istic. For example, some legal scho

istic. For example, some legal scholars argue that the Delay provisions are the only defenses with deterrent value [Coates 2000; Daines and Klausner 2001]. If managers also believe this,then the Delay subindex should also be the most important driver of the results.
Unfortunately, large standard errors, due in part to the sub stantial multicollinearity between the regressors, makes it difficult to construct a powerful test. None of the subindex coefficients are statistically significant in either specification, but many of the point estimates are economically large. In the end, we cannot precisely measure the relative importance of Delay or any other subindex. This is similar to the problem that occurred in the Q regressions of Table VIII. For example, in both Tables VIII and
XIII the coefficients on Voting suggest potentially enormous economic significance, but large standard errors prevent any meaningful statistical inference.In untabulated ests, we also included all 28 provisions from Table I as separate regressors in (3). Regressing raw returns on these 28 provisions plus the same controls as in Table XIII, we find that 16 of the coefficients are negative, and only one (Unequal Voting) is significant. (With this many regressors, we would expect one to appear "significant" just by chance.) Results for industry-adjusted returns are similar. These results highlight and magnify the lack of power in the su bindex regressions. In deed, many of the point estimates imply return effects above 20 basis points per month (2.4 percent per year), but are still far from being statistically significant. This result also suggests that the Democracy-minus-Dictatorship return differences are not driven by the presence or absence of any one provision.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

istic ตัวอย่าง นักวิชาการทางกฎหมายบางคนโต้เถียงเลื่อนบทบัญญัติป้องกันเฉพาะค่าเสริม [Coates 2000 Daines ก Klausner 2001] ถ้าผู้จัดการยังเชื่อนี้ แล้ว subindex ล่าช้าควรจะควบคุมสำคัญของผลลัพธ์อับ ขนาดใหญ่มาตรฐานข้อผิดพลาด ครบกำหนดในส่วนที่การ multicollinearity stantial ย่อยระหว่าง regressors ทำให้ยากที่จะสร้างแบบทดสอบที่มีประสิทธิภาพ ไม่สัมประสิทธิ์ subindex มีอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในข้อกำหนดอย่างใดอย่างหนึ่ง แต่ส่วนมากการประเมินจุดอย่างใหญ่ ในสุด เราแม่นยำไม่สามารถวัดความสำคัญของความล่าช้าหรือ subindex อื่น ๆ นี้จะคล้ายกับปัญหาที่เกิดขึ้นใน regressions Q ของตาราง VIII ตัวอย่าง ใน VIII ทั้งตาราง และXIII สัมประสิทธิ์ใน Voting แนะนำความสำคัญทางเศรษฐกิจมหาศาลอาจ แต่ข้อผิดพลาดมาตรฐานขนาดใหญ่ป้องกันข้อสถิติมีความหมายใด ๆ ใน untabulated ests เรารวมทั้งหมด 28 บทบัญญัติจากตารางผม regressors แยกกันใน (3) ลให้ดิบกลับเกี่ยวกับเหล่านี้ 28 บวกเหมือนควบคุมในตาราง XIII เราพบว่า 16 ของสัมประสิทธิ์เป็นลบ และ เพียงหนึ่ง (ไม่ออกเสียงลงคะแนน) เป็นสำคัญ (มีหลาย regressors เราหวังการปรากฏ "สำคัญ" เพียงแค่บังเอิญ) ผลการปรับปรุงอุตสาหกรรมคล้ายคลึงกัน ผลลัพธ์เหล่านี้เน้น และขยายการขาดพลังงานใน su bindex regressions ในหนังสือ ประเมินจุดมากมายเป็นสิทธิ์แบบคืนผลข้างต้น 20 คะแนนตามเกณฑ์ต่อเดือน (ร้อยละ 2.4 ต่อปี), แต่จะยังคงมากอยู่อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ผลนี้ยังชี้ให้เห็นว่า ความแตกต่างกลับลบประชาธิปไตยเผด็จไม่มีขับเคลื่อน ด้วยการหรือบทบัญญัติใด ๆ หนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

istic ตัวอย่างเช่นบางนักวิชาการนักกฎหมายยืนยันว่าบทบัญญัติที่ล่าช้าในการเป็นเพียงการป้องกันที่มีค่ายับยั้ง Daines หากผู้บริหารยังเชื่อว่านี่แล้ว istic. For example, some legal scholars argue that the Delay provisions are the only defenses with deterrent value [Coates 2000; Daines and Klausner 2001]. If managers also believe this,then the Delay subindex should also be the most important driver of the results.
แต่ข้อผิดพลาดมาตรฐานขนาดใหญ่เนื่องจากในส่วนที่ย่อย ไม่มีค่าสัมประสิทธิ์ ในท้ายที่สุดเราไม่สามารถแม่นยำในการวัดความสำคัญของความล่าช้าหรือ นี้จะคล้ายกับปัญหาที่เกิดขึ้นในการถดถอย Unfortunately, large standard errors, due in part to the sub stantial multicollinearity between the regressors, makes it difficult to construct a powerful test. None of the subindex coefficients are statistically significant in either specification, but many of the point estimates are economically large. In the end, we cannot precisely measure the relative importance of Delay or any other subindex. This is similar to the problem that occurred in the Q regressions of Table VIII. For example, in both Tables VIII and
XIII the coefficients on Voting suggest potentially enormous economic significance, but large standard errors prevent any meaningful statistical inference.In untabulated ests, we also included all 28 provisions from Table I as separate regressors in (3). Regressing raw returns on these 28 provisions plus the same controls as in Table XIII, we find that 16 of the coefficients are negative, and only one (Unequal Voting) is significant. (With this many regressors, we would expect one to appear "significant" just by chance.) Results for industry-adjusted returns are similar. These results highlight and magnify the lack of power in the su bindex regressions. In deed, many of the point estimates imply return effects above 20 basis points per month (2.4 percent per year), but are still far from being statistically significant. This result also suggests that the Democracy-minus-Dictatorship return differences are not driven by the presence or absence of any one provision.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

istic . ตัวอย่างเช่นบางกฎหมายนักวิชาการยืนยันว่า ความล่าช้า บทบัญญัติที่มีการป้องกันด้วยค่า [ ยับยั้ง โคตส์ 2000 และ 2001 เดนส์โคลสเนอร์ ] ถ้าผู้จัดการยังเชื่อ แล้วหน่วงเวลา subindex ควรเป็นไดรเวอร์ที่สำคัญที่สุดของผลลัพธ์
ขออภัยข้อผิดพลาดมาตรฐานขนาดใหญ่ เนื่องจากในส่วนของเรือดำน้ำ stantial ระหว่าง regressors สัมพันธ์ ,ทำให้ยากที่จะสร้างแบบทดสอบที่มีประสิทธิภาพ ไม่มีของ subindex ) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ทั้งในรายละเอียด แต่หลายจุดประมาณการใหญ่ทางเศรษฐกิจ สุดท้าย เราไม่สามารถวัดได้อย่างแม่นยําความสำคัญสัมพัทธ์ของความล่าช้าหรืออื่น ๆ subindex . นี้จะคล้ายกับปัญหาที่เกิดขึ้นใน Q สมการถดถอยของโต๊ะแปด ตัวอย่างเช่นในทั้งสองตารางที่ 8 และ
XIII ค่าสัมประสิทธิ์ในการลงคะแนนให้ความสำคัญทางเศรษฐกิจมหาศาลซ่อนเร้น แต่ข้อผิดพลาดมาตรฐานขนาดใหญ่ป้องกันการอนุมานทางสถิติ untabulated มีความหมาย ในฐานข้อมูล เรายังรวม 28 บทบัญญัติจากโต๊ะผมแยก regressors ใน ( 3 ) ้ดิบผลตอบแทน 28 บทบัญญัติเหล่านี้บวกกับการควบคุมเช่นเดียวกับตาราง XIIIเราหาที่ 16 ของสัมประสิทธิ์เป็นลบและเพียงหนึ่ง ( โหวตไม่เท่ากัน ) เป็นสำคัญ ( มีหลาย regressors เราคาดหวังให้ปรากฏ " อย่างมีนัยสำคัญ " โดยบังเอิญ ) สำหรับอุตสาหกรรมปรับผลตอบแทนผลลัพธ์ที่คล้ายคลึงกัน ผลลัพธ์เหล่านี้เน้นและขยายขาดอำนาจในซู bindex สังกะสี ในโฉนดหลายจุดที่บ่งบอกถึงผลตอบแทนประมาณการข้างต้น 20 จุดพื้นฐานต่อเดือน ( 2.4 เปอร์เซ็นต์ต่อปี ) แต่ยังห่างไกลจากการเป็นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ผลลัพธ์นี้ยังแสดงให้เห็นว่าประชาธิปไตยลบความแตกต่างกลับเผด็จการ ไม่ได้เป็นเพราะการแสดงตนหรือการขาดบทบัญญัติใดหนึ่ง