Meng Dongguo was a forty- to fifty-

Meng Dongguo was a forty- to fifty-year-old plump man. He had quite a lot of hair and was not suffering from balding. He nodded, “I did come once. That was for a meeting. I’ve not seen Station Head Jia for two years. You sure seem as energetic as ever, while I can’t go on anymore. Look at all these wrinkles.”

Deputy Station Head Jia seemed to have a good relationship with him, “Haha. Come on. I’ve already lost so much hair. I think you are the one as energetic as ever.”

At this moment, a group of young ladies from the station piled forward the moment they saw them!

“Teacher Meng! You are Teacher Meng, right?” a 20-year-old girl asked excitedly. She had rushed forward, despite her work to guide the line outside. “I’m your fan. I especially like your poems. My mom frequently recited your poems to me when I was young. I really grew up listening to your works. Aiyah! I’m too excited, too excited. You, you… Can you give me an autograph?”

Deputy Station Head Jia waved his hand, “The meet is almost about to start.”

However, Meng Dongguo said, “It’s alright, old Bro. Giving an autograph doesn’t take much time. Here, young lady.”

The girl got the autograph as she wished, before leaving happily.

Seeing Meng Dongguo being so friendly, immediately, a few girls and youths came over to get his autograph.

There were a few people who ran to the back and ignored if the Leader was agreeable to it. They found their own idols and Teachers they liked, so that they could get their autograph.

“Auntie Little Red Mushroom! You, I, can I get your autograph? I grew up listening to your fairy tales. I really like you!” a youth said submissively.

Little Red Mushroom was a bit plump, but she was dressed very prettily. She said in a nice way, “Sure. Where do I sign?”



“Teacher Big Thunder!” Another person came forward, “Your poem has always been on my cellphone’s home screen. Can I take a picture with you? Just one would do!”

Big Thunder was a big, stout man from the northeast. His accent was heavily northeastern. It was written in his personal information that he was from Beijing, but he might have grown up in the northeast. “That wouldn’t be a problem! Here!”

Autographs, pictures together.

The Teachers from the Writers’ Association received quite a lot of praises from onlookers. It was no wonder, as they were very famous in Beijing. Since the Beijing Radio Station was broadcasting in the regions around Beijing, it would also broadcast their works occasionally. Hence, the staff were no strangers to these Teachers. Some even idolized them.

Big Thunder? Meng Dongguo? Little Red Mushroom?

There were still about a dozen people behind them. Hearing the fans shout, it seemed that there was also the romance author, Zheng Anbang?

Weren’t these people those who had scolded him yesterday? Hei, alright. All of them came?

Zhang Ye stared deeply at all of them as he remembered all their faces. Suddenly, someone shouted at him from behind.

“Teacher Zhang Ye. Aiyah, I’ve finally found you. I reserved a seat for you. Our Literature Channel’s seats are in the middle of the back row. Let me bring you over.” a youth who had just joined the Literature Channel said.

“Alright, let’s go.” Zhang Ye followed him into the auditorium.

Zhang Ye?

He is that Zhang Ye?

Upon hearing this, Meng Dongguo, Big Thunder, Little Red Mushroom and company all looked over.

Big Thunder was still confused over the situation. He did not have much of an impression of this name. Seeing Meng Dongguo and company’s expression, Big Thunder finally remembered the name, as he asked, “Which Zhang Ye? The one who wrote the so-called modern poem?”

Little Red Mushroom said, “Should be.”

Deputy Station Head Jia confirmed, “Yes, it’s him. Why?”

Big Thunder said, “He works at the radio station? I just learned about that.”

Zheng Anbang said to Deputy Station Head Jia, “It’s nothing, Station Head Jia. We just happened to comment about him yesterday on the internet. He completely can’t write poems, and things he writes cannot be considered literature. President Meng wanted to advise him as a senior, but he ended up unhappy about it. He was not modest at all, and even wrote a poem to retort. What would you call this matter? President Meng and us had good intentions, wanting to teach him, but he was ungrateful. He treated our kindness as dirt!”

Deputy Station Head Jia was enlightened as he laughed, “Zhang Ye is just a newcomer. He can be considered not bad when it comes to writing ghost stories, but as for composing poems… How can he compare to all of you? Hurhur.”

Meng Dongguo shook his hands, “Let’s not talk about him, old Bro. Let’s go in?”

“Let’s go. It’s about to begin.” Deputy Station Head Jia and a few smaller Leaders in the station led them in. They sat in the first row.

The surrounding people looked at each other.

“Did you see Zhang Ye’s Weibo yesterday?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมง Dongguo เป็นคนอวบสี่สิบถึงห้าสิบปี เขาค่อนข้างมากของผม และไม่ได้ทุกข์ทรมานจากหัวล้าน เขาเลยต้อง "ฉันไม่มาครั้ง นั่นคือสำหรับการประชุม ผมไม่เคยเห็นสถานีหัวเจียได้สองปี คุณแน่ใจว่าดูเหมือนมีพลังเป็นเช่นเคย ในขณะที่ไม่ไปหาอีกต่อไป ดูที่ริ้วรอยเหล่านี้ทั้งหมด"รองหัวหน้าสถานีเจียที่ดูเหมือนจะ มีความสัมพันธ์กับเขา "ฮาฮา ไม่เอาน่า ฉันอยู่แล้วไม่มากผม ผมคิดว่า คุณเป็นคนหนึ่งที่มีพลังเช่นเคย"ขณะนี้ กลุ่มของหญิงสาวจากสถานีซ้อนไปข้างหน้าในขณะที่พวกเขาเห็นพวกเขา"ครูเม้ง ท่านครูเม้ง ขวา "หญิงสาวอายุ 20 ปีถามขึ้ง เธอก็รีบวิ่งไปข้างหน้า แม้ มีการทำงานของเธอเพื่อนำสายนอก "ฉันแฟนของคุณ ผมชอบบทกวีของคุณ แม่ของฉันบ่อยอัลบทกวีของฉันเมื่อเด็ก จริง ๆ ผมโตฟังงานของคุณ Aiyah ฉันตื่นเต้นเกินไป ตื่นเต้นเกินไป คุณ คุณ... คุณสามารถให้ฉันโตกราฟเป็นอย่างไร"รองหัวหน้าสถานีเจียโบกมือของเขา "meet เกือบ จะเริ่มต้น"อย่างไรก็ตาม Meng Dongguo กล่าวว่า "มันเป็น alright เก่าครับ ให้มีลายเซ็นไม่ใช้เวลามาก ที่นี่ หญิงสาว"สาวที่มีลายเซ็นเธอปรารถนา ก่อนที่จะออกอย่างมีความสุขเห็น Dongguo เมงเป็นมิตรดังนั้น ทันที กี่ผู้หญิงและเยาวชนมารับลายเซ็นของเขามีกี่คนที่วิ่งไปด้านหลัง และละเว้นถ้าผู้นำเห็นด้วยกับมัน พวกเขาพบตัวเองไอดอลและครูชอบ เพื่อให้พวกเขาสามารถได้รับลายเซ็นของพวกเขา"ป้าน้อยเห็ดสีแดง คุณ ฉัน ฉันได้ลายเซ็นของคุณ ผมโตมาฟังนิทานของคุณ ผมชอบคุณ "เยาวชนกล่าวว่า ยินดีด้วยเห็ดแดงน้อยอวบนิด ๆ แต่เธอแต่งตัวมาก prettily เธอกล่าวว่า ในทางดี "แน่นอน ที่ฉันจะลง" "ครูใหญ่ฟ้า" คนอื่นออกมาข้างหน้า "บทกวีของคุณได้รับเสมอในหน้าจอหลักของโทรศัพท์มือถือของฉัน สามารถถ่ายภาพกับคุณ เพียงหนึ่งจะทำ"ฟ้าร้องใหญ่ถูกคนใหญ่ อ้วนจาก เน้นของเขาคืออีสานหนัก มันถูกเขียนขึ้นในข้อมูลส่วนตัวของเขาว่า เขาจากปักกิ่ง แต่เขาอาจมีการเจริญเติบโตในภาคอีสาน "ที่จะไม่เป็นปัญหา ที่นี่"ขอลายเซ็น รูปภาพโดดครูจากสมาคมนักเขียนได้รับค่อนข้างมากของสรรเสริญจากเอ็นดู มันเป็นเสน่ห์ เป็นพวกเขามีชื่อเสียงมากในกรุงปักกิ่ง เนื่องจากสถานีวิทยุปักกิ่งถูกออกอากาศในภูมิภาคทั่วปักกิ่ง มันจะยังเผยแพร่ผลงานเป็นครั้งคราว ด้วยเหตุนี้ พนักงานไม่มีคนแปลกหน้าให้ครูเหล่านี้ แม้บางถ่อมพวกเขาฟ้าร้องใหญ่ Dongguo เมง เห็ดแดงน้อยได้ประมาณโหลคนเบื้องหลังพวกเขายังคง ได้ยินแฟน ๆ ตะโกน ดูเหมือนว่ายังผู้เขียนโรแมนติก เจิ้ง Anbangไม่ได้คนเหล่านี้ผู้ที่มี scolded เขาวันนี้ Hei ไม่เป็นไร พวกเขามาจางเย่จ้องลึกที่พวกเขาทั้งหมดเขาจดจำใบหน้าของพวกเขาทั้งหมด ทันใดนั้น คนตะโกนที่เขาจากด้านหลัง"ครูจางเย่ Aiyah ได้ในที่สุดก็พบคุณ ฉันสามารถจองนั่งสำหรับคุณ ช่องวรรณคดีของเราที่นั่งอยู่ตรงกลางแถวหลัง ผมให้มากกว่านี้"ต่อเยาวชนที่เพิ่งเข้าร่วมช่องทางวรรณคดีกล่าวว่า"ไม่เป็นไร ขอไป" จางเย่ตามเขาเข้าไปในหอประชุมจางเย่เขาเป็นที่จางเย่เมื่อได้ยินนี้ เมง Dongguo ฟ้าร้องใหญ่ เห็ดแดงน้อยและบริษัททั้งหมดมองไปฟ้าร้องใหญ่ก็ยังคงสับสนผ่านสถานการณ์ เขาไม่มีความประทับใจชื่อนี้มาก เห็นเมง Dongguo และการแสดงของบริษัท ฟ้าร้องใหญ่ก็จำชื่อ ตามที่เขาถาม, "ซึ่งจางเย คนเขียนบทกวีสมัยใหม่เรียกว่า"กล่าวว่า เห็ดน้อยสีแดง "ควรเป็น"รองหัวหน้าสถานีเจียยืนยัน "ใช่ มันเป็นเขา ทำไม"ฟ้าร้องใหญ่กล่าว "เขาทำงานที่สถานีวิทยุ ฉันเพิ่งรู้เรื่องนี้"Anbang เจิ้งกล่าวว่า เพื่อรองสถานีหัวเจีย "มันเป็นอะไร สถานีหัวเจีย เราเกิดขึ้นเพียงเพื่อแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับเขาเมื่อวานนี้บนอินเทอร์เน็ต เขาสมบูรณ์ไม่สามารถเขียนบทกวี และสิ่งที่เขาเขียนไม่มีพิจารณาวรรณกรรม เมงประธานอยากแนะนำให้เขาเป็นรุ่นพี่ แต่เขาจบลงเศร้าเลย เขาไม่เจียมเลย และแม้กระทั่งเขียนกลอนตอบโต้ อะไรจะเรียกเรื่องนี้ เมงประธานและเรามีความตั้งใจที่ดี อยากสอนให้เขา แต่เขาก็ไม่รู้จักคุณ เขาถือว่าความเมตตาของเราเป็นสิ่งสกปรก"รองหัวหน้าสถานีเจียคือรู้แจ้ง ตามฝ่าฝืน, "จางเย่เป็นเพียงหน้าใหม่ เขาจะถือว่าไม่เลวเมื่อมาเขียนเรื่องผี ๆ แต่ สำหรับการเขียนบทกวี... เขาเปรียบเทียบทั้งหมดของคุณอย่างไร Hurhur"Dongguo เมงส่ายมือของเขา "ขอไม่พูดถึงเขา เก่าครับ ลองไปใน""ขอไปด้วย มันจะเริ่มต้น" เจียรองหัวหน้าสถานีและผู้นำเล็กน้อยในสถานีนำพวกเขาใน พวกเขานั่งในแถวแรกคนรอบข้างมองไปที่อื่น"คุณเห็นจางเย่ของ Weibo วันนี้"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เม้ง Dongguo เป็นคนอวบสี่สิบถึงห้าสิบปี เขามีค่อนข้างมากของผมและไม่ได้รับความทุกข์ทรมานจากหัวล้าน เขาพยักหน้า "ผมไม่มาครั้งเดียว นั่นคือสำหรับการประชุม ฉันไม่เคยเห็นหัวหน้าสถานีเจี่ยเป็นเวลาสองปี คุณแน่ใจแล้วดูเหมือนเป็นพลังเช่นเคยในขณะที่ผมไม่สามารถไปได้อีกต่อไป ดูทุกริ้วรอยเหล่านี้. "

รองหัวหน้าสถานีเจี่ยดูเหมือนจะมีความสัมพันธ์ที่ดีกับเขา" ฮ่าฮ่า Come on ฉันได้หายไปแล้วผมมาก ผมคิดว่าคุณเป็นคนหนึ่งที่เป็นพลังเช่นเคย. "

ในขณะนี้กลุ่มของหญิงสาวจากสถานีซ้อนไปข้างหน้าขณะที่พวกเขาเห็นพวกเขา!

" อาจารย์เม้ง! คุณเป็นครูเม้งใช่มั้ย? "สาว 20 ปีถามอย่างตื่นเต้น เธอได้รีบวิ่งไปข้างหน้าแม้จะมีการทำงานของเธอเพื่อเป็นแนวทางในบรรทัดที่อยู่ด้านนอก "ฉันเป็นแฟนคลับคุณ. โดยเฉพาะอย่างยิ่งผมชอบบทกวีของคุณ แม่ของฉันท่องบ่อยบทกวีของคุณกับฉันเมื่อฉันยังเด็ก ผมเติบโตขึ้นมาฟังผลงานของคุณจริงๆ Aiyah! ฉันตื่นเต้นมากเกินไปตื่นเต้นเกินไป คุณคุณ ... คุณสามารถให้ฉันลายเซ็น? "

รองหัวหน้าสถานีเจี่ยโบกมือของเขา" พบเกือบจะเป็นเรื่องเกี่ยวกับการเริ่มต้น. "

อย่างไรก็ตามเม้ง Dongguo กล่าวว่า" มันไม่เป็นไรเก่า Bro ให้ลายเซ็นไม่ต้องใช้เวลามาก นี่หญิงสาว. "

หญิงสาวที่มีลายเซ็นที่เธออยากก่อนที่จะออกอย่างมีความสุข.

เห็นเม้ง Dongguo เป็นมิตรเพื่อให้ทันทีสาวน้อยและเยาวชนมามากกว่าที่จะได้รับลายเซ็นของเขา.

มีไม่กี่คนที่วิ่งไปกลับได้ และละเว้นถ้าผู้นำเป็นที่น่าพอใจกับมัน พวกเขาพบว่าไอดอลของตัวเองและครูที่พวกเขาชอบเพื่อที่พวกเขาจะได้รับลายเซ็นของพวกเขา.

"ป้าสีแดงเล็ก ๆ เห็ด! คุณฉัน, ฉันจะได้รับลายเซ็นของคุณหรือไม่ ผมเติบโตขึ้นมาฟังนิทานของคุณ ผมชอบคุณ! "เด็กหนุ่มกล่าวว่า submissively.

สีแดงเล็ก ๆ เห็ดเป็นบิตอวบ แต่เธอก็แต่งตัวมากพริ้ม เธอกล่าวว่าในทางที่ดี "แน่นอน ที่ฉันจะลงชื่อ? "



" ครูบิ๊กทันเดอร์ "อีกคนหนึ่งเดินเข้ามา" บทกวีของคุณได้เสมอในหน้าจอหลักของโทรศัพท์มือถือของฉัน ผมสามารถถ่ายภาพกับคุณหรือไม่? เพียงแค่หนึ่งจะทำ! "

บิ๊กทันเดอร์เป็นใหญ่คนอ้วนจากภาคตะวันออกเฉียงเหนือ สำเนียงของเขาคือภาคตะวันออกเฉียงเหนืออย่างหนัก มันถูกเขียนในข้อมูลส่วนบุคคลของเขาว่าเขาเป็นคนจากกรุงปักกิ่ง แต่เขาอาจจะมีการเติบโตขึ้นมาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ "นั่นจะไม่เป็นปัญหา! ที่นี่! "

ลายเซ็นภาพร่วมกัน.

ครูจากสมาคมนักเขียนที่ได้รับค่อนข้างมากในการสรรเสริญจากผู้เข้าชม มันก็ไม่น่าแปลกใจที่พวกเขามีชื่อเสียงมากในกรุงปักกิ่ง ตั้งแต่สถานีวิทยุปักกิ่งเป็นภาพในภูมิภาคที่อยู่รอบ ๆ กรุงปักกิ่งนอกจากนี้ยังจะมีการถ่ายทอดงานของพวกเขาเป็นครั้งคราว ดังนั้นพนักงานคนแปลกหน้าครูเหล่านี้ บางคนถึงกับคู่รักพวกเขา.

บิ๊กทันเดอร์? เม้ง Dongguo? สีแดงเล็ก ๆ เห็ด?

ยังคงมีประมาณหนึ่งโหลคนที่อยู่เบื้องหลังพวกเขา ได้ยินแฟน ๆ ตะโกนมันดูเหมือนว่ายังมีผู้เขียนโรแมนติก, เจิ้งเหอ Anbang?

ไม่ได้คนเหล่านี้คนที่เคยโดนดุเขาเมื่อวานนี้? Hei, ไม่เป็นไร ทั้งหมดของพวกเขามา?

จางเจ้าจ้องลึกที่ทั้งหมดของพวกเขาในขณะที่เขาจำได้ว่าใบหน้าของพวกเขาทั้งหมด ทันใดนั้นมีคนตะโกนใส่เขาจากด้านหลัง.

"อาจารย์จางเจ้า Aiyah ฉันได้พบในที่สุดคุณ ฉันจองที่นั่งสำหรับคุณ ที่นั่งวรรณกรรมช่องทางของเราอยู่ในช่วงกลางของแถวหลัง ผมขอนำคุณมากกว่า. "เยาวชนที่เคยเข้าร่วมเพียงช่องทางวรรณคดีกล่าวว่า.

" เอาล่ะขอไป. "จางเจ้าตามเขาเข้าไปในหอประชุม.

จางเจ้า?

เขาเป็นที่จางเจ้า?

เมื่อได้ยินดังนั้นเม้ง Dongguo, บิ๊ก ทันเดอร์สีแดงเล็ก ๆ เห็ดทั้งหมดและ บริษัท มองข้าม.

บิ๊กทันเดอร์ก็ยังคงสับสนในช่วงสถานการณ์ เขาไม่ได้มีมากของการแสดงผลของชื่อนี้ เห็นเม้ง Dongguo และการแสดงออกของ บริษัท บิ๊กทันเดอร์ในที่สุดก็จำชื่อในขณะที่เขาถาม "ซึ่งจางเจ้า? เป็นผู้หนึ่งที่เขียนที่เรียกว่าบทกวีสมัยใหม่? "

Little Red เห็ดกล่าวว่า" ควรจะเป็น. "

รองหัวหน้าสถานีเจี่ยได้รับการยืนยันว่า" ใช่มันเป็นเขา ทำไม? "

บิ๊กทันเดอร์กล่าวว่า" เขาทำงานที่สถานีวิทยุ? ฉันเพียงแค่เรียนรู้เกี่ยวกับว่า. "

เจิ้งเหอ Anbang กล่าวว่าที่รองหัวหน้าสถานีเจี๋ย" มันไม่มีอะไร, สถานีหัวเจี่ย เราเพิ่งเกิดขึ้นเพื่อแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับเขาเมื่อวานนี้บนอินเทอร์เน็ต เขาสมบูรณ์ไม่สามารถเขียนบทกวีและสิ่งที่เขาเขียนไม่สามารถพิจารณาวรรณกรรม ประธานเม้งอยากจะแนะนำให้เขาในฐานะผู้อาวุโส แต่เขาจบลงด้วยความสุขกับมัน เขาไม่ได้เจียมเนื้อเจียมตัวที่ทุกคนและแม้กระทั่งการเขียนบทกวีเพื่อฆ่าเชื้อ สิ่งที่คุณจะเรียกเรื่องนี้? ประธานเม้งและเรามีความตั้งใจที่ดีที่ต้องการจะสอนให้เขา แต่เขาก็เนรคุณ เขาได้รับการรักษาความเมตตาของเราเป็นสิ่งสกปรก! "

รองหัวหน้าสถานีเจี่ยเป็นพุทธะในขณะที่เขาหัวเราะ" จางเจ้าเป็นเพียงผู้ใช้ใหม่ เขาได้รับการพิจารณาไม่ได้เลวร้ายเมื่อมันมาถึงการเขียนเรื่องผี แต่เป็นสำหรับการเขียนบทกวี ... วิธีการที่เขาสามารถเปรียบเทียบกับทุกท่าน? Hurhur. "

เม้ง Dongguo จับมือของเขา" ขอไม่พูดเกี่ยวกับเขาเก่า Bro ให้เป็นไปใน? "

" ไปกันเถอะ มันเกี่ยวกับการที่จะเริ่มต้น. "รองหัวหน้าสถานีเจียและผู้นำที่มีขนาดเล็กไม่กี่แห่งในสถานีนำพวกเขาใน. พวกเขานั่งอยู่ในแถวแรก.

คนที่อยู่รอบ ๆ มองหน้ากัน.

" คุณเห็นจางเย Weibo เมื่อวานนี้? "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมิง dongguo เป็นสี่สิบ - ห้าสิบปี อวบ แมน เขามีค่อนข้างมากของเส้นผม และไม่ทุกข์ทรมานจากผมบาง เขาพยักหน้า " ผมไม่ได้มาครั้งเดียว นั่นสำหรับการประชุม ผมไม่เคยเห็นสถานีหัวเจีย เป็นเวลาสองปี คุณแน่ใจนะว่าเหมือนมีพลังเช่นเคย ในขณะที่ฉันทนต่อไปไม่ไหวแล้ว ดูริ้วรอยเหล่านี้ทั้งหมด " .สถานีรองหัวเจียดูจะมีความสัมพันธ์ที่ดีกับเขา " ฮ่าๆๆ มาเถอะ ผมเสียมากผมมาก ฉันคิดว่าคุณเป็นหนึ่งพลังเช่นเดียวกับที่เคย .ในขณะนี้ กลุ่มสาวๆ จากสถานีซ้อนข้างหน้าเมื่อพวกเขาเห็นพวกเขา" อาจารย์เม้ง ! คุณ ครูเม้ง ใช่ไหม ? " อายุ 20 ปี สาวถามด้วยความตื่นเต้น เธอวิ่งต่อไป แม้เธอจะแนะนำสายนอก " ฉันเป็นแฟนคลับของคุณ ผมชอบบทกวีของคุณ แม่ของฉันมักท่องกลอนให้ฉันเมื่อฉันยังเด็ก ผมเติบโตขึ้นมาฟังผลงานของคุณ โธ่เอ๊ย ! ฉันกำลังตื่นเต้น ตื่นเต้น คุณ คุณ . . . . . . . ช่วยเซ็นลายเซ็นให้ฉันหน่อยได้ไหม ? "สถานีรองหัวเจียโบกมือ " ตอบสนองเกือบจะเริ่มแล้ว "แต่เมิง dongguo กล่าวว่า " ไม่เป็นไร เก่า เพื่อน แจกลายเซ็น ไม่ใช้เวลามาก นี่ สาวน้อย "หญิงสาวได้ลายเซ็นที่ท่านต้องการก่อนไปอย่างมีความสุขเห็นเมิง dongguo เป็นมิตร ดังนั้นทันที ไม่กี่หญิง และเยาวชน มาขอลายเซ็นของเขามีไม่กี่คนที่วิ่งไปกลับ และละเว้น ถ้าหัวหน้าก็เห็นด้วย พวกเขาเจอไอดอลของตัวเอง และครูก็ชอบ เพื่อที่พวกเขาจะได้ลายเซ็นของพวกเขา" น้าแดงเห็ด ! นาย ฉัน ขอลายเซ็นต์ได้ไหม ฉันเติบโตขึ้นมาฟังนิทานของคุณ ฉันชอบคุณจริงๆนะ ! " เยาวชน กล่าวว่า submissively .เห็ดน้อยสีแดง ค่อนข้างอวบ แต่เธอแต่งตัวหรูมาก . เธอกล่าวว่า ในทางที่ดีว่า ฉันต้องเซ็นตรงไหน "" ฟ้าร้องใหญ่ครู ! " คนอื่นมา " บทกวีของคุณได้เสมอบนโทรศัพท์บ้านจอ ขอถ่ายรูปด้วยได้มั้ยคะ เพียงหนึ่งจะทำ "ใหญ่ฟ้าร้องก็ใหญ่ คนอ้วน จากภาคตะวันออกเฉียงเหนือ มีสำเนียงอีสานมาก มันถูกเขียนไว้ในข้อมูลส่วนบุคคลของเขาที่เขาได้จากปักกิ่ง แต่เขาอาจจะได้เติบโตขึ้นในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ " นั่นไม่ใช่ปัญหา ที่นี่ ! "ลายเซ็น , ภาพร่วมกันอาจารย์จากสมาคมนักเขียนที่ได้รับค่อนข้างมากของสรรเสริญจากผู้ชม . จึงไม่น่าแปลกใจ ที่พวกเขามีชื่อเสียงมากในปักกิ่ง เนื่องจากปักกิ่งวิทยุสถานีออกอากาศในภูมิภาครอบปักกิ่ง ก็กระจายผลงานของพวกเขาเป็นครั้งคราว ดังนั้น พนักงานไม่มีคนแปลกหน้าครูเหล่านี้ บางคนยังหลงไหลมันใหญ่ฟ้าร้อง ? เมิง dongguo ? เห็ดน้อยสีแดงยังเหลืออีกเป็นสิบคนที่อยู่เบื้องหลังพวกเขา ได้ยินเสียงแฟนๆ ตะโกน มันก็ยังมีความโรแมนติกเขียน , เจิ้ง anbang ?ไม่ได้ คนพวกนี้ คนที่เคยด่าเขาเมื่อวานนี้ สวัสดี ครับ ทั้งหมดของพวกเขามาจางเยจ้องลึกในทั้งหมดของพวกเขาที่เขาจำหน้าพวกนั้นได้ทั้งหมด ทันใดนั้น มีคนตะโกนใส่เขาจากด้านหลัง" ครูจาง " เฮ้อ . . . ในที่สุด ฉันก็ได้พบคุณ ฉันจองที่นั่งไว้ให้คุณ ช่องของวรรณคดีของเราที่นั่งอยู่ตรงกลางของแถวหลัง ให้ฉันพาคุณไป " เยาวชนที่ได้เข้าร่วมเพียงช่องทางวรรณกรรมกล่าว" เอาล่ะ ไปกันเถอะ " จางเยตามเขาเข้าไปในหอประชุมจาง "เขาคือ จาง "เมื่อได้ยินแบบนี้ เมิง dongguo ใหญ่ , ฟ้าร้อง , บริษัท เห็ดสีแดงเล็ก ๆน้อย ๆและดูผ่านใหญ่ฟ้าร้องยังสับสนกว่าสถานการณ์ เขาไม่ได้มีมากของการแสดงผลของชื่อนี้ เห็นสีหน้าแบบนั้นของเมิง dongguo และ บริษัท ของใหญ่ เสียงฟ้าร้องก็จำชื่อ เขาถามว่า " ซึ่งจาง " คนที่เขียนบทกวีสมัยใหม่ที่เรียกว่า ? "เห็ดแดงเล็กน้อยกล่าวว่า " ควรจะ "สถานีรองหัวเจีย ยืนยันว่า " ใช่ มันเป็นเขา ทำไม ? "ใหญ่ ธันเดอร์ กล่าวว่า " เขาทำงานที่สถานี ? ฉันเพิ่งได้เรียนรู้ว่า "เจิ้ง anbang บอกว่าหัวเจีย รองสถานี " ไม่มีอะไร สถานีหัวเจีย . เราแค่แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับเขาเมื่อวานนี้ บนอินเทอร์เน็ต เขาก็ไม่สามารถเขียนบทกวี และสิ่งที่เขาเขียนไม่ถือเป็นวรรณคดี ประธานเม้งอยากแนะนำเขาในฐานะรุ่นพี่ แต่สุดท้ายเขาก็ไม่มีความสุขกับมัน เขาไม่ได้เจียมตัวเลย และยังเขียนกลอนต่อหน่อยได้มั้ย สิ่งที่คุณจะเรียกยังไง ? ท่านประธานเมียง และเรา มีความตั้งใจดี อยากสอนเขา แต่เขาก็ยังเนรคุณ เขาได้รับความเมตตาของเรา เป็นดิน "รองสถานีหัวเจียเป็นพุทธะ เขาหัวเราะ " จาง เจ้าเป็นแค่เด็กใหม่ เขาถือได้ว่าไม่เลวเมื่อมาเพื่อเขียนเรื่องผี แต่แต่งบทกวี . . . . . . . ว่า เขา สามารถ เปรียบเทียบกับเธอเหรอ ? hurhur ”เมิง dongguo จับมือของเขา เราอย่าไปพูดถึงเขา เก่า เพื่อน ไปกันเถอะ ? "" ไปกันเถอะ มันเกี่ยวกับการเริ่มต้น . " รองสถานีหัวเจียและมีขนาดเล็กเพียงไม่กี่สถานี นำผู้นำในพวกเขา พวกเขานั่งอยู่ในแถวแรกคนรอบข้างมองที่แต่ละอื่น ๆ" คุณเซ