounds of the drums was so hurried, could it be a serious assassination attempt?

How would that be possible? Qiu Hen and the others had secretly led the Dragon Riders to guard Xuan Yuan Che. Even if the Left Minister had attacked at the same time, such a situation probably wouldn’t happen. Could it be that someone was really trying to assassinate Xuan Yuan Yi?

With her eyebrows arched highly, she thought that it would be fun now.

“Get on.” as she was still lost in her thoughts, Du Gu Ye who had been riding beside her suddenly spoke coldly.

dop871Liu Yue turned her head and glanced at the horse beneath Du Gu Ye. She didn’t understand horses, but the horse Du Gu Ye was riding was definitely better than her “specially selected” horse.

She did not hesitate at that moment and with a smack on her horse’s back, she jumped and somersaulted in the sky and stood on the horse’s back behind Du Gu Ye. She wanted to see what had happened.

Du Gu Ye did not speak. He merely pressed the sides of his fast horse with his legs as he sat on it and the snow colored ferghana horse immediately darted out like a sword at more than double its previous speed.

The horse chased after the clouds and the moon with an amazing speed comparable to lightning.

In seconds, Du Gu Ye’s horse dashed into the midst of the disordered location of the attempted assassination.

Du Gu Ye’s horse was just too fast and so, it seemed like they were the first to arrive.

It was in utter chaos. The Emperor’s imperial guard was attempting to escort the disheveled Xuan Yuan Yi as they hurriedly retreated backwards.

The Crown Prince, Xuan Yuan Cheng, who was beside the Emperor had bloodstains smudging a large portion of his clothes from an injury to his shoulder. With a pale face, he staggered to his feet and followed the imperial guards. At the entrance of the dense forest, the sounds of swords and knives clashing were so intense that they could be heard even miles away.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ไป ด่วน ไป" Liu Yue shrieked เสียงดัง และ galloped ม้าของเธอไปยังสถานที่ที่เสียงมากลองจาก ปรากฏมากกังวลทันทีดูกูเยเห็นนี้ รอยย่นคิ้วของเขา และย้ายตาเล็กน้อยจ้องมองลึก Liu Yue ที่ถูกยิงออกไป ตามเขาตามเธอม้าของเขาLiu Yue, Du กู Ye เจ้า ชายแปด และพรรคของคนขี่นักต่อทิศทางของซวนหยวนยี่ความเร็วฟ้าผ่าในเวลาเดียวกัน เจ้าชายและเจ้าหน้าที่ทหารทั้งฟอเรสต์ทั้งหมดมียังหยุดล่าสัตว์ของพวกเขา และรีบต่อพื้นที่จากที่ฟังกลองเรืองแสงแดดส่องผ่านต้นไม้ และโรยจุดรังสีทองสวยหญ้าและดอกไม้ที่มีสีสันซึ่งดูเหมือนไฟ ทุกอย่างสวยมากว่า คำก็ไม่สามารถอธิบายมันได้ในขณะเดียวกัน drumbeats ได้รับมากขึ้นอย่างรวดเร็ว เสียงด่วนมาก กลองเสียงบ้าที่ดูเหมือนจะ เกือบฉีกผ่านท้องฟ้าในป่าหนาแน่นนกตกใจเอาออกอย่างรวดเร็วเป็นการกระพือปีกของพวกเขาทำเสียงเป็นระเบียบมากLiu Yue ขี่ม้าของเธอเช่นเธอถูกควบนัก แต่เธอบนม้าเป็นพิเศษเลือก โดย Che ซวนหยวน มันเป็นม้าที่มีคุณภาพด้อยกว่ามาตรฐานที่สามารถแสดงลักษณะภายนอกเท่านั้น และไม่สามารถทำงานได้เร็วแม้ว่าเธอขอร้องให้เร็วขึ้นขณะที่หลิวหยูได้ยิน drumbeats คลั่ง เธอโดยไม่รู้ตัวรอยย่นคิ้วของเธอเล็กน้อย เสียงของกลองเป็น hurried ดังนั้น มันอาจจะเป็นความพยายามลอบสังหารที่รุนแรงวิธีที่จะเป็นไปได้หรือไม่ ไก่คูและคนอื่น ๆ ได้แอบนำการขับขี่มังกรยามซวนหยวน Che แม้ว่ารัฐมนตรีซ้ายได้โจมตีในเวลาเดียวกัน สถานการณ์ดังกล่าวอาจจะไม่เกิดขึ้น อาจจะเป็นว่า คนจริง ๆ พยายามสังหารซวนหยวนยี่มีคิ้วที่โค้งสูงของเธอ เธอคิดว่า มันจะสนุกตอนนี้"รับบน" ตามเธอก็ยังคงหายไปในความคิดของเธอ ดูกูเยที่ได้ถูกม้าข้าง ๆ เธอก็พูดว่าจ้างงานนี้หยู dop871Liu เปิดหัวของเธอ และ glanced ที่ม้าใต้ Du กูเย เธอไม่เข้าใจม้า แต่กู Du Ye ได้ขี่ม้าก็แน่นอนดีกว่าของเธอ "เป็นพิเศษ" ม้าเธอไม่ลังเลที่ และตีบนหลังม้าของเธอ เธอกระโดด และ somersaulted ในท้องฟ้า และยืนบนม้ากลับหลังกู Du Ye เธอต้องการมาดูได้กูดูที่พวกท่านไม่ได้พูด เขาเพียงกดที่ด้านข้างของม้าของเขาอย่างรวดเร็ว มีขาของเขาขณะที่เขานั่งอยู่บนมันและหิมะสีม้าเหงื่อโลหิตทันทีพุ่งตัวตามออกมาเหมือนดาบมากกว่าสองเท่าของความเร็วที่ก่อนหน้านี้ม้าไล่ล่าหลังจากเมฆและดวงจันทร์มีการเทียบเคียงกับฟ้าผ่าวินาที Du กูเจ้าของม้าเส้นประในท่ามกลางที่ตั้งลำดับของการพยายามสังหารดูกูเจ้าของม้าได้อย่างรวดเร็วเกินไป และดังนั้น มันดูเหมือนพวกเขาเป็นคนแรกที่มาถึงก็วุ่นวาย ยามที่อิมพีเรียลของจักรพรรดิกำลังพยายามพิทักษ์หยวนยี่กระเซิงของซวน ตามที่พวกเขารีบสภาพระส่ำไปข้างหลังเจ้าชาย ซวนหยวนเชง ที่ด้านข้างของจักรพรรดิมี bloodstains เลอะผิวส่วนใหญ่ของเสื้อผ้าของเขาได้รับบาดเจ็บที่ไหล่ของเขา ด้วยใบหน้าที่ซีด เขาแปรผันเพื่อเท้าของเขา และตามยามอิมพีเรียล เสียงของดาบและมีดปะทะได้ไม่รุนแรงที่พวกเขาอาจจะแม้กระทั่งได้ยินห่างทางเข้าป่าทึบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ไป ด่วน ไป . . . " Liu Yue ทันทีกรีดร้องเสียงดังและควบม้าม้าของเธอไปยังสถานที่ที่เสียงกลองมาจาก ปรากฏ กังวลมากดูสิ ดู กูเยคิ้วร่องของเขาและย้ายตาเล็กน้อยเพื่อจ้องลึกใน Liu Yue ผู้ถูกยิงออกไป เขาเดินตามเธอบนม้าของเขาLiu Yue Du กูเถิด องค์ชายแปด และพรรคของตนเองของคนขี่นักต่อทิศทางของซวนหยวน อี้ ที่ความเร็วฟ้าผ่าในเวลาเดียวกัน บรรดาเจ้านาย และข้าราชการทหาร ป่าทั้งป่าก็หยุดล่าเหยื่อ และรีบต่อพื้นที่ที่มีกลองก็ดังขึ้นแสงแดดเปล่งแสงส่องผ่านต้นไม้และโรยจุดแสงสีทองบนหญ้า และดอกไม้สีสันสวยงาม ที่ดูเหมือนไฟ ทุกอย่างสวยมากว่าคำพูดไม่สามารถอธิบายได้ขณะเดียวกัน drumbeats ได้รับมากขึ้นอย่างรวดเร็ว , เสียงเร่งด่วนมากขึ้น เสียงโมโหของกลองดูเหมือนเกือบจะฉีกผ่านท้องฟ้านกตกใจในป่าหนาแน่นออกไปอย่างรวดเร็วเป็นกระพือของปีกให้มากวุ่นวายเสียงดังLiu Yue ขี่เธอม้าเหมือนเธอกำลังควบอย่างบ้าคลั่ง แต่ม้าเธอก็ได้รับเลือกเป็นพิเศษโดยซวนหยวน เช มันเป็นมาตรฐานที่สามารถแสดงม้าชั้นเลว มีลักษณะภายนอก และไม่สามารถวิ่งได้เร็วขึ้น แม้ว่าเธอจะขอร้องให้มันเร็วขึ้นขณะที่หลิวเยี่ยได้ยิน drumbeats คลั่งเธอโดยไม่รู้ตัว คิ้วร่องของเธอเล็กน้อย เสียงของกลอง จึงรุดอาจเป็นความพยายามลอบสังหารที่ร้ายแรง ?มันเป็นไปได้ยังไง ? ชิว แม่ไก่ และคนอื่น ๆได้แอบนำมังกรผู้ขับขี่ยามซวนหยวน เช ถ้าเสนาบดีซ้ายโจมตีในเวลาเดียวกัน สถานการณ์ดังกล่าวอาจจะไม่เกิดขึ้น อาจจะมีคนพยายามที่จะลอบสังหารซวนหยวนอี้คิ้วเธอโก่งสูง เธอเลยคิดว่ามันน่าจะสนุกนะ" ได้ . . " เธอยังหลงทางในความคิดเธอ ตู๋กูเย ที่เคยนั่งข้างๆ เธอพูดอย่างเย็นชาdop871liu ยูเอะหันหัวของเธอและดูม้าใต้ตู๋กู " เธอไม่ได้เข้าใจม้า แต่เจ้าม้าดู กูก็ขี่เป็นมั่นเหมาะดีกว่าเธอ " คัดสรร " ม้าเธอไม่ลังเลในขณะนั้นและมีท่วงท่าที่เธอม้ากลับมา เธอกระโดดและ somersaulted ในท้องฟ้า และยืนอยู่บนหลังม้าข้างหลังดู กู " เธอต้องการที่จะเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นตู๋กู เจ้าไม่พูด เขาแค่กดด้านข้างของม้าอย่างรวดเร็วของเขาด้วยขาของเขาขณะที่เขานั่งอยู่บนมันและหิมะสีการฟื้นตัวม้าทันทีเคลื่อนไหวออกมาเหมือนดาบที่มากกว่าสองเท่าของก่อนหน้านี้ความเร็วม้าวิ่งตามเมฆและดวงจันทร์มีความเร็วที่น่าตื่นตาตื่นใจกับสายฟ้าในวินาทีที่ม้าของตู๋กูเยถลันเข้าไปท่ามกลางความวุ่นวายของตำแหน่งของการพยายามลอบสังหารม้าของตู๋กูเยก็เร็วเกินไป และดูเหมือนว่าพวกแรกที่มาถึงมันเป็นโกลาหล . จักรพรรดิของราชองครักษ์พยายามคุ้มกัน กระเซิง ซวนหยวนยี่เป็น พวกเขารีบถอยกลับไปข้างหลังองค์รัชทายาท ซวนหยวนเฉิง ใครอยู่ข้างพระราชามีรอยเลือด smudging ส่วนขนาดใหญ่ของเสื้อผ้าของเขาจากการบาดเจ็บที่ไหล่ของเขา ด้วยใบหน้าที่ซีดเซียว เขาเซไปที่เท้าของเขา และตามองครักษ์ของจักรพรรดิ ทางเข้าของป่าหนาทึบ เสียงของดาบและมีด clashing ช่างรุนแรงที่พวกเขาอาจจะได้ยินถึงไมล์